"Okay! Assemble!" Captain tetsuya ordered to his teammates, tumayo naman ang mga ito at nag form ng pabilog, hindi na nag abalang sumama si sakuragi sa mga ito dahil nakaupo parin ito habang nakatingin sa direksyon ni fujima. Nakatingin din ito sakanya na walang emosyon.
mag sisimula na kasi ang second quarter kaya nag ready na sila, pumito naman ang referee hudyat na tapos na ang oras, pumasok na ang limang maglalaro ngayong second quarter. Nagulat rin ang mga tao at dala dala nila ang dissapointment sa kanilang expression dahil ang inaasahan nilang tao na makapag dadala sa kanila ng excitement ay nakaupo lamang at tila walang pakialam sa paligid nito.
Maging ang shoyo team ay nabigla din, bagamat inaasahan naman na iyon ni fujima kaya wala siyang nakitang pagkabahala doon. Nagsimula ng maglakad ang team okaido sa loob kaya nag simula ng mag hiyawan ang mga taong umiidolo sa bawat manlalaro.
"Takasugi, ikaw ang mahusay sa pag steal at mabilis sa pag kalkula ng mga gagawin ng kalaban satin. Wag mo lang hahayaan na maulit uli ang mga nangyari sa first quarter. Si fujima, mabilis siya kaya imake sure mo na hindi kana niya mauutakan pa." anas ni captain tetsuya kay takasugi, hindi naman kumibo si takasugi dahil kahit ito'y alam na rin naman ang gagawin.
Ngayong nag aalangan din sila sa maaaring mangyari dahil si sakuragi ay wala paring gana para pumasok sa laban. Sa okaido ang bola kaya ipinapasok na ito ni takasugi, alam na alam na nila ang mangyayari dahil agad nga itong binantayan ni fujima.
Pagkapasa ni takasugi ng bola kay shintaro ay agad itong nag dribble at mabilis na inatake ang pagbabantay sakanya ni eichi. Bahagya pang nabigla si eichi sa nakitang bilis ni shintaro ng mawala ito sa paningin niya.
Mabilis kasing nagcross over si shintaro kay eichi kaya halos hindi na nakaumang pa ito. Nang makalagpas si shintaro ay akala ng team okaido ay sakanila mapupunta ang puntos ngunit nagkamali sila.
Sa isang iglap lang ay nasa harapan na ni shintaro si fujima na walang kaemo emosyon ang mga mata habang nakatingin sakanya. Sa iglap lang ay na agaw nito ang bola na kinagulat ni shintaro, napatingin siya kay fujima na dinidribble na ito palayo patungo sa kanilang basket kaya nataranta si shintaro kaya hinabol niya ito.
Sumisigaw na rin ang mga kateam nilang nasa bench at ilang mga tao sa nasaksihang ginawa ni fujima. Masugid namang pinapanuod ni sakuragi ang nangyayaring laban, walang nadadaang emosyon sa mga mata nito bagkus ay madiin lamang siyang nakatingin kay fujima.
Maya maya ay may kung anong bulto ng ngiti ang dumaan sa labi ni sakuragi na nakapag bigay kilabot kay fujima ng tignan niya ito. Gagawa na kasi si fujima ng easy lay up ng may biglang malakas na pwersahang hangin ang dumaan mula sa likod niya at isang malakas na tunog at hampas ang narinig niya.
Napahiyaw ang lahat ng mga tao at halos sabay sabay na nangilabot sa nakitang biglaang pag dating ni rukawa sa eksena. Bigla itong tumalon mula sa pagkalayo layong distansya para lamang maabot ang bolang ititira sana ni fujima. Nasupalpal niya ito at tumilapon sa direksyon ni captain tetsuya na nakaabang din sa pinag talsikan ng bola.
Hindi parin makapaniwala si fujima sa nakita, napatingin siya kay sakuragi na nakapikit habang prenteng nakaupo doon na parang hari. Alam ni fujima sa kanyang sarili na may magbabago sa oras na hinayaan niya ang sariling magpalamon sa kanyang determinasyon.
"Hindi maaalis ang kagustuhan naming manalo dahil lang sa pam'bablackmail na ginawa mo sakanya. In fact, siya ang dahilan kung bakit kami mas naging malakas." Anas ni rukawa, kasabay ng malakas na hiyawan dahil naidunk ni captain tetsuya ang bola mula sa kanilang basket.
"Kahit wala siya sa laban, nandito ako para patunayang kaya rin kitang pabagsakin na kahit ako lang." Huling sinabi ni rukawa bago naglakad patungo sa kanyang team. Nakipag apiran ito sa mga kakampi bago tumingin kay sakuragi na nakapikit.
'Heck! Gunggong, nakita mo naman siguro kung paano ko pinahiya si fujima diba? Kaya wag kang magmalaki dyan.' Anas ni rukawa sa kanyang isipan bago umiwas ng tingin, ngumisi siya ng makahulugan bago muling nag ready.
ang dating 26 points ng okaido ay nadagdagan ng dalawang puntos kaya 28 na ang okaido, samantalang 23 ang shoyo. Napunta sa okaido ang kauna unahang puntos sa second quarter hindi rin nadissapoint ang mga manunuod kahit na wala si sakuragi sa laban.
Napatingala si rukawa sa itaas kung saan nakaup ang mga shohoku team, punong puno ng kasiyahan ang mga mukha nito habang nakatingin sa gawi niya. Tinanguan ni rukawa ang mga ito bilang pag galang at pag alaala narin sa dating samahan.
Nasa team shoyo na ang bola at hawak na ito ni fujima, hindi na ito nag abalang ipasa pa ang bola dahil ito na mismo ang nagdala patungo sa kanilang basket. Tila hindi ito na babahala sa maaaring mangyari bagkus ay mas pinagpatuloy niya parin ang ginagawa. Naglalakad ito habang nag didribble, tinitignan ang bawat galaw na ginagawa ng kakampi at kalaban, hanggang sa mahinto siya sa harapan ni takasugi, nakaramdam naman ng uneasiness si takasugi sa biglaang pagkalmado ni fujima.
Hanggang sa mabilis na iglap ay nalaman nalang ni takasugi na nakatulala nalang siya dahil sa biglaang pag daan ni fujima sa gilid niya. Tila napugutan siya ng hininga sa ginawa nitong mabilis na pag atake, naging alerto rin si shintaro at tetsuya ng makitang mabilis lamang na naiiwasan ni fujima ang pagbabantay. Nang mapansin siguro ni fujima na paparating si rukawa ay agad siyang huminto sa pagtakbo at pag dribble at walang anu ano'y tumalon ito at gumawa ng isang fade away shot mula sa direksyon kung saan patakbo si rukawa. Nabigla doon si rukawa at maging ang team okaido dahil mabilis na inirelease ni fujima ang bola.
"hindi yan papasok, minadali niya ang pag release ng bola." Anas ni shintaro ngunit nginisihan lang siya ni fujima ng nakakaloko bago tumalikod at mukang sure na sure na papasok ito.
At pumasok nga ang bola na hindi inaasahan ni shintaro na mangyayari. Labis ang pagdaan ng kilabot sa kanyang katawan bago tumingin kay fujima na nakatingin kay sakuragi na nakacrossed arms habang nakatingin din pabalik kay fujima.
Tinuro siya ni fujima bago tinungo ang daliri sa loob ng court.
"hihintayin kita sa oras na handa kana. Hindi na ako makapag hintay na malampaso ka." Anas ni fujima na tila sobra sobra ang paghanga kay sakuragi dahil sa binitawan nitong salita. Narinig iyon ng mga manunuod kaya nakaramdam sila ng kaunting tensyon sa pagitan ng dalawa.
Hindi nagbigay reaction si sakuragi sa ibinigay ni fujima na paanyaya, nakatingin lamang ito kay fujima na tila nangingilatis sa mga gagawin pa nitong eksena. Maya maya pa'y pumikit ito at humikab dahilan para mainis si fujima sa ginawa nitong action sa deneklara niyang laban sa pagitan nilang dalawa.
'just you wait!' Anas ni fujima sa isipan.
*****
(A/n: nahihilo parin ako, 🥴🥺 enjoy reading guys! Thank youuuu so much po sa concern niyo. Mag iingat din kayo palagi, wag magpapaka stress sa ginagawa niyo. loveyou all guys! Pray always.)