Bizim Bebeğimiz

By Thoughtlesss

506K 13K 1.1K

Her şey bir gecede olup bitmişti ama bu sadece bir günlerini değil bütün hayatlarını etkiliycekti sadece fark... More

İşte o gece
Acaba mı ya?
İşte şimdi bittim
Bir bedende iki kişi olmak
Sürprizin en büyüğü
Siz benimsiniz
Hala liseliyiz
Şüphe
Davetsiz Misafir
Ne olursa olsun
İlk defa
Eskisi gibi değil
Hayatımda ilk ve son
Eksik
Yeni mi?
Özlemişim
Kıskançlık
Geri dönüşü olmayan
Eray aslında kim?
Çok geç
"Kal"
Gecikmiş doğrular
"Erkek"
Hayatım Yalanmış(Finale Adım Adım)
Aldatılmak(Finale son 1)
Tek Başına
DUYURU

Neyin nesiydi?

12.8K 388 23
By Thoughtlesss

Yeni bölüm hızlı geldii.Multimediadaki yukardaki ev Ekin'in aşağıdaki ise Eray'ın evi.Fotoğraftaki ise hikayemize yeni eklenen kişi "Erayy" neyse uzatmadan keyifli okumalar hepinizee-Thoughtlesss❤️

Elinin üstüne elimi koydum.Ona dokunmayı özlemiştim.Onu çok özlemiştim hemde çok.

...

Odadan çıktığımızda Eray yoktu allahtan orda.Niye gelmişti ki zaten daha doğrusu o nerden biliyordu bugün kontrolüm olduğunu.

Batuhan:"Bi şeyler yemek ister misin?"diye sordu elini kafasının arkasına koyarak.

"Tokum."

Batuhan:"Evine bırakıyım mı?"

"Arabam var sağol."diyip kapıdan çıktım.Tamam Batuhan'ı bende çok seviyordum ama bu onun yaptığı şeyi unutmamı sağlamıyo işte.Acaba aşk gerçekten her şeyi affeder miydi.Arabaya geçtim.Kemerimi taktım ve gözlerimi kapadım derin bir nefes aldım.Bu çocuğun davranışlarını anlayamıyordum ve sinirlerim gerçekten bozuluyodu artık.O gün neden terk etti beni şimdi ise bebeğin kalp atışlarını duyup niye ağlıyordu.Çığlık atıp direksyona vurarak ağlamaya başlamıştım.Artık gerçekten dayanamıyordum.Kafamıda direksyonun üstüne koyup ağlamaya devam ettim.Sinirlerim iyice bozulmuştu.Telefonum çalmaya başladı açmıycaktım ama daha bu şekilde ne kadar durabilirim diye düşündüm ve açmaya karar verdim.Elimi çantama atıp karıştırdım biraz telefon elime gelince açtım.Arayan Zeynepti başka kim olabilirdi zaten.

"E-efendim Zey?"diyip burnumu çektim.

Zeynep:"Ağlıyo musum sen?"

"Hayır."

Zeynep:"Noldu sana Ekin?"

"Batuhan.O burdaydı.Hastanede."

Zeynep:"N-ne ne oldu geliyim mi yanıma naptı bi şey mi yaptı sana?"dediğinde olan her şeyi detayına kadar anlattım.

"... Böyle işte bi de gidip elimi elinin üstüne koydum."

Zeynep:"Öküze bak sen nasıl yaklaşmış bi de sana."

"Di mi ya!!"

Zeynep:"Salak bu çocuk bak valla Ekin,hiç bi şey olmamış gibi davranmak he?Kolay ona tabi..."

"Neyse ya tamam sakinim ben.Siz Görkem'le okul çıkışı bize geliyosunuz unutma bak."

Zeynep:"Tamam unutmam."dediğinde kapadım telefonu.

Arabadaki aynayı aşağıya indirip yüzüme baktım.Göz yaşlarımı sildim ve arabayı çalıştırdım.Radyonun sesini açtım ve eski bir şarkı çalıyordu eşlik ettim bende.

"Bir gün bakacaksın arkaya"

"Orda öyle bıraktıklarına"

"Aklına gelecek eskiler"

"Kalbin atacak hıçkıra hıçkıra"

"Bir gün anlayacaksın ya"

"Utanacaksın yaptıklarına"

"Aklına gelecek eskiler"

"Kalbin atacak oflaya oflaya"

-Zeynep-

"Görkem sen Batuhan'a ne dedin?"

Görkem:"Nasıl ne dedim napıyomuş diye sordum işte."

"Ekin'in kontrolü hakkında bi şeyler söylemiş olabilir misin canım."

Görkem:"Hassiktiir gitmiş di mi."

"Gitmiş tabi."

Görkem:"Ne yapmış ben gitmez sandım ya."

"Ya kötü bi şey yapmamışta Ekin'in psikolojisi iyice yıprandı."

Görkem:"Hadi ya..Valla Batuhan gitsin diye demedim bebek sağlıklı haber vermek amcıyla söylemiştim çocukta merak ediyo babası sonuçta."

"Tamam tamam."

Görkem:"Kızmadın di mi ya."

"Yok da ne biliyim bulundukları durum çok zor zaten."

Görkem:"Seninle öyle bi ilişkimiz olduğunu düşünsene."

"Yok hayır asla hamile kalıp çocuğu doğuramam ben."

Görkem:"Eh işimi sağlama alıyorum zaten ben o kadar kız kolay mı.."dediğinde bi tane yapıştırdım yanağına.

"Öldürürüm seni çocuk."

Görkem:"Acıdı ama."

"Acısın."

~Ekin~

Eve geldiğimde çok açtım o yüzden kendime hamburger söyledim ve buzdolabından çilek çıkartıp bir tabağa koydum.Salona geçtim ve koltukta televizyon izlemeye be çilekleri tek tek yemeye başladım.Birden aklıma takıldı acaba kız mı olur erkek mi olur diye.Yorgundum o yüzden biraz gözlerimi kapadım ve koltuğa uzandım.

Zilin çalışıyla uyandım kapıda ödemeyi yapıp paketi mutfak tezgahına bıraktım.Kolumdaki saate baktım daha ikiyi gösteriyordu.Paketten yemekleri çıkartıp yemeye başladım.Televizyonun reklama girince sesini kapadım hiç sevmem çünkü o sesi.Şu an duyduğum tek şey kendi yemek yeme sesimdi ne annem nede babam vardı evde.Tamam normalde de yoktular zaten ama ne biliyim Batuhan'laydım en azından her gün.Eğer ayrılmasaydı şu anda bende okulda olurdum evde bu şekilde yalnız değil.Ama artık eskiye bi şey diyemiyorum.Çünkü ne desem boş.Yemek yemeyide hallettikten sonra üst kata çıkıp kalan şeyleri kutulara yerleştirmeye başladım.

...

Kolumdaki saate baktığımda saat 2.30 olmuştu ve ben çok yorulmuştum.Çoğu şey de bitmişti zaten.Kapı çaldı büyük ihtimal Zeynep ve Görkem'di.Aşağı indin açtım kapıyı.

"Hoşgeldiniiz."

Zeynep:"Hoşbulduk da yorgun musun sen noldu ya?"

"İşleri hallettim ya çoğunu ondan."

Görkem:"Ee biz boşuna mı gelicez dedik Ekin sen otur biz hallederiz."

"Sağolun ya."derken Görkem'in tişörtümden taşmış olan göbeğime baktığını gördüm."Noldu ya neye bakıyosun sen?"diyip kapadım ellerimle.

Görkem:"Görmeyeli göbeğin büyümüş de."

"Öyle garip garip bakma ama."dedim çünkü hala göbeğime bakıyodu.

Görkem:"Sevgilim bizde yapalım."diyip Zeynep'e gülümsedi.Kahkaha atmıştım.

Zeynep:"Allah aşkına yürü Görkem.Zeynep sende istediğin yere yat bebeğim baksana haline yorulmuşsun zaten şu taşıma şeyleri saat 4-4.30 da gelmiycek miydi?"

"Evet.."

Zeynep:"İyi o zaman sen bi güzel dinlen biz halledicez bitanem."diyip sarıldı bana.Gerçekten çok yorulmuştum ve acıkmıştım.

"Çok sağolun gerçekten."diyip salondaki koltuğa kıvrılmıştım çok hızlı yoruluyordum artık bu yüzden gözlerimi kapayıp üstüme battaniyeyi çekip kendimi uykuya bıraktım..

~Zeynep~

Görkem:"Ekin için çok üzülüyorum ya."

"Bende hemde çok ama bir kere of demedi biliyo musun?"

Görkem:"Çok güçlü bi kız Batuhan'ı bile değiştirdi o biliyosun."

"Ah bilmez miyim lise bir hallerimiz ve kötü çocuk Batuhan."

Görkem:"Gerçekten ama hamile ve tek başına yaşıyo ailesi bile terk etmiş yazık kıza."

"Biliyorum kesinlikle tek başına ağladığı geceler vardır ama çok güçlü bir kız evet."biz böyle konuşurken işleri hallediyoduk yarısını bitirmişti Ekin zaten.

Görkem:"Batuhan'ın nasıl yalnız bıraktığına inanamıyorum ya."

"Ekin'de istemiyo ama zaten o da var."

Görkem:"Nikah masasından bahsediyodum şu andan değil."

"He aynen ya onun açıklamasını daha kimseye yapamadı zaten."

Görken:"Aynen öyle kız bebeğini taşıyo zaten seviyosun yaptığı işe bak."

"Yaptığı şey keşke iş olsa."dediğimde durdu ve yaptığı şeye devam etti bir süre sonra.

Görkem:"Zeynep bunları nereye koyucam?"

"Banyo eşyalarının olduğu yere."

Baya saatlerce bu işle uğraştık kapı çaldı açmak için aşağı indiğimde Ekin çoktan kalkmış kapıyı açmıştı bile.Görevliler evdeki kutuların hepsini alıp kamyonete yüklemeye başlamıştı.Görkem'de aşağı indi işini halledip ve hep beraber bu koca evin boşalmasını izledik.

~Ekin~

Son kutuyuda çıkardıklarında bu evden ve anıları arkamda bırakmaya hazır olmadığımı fark ettim ama artık oluyodu.

Görevli:"Ekin hanım yolumuz uzun isterseniz hareket edelim artık siz kendi arabanızla mı geliceksinis yoksa kamyonetle mi?"

"Uzun yol mu ev bir kaç sokak ötede?"

Görevli:"Burda Tuzla yazıyo."

"Bi dakika ne?"

Zeynep:"Bi daha bak bence yanlış okumuşsundur sen."diyip yanıma geldi Görkem'le beraber.

Görevli:"Ekin Akal siz değil misini?"

"Evet benim."

Görevli:"Teslim alanı orası yazıyor.Hiç görmediğiniz bi eve mi taşınıyorsunuz?"

"Evet."bu çok saçmaydı işte adam bana garip garip bakıyordu haklıydı da.İçeri gidip telefonumu aldım ve babamı aradım.'Aradığınız numara kullanılmamaktadır.' diyordu.İşte babam son isteğimide böyle kazık atarak yerine getirmişti.Dışarı geri çıktım.

"Pardon ben karıştırmışım yola çıkabiliriz."dediğimde adam onaylayıp kamyonete bindi.

"Hadi arabaya."dedim ve bindik arabaya.

Zeynep:"Ekin allah aşkına bırak Görkem kullansın."

"İyi tamam."dedim zorlamadım çok çünkü halimde yoktu şok yaşıyordum.

Zeynep:"Ekin ciddi anlamda Tuzla'ya mı taşınıyosun nasıl ya."dediğinde Görkem arabayı çalıştırmış kamyonetin arkasından yol almaya başlamıştık.

"Öyle oluyo babamda en son bi kaç sokak ilerde demişti bende anlamadım."

Zeynep:"İnanamıyorum ya.İnanamıyorum buraya gelmek için köprüden geçiceksin bi de süper ya bi bu eksikti."

"Zeynep tamam bende oldukça sinirliyim ama napıyım yani napıyım."

Zeynep:"Tamam tamam özür dilerim."

"Kalır mısınız bu akşam?"

Zeynep:"Yok biz metroyla döneriz evi yerleştirip."

"Sağolun gerçekten."diyip Zeynep'in elini tuttum.

Görkem:"Lafı olmaz Ekin lütfen."

Zeynep:"Aynen lafını bile yapma."dediğinde gülümsedim ve kafamı omzuna yaslayıp yolu izledim.

...

Sonunda gelmiştik siteydi burası.Sitenin kapısından geçtik çok lüks evler vardı burda kamyonet nerde durucak çok merak ediyordum ve durmuştu sonunda.Arabadan indim ve yeni evime baktım çok büyüktü ve çok da güzeldi.Ama neden neden Tuzla'yı seçmişti babam?

Zeynep:"Ohaa burası.."

Görkem:"Harika."

"Gerçekten öyle."hepimiz aşık olmuştuk buraya çok güzeldi çünkü.

Görevli:"Ekin hanım biz evi de yerleştirelim isterseniz çok da eşyanız yok zaten."dediğinde onay verdim çünkü Zeynep ve Görkem'de çok yorulmuştu.Siteyi gezdik ve markete uğrayıp evin market alışverişini yaptık.

"Sizi cidden çok yordum ama kalırsanız çok mutlu olurum."

Zeynep:"Başka zaman canım gerçekten bak bugün olmaz ama."

"İyi peki."dedim zorlamanın anlamı yoktu.Evin önünde de oturduktan sonra sonunda evin işide bitmişti.Görevlilere evi yerleştirdikleri içinde parayı verdikten sonra kamyonete geri binip gittiker.

"Hadi içeriye geçelim."

Zeynep:"Bitanem bizde kalksak aslında süper olur çok geç olmadan."

"Bari içeriye baksaydınız."

Zeynep:"Yeni ev hediyesi almadan vallaha bakmam Ekin."

"Hahahahah iyi tamam gerçekten teşekkür ederim gerçekten."

Görkem:"Bak bi şeye ihtiyacın olduğunda biz burdayız teşekkür etmeyide bırak."

"Teşekkür ederim."dediğimde hepimiz gülmüştük.Görkem hiç böyle biri değildi noldu anlamadım bende ama Zeynep'le bir konuşma yapmanın vakti gelmişti ikisini öptükten sonra gittiler.Bende içeriye girdim ve yeni evime bakmaya başladım.Çok büyüktü ama yerler ahşaptı bebek üşürdü burda doğduktan sonra kesinlikle el atmam gerekiyordu.Birden kapı çaldı.Şaşırdım çünkü kapımı çalıcak birini tanımıyordum.Zeynepler desem olamazlardı bir şeylerini unutamazlardı çünkü içeri geçmemişlerdi.Biraz bekledikten sonra açtım kapıyı ve şok oldum bu gerçek olamazdı.

Eray:"Siteye hoşgeldin komşu."dediğinde elindeki tabağa baktım tatlılar vardı bir sürü.Ama nasıl olurdu ya kamera şakasıydı sanki.Daha ismini yeni bildiğim ve en önemlisi tanımadığım kişi burdaydı yeni evimin kapısında.

"S-sen?"dedim gözlerimi ayırmayarak ama lafın devamı gelmiyordu.

Eray:"Beni içeri davet etmiycek misin?"

Hala yüzüne bakıyordum çünkü idrak edememiştim.Bu çocuk neyin nesiydi böyle?

Umarım beğenmişsinizdir yorumlarınızı bekliyorum lütfen benimle paylaşıın ona göre yazmaya devam edicem çünküü❤️❤️-Thoughtless

Continue Reading

You'll Also Like

105K 3.6K 61
Yeni bir şehre kız kardeşinin çağırmasıyla gelen buse yeni açılan cafe ve bar dükkanlarını döşeyerek onların başına geçer. Bar kısmına gelen mafya li...
4.6K 716 26
Annesinin katili tarafından tecavüze uğrayan küçük bir kızın bu yaşadıklarını kaldıramaması ve üstüne üstlük bu olaydan on yıl sonra ona tecavüz eden...
21.9K 2.2K 51
- GİZEMLİ KIZ KİMSİN SEN??? +SENİ SEVİYORUM YAKIŞIKLI ADAM ♡ ~GİZEMLİ AŞK AZKAR~
GÜLÜM• By Arifee

Teen Fiction

373K 9.6K 56
Karşı balkonda oturan Özer Abimden gelen şarkıyla kafamı kaldırıp o güzel yüzüne baktım. Hafif dudağını kıvırarak gülümsüyordu. İkimizde saatlerdir ç...