HAPPY 310K READS! THANK YOU GUYS!
Ps: ALWAYS REMEMBER THAT THIS STORY IS UNEDITED. HINDI PA NA'PROFF-READ.
Happy reading!
》CHEYNE《
"So... where should we go next?" Tanong nya matapos nyang uminom ng tubig. Napatingin naman ako sa oras sa cellphone ko. Quarter to 10 na, kaya pala pakiramdam ko sobrang tagal na namin dito.
"I don't know. Ikaw saan mo ba gustong pumunta?." Sabi ko nalang sa kanya. Mahina naman syang natawa.
"Sa mall tayo! But let's not go to Animal Zoo's mall masyado na syang mayaman para dagdagan ko pa!" Natatawang sabi nya. Don't be confuse she is just referring to Enzo's LKM.
Tapos na kasi kaming kumain, well actually kanina pa. At habang kumakain ay mas nakilala pa namin ang isa't isa. I discovered na may childish side rin pala sya at medyo bully rin base sa mga kwento nya tungkol sa kanilang magpipinsan. Nag-kwento rin sya ng tungkol sa trabaho nya and i did the same. She even asked me to her model in the future na ikinabigla ko. I'm not a model material kaya i think thats too impossible, kaya tinawanan ko nalang sya.
Even thought i'm really curious na malaman ang mga tungkol kay Lorenzo gaya ng sinabi nya kanina ay hindi ko nagawang magtanong. Nahihiya kasi ako!
"Ikaw ang bahala." Kibit balikat kong sagot sa kanya.
Napapalak-pak naman sya bg isang besea. "Alright! Let's go!" Masayang sabi nya. Tumayo na kami at naglakad papunta ng kotse nya. Mabilis naman kaming naka'alis doon at binaybay ang daan patungo sa mall na sinasabi nya.
Matapos ang halos 20 minutos lang na byahe ay nakarating rin kami sa Mall na sinasabi nya. Tamang tama lang dating namin dahil bukas na mall. Matapos makapag-park ay pumasok na kami sa loob.
"Let's look for a Baby Store, I want buy your baby a present. You're having a boy right?" She asked while looking at my belly. Naglalakad na kami ngayon sa loob ng mall without an espesific destination, not until naisip nya bilhan ng gift ang baby ko.
I nod. "Yes he's a boy. You don't really have to buy him a present Red." Sabi ko sa kanya. Nakakahiya naman kasi sa kanya, unconsiously i caress my belly. Real talk, nakakailang maglakad kasama si Red. Ang daming tumitingin sa gawi namin, ang ilan pa sa kanila kilala sya bilang model. Hindi naman sila iniintindi ni Red, para nang wala syang nakikita o naririnig. Pero kasi, nakakailang talaga! Paano ba naman super model ang ganda nya, samantalang ako parang balyena!
"Nonsense! He's going to be my first ever nephew kaya i want to give him a present. Kung pwede nga i want to spoil him pag naipanganak mo na sya. But I'm not you, his mother and Mama M won't agree to that, ayaw nya ng batang ini-spoiled." Natatawang sabi nya. She's refering to Enzo's Mom when she said Mama M.
Sumang-ayon naman ako sa kanya, dahil miski ako ayaw kong i-spoil ang anak ko. Hindi yun maganda. After a few minutes of walking ay nakakita na rin kami sawakas ng tindahan ng mga gamit pang'baby na hinahanap nya. Pumasok kami sa loob at tumingin tingin ng mga gamit.
Hindi pa man kami nagtatagal sa loob ay bigla nalang wala na si Red sa tabi ko. Agad ko namang nilibot ang paningin sa buong store at nakita sya hindi kalayuan sa akin. Nangtama ang mga mata namin ng bumaling sya sa gawi ko. She flap her hand para senyasan akong lumapit sa kanya, agad ko naman itong sinunod.
"Look at this. Isn't it cute? Ito na ang napili kong gift for my nephew." Nakangiting sabi nya habang tinuturo ang isang set ng kulay blue na baby comforter. Ocean blue ang kulay nya, may mga iba't ibang klase ng lamang dagat and a pirate ship na desinyo. Tama sya, cute ito. Pero...
"Marami nang nabiniling comforter si Enzo. Baka masayang lang, mabilis pa naman lumaki ang mga baby." Totoo yun masyado nang maraming nabili si Enzo naiisip ko nang baka di na magamit ang iba dun o di naman kaya sayang lang paglumaki na ang baby.
"So what? Hayaan mo na ko. Isa pa you can change his comforter everyday with this." Pabirong sabi nya. Pilit nalang akong napangiti at napa'iling sa kanya. Hahayaan ko na, dahil mukhang hindi ko naman sya makukumbinsi. Hindi mapag'kakailang magpinsan sila, kung ano ang gusto yun ang nasusunod.
Kumuha pa sya ng ilang set ng laruan na sa tingin ko ay magagamit lang after 1-2 years ngunit hindi na ako nag komento. Matapos nun ay lumapit na kami sa cashier. Nung kami na ang magbabayad ay sya namang pag tunog ng cellphone nya. Tinignan nya ito bago sandaling lumingon sa akin.
"I have to take this call 'Emergency' here take this. I'll be right back." Sabi nya, inabot sa akin ang kanyang credit card saka lumayo para sagutin ang tawag sa kanya.
"Ma'am kailangan po ng pirma dito." Turo ng babae sa resibo.
"Wait lang Miss ah? Hindi kasi akin yan, antayin natin ang kasama ko." Buti nalang wala pang ibang naka-pila. At para bang nalaman ni Red na kailangan sya dahil nakita ko na syang papalapit sa pwesto ko.
"Kailanagan daw ang pirma mo." Sabi ko ng makalapit sya.
"Oh, yeah... sorry about that." Sabi nya saka pinirmahan ang dapat pirmahan.
"Cheyne, i hate to say this and put an end to our bonding time, but i have an emergency in the office, I'm really sorry." Sabi nya sa akin ng maka'labas kami ng baby store.
"Ano ka ba okay lang. Importante yun eh. Magta-taxi nalang ako pauwi, para di kana maabala." Sabi ko sa kanya.
"No, No. I hahatid muna kita, Enzo might kill me pag nalaman nyang hinayaan kitang magtaxi mag'isa." Maagap na sabi nya.
"Okay, ikaw bahala." Hinayaan ko nalang dahil alam ko namang wala akong maipapanalong argument pag isang Levesque ang kausap ko.
Nang makarating kami kung saan naka park ang sasakyan bya ay agad naming nilagay sa backseat ang mga napamili nya. Saka kami sumakay at binaybay ang daan pauwi.
Tuwing mahihinto kami sa stop light ay napapansin kong may tini'text si Red sa kang cellphone. I assume na yun ang emergency na tinutukoy nya kaya naman sinabi ko sa kanyang lilipat nalang ako ng taxi at ako nang bahalang magpaliwanag kay Enzo pero ayaw nya talaga. She insisted of taking me home kaya nanahimik na lang ako.
Hanggang sa marating na namin ang Exclusive village kung saan kami nakatira. After few more minutes ay nakarating na kami sa mismong harap ng bahay. Doon na rin ni Red napiling mag park para hindi na raw sya maglaba ng sasakyan mamaya. Nauna akong bumaba kay sa kanya at nag'door bell. Sumilip naman agad ang guard at agad akong pinagbuksan ng gate. Humingi ako ng tulong sa kanya na buhatin ang mga pinamili ni Red. Tutulong na rin sana ako pero pinigilan ako ni Red at inayang pumasok na, matapos nyang bilinan ang gwardya.
Kahit nagtataka ay kunot noo akong sumunod sa kanya. Napaka-OA naman ata na hanggang loob ng bahay nya pa ako ihahatid. Gusto ko sanang sabihin pero pinigilan ko ang sarili ko. Hahayaan ko nalang ang trip ni Red ngayong araw.
Kotse ni Enzo na nakaparada ang una kong napansin ng makapasok kami ng gate. Kaya naman parang bigla akong kinabahan. Parang unti-unting nawawala ang lahat ng confidence na naipon ko kaninang umaga para makausap at maka'hingi ng tawad sa kanya. Napansin ko ring meron pang isang kotse sa tabi nito.
Pumasok na kami sa bahay pero tahimik pa rin, wala ang bakas ni Enzo sa sala. Marahil nasa study room sya. Akala ko naman aalis rin agad si Red dahil naihatid na nya ako sa loob ng bahay, ngunit hiniling nya muna sa aking makita ang kwarto ng baby namin. Kahit nagtataka ay sinamahan ko sya papunta doon.
Kaka-iba talaga ang mga Levesque. Di ko mawari ang mga trip nila sa buhay. -- Sa isip isip ko.
"Ready ka na?" Boses ni Red na pumukaw sa akin. Hindi ko man lang namalayang nasa harap na kami ng pinto. Bago pa ako makahuma sa tanong nya ay nabuksan nya na ang pintuan.
Halos mapalundag naman ako sa gulat ng may biglang pumutok na confeti sa magkabilang gilid ko at ang sabay-sabay nilang pag'bigkas ng salitang...
"SURPRISE!"
Nanlaki ang mata ko sa gulat. Kasabay nun ay napansin ko ang banner na may mga picture ng ultrasound ng baby ko at may naka'sulat ritong "BABY SHOWER FOR BABY LEVESQUE!"
I could only stared at them. I didn't move a muscle. I didn't speak, I was speechless. I didn't expect this, especially from them. I was really suprise, gaya ng intensyon nila. I didn't know how to react.
Napatanong tuloy ako bigal sa sarili ko kung totoo ba ito.
Ngayon alam ko na... ito pala ang dahilan ng biglaang mag-aaya sa akin ni Red na lumabas. Deep inside sobrang saya ko. Hindi ko lang ma'express, yung puso ko kumakabog sa tuwa. Nakakataba ng puso na ginawa nila ito para sa baby ko. Hindi pa man ako nakakapag'react at nagpapasalamat ay binasag na ni Red ang katahimikan.
"Let her in!" Sabi nya sa matinis na boses.
They make way for me to get in and I gasped for the second time. There were literally hundreds of blue, yellow and white balloons on the floor and the ceiling. I also notice few gifts inside the crib.
I was roaming my eyes around the room at saka ko lang napag'tanto kung sino sino talaga ang nandito. My bestfriend Lyn and Haylee my cousin is here kung paano sila napunta dito ay hindi ko alam. Enzo's brother and Alexia her date from last night are here as well. Of course Jan the secretary. Si Gray nga lang ata ang wala.
Parang may kumurot naman sa puso ko ng mapansin kong even Lorenzo is not here. I felt my heart shrink at pakiramdam ko nabawasan yung sayang nararamdaman ko. Mabilis rin namang naagaw ang atensyon ko ng marinig ang boses ni Lyn.
"Bakit naman kasi wala pang pangalan ang inaanak ko?! Ang baduy ng 'Baby Levesque' lang ang tawag sa kanya! Aba mahigit 7 months na yang tyan mo! Kaya dapat naka'isip na kayo ng pangalan ng baby!" Ang maingay na reklamo ng bestfriend ko.
"Ang ingay mo talaga kahit kailan. Bakit ba marunong kapa sa kanila? Manahimik ka na lang." Narinig ko namang saway sa kany ni Jan.
"Wala kang paki'alam Janno! Hindi ikaw ang kinakausap ko kaya ikaw ang manahimik!" Asik nya dito. Nag'tinginan silang dalawa ng masama. Habang hindi ko napigilang mapataas ang kilay ko.
Aba kailan pa sila nagkakilala? Kailan pa sila naging close? I smell something sa dalawang to. Napabaling naman akong muli kay Red ng magsalita sya.
"How do you like your surprise Cheyne?" Tanong nya na may malapad ang ngiti sa labi. I gave her a huge smile saka ko sya mabilis na niyakap.
"I love it! I was really surprise. Thank you, Thank you talaga." Naluluhang sabi ko sa kanya. I also hugged Haylee, Lyn and Alexia while thanking them. Ngiti lang ang nai'offer ko kay Nick at Jan dahil ang awkward kung pati sila yayakapin ko.
"Kailan nyo pa plinano ito? Last night ko lang kayo nakilala ng personal." Nagtatakang sabi ko kay Red. Well si nick dati ko pa kilala pero alam kong hindi sya ang pasimuno nito.
"We already plan this few weeks ago." Simpleng sagot nya sa akin. Hindi naman na ako nagtanong pa.
Paulit- ulit nalang akong nag pasalamat sa kanila dahil sobrang saya at thankful ko talaga sa kanila. Nabaling naman ang atensyon namin ng makarinig kami ng parang may maingay sa labas ng pinto. Maya-maya pa ay pumasok na si Gray na may hila hilang isang babaeng pilit kumakawala sa pagkakahawak nya.
"Yo! I'm sorry na-late ako. Nag'aalaga pa kasi ako ng makulit na bata." Natatawang sabi nya. Napa kunot noo naman ako sa sinabi nya.
"I told you a million times already that I'm not kid anymore! So stop treating me like one! 22 na ako!" Inis na inis na sabi nung babae. Binalingan ito muli ni Gray.
"Then stop acting like one. Be mature! Act your age and stop being a brat!" Seryosong sabi nya dito. Napa'yuko naman yung babae. "Nasa ibang bahay ka, so behave!" Dugtong pa nito, saka muling humarap sa amin.
Doon ko napansin na nagpipigil sya ng tawa. Loko talaga, akala ko seryoso talaga sya hindi naman pala. No wonder asar na asar sa kanya yang babae. Siguro lagi nya yang pinagti-tripan. Hay naku kakaiba talaga man trip ang mga Levesque.
"By the way..." Hinila nya yung babae at iniharap rin sa amin. "This is Cai, sya ang assignment ko sa ngayon. She's a brat kaya pagpasensyahan nyo nalang." Nilingon sya ng sinsabi nyang Cai na naka'igting ang panga at tinignan sya ng masama.
Ilang sandali silang magtitigan sa mata na para bang nag-uusap. Hanggang sa bumaling si Cai sa amin para bumati.
"Hello. I'm so sorry for making a scene here." Paghingi nya ng paumanhin. Ang kaninang akala mo tigre ay naging maamong pusa na. Nginitian ko lang sya dahil di ko alam ang dapat sabihin.
"Don't worry. I how stupid my brother is." Red said na nagpangiti kay Cai. And that how it start. Pinakilala kaming lahat ni Gray sa kasama nya.
Pero ang hindi mawala sa isip ko ay... bakit nya pa kami kailangan ipakilala kay Cai kung assaignment lang sya? Minsan talaga ang gulo ng takbo ng utak nyang si Gray. Sa gitna ng komosyon tungkol kay Cai ay narinig ko ang pangalan ko.
"Cheyne..." Medyo nagulat ako na malaman na si Nick ang tumawag sa akin. Sya kasi yung taong kilala ko na sobrang tahimik, minsan makakalimutan mo nalang na kasama nyo pala sya. Naririnig ko lang magsalita yan oag tungkol sa business nila.
"Go to your room," sabi nya na nagpakunot ng noo ko. "You have to go there now." Dugtong nya pa.
Seryoso ang mukha nya kaya naman kahit na nag'tataka ay sinunod ko sya. Inisip ko nalang ma baka meron pa silang isang surpresa para sa akin doon. Lumabas na ako ng nursery room at naglakad papunta sa kwarto ko -- namin pala. Naalala ko na naman sya. Nasa labas ang kotse nya pero hindi ko sya makita. Napabuga nalang ako ng hangin.
Hindi ko alam kung bakit, pero dahan dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto. At sa ikalawang pagkakataon ay bahagya akong napaatras ng makita ko kung sino ang nasa loob.
My eyes widen in shock as I saw who's inside. For the nth time today I was surprise. I didn't expect to see a very anxious looking Lorenzo inside the room. Hindi na nga nya napansing dumating ako. Naka-upo lang sya sa gilid ng kama, naka'tungo, nakatukod ang dalawang siko sa hita hangbang magkasakop ang kamay and his knees we're bouncing back and forth.
Hindi ako makagalaw nanatili lang akong nakatingin sa kanya. Makalipas ang ilan pang segundo ay dahan dahan na syang nag' angat ng tingin mula sa pagkakatungo, marahil ay naramdaman nya nang may nakatingin sa kanya.
Our eyes met, ngunit tila ba walang may gustong magsalita sa amin. His eyes were deep and intense, it makes me wonder what he's thinking right now. Ngunit wala akong mabasa sa mga ito.
Namayani ang katahimikan sa aming dalawa. Hanggang sa napansin ko na ang dahan dahan nyang pagtayo mula sa pagkaka upo sa kama. Napansin kong may inabot sya gilid nya bago sya tuluyang makatayo. Isa yung puting teddy bear na may nakataling isang pink na lobo sa kamay. The balloon have the word 'I'm sorry' in it, while the bear have the word 'Baby' in the chest. Ni hindi ko nga napansin yun kanina dahil naka'focus lang ang tingin ko sa kanya.
Dahan-dahan syang naglakad papalapit sa akin, ni hindi ko na rin namalayang napahakbang ako palapit sa kanya. I met him half way. Inabot nya sa akin ang teddy bear na tinanggap ko naman.
"I'm sorry.. baby." Halos basag na ang boses na sabi nya. Hindi ko alam kung bakit pero bigla nalang nang'gilid ang luha sa mga mata ko. Para bang bigla nyang hinaplos ang puso ko. Isang sorry lang galing sa kanya pakiramdam ko nabuhayan ulit ako. Ramdam na ramdam ko yung sinseridad sa salita nyang yun.
"I'm sorry, I'm really sorry Cheyne." Paulit-ulit na sambit nya. "I know i acted like a stupid and selfish jerk. But everything you said last night hit me like a thunder. I'm sorry kung sarili ko lang ang inisip ko at hindi ang nararamdaman mo." Punong puno ng emosyon na sabi nya.
"I admit. I was so fucking jealous when i saw you happily talking to Johan. Parang bigla nalang nagdilim ang paningin ko kaya ganun ang inakto ko. That was the first time i ever felt like that. Because you never once laughed whole heartedly like that when you're with me. All of a sudden i felt threatend. I know Johan almost all of my life because he's a family friend. I know what kind of man he is. He is an ideal man to every girl." Pag-amin nya. Napakagat ako ng iba-bang labi ko ng mapansin kong maging sya ay nang'gigilid na rin ang luha. Pakiramdam ko tuloy bigla may kumurot sa puso ko.
"Bigla nalang maraming tanong ang pumasok sa isipan ko. Paano kung bigla mong maisip na hindi mo pa talaga ako mahal? Na napipilitan ka lang sa akin dahil mapilit ako? Napipilitan ka lang dahil sa baby natin? Na hindi ka talaga masaya na kasama ako? Paano kung maisip mong iwan ako? I don't think i can survive if that happen baby." Halos pabulong na nya nang natapos ang salita nya. Ramdam ko rin yung sakit sa bawat salitang binibitawan nya.
Hindi ko na napigilann tumulo ang luha ko. They feel silently from my eyes. Nasaksaktan rin kasi ako para sa kanya. I didn't know na maging sya ay naiisip ang mga ganung bagay. Na alala ko ang sarili ko nung mga pahong ganyan din ako mag'isip.
"While driving home last night i told myself, that i need a reason to make you stay with me. I need to do something to make you not to leave me. Masyado na kitang mahal para pakawalan pa. That's how i came up with that stupid idea of proposing to you without thinking. I'm already desperate na hindi ko na naisip ang mga sinasabi ko sayo. Na nasasaktan na pala kita sa inaakto ko ng hindi ko nalalaman. I'm so sorry, baby." Paliwanag nya pa. Hinaplos ko ang pisngi nya ng may tumulong luha dito. Iniling ko ang ulo ko.
"E-Enough with your sorry. I-Its not really your entire fault." Nahihikbing sabi ko. "H-Half of it were mine. So, let me say so-sorry too. F-For rejecting your proposal but i hope you understand. I'm not - we're not ready for that yet. Also for ma-making you feel like this. I'm sorry. But i really do love you. You make me fall in love with you without even realizing it."
Hindi ko na tagala mapigilang maiyak. Hindi ko na alam kung tama pa ba ang nararamdaman ko, pero nasasaktan ako para sa aming dalawa. Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at pilit pinupunasan ang mga luha ko, saka nya dinampian ng maingat na halik ang noo ko.
"We have to be more open about our feelings and put more trust to each other to prevent this from happening again. Yeah?" He murmur against my forhead.
"Yes." Pabulong kong pag' sang-ayon. Dahil tama sya, kailangan naming maging open sa isa't isa at mas magtiwala pa.
----------
06-03-2015
IMPORTANT AN:"How to pronounce Cheyne's name?"
I just want to clear thing up. You see her name came from a medical term -- Cheyne-Stoke Aspiration. (Curious? Asked google about it. Haha ) So, originaly it should be pronounce as "Chain or Chein" But then it got thingking... why would i let my character be called as Chain? As in kadena in tagalog? Its a no, no for me. Kaya naman i change it to "Chey-ni".
Ps: So, ayun pasensya na po doon sa mga una kong nasabihan kung paano bigkasin ang Cheyne. Ito na po talaga yun... Her name is pronounce as "Chey-ni." ;)