အခန်း ၁
ည
ရုတ်တရက် တဖက်ကိုဆွဲလှည့်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီး သူမကို အရပ်ရှည်ရှည် ကြွက်သားတွေပြည့်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးတစ်ခုက သာမန်လို ဖိလာခဲ့သည်။ ထိုလူ့လက်တွေက သူမ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ခရီးဆန့်လာပြီး သူ့ရဲ့ ရှည်ပြီး သွယ်လျတဲ့လက်ချောင်းတွေက သူမရဲ့ ပိုးသားညအိပ်ဝတ်စုံထဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့လက်ချောင်းတွေက သူတို့ ဦးတည်ရာကိုရောက်တာနဲ့ သူမ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ရုတ်တရက် ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။
ရုတ်တရက်နိုးလာပြီး သူမ ထိုလူ့လက်ကို အလိုလို ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ရင်းနှီးတဲ့ အလေးချိန်နဲ့ ကိုယ်အပူချိန်က သူမကို ထွေးပွေ့လာသည်။
ထပ်မူးလာပြန်ပြီ!
ဒီနေ့ ယုရီ ပြောတာကို တွေးမိပြီး သူမ ခုခံမှုကိုပြဖို့ ကိုယ်ကိုလိမ်လိုက်တော့သည်။ သူမ သူ့ကို ဒီနေ့ နောက်ကနေ လုပ်ခွင့်မပြုနိုင်တော့
"ရှန်းရုံထင်!" သူမ လှည့်ကာ သူ့ကို ဒေါသတကြီးကြည့်ပြီး "ရှင် ကျွန်မနဲ့ ဆက်ဆံတိုင်း ခေါင်းကို ခေါင်းအုံးပေါ်ဖိနေရတာ ဘာလဲ ရှေ့ကလုပ်ရင် ကျွန်မ အစ်မကို မမြင်ရဘဲ ကျွန်မကို မြင်ရမှာစိုးနေလို့လား ဟမ်?!"
ယုလန် ရင်ဘတ်တွေက အသက်ပြင်းပြင်းရှုရလို့ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေတော့သည်။ သူမ သံချပ်ကာဝတ်ထားပြီး ဖြစ်ပျက်သမျှက အကုန် ကွဲပြားနေသလိုပင် ဒါမဲ့ ယုရီ စကားတွေက သူမရင်ကို လှံနဲ့ထိုးသလို သူမသံချပ်ကာတွေကို တစစီ ဆွဲဆုတ်ပြီး သူမ ရင်ကို ထိုးနှက်နေသလိုပင်
ရှန်းရုံထင်က အသိရှိရင် သူမနဲ့ ဘယ်တော့မှ မအိပ်ဘူးလေ သူက လုပ်ရင်လည်း သူမ မျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ အမြဲနောက်ကနေပဲလုပ်တာ
ရှန်းရုံထင်က လှည့်ပြီး ထွက်သွားမလို့လုပ်လိုက်သည်။ ဒါမဲ့ ယုလန်က သူ့ကိုတားကာ သူ့လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ပြီး အနားကိုဆွဲလိုက်သည်။ "မသွားပါနဲ့!ကျွန်မကိုကြည့် ကျွန်မဘယ်သူလဲဆိုတာကိုကြည့် ကျွန်မက ရှင့်ရဲ့ တရားဝင် ဇနီး!"
"ရှန်းရုံထင်!ရှင့်အောက်မှာ ရှိနေတဲ့သူက ယုလန် ယုရီရဲ့ အစ်မကြီး! လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်က ကျွန်မကို လက်ထပ်ဖို့ ရှင့်ကို ဖိအားပေးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး ရှင်ကသာ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့အမြင်ကိုကြောက်ပြီး အဘိုးဖိအားပေးမှုကို မခံနိုင်ခဲ့တာ!"
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်က အဖြစ်အပျက်ကိုတွေးလိုက်မိကာ ရှန်းရုံထင် အသိဝင်လာတော့သည်။ သူ့ရဲ့ကြည့်ကောင်းတဲ့မျက်နှာက ချက်ချင်း သုန်မှုန်သွားတော့သည်။ သူမနေနိုင်ဘဲ ယုလန်ရဲ့မေးကို အားနဲ့ညှစ်ကာ တစ်စစီ ဆွဲဆုတ်တော့မလိုပင် "မင်းရဲ့အကြံအစည်တွေကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ယုရီက ငါ့မိန်းမဖြစ်မှာ!"
"ကျွန်မ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်က ဘာမှမလုပ်ခဲ့ဘူး ရှင့်ဘာရှင် ယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ!"
"မင်းမလုပ်ဘူးပေါ့?" ရှန်းရုံထင် မျက်နှာမှာ အေးစက်တဲ့အပြုံးတစ်ခုနဲ့ "အဲ့ညက မင်းမူးပြီး ငါ့ကိုလည်း ဆေးခတ်ခဲ့တယ်လေ မဟုတ်ရင် မင်းနဲ့ လုပ်ခဲ့စရာအကြောင်းကိုမရှိဘူး! ပြီးတော့ ငါ ဟိုတယ်မှာပိတ်မိနေခဲ့တာလည်း တကယ့်တိုက်ဆိုင်မှုကြီးနော်! အဲ့တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့်သာမဟုတ်ရင် အဘိုးက ငါ့ကို မိသားစု ဂုဏ်သိက္ခာကြောင့် မင်းနဲ့လက်ထပ်ဖို့ ဖိအားပေးခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး!"
ယုလန်က ရှန်းရုံထင်ကို ၁၁ နှစ်လောက် ချစ်ခဲ့တာပင် ကျင်းချန်ကလူတိုင်းလည်း အဲ့ဒါကို သိကြသည်။
ဒါမဲ့ ကျင်းချန်က လူတိုင်းက ရှန်းရုံထင်က ယုရီကို ချစ်တာကိုလည်း အကုန်သိကြသည်။
လူတိုင်းက လက်ထပ်နိုင်ဖို့ ယုလန်တစ်ခုခုကြံစည်ခဲ့သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်လေ
သူမရဲ့ခါးသီးမှုတွေကို ဖုံးကွယ်ပြီး ယုလန်ပြုံးကာ ဂုဏ်ယူသလို ဟန်ဆောင်လိုက်ပြီး "ဆိုတော့ဘာဖြစ်လဲ? ရှင် ကျွန်မကို လက်ထပ်ခဲ့ရတာပဲလေ!"
"ငါမင်းကို မချစ်ဘူး!"
"ကျွန်မလည်း ရှင့်ကိုချစ်ဖို့ မတောင်းဆိုဖူးဘူး! ပြီးတော့ ကျွန်မ အချစ်တွေက ဘာမှမရှိတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို လက်ခံလိုက်ရပြီးကတည်းက သေဆုံးသွားပြီ" ယုလန် သူမရဲ့ သူရဲဘောကြောင်မှုတွေကိုဖုံးကွယ်ဖို့ အော်လိုက်သည်။
သူမရဲ့ ရှက်ရွံမှုတွေ ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့အတူ သူရဲဘောကြောင်မှုတွေသာ ကျန်ရှိတော့သည်လေ
လူတွေက မပိုင်ဆိုင်ရသေးတဲ့အရာတွေကိုသာ ဂရုစိုက်ကြတာလေ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားချင်ယောင်ဆောင်တာက အနည်းဆုံးတော့ သူမကို သူမ လှောင်တာ မခံရဖို့ ကူညီပေးသည်လေ
"မင်းကိုလုပ်ရင် မင်းမျက်နှာကိုကြည့်စေချင်တယ်ပေါ့? အိုခေလေ မင်းသည်းခံနိုင်ရင်ခံပေါ့"
ယုလန် တစစီဆွဲဆုတ်ခံရသလိုပင် ရှန်းရုံထင်က သူမကို ဒီလောက်ထိပြင်းပြင်းထန်ထန်မလုပ်ဖူးပေ သူက သူမကို ရန်သူလိုသဘောထားပြီးကို ဆက်ဆံနေတာပင်
"ရှန်းရုံထင် ရှင်ကျွန်မကို သတ်ချင်နေတာလား?"
"ဟုတ်တယ် ငါမင်းကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကတည်းက သတ်ချင်နေခဲ့တာ"
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ် ယုရီနဲ့ သူ့ရဲ့စေ့စပ်ပွဲမတိုင်ခင်က သူက သူမလက်ကို ကိုင်ပြီး အရှက်မရှိစွာ သူ့အိမ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ ဂျာနယ်လစ်တွေကို "ရှင်တို့မြင်ခဲ့တာက အမှန်တရားပဲ မနေ့ညက ကျွန်မတို့ တူတူအိပ်ခဲ့ကြတယ် အဲ့ဒါက ကျွန်မရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ"
အဲ့ကတည်းက သူ သူမကို သတ်ချင်နေခဲ့တာပင်
ယုလန် သားရဲလို ယောကျ်ားလက်ထဲမှာ ဖျက်ဆီးခံရလုနီးပါးပင်
ယုလန်ကိုယ်ထဲ သုတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ရှန်းရုံထင် အရင်ကလို အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းကာ ရေချိုးဖို့ သွားလိုက်သည်။ ပြီးကျ သူတခြားအခန်းမှာ သွားအိပ်သည်။
ယုလန် ထိုင်လိုက်သည်။ ယုရီ ပြောလိုက်တာကို တွေးမိကာ နှစ်နှစ်ကြာ ပျက်ဆီးနေခဲ့တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ကြည့်ပြီး သူမ အေးချမ်းစွာ "ရုံထင် ကွာရှင်းကြရအောင်"
သူမ စောင်ကို ဆွဲပြီး သူမ ကိုယ့်ကို ခြုံကာ သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်သည်။ "လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မတော်တဆ မှုအတွက် အပြစ်တင်သမျှကို ကျွန်မ ခံခဲ့ရတယ် ကျွန်မ ဘာမှမလုပ်ခဲ့ပေမယ်လေ ဒါမဲ့ ရှင်တောင်းဆိုတာကို ကျွန်မ လက်ခံပေးမယ် ကွာရှင်းကြရအောင်"
ယုလန်းက ထိုကွာရှင်းဖို့ စကားကို သူမပါးစပ်ကနေ ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့သလို သူမ မပြောလည်း မပြောရဲခဲ့ ဒါမဲ့ သူ့ရင်ထဲ သူမ ဘယ်တော့မှ ဝင်လို့ရတော့မှမဟုတ်ဘူးဆိုတာ အခုသိလိုက်ပြီပင် သူ့နှလုံးသားက ကျောက်တုံးလိုမျိုး သူမကြောင့် ဘယ်တော့မှ နွေးထွေးလာမှာမဟုတ်ပင်
သူမရင်ထဲ ပေါ့ပါးသွားသလိုပင်
ရှန်းရုံထင် ရပ်သွားပြီး လှည့်လာခဲ့သည်။ ယုလန်ရဲ့ပြုံးနေတဲ့ မျက်လုံးတွေကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက် သူမ အခု ပုံစံကို သူမုန်းနေမိသည်။ သူမ စိတ်မဝင်စားတော့သလိုမျိုး
အေးစက်စွာ ပြုံးကာ "ကွာရှင်းမယ်?ဘာလို့လဲ?"
"ရှင့်ဘေးက Mrs.ရှန်း ဆိုတဲ့နေရာကို ရှင်ချစ်တဲ့ မိန်းမကိုပေးရမှာ မကောင်းဘူးလား?" သူမ ပြုံးနေဆဲပင်
"မင်းသဘောအတိုင်းပဲ"
သူက တံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ပြီး ထွက်သွားတော့သည်။ ရှန်းမိသားစုရဲ့ ဆက်ဆံသူဆိုတဲ့ အတိုင်း မောက်မာမှုအပြည့်နဲ့ပေါ့
-
အခန္း ၁
ည
႐ုတ္တရက္ တဖက္ကိုဆြဲလွည့္ျခင္း ခံလိုက္ရၿပီး သူမကို အရပ္ရွည္ရွည္ ႂကြက္သားေတြျပည့္ေနတဲ့ ကိုယ္လုံးတစ္ခုက သာမန္လို ဖိလာခဲ့သည္။ ထိုလူ႔လက္ေတြက သူမ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ခရီးဆန႔္လာၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရွည္ၿပီး သြယ္လ်တဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြက သူမရဲ႕ ပိုးသားညအိပ္ဝတ္စုံထဲ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက သူတို႔ ဦးတည္ရာကိုေရာက္တာနဲ႔ သူမ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ႐ုတ္တရက္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္ႏိုးလာၿပီး သူမ ထိုလူ႔လက္ကို အလိုလို ဆုတ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ရင္းႏွီးတဲ့ အေလးခ်ိန္နဲ႔ ကိုယ္အပူခ်ိန္က သူမကို ေထြးေပြ႕လာသည္။
ထပ္မူးလာျပန္ၿပီ!
ဒီေန႔ ယုရီ ေျပာတာကို ေတြးမိၿပီး သူမ ခုခံမႈကိုျပဖို႔ ကိုယ္ကိုလိမ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမ သူ႔ကို ဒီေန႔ ေနာက္ကေန လုပ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ေတာ့
"ရွန္း႐ုံထင္!" သူမ လွည့္ကာ သူ႔ကို ေဒါသတႀကီးၾကည့္ၿပီး "ရွင္ ကြၽန္မနဲ႔ ဆက္ဆံတိုင္း ေခါင္းကို ေခါင္းအုံးေပၚဖိေနရတာ ဘာလဲ ေရွ႕ကလုပ္ရင္ ကြၽန္မ အစ္မကို မျမင္ရဘဲ ကြၽန္မကို ျမင္ရမွာစိုးေနလို႔လား ဟမ္?!"
ယုလန္ ရင္ဘတ္ေတြက အသက္ျပင္းျပင္းရႈရလို႔ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သူမ သံခ်ပ္ကာဝတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပ်က္သမွ်က အကုန္ ကြဲျပားေနသလိုပင္ ဒါမဲ့ ယုရီ စကားေတြက သူမရင္ကို လွံနဲ႔ထိုးသလို သူမသံခ်ပ္ကာေတြကို တစစီ ဆြဲဆုတ္ၿပီး သူမ ရင္ကို ထိုးႏွက္ေနသလိုပင္
ရွန္း႐ုံထင္က အသိရွိရင္ သူမနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မအိပ္ဘူးေလ သူက လုပ္ရင္လည္း သူမ မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲ အၿမဲေနာက္ကေနပဲလုပ္တာ
ရွန္း႐ုံထင္က လွည့္ၿပီး ထြက္သြားမလို႔လုပ္လိုက္သည္။ ဒါမဲ့ ယုလန္က သူ႔ကိုတားကာ သူ႔လည္ပင္းကို ဖက္တြယ္ၿပီး အနားကိုဆြဲလိုက္သည္။ "မသြားပါနဲ႔!ကြၽန္မကိုၾကည့္ ကြၽန္မဘယ္သူလဲဆိုတာကိုၾကည့္ ကြၽန္မက ရွင့္ရဲ႕ တရားဝင္ ဇနီး!"
"ရွန္း႐ုံထင္!ရွင့္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့သူက ယုလန္ ယုရီရဲ႕ အစ္မႀကီး! လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ကြၽန္မကို လက္ထပ္ဖို႔ ရွင့္ကို ဖိအားေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ရွင္ကသာ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕အျမင္ကိုေၾကာက္ၿပီး အဘိုးဖိအားေပးမႈကို မခံႏိုင္ခဲ့တာ!"
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ကိုေတြးလိုက္မိကာ ရွန္း႐ုံထင္ အသိဝင္လာေတာ့သည္။ သူ႔ရဲ႕ၾကည့္ေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း သုန္မႈန္သြားေတာ့သည္။ သူမေနႏိုင္ဘဲ ယုလန္ရဲ႕ေမးကို အားနဲ႔ညႇစ္ကာ တစ္စစီ ဆြဲဆုတ္ေတာ့မလိုပင္ "မင္းရဲ႕အႀကံအစည္ေတြေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ ယုရီက ငါ့မိန္းမျဖစ္မွာ!"
"ကြၽန္မ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး ရွင့္ဘာရွင္ ယုံခ်င္ယုံ မယုံခ်င္ေန!"
"မင္းမလုပ္ဘူးေပါ့?" ရွန္း႐ုံထင္ မ်က္ႏွာမွာ ေအးစက္တဲ့အၿပဳံးတစ္ခုနဲ႔ "အဲ့ညက မင္းမူးၿပီး ငါ့ကိုလည္း ေဆးခတ္ခဲ့တယ္ေလ မဟုတ္ရင္ မင္းနဲ႔ လုပ္ခဲ့စရာအေၾကာင္းကိုမရွိဘူး! ၿပီးေတာ့ ငါ ဟိုတယ္မွာပိတ္မိေနခဲ့တာလည္း တကယ့္တိုက္ဆိုင္မႈႀကီးေနာ္! အဲ့တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ အဘိုးက ငါ့ကို မိသားစု ဂုဏ္သိကၡာေၾကာင့္ မင္းနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ ဖိအားေပးခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး!"
ယုလန္က ရွန္း႐ုံထင္ကို ၁၁ ႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္ခဲ့တာပင္ က်င္းခ်န္ကလူတိုင္းလည္း အဲ့ဒါကို သိၾကသည္။
ဒါမဲ့ က်င္းခ်န္က လူတိုင္းက ရွန္း႐ုံထင္က ယုရီကို ခ်စ္တာကိုလည္း အကုန္သိၾကသည္။
လူတိုင္းက လက္ထပ္ႏိုင္ဖို႔ ယုလန္တစ္ခုခုႀကံစည္ခဲ့သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္ေလ
သူမရဲ႕ခါးသီးမႈေတြကို ဖုံးကြယ္ၿပီး ယုလန္ၿပဳံးကာ ဂုဏ္ယူသလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ၿပီး "ဆိုေတာ့ဘာျဖစ္လဲ? ရွင္ ကြၽန္မကို လက္ထပ္ခဲ့ရတာပဲေလ!"
"ငါမင္းကို မခ်စ္ဘူး!"
"ကြၽန္မလည္း ရွင့္ကိုခ်စ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုဖူးဘူး! ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ အခ်စ္ေတြက ဘာမွမရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို လက္ခံလိုက္ရၿပီးကတည္းက ေသဆုံးသြားၿပီ" ယုလန္ သူမရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈေတြကိုဖုံးကြယ္ဖို႔ ေအာ္လိုက္သည္။
သူမရဲ႕ ရွက္႐ြံမႈေတြ ပင္ပန္းမႈေတြနဲ႔အတူ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈေတြသာ က်န္ရွိေတာ့သည္ေလ
လူေတြက မပိုင္ဆိုင္ရေသးတဲ့အရာေတြကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ၾကတာေလ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာက အနည္းဆုံးေတာ့ သူမကို သူမ ေလွာင္တာ မခံရဖို႔ ကူညီေပးသည္ေလ
"မင္းကိုလုပ္ရင္ မင္းမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေစခ်င္တယ္ေပါ့? အိုေခေလ မင္းသည္းခံႏိုင္ရင္ခံေပါ့"
ယုလန္ တစစီဆြဲဆုတ္ခံရသလိုပင္ ရွန္း႐ုံထင္က သူမကို ဒီေလာက္ထိျပင္းျပင္းထန္ထန္မလုပ္ဖူးေပ သူက သူမကို ရန္သူလိုသေဘာထားၿပီးကို ဆက္ဆံေနတာပင္
"ရွန္း႐ုံထင္ ရွင္ကြၽန္မကို သတ္ခ်င္ေနတာလား?"
"ဟုတ္တယ္ ငါမင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ကတည္းက သတ္ခ်င္ေနခဲ့တာ"
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ ယုရီနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေစ့စပ္ပြဲမတိုင္ခင္က သူက သူမလက္ကို ကိုင္ၿပီး အရွက္မရွိစြာ သူ႔အိမ္ထဲ ဝင္လာတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို "ရွင္တို႔ျမင္ခဲ့တာက အမွန္တရားပဲ မေန႔ညက ကြၽန္မတို႔ တူတူအိပ္ခဲ့ၾကတယ္ အဲ့ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္ပဲ"
အဲ့ကတည္းက သူ သူမကို သတ္ခ်င္ေနခဲ့တာပင္
ယုလန္ သားရဲလို ေယာက်္ားလက္ထဲမွာ ဖ်က္ဆီးခံရလုနီးပါးပင္
ယုလန္ကိုယ္ထဲ သုတ္လႊတ္လိုက္ၿပီး ရွန္း႐ုံထင္ အရင္ကလို အိပ္ရာေပၚကဆင္းကာ ေရခ်ိဳးဖို႔ သြားလိုက္သည္။ ၿပီးက် သူတျခားအခန္းမွာ သြားအိပ္သည္။
ယုလန္ ထိုင္လိုက္သည္။ ယုရီ ေျပာလိုက္တာကို ေတြးမိကာ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ ပ်က္ဆီးေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ၾကည့္ၿပီး သူမ ေအးခ်မ္းစြာ "႐ုံထင္ ကြာရွင္းၾကရေအာင္"
သူမ ေစာင္ကို ဆြဲၿပီး သူမ ကိုယ့္ကို ၿခဳံကာ သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မေတာ္တဆ မႈအတြက္ အျပစ္တင္သမွ်ကို ကြၽန္မ ခံခဲ့ရတယ္ ကြၽန္မ ဘာမွမလုပ္ခဲ့ေပမယ္ေလ ဒါမဲ့ ရွင္ေတာင္းဆိုတာကို ကြၽန္မ လက္ခံေပးမယ္ ကြာရွင္းၾကရေအာင္"
ယုလန္းက ထိုကြာရွင္းဖို႔ စကားကို သူမပါးစပ္ကေန ထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့သလို သူမ မေျပာလည္း မေျပာရဲခဲ့ ဒါမဲ့ သူ႔ရင္ထဲ သူမ ဘယ္ေတာ့မွ ဝင္လို႔ရေတာ့မွမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အခုသိလိုက္ၿပီပင္ သူ႔ႏွလုံးသားက ေက်ာက္တုံးလိုမ်ိဳး သူမေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေႏြးေထြးလာမွာမဟုတ္ပင္
သူမရင္ထဲ ေပါ့ပါးသြားသလိုပင္
ရွန္း႐ုံထင္ ရပ္သြားၿပီး လွည့္လာခဲ့သည္။ ယုလန္ရဲ႕ၿပဳံးေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို သူျမင္လိုက္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမ အခု ပုံစံကို သူမုန္းေနမိသည္။ သူမ စိတ္မဝင္စားေတာ့သလိုမ်ိဳး
ေအးစက္စြာ ၿပဳံးကာ "ကြာရွင္းမယ္?ဘာလို႔လဲ?"
"ရွင့္ေဘးက Mrs.ရွန္း ဆိုတဲ့ေနရာကို ရွင္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမကိုေပးရမွာ မေကာင္းဘူးလား?" သူမ ၿပဳံးေနဆဲပင္
"မင္းသေဘာအတိုင္းပဲ"
သူက တံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့သည္။ ရွန္းမိသားစုရဲ႕ ဆက္ဆံသူဆိုတဲ့ အတိုင္း ေမာက္မာမႈအျပည့္နဲ႔ေပါ့