Unicode***
အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ ယောင်းလေးက သူနဲ့အချိန်တိုင်းနီးပါးအတူတူရှိကြသည်
အန်တီဆယ်ယောင်းကလဲအခုနောက်ပိုင်းဖေဖေနဲ့ပိုရင်းနှီးလာသလို ပြီးတော့ယောင်းလေးကလဲတစ်ခါတလေအာပါးရှေ့ဆိုငြိမ်ငြိမ်သွားသည်
ဒါပေမဲ့သူမကြိုက်တာကိုတော့ ဂျစ်ကန်ကန်ပုံစံဖြင့်ငြင်းဆိုတတ်သည်
ယောင်းလေးတစ်ခါမှမပြောဖူးတော့ သူလဲမသိဘူးပေါ့လေ
သူတို့ကျောင်းတက်ပြီဆိုလျှင်လဲ အားချိန်ရတိုင်း ယောင်းလေးရှိတဲ့
အငယ်တန်းတွေဆိီသွားသွားလည်သည်
ပြီးတော့ယောင်းလေးမှာသူ့အပြင်ထပ်ခင်ရမဲ့သူတစ်ဦးထပ်ပေါ်နေပြီဖြစ်၏။
ဘတ်ဂျီမင်းတဲ့လေ လူကောင်ကသေးသေးလေးနှင့်ယောင်းလေးနဲ့ဆိုလျှင်ခေါင်းတစ်လုံးစာပိုသေး၏
အထူးသဖြင့်သူ့ရဲ့လက်သေးသေးလေးတွေကတကယ့်ကိုအသည်းယားစရာ
သူနဲ့ပါအကြိုက်ချင်းတူတဲ့သူ့ညီက ခင်တော့လဲ တကယ်ချစ်စရာမိုချီလုံးလေးကိုမှရွေးခင်တာမျိုး
"ယောင်းလေး ထမင်းသွားစားရအောင် "
သူလာခေါ်တော့ရေးလက်စစာတွေကိုရပ်ပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြသည် ဂျီမင်းလေးကတော့ သူ့ကိုမြင်ပုံမပေါ်သေးပဲ သင်ပုန်းကစာကိုပြူးကြည့်လိုက်မျက်မှောင်ကျုပ်ပြီးစာကူးလိုက်ပင်ရှုပ်နေသည်
နောက်ဆုံးတော့ သူ့ကိုသွားခေါ်ရတာကယောင်းလေးပဲဖြစ်သည်
"မုန့်သွားစားမယ်ဂျီမင်း "
" အင်း ထယ်... အာ အစ်ကိုဂျင်!"
သူတို့သုံးယောက်စားသောက်ခန်းရောက်တော့ ယောင်းလေးကတစ်နေရာရာကိုသဘောမကျသလိုခပ်တန်းတန်းကြည့်နေသည်
သူ့ကိုဆိုအဲ့လိုမကြည့်ပေမဲ့ အရွယ်နဲ့မလိုက်ယောင်းလေးကတကယ်ကိုကြောက်စရာ..
"ဘာလို့လဲယောင်းလေး ထမင်းစားရင်အဲ့လိုမနေနဲ့လေအသက်ကြီးရင်နှဖူးတွေတွန့်တယ် "
"....."
ဪ..သူ့ကိုစကားပြန်မပြောဘူးပေါ့လေ!
သူလဲထိုကောင်လေးကြည့်တဲ့နေရာကိုကြည့်မိတော့ သူ့ဘေးရောက်နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်
" ကျွန်တော်လဲဒီမှာစားလို့ရလားအစ်ကို"
"မရဘူး !ထွက်သွားစမ်း!"
" အဟင့်!"
သူဘာမှမပြောရပဲယောင်းလေးကသာဝင်ပြောသည်
ဘာလို့ဒီကလေးအဲ့လောက်ရိုင်းတာလဲ??
"ထယ်ယောင်း ဘာလို့အဲ့လိုပြောရတာလဲ??ကိုယ်နဲ့ရွယ်တူလေ"
သူ့စကားကိုကြားတော့ တစ်ချက်သာမော့ကြည်ဲပြီး ထမင်းပြန်စားသည်
ဪ..သူ့ကိုအရေးမလုပ်ဘူးပေါ့လေ!
"အစ်ကိုဂျင်မသိလို့ အဲ့ကောင်ကဂျီမင်းတို့အခန်းထဲက ချွဲဆူဘင်းတဲ့လေ သူကအစ်ကိုဂျင်ကိုကြိုက်နေတာ "
အယ် မဟုတ်သေးပါဘူး အခုကလေးတွေဘာတွေများတွေးနေကျလဲ??ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ စာကိုကြိုးစားသင်မယ်မစဥ်းစားဘူး
တဒေါက်ဒေါက်နဲ့ခုံခေါက်သံကြားမှသူအသိပြန်ဝင်လာတော့ ယောင်းကသူ့ကိုမမှိန်မသုန်ကြည့်သည် Cocacolaဗူးကိုဖောက်သောက်ပြီး မသိသလိုပြန်နေပြန်သည် ငယ်ငယ်လေးက အအေးတွေဖျော်ရည်တွေမဟုတ်ပဲ ကိုကာကိုလာကိုကြိုက်ရတယ်လို့ တကယ်ကိုယောင်းလေးအတွေးကိုသူလိုက်လို့မရ...
နောက်တော့သူလဲဂျီမင်းစကားကိုအစပြန်ဖော်သည်
" စိတ်မပူနဲနော်ဂျီမင်းလေး အစ်ကိုဂျင်က ကောင်မလေးလှလှလေးထားမှာ အစ်ကိုကချောတော့ ကောင်မလေးချောချောလေးထားမှာအဆင်ပြေမှာပေါ့ဟုတ်တယ်မလား?ဟဲဟဲ..."
"မဟုတ်ပါဘူး အစ်ကိုဂျင်က လှတာ"
"ဟေ့ဟေ့ ဘတ်ဂျီမင်း ငါကအမျိုးကောင်းသားလေးနော် လှတာက အမျိုးသမီးလေးတွေနဲ့မှသက်ဆိုင်တာကွ!"
"ဂျီမင်းမေမေကပြောတယ် နှင်းဆီဖူးလိုနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကြည်လင်နေတဲ့မျက်ဝန်း နဲ့ခါးသိမ်သိမ်လေးရယ် လက်သွယ်သွယ်လေးတွေရယ် ပြီးတော့လှတဲ့အသားအရေလေးရယ် အဲ့လိုပြည့်စုံနေရင်လှတယ်တဲ့ ဒါကြောင့်အစ်ကိုဂျင်ကလှတာပါဆို"
"......."
...................
သူတက္ကသိုလ်ရောက်တော့ ယောင်းလေးသည် အထက်တန်းပထနှစ်ဖြစ်သည်
ထို့ပြင် ပိုပြီးလဲသီးသန့်ဆန်လာသည်
သူကျောင်းတက်တော့ ကျောင်းနဲ့အနီးဆုံးဖြစ်မည့်နေရာကိုအာပါးက ကွန်ဒိုဝယ်ပေးထားသည်
ဒါကြောင့်တော်ရုံကျောင်းပိတ်ရက်ကလွှဲလို့သူအိမ်ကိုမပြန်ဖြစ်ခဲ့ပေ။
ဒီနေ့ကတော့ ရက်ရှည်ကျောင်းပိတ်ရက်လဲဖြစ်တာမို့ အိမ်ကိုပြန်လာသည်
မှောင်မဲနေတဲ့အခန်းကြောင့် မီးဖွင့်ရန်လိုက်စမ်းပြီးမှ မီးလင်းမှတွေ့ရတာက ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်နေသည့် ကောင်လေးပင်
"ဘာလုပ်နေတာလဲ ထယ်ယောင်းအား? "
"ပြန်လာပြီလား??"
" အာပါးနဲ့အန်တီဆယ်ယောင်းရော!"
"အဲ့ကိစ္စပြောဖို့! ကျွန်တော်အိမ်ခွဲနေတော့ဖို့ "
"ဘာလို့လဲ ထယ်ယောင်းကငယ်သေးတယ်လေ"
ပြီးတော့သူထယ်ယောင်းအနားကိုသွားမှာသေချာသတိထားမိသည်
မျက်ရစ်တွေကမို့နေသည်
နှာခေါင်းထိပ်ကလဲနီဆွေလျက်။
" သူတို့က လက်ထပ်တော့မယ်တဲ့ ကျွန်တော်သဘောမတူချင်ပေမဲ့ ကိုကို့အဖေကိုမုန်းပေမဲ့
သဘောတူမှာပါ အဲ့အချက်နဲ့ဒီအိမ်ကထွက်သွားမှာ"
အဲ့ဒါကြောင့်နဲ့များငိုခဲ့တာလား??
"ကိုကိုလဲသဘောမတူတာမို့ ကန့်"
"မလိုဘူးရတယ်! ကျွန်တော်သဘောတူမှာ!ကျွန်တော်ပင်ပန်းနေပြီဗျ ကိုကိုနားတော့နော် ကျွန်တော်လဲအိပ်တော့မယ် "
အခန်းထဲရောက်တော့ စိတ်ထဲရှင်းသွားအောင်ရေအရင်ချိုးသည်
ပြီးနောက် Pajamaတစ်ထည်ကိုယူဝတ်လိုက်ပြီးအိပ်ရန်ပြင်ခါမှတံခါးခေါက်သံကြောင့်
"ကိုကိုအိပ်ပြီလား??"
"အခုအိပ်တော့မို့ လာလေယောင်းလေးရတယ်"
" ကျွန်တော်အတူအိပ်ချင်လို့ "
"အာ....ရတယ် ဒါဆိုကိုကိုဆိုဖာမှာ"
"မဟုတ်ဘူး ကိုကိုနဲ့ဒီနေ့တူတူအိပ်ချင်လို့ ခနလေးပါပဲ ကိုကိုအိပ်ပျော်သွားရင်အခန်းကိုပြန်ပါမယ် "
သူ့အနားကိုရောက်တော့ငြိမ်ငြိမ်လေးအိပ်ပျော်သွားသည် သူ့ဖက်ကိုတစ်ချက်တောင်လှည့်မလာပဲ တစ်ခါတစ်လေသူ့နားထဲ အသံသဲ့သဲ့လေးကကြားနေရသလို!
ထိုအချိန်ယောင်းလေးသူ့အမေအားဘယ်လောက်တွယ်တာကြောင်း သူခန့်မှန်းနိုင်သည် ယောင်းလေးဒီအိမ်ကိုစရောက်တည်း အာပါးကိုဆိုကြည့်မရခဲ့တာလေ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမြင်နဲ့ဒါတွေကိုကြိုသိနေခဲ့သလိုမျိုး...
ပြီးတော့ အာပါးကရော အစတည်ကဒီလိုရည်ရွယ်ချက်ကြောင့် အန်တီဆယ်ယောင်းတို့ကိုအိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ခဲ့တာလား??
နောက်နေ့တွင်ထမင်းစားခန်းကလုံးဝတိတ်ဆိတ်လျက်...
"အာပါးတို့လက်ထပ်တာက သားတို့သဘောမပါပဲလုံးဝရတာလား??"
"အာပါး ထယ်ယောင်းလေးဆီကသဘောတူညီမှုရထားပြီးပါပြီ!ဂျင်လေးကိုပြောဖို့ပဲကျန်တာ "
" အစတည်းကအာပါးကိုသဘောမကျခဲ့တဲ့ ယောင်းလေးက သဘောတူခဲ့တယ်ဆိုတာ နည်းနည်းတော့အဆင်ပြေမနေဘူးမလား??"
စားနေတာကိုရပ်ပြီးသူ့ကိုနားမလည်သလိုကြည့်လာတာက အာပါးနဲ့အန်တီဆယ်ယောင်းဖြစ်သည် ယောင်းလေးကတော့ စားလက်စကိုနည်းနည်းတောင်ပျက်မသွား။
သူဒီမှာရှိမနေတော့တဲ့အတောအတွင်းအကုန်လုံးကလွှဲတော့နေတယ်မဟုတ်လား??
.......................
"ဆော့ဂျင်း!"
ကျောင်းဝန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း စာဂျပိုး ကောင်၏အသံကိုတန်းကြားရပြီဖြစ်သည်
"ဖြေးဖြေးသာသာခေါ်လို့မရဘူးလားနမ်ဂျွန်း!"
သူပြန်အော်တော့မျက်မှန်ကိုပင့်ရင်း သူ့ပါးချိုင့်နက်ကြီးနဲ့ရယ်သည် အဲ့လိုအချိန်တိုင်းနမ်ဂျွန်းစတိုင်ကျတာတော့အမှန်ပင်...
အင်းလေးဒီလောက်တော့ ရှိရမှာပေါ့ ဆော့ဂျင်းရဲ့သူငယ်ချင်းပဲကို
သူ့သူငယ်ချင်း ဖြစ်ဖို့ကအဲ့လောက်တော့မခက်ပါဘူး အချစ်သုံးချက် ပြည့်ရင်ကိုရပြီ..
နံပါတ်တစ် ချောရမယ်!
နံပါတ်နှစ် ချောရမယ်!
နံပါတ်သုံးချောရမယ်!
"ဒီနေ့ စီနီယာ ဟယ်ဆောင်းအတန်းတက်မှာတဲ့!"
" စီနီယာ ဟယ်ဆောင်းဆိုတာက ဟိုကွင်းမမအချောလေးလား? "
နမ်ဂျွန်းကတော့ဟုတ်တယ်ဆိုတဲ့အတိုင်း ခေါင်းတဆက်ဆက်ငြိမ့်ပြသည်
ဒီလိုမျိုးဆို ဒီအကောင်ကသိပ်လက်သွက်သည် စာဂျပိုးလို့သာပြောပေမဲ့ စာလုပ်စရာမလိုအောင်ကိုသေလောက်အောင်ဉာဏ်ကောင်းတဲ့အပြင် IQ 146ဆိုတာက သူ့ကိုနည်းနည်းတောင်မျက်နှာပြောင်နေတယ်မဟုတ်လား? ပြီးတော့စာဆိုတာထက် သုံးတန်းလောက်တည်းက sideပေါင်းစုံနေတဲ့
ဒီကောင်က IQတစ်စက်လေးမှနိမ့်မသွားတာတော့နည်းနည်းစဥ်းစားစရာ
အခန်းထဲကိုရောက်တော့ လူတော်တော်များရောက်နေပြီဖြစ်သည်
စီနီယာဟယ်ဆောင်းဆိုတာက ချောတဲ့လှတဲ့အပြင် ကြော်ငြာလေးတွေမှာလဲ အနည်းနဲ့အများပါဝင်နေတာမို့ သဘောကျသူများတာတော့သိပ်မဆန်းပေ
" မင်းအဲ့လောက်ဖြစ်ပြမနေနဲ့ ဟိုကပိုင်ရှင်ကြီးနဲ့ထင်တယ် ငါကြားတာတော့တစ်ယောက်တည်းလာတာမဟုတ်ဘူးဆိုပဲ"
သူ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး နမ်ဂျွန်းကဆိုတော့
" မင်းဘယ်လိုသိလဲ?? ပြီးတော့ရောငါ့လောက်ရောချောလို့လား?"
"ဟက်!ကင်မ်ဆော့ဂျင်း ရေဟိုကတကယ်ကိုDaddy Typeကြီးနော် အသာကြီးပါကွာ"
ဟက်!ဟုတ်မဟုတ် လာတော့မှကြည့်မှာပေါ့
သူလဲစာတမ်းတစ်ချို့ပြန်ကြည့်ရင်းနဲ့မှ ဆူဆူအသံတွေကြောင့် ကြည့်တော့ သူမျှော်နေတဲ့သူ့ခရက်ရှ်ကြီးပင် အပေါက်ဝမှာရပ်နေရင်း
အကွယ်ကတစ်ယောက်ယောက်နှင့်စကားပြောနေပုံပင် ပြုံးပျော်နေတဲ့ပုံက ကင်မရာထက်ကအပြုံးတွေထက် ပို၍တောက်ပသည်...ပြီးတော့ လူတစ်ယောက်ရဲ့လက်ပဲပေါ်ပေါ်လာပြီး စီနီယာရဲ့ဆံပင်တွေကိုသပ်တင်ပေးနေသည်
စိတ်ပျက်စရာ လက်မှာလဲတက်တူးတွေနဲ့ ကုတ်အနက်ရောက်ဝတ်ဆင်ထားသော်လည်း
လက်ဖမိုးပေါ်ကဆေးမှင်ကြောင်တို့က နည်းနည်းမှကိုကြည့်ကောင်းမနေဘူးနော်...
အခုထိအပြင်ထွက်မလာသေးလို့မျက်နှာကိုမမြင်ရသေးပေမဲ့ စီနီယာကတောင် သဘောကျရတဲ့သူဆိုတော့ နမ်ဂျွန်းပြောသလို တကယ်ပဲမိုက်တဲ့သူလား?
မိုက်တော့ရောဘာဖြစ်လဲ?သူကချောမောပြီးဖြူစင်တဲ့လူလေးပါနော် ဟွန့်!
ဒါကပထမဆုံး ဆော့ဂျင်းလူတစ်ယောက်အပေါ်မနာလိုဖြစ်မိခြင်းပင်
********************************
Zawgyi***
အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ေယာင္းေလးက သူနဲ႕အခ်ိန္တိုင္းနီးပါးအတူတူရွိၾကသည္
အန္တီဆယ္ေယာင္းကလဲအခုေနာက္ပိုင္းေဖေဖနဲ႕ပိုရင္းႏွီးလာသလို ၿပီးေတာ့ေယာင္းေလးကလဲတစ္ခါတေလအာပါးေရွ႕ဆိုၿငိမ္ၿငိမ္သြားသည္
ဒါေပမဲ့သူမႀကိဳက္တာကိုေတာ့ ဂ်စ္ကန္ကန္ပုံစံျဖင့္ျငင္းဆိုတတ္သည္
ေယာင္းေလးတစ္ခါမွမေျပာဖူးေတာ့ သူလဲမသိဘူးေပါ့ေလ
သူတို႔ေက်ာင္းတက္ၿပီဆိုလွ်င္လဲ အားခ်ိန္ရတိုင္း ေယာင္းေလးရွိတဲ့
အငယ်တန်းတွေဆိီသွားသွားလည်သည်
ၿပီးေတာ့ေယာင္းေလးမွာသူ႕အျပင္ထပ္ခင္ရမဲ့သူတစ္ဦးထပ္ေပၚေနၿပီျဖစ္၏။
ဘတ္ဂ်ီမင္းတဲ့ေလ လူေကာင္ကေသးေသးေလးႏွင့္ေယာင္းေလးနဲ႕ဆိုလွ်င္ေခါင္းတစ္လုံးစာပိုေသး၏
အထူးသျဖင့္သူ႕ရဲ႕လက္ေသးေသးေလးေတြကတကယ့္ကိုအသည္းယားစရာ
သူနဲ႕ပါအႀကိဳက္ခ်င္းတူတဲ့သူ႕ညီက ခင္ေတာ့လဲ တကယ္ခ်စ္စရာမိုခ်ီလုံးေလးကိုမွေ႐ြးခင္တာမ်ိဳး
"ေယာင္းေလး ထမင္းသြားစားရေအာင္ "
သူလာေခၚေတာ့ေရးလက္စစာေတြကိုရပ္ၿပီးေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္ ဂ်ီမင္းေလးကေတာ့ သူ႕ကိုျမင္ပုံမေပၚေသးပဲ သင္ပုန္းကစာကိုျပဴးၾကည့္လိုက္မ်က္ေမွာင္က်ဳပ္ၿပီးစာကူးလိုက္ပင္ရႈပ္ေနသည္
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႕ကိုသြားေခၚရတာကေယာင္းေလးပဲျဖစ္သည္
"မုန့္သြားစားမယ္ဂ်ီမင္း "
" အင္း ထယ္... အာ အစ္ကိုဂ်င္!"
သူတို႔သုံးေယာက္စားေသာက္ခန္းေရာက္ေတာ့ ေယာင္းေလးကတစ္ေနရာရာကိုသေဘာမက်သလိုခပ္တန္းတန္းၾကည့္ေနသည္
သူ႕ကိုဆိုအဲ့လိုမၾကည့္ေပမဲ့ အ႐ြယ္နဲ႕မလိုက္ေယာင္းေလးကတကယ္ကိုေၾကာက္စရာ..
"ဘာလို႔လဲေယာင္းေလး ထမင္းစားရင္အဲ့လိုမေနနဲ႕ေလအသက္ႀကီးရင္ႏွဖူးေတြတြန့္တယ္ "
"....."
ဪ..သူ႕ကိုစကားျပန္မေျပာဘူးေပါ့ေလ!
သူလဲထိုေကာင္ေလးၾကည့္တဲ့ေနရာကိုၾကည့္မိေတာ့ သူ႕ေဘးေရာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
" ကြၽန္ေတာ္လဲဒီမွာစားလို႔ရလားအစ္ကို"
"မရဘူး !ထြက္သြားစမ္း!"
" အဟင့္!"
သူဘာမွမေျပာရပဲေယာင္းေလးကသာဝင္ေျပာသည္
ဘာလို႔ဒီကေလးအဲ့ေလာက္ရိုင္းတာလဲ??
"ထယ္ေယာင္း ဘာလို႔အဲ့လိုေျပာရတာလဲ??ကိုယ္နဲ႕႐ြယ္တူေလ"
သူ႕စကားကိုၾကားေတာ့ တစ်ချက်သာမော့ကြည်ဲပြီး ထမင္းျပန္စားသည္
ဪ..သူ႕ကိုအေရးမလုပ္ဘူးေပါ့ေလ!
"အစ္ကိုဂ်င္မသိလို႔ အဲ့ေကာင္ကဂ်ီမင္းတို႔အခန္းထဲက ခြၽဲဆူဘင္းတဲ့ေလ သူကအစ္ကိုဂ်င္ကိုႀကိဳက္ေနတာ "
အယ္ မဟုတ္ေသးပါဘူး အခုကေလးေတြဘာေတြမ်ားေတြးေနက်လဲ??ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႕ စာကိုႀကိဳးစားသင္မယ္မစဥ္းစားဘူး
တေဒါက္ေဒါက္နဲ႕ခုံေခါက္သံၾကားမွသူအသိျပန္ဝင္လာေတာ့ ေယာင္းကသူ႕ကိုမမွိန္မသုန္ၾကည့္သည္ Cocacolaဗူးကိုေဖာက္ေသာက္ၿပီး မသိသလိုျပန္ေနျပန္သည္ ငယ္ငယ္ေလးက အေအးေတြေဖ်ာ္ရည္ေတြမဟုတ္ပဲ ကိုကာကိုလာကိုႀကိဳက္ရတယ္လို႔ တကယ္ကိုေယာင္းေလးအေတြးကိုသူလိုက္လို႔မရ...
ေနာက္ေတာ့သူလဲဂ်ီမင္းစကားကိုအစျပန္ေဖာ္သည္
" စိတ္မပူနဲေနာ္ဂ်ီမင္းေလး အစ္ကိုဂ်င္က ေကာင္မေလးလွလွေလးထားမွာ အစ္ကိုကေခ်ာေတာ့ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးထားမွာအဆင္ေျပမွာေပါ့ဟုတ္တယ္မလား?ဟဲဟဲ..."
"မဟုတ္ပါဘူး အစ္ကိုဂ်င္က လွတာ"
"ေဟ့ေဟ့ ဘတ္ဂ်ီမင္း ငါကအမ်ိဳးေကာင္းသားေလးေနာ္ လွတာက အမ်ိဳးသမီးေလးေတြနဲ႕မွသက္ဆိုင္တာကြ!"
"ဂ်ီမင္းေမေမကေျပာတယ္ ႏွင္းဆီဖူးလိုႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ၾကည္လင္ေနတဲ့မ်က္ဝန္း နဲ႕ခါးသိမ္သိမ္ေလးရယ္ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြရယ္ ၿပီးေတာ့လွတဲ့အသားအေရေလးရယ္ အဲ့လိုျပည့္စုံေနရင္လွတယ္တဲ့ ဒါေၾကာင့္အစ္ကိုဂ်င္ကလွတာပါဆို"
"......."
...................
သူတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ေယာင္းေလးသည္ အထက္တန္းပထႏွစ္ျဖစ္သည္
ထို႔ျပင္ ပိုၿပီးလဲသီးသန့္ဆန္လာသည္
သူေက်ာင္းတက္ေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႕အနီးဆုံးျဖစ္မည့္ေနရာကိုအာပါးက ကြန္ဒိုဝယ္ေပးထားသည္
ဒါေၾကာင့္ေတာ္႐ုံေက်ာင္းပိတ္ရက္ကလႊဲလို႔သူအိမ္ကိုမျပန္ျဖစ္ခဲ့ေပ။
ဒီေန႕ကေတာ့ ရက္ရွည္ေက်ာင္းပိတ္ရက္လဲျဖစ္တာမို႔ အိမ္ကိုျပန္လာသည္
ေမွာင္မဲေနတဲ့အခန္းေၾကာင့္ မီးဖြင့္ရန္လိုက္စမ္းၿပီးမွ မီးလင္းမွေတြ႕ရတာက ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္ေနသည့္ ေကာင္ေလးပင္
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ ထယ္ေယာင္းအား? "
"ျပန္လာၿပီလား??"
" အာပါးနဲ႕အန္တီဆယ္ေယာင္းေရာ!"
"အဲ့ကိစၥေျပာဖို႔! ကြၽန္ေတာ္အိမ္ခြဲေနေတာ့ဖို႔ "
"ဘာလို႔လဲ ထယ္ေယာင္းကငယ္ေသးတယ္ေလ"
ၿပီးေတာ့သူထယ္ေယာင္းအနားကိုသြားမွာေသခ်ာသတိထားမိသည္
မ်က္ရစ္ေတြကမို႔ေနသည္
ႏွာေခါင္းထိပ္ကလဲနီေဆြလ်က္။
" သူတို႔က လက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္သေဘာမတူခ်င္ေပမဲ့ ကိုကို႔အေဖကိုမုန္းေပမဲ့
သေဘာတူမွာပါ အဲ့အခ်က္နဲ႕ဒီအိမ္ကထြက္သြားမွာ"
အဲ့ဒါေၾကာင့္နဲ႕မ်ားငိုခဲ့တာလား??
"ကိုကိုလဲသေဘာမတူတာမို႔ ကန့္"
"မလိုဘူးရတယ္! ကြၽန္ေတာ္သေဘာတူမွာ!ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီဗ် ကိုကိုနားေတာ့ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္လဲအိပ္ေတာ့မယ္ "
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲရွင္းသြားေအာင္ေရအရင္ခ်ိဳးသည္
ၿပီးေနာက္ Pajamaတစ္ထည္ကိုယူဝတ္လိုက္ၿပီးအိပ္ရန္ျပင္ခါမွတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္
"ကိုကိုအိပ္ၿပီလား??"
"အခုအိပ္ေတာ့မို႔ လာေလေယာင္းေလးရတယ္"
" ကြၽန္ေတာ္အတူအိပ္ခ်င္လို႔ "
"အာ....ရတယ္ ဒါဆိုကိုကိုဆိုဖာမွာ"
"မဟုတ္ဘူး ကိုကိုနဲ႕ဒီေန႕တူတူအိပ္ခ်င္လို႔ ခနေလးပါပဲ ကိုကိုအိပ္ေပ်ာ္သြားရင္အခန္းကိုျပန္ပါမယ္ "
သူ႕အနားကိုေရာက္ေတာ့ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ သူ႕ဖက္ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္မလာပဲ တစ္ခါတစ္ေလသူ႕နားထဲ အသံသဲ့သဲ့ေလးကၾကားေနရသလို!
ထိုအခ်ိန္ေယာင္းေလးသူ႕အေမအားဘယ္ေလာက္တြယ္တာေၾကာင္း သူခန့္မွန္းနိုင္သည္ ေယာင္းေလးဒီအိမ္ကိုစေရာက္တည္း အာပါးကိုဆိုၾကည့္မရခဲ့တာေလ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အျမင္နဲ႕ဒါေတြကိုႀကိဳသိေနခဲ့သလိုမ်ိဳး...
ၿပီးေတာ့ အာပါးကေရာ အစတည္ကဒီလိုရည္႐ြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ အန္တီဆယ္ေယာင္းတို႔ကိုအိမ္ေပၚေခၚတင္ခဲ့တာလား??
ေနာက္ေန႕တြင္ထမင္းစားခန္းကလုံးဝတိတ္ဆိတ္လ်က္...
"အာပါးတို႔လက္ထပ္တာက သားတို႔သေဘာမပါပဲလုံးဝရတာလား??"
"အာပါး ထယ္ေယာင္းေလးဆီကသေဘာတူညီမႈရထားၿပီးပါၿပီ!ဂ်င္ေလးကိုေျပာဖို႔ပဲက်န္တာ "
" အစတည္းကအာပါးကိုသေဘာမက်ခဲ့တဲ့ ေယာင္းေလးက သေဘာတူခဲ့တယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့အဆင္ေျပမေနဘူးမလား??"
စားေနတာကိုရပ္ၿပီးသူ႕ကိုနားမလည္သလိုၾကည့္လာတာက အာပါးနဲ႕အန္တီဆယ္ေယာင္းျဖစ္သည္ ေယာင္းေလးကေတာ့ စားလက္စကိုနည္းနည္းေတာင္ပ်က္မသြား။
သူဒီမွာရွိမေနေတာ့တဲ့အေတာအတြင္းအကုန္လုံးကလႊဲေတာ့ေနတယ္မဟုတ္လား??
.......................
"ေဆာ့ဂ်င္း!"
ေက်ာင္းဝန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း စာဂ်ပိဳး ေကာင္၏အသံကိုတန္းၾကားရၿပီျဖစ္သည္
"ေျဖးေျဖးသာသာေခၚလို႔မရဘူးလားနမ္ဂြၽန္း!"
သူျပန္ေအာ္ေတာ့မ်က္မွန္ကိုပင့္ရင္း သူ႕ပါးခ်ိဳင့္နက္ႀကီးနဲ႕ရယ္သည္ အဲ့လိုအခ်ိန္တိုင္းနမ္ဂြၽန္းစတိုင္က်တာေတာ့အမွန္ပင္...
အင္းေလးဒီေလာက္ေတာ့ ရွိရမွာေပါ့ ေဆာ့ဂ်င္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပဲကို
သူ႕သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ဖို႔ကအဲ့ေလာက္ေတာ့မခက္ပါဘူး အခ်စ္သုံးခ်က္ ျပည့္ရင္ကိုရၿပီ..
နံပါတ္တစ္ ေခ်ာရမယ္!
နံပါတ္ႏွစ္ ေခ်ာရမယ္!
နံပါတ္သုံးေခ်ာရမယ္!
"ဒီေန႕ စီနီယာ ဟယ္ေဆာင္းအတန္းတက္မွာတဲ့!"
" စီနီယာ ဟယ္ေဆာင္းဆိုတာက ဟိုကြင္းမမအေခ်ာေလးလား? "
နမ္ဂြၽန္းကေတာ့ဟုတ္တယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္ျပသည္
ဒီလိုမ်ိဳးဆို ဒီအေကာင္ကသိပ္လက္သြက္သည္ စာဂ်ပိဳးလို႔သာေျပာေပမဲ့ စာလုပ္စရာမလိုေအာင္ကိုေသေလာက္ေအာင္ဉာဏ္ေကာင္းတဲ့အျပင္ IQ 146ဆိုတာက သူ႕ကိုနည္းနည္းေတာင္မ်က္ႏွာေျပာင္ေနတယ္မဟုတ္လား? ၿပီးေတာ့စာဆိုတာထက္ သုံးတန္းေလာက္တည္းက sideေပါင္းစုံေနတဲ့
ဒီေကာင္က IQတစ္စက္ေလးမွနိမ့္မသြားတာေတာ့နည္းနည္းစဥ္းစားစရာ
အခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္
စီနီယာဟယ္ေဆာင္းဆိုတာက ေခ်ာတဲ့လွတဲ့အျပင္ ေၾကာ္ျငာေလးေတြမွာလဲ အနည္းနဲ႕အမ်ားပါဝင္ေနတာမို႔ သေဘာက်သဴမ်ားတာေတာ့သိပ္မဆန္းေပ
" မင္းအဲ့ေလာက္ျဖစ္ျပမေနနဲ႕ ဟိုကပိုင္ရွင္ႀကီးနဲ႕ထင္တယ္ ငါၾကားတာေတာ့တစ္ေယာက္တည္းလာတာမဟုတ္ဘူးဆိုပဲ"
သူ႕ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး နမ္ဂြၽန္းကဆိုေတာ့
" မင္းဘယ္လိုသိလဲ?? ၿပီးေတာ့ေရာငါ့ေလာက္ေရာေခ်ာလို႔လား?"
"ဟက္!ကင္မ္ေဆာ့ဂ်င္း ေရဟိုကတကယ္ကိုDaddy Typeႀကီးေနာ္ အသာႀကီးပါကြာ"
ဟက္!ဟုတ္မဟုတ္ လာေတာ့မွၾကည့္မွာေပါ့
သူလဲစာတမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ျပန္ၾကည့္ရင္းနဲ႕မွ ဆူဆူအသံေတြေၾကာင့္ ၾကည့္ေတာ့ သူေမွ်ာ္ေနတဲ့သူ႕ခရက္ရွ္ႀကီးပင္ အေပါက္ဝမွာရပ္ေနရင္း
အကြယ္ကတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္စကားေျပာေနပုံပင္ ၿပဳံးေပ်ာ္ေနတဲ့ပုံက ကင္မရာထက္ကအၿပဳံးေတြထက္ ပို၍ေတာက္ပသည္...ၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ပဲေပၚေပၚလာၿပီး စီနီယာရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုသပ္တင္ေပးေနသည္
စိတ္ပ်က္စရာ လက္မွာလဲတက္တူးေတြနဲ႕ ကုတ္အနက္ေရာက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း
လက္ဖမိုးေပၚကေဆးမွင္ေၾကာင္တို႔က နည္းနည္းမွကိုၾကည့္ေကာင္းမေနဘူးေနာ္...
အခုထိအျပင္ထြက္မလာေသးလို႔မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရေသးေပမဲ့ စီနီယာကေတာင္ သေဘာက်ရတဲ့သူဆိုေတာ့ နမ္ဂြၽန္းေျပာသလို တကယ္ပဲမိုက္တဲ့သူလား?
မိုက္ေတာ့ေရာဘာျဖစ္လဲ?သူကေခ်ာေမာၿပီးျဖဴစင္တဲ့လူေလးပါေနာ္ ဟြန့္!
ဒါကပထမဆုံး ေဆာ့ဂ်င္းလူတစ္ေယာက္အေပၚမနာလိုျဖစ္မိျခင္းပင္
********************************