𓆙
Annemin yapıp,bir saklama kabına koyduğu yaprak sarmalarından bir tane daha alıp,ısırdım.Normalde olsa ısırmaz,bir tanesini direkt ağzıma atardım.Ama işte normal bir durumda değildim.
Ancak benim aksime hayvan gibi ağzına üçer üçer yaprak sarmalarını atan Eren iştahımı daha da çok kaçırıyordu."Yavaş ye."dedim kendimi tutamayarak.
Onaylar biçimde mırıldansada hâlâ hayvan gibi yemeye devam ediyordu.Elimi peçeteyle silip,yaprak sarmalarını Eren'in önüne ittim.Dua etsinki bu sefer cömertliğim tutmuştu."Nuray Ablamın ellerine sağlık."dedi en sonunda hatırlayarak.
Ona bir cevap vermeden somurtmaya devam ettim.Benim sessizliğimin farkına varmış olmalıki gözünün ucuyla bana baktı."Noldu lan sana?"
"Biraz erken sordun sanki."dedim ona ters bir şekilde.Ama daha sonra dayanamayıp konuşmaya devam ettim."Leo ile tartıştık."
"Niye tartıştınız?"dedi merakla.Konu ilgisini çekmiş olmalıydı.
"Sanki bunda karı kız ayakları var gibi."demem ile hemen ayaklandı.
"Hazırlayın emanetleri.Savaşa başlasın amına koyayım."Gaza gelmiş bir şekilde konuşmasına göz devirdim.
"Otur şuraya salak."dedim kolundan çekiştirerek.
"Tamam o zaman sen bilirsin."dedi hemen yerine tekrar oturarak."Ama önce şu işi bir ayrıntısıyla anlat."
"Anlatmıştım ya gece geç saatlerde bir kızın evine gitmişti.O yüzden tartıştık."Aslında asıl neden Eren olsada o bunu bilmesede olurdu.
"Hmm anlıyorum."dedi çenesini bir eliyle destekleyerek.Şu an kendisini filozof gibi hissettiğine adım gibi emindim."Kısaca kıskançlık."dedi devam ederek.
"Hem bana tartışmamızdan sonra gönlümü almak için bile mesaj atmadı."Dediklerim karşısında kaşlarını çatmıştı.Ardından kafasını iki yana sallayarak onaylamaz mırıltılar çıkardı."İşte bu kabul edilemez."
Masanın üstünden bana eğilip,kendinden emin bir şekilde konuşmaya devam etti."Ama merak etme.Bu işi Eren kankan halledecek."
Ona güvenmeyen bakışlar atmama rağmen hâlâ kendin emin duruyordu."Numarası ne bunun?"Demesi ile ona şaşkınlıkla baktım.
"Ne bok yiyeceksin lan?"
İşaret parmağını dudaklarının üzerime kondurdu."Şşş orası bende.Sen sorgulama fazla."
"Ama güvenmiyorum sana."Dediklerim onu zerre etkilemiyor gibiydi.
"Olabilir,insanlık hali.Şimdi numarasını ver bana."Daha fazla uğraşmak istemediğimden ve onun benim yanımda bir halt yiyemeyeceğine karar verip numarasını söyledim.
Numarayı rehberine kayıt ettikten sonra bir an duraksadı.Kafasını telefondan kaldırmadan,gözlerini gözlerime sabitledi."Ezbere mi biliyorsun lan sen bunun numarasını?"
Saçımı kulağımın arkasına itip ona anlamayarak baktım."Ulan sen daha annenin ve babanın telefon numarasını dahi ezbere bilmiyorsun."dedi beni kınayarak.
Omzumu silkip onu umursamadığımı belli ettim.Elime telefonumu tekrar alıp,sohbete girmiştimki bir an dondum.Ulan geri zekalı Aypare,çocuğu engellemişsin.Nasıl mesaj atsın sana?Bu aptallığımı Eren'e belli etmeyerek birkaç sahte öksürükle kendimi toparladım.
Engeli kaldırıp ve kaldırmamak arasında birkaç dakika tereddüt yaşadıktan sonra biraz daha kalmasına karar verdim.Biraz daha sürünmeliydi çünkü.
Eren ile yaptığım sohbet yüzünden sıkıldığından ön kamerayı açıp birkaç güzel poz verdim.Sonra belki Leo ile barıştığımda bunları ona atardım.Dakikalar süren fotoğraf çekme işimden sıkıldığım için en sonunda telefonu kapatıp,masanın üstüne koydum.
Bakışlarım Eren'e kaydığında beklemediğim bir halde duruyordu.İki eliyle telefonu sıkıca tutuyor,sanki ruhunu teslim etmiş gibi hareket etmiyor,gözünü dahi kırpmadan ağzı hafif açık bir şekilde telefonuna bakıyordu.
Parmaklarımı bile şıklattığımda gözlerini bana çevirmemişti."Ne oluyor oğlum?"dedim merakla.Ardından dayanamayıp elinden telefonu çektim.Telefonunu almış olmama rağmen hâlâ aynı şekilde duruyor olması kaşlarımı çatmama neden oldu.Hemen merakla telefonun ekranına baktım.
Keşke bakmaz olsaydım.
05**:Merhaba Leo Bey
Karı Düşkünü Rus:Kimsin?
05**:Hayat arkadaşın
(17.23)
05**:Cevap vermeyecek misin?
(17.25)
Karı Düşkünü Rus:Sinirlenmeye başlıyorum
Karı Düşkünü Rus:Aypare güzelim sen misin?
05**:O şırfıntıyı boş ver sen şimdi
Karı Düşkünü Rus:Şırfıntı?
05**:Evet şu an başka kızları konuşmayalım lütfen
05**:Nereye gittin yine sen?
(17.26)
Karı Düşkünü Rus:Eren senin belanı sikerim
(17.32)
Ve konuşmalar burada son buluyordu.Gözlerimde saklamaya zahmet etmediğim öfke ile Eren'e baktım.O da gözlerinde korkuyla bana baktı."Eren senin kafana sıçayım ben!"Masadaki saklama kabını kafasına fırlatmıştım ancak o bundan kaçmıştı.
"Nereden buldu abi o beni?"dedi hâlâ üstünden atamadığı şaşkınlıkla.
"Oğlum sen mal mısın?Adam üst düzey asker.Araştırmıştır seni."Aynı zamanda derin nefesler vererek sakinleşmeye çalışıyordum.
Erenden cevap beklemeyip kendi kendime mırıldandım."Ama konuşma böyle de bitmemeli.Yazacak mantıklı bir şeyler düşünmeliyim."Hemen sonra aklıma gelen fikirle hızla yazdım.
05**:Kusura bakma abi,kuzenim yazmış
Ardından hızla engelledim.Evet,bu yeterli olacaktır.
Eren bana hâlâ merakla bakıyordu."Hallettin mi?"
Ona alayla bakıp konuştum."Ben sen gibi salak değilim.Hallettim tabi ki."Kendimden emin çıkan sesime o da güvenip derin bir nefes verdi.
Birkaç saniye sessizlik yaşanmıştıki telefonum çalmaya başlaması sessizliği bozdu.Arayan kişi annem olduğundan hızla açtım."Söyle annem."
"Kızım babanla ailecek bir akşam yemeğine gidelim diye anlaşmışsınız.Hadi eve gelde hazırlan.Akşama çıkacağız."
Peki benim niye bundan şimdi haberim oluyordu?Ancak bunu anneme söylemeyip ona cevap verdim."Tamam.Beş dakikaya evdeyim."
Telefonu kapattıktan sonra Eren'e baktım."Ben gidiyorum.Hadi Allah'a emanet."Ancak o bana cevap vermemişti.
Muhtemelen hâlâ biraz önceki olayın şokunda kalmasından dolayıydı.
𓆙