aking mahal, Ang iyong pagkawala ay naghihirap at nasasaktan ako, lahat ng nakikita ko, naririnig o ginagawa ko ay nagpapaalala sa iyo. Ang distansya ay malupit, napakalupit. Tulad ng sinabi ko, lahat ay nagpapaalala sa akin sa iyo.
Ang tindahan ng bulaklak sa sulok: ang upuan sa restaurant, walang laman, ang tindahan ng sorbetes, kung saan kami nagpalipas ng napakaraming matamis na sandali, ang unan kung saan natagpuan ko ang isang hibla ng iyong buhok...lahat ng bagay ay nagpapaalala sa akin, lahat ay nagpapatibay.
ang pakiramdam ng pagkawala. Ang kawalan na nararamdaman ko kapag wala ka! Ngunit may mga bagay na labis akong nasaktan: ang pagtingin sa iyong larawan at makita kang nakangiti at napakaganda.
Kung alam mo kung gaano ko namimiss ang mahiyain na ngiti na laging nasa iyong mga labi, babalik ka sa lalong madaling panahon, at sa sandaling makarating ka dito malalaman mo kung gaano kita kamahal
11:12
Myerkules, Pebrero ( 02.08.23)