☆☆☆☆♡⃛ အခ်စ္က သူေစစားရာ ♡⃛ ☆☆☆☆
( Part - 56 )
" ဘယ္မွ မလည္ေတာ့ဘူးေပါ့ ေဒၚျဖဴျဖဴ "
" အင္း မလည္ေတာ့ဘူူး မာသာတို႔
ေစာင့္ေနၿပီေလ "
မေန႔က မာသာႀကီးတို႔ဆီက ဖုန္းလာတာနဲ႔
ခ်က္ခ်င္း ျပန္မယ္ေျပာလာေသာ သူ႕
ေဒၚျဖဴျဖဴ။
သူ႕မွာေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ မွာ အၾကာႀကီး
ေနမယ္လို႔ ေတြးထားတာကို ေဒၚျဖဴျဖဴ
လုပ္ပံုနဲ႔ေတာ့ သြားပါၿပီ။
" ေမာင္ကေတာ့ စပ်စ္ၿခံကို ဝင္ခ်င္ေသးတယ္
ေဒၚျဖဴျဖဴ... အဲ့ဒီၿခံက ေမာင့္ အပိုင္
ျပင္ဦးလြင္ ေရာက္တုန္းေလး အဲ့ဒီသြား
ခ်င္ေသးတယ္ "
ျပန္ဖို႔ အကုန္လံုး ကားေပၚ ေရာက္ၿပီဆိုခါမွ
ကားမေမာင္းေသးဘဲ ျဖဴျဖဴ ကို စကားေတြ
ေပရွည္ေနတဲ့ ေမာင့္က လတ္စသတ္ေတာ့
စပ်စ္ၿခံကို ဝင္ခ်င္ေနတာတဲ့။
" ေနာ္...ေနာ္ ေမာင့္ ေဒၚျဖဴျဖဴေလး
ေမာင္တို႔ စပ်စ္ၿခံ သြားရေအာင္ေနာ္
ဒါၿပီးရင္ အိမ္ျပန္ၾကမယ္ေလ "
" ေသခ်ာတယ္ေနာ္ "
" ေသခ်ာပါတယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ ကလည္း
ေမာင့္က အေျပာနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ျပတ္တယ္
စကားကို ႏွစ္ခြန္းမေျပာတတ္ဘူး
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေနာက္ခန္းက လင္ႏွစ္လင္..!! "
" ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္မျဖဴျဖဴ
ေခါင္ႀကီးက ကတိတည္တယ္
သူ မတည္ရင္ က်ေတာ္ လည္ကို ျဖတ္ပစ္လိုက္"
" က်ေတာ္လည္း ေထာက္ခံတယ္ မျဖဴ "
သြားခ်င္တယ္ မသြားခ်င္တယ္ ေနာက္ခန္းက
ေသြးသစ္တို႔ အတြဲပါ ေခါင္းေတြၿငိမ့္ကာ
ေထာက္ခံလာၾကသည္။
ဒီေတာ့ ျဖဴျဖဴ ဘာတတ္ႏိုင္မလည္း
သူတို႔ အလိုက်ေပါ့။
" မင္း သေဘာ ေခါင္ယံမိႈင္း ..ေမာင္းေတာ့ေလ "
" ဘာ.. မင္း သေဘာလဲ ေဒၚျဖဴျဖဴ..
ေမာင့္ သေဘာလို႔ ခင္ဗ်ား ေျပာရမွာေလ..
ဘာလဲ ေမာင္ ခင္ဗ်ား ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အျပစ္ေပးမွနဲ႔ တူတယ္ "
" ေမာင္... ေမာင္ ဟုတ္ၿပီေနာ္ "
ေခါင္ အနားကို တိုးလာလိုက္မွ ေဒၚျဖဴျဖဴ
ဆီက ေမာင္ဆိုတဲ့ နာမ္စားေလး
ထြက္လို႔လာသည္။ ေခါင္ သိတာေပါ့
သူ႕ ေဒၚျဖဴျဖဴ က လူေရွ႕ နမ္းလိုက္ရင္
တအားရွက္တတ္တာ။
ေနာက္ခန္းက ႏွစ္ေယာက္မွာလည္း
လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကို ႏိုင္စားေနေသာ
ေခါင္ယံမိႈင္း ကို ၾကည့္ရင္း မလြယ္ဘူး
ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔။
**********************
" ဟဲ့... ဟဲ့ ေခါင္ယံမိႈင္း အသီးေတြ
ေရေဆးဦးေလ....ပိုးသတ္ေဆးေတြ
ျဖန္းထားတာ အသီးေတြက "
စပ်စ္ၿခံလည္း ေရာက္ေရာ စပ်စ္သီးေတြ
ေရမေဆးဘဲ ခူးစားဖို႔ ျပင္လိုက္သျဖင့္
ျဖဴျဖဴ လက္ေတြက သူ စားမွာကို
တားပစ္လိုက္သည္။
" ေခၚျပန္ၿပီလား ေဒၚျဖဴျဖဴ... ဒီတစ္ခါ
ေမာင္ မညႇာေတာ့ဘူးေနာ္ "
" ေဆာရီး ေဆာရီး ေမာင္... ျဖဴျဖဴ
ေယာင္သြားလို႔ "
" ေရာ့ စား... ေဒၚျဖဴျဖဴ "
စပ်စ္သီးကို သူ႕ အက်ၤ ီနဲ႔ သုတ္ရင္း
ျဖဴျဖဴ ကို လာေပးသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းဆူ
လိုက္မိသည္။
" ေမာင့္ဟာက ေရမေဆးရေသးဘူးေလ
ေနာက္ၿပီး ဒါေတြက ပိုးသတ္ေဆးေတြ
ျဖန္းထားတာ "
" ေမာင့္ အက်ၤ ီ နဲ႔ သုတ္ေပးထားပါတယ္
ေဒၚျဖဴျဖဴ ရဲ႕... သန္႔ပါတယ္ "
" မရဘူး ေရစားၿပီးမွ ျဖဴျဖဴ ကို ေကြၽး
ေမာင္လည္း ေရေဆးၿပီးမွ စားသင့္တယ္ "
" ဟိတ္....ဟိတ္...ေဒၚျဖဴျဖဴ..!!
ေဒၚျဖဴျဖဴ.. "
မလွမ္းမကမ္းက ေရဘားကို သြားဖြင့္ကာ
ေရပိုက္ႀကီးကို သူ႔ ေဒၚျဖဴျဖဴက
ယူခ်လာသည္။
ဘားကို ဖြင့္ထားေတာ့ ေရပိုက္က ေရေတြ
က တရစပ္စီးက်လာသည္။
" ေမာင္.. လက္ျဖန္႔ထား ျဖဴျဖဴ
စပ်စ္သီးေတြကို ေရေဆးေပးမယ္ "
" အိုေက ေမာင့္ အသည္းတံုးေလး..
ေမာင့္ ကို မစိုေစနဲ႔အံုး ... "
လက္ျဖန္႔ကာ မစိုေစနဲ႔ဆိုလာတဲ့ သူ႕ကို
ျဖဴျဖဴ ညစ္ခ်င္သြားမိသည္။
ဘယ္ရမလဲ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ပါ။
ေမာင့္ကို ေရစိုေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ရင္
ေမာင့္ ေဒၚျဖဴျဖဴ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
" ဟိတ္.. ဟိတ္ စိုေတာ့မယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ..
ေမာင္ စိုေတာ့မယ္ "
စပ်စ္သီးေတြ ပက္တာ လူကို လာစင္၍
မ်က္နွာကို လက္နဲ႔ကာကာ ေခါင္ယံမိႈင္း
တားေနေပမဲ့ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကေတာ့
တစ္ခ်က္ကေလးမွ ဂ႐ုမစိုက္။
" စိုေတာ့မယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴေလး.. ေမာင္
စိုေတာ့မယ္လို႔..!! "
ေခါင္ယံမိႈင္း ေအာ္ေနတာကို လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးၾကည့္ကာ ေခါင္ယံမိႈင္း
လက္ထဲက စပ်စ္သီးေတြကို
သူမ ကိုင္ထားတဲ့ ေရပိုက္နဲ႔ ျဖန္းရင္း
အဆံုးမွာ ေခါင္ယံမိူွင္း တစ္ကိုယ္လံုးကိုပါ
ပက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"အား... ေဒၚျဖဴျဖဴ... !! "
" ေဒၚျဖဴျဖဴလို႔... !!!"
မ်က္ႏွာကို ေရပိုက္နဲ႔ တရစပ္ပက္ေနတဲ့
ၾကားကေန လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ နာမည္ကို
ေခါင္ယံမိႈင္းက ရေအာင္ေခၚသြားေသးသည္။
" ဘာလဲ ေမာင္....မွတ္ၿပီလား အဲ့ဒါ
ျဖဴျဖဴ ကို နမ္းတာနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခ်င္အံုး..!!
ကဲဟာ... ကဲဟာ..!! "
ေျပာလည္းေျပာ လက္ထဲက ေရပိုက္နဲ႔
လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ မနားတမ္း ပက္ေနေလသည္။
" စိန္ေခၚတယ္ေပါ့ ေဒၚျဖဴျဖဴ...
ေမာင့္ ကို စိန္ေခၚတယ္ေပါ့...ေျပးထား..
ဖမ္းမိတာနဲ႔ မလြယ္ဘူးမွတ္ "
မ်က္ႏွာေပၚက ေရေတြကို လက္နဲ႔ခါရင္း
အေရွ႕ကို တိုးလာေသာ သူ႕ေၾကာင့္
ျဖဴျဖဴ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ။
ႀကံရာမရတဲ့ အဆုံး ေရပိုက္ႀကီး ခ်က္ခ်င္းခ်ရင္း စပ်စ္ခင္းေတြဘက္ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ေျပးသြားေလသည္။
အားက်မခံ ေခါင္ယံမိႈင္း ကလည္း ေရပိုက္ႀကီး
ယူလာကာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ေနာက္ ေျပး
လိုက္၏ ။
" ေဗ်ာ... ေဗ်ာ... ေဗ်ာ...!! "
လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကို မီွတာနဲ႔ ေရပိုက္နဲ႔
မနားတမ္း ပက္ေလသည္။
" ေခါင္... ေခါင္ယံမိႈင္း..!! "
" ေဗ်ာ... ေဗ်ာ... ေဗ်ာ....!! "
" ေခါင္... ေခါင္ယံမိႈင္း... ေတာ္.. ေတာ္ေတာ့
...!! "
မ်က္နွာႀကီး လက္နဲ႔ အုပ္ကာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ေအာ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ေခါင္ယံမိႈင္း မွာ ပိုတိုး၍
ပက္ဆဲ။
" ေခါင္ယံမိႈင္း ေတာ္.. ေတာ္လို႔...!! "
" အိုေက ေမာင္ ေတာ္ၿပီ လာခဲ့... "
ႂကြက္စုတ္ေလးလို ေရစိုသြားတာႏွင့္
ပိုက္ကို ခ်ကာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႕လိုက္သည္။
" မင္း... လူယုတ္မာ.. "
မ်က္ႏွာေပၚက ေရစိုေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို
ဖယ္ရွားရင္း ရန္ေတြ႕လာေသာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ကို ေခါင္ယံမိႈင္း ၾကည့္ကာ....
" ေမာင္ မယုတ္မာေသးဘူးေနာ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ...
အခုမွ ယုတ္မာမွာ "
ေျပာလည္းေျပာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကိုယ္ေလးကို
အတင္းဆြဲဖက္လိုက္သျဖင့္ သူမကိုယ္ေလးက
ေခါင္ယံမိႈင္း ရင္ဘတ္နဲ႔ အေတာ္နီးကပ္သြား
ေလသည္။
" မင္း... မင္း ဘာလုပ္မလို႔လဲ..!! "
"အျပစ္ေပးမလို႔ေလ... "
" မလုပ္..!! အင္... အင့္... အင္း.. အြန္႔စ္... "
စပ်စ္ၿခံထဲ တျခားလူေတြ ရိွေနမလားဆိုတဲ့
အေတြးနဲ႔ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ျငင္းတာေလး
ပင္ မၿပီးဆံုးလိုက္ သူမ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက
စုပ္ယူျခင္း ခံလိုက္ရသည္။
လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ မသိခဲ့တာက ေခါင္ယံမိႈင္း က
ၿခံက အလုပ္သမားေတြကို ဒီေန႔ အနား
ေပးလိုက္ၿပီဆိုတာပဲ။
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို အထက္ေအာက္ မနားတမ္း
သူ႕ ႏႈတ္ခမ္း တစ္စံုနဲ႔ ေခါင္ယံမိႈင္း က
တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖိကပ္စုပ္ယူ၏ ။
တစ္ခ်က္ဖိကပ္စုပ္ယူလိုက္တိုင္း ပါလာေသာ
အိစက္စက္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးရဲ႕
အထိအေတြ႕က ဘာနဲ႔မွ လဲလို႔မရ။
ဒါ့က ေခါင္ကို ရူးေလာက္ေစသည္။
" ႁပြတ္စ္... ႁပြတ္စ္.. ႁပြတ္စ္...!!! "
ႏႈတ္ခမ္းသားေထြးေထြးေလးကို မွ်င္းမွ်င္းခ်င္း
စုပ္ယူလိုက္ မနားတမ္းစုပ္ယူလိုက္
လုပ္ေနေတာ့ ျဖဴျဖဴ ရင္ထဲ ဘယ္လိုႀကီးမွန္း
မသိပါ။
ေခါင္းေလးကို ထိန္းကိုင္ထားရင္း လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို အေပၚေအာက္ တစ္
လွည့္စီ ေခါင္ယံမိူွင္း မနားတမ္းစုပ္ယူေနခဲ့သည္။
နမ္းလိုက္တိုင္း သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းဆီပါလာေသာ
ေဒၚျဖဴျဖဴ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုေၾကာင့္လည္း
ပိုပိုၿပီး လိုခ်င္လာမိသည္။
ဒီတစ္ခါ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို
ေခါင္ယံမိႈင္း အသာေလး ဖိကိုက္လိုက္ရင္း
ပြင့္သြားတာနဲ႔ သူ႕ လွ်ာဖ်ားက အထဲကို
အျမန္ တိုးဝင္သြားသည္။
ေအးစက္စက္ လွ်ာဖ်ားက ျဖဴျဖဴ ခံတြင္းထဲ
တိုးဝင္လာၿပီး ျဖဴျဖဴ လွ်ာဖ်ားကို ရစ္ပတ္
လာသျဖင့္ လူက ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး
ျဖစ္သြားရသည္။
ျဖဴျဖဴ ခံတြင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို
သူ႕ လွ်ာဖ်ားႀကီးက ကလိေနသျဖင့္
သူ႕ ရင္ဘတ္ကို ျဖဴျဖဴ တြန္းထုတ္ေနမိသည္။
ဒီလိုႀကီး နမ္းတာကို ျဖဴျဖဴ မႀကိဳက္။
သို႔ေသာ္ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ဘယ္ေလာက္႐ုန္း႐ုန္း
ေခါင္ယံမိႈင္း ကေတာ့ ပို၍ နမ္း႐ိႉက္စၿမဲေပ။
ေခါင္ယံမိႈင္းတို႔ အတြဲနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စပ်စ္
ခင္းေတြ ဘက္မွာေတာ့ ျခားနား နဲ ့
ေသြးသစ္ က ရိွေနေလသည္။
" အခ်စ္ကေလး ဒီအသီးေလး ေကာင္းတယ္
ကိုယ္ ခူးေပးမယ္ေနာ္ "
ေသြးသစ္ ေျပာရင္း သူ႕ လက္တစ္စံုကလည္း
စပ်စ္သီး အခိုင္လိုက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ
သူ႕ အက်ၤ ီနဲ႔ သုတ္ေနေလသည္။
" ေရာ့.. အခ်စ္ကေလး. .!! ဒါ့က
အခ်စ္ကေလး အတြက္ "
" ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ေနရတာ "
သြားေတြေပၚေအာင္ ျခားနား ရယ္ကာ
ေသြးသစ္ ေပးတာကို ပါးစပ္ထဲ
ပလုတ္ပေလာင္း စားပစ္လိုက္သည္။
" ဘယ္လိုေတြ စားေနတာလဲ အခ်စ္ကေလးရဲ႕..
သိပ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းတာပဲ "
ျခားနား ပလုတ္ပေလာင္းစားတာကို
မမိွတ္မသုန္ ေသြးသစ္ ၾကည့္ရင္း
လက္ကလည္း ျခားနား ပါးစပ္နားက
ေပပြေနတဲ့အရာေတြကို ထပ္သုတ္ေပးျပန္
သည္။
" ဒါလည္း ခ်ဳိတာပဲ ေသြးသစ္ ...ငါ့ကို
ထပ္ခူးေပးအံုး...!! "
" ႏိုး.. ႏိုး ထပ္စားခ်င္ရင္ ကိုယ့္ ပါးကို
နမ္း အခ်စ္ကေလး.. . ဒါဆို ကိုယ္
ထပ္ခူးေပးမယ္ "
" မနမ္းဘူး.. မခူးေပးလည္းေန
ကိုယ့္ ဘာသာကိုယ္ ခူးစားမယ္ "
" အဲ့ဒီလို မလုပ္ရဘူးေနာ္ အခ်စ္ကေလး..
အခ်စ္ကေလး ခူးရင္ အခ်စ္ကေလး
လက္ေတြ နာေနလိမ့္မယ္.. ကိုယ္ပဲ ခူးေပးမယ္ "
" ခူးေပါ့.. ဒါေပမဲ့ မနမ္းဘူးေနာ္ "
" မနမ္းဘူး ဟုတ္လား...?? ဒါဆို
အျပစ္ေပးရမွာပဲ "
" ဟင္.. မင္း.. ဘာ.. ဘာလုပ္...!! "
လက္နွစ္ဖက္ကို ပခံုးေပၚ တင္ရင္း ငံု ့က်
လာေသာ မ်က္ႏွာႀကီးေၾကာင့္ ျခားနား
ေခါင္းကို ဟိုဘက္လႊဲပစ္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ အလႊဲမခံဘဲ ဦးေခါင္းကို ထိန္းကိုင္
ထားလာေတာ့ ပါးတစ္ဖက္က ေႏြးသြားရသည္။
" ရႊတ္..!! "
" ေမႊးတာ အခ်စ္ကေလး ပါးက "
" ရႊတ္..!! "
" ဒီဘက္ပါးေလးကလည္း ေမႊးေနတာပဲ.. "
" ရႊတ္..!! "
" ဒီနဖူးေလးကေရာ "
" ရႊတ္..!! "
" ဒီႏွာေခါင္းေလးကေရာ "
" ရႊတ္..!! "
" ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးကေရာ "
ေျပာကလည္း ေျပာ နမ္းကလည္းနမ္းနဲ႔
ျခားနား မ်က္ႏွာမွာ ေသြးသစ္ နမ္းလိုက္လို႔
လြတ္တဲ့ ေနရာ တစ္ကြက္မွ မရိွေတာ့ပါ။
-
-
-
-
-
-
-
-
" ခုဏက မင္း ေနာက္မွ ခ်ိဳးမယ္လို႔ ငါ့ကို
ေျပာၿပီးသား ေခါင္ယံမိႈင္း..
ဒီအတြက္ ငါ အရင္ ခ်ဳိးမယ္ "
" ေခၚျပန္ၿပီလား မင္းလို႔...!! "
" ေဆာရီး ေဆာရီး ေမာင္.. ျဖဴျဖဴ
အရင္ခ်ဳိးမယ္ေလ ေမာင့္က ၿပီးမွခ်ဳိးေနာ္ "
နမ္းမွ ေၾကာက္ၿပီး ေမာင္လို႔ ခ်က္ခ်င္း
ေခၚလာေတာ့ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက
ေကြးၫႊတ္သြားရသည္။
ထမီကို ရင္လ်ားေလး လုပ္ရင္း
ပတ္ထားေသာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကို
ေခါင္ယံမိႈင္း ရီေဝေဝစိုက္ၾကည့္ကာ...
" အစက ေမာင့္ကေလ ေဒၚျဖဴျဖဴ ကို
တစ္ေယာက္တည္း ခ်ဳိးခိုင္းမလို႔ပဲ...
ဒါေပမဲ့ ေဒၚျဖဴျဖဴ ရဲ႕ ဒီပံုစံေလးကို
ေတြ႕ေတာ့ ေမာင့္က တစ္ေယာက္တည္း
မခ်ဳိးခိုင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ေမာင့္ပါ ေဒၚျဖဴျဖဴ
နဲ႔ အတူခ်ဳိးခ်င္သြားၿပီ "
ဒါ တမင္ညစ္တာ။ သူ လုပ္လို႔ ျဖဴျဖဴ ေရစို
သြားခဲ့သည္။ အဲ့တာေၾကာင့္ ေရခ်ဳိးဖို႔
ေတြးတုန္း ျဖဴျဖဴ ေရမခ်ဳိးေသးခင္
သူ အရင္ခ်ဳိးမလားလို႔ ေမးခဲ့ေသးသည္။
ဒါေပမဲ့ မခ်ဳိးဘူးလို ့ သူ႕က ျပန္ေျဖၿပီး
အခုျဖဴျဖဴလည္း ခ်ဳိးမယ္လုပ္ေတာ့
အေပၚက ျခဳံထားတဲ့ တဘတ္ကို
ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သျဖင့္ ျဖဴျဖဴ မွာ
အခု အေပၚပိုင္းထိ တိုးဝတ္ထားတဲ့ ထမီပဲ
ရိွေတာ့သည္။
ဒါ့ကို မ်က္ေတာင္မခတ္က စိုက္ၾကည့္ေသး
ခုဏက မခ်ဳိးေသးဘူး ေျပာတဲ့ သူ႕က
အခု ျဖဴျဖဴ နဲ႔ ေရအတူခ်ဳိးမွာတဲ့။
ဒါ့က မလြန္လြန္းေပဘူးလား။
" ေနာ္လို႔ ေဒၚျဖဴျဖဴ.. ေမာင္တို႔ ေရတူတူ
ခ်ဳိးရေအာင္ေလ... ေနာ္.. ေနာ္လို႔...!! "
ျဖဴျဖဴ လက္ကို သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔
ပြတ္သပ္ကာ ဆိုေန၍ အျမင္ကပ္မိသည္။
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ႏွာဘူးပါ။ ဒီတစ္ခါေတာ့
ျဖဴျဖဴ အေလွ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္။
" မရဘူးေနာ္... မင္း လြန္လြန္းအားမႀကီးနဲ႔
မသင့္ေတာ္ဘူး "
" သင့္ေတာ္ပါတယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ ကလည္း
ေမာင္တို႔က လက္ထပ္ၿပီးၿပီေလ..
ဒီေတာ့ အတူတူခ်ဳိးရေအာင္ေနာ္..
ေဒၚျဖဴျဖဴ ရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးကိုလည္း
ေမာင့္က ျမင္ဖူးခ်င္ေသးတယ္ "
" ဘာ ...!! မင္း အရွက္မရိွတာပဲ ေခါင္ယံမိႈင္း..
ႏွာဘူး..!! "
" ေဒၚျဖဴျဖဴ မို႔လို႔ ေမာင့္က ဘူးတာ..
တစ္ျခားသူဆို ေမာင့္က ဘူးမွာ
မဟုတ္ဘူး.. ဒီေတာ့ ဂုဏ္ယူလိုက္စမ္းပါ
ေမာင္ ဘူးတာ ေဒၚျဖဴျဖဴ ပဲ ရိွေသးလို႔ "
" ဟြန္႔ လူညာ..!! "
" ေမာင္ မညာဘူး...ေမာင္ ညာရင္
ေဒၚျဖဴျဖဴ နဲ႔ ကေလးဆယ္ေယာက္
ရပါေစ "
" နစ္နာေနပါအံုးမယ္ မင္း... "
" နစ္နာတာေပါ့... ေမာင့္ ဟာက
တစ္ခုတည္း ေဒၚျဖဴျဖဴ ဟာက
ႏွစ္ခုေလ... ေဒၚျဖဴျဖဴ ႏွစ္ခုကို
ေမာင့္က ၾကည့္ေပးရအံုးမွာ ဒီေတာ့
ေမာင့္ အတြက္ အရမ္းနစ္နာတယ္
ဒါေပမဲ့ မပူနဲ႔ ေမာင့္က ေမာင့္ အတြက္
နစ္နာလည္း ေဒၚျဖဴျဖဴ ဟာကို
ၾကည့္ေပးအံုးမွာ "
" မင္း... မင္း အရွက္ကို မရိွဘူး
ေခါင္ယံမိႈင္း.. ေျပာေလဆိုးေလပဲ
ႏွာဘူး၊ တဏွာ႐ူး "
" အဲ့တာက ေဒၚျဖဴျဖဴ လင္ေလးပါခမ်ာ့..!! "
" မင္း.... မင္း နွာဘူး...!! "
" ဘာ... တူတူေရခ်ဳိးမယ္ ဟုတ္လား
ေကာင္းတာေပါ့ အဲ့တာဆို ေမာင္တို႔
အထဲသြားၾကမယ္ေလ "
လက္ကို ဆြဲကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ဇြတ္ဆြဲေခၚသြားေတာ့
ျဖဴျဖဴ မွာ ႐ုန္းလို႔ကမရ။
" မင္း လႊတ္စမ္း.. ေခါင္ယံမိႈင္း..!!
ႏွာဘူး ငါ မင္းနဲ႔ မခ်ဳိးဘူး "
" ဘာ ေမာင့္ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္
ရမယ္ ဟုတ္လား.. အိုေကေလ
အေမာင္ေခါင္ယံမိႈင္းက ဒါမ်ဳိးဆို
ခြၽတ္ၿပီးသားပဲ "
" မလုပ္နဲ႔...!! "
ျဖဴျဖဴ ေျပာတာပင္ ေနာက္က်သြားသည္။
ၾကယ္သီးေတြ ခ်က္ခ်င္း ဆြဲျဖဳတ္ကာ
သူ႔ အေပၚပိုင္းမွာ လစ္ဟာသြားခဲ့ၿပီေလ။
တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုထင္ရွားစြာ ျမင္ေနရေသာ
သူ႕ six pack ႀကီးေတြက သူ႕
ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ အထင္းသားေပ။
မၾကည့္ရဲတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔
အုပ္ဖို႔ ရိွေသး ျဖဴျဖဴ လက္တစ္စံုကို
သူ႕က သူ႕ ရင္ဘတ္ေပၚ ဆြဲတင္သြားခဲ့သည္။
" ၾကည့္လို႔ရတယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ..
ေမာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးက ေဒၚျဖဴျဖဴ အပိုင္
ေတြခ်ည္းပဲ... အေပၚက ဟာေရာ
ေအာက္က ဟာေရာ "
" အို.. မင္း...!! "
" မဟုတ္လို႔လား ေမာင့္ က ေဒၚျဖဴျဖဴ
အပိုင္ေလ.. အဲ့ဒီလိုပဲ ေဒၚျဖဴျဖဴ ကလည္း
ေမာင့္ အပိုင္ "
အပိုင္ေတြခ်ည္း ထပ္ေန၍ ျဖဴျဖဴ မ်က္ႏွာေလး
က ရဲတြတ္သြားရသည္။ သူ အေတာ္ဆိုးတာပဲ။
သူ မေျပာရဲတဲ့ စကား ဘာတစ္ခုမွ မရိွ။
" မင္း အေတာ္ဆိုးပါလား ေခါင္ယံမိႈင္း..
မင္း မေျပာရဲတာ ဘာမွ မရိွေတာ့ဘူး "
" ေဒၚျဖဴျဖဴ ရဲ႕ ေျပာရဲဆိုရဲရပ္ကြက္က
လာလို႔ ေမာင့္က အခုလို ေျပာရဲတာေလ
ေဒၚျဖဴျဖဴ အခ်စ္ေတြနဲ႔ေပါ့ "
မ်က္ခံုးပင့္ကာ ဆိုလာလ်က္ ျဖဴျဖဴ ကို
မ်က္စိပါ မိွတ္ျပသြားေသးသည္။
" လႊတ္ ဖယ္ မင္း ဟာႀကီးေတြ ငါ မကိုင္
ခ်င္ဘူး "
" ဒါဆို ေအာက္က ဟာေလးေရာ ကိုင္မလား..!!"
" ေခါင္ယံမိႈင္းးးးးး.....!! "
အသံကုန္ ေဆာင့္ေအာ္လိုက္ရင္း
ေခါင္ယံမိႈင္း ရင္ဘတ္ကိုပါ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
လက္တစ္စံုက...
" ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန္း... ဘုန္း... ဘုန္း..!! "
" အ့... ေမာင္ နာတယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ .."
" နာပါေစ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန္း... ဘုန္း... ဘုန္း..!! "
" အ့... ေမာင္ နာတယ္လို႔ ေဒၚျဖဴျဖဴ .."
" နာပါေစ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန္း... ဘုန္း... ဘုန္း..!! "
" ေမာင္ နာတယ္လို႔ ေဒၚျဖဴျဖဴ...!! "
" နာပါေစ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" မ်ားေနၿပီေနာ္ ေဒၚျဖဴျဖဴ အခုလာခဲ့.. .!! "
လက္တစ္စံုကို ဖိခ်ဳပ္ကာ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ
ကိုယ္ေလးကိုပါ ေရခ်ဳိးခန္းနံရံထက္
ေခါင္ယံမိႈင္း ဆြဲကပ္လိုက္ရင္း...
" မင္း....!! "
" ရႊတ္...!! "
" မွတ္ၿပီလား အဲ့ဒီ ပါးစပ္ေလး.. "
" ရႊတ္...!! "
" မွတ္ၿပီလား အဲ့ဒီ လက္ေလး "
" ရႊတ္...!!! "
" မွတ္ၿပီလား အဲ့ဒီ ပါးေလး.. "
" မင္းေနာ္ ေခါင္ယံမိူွင္း..!! "
" ဘာ ထပ္နမ္းရမယ္ ဟုတ္လား.. .!!"
" ရႊတ္.. ရႊတ္.. ရႊတ္ "
ပါးတစ္ဖက္ကို နစ္ဝင္သြားတဲ့အထိ အဆက္မျပတ္
နမ္းေနေလေတာ့ ျဖဴျဖဴ ယားလာမိသည္။
" အ့.. ေတာ္ေတာ့ ေခါင္ယံမိႈင္း..!!
ငါ ယားတယ္ မင္း ေတာ္ေတာ့လို႔..!! "
" ဘာ ထပ္နမ္းေပးရမယ္ ဟုတ္လား.. .!!
ဒါမ်ိဳးဆို အေမာင္ေခါင္ယံမိူွင္းတို႔က
လာၿပီးသားပဲ "
" ကဲဟာ......!! "
" ရႊတ္.. ရႊတ္.. ရႊတ္ "
" အ့ဟားဟား.. .. ယားတယ္ ေခါင္ယံမိႈင္း...!!
ငါ ယား...ယားတယ္ ေတာ္... ေတာ္ေတာ့လို႔....!! "
" ဘာ ထပ္နမ္းရမယ္ ဟုတ္လား.. .!!"
" ကဲဟာ...!!! "
" ရႊတ္.. ရႊတ္.. ရႊတ္ "
" အ့ဟားဟား.. ယားတယ္ ငါ ယားတယ္လို႔... "
" ဘာ ထပ္နမ္းရမယ္ ဟုတ္လား.. .!!"
" ကဲဟာ...!!! "
" ရႊတ္.. ရႊတ္.. ရႊတ္ "
လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ က ယားတယ္ေျပာေလ
ေခါင္ယံမိႈင္း က ပို၍ နမ္းေလပင္။
ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္
က ယားတယ္ေျပာလိုက္ တစ္ေယာက္က
နမ္းလိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြ ႐ႉပ္ေနခဲ့၏ ။
Part 57 ေမွ်ာ္..................................
( အား ေခါင္ႀကီးက အေတာ္ဆိုးတာပဲ 😆😆😆
ရွယ္ကို ဆိုးတာ 🤣🤣🤣🤣
သနားပါတယ္ ငါ့ ေဒၚျဖဴျဖဴေလး 😆😆
ဒါဒါေလးေတြ က်မကို လာမကယ္နဲ႔ေနာ္
က်မ ေလယူရာယိမ္းက ေခါင္ႀကီး ရဲ႕ အနမ္းေတြကို
ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ ခံယူေနလို႔ 🤣🤣🤣🤣)
ဒီေန႔ ဖ်ားေနတယ္ မေန႔ညက ေရးၿပီးသား
အပိုင္းေလး ရိွလို႔ တင္ေပးလိုက္တာပါ
တစ္ကိုယ္လုံးက ေညာင္းကိုက္ေနလို႔
တစ္ေနကုန္ အိပ္ရာထဲ လဲေနရတဲ့အျဖစ္
မက္ဆင္ဂ်ာမွာ စာေတြမျပန္နိုင္ရင္
နားလည္ေပးၾကပါ ေလယူရာယိမ္း ဖ်ားေန
လို႔ပါ မနက္ျဖန္ေတာ့ မင္မင္ စာတင္နိုင္မယ္
မထင္ဘူး လူ႔က ႏုံးၿပီး လဲေနရလို႔
ဒါေလးေတာင္ မေန႔ညက ေရးထားလိုက္လို႔
တင္နိုင္တာပါ
ခ်စ္တယ္ေနာ္ မင္မင္ရဲ႕ ဒါဒါေလးေတြ.......😍😍😘😘
ဒီအပိုင္းေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒါဒါေလးေတြရဲ႕ မန္႔ကို
မင္မင္ေလယူရာယိမ္း ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္.. ......😍😍😘😘
#ေလယူရာယိမ္း
☆☆☆☆♡⃛ အချစ်က သူစေစားရာ ♡⃛ ☆☆☆☆
( Part - 56 )
" ဘယ်မှ မလည်တော့ဘူးပေါ့ ဒေါ်ဖြူဖြူ "
" အင်း မလည်တော့ဘူး မာသာတို့
စောင့်နေပြီလေ "
မနေ့က မာသာကြီးတို့ဆီက ဖုန်းလာတာနဲ့
ချက်ချင်း ပြန်မယ်ပြောလာသော သူ့
ဒေါ်ဖြူဖြူ။
သူ့မှာတော့ ပြင်ဦးလွင် မှာ အကြာကြီး
နေမယ်လို့ တွေးထားတာကို ဒေါ်ဖြူဖြူ
လုပ်ပုံနဲ့တော့ သွားပါပြီ။
" မောင်ကတော့ စပျစ်ခြံကို ဝင်ချင်သေးတယ်
ဒေါ်ဖြူဖြူ... အဲ့ဒီခြံက မောင့် အပိုင်
ပြင်ဦးလွင် ရောက်တုန်းလေး အဲ့ဒီသွား
ချင်သေးတယ် "
ပြန်ဖို့ အကုန်လုံး ကားပေါ် ရောက်ပြီဆိုခါမှ
ကားမမောင်းသေးဘဲ ဖြူဖြူ ကို စကားတွေ
ပေရှည်နေတဲ့ မောင့်က လတ်စသတ်တော့
စပျစ်ခြံကို ဝင်ချင်နေတာတဲ့။
" နော်...နော် မောင့် ဒေါ်ဖြူဖြူလေး
မောင်တို့ စပျစ်ခြံ သွားရအောင်နော်
ဒါပြီးရင် အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ "
" သေချာတယ်နော် "
" သေချာပါတယ် ဒေါ်ဖြူဖြူ ကလည်း
မောင့်က အပြောနဲ့ အလုပ်နဲ့ ပြတ်တယ်
စကားကို နှစ်ခွန်းမပြောတတ်ဘူး
ဟုတ်တယ်နော် နောက်ခန်းက လင်နှစ်လင်..!! "
" ဟုတ်တယ်...ဟုတ်တယ်မဖြူဖြူ
ခေါင်ကြီးက ကတိတည်တယ်
သူ မတည်ရင် ကျတော် လည်ကို ဖြတ်ပစ်လိုက်"
" ကျတော်လည်း ထောက်ခံတယ် မဖြူ "
သွားချင်တယ်မသွားချင်တယ် နောက်ခန်းက
သွေးသစ်တို့ အတွဲပါ ခေါင်းတွေငြိမ့်ကာ
ထောက်ခံလာကြသည်။
ဒီတော့ ဖြူဖြူ ဘာတတ်နိုင်မလည်း
သူတို့ အလိုကျပေါ့။
" မင်း သဘော ခေါင်ယံမှိုင်း ..မောင်းတော့လေ "
" ဘာ.. မင်း သဘောလဲ ဒေါ်ဖြူဖြူ..
မောင့် သဘောလို့ ခင်ဗျား ပြောရမှာလေ..
ဘာလဲ မောင် ခင်ဗျား နှုတ်ခမ်းလေးကို
အပြစ်ပေးမှနဲ့ တူတယ် "
" မောင်... မောင် ဟုတ်ပြီနော် "
ခေါင် အနားကို တိုးလာလိုက်မှ ဒေါ်ဖြူဖြူ
ဆီက မောင်ဆိုတဲ့ နာမ်စားလေး
ထွက်လို့လာသည်။ ခေါင် သိတာပေါ့
သူ့ ဒေါ်ဖြူဖြူ က လူရှေ့ နမ်းလိုက်ရင်
တအားရှက်တတ်တာ။
နောက်ခန်းက နှစ်ယောက်မှာလည်း
လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ကို နိုင်စားနေသော
ခေါင်ယံမှိုင်း ကို ကြည့်ရင်း မလွယ်ဘူး
ဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးတွေနဲ့။
**********************
" ဟဲ့... ဟဲ့ ခေါင်ယံမှိုင်း အသီးတွေ
ရေဆေးဦးလေ....ပိုးသတ်ဆေးတွေ
ဖြန်းထားတာ အသီးတွေက "
စပျစ်ခြံလည်း ရောက်ရော စပျစ်သီးတွေ
ရေမဆေးဘဲ ခူးစားဖို့ ပြင်လိုက်သဖြင့်
ဖြူဖြူ လက်တွေက သူ စားမှာကို
တားပစ်လိုက်သည်။
" ခေါ်ပြန်ပြီလား ဒေါ်ဖြူဖြူ... ဒီတစ်ခါ
မောင် မညှာတော့ဘူးနော် "
" ဆောရီး ဆောရီး မောင်... ဖြူဖြူ
ယောင်သွားလို့ "
" ရော့ စား... ဒေါ်ဖြူဖြူ "
စပျစ်သီးကို သူ့ အင်္ကျီနဲ့ သုတ်ရင်း
ဖြူဖြူ ကို လာပေးသဖြင့် နှုတ်ခမ်းဆူ
လိုက်မိသည်။
" မောင့်ဟာက ရေမဆေးရသေးဘူးလေ
နောက်ပြီး ဒါတွေက ပိုးသတ်ဆေးတွေ
ဖြန်းထားတာ "
" မောင့် အင်္ကျီ နဲ့ သုတ်ပေးထားပါတယ်
ဒေါ်ဖြူဖြူ ရဲ့... သန့်ပါတယ် "
" မရဘူး ရေစားပြီးမှ ဖြူဖြူ ကို ကျွေး
မောင်လည်း ရေဆေးပြီးမှ စားသင့်တယ် "
" ဟိတ်....ဟိတ်...ဒေါ်ဖြူဖြူ..!!
ဒေါ်ဖြူဖြူ.. "
မလှမ်းမကမ်းက ရေဘားကို သွားဖွင့်ကာ
ရေပိုက်ကြီးကို သူ့ဒေါ်ဖြူဖြူက
ယူချလာသည်။
ဘားကို ဖွင့်ထားတော့ ရေပိုက်က ရေတွေ
က တရစပ်စီးကျလာသည်။
" မောင်.. လက်ဖြန့်ထား ဖြူဖြူ
စပျစ်သီးတွေကို ရေဆေးပေးမယ် "
" အိုကေ မောင့် အသည်းတုံးလေး..
မောင့် ကို မစိုစေနဲ့အုံး ... "
လက်ဖြန့်ကာ မစိုစေနဲ့ဆိုလာတဲ့ သူ့ကို
ဖြူဖြူ ညစ်ချင်သွားမိသည်။
ဘယ်ရမလဲ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ပါ။
မောင့်ကို ရေစိုအောင် မလုပ်နိုင်ရင်
မောင့် ဒေါ်ဖြူဖြူ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။
" ဟိတ်.. ဟိတ် စိုတော့မယ် ဒေါ်ဖြူဖြူ..
မောင် စိုတော့မယ် "
စပျစ်သီးတွေ ပက်တာ လူကို လာစင်၍
မျက်နှာကို လက်နဲ့ကာကာ ခေါင်ယံမှိုင်း
တားနေပေမဲ့ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ကတော့
တစ်ချက်ကလေးမှ ဂရုမစိုက်။
" စိုတော့မယ် ဒေါ်ဖြူဖြူလေး.. မောင်
စိုတော့မယ်လို့..!! "
ခေါင်ယံမှိုင်း အော်နေတာကို လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ကာ ခေါင်ယံမှိုင်း
လက်ထဲက စပျစ်သီးတွေကို
သူမ ကိုင်ထားတဲ့ ရေပိုက်နဲ့ ဖြန်းရင်း
အဆုံးမှာခေါင်ယံမှိူင်း တစ်ကိုယ်လုံးကိုပါ
ပက်ပစ်လိုက်တော့သည်။
"အား... ဒေါ်ဖြူဖြူ... !! "
" ဒေါ်ဖြူဖြူလို့... !!!"
မျက်နှာကို ရေပိုက်နဲ့ တရစပ်ပက်နေတဲ့
ကြားကနေ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ နာမည်ကို
ခေါင်ယံမှိုင်းက ရအောင်ခေါ်သွားသေးသည်။
" ဘာလဲ မောင်....မှတ်ပြီလား အဲ့ဒါ
ဖြူဖြူ ကို နမ်းတာနဲ့ ခြိမ်းခြောက်ချင်အုံး..!!
ကဲဟာ... ကဲဟာ..!! "
ပြောလည်းပြော လက်ထဲက ရေပိုက်နဲ့
လွန်ကြိုးဖြူဖြူ မနားတမ်း ပက်နေလေသည်။
" စိန်ခေါ်တယ်ပေါ့ ဒေါ်ဖြူဖြူ...
မောင့် ကို စိန်ခေါ်တယ်ပေါ့...ပြေးထား..
ဖမ်းမိတာနဲ့ မလွယ်ဘူးမှတ် "
မျက်နှာပေါ်က ရေတွေကို လက်နဲ့ခါရင်း
အရှေ့ကို တိုးလာသော သူ့ကြောင့်
ဖြူဖြူ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိ။
ကြံရာမရတဲ့ အဆုံး ရေပိုက်ကြီး ချက်ချင်းချရင်း စပျစ်ခင်းတွေဘက် လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ပြေးသွားလေသည်။
အားကျမခံ ခေါင်ယံမှိုင်း ကလည်း ရေပိုက်ကြီး
ယူလာကာ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ နောက် ပြေး
လိုက်၏ ။
" ဗျော... ဗျော... ဗျော...!! "
လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ကို မှီတာနဲ့ ရေပိုက်နဲ့
မနားတမ်း ပက်လေသည်။
" ခေါင်... ခေါင်ယံမှိုင်း..!! "
" ဗျော... ဗျော... ဗျော....!! "
" ခေါင်... ခေါင်ယံမှိုင်း... တော်.. တော်တော့
...!! "
မျက်နှာကြီး လက်နဲ့ အုပ်ကာ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
အော်နေခဲ့ပေမဲ့ ခေါင်ယံမှိုင်း မှာ ပိုတိုး၍
ပက်ဆဲ။
" ခေါင်ယံမှိုင်း တော်.. တော်လို့...!! "
" အိုကေ မောင် တော်ပြီ လာခဲ့... "
ကြွက်စုတ်လေးလို ရေစိုသွားတာနှင့်
ပိုက်ကို ချကာ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့လိုက်သည်။
" မင်း... လူယုတ်မာ.. "
မျက်နှာပေါ်က ရေစိုနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို
ဖယ်ရှားရင်း ရန်တွေ့လာသော လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
ကို ခေါင်ယံမှိုင်း ကြည့်ကာ....
" မောင် မယုတ်မာသေးဘူးနော် ဒေါ်ဖြူဖြူ...
အခုမှ ယုတ်မာမှာ "
ပြောလည်းပြော လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ကိုယ်လေးကို
အတင်းဆွဲဖက်လိုက်သဖြင့် သူမကိုယ်လေးက
ခေါင်ယံမှိုင်း ရင်ဘတ်နဲ့ အတော်နီးကပ်သွား
လေသည်။
" မင်း... မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ..!! "
"အပြစ်ပေးမလို့လေ... "
" မလုပ်..!! အင်... အင့်... အင်း.. အွန့်စ်... "
စပျစ်ခြံထဲ တခြားလူတွေ ရှိနေမလားဆိုတဲ့
အတွေးနဲ့ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ငြင်းတာလေး
ပင် မပြီးဆုံးလိုက် သူမ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက
စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။
လွန်ကြိုးဖြူဖြူ မသိခဲ့တာက ခေါင်ယံမှိုင်း က
ခြံက အလုပ်သမားတွေကို ဒီနေ့ အနား
ပေးလိုက်ပြီဆိုတာပဲ။
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို အထက်အောက် မနားတမ်း
သူ့ နှုတ်ခမ်း တစ်စုံနဲ့ ခေါင်ယံမှိုင်း က
တစ်ချက်ချင်း ဖိကပ်စုပ်ယူ၏ ။
တစ်ချက်ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်တိုင်း ပါလာသော
အိစက်စက် နှုတ်ခမ်းသားလေးရဲ့
အထိအတွေ့က ဘာနဲ့မှ လဲလို့မရ။
ဒါ့ကခေါင်ကို ရူးလောက်စေသည်။
" ပြွတ်စ်... ပြွတ်စ်.. ပြွတ်စ်...!!! "
နှုတ်ခမ်းသားထွေးထွေးလေးကို မျှင်းမျှင်းချင်း
စုပ်ယူလိုက် မနားတမ်းစုပ်ယူလိုက်
လုပ်နေတော့ ဖြူဖြူ ရင်ထဲ ဘယ်လိုကြီးမှန်း
မသိပါ။
ခေါင်းလေးကို ထိန်းကိုင်ထားရင်း လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို အပေါ်အောက် တစ်
လှည့်စီ ခေါင်ယံမှိူင်း မနားတမ်းစုပ်ယူနေခဲ့သည်။
နမ်းလိုက်တိုင်း သူ့ နှုတ်ခမ်းဆီပါလာသော
ဒေါ်ဖြူဖြူ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကြောင့်လည်း
ပိုပိုပြီး လိုချင်လာမိသည်။
ဒီတစ်ခါ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ အောက်နှုတ်ခမ်းကို
ခေါင်ယံမှိုင်း အသာလေး ဖိကိုက်လိုက်ရင်း
ပွင့်သွားတာနဲ့ သူ့ လျှာဖျားက အထဲကို
အမြန် တိုးဝင်သွားသည်။
အေးစက်စက် လျှာဖျားက ဖြူဖြူ ခံတွင်းထဲ
တိုးဝင်လာပြီး ဖြူဖြူ လျှာဖျားကို ရစ်ပတ်
လာသဖြင့် လူက တောင့်တောင့်ကြီး
ဖြစ်သွားရသည်။
ဖြူဖြူ ခံတွင်းတစ်လျှောက်ကို
သူ့ လျှာဖျားကြီးက ကလိနေသဖြင့်
သူ့ ရင်ဘတ်ကို ဖြူဖြူ တွန်းထုတ်နေမိသည်။
ဒီလိုကြီး နမ်းတာကို ဖြူဖြူ မကြိုက်။
သို့သော် လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ဘယ်လောက်ရုန်းရုန်း
ခေါင်ယံမှိုင်း ကတော့ ပို၍ နမ်းရှိူက်စမြဲပေ။
ခေါင်ယံမှိုင်းတို့ အတွဲနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းက စပျစ်
ခင်းတွေ ဘက်မှာတော့ ခြားနား နဲ့
သွေးသစ် က ရှိနေလေသည်။
" အချစ်ကလေး ဒီအသီးလေး ကောင်းတယ်
ကိုယ် ခူးပေးမယ်နော် "
သွေးသစ် ပြောရင်း သူ့ လက်တစ်စုံကလည်း
စပျစ်သီး အခိုင်လိုက်ကို ဆွဲဖြုတ်ကာ
သူ့ အင်္ကျီနဲ့ သုတ်နေလေသည်။
" ရော့.. အချစ်ကလေး. .!! ဒါ့က
အချစ်ကလေး အတွက် "
" ဒါကြောင့် ချစ်နေရတာ "
သွားတွေပေါ်အောင် ခြားနား ရယ်ကာ
သွေးသစ် ပေးတာကို ပါးစပ်ထဲ
ပလုတ်ပလောင်း စားပစ်လိုက်သည်။
" ဘယ်လိုတွေ စားနေတာလဲ အချစ်ကလေးရဲ့..
သိပ်ချစ်စရာ ကောင်းတာပဲ "
ခြားနား ပလုတ်ပလောင်းစားတာကို
မမှိတ်မသုန် သွေးသစ် ကြည့်ရင်း
လက်ကလည်း ခြားနား ပါးစပ်နားက
ပေပွနေတဲ့အရာတွေကို ထပ်သုတ်ပေးပြန်
သည်။
" ဒါလည်း ချိုတာပဲ သွေးသစ် ...ငါ့ကို
ထပ်ခူးပေးအုံး...!! "
" နိုး.. နိုး ထပ်စားချင်ရင် ကိုယ့် ပါးကို
နမ်း အချစ်ကလေး.. . ဒါဆို ကိုယ်
ထပ်ခူးပေးမယ် "
" မနမ်းဘူး.. မခူးပေးလည်းနေ
ကိုယ့် ဘာသာကိုယ် ခူးစားမယ် "
" အဲ့ဒီလို မလုပ်ရဘူးနော် အချစ်ကလေး..
အချစ်ကလေး ခူးရင် အချစ်ကလေး
လက်တွေ နာနေလိမ့်မယ်.. ကိုယ်ပဲ ခူးပေးမယ် "
" ခူးပေါ့.. ဒါပေမဲ့ မနမ်းဘူးနော် "
" မနမ်းဘူး ဟုတ်လား...?? ဒါဆို
အပြစ်ပေးရမှာပဲ "
" ဟင်.. မင်း.. ဘာ.. ဘာလုပ်...!! "
လက်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ် တင်ရင်း ငုံ့ ကျ
လာသော မျက်နှာကြီးကြောင့် ခြားနား
ခေါင်းကို ဟိုဘက်လွှဲပစ်လိုက်သည်။
သို့သော် အလွှဲမခံဘဲ ဦးခေါင်းကို ထိန်းကိုင်
ထားလာတော့ ပါးတစ်ဖက်က နွေးသွားရသည်။
" ရွှတ်..!! "
" မွှေးတာ အချစ်ကလေး ပါးက "
" ရွှတ်..!! "
" ဒီဘက်ပါးလေးကလည်း မွှေးနေတာပဲ.. "
" ရွှတ်..!! "
" ဒီနဖူးလေးကရော "
" ရွှတ်..!! "
" ဒီနှာခေါင်းလေးကရော "
" ရွှတ်..!! "
" ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကရော "
ပြောကလည်း ပြော နမ်းကလည်းနမ်းနဲ့
ခြားနား မျက်နှာမှာ သွေးသစ် နမ်းလိုက်လို့
လွတ်တဲ့ နေရာ တစ်ကွက်မှ မရှိတော့ပါ။
-
-
-
-
-
-
-
-
" ခုဏက မင်းနောက်မှ ချိုးမယ်လို့ ငါ့ကို
ပြောပြီးသား ခေါင်ယံမှိုင်း..
ဒီအတွက်ငါ အရင် ချိုးမယ် "
" ခေါ်ပြန်ပြီလား မင်းလို့...!! "
" ဆောရီး ဆောရီး မောင်.. ဖြူဖြူ
အရင်ချိုးမယ်လေ မောင့်က ပြီးမှချိုးနော် "
နမ်းမှ ကြောက်ပြီး မောင်လို့ ချက်ချင်း
ခေါ်လာတော့ သူ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက
ကွေးညွှတ်သွားရသည်။
ထမီကို ရင်လျားလေး လုပ်ရင်း
ပတ်ထားသော လွန်ကြိုးဖြူဖြူ ကို
ခေါင်ယံမှိုင်း ရီဝေဝေစိုက်ကြည့်ကာ...
" အစက မောင့်ကလေ ဒေါ်ဖြူဖြူ ကို
တစ်ယောက်တည်း ချိုးခိုင်းမလို့ပဲ...
ဒါပေမဲ့ ဒေါ်ဖြူဖြူ ရဲ့ ဒီပုံစံလေးကို
တွေ့တော့ မောင့်က တစ်ယောက်တည်း
မချိုးခိုင်းချင်တော့ဘူး မောင့်ပါ ဒေါ်ဖြူဖြူ
နဲ့ အတူချိုးချင်သွားပြီ "
ဒါ တမင်ညစ်တာ။ သူ လုပ်လို့ ဖြူဖြူ ရေစို
သွားခဲ့သည်။ အဲ့တာကြောင့် ရေချိုးဖို့
တွေးတုန်း ဖြူဖြူ ရေမချိုးသေးခင်
သူ အရင်ချိုးမလားလို့ မေးခဲ့သေးသည်။
ဒါပေမဲ့ မချိုးဘူးလို့ သူ့က ပြန်ဖြေပြီး
အခုဖြူဖြူလည်း ချိုးမယ်လုပ်တော့
အပေါ်က ခြုံထားတဲ့ တဘတ်ကို
ဆွဲဖြုတ်လိုက်သဖြင့်ဖြူဖြူ မှာ
အခု အပေါ်ပိုင်းထိ တိုးဝတ်ထားတဲ့ ထမီပဲ
ရှိတော့သည်။
ဒါ့ကို မျက်တောင်မခတ်က စိုက်ကြည့်သေး
ခုဏက မချိုးသေးဘူး ပြောတဲ့ သူ့က
အခု ဖြူဖြူ နဲ့ ရေအတူချိုးမှာတဲ့။
ဒါ့က မလွန်လွန်းပေဘူးလား။
" နော်လို့ ဒေါ်ဖြူဖြူ.. မောင်တို့ ရေတူတူ
ချိုးရအောင်လေ... နော်.. နော်လို့...!! "
ဖြူဖြူ လက်ကို သူ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့
ပွတ်သပ်ကာ ဆိုနေ၍ အမြင်ကပ်မိသည်။
တော်တော်ဆိုးတဲ့ နှာဘူးပါ။ ဒီတစ်ခါတော့
ဖြူဖြူ အလျှော့ပေးမှာ မဟုတ်။
" မရဘူးနော်... မင်း လွန်လွန်းအားမကြီးနဲ့
မသင့်တော်ဘူး "
" သင့်တော်ပါတယ် ဒေါ်ဖြူဖြူ ကလည်း
မောင်တို့က လက်ထပ်ပြီးပြီလေ..
ဒီတော့ အတူတူချိုးရအောင်နော်..
ဒေါ်ဖြူဖြူ ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုလည်း
မောင့်က မြင်ဖူးချင်သေးတယ် "
" ဘာ ...!! မင်း အရှက်မရှိတာပဲ ခေါင်ယံမှိုင်း..
နှာဘူး..!! "
" ဒေါ်ဖြူဖြူ မို့လို့ မောင့်က ဘူးတာ..
တစ်ခြားသူဆို မောင့်က ဘူးမှာ
မဟုတ်ဘူး.. ဒီတော့ ဂုဏ်ယူလိုက်စမ်းပါ
မောင် ဘူးတာ ဒေါ်ဖြူဖြူ ပဲ ရှိသေးလို့ "
" ဟွန့် လူညာ..!! "
" မောင် မညာဘူး...မောင် ညာရင်
ဒေါ်ဖြူဖြူ နဲ့ ကလေးဆယ်ယောက်
ရပါစေ "
" နစ်နာနေပါအုံးမယ် မင်း... "
" နစ်နာတာပေါ့... မောင့် ဟာက
တစ်ခုတည်း ဒေါ်ဖြူဖြူ ဟာက
နှစ်ခုလေ... ဒေါ်ဖြူဖြူ နှစ်ခုကို
မောင့်က ကြည့်ပေးရအုံးမှာ ဒီတော့
မောင့် အတွက် အရမ်းနစ်နာတယ်
ဒါပေမဲ့ မပူနဲ့ မောင့်က မောင့် အတွက်
နစ်နာလည်း ဒေါ်ဖြူဖြူ ဟာကို
ကြည့်ပေးအုံးမှာ "
" မင်း... မင်း အရှက်ကို မရှိဘူး
ခေါင်ယံမှိုင်း.. ပြောလေဆိုးလေပဲ
နှာဘူး၊ တဏှာရူး "
" အဲ့တာက ဒေါ်ဖြူဖြူ လင်လေးပါခမျာ့..!! "
" မင်း.... မင်း နှာဘူး...!! "
" ဘာ... တူတူရေချိုးမယ် ဟုတ်လား
ကောင်းတာပေါ့ အဲ့တာဆိုမောင်တို့
အထဲသွားကြမယ်လေ "
လက်ကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဇွတ်ဆွဲခေါ်သွားတော့
ဖြူဖြူ မှာ ရုန်းလို့ကမရ။
" မင်း လွှတ်စမ်း.. ခေါင်ယံမှိုင်း..!!
နှာဘူး ငါ မင်းနဲ့ မချိုးဘူး "
" ဘာ မောင့် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်
ရမယ် ဟုတ်လား.. အိုကေလေ
အမောင်ခေါင်ယံမှိုင်းက ဒါမျိုးဆို
ချွတ်ပြီးသားပဲ "
" မလုပ်နဲ့...!! "
ဖြူဖြူ ပြောတာပင် နောက်ကျသွားသည်။
ကြယ်သီးတွေ ချက်ချင်း ဆွဲဖြုတ်ကာ
သူ့ အပေါ်ပိုင်းမှာ လစ်ဟာသွားခဲ့ပြီလေ။
တစ်ခုနဲ့ တစ်ခုထင်ရှားစွာ မြင်နေရသော
သူ့ six pack ကြီးတွေက သူ့
ဝမ်းဗိုက်ပေါ်မှာ အထင်းသားပေ။
မကြည့်ရဲတာကြောင့် မျက်နှာကို လက်နဲ့
အုပ်ဖို့ ရှိသေး ဖြူဖြူ လက်တစ်စုံကို
သူ့က သူ့ ရင်ဘတ်ပေါ် ဆွဲတင်သွားခဲ့သည်။
" ကြည့်လို့ရတယ် ဒေါ်ဖြူဖြူ..
မောင့် တစ်ကိုယ်လုံးက ဒေါ်ဖြူဖြူ အပိုင်
တွေချည်းပဲ... အပေါ်က ဟာရော
အောက်က ဟာရော "
" အို.. မင်း...!! "
" မဟုတ်လို့လား မောင့် က ဒေါ်ဖြူဖြူ
အပိုင်လေ.. အဲ့ဒီလိုပဲ ဒေါ်ဖြူဖြူ ကလည်း
မောင့် အပိုင် "
အပိုင်တွေချည်း ထပ်နေ၍ ဖြူဖြူ မျက်နှာလေး
က ရဲတွတ်သွားရသည်။ သူ အတော်ဆိုးတာပဲ။
သူ မပြောရဲတဲ့ စကား ဘာတစ်ခုမှ မရှိ။
" မင်း အတော်ဆိုးပါလား ခေါင်ယံမှိုင်း..
မင်း မပြောရဲတာ ဘာမှ မရှိတော့ဘူး "
" ဒေါ်ဖြူဖြူ ရဲ့ ပြောရဲဆိုရဲရပ်ကွက်က
လာလို့ မောင့်က အခုလို ပြောရဲတာလေ
ဒေါ်ဖြူဖြူ အချစ်တွေနဲ့ပေါ့ "
မျက်ခုံးပင့်ကာ ဆိုလာလျက် ဖြူဖြူ ကို
မျက်စိပါ မှိတ်ပြသွားသေးသည်။
" လွှတ် ဖယ် မင်း ဟာကြီးတွေ ငါ မကိုင်
ချင်ဘူး "
" ဒါဆို အောက်က ဟာလေးရော ကိုင်မလား..!!"
" ခေါင်ယံမှိုင်းးးးးး.....!! "
အသံကုန် ဆောင့်အော်လိုက်ရင်း
ခေါင်ယံမှိုင်း ရင်ဘတ်ကိုပါ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
လက်တစ်စုံက...
" ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန်း... ဘုန်း... ဘုန်း..!! "
" အ့... မောင် နာတယ် ဒေါ်ဖြူဖြူ .."
" နာပါစေ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန်း... ဘုန်း... ဘုန်း..!! "
" အ့... မောင် နာတယ်လို့ ဒေါ်ဖြူဖြူ .."
" နာပါစေ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" ဘုန်း... ဘုန်း... ဘုန်း..!! "
" မောင် နာတယ်လို့ ဒေါ်ဖြူဖြူ...!! "
" နာပါစေ.. ကဲဟာ..!! ကဲဟာ..!! "
" များနေပြီနော် ဒေါ်ဖြူဖြူ အခုလာခဲ့.. .!! "
လက်တစ်စုံကို ဖိချုပ်ကာ လွန်ကြိုးဖြူဖြူ
ကိုယ်လေးကိုပါ ရေချိုးခန်းနံရံထက်
ခေါင်ယံမှိုင်း ဆွဲကပ်လိုက်ရင်း...
" မင်း....!! "
" ရွှတ်...!! "
" မှတ်ပြီလား အဲ့ဒီ ပါးစပ်လေး.. "
" ရွှတ်...!! "
" မှတ်ပြီလား အဲ့ဒီ လက်လေး "
" ရွှတ်...!!! "
" မှတ်ပြီလား အဲ့ဒီ ပါးလေး.. "
" မင်းနော်ခေါင်ယံမှိူင်း..!! "
" ဘာ ထပ်နမ်းရမယ် ဟုတ်လား.. .!!"
" ရွှတ်.. ရွှတ်.. ရွှတ် "
ပါးတစ်ဖက်ကို နစ်ဝင်သွားတဲ့အထိ အဆက်မပြတ်
နမ်းနေလေတော့ ဖြူဖြူ ယားလာမိသည်။
" အ့.. တော်တော့ ခေါင်ယံမှိုင်း..!!
ငါ ယားတယ်မင်း တော်တော့လို့..!! "
" ဘာ ထပ်နမ်းပေးရမယ် ဟုတ်လား.. .!!
ဒါမျိုးဆိုအမောင်ခေါင်ယံမှိူင်းတို့က
လာပြီးသားပဲ "
" ကဲဟာ......!! "
" ရွှတ်.. ရွှတ်.. ရွှတ် "
" အ့ဟားဟား.. .. ယားတယ် ခေါင်ယံမှိုင်း...!!
ငါ ယား...ယားတယ်တော်... တော်တော့လို့....!! "
" ဘာ ထပ်နမ်းရမယ် ဟုတ်လား.. .!!"
" ကဲဟာ...!!! "
" ရွှတ်.. ရွှတ်.. ရွှတ် "
" အ့ဟားဟား.. ယားတယ် ငါ ယားတယ်လို့... "
" ဘာ ထပ်နမ်းရမယ် ဟုတ်လား.. .!!"
" ကဲဟာ...!!! "
" ရွှတ်.. ရွှတ်.. ရွှတ် "
လွန်ကြိုးဖြူဖြူ က ယားတယ်ပြောလေ
ခေါင်ယံမှိုင်း က ပို၍ နမ်းလေပင်။
နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်
က ယားတယ်ပြောလိုက် တစ်ယောက်က
နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ ရှူပ်နေခဲ့၏ ။
Part 57 မျှော်..................................
( အား ခေါင်ကြီးက အတော်ဆိုးတာပဲ 😆😆😆
ရှယ်ကို ဆိုးတာ 🤣🤣🤣🤣
သနားပါတယ် ငါ့ ဒေါ်ဖြူဖြူလေး 😆😆
ဒါဒါလေးတွေ ကျမကို လာမကယ်နဲ့နော်
ကျမ လေယူရာယိမ်းက ခေါင်ကြီး ရဲ့ အနမ်းတွေကို
ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခံယူနေလို့ 🤣🤣🤣🤣)
ဒီနေ့ ဖျားနေတယ်မနေ့ညကရေးပြီးသား
အပိုင်းလေး ရှိလို့ တင်ပေးလိုက်တာပါ
တစ်ကိုယ်လုံးကညောင်းကိုက်နေလို့
တစ်နေကုန်အိပ်ရာထဲ လဲနေရတဲ့အဖြစ်
မက်ဆင်ဂျာမှာ စာတွေမပြန်နိုင်ရင်
နားလည်ပေးကြပါလေယူရာယိမ်း ဖျားနေ
လို့ပါ မနက်ဖြန်တော့ မင်မင်စာတင်နိုင်မယ်
မထင်ဘူး လူ့က နုံးပြီး လဲနေရလို့
ဒါလေးတောင်မနေ့ညကရေးထားလိုက်လို့
တင်နိုင်တာပါ
ချစ်တယ်နော်မင်မင်ရဲ့ ဒါဒါလေးတွေ.......😍😍😘😘
ဒီအပိုင်းလေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဒါဒါလေးတွေရဲ့ မန့်ကို
မင်မင်လေယူရာယိမ်း စောင့်မျှော်လျက်.. ......😍😍😘😘
#လေယူရာယိမ်း