ថេយ៉ុង ស្រែកឡើង កាលបើធ្មេញចង្កូមធំៗ ខាំញិចលើថ្ងាសពោះ ជញ្ជក់លិឍឈ្លេចឈ្លីយ៉ាងទំនើង នាំឱ្យរាងតូចស្រេវស្រាវព្រឺព្រួចក្នុងពោះ បីដូចជាត្រូវបានគេយកអ្វីមកសុលត្រដុសមាត់ល្អាងតូចឱ្យរសើបស្រេវចង់ហៀរទឹកភ្នែកចេញមកទៅហើយ។
ជុងហ្គុក បឺតថើបខ្លាំងៗ លូកដៃចូលទៅចាប់ហែកញែកកន្ធែកជើងស្រឡូន ចេញពីគ្នា រួចឱនទៅបឺតជញ្ជក់ភាពទន់ល្មើយដ៏ស្រស់ស្អាតពណ៌ស៊ីជម្ពូ ជញ្ជក់លិឍបេះបួយបង្កឱ្យកាយតូចញ័រកន្ទ្រាក់ហើយកម្រើកដង្ហក់ស្ទើរទ្រាំមិនបានចំពោះការថែលថើបយ៉ាងរោលរាលប្រៀបដូចជាអន្ទង់រោលភ្លើង ទាំងរងើកនៅបញ្ឆេះអណ្តាតភ្លើង ស្របទៅនឹងដំណក់ញើសកាន់តែហូរជ្រាបស្រោចពេញថ្ងាស់ជោករហាម។
“អា..ជុងហ្គុក អាស!!” ម្រាមដៃវែងៗពីរធ្នាប់ក៏លូកចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយមួយនោះលិចកប់ត្រឹមថ្នាំងដៃ ព្រមទាំងបញ្ជាចលនាស៊កដកចេញចូលជ្រៅទៅៗផ្នែកខាងក្នុង បង្កឱ្យកាយតូចទទួលបានអារម្មណ៍ព្រឺព្រួចដល់ថ្នាក់បះសក់សំពោង។
“អាស៎ៗ..សឺតៗៗ!!!” ថេយ៉ុង បិទភ្នែកទទួលយកការថ្នាក់ថ្នមដោយម្រាមដៃមួយគូរនោះយ៉ាងជក់ចិត្ត រហូតដល់ចុងដើមទ្រូងរីកមាឌឡើងប៉ុនចុងចង្កឹះស្រួចៗគួរឱ្យចង់ជញ្ជក់បឺត។
ជុងហ្គុក មិនឱ្យរំលងផុតប្រញាប់ឱនទៅបឺតខាំចុងដើមទ្រូងតូចច្រមិចៗបឺតលិឍយ៉ាងជក់ចិត្ត ចលនាដៃក៏ប្រឹងរុកជ្រៅៗរហូតដល់ទទួលបានសំណើមប្រឡាក់នឹងចុងម្រាមនាយក៏ប្រញាប់ដកចេញយឺតៗ សឹមឡើងត្រដាងអង្គុយលើកាយតូចហើយត្រសុលចូលចន្លោះជើងស្រឡូនរួចស៊កតម្រង់កូននាគរាជបញ្ចូលទៅក្នុងរូងល្អាងត្រជាក់ល្ហឹមថ្នមៗ។
“អូយ!”
“ឈឺឬ?” ជុងហ្គុក សួរអ៊ីចឹង ថេយ៉ុង បែរជាអៀនប្រៀនក្រហមថ្ពាល់ងាំង។
“តិចតួច!” នាយជ្រួញចិញ្ចើមហើយឱនទៅថើបថ្នាក់ថ្នមរាងតូចសន្សឹមដោលចង្កេះលើកដាក់ថ្នមៗយឺតៗសម្រុកសាច់រឹងឆ្កឹងរបស់ខ្លួនរុញចេញចូលក្នុងភាពទន់ជ្រាយដ៏ស្រស់ស្អាត បន្តិចក្រោយមកក៏ឮសូរសំឡេងប៉ះសាច់លាន់ឮផ្លាប់ៗរងុំពេញត្រចៀក។
“អាស៎..អា៎!!!”
“សឺត!!!” បបូរមាត់ទាំងពីរថើបផ្តោះផ្តោះចំពោះគ្នាយ៉ាងផ្អែមល្ហែម ចំណែកឯចលនាចង្កេះចាប់ផ្តើមសម្រុកលឿនទៅៗរហូតដល់រលាក់រាងកាយគ្មានក្រណាត់អ្វីបិទបាំង។
“ជុងហ្គុក លឿនជាងនេះបន្តិចទៀតបានទេ?” ថេយ៉ុង ដកកចំហមាត់ ទម្រាំដាច់ចិត្តសុំគេឱ្យសម្រុកល្បឿនលឿនបន្ថែមទៀត ខ្មាស់អៀនក្នុងចិត្តសឹងតែស្លាប់។
“ហឹម!!!” ជុងហ្គុក ដកដាក់ចង្កេះលឿនញាប់ស្អេក ដៃក្តោបក្រសោបចង្កេះស្រឡូនរួចគ្រលែងគ្រវីចលនាលឿនទៅៗដល់ថ្នាក់សក់ក្បាលកាន់តែបះឡើងកន្ទ្រីងកន្ទ្រើង។
“អាយ..អាសៗ..អា!!!”
“អឹស!” រាងក្រាស់រហ័សដកវត្ថុរឹងចេញ កាលបើទឹកស្នេហ៍ជ្រួលជ្រាបហូរចេញមកយ៉ាងកក្លាក់ គេក៏ដកវាចេញព្រលែងឱ្យមានសេរីភាពរួច សម្លឹងមើលភាពទន់ជ្រាយរាងតូចដែលមានហូរជ្រាបសំណើមរបស់ខ្លួនកាន់តែគួរឱ្យទាក់ទាញកែវភ្នែកបន្ថែម។
“អា..ជុងហ្គុក ឯងចង់ធ្វើអីហ្អាស?” ថេយ៉ុង ភ្ញាក់ព្រើត ជុងហ្គុក ស្រាប់តែក្រសោបបីគេឡើងឱ្យឈរទាំងញ័រជើងតតាត់ នាយលូកដៃទៅចាប់សោរយកមកចាក់គន្លឹះខ្នោះនោះចេញបោះទៅម្ខាងយ៉ាងព្រៃផ្សៃ ដាក់បង្គុយចុះលើកៅអី សឹមចាប់លើកក្រឡាស់ឱ្យរាងតូចអង្គុយបត់ជើងកង្កែបលើឥដ្ឋ ចាប់មុខស្អាតៗអូសទាញមកជិតកៀកនឹងដំបងសាច់ណែនណាន់របស់ខ្លួន។
“ធ្វើវាទៅ!” កែវភ្នែកខ្មៅនិលសម្លឹងមើលសាច់មួយដុំនោះយ៉ាងហ្មត់ចត់ ព្រមទាំងលេបទឹកមាត់ក្អឹក ហើយខិតខ្លួនកិលចូលទៅជិតព្រមទាំងហាមាត់ញាត់វាចូលទៅក្នុងដោយបិទភ្នែកលេបខ្ជាក់យឺតៗសើរៗទាំងអារម្មណ៍ប្លែក ដ្បិតរបស់ដែលធ្លាប់ញាំបែបនេះកាលពីមុន ហាក់មិនមានសមាមាត្រធំស្អីដល់ម្លឹងទេ តែពេលនេះគេកើនអាយុ អវះយវះក៏រីកមាឌទៅតាមវ័យរបស់គេដូច្នេះដែរ។
“ហ្អឹម!!!” សំឡេងគ្រហឹមបន្លឺក្បែរត្រចៀក រាងតូចជញ្ជក់ចុងពណ៌ផ្កាឈូកយ៉ាងជក់ចិត្ត ខណៈប្រអប់ដៃក៏ព្យាយាមចាប់សាប់ត្រដុសសាច់នោះផ្អឹបនឹងថ្ពាល់ហើយ ញីដោយបាតដៃក្តៅគគុកក្តោបយ៉ាងណែនរួចខ្ញាំឱ្យប៉ះចុងក្រចកបន្តិច ធ្វើឱ្យនាយកន្ទ្រាក់តាមចង្វាក់ចលនាលឿនញាប់ស្អេក បន្ទាប់មកសំណើមក្តៅឧណ្ហៗក៏ហូរស្រក់ខ្ទាតចេញមកប្រឡាក់នឹងផ្ទៃមុខដ៏ស្រឡូនខ្ជោកៗ។
“បានហើយ!” ជុងហ្គុក ក្រសោបលើកកាយតូចឱ្យអង្គុយចោងហោងពីលើចង្កេះរបស់ខ្លួន រួចស៊កភាពរឹងមាំទម្លុះចូលច្រកទន់ល្មើយក្រោយមកគេក៏ចាប់បញ្ជាចលនាបុកសម្រុកទៅពីខាងក្រោម នាំឱ្យត្រគាករីកសាយញ័រញាប់ស្អេក តាមសាច់ដែលជ្រៀតចូលទៅក្នុងរាងកាយហើយគ្រលែងគ្រវីបុកខ្លាំងៗ។
យុទ្ធនាការដ៏ពិសេស ព្រឹត្តិការណ៍ការដ៏អស្ចារ្យ ខាងក្នុងបន្ទប់ពណ៌ក្រហមគួបផ្សំរំលេចដោយពណ៌ខ្មៅអំពូលភ្លើងចាំងព្រាលៗ ខណៈត្រគាកមូលក្លំ អុកញាប់ស្អេក បញ្ចាំងឱ្យឃើញពីរូបភាពដ៏ជក់ចិត្ត ឆ្លុះបញ្ចាំងខាងក្នុងកញ្ចក់ កាន់តែសម្លឹងមើល រឹតតែរោលរាល ដុតភ្លើងប្រាថ្នាក្នុងទ្រូងឱ្យឆេះកាន់តែសន្ធោសន្ធៅខ្លាំងឡើងៗទ្វេដង។
ជុងហ្គុក ទះផាច់ៗទៅលើសាច់កំប៉េះគូទញ័រអន្ធិល ហើយឈ្ងោកថើបឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹងកស្រឡូនថ្នមៗ ព្រមទាំងថើបបឺតដៅស្នាម ប្រឹងសម្រុកខ្លាំងៗ ស្រវាបង្វិលឱ្យ ថេយ៉ុង អង្គុយបែរខ្នងផ្អែកលើទ្រូងខ្លួន ហែកជើងស្រឡូនកន្ធែកញែកចេញពីគ្នា មុននឹងដោតអាវុធចូលទៅជាថ្មីម្តងទៀត។
“អា៎យ ជុងហ្គុក គួរឱ្យខ្មាស់ណាស់!!!” ថេយ៉ុង មិនអាចទ្រាំមើលសភាពខ្លួនឯងនៅខាងក្នុងកញ្ចក់បានទេ ស្នាមជាំនៅលើខ្លួន ទឹកស្នេហ៍សខាប់ដែលហូរប្រឡាក់ពាសពេញដានភ្លៅនិងមុខមាត់ នៅលើក្បាលពោះក៏មានទៀតនិងរាងកាយដែលត្រូវបានគេច្របាច់ អុកបុកសម្រុកញឹកញាប់ជាច្រើនលើក ជាច្រើនសារហាក់មិនអាចធ្វើឱ្យកែវភ្នែកទាំងសងព្រមសម្លឹងមើលបានយូរទៀតនោះឡើយ។
“ខ្មាស់អី..ក្នុងបន្ទប់នេះមានតែយើងពីរនាក់ នៅសល់ហ្គេមជាច្រើនទៀតណាស់ដែលយើងគួរតែលេងជាមួយគ្នា!”
ក្រឡេកទៅឃើញឧបករណ៍ដែលដាក់តាំងខាងក្នុងបន្ទប់ឯណោះវិញ សុទ្ធតែជារបស់ទាក់ទាញទាំងអស់ ហើយក៏ទំនងគួរឱ្យចង់លេងណាស់ដែរ។
“ជុងហ្គុក!!!” ថេយ៉ុង ស្រវាឱបកនាយ កាលបើឃើញ ដៃមាំលូកចូលទៅចាប់ទាញ ម៉ាស៊ីនរំញ័រក្រោមគ្រែចេញមក វាមានរូបរាងតូចល្មមហើយ អាចបញ្ជាបានដោយតេឡេរំញោចចលនារំញ័រខ្លាំងៗបានថែមទៀត។
“កន្ធែកជើង!” រាងតូចបែរជាធ្វើឫកពាងេមងាមហើយ ងឿងឆ្ងល់ជាខ្លាំង កាលបើភាពរឹងមាំ ជុងហ្គុក នៅក្នុងខ្លួនរបស់គេទៅហើយនោះ តើនាយចង់ធ្វើបែបណា ដើម្បីបង្កើតដំណើរការចង្វាក់ស្នេហាក្នុងភ្លើងតណ្ហាទៅមុខបានដោយរបៀបណាទៅ?
“ជុង..” ថេយ៉ុង ធ្វើតាមសម្តីដែលគេបានប្រាប់ ហើយកន្ធែកជើងបន្តិច ជុងហ្គុក ក៏ចាប់ចាក់ទឹករំអិលទៅត្រង់ចន្លោះផ្សារភ្ជាប់មុននឹងរុញគ្រាប់រំញ័រចូលទៅក្នុងខ្លួន ថេយ៉ុង។
“អា៎ស ជុង!!!” រាងតូចស្រែកជាខ្លាំង ហើយហាក់ឈឺចាប់ត្រង់ចំណុចមួយនោះយ៉ាងពន់ពេក។
“សូមទោសណា..” ពាក្យសូមទោសដ៏ផ្អែមល្ហែម ចាប់ចូលមកលួងបំពេរបេះដូង អ្នកដែលបានស្រែកសឹងតែបែកក្រដាសត្រចៀក ជ្រាបចូលទៅក្រសោបចិត្តដែលឈឺចុកចាប់ឱ្យទន់ភ្លន់មកវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ថេយ៉ុង បិទភ្នែកទទួលយកការថើបថ្នមៗពី ជុងហ្គុក ព្រមទាំងខាំមាត់រម្ងាប់ការឈឺចាប់ នៅពេលដែលនាយចាប់ផ្តើមសម្រុកភាពរឹងមាំទៅក្នុងខ្លួនរបស់គេម្តងទៀត។
ម៉ាស៊ីនរំញ័រចាប់ដំណើរការដ៏អស្ចារ្យសាច់ផ្សារភ្ជាប់ទាំងពីរចាប់ផ្តើមទទួលបានអារម្មណ៍ដ៏ពិសេស ស្របនឹងពេលដែលចង្វាក់ស្នេហាក្នុងភ្លើងប្រាថ្នាកាន់តែបុកស្រឺតៗ ឡើងឥតឈប់ឈរម្តងហើយម្តងទៀត។
“អា៎អាសៗៗសឺត...”
“អស្ចារ្យណាស់អាស៎!!!” ភាពរឹងមាំសម្បូរទៅដោយសរសៃរវាមបានសម្រុកចូលទៅឥតថមថយ ពីមួយទឹកទៅមួយទឹក អ្នកទាំងពីរគ្មានពេលបានឈប់សម្រាកមួយវិនាទីណានោះឡើយ។
“ជុងហ្គុកឯងចង់សម្លាប់យើងឬ?” ថេយ៉ុង ស្រាប់តែឧទានហើយស្រែកក្រឡេកទៅសម្លឹងមើលប្រអប់ដៃមាំដែលទាញស្រវាបានខ្សែរឹតយកមកចាប់ចងផ្អោបករាងតូចមុននឹងរឹតថ្នមៗហើយឱនមុខទៅថើបថ្ពាល់ស្រឡូនមួយខ្សឺតបន្ថែម។
“កុំធ្វើឱ្យខ្ញុំទាស់ចិត្ត ប្រើត្រគាករបស់អ្នកប្រុសលួងលោមកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបន្តទៅ!” ជុងហ្គុក បឺតមាត់ ថេយ៉ុង មួយខ្សឺត ហើយអង្គុយកាន់ខ្សែនោះត្រៀមនិងរឹតករាងតូចម្តងៗបើសិនជាទាស់ចិត្តគេនិងរឹតខ្លាំងៗ។
ថេយ៉ុង ចាប់ផ្តើមគ្រលែងគ្រវីអុកញាប់ស្អេក មើលរាងកាយរបស់គេពេលនេះចុះ សិចស៊ី ស្វាហាប់ ទាក់ទាញ សឹងតែស្រក់ឈាមអ្នកសម្លឹងមើលមិនអាចធ្មេចត្របក់ភ្នែកទៅហើយ។ ជុងហ្គុក សង្កៀតធ្មេញស្រេវភាពរឹងមាំដែលត្រូវរាងតូចបម្រើបានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ហើយថែមទាំងបន្តគ្រវីចង្កេះបីដូចជាម៉ាស៊ីនថែមទៀត។
“អា៎អាសៗ!!” កាលបើម៉ាស៊ីនរំញ័រញោចចលនា អ្នកទាំងពីរក៏ទទួលបានអារម្មណ៍ព្រឺព្រួចដូចគ្នាផងដែរ។
“អឹក..ជុង!!” ខ្សែស្រាប់តែរឹតកកន្ទ្រាក់មួយទំហឹង នៅពេលដែលគេស្លុងអារម្មណ៍ជាមួយកូនម៉ាស៊ីនតូចនោះហើយភ្លេចតួនាទីទៅដូច្នេះ។ ជុងហ្គុក បន្ធូរកម្លាំងដៃកាលបើ ថេយ៉ុង ប្រឹងអុកខ្លាំងៗរហូតដល់ញាប់ស្អេកគេក៏មិនអាចទ្រាំបានបន្តទៀតដែរ។
“អឹសសឺត!!!” រាងក្រាស់ស្រវាចាប់លើកពររាងតូចរួចបោកកាយស្រឡូនទៅលើពូក មុននឹងហែកជើងដ៏ស្រស់ស្អាតកន្ធែកចេញពីគ្នា សឹមស៊កភាពរឹងមាំចូល ហើយច្បាុមខ្សែនុះកាន់ជាប់។
ថេយ៉ុង ផ្លាស់ប្តូរពីទឹកមុខតក់ក្រហល់ ចាប់ផ្តើមធ្វើភ្នែកស្លើ សស្គូសឡើងភាពរឹងមាំស្រាប់តែលូនចូលជ្រៅទៅៗរហូតដល់ប៉ះនិងថ្ងាស់ពោះរបស់គេពកឡើងម្តងៗ។
“អឹសៗៗ!” ត្រគាកមាំបុកលែងបន្ធូរកម្លាំង ដល់ពេលវេលាមួយ ដែលត្រូវការព្រួសទឹកស្នេហ៍ នាយក៏ដកហូតវាចេញមកធ្វើឱ្យខ្ជាយសំណើមសស្គូសព្រួសពេញដងខ្លួនស្រឡូនមានសភាពក្តៅងុំ។
ថេយ៉ុង ដង្ហក់ស្ទើរតែស្លាប់ ដៃជើងប្រែជាញ័រតតាត់ ព្យាយាមជញ្ជក់ខាំម្រាមដៃខ្លួនឯងសម្លឹងមើលអ្នកដែលបន្ទាបមុខសង្ហាចុះយឺតៗ មិនបានប៉ុន្មានអណ្តាតដ៏រស់រវើកក៏បានធ្វើការលិឍសម្អាតថ្នមៗត្រង់មាត់ច្រកទន់ល្មើយសើរៗ ព្យាយាមដុតចិត្តអ្នកដែលដេកបាក់កម្លាំងគ្មានសល់ឱ្យស្រេវស្រាញហើយស្រែកថ្ងូរបណ្តោយឱ្យញើសហូរជោកថ្ងាស់រហាម។
“ជុងហ្គុក ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ..ជុង!!” ថេយ៉ុង ចាប់ហៀរទឹកភ្នែកផ្សើមតាមកន្ទុយថ្លែន រួចចំហមាត់ស្រែកឮៗដ្បិតនាយស្រាប់តែស៊កម្រាមដៃបញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួនគេហើយរុកខ្លាំងៗទាល់តែត្រង់នោះឈឺសង្កៀរ ធ្វើឱ្យនាយតូចខ្ញាំញីញក់កម្រាលពូក ស្រែកក្រហមមុខ ឈាមរត់លែងស្មើគ្នា ក្នុងខ្លួនគេប្រែជាក្តៅម្តងហើយម្តងទៀត។
ជុងហ្គុក កាន់តែគួរឱ្យខ្លាច នៅពេលដែលគេបញ្ចេញអាការៈបែបនេះឡើងម្តងៗ ស្របទៅនឹងពេលជាតិថ្នាំដែលចាប់បញ្ចេញប្រតិកម្មញោចស្មារតីនាយឱ្យកន្ទ្រាក់ខ្លាំងឡើងៗហាក់បានដូចជាត្រូវគេយកភ្លើងមកដុតស្រស់ៗបើមិនបានប្រព្រឹត្តរឿងទាំងអស់នេះឱ្យកាន់តែមានភាពព្រៃផ្សៃទេ គេប្រាកដជាស្រេកឃ្លានដល់ថ្នាក់ស្លាប់មុនអាយុហាក្រាស់ជាមិនខានឡើយ។
“សូមទោសណា..”
“ឯងចង់ធ្វើអី ប៉ុណ្ណឹងបានហើយជុង!!!”
“ខ្ញុំក៏មិនចង់ធ្វើបែបនេះដែរ!”
“ជុងហ្គុក អត់ទេ!!!”
ក្រឹក!!!
“អាស៎!!!” ដៃជើងជាប់ច្រវ៉ាក់ ឋិតចំកណ្តាលគ្រែដ៏ធំល្វឹង ស្របនឹងពេលដែលបរិយាកាសក្តៅគគុកចាប់ផ្តើមបង្កឡើងម្តងទៀត។
កែវភ្នែកខ្មៅងិតងាកទៅប្រសព្វនិងប្រអប់ខ្មៅដ៏ធំមួយដែលត្រូវបានលើកឡើងដោយដៃក្រាស់។ ប្រអប់មួយនោះបានបើកឡើង បង្ហាញឱ្យឃើញពីឧបករណ៍ជាច្រើនទៀតគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។
ជុងហ្គុក ដកហូរយកវត្ថុរឹងមួយចេញមកបង្ហាញទៅកាន់ ថេយ៉ុង ដែលដេកតក់ស្លុត ដ្បិតមិននឹកស្មានថាគេព្រៃផ្សៃដល់ម្លឹងឡើយ។ នាយចាប់យកវត្ថុនោះចេញមកបង្ហាញ វាមានរាងស្រឡូនវែងស្មើប៉ុននាគរាជរបស់គេ ហើយមានពណ៌សាច់និងសភាពគ្រើម មានសរសៃតោងរវាមថែមទៀត។
“ជុងហ្គុក..កុំអី?” ថេយ៉ុង បិទភ្នែកយ៉ាងខ្មាស់អៀន កាលបើនាយចាប់វាយកមកកាន់ហើយស៊កត្រសុលថ្នមៗរុញបញ្ចូលទៅក្នុងល្អាងសម្ងាត់មួយនោះយ៉ាងសន្សឹមៗនិងរុញរហូតដល់ផ្អឹបគល់ទើបគេដកដៃចេញ ដោយមិនបានដកយករបស់នោះមកជាមួយឡើយ។
“ជុងហ្គុក ឯងចង់ធ្វើស្អីទៀត?” ម្តងនេះ ជុងហ្គុក បានដកយកដបប្រេងអ្វីម្យ៉ាងចេញមក ហើយមូលគម្របចាក់ប្រេងទៅលើបាតដៃ ព្រមទាំងលាបអង្អែលសើរៗលើដងខ្លួនឥតសម្លៀកបំពាក់មួយនោះទាល់តែមានសភាពរលើបរលោង ហើយគេក៏យកចុងម្រាមដៃទៅច្បិចចុងដើមទ្រូងពណ៌ស៊ីជម្ពូយ៉ាងថ្នមកម្លាំងបំផុតមុននឹងឱនទៅបឺតជញ្ជក់ផ្លាស់ប្តូរពីឆ្វេងមកស្តាំ បញ្ជាត្រគាកត្បុលចូលចន្លោះជើងរាងតូចហើយ ចាប់កាន់ភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនរុញកកិតផ្អឹបក្បែរវត្ថុដែលមិនទាន់ដកចេញនៅឡើយ។
“អាស៎ហាស៎ហ៊ឹកៗ..” បម្រុងតែស្រែកថាឈឺឱ្យបែកកណ្តាលដើមទ្រូង តែប្រអប់ដៃមាំក្រាស់ចាប់សង្កត់បំបិទបបូរមាត់គេជិតស្លឹប។
ថេយ៉ុង បានត្រឹមតែពើងដើមទ្រូងក្តៅអន្ទៈអន្ទែននៅពេលដែលជុងហ្គុក ព្យាយាមរុញភាពរឹងមាំចូលទៅហើយដោលចលនាគ្រលែងចង្កេះសម្រុកចូល ងើយក្បាលស្រូបយកភាពសុខស្រួល អមដោយទឹកមុខស្រើបស្រាល Hot ព្រមទាំងចំហមាត់ថ្ងូរយ៉ាងសប្បាយ។
វិនាទីបន្ទាប់ពីភាពឈឺចាប់ត្រូវបានរសាយទៅ ថេយ៉ុង បិទភ្នែកទទួលយកការវាយលុកដោយស្នាមញញិមពេញចិត្ត ហើយញញិមយ៉ាងផ្អែម មុននឹងបើកភ្នែកសម្លឹងមើលកំលោះវ័យក្មេង ដែលសំដែងអាការៈស្រើបស្រាល មើលទៅគេពិតជាទទួលបានក្តីសុខពេញលេញដល់ថ្នាក់មិនអាចបញ្ឈប់ចង្វាក់ចលនាដែលយោលបុកទៅមុខមកក្រោយនោះបានឡើយ។
“អឹសៗ..អាស៎សឺត!!”
“ផ្លាប់ៗ!!!!”
“ដេតឌី!!!!” ថេយ៉ុង ពើងត្រគាកឡើងខ្ពស់ទទួលយកទឹកចុងក្រោយ បន្ទាប់ពីហ្គេមបួនទឹកត្រូវបានបញ្ចប់ដោយ ហើយនេះជាវគ្គបញ្ចប់ហើយ។
“អាស៎!!!” ដល់ដំណាក់កាលទៅមុខលែងរួច រាងតូចបិទភ្នែកដេកលក់ស្ងាត់មាត់ឈឹង ចំណែកឯ ជុងហ្គុក ក៏ធ្វើការដកហូតរបស់ពីរយ៉ាងក្នុងខ្លួន ថេយ៉ុង ចេញព្រលែងរាងកាយននលគកឱ្យមានសេរីភាពម្តងទៀត។
“សឺត!!!” នាយឱនមុខចុះទៅក្រសោបថើបថ្ពាល់ទន់ល្មើយ ថើបមិនចេះជិនណាយ ថើបរហូតគេងលក់កើយដើមទ្រូងស្រឡូនជាប់មិនព្រមងើបចេញទៅណា។