Gecikmiş doğrular

10.3K 366 50
                                    

Multimediada Eva var.Keyifli okumalaar❤️-Thoughtlesss

~Eva~

Önce ellerini ve sonrada ağzını kıpırdattı.Dediklerinden hiç bir şey anlamıyordum.Anlaşılan tek şey kız ismiydi.Onu da çok kısık sesle söyleyebiliyordu ve bunu tekrarlıyordu.

"Yorma kendini bekle doktor çağırıyorum."dedim.

Ama söylediği tek şey "Ekin." olmuştu.

...

Batuhan uyandığı gibi koşup doktoru çağırmaya gittim.Geldiğimde ise annesi uyanmış başında duruyordu.

Doktor:"Hanımefendi bi dakika lütfen."diyip Batuhan'ın annesini hafif bir şelide kenara itti ve Batuhan'la ilgilenmeye başladı.Bense annesinin yanında yerimi almıştım ve onu izliyordum.Kapıdan içeri giren Görkem'i gördüğümde ona doğru döndüm.

Görkem:"NİYE UYANDIĞINI BANA HABER VERMEDİN?!"diye bağırdı.Bense cevap vermek isterken benim yanımdan geçerek Batuhan'ın olduğu yatağa doğru ilerledi.

Görkem:"İyi mi?Durumu nasıl doktor?"

Doktor:"Uyanması çok iyi bir durum ama ameliyat zorlu geçti ve çok fazla kan kaybettiğinide siz biliyosunuz vücudunun eski haline dönmesi için sizi bir kaç gün daha hastanede tutmamız gerekicek."dedi.Odadaki herkes doktoru pür dikkat dinliyordu Batuhan dışında.O ise gözlerini bana dikmiş ve kaşlarını çatmış şekilde bana bakıyordu.Biraz huzursuz olmuştum bu durumdan.Doktor odadan çıkmıştı.Görkem ve ikisi kardeş tokalaşması yaptılar gülerek.Bu da benim yüzümü güldürmüştü.Annesi Batuhan'ın yanına gidip onu öptü ve ağlamaya başladı.Batuhan'ın sesi az çıkıyordu.

Batuhan:"anne tamam abartma iyiyim ben."

Hamiyet Teyze:"Ne demek abartma benim oğlum ölümden dönmüş ben mi abartıyormuşum?Babanla konuşucam arabanı alıyoruz."dediğinde Batuhan sıkkınlıkla gözlerini kapadı.

Görkem:"Hamiyet Teyze yormasak Batuhan'ı? Hem gel ben seni kafeteryaya indiriyim yemek yersin Batuhan'da biraz uyur."diyip Batuhan'a göz kırptı.Hamiyet Teyze Batuhan'ın saçlarını düzeltip kalktı ayağa.

Hamiyet Teyze:"Çok iyi olur."dedi ve Görkem kulağıma burda kalabilir misin diye fısıldadı.Kafamı evet anlamında yukarı aşağı salladım ve onlar çıktığında kapıyı kapadım.Arkamı döndüğümde Batuhan bana bakıyordu hala.Göz teması kurmamaya çalışarak koltuğun en ucuna oturdum.

Batuhan:"Düşüceksin."diye kısık sesle söylendi.Ona doğru döndüm.

"Düşmem."dedim sadece.

Batuhan:"Bi şey sorucam sana."dedi.Bende kafamı söyle anlamında hareket ettirdim ama söylemedi.Yanına gelmemi beklediğini anladığımda kalktım ve yanına gittim.

Batuhan:"Kimsin bilmiyorum ama buraya hamile 17-18 yaşlarında mavi gözlü güzel bi kız geldi mi? Büyük ihtimal yanında sarışın gıcık tipli bi kız daha olucak."

Ekin'den bahsediyordu.Bebeğin babası Batuhan'dı demek.O kız eski sevgilisiydi yani Batuhan'ın.

Batuhan:"Cevap versene."

"Ha-hayır.Gelmedi öyle biri."dediğimde iki eliyle yorganı sıktı.

Batuhan:"Görkem'i çağır çıkarsın beni burdan."

"Ama daha yeni gözlerini açtın."

Batuhan:"Sen kimsin?"

"Eva."

Batuhan:"Bak Eva benim dediğimi ikiletme bence şu an böyle göründüğüme bakma."

"Tamam ben çağırıyorım."diyip aşağıya indim.Biraz bakındıktan sonra Görkem ve Hamiyet Teyze'nin oturduğu masayı bulup yanlarına gittim.

"Şey B-Batuhan çıkmak istiyomuş burdan isterseniz bi de siz bakın."

Görkem:"Tamam Eva."dedi ve Hamiyet Teyzeyle beraber bir anda masadan kalktılar.Kendimi şu an da fazlalık gibi hissediyordum.Belkide öyleydim.

1 hafta sonra

~Eva~
Batuhan'ın durumu gayet iyiydi.Görkem'le yakındık ama bazı zamanlarda öyle olmayabiliyordu.Batuhan'a Ekin'in buraya hiç gelmediğini söyleyem bendim.Bunu kimse bilmiyordu.Ekin bir kaç kere hastaneye gelip Batuhan'ın odasına gelmeyi denesede Batuhan onu görmek istemediğini açık bi şekilde belirtmişti.Hemde fazla açık.İki gün önce oldu bu olay ve iki gündür Ekin buraya gelmiyo.Ama hala telefonda Görkem'le konuştuklarını duyuyordum arada.Batuhan'ı gördüğüm zamandan beri bırakamadım ve Ekin olayının bu hale gelmesinde büyük bi payım olsada pişman değildim.

~Görkem~

Sabah Batuhan'ın çıkış işlemlerini hallettim.Onları eve bıraktıktan sonra Zeynep'le bululucaktım kaç gündür göremiyoruz birbirimizi ve Ekin'in durumunu da merak ediyordum.Batuhan hazırdı.Az da olsa yürüyodu.Hastaneden çıktık ve hemşireler onun arabaya binmesine yardım ettiler.

Batuhan:"Kardeşim her şey için sağol cidden."

"Lafını mı yapıyosun kardeşimsin sen benim."

Batuhan:"Yaparım tabi bir haftadır çekiyosun beni."

"Olum ben seni kaç yıldır çekiyorum."dediğimde gülmeye başlamıştı.

"Sormıyım diyorum sana ama Ekin'e naptın sen abi?"

Batuhan:"Ekin değişmiş abi benim tanıdığım Ekin gözlerimi açama kadar yanımda olurdu.Şimdi Eray denen çocukla takılıyolar.Ters bunlar bana olum."

"Lan kızı yollayan bizdik sen bi kere olsun dinlesen bi beni?"

Batuhan:"Dur yani Ekin hastaneye gelmişmiydi?"

"Olum tabiki geldi sen ne zannediyosun?Annen azarladı gitmedi.O bebek karnıyla saatlerce bizimle beraber bekledi seni."

Batuhan:"İyi de şu Eva denen kız bana öyle anlatmamıştı."

"Ne anlatmamıştı."

Batuhan:"Ekin'i tarif ettim tipini bana gelmedi demişti."

"Olum kızla beraber ağladık resmen Ekin burdaydı hep tabi sen kovana kadar."

Batuhan:"Hassiktir ben iyi bok yedim şu anda."

"Noldu ne demiştin ki kıza?"

Batuhan:"Babalık falan etmem diye bağırdım Eray etsin babalık saymıyorum o çocuğun benim olduğunu falan söylemiştim."

"İki gündür neden gelmeyip aradığı anlaşıldı ben basit kelimeler söyledin sanmıştım.

Batuhan:"Olum çok ağır laflar ettim lan ."

"Aferin amk aferin sana."dediğimde sessizlik oldu.Ağzı açık ve elleriyle onu kapatmış şekilde duran Batuhan'a baktım ve o an telefonum çalmaya başladı arayan Zeumep'ti.Açtım hemen.

"Efendim Hayatım?"

Zeynep:"G-Görkem ben gelemiyorum."dedi sesi ağlamaklı geliyordu.

"Noldu sana Zeynep? Bu ses ne?"

Zeynep:"Ekin.Ekin bebeği aldırmaya gitti."

"Ne ne diyosun sen EKİN BEBEĞİ Mİ ALDIRICAK?" dediğimde fazla yüksek sesde konuşmamak için geç kalmıştım.Batuhan'ın gözlerinden alev saçılıyodu.

Zeynep:"Hastaneye gidiyorum bende şimdi.Vazgeçirtemedim."

Görkem:"Tamam haber ver bana."dediğimde "tamam"diyip kapadı telefonu.

Batuhan:"Noluyo?"dedi en güçlü sesiyle.

"Duydun abi Ekin bebeği aldırmaya gitmiş bugün."

Batuhan:"Bugün mü?"

"Evet."

Batuhan:"Dön burdan Abi."

"Niye burdan dönücen ki."

Batuhan:"Hastaneyi biliyorum çünkü o bebek alınmıycak Görkem."

Umarım beğenmişsinizdir.Yorumlarınızı bekliyoruum-Thoughtlesss

Bizim BebeğimizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin