ព្រះជាយាវីយ៉ុងបានបញ្ជូនវិញ្ញាណមួយផ្នែកតូចរបស់ខ្លួនអោយទៅធ្វើបាបជុងហ្គុក តែដោយសារថេហ្យុងស្រលាញ់ជុងហ្គុកទៅហើយ ម្យ៉ាងកន្លងមកនាងក៏បានឃើញថាជុងហ្គុកពិតជាព្រមទទួលយកការឈឺចាប់គ្រប់យ៉ាងដែលថេហ្យុងផ្ដល់អោយដោយមិនមាត់ករឬហាស្ដីអីមួយមាត់ ហើយនាយនៅតែព្រមមើលថែថេហ្យុងទោះគេគម្រោះគម្រើយគម្រាមគំហែងដាក់នាយជេរស្ដីយ៉ាងម៉េចក៏ដោយ ក៏នាយនៅតែស្រលាញ់ព្រមទទួលយកទាំងអស់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ បូករួមទាំងការឈឺចាប់ទាំង6ជាតិមុនមកទៀតទើបនាងព្រមលើកលែងទោសអោយនាយ
ចំណែករឿងនៅមាត់ជ្រោះនោះ នាងគ្រាន់តែសាកចិត្តជុងហ្គុកមើលថាសាកសមនិងការលើកលែងទោសឬអត់ ចុងក្រោយគេក៏ព្រមលះបង់ជីវិតនិងសេរីភាពរបស់គេវាធ្វើអោយនាងរំភើបចិត្ត
នាងយកជុងហ្គុកទៅគឺគ្រាន់យកទៅអោយសំពះសុំទោសផ្នូរសាច់ញាតិរបស់នាងអ្នកដែលត្រូវបានជុងហ្គុកសម្លាប់ប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកនាងក៏យកជុងហ្គុកត្រឡប់មកវិញ និងធ្វើអោយថេហ្យុងអាចមានកូនបានដើម្បីដោះបណ្ដាសារមួយនោះ(វិញ្ញាណដែលយើងឃើញថាឈរមើលថេហ្យុងនោះជាវីយ៉ុង)
"ថេយ៍! ធ្វើអីនិង"ជុងហ្គុកហៅឃាត់ពេលថេហ្យុងកំពុងរុកគួនរាងកាយផ្នែកខាងក្រោមរបស់គេ
"ជុងហ្គុកហា~ អូនសុំមកណា" ថេហ៍ធ្វើមុខកូនឆ្កែដាក់នាយ
"អត់ទេ ធ្វើចឹងមិនបានឡើយ"
"ណាៗ ជុងហ្គុកកូនបងឃ្លាន"
"ថេយ៍បើអូនធ្វើបែបនេះញឹកពេកវានិងប៉ះពាល់ណា"
"ហឹកៗ បងមិនយល់ពីអូនទេ"
"កុំយំបានទេ"ជុងហ្គុកងើបអង្គុយហើយជូតទឹកភ្នែកអោយគេ ហើយទាញគេមកអោប
"គេនិយាយថា បើម៉ាក់ញ៉ាំអីកូនក្នុងពោះក៏ញ៉ាំនិងដែរ អូនសាកស្រម៉ៃមើលបើកូនអូនញ៉ាំរបស់កក្វក់ទាំងនេះចូលទៅតើវានិងបង្ករបញ្ហាអ្វីខ្លះពេលធំឡើង ទ្រាំបន្តិចទៅណាថេយ៍ ដើម្បីកូន"
"ចឹងបើអូនញ៉ាំអាផ្សេងបានវាមិនប៉ះពាក់ពាល់ទេណ៎"ថេហ្យុងញញឹមស្ញេចក្រោយរកនឹកវិធីផ្សេងឃើញ
"អូនចង់ធ្វើអី" ជុងហ្គុកភ័យពេលថេយ៍ប្រលេះឡាវអាវនាយ
"កូនបងស្រលាញ់បងណាស់បងដឹងទេ" និយាយហើយលោទៅថើបប្ដីហើយរុញនាយអោយខ្នងរៀបដល់ខ្នើយ ថើបបង្អូសមកសម្ងំលើទ្រូងនាយ ជុងហ្គុកអស់អីនិយាយហើយ មានតែក្រវីក្បាលហួសចិត្ត ខំហាមអាក្រោមមកប៉ងអាលើ តែយ៉ាងណាក៏ប្រសើរជាងដេកស្រាតរាប់ម៉ោងដែរខ្មាស់ធម្មជាតិណាស់
________________
"ថេយ៍ហា~អូនសម្លាញ់ធ្វើអីទៀតហើយ?"ជុងហ្គុករត់មកទាំងត្រហេបត្រហបព្រោះឃើញប្រពន្ធកាន់ចប់ជីកចេញពីឃ្លាំងដាក់ឥវាន់នាយទើបមកពីធ្វើការមិញនេះទេ
"នេះអូនចង់ដាំដើមនេះ"ថេយ៍លើកដើមផ្កាតូចមួយអោយនាយមើល
" អូនចង់ដាំផ្កាមិនមើលខ្លួនឯងទេហេស ពោះអូនធំប៉ិនកញ្ជើរហើយណា"
"អរ! បងចង់ថាអូនធាត់? ត្រូវហើយ អូនអាក្រក់អូនធាត់បងឯងលែងស្រលាញ់ហើយ ទៅៗទៅ រកមីណាពោះរាបស្មើរទៅ"ថេហ្យុងទម្លាក់របស់ក្នុងដៃចោលដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះទាំងខឹង ជុងហ្គុកតាមមើលប្រពន្ធពីក្រោយប្រហោងពោះអស់ហើយ មើលចុះដើរលឿនណាស់
"ខឹងទៀតហើយចៅហ្វាយអើយ" ជេយ៍ដែលឈរមើលពីចំងាយនោះក្រវីក្បាលហួសចិត្ត មួយសន្ទុះទើបងាកមកមនុស្សស្រីនៅក្បែរខ្លួន
"តោះ ទៅផ្ទះយើងវិញ"
"ផ្ទះស្អីទៀត? ហើយនេះមិនផ្ទះ" នាងតូចវៃដៃប្ដីបន្តិចកំពុងឈរមុខផ្ទះហើយចង់ទៅណាទៀត
"អា~ តោះចូលផ្ទះ"គេដើរអោបស្មារប្រពន្ធចូលទៅ ត្រូវហើយឥឡូវជេយ៍មានគ្រួសារហើយគេសង់វីឡាល្មមមួយសម្រាប់រស់នៅតែពីរនាក់នៅជាប់ភូមិគ្រិះជុងហ្គុកនេះឯង ហើយឥឡូវគេក៏មិនមែនជាជំនួយការជុងហ្គុកទៀតដែរ គេមានក្រុមហ៊ុនផ្ទាល់ខ្លួនមួយដែលក្នុងនោះមានទុនរបស់ជុងហ្គុក40%
ងាកខាងប្ដីប្រពន្ធទើបងរងក់ដាក់គ្នាមិញនេះ អូ!អត់ទេប្រពន្ធទេដែលខឹងនោះ ជុងហ្គុកដែលមិនបានទៅលួងប្រពន្ធដូចរាល់ដងនោះព្រោះរវល់តែនៅដាំផ្កាអោយប្រពន្ធតូចសិន ព្រោះមិនចង់អោយគេត្រឡប់មកដាំម្ដងទៀត ពេលដាំហើយទើបដើរចូលផ្ទះ ក្រឡេករកប្រពន្ធពេញផ្ទះតែមិនឃើញសោះ ក្រឡេកទៅលើឃើញបន្ទប់កូនបើកភ្លើងទើបនាយប្រញាប់ឡើងទៅ ទៅដល់មិនទាន់បើកទ្វាចូលបន្ទប់ផងក៏មានសំឡេងមួយហោះចូលមកអោយនាយឈប់ងក់ ក្រវីក្បាលហួសចិត្តមិនស្ទើរទេ.....
" ពួកយើងទៅផ្ទះយើងវិញទៅល្អទេ កុំនៅទីនេះទៀតគេលែងស្រលាញ់យើងហើយ មើលចុះប៉ាប៉ាខឹងជាងមួយម៉ោងហើយនៅមិនមកលួងទៀត មកពីប៉ាលែងស្អាតទើបគេលែងស្រលាញ់ ពួករត់ទៅល្អទេ"ថេហ្យុងអង្គុយរៀបរាប់ទូពិតប្រាប់កូនទាំងពេបមាត់ពេបករតិចៗ អន់ចិត្តដែលប្ដីមិនមកលួង ឯជុងហ្គុកឮហើយក៏បើកទ្វាចូលមក
"អ្នកណាថាបងឈប់ស្រលាញ់នោះ- ហ៊ើយថេយ៍នេះអូនយំហេស" ជុងហ្គុកពេលដើរចូលមកជិតហើយទើបក្រឡេកឃើញទឹកភ្នែកដែលកំពុងហូកាត់ថ្ពាល់ប្រពន្ធតូចរបស់នាយ
"ហិកៗ ឃើញទេកូន ប៉ាកូនស្រែកដាក់ប៉ាទៀតហើយ" ថេហ្យុងពេលឃើញនាយចូលមកដល់ពេបមាត់យំរឹតតែខ្លាំង
"សុំទោសៗ កុំយំអីណា ប្រពន្ធសម្លាញ់ប្ដីខុសហើយ កុំយំ" ជុងហ្គុកស្ទុះចូលមកជុតទឹកភ្នែកអោយប្រពន្ធនិយាយពាក្យសុំទោសនិងប្រាប់កុំអោយយំ ពិតមែនតែឥឡូវនាយមិនបានឈឺតែបេះដូងតែងកន្រ្តាក់លោតញាប់យ៉ាងម៉េចមិនដឹងពេលឃើញគេយំម្ដងៗ
"សឺតៗៗ ប្ដីស្រឡាញ់ប្រន្ធណាស់ កុំយំទៀតលឺទេ"ជុងហ្គុកលោទៅថើបខ្សឺតៗពេញមុខបញ្ជាក់ថាគេស្រលាញ់ប្រពន្ធណាស់ មិនចង់ឃើញប្រពន្ធយំទេ
"ប្រពន្ធក៏ស្រលាញ់ប្ដីដែរ ហិហិ" ណក៎ឃើញទេមិញទើបយំទឹកភ្នែកទឹកសំបោរសោះឥឡូវមកសើចស្ញេចដាក់នាយអីណា
"ជុងហ្គុកហាសអូនឃា្លន" អស់ពីយំមកសើចឥឡូវឃ្លានម្ដង យាយពីថាសព្វគ្រប់តែម្ដងហើយអូនថេយ៍
"តោះទៅញ៉ាំបាយ" នាយលើកបីប្រពន្ធឡើងចុះទៅក្រោមរកបាយញ៉ាំ ញ៉ាំបាយហើយនាយក៏យកប្រពន្ធឡើងទៅបន្ទប់គេងរកកន្លែងអោយគេគេងម្ដង
ក្រាក
"ហេតុអីមិនទាន់គេងទៀត"ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកមកក៏សួរ
"គេងមិនលក់" ថេហ្យុងទម្លាក់ទូរសព្ទ័ចុះបែរមកនិយាយជាមួយនាយ
"ទៀតហើយហេស" ជុងហ្គុកដកដង្ហើមធំមួយហឹកបន្លឺក្នុងចិត្តថាទៀតហើយអាញហ៊ើយ
"ណាៗ ជុងហ្គុកណា"ពេបមាត់ធ្វើមុខកូនឆ្កែ
"បងធ្វើការសិនបានទេ"នាយនិយាយបង្វែរដាន
"អត់ទេ ហិកៗ"
"អូនៗ កុំយំៗ បានចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើចុះ" ទីបញ្ចប់ក៏យល់ព្រមដដែរ
"ហិហិ អគុណលោកប្ដី"បានប្ដីតាមចិត្តយាយពីថាស្ញេញ🙄
"សឺត "ជុងហ្គុកសង្គៀតជើងធ្មេញខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍ដែលក្ដៅដូចបាយពុះពេលប្រពន្ធសំណព្វចិត្ត បឺតជញ្ជក់ត្រង់ចំណុចសំខាន់របស់នាយ ខួរក្បាលរំញោចអោយនឹកឃើញដល់ពាក្យលោក គ្រូពេទ្យដែលបាននិយាយថា :វាគ្រាន់តែអាការៈចាញ់កូនរបស់អ្នកមានផ្ទៃពោះប៉ុណ្ណោះ ហើយវាក៏មិនប៉ះពាល់អ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរ តែបញ្ហានៅតែមានបើលោកបណ្ដោយវាអោយវាកើតឡើងញឹកញាប់ពេក - មិនអាចប្រើថ្នាំបានទេ ដោយសាប្រពន្ធលោកមិនមែនជាអូមេហ្គា -កុំភ័យអីវាកើតឡើងតែមួយរយះពេលប៉ុណ្ណោះ
"សឺត~មិនអោយភ័យយ៉ាងម៉េចគ្រូពេទ្យ ថេយ៍ហា~ ប៉ុណ្ណឹងបាននៅអូន...បងផ្ទុះឥឡូវហើយ"ជុងហ្គុកប្រែខ្លួនទៅម្ខាង ត្អូញប្រាប់ប្រពន្ធថាគេជិតទ្រាំលែងបានហើយ តែសួរថាបានផលទេ? ច្បាស់ជាអត់ហើយ
"ដកចេញ ហើយប្រើដៃជំនួសសិនទៅ លឿនឡើង"
"ថេយ៍~ ហេតុអីមិនស្ដាប់បងសោះចឹង "ជុងហ្គុកចង់យំផងអីផង តែថេហ្យុងវិញចង់នាយនិយាយអីនិយាយទៅគេក៏...មិនខ្វល់ស្រាប់ហើយ ថែមទាំងក្រលាស់អណ្ដាតទៀត
"ប្រពន្ធចាញ់កូន អឺម ថេយ៍អា! លឿនជាងនឹង ដាក់អោយខ្លាំងៗមក សឺត! "ជុងហ្កុកទ្រាំលែងបានមែនទែនហើយ បើឃាត់មិនស្ដាប់ចឹងមានតែអោយបន្ថែមល្បឿន មិនចឹងនាយអាចស្លាប់មុនពេលឃើញមុខកូន ក៏ថាបាន
"អាយថេយ៍ កុំធ្វើបែបនេះ បងត្រូវកា...លឿន អើស!!" ជុងហ្គុកបិតភ្នែកស្រមៃរូបភាពក្ដាប់ដៃក្ដាប់ជើងស្រែកប្រាប់ប្រពន្ធថាមិនត្រូវការបែបនេះ ចង់បានបែបនោះ ទីបំផុតក៏ដល់គោលដៅ ហើយអ្នកវេតនាជាងគេក៏ជាជុងហ្គុកដដែល ព្រោះអី?ព្រោះគ្រាន់តែដឹងខ្លួនថាជិតដល់មែនទែននាយស្ទុះក្រោករត់ទៅបន្ទប់ទឹកភ្លាមៗមិនអាចអោយប្រពន្ធញ៉ាំទឹកកក្វក់នឹងទេ
"ថេយ៍ អូនចាំមើលណា បងនិងសងអូនវិញ"ជុងហ្គុកអង្គុយក្នុងបន្ទប់ទឹក បិតភ្នែកទន្ទេញពាក្យថាទ្រាំសិន ប្រពន្ធចាញ់កូន ចាំពេលគេកើត កូនហើយនាយនិងសងវិញអោយសាកសម (readerជឿទេ adminអត់ជឿសោះតែម្ដង)
______________
រឿងមួយនេះថេហ្យុងធ្វើបាបជុងហ្គុកបាបគ្រប់ស្ថានការណ៍😂
To be continues..... ❤️💜
JaeLy 💜