1អាទិត្យក្រោយមក
ស៊ុងហ៊ុននៅតែមានស្ថានភាពមិនល្អជាមួយនឹងជំងឺរបស់គេ។ ហើយរឹតតែពិបាកគឺនៅពេលដែលអារម្មណ៍របស់គេនៅតែគិតនឹកនាដល់រាងតូច រហូតធ្វើឲ្យគេកាន់តែពិបាកក្នុងខ្លួនកាន់តែខ្លាំង។
ស៊ុងហ៊ុនសំងំនៅក្នុងបន្ទប់ពេទ្យដោយមានសេរ៉ូមព្យួរជាប់នឹងដៃ ទឹកមុខរបស់គេនៅតែស្លេកស្លាំងមិនខុសពីសាកសព្វនោះទេ។
< បេីឯងនៅតែបែបនេះទៀត បងមិនដឹងជួយយ៉ាងម៉េចទេណា > ជីអ៊ិនតែងតែមកមេីលថែស៊ុងហ៊ុននិយាយលួងលោមគេ ប៉ុន្តែស្ថានភាពស៊ុងហ៊ុនហាក់មិនធម្មតាដូចការគិតឡេីយ។ ស្របពេលដែលនោះសម្លេងរុញច្រានទ្វាបន្ទប់ពេទ្យក៏ឮលាន់ឡេីងយ៉ាងខ្លាំង ខណៈដែលអ្នកដែលធ្វើឲ្យឮសម្លេងមួយនេះគឺជា.....
ផាច់~~~ < អាចង្រៃ~~~~> នីគីស្ទុះមកទះកំភ្លៀវដែលស្លេកស្លាំងរបស់ស៊ុនហ៊ុនឮលាន់តែផ្លាច់!!
< យ៉ាងម៉េចនេះ? លោកជាអ្នកណា? មានបញ្ហារស្អីបានមកវាយប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ? > ជីអ៊ិនស្រែកឡេីងពេលឃេីញស្ថានភាពបែបនេះ
< សួរប្អូនប្រុសរបស់លោកទៅថាវាបានធ្វេីស្អីខ្លះ? ពេលនេះស៊ុននូគេចង់ចាកចេញពីប្រទេសកូរ៉េហើយ ពេលនេះកំពុងតែនៅប្រលានយន្តហោះផងក៏មិនដឹងហើយគេមិនបន្តរៀនមហាវិទ្យាល័យទៀតទេ គ្រប់យ៉ាងមកពីឯង > នីគីស្រែកឡេីងខ្លាំងៗទៅកាន់ស៊ុងហ៊ុនដែលអង្គុយមិនសូម្បីហាស្តីអ្វីបន្តិច។ គ្រាន់តែឮនីគីនិយាយពីរាងតូចភ្លាមគេក៏ស្ទុះក្រោកឡេីងទាំងដៃនៅជាប់សេរ៉ូមរួចក៏និយាយ
< ស៊ុ..ន..នូពេលនេះគេនៅឯណា? > ស៊ុងហ៊ុននិយាយឡេីងទាំងមិនចង់រួច < ឯងគ្មានសិទ្ធិអ្វីមកសួរនាំពីស៊ុននូទេ ឯងសមតែស្លាប់ ឯងមិនសមមានជីវិតរស់ហេីយមកបំផ្លាញ់អ្នកដទៃបែបនេះទេ > ឮសម្តីគ្រោតគ្រាតរបស់នីគីហេីយ ជីអ៊ិនដែលយេីងស្គាល់ថាជាមនុស្សស្ងៀស្ងាត់មិនចូលចិត្តវាយគ្នា ក៏ប្រែមកជាខឹងហេីយហក់ទៅក្របួចក.អាវនីគីឡេីង ។
< ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាលោកជានរណា មកពីណា ហើយមានឋាន:ជាអ្វីឡេីយ ប្រសិនបើលោកពុំដឹងរឿងច្បាស់កុំមកបោះសម្តីថោកទាបបែបនេះល្អជាង។ អ្នកណាដែលបំផ្លាញ់ជីវិតអ្នកណាឲ្យប្រាកដទៅ? ក្រែងជាគីម ស៊ុននូនឹងម្តាយគេទេតេីដែលចូលមកបំផ្លាញ់ជីវិតស៊ុងហ៊ុនមុននោះ? លោកល្ងង់ឬក៏បាត់ការចងចាំ? កុំតែយល់ដល់ស៊ុងហ៊ុនទេ កុំអីរឿងរ៉ាវមិនចប់ត្រឹមនេះឡេីយ។ > ជីអ៊ិនក្លាហានឡេីងចាប់ក្របួចនីគីឡេីងទាំងដែលខ្លួនមានកម្ពស់ទាបជាងនីគី។
< Ahh okay មិនចប់បានទេតេី ខ្ញុំនឹងប្តឹងអាចង្រៃស៊ុងហ៊ុនពីបទចាប់ឃុំអ្នកដទៃហេីយបំពានរាងកាយ > នីគីនឹងជីអ៊ិនរវល់តែឈ្លោះប្រកែកពាក្យសម្តីគ្នា ក្រលែកទៅមេីលលេីគ្រែពេទ្យក៏បាត់ស្រមោលស៊ុងហ៊ុនទៅ នៅសល់តែសេរ៉ូមដែលគេទាញចេញពីដៃ។
< ស្លាប់~~~ស្លាប់ហេីយ វាបាត់ទៅណាហេីយ > ជីអ៊ិនរត់ពេញបន្ទប់ឆ្លេឆ្លារកស៊ុងហ៊ុនទាំងភ័យភ្លាមនោះនីគីក៏និយាយឡេីងដោយច្រត់ដៃចូលគ្នា។
< រកវាក្នុងបន្ទប់នឹងម៉េចឃេីញ បេីវាទៅប្រលានយន្តហោះបាត់ហើយនឹង> នីគី < ហើយវាទៅរកងាប់ស្អី កំពុងតែឈឺខ្លួនស្លេកដូចខ្មោចផងនេះ?> ជីអ៊ិន និយាយឡើងធ្វើឲ្យនីគីដែលឈរជិតនោះហាក់មានសំណេីចឡេីងបន្តិច ដែលមុននោះគេនឹងជីអ៊ិនតឹងសសៃក.ដាក់គ្នាសោះ។
ស៊ុងហ៊ុនប្រញាប់ជិះតាក់ស៊ីមកប្រលានយន្តហោះទាំងសភាពតោកយ៉ាកជាមួយនឹងឯកសណ្ឋានពេទ្យ។ គេស្ទុះស្ទារត់ពេញប្រលានដេីម្បីស្វែងរករាងតូច។
/ យន្តហោះលេខ335នឹងចាកចេញទៅកាន់ប្រទេស Z ក្នុងខណៈពេលប៉ុន្មាននាទីទៀត។
សម្លេងប្រកាសរបស់ information បានបន្លឺឡេីង ស្របពេលដែលរាងកាយស្គមស្គាំងសភាពមេីលមិនយល់របស់ស៊ុងហ៊ុនក៏ឈប់ទ្រឹងនៅចំពោះមុខស៊ុននូ។
< ស៊ុននូបងសុំទោស > ពាក្យដំបូងដែលឮចេញពីមាត់របស់ស៊ុងហ៊ុននិយាយទៅកាន់រាងតូចដែលឈរមិនឆ្ងាយពីនាយ។
< ខ្ញុំទេដែលត្រូវសុំទោសបង~~ស៊ុងហ៊ុនហាស៎ បងតែជា ខ្ញុំចង់ឲ្យបងរស់នៅឲ្យបានយូរពោលពេញដោយភាពរីករាយនឹងក្តីសុខបំផុត។ សុំបងបំភ្លេចរឿងអាក្រក់ៗដែលខ្ញុំនឹងម៉ាក់បានធ្វេីបានដែលទេ? > ស៊ុននូព្យយាយមនិយាយទាំងទប់ទឹកភ្នែកដែលរៀបនឹងស្រក់ចុះ < បា...បាន...បងបំភ្លេចគ្រប់យ៉ាងចោលអស់ហើយ ពេលនេះពួកយើងចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីបានទេ? > ស៊ុងហ៊ុននុតាយដោយស្នាមញញឹមរំពឹងថាស៊ុននូនឹងយល់ព្រមតែផ្ទុយទៅវិញចម្លេីយរបស់រាងតូចហាក់ចាក់ទម្លុះបេះដូងគេស្ទេីធ្លាយ។
< បាន...ពួកយើងនឹងចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មី...ប៉ុន្តែមិនមែនជាមួយខ្ញុំទេ បងត្រូវចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីជាមួយមនុស្សផ្សេងទៀតដែលនៅក្បែរបង ដូចជាម៉ែដោះ នឹងលោកជីអ៊ិន។ ខ្ញុំនឹងសប្បាយចិត្តបេីបងបំភ្លេចគ្រប់យ៉ាង > ស៊ុននូ
< អត់ទេ គីម ស៊ុននូ...បងស្រលាញ់អូន កុំចាកចេញបានទេ?បងនឹងស្លាប់បេីគ្មានអូន សុំទោស សុំទោសគ្រប់យ៉ាង~~~> ស៊ុងហ៊ុនចាប់ផ្តេីមអស់កម្លាំងទន់ជេីងដួលនៅចំពោះមុខរាងតូច។ ស៊ុននូរៀបនឹងឈានជេីងដេីរមករកស៊ុងហ៊ុនទៅហេីយ សម្លេងស្រែករបស់នីគីនឹងជីអ៊ិនក៏បន្លឺឡេីងដែលធ្វេីឲ្យបង្អាក់ដំណេីររបស់រាងតូច។ < ផាក ស៊ុងហ៊ុន ហេតុអ្វីឯងរត់ចេញពីពេទ្យមកទីនេះ? > ជីអ៊ិនស្រែកឡេីងភ្លាត់សម្លេង
< ប្រាប់បងមកគីម ស៊ុននូ តេីបងត្រូវសុំទោសប៉ុន្មានលានដងទៀត តេីត្រូវធ្វើបែបណាទេីបអូនលេីលែងឲ្យ បង? > ស៊ុងហ៊ុនមិនខ្វល់នឹងអ្វីដែលជីអ៊ិនស្រែកដាក់គេឡេីយ ពេលនេះអ្វីដែលគេខ្វះគឺខ្លាចស៊ុននូចាកចេញពីគេ ខ្លាចស៊ុននូមិនលេីកលែងឲ្យគេ។
< ទោះសុំទោសដល់បងស្លាប់ ទោះធ្វើអ្វីទៀតក៏គ្មានប្រយោជន៍ដែល ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចាកចេញហេីយ។ > ពាក្យសម្តីមួយៗដ៏ត្រជាក់របស់រាងតូចកាន់តែធ្វេីឲ្យស៊ុងហ៊ុន អន្ទះអន្ទែងក្នុងចិត្ត។
< បងសួរអូន...អូនស្រឡាញ់បងដែលទេ? បងចង់ឲ្យអូននិយាយពាក្យពិតបងសុំអង្វរ ឆ្លើយមកថាអូនក៏ស្រឡាញ់បង ហើយអូននឹងមិនចាកចេញទៅចោលបងទេ។ ឆ្លើយមក គីម ស៊ុននូ ឆ្លើយភ្លាមមក!! > រាងកាយដ៏ទន់ខ្សោយរបស់ស៊ុងហ៊ុនប្រែទៅជាត្រជាក់នឹងស្លេកជាងមុនព្រោះតែគេយំខ្លាំងពេក។
< អូនស្រ..... > រាងតូចហៀបនឹងនិយាយទៅហេីយសម្លេងប្រកាសរបស់ informationក៏បន្លឺឡើងម្តងទៀត
/ សូមអ្នកដំណើរទាំងអស់ត្រៀមខ្លួន ជេីងយន្តហោះអន្តជាតិលេខ335 ដែលធ្វើដំំណើរទៅកាន់ប្រទេស Z ជិតចាកចេញហើយ /
ដោយឮសម្លេងប្រកាសរបស់informationបែបនេះហេីយ ស៊ុននូក៏និយាយ។
< លាហើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាបងនឹងរស់នៅដោយភាពរីករាយ > ស៊ុននូបង្វែររ៉ាឡីរបស់គេហេីយដេីរចេញទៅទិញដោយមានទឹកភ្នែកជាច្រេីនដំណក់ហូរមកមិនឈប់ ពេលនេះទប់លែងជាប់ហេីយ។ ស្របពេលនោះរាងកាយរបស់ស៊ុននូក៏ត្រូវបានរាងកាយមួយទៀតមកចាប់ក្រសោបអោបពីក្រោយយ៉ាងណែន។ ហើយម្នាក់នោះគឺជាស៊ុងហ៊ុននេះឯង
< ស៊ុងហ៊ុន?? > រាងតូចបន្លឺសម្លេង ក្រងួរៗឡេីងទាំងទឹកភ្នែកជោគ។
< បងសុំអោបអូនបែបនេះជាលេីកចុងក្រោយបានទេ? ស៊ុននូបងចង់ប្រាប់អូនថាបងស្រឡាញ់អូន បងនឹងរងចាំអូន > និយាយហើយរាងតូចក៏ប្រលែងខ្លួនពីដៃរបស់ស៊ុងហ៊ុនបន្តិចម្តងបន្តិចម្តង។ មុននឹងចាកចេញគេក៏និយាយ < មិនបាច់រងចាំទេ ស្នេហារបស់ពួកយេីងគ្មានថ្ងៃអាចទៅរួចនោះទេ > និយាយហើយក៏ដេីរចេញទៅ ។
ដោយបន្សល់ទុកឲ្យរាងក្រាសទន់ជង្គង់ចុះស្រែកយំមិនឈប់។ ពេលនេះគេលែងខ្មាស់អ្នកណាទៀតហេីយ ទោះមានមនុស្សកំពុងតែសម្លឹងមេីលគេស្រែកយំហាក់បីដូចជាមនុស្សឆ្កួតក៏គេលែងខ្វល់ដែល ព្រោះពេលនេះបេះដូងដែលធ្លាប់ស្អប់ខឹងចង់សម្លាប់រាងតូចប្រែមកជាបែកជា100បំណែកព្រោះតែរាងតូចហេីយ។ យំព្រោះស្នេហាដែលមិនសមបំណង មិនមែនយំព្រោះសងសឹកមិនបានទៀតទេ ព្រោះពេលនេះគេបែបសងសឹកបានសម្រេចហេីយ ព្រោះទាំងនាមត្រកូល ទាំងទ្រព្យសម្បត្តិ នឹងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងបានត្រលប់មកគេវិញហេីយ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ គេក៏បានធ្វេីទារុណកម្មយ៉ាងវេទនាបំផុតមកកាន់ស៊ុននូដូចគ្នា។ ពេលនេះគេគួរតែមានមោទភាពលេីខ្លួនឯងដែលសងសឹកបានសម្រេច ហេតុអ្វីត្រូវមកយំទួញសោកបែបនេះទៅវិញ?
_______________&
រងចាំយូរណាស់មែនអត់? ឥឡូវភាគនេះសុំ View100-200អីមកណា😭❤️