ပိုင်ချင်းယွမ်
'host... missionလေးဘာလေးလုပ်ဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူးလားဟင်ಥ_ಥ'
'မလောပါနဲ့ကွာ ငါစိတ်ပါရင်လုပ်မှာပေါ့...'
'host!!!ပထမဆုံး ကမ္ဘာဖြစ်တာကြောင့်အချိန်အကြာကြီးနေလို့မရပါဘူးဆိုနေ..'
ဘယ်လောက်ပြောပြောgameဆော့မပျက်တဲ့hostကိုကြည့်ပြီးဖောလ်လေးစိတ်ညစ်နေပါပြီမနက်ကလည်းကျောင်းသွားမယ်ဆိုပြီး ဇာတ်လိုက်ကုမ္ပဏီမှာအလေလိုက်နေတဲ့hostရယ်ပါ
"ကလေးငယ် ဒီကိုလာပါအုန်း..."
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို.."
'သူလင်ခေါ်တော့ချက်ချင်းထတယ် မီဝေါ့host..'
ချင်းယွမ်ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ဖောလ်ကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ဟိုလူကြီးနားကိုရောက်တော့ ပေါင်ပေါ်ဆွဲချလိုက်တဲ့လူကြောင့်ကိုယ်လုံးလေးတောင့်တင်းသွားခဲ့သည်
"ကို..ကို ဘာ..ဘာလုပ်တာလဲ"
"ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ ကိုယ်ပင်ပန်းနေလို့.."
ပြောရင်းခါးပေါ်ကလက်တွေကိုတင်းကြပ်လိုက်တာကြောင့်ချင်းယွမ်အသက်အောင့်မိသွားတယ်
လက်ပင်းနားကိုတရှုံ့ရှံ့လုပ်နေတဲ့ဇာတ်လိုက်ကောင်ကြောင့်"ယားတယ် ကိုကို မလုပ်နဲ့.."
ဇာတ်လိုက်မျက်နှာကိုတွန်းထုတ်ရင်း စိတ်ထဲမှာတော့အော်ဟစ်နေလေရဲ့'ဂါးး ဘယ်ညီအကိုကဒီလိုလုပ်လို့လဲလို့..ဇာတ်လိုက်နှာဘူးကောင်..'
ဖောလ်ဖောလ်လေးကတော့ရှေ့ကမြင်ကွင်းကိုမမြင်ချင်ယောင်သာဆောင်ရင်းလေတချွန်ချွန်လုပ်နေလေရဲ့
ဒေါက် ဒေါက်..
"ဝင်ခဲ့"
လင်းရွယ်တစ်ယောက်bossရဲ့အေးစက်စက်အသံကြီးကြောင့် လန့်သွားခဲ့တယ် ငါဘာအမှားလုပ်မိလို့ပါလိမ့်.. အခန်းထဲရောက်တော့bossနဲ့bossရင်ခွင်ထဲကသခင်လေးကြောင့် မဆီမဆိုင်တွေးမိသွားတာက bossကသူ့ညီလေးကို အရမ်းချစ်တာပဲပေါင်ပေါ်ကတောင်မချဘူး..အေးပေါ့လေသခင်လေးကလည်းအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာကို..'
မိမိတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်းခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်လုပ်နေတဲ့ကောင်ကြောင့်စိတ်ကမကြည်တော့ပေ
"ဘာကိစ္စလဲ မြန်မြန်ပြော"
"အာ..သခင်မကြီးကနေ့လည်စာပို့ပေးလိုက်ပါတယ်boss..နေ့လည်ကျရင် Bနိုင်ငံက လူတွေနဲ့meetingရှိပါတယ်boss.."
"အဲ့တာပဲမလား ပြီးရင်လစ်တော့.."
"ဟို..ဟို ရန်ကုမ္ပဏီကရန်စုစုက နေ့ခင်းကျရင်သူမလာခဲ့ပါမယ်တဲ့..ခွင့်ပြုပါအုန်းboss"
bossရဲ့စိတ်မရှည်တော့တဲ့အမူအရာကြောင့်လင်းရွယ် မိမိရဲ့ရေခဲတုံးဂုဏ်ပုဒ်တောင်ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ ထွက်ပြေးလာခဲ့မိတယ်
"တော်သေးတာပေါ့အသက်ပြန်ပါလာသေးလို့ ဟူးး bossကကြောက်စရာကြီး"
.....
"ကိုကို ယွမ်လေးဗိုက်ဆာတယ်.."
"ကိုကို့ကလေးလေးကဗိုက်ဆာနေပြီလား ဘာစားချင်လဲ.."
"မားမားပို့လိုက်တဲ့ဟာပဲစားကြမယ်လေ..."
"ကောင်းပါပြီ ဗျာ..."
ချင်းယွမ် အစားစားနေတုန်းသူ့ပဲထိုင်ကြည့်နေတဲ့လူကြီးကြောင့်စားရတာမဝင်တော့
'မဝင်လို့ပဲ ဝင်များသားဝင်ရင် ပန်းကန်တွေပါဝါးစားမလားပဲ...'
'ဟေ့ကောင် ဖောလ်အတင်းတုပ်မနေနဲ့..'
"အဟင်း ကိုကိုလည်းစားလေ.."
"တော်ပါပြီ ကိုကိုဝပြီ...ကိုကိုmeetingသွားလိုက်အုန်းမယ်နော်..တစ်ခုခုဆိုအပြင်မှာလင်းရွယ်ရှိတယ် ခေါ်လိုက်နော်..."
မိမိနဖူးအားခပ်ဖွဖွနမ်းပြီးထွက်သွားသောထိုလူကြောင့် ချင်းယွမ်တစ်ယောက်ရင်ခုန်လျှက်
'အမ် ငါကဘာလို့ရင်ခုန်ရမှာလဲ..ဗိုက်မဝသေးလို့နေမှာပါ..ဟုတ်တယ် ဆက်စားလိုက်အုန်းမယ်.'
သူ့ဘာသူပြောပြီးသူ့ဘာသူအတင်းငြင်းနေတဲ့hostကြောင့် ဖောလ်လေးခေါင်းသာခါမိတယ်
*ငါ့hostကသောက်ရူး အတိတ်မေ့ပြီးထဲကကြောင်တောင်တောင်နဲ့*
.....
"အဲ့တာဆို ပူးပေါင်းမှုအဆင်ပြေတယ်လို့ပဲမှတ်လိုက်ပြီနော်.."
"အင်း"
"ရှောင်မင် နင်ပြန်ရင်ငါ့ကိုလမ်းကြုံခေါ်စမ်းပါဟယ်.."
"စုစု ငါမအားဘူးဟ နင့်ဘာနင်ပျင်းနေလဲ လင်းရွယ်ခေါ်သွားဟာ..."
"ဟွန့် အဲ့ရေခဲတုန်းက ပိုပျင်းဖို့ကောင်းတယ်ဟဲ့.."
သူတို့စကားပြောရင်းနဲ့ရုံခန်းထဲကိုဝင်လာတော့အသံချိုချိုလေးတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရတယ်
"ကိုကို အလုပ်ပြီးပြီလားယွမ်လေးပြန်ချင်နေပြီလို့.."
ချင်းယွမ် ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲမှတ်လို့ စကားပြောနေတုန်း နောက်ကဝင်လာတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကြောင့် အူတူတူလေးဖြစ်သွားရတယ်..
"ဟင်ဧည့်သည်ပါလာတာလား ကိုကို.."
"yo..ho..broဒီကလေးလေးကဘယ်သူလဲဟ
ဘာလဲငါ့ကိုလမ်းကြုံမခေါ်တာ ကလေးလေးပါလို့လား..အဲ့လိုဆိုလည်းပြောပေါ့ကွာ ငါကအလိုက်သိပါတယ် ဟဲဟဲ..."
မိမိအားနားမလည်တဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့မော့ကြည့်နေတဲ့ကလေးငယ်ကြောင့်
"ကလေးလေး ဒါကိုကို့မိတ်ဆွေလေရန်စုစုတဲ့"
"အာဟုတ် ကျနော်က ပိုင်ချင်းယွမ်ပါ ကိုကို့ညီလေး.."
"ညီလေးတဲ့လား ဟီး ကလေးလေး မမကဒီကောင်ကြီးရဲ့သူငယ်ချင်းလေ မမရယ် ဟိုရေခဲကောင်ရယ် ဒီကbossကောင်ရယ်က ကျောင်းတူတူတက်ခဲ့တာလေ.."
" ဟုတ်လား ဒါဆို ကိုကိုနဲ့တော်တော်ရင်းနှီးမှာပေါ့နော်...ကိုကိုကအရင်ထဲကဒီလိုပျင်းစရာကြီးပဲမလား မမ.."
"ဟုတ်တယ် ဟိုရှေ့ကကောင်ကရေခဲတုန်းဆို ဒီကောင်ကရေခဲသေတ္တာပဲ ဒီအဖွဲ့ထဲမှာမမပါနေလို့သာတော်ပါတော့တယ်ကွယ်"
"ကလေးငယ် ပြန်မယ်မလား ခနလေးနော်..ရန်စုစု ပြန်တော့ မပြန်လည်း လင်းရွယ်နဲ့လိုက်သွား..."
"ဘာဖြစ်နေတာတုန်း ဘဒိုရဲ့ ဘာလဲနင့်ကလေးလေးကို ငါကိုက်စားမှာဆိုးလို့လား ဒါနဲ့ ကလေးလေးအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ.."
"နောက်နှစ်လနေရင်၁၈ပြည့်ပြီဗျ..."
မိမိအားပြုံးပြုံးလေးပြန်ဖြေပေးနေတဲ့ကလေးလေးကြောင့် ပျောက်ဆုံးသွားတဲ့ မောင်ငယ်လေးကိုသတိရမိသွားတယ်မောင်လေးလည်းဒီကလေးလေးအရွယ်လေးပဲ..မောင်လေးသာရှိနေရင်ဒီလိုချစ်စရာလေးပဲဖြစ်နေမလား ဒါမှမဟုတ်ခန့်ချောကြီးပဲဖြစ်နေမလားပဲ...
မိမိအဖြေကိုနားထောင်ရင်း မှိုင်ကျသွားတဲ့မမကြောင့်"မမဘာဖြစ်လို့လဲဟင်.."
"ဟင် မဟုတ်ပါဘူး မမရဲ့မောင်ငယ်လေးကိုသတိရသွားလို့ပါ သူလည်းကလေးလေးနဲ့အသက်အတူတူလောက်ပဲလေ..ဒါမယ့်အခုသူကမရှိတော့ပါဘူး ငယ်ငယ်လေးထဲကပျောက်သွားတာလေ.."
"စိတ်မကောင်းပါဘူး မမရယ် သူလည်းတစ်နေရာရာမှရှိနေပြီး မမတို့ကိုသတိရနေလောက်မှာပါ..."
"ကလေးငယ်ရေ ကိုကိုတို့ပြန်ကြမယ် ..လာတော့"
"အဲ့တာဆိုမမသွားပြီနော် စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့တော့နော် တာ့တာ.."
မိမိအားနှစ်သိမ့်ပေးသွားတဲ့ကလေးလေးကိုကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်မိတယ်'မင်းသာမမမောင်လေးဖြစ်ရင်ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲကွယ်..'
"ဟင်းး ငါကလည်းရူးပါ့မဖြစ်နိုင်တာကို.."
.....
Esᴍᴇ
to be continue...
ရန်စုစု
လင်းရွယ်
________
Zawgyi
ပိုင္ခ်င္းယြမ္
'host... missionေလးဘာေလးလုပ္ဖို႔စိတ္ကူးမရိွဘူးလားဟင္ಥ_ಥ'
'မေလာပါနဲ႔ကြာ ငါစိတ္ပါရင္လုပ္မွာေပါ့...'
'host!!!ပထမဆံုး ကမ႓ာျဖစ္တာေၾကာင့္အခ်ိန္အၾကာႀကီးေနလို႔မရပါဘူးဆိုေန..'
ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာgameေဆာ့မပ်က္တဲ့hostကိုၾကၫ့္ၿပီးေဖာလ္ေလးစိတ္ညစ္ေနပါၿပီမနက္ကလည္းေက်ာင္းသြားမယ္ဆိုၿပီး ဇာတ္လိုက္ကုမၸဏီမွာအေလလိုက္ေနတဲ့hostရယ္ပါ
"ကေလးငယ္ ဒီကိုလာပါအုန္း..."
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို.."
'သူလင္ေခၚေတာ့ခ်က္ခ်င္းထတယ္ မီေဝါ့host..'
ခ်င္းယြမ္ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ေဖာလ္ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ဟိုလူႀကီးနားကိုေရာက္ေတာ့ ေပါင္ေပၚဆြဲခ်လိုက္တဲ့လူေၾကာင့္ကိုယ္လံုးေလးေတာင့္တင္းသြားခဲ့သည္
"ကို..ကို ဘာ..ဘာလုပ္တာလဲ"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနကြာ ကိုယ္ပင္ပန္းေနလို႔.."
ေျပာရင္းခါးေပၚကလက္ေတြကိုတင္းၾကပ္လိုက္တာေၾကာင့္ခ်င္းယြမ္အသက္ေအာင့္မိသြားတယ္
လက္ပင္းနားကိုတရႈံ႔ရွံ႔လုပ္ေနတဲ့ဇာတ္လိုက္ေကာင္ေၾကာင့္"ယားတယ္ ကိုကို မလုပ္နဲ႔.."
ဇာတ္လိုက္မ်က္ႏွာကိုတြန္းထုတ္ရင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ေအာ္ဟစ္ေနေလရဲ့'ဂါးး ဘယ္ညီအကိုကဒီလိုလုပ္လို႔လဲလို႔..ဇာတ္လိုက္ႏွာဘူးေကာင္..'
ေဖာလ္ေဖာလ္ေလးကေတာ့ေရ႔ွကျမင္ကြင္းကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ရင္းေလတခြၽန္ခြၽန္လုပ္ေနေလရဲ့
ေဒါက္ ေဒါက္..
"ဝင္ခဲ့"
လင္းရြယ္တစ္ေယာက္bossရဲ့ေအးစက္စက္အသံႀကီးေၾကာင့္ လန႔္သြားခဲ့တယ္ ငါဘာအမွားလုပ္မိလို႔ပါလိမ့္.. အခန္းထဲေရာက္ေတာ့bossနဲ႔bossရင္ခြင္ထဲကသခင္ေလးေၾကာင့္ မဆီမဆိုင္ေတြးမိသြားတာက bossကသူ႔ညီေလးကို အရမ္းခ်စ္တာပဲေပါင္ေပၚကေတာင္မခ်ဘူး..ေအးေပါ့ေလသခင္ေလးကလည္းအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကို..'
မိမိတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကၫ့္ရင္းေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္လုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေၾကာင့္စိတ္ကမၾကည္ေတာ့ေပ
"ဘာကိစၥလဲ ျမန္ျမန္ေျပာ"
"အာ..သခင္မႀကီးကေန့လည္စာပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္boss..ေန့လည္က်ရင္ Bႏိုင္ငံက လူေတြနဲ႔meetingရိွပါတယ္boss.."
"အဲ့တာပဲမလား ၿပီးရင္လစ္ေတာ့.."
"ဟို..ဟို ရန္ကုမၸဏီကရန္စုစုက ေန့ခင္းက်ရင္သူမလာခဲ့ပါမယ္တဲ့..ခြင့္ျပဳပါအုန္းboss"
bossရဲ့စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ့အမူအရာေၾကာင့္လင္းရြယ္ မိမိရဲ့ေရခဲတံုးဂုဏ္ပုဒ္ေတာင္ဂရုမစိုက္ႏိုင္ဘဲ ထြက္ေျပးလာခဲ့မိတယ္
"ေတာ္ေသးတာေပါ့အသက္ျပန္ပါလာေသးလို႔ ဟူးး bossကေၾကာက္စရာႀကီး"
.....
"ကိုကို ယြမ္ေလးဗိုက္ဆာတယ္.."
"ကိုကို႔ကေလးေလးကဗိုက္ဆာေနၿပီလား ဘာစားခ်င္လဲ.."
"မားမားပို႔လိုက္တဲ့ဟာပဲစားၾကမယ္ေလ..."
"ေကာင္းပါၿပီ ဗ်ာ..."
ခ်င္းယြမ္ အစားစားေနတုန္းသူ႔ပဲထိုင္ၾကၫ့္ေနတဲ့လူႀကီးေၾကာင့္စားရတာမဝင္ေတာ့
'မဝင္လို႔ပဲ ဝင္မ်ားသားဝင္ရင္ ပန္းကန္ေတြပါဝါးစားမလားပဲ...'
'ေဟ့ေကာင္ ေဖာလ္အတင္းတုပ္မေနနဲ႔..'
"အဟင္း ကိုကိုလည္းစားေလ.."
"ေတာ္ပါၿပီ ကိုကိုဝၿပီ...ကိုကိုmeetingသြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္..တစ္ခုခုဆိုအျပင္မွာလင္းရြယ္ရိွတယ္ ေခၚလိုက္ေနာ္..."
မိမိနဖူးအားခပ္ဖြဖြနမ္းၿပီးထြက္သြားေသာထိုလူေၾကာင့္ ခ်င္းယြမ္တစ္ေယာက္ရင္ခုန္လ်ွက္
'အမ္ ငါကဘာလို႔ရင္ခုန္ရမွာလဲ..ဗိုက္မဝေသးလို႔ေနမွာပါ..ဟုတ္တယ္ ဆက္စားလိုက္အုန္းမယ္.'
သူ႔ဘာသူေျပာၿပီးသူ႔ဘာသူအတင္းျငင္းေနတဲ့hostေၾကာင့္ ေဖာလ္ေလးေခါင္းသာခါမိတယ္
*ငါ့hostကေသာက္ရူး အတိတ္ေမ့ၿပီးထဲကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔*
.....
"အဲ့တာဆို ပူးေပါင္းမႈအဆင္ေျပတယ္လို႔ပဲမွတ္လိုက္ၿပီေနာ္.."
"အင္း"
"ေရွာင္မင္ နင္ျပန္ရင္ငါ့ကိုလမ္းႀကံဳေခၚစမ္းပါဟယ္.."
"စုစု ငါမအားဘူးဟ နင့္ဘာနင္ပ်င္းေနလဲ လင္းရြယ္ေခၚသြားဟာ..."
"ဟြန႔္ အဲ့ေရခဲတုန္းက ပိုပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္ဟဲ့.."
သူတို႔စကားေျပာရင္းနဲ႔ရံုခန္းထဲကိုဝင္လာေတာ့အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရတယ္
"ကိုကို အလုပ္ၿပီးၿပီလားယြမ္ေလးျပန္ခ်င္ေနၿပီလို႔.."
ခ်င္းယြမ္ ကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲမွတ္လို႔ စကားေျပာေနတုန္း ေနာက္ကဝင္လာတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အူတူတူေလးျဖစ္သြားရတယ္..
"ဟင္ဧၫ့္သည္ပါလာတာလား ကိုကို.."
"yo..ho..broဒီကေလးေလးကဘယ္သူလဲဟ
ဘာလဲငါ့ကိုလမ္းႀကံဳမေခၚတာ ကေလးေလးပါလို႔လား..အဲ့လိုဆိုလည္းေျပာေပါ့ကြာ ငါကအလိုက္သိပါတယ္ ဟဲဟဲ..."
မိမိအားနားမလည္တဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ေမာ့ၾကၫ့္ေနတဲ့ကေလးငယ္ေၾကာင့္
"ကေလးေလး ဒါကိုကို႔မိတ္ေဆြေလရန္စုစုတဲ့"
"အာဟုတ္ က်ေနာ္က ပိုင္ခ်င္းယြမ္ပါ ကိုကို႔ညီေလး.."
"ညီေလးတဲ့လား ဟီး ကေလးေလး မမကဒီေကာင္ႀကီးရဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ မမရယ္ ဟိုေရခဲေကာင္ရယ္ ဒီကbossေကာင္ရယ္က ေက်ာင္းတူတူတက္ခဲ့တာေလ.."
" ဟုတ္လား ဒါဆို ကိုကိုနဲ႔ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးမွာေပါ့ေနာ္...ကိုကိုကအရင္ထဲကဒီလိုပ်င္းစရာႀကီးပဲမလား မမ.."
"ဟုတ္တယ္ ဟိုေရ႔ွကေကာင္ကေရခဲတုန္းဆို ဒီေကာင္ကေရခဲေသတၲာပဲ ဒီအဖြဲ႔ထဲမွာမမပါေနလို႔သာေတာ္ပါေတာ့တယ္ကြယ္"
"ကေလးငယ္ ျပန္မယ္မလား ခနေလးေနာ္..ရန္စုစု ျပန္ေတာ့ မျပန္လည္း လင္းရြယ္နဲ႔လိုက္သြား..."
"ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း ဘဒိုရဲ့ ဘာလဲနင့္ကေလးေလးကို ငါကိုက္စားမွာဆိုးလို႔လား ဒါနဲ႔ ကေလးေလးအသက္ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲ.."
"ေနာက္ႏွစ္လေနရင္၁၈ျပၫ့္ၿပီဗ်..."
မိမိအားၿပံဳးၿပံဳးေလးျပန္ေျဖေပးေနတဲ့ကေလးေလးေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလးကိုသတိရမိသြားတယ္ေမာင္ေလးလည္းဒီကေလးေလးအရြယ္ေလးပဲ..ေမာင္ေလးသာရိွေနရင္ဒီလိုခ်စ္စရာေလးပဲျဖစ္ေနမလား ဒါမွမဟုတ္ခန႔္ေခ်ာႀကီးပဲျဖစ္ေနမလားပဲ...
မိမိအေျဖကိုနားေထာင္ရင္း မိႈင္က်သြားတဲ့မမေၾကာင့္"မမဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္.."
"ဟင္ မဟုတ္ပါဘူး မမရဲ့ေမာင္ငယ္ေလးကိုသတိရသြားလို႔ပါ သူလည္းကေလးေလးနဲ႔အသက္အတူတူေလာက္ပဲေလ..ဒါမယ့္အခုသူကမရိွေတာ့ပါဘူး ငယ္ငယ္ေလးထဲကေပ်ာက္သြားတာေလ.."
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး မမရယ္ သူလည္းတစ္ေနရာရာမွရိွေနၿပီး မမတို႔ကိုသတိရေနေလာက္မွာပါ..."
"ကေလးငယ္ေရ ကိုကိုတို႔ျပန္ၾကမယ္ ..လာေတာ့"
"အဲ့တာဆိုမမသြားၿပီေနာ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ တာ့တာ.."
မိမိအားႏွစ္သိမ့္ေပးသြားတဲ့ကေလးေလးကိုၾကၫ့္ၿပီးၿပံဳးလိုက္မိတယ္'မင္းသာမမေမာင္ေလးျဖစ္ရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲကြယ္..'
"ဟင္းး ငါကလည္းရူးပါ့မျဖစ္ႏိုင္တာကို.."
.....
Esᴍᴇ
to be continue...
ရန္စုစု
လင္းရြယ္