- ჯონგუქ ევა სად არის? - ჩემმა ხმამ გააყრუა მთელი სახლი.
- შენთან არ არის? - გიჟივით შემოვარდა ოთახში ჯონგუქი, სახეზე საპარსი ქაფი ჰქონდა, როგორც ჩანს წვერს იპარავდა.
- აქ ვარ! - სიცილ-კისკისით გამოვარდა ევა კარადიდან, საწოლზე აძვრა და ხტუნაობა დაიწყო.
- ევა, რამდენჯერ გითხრა რომ ნუ იმალები? უკვე ხუთი წლის ხარ და დედიკოს უნდა დაუჯერო.- მასთან მივედი და საწოლიდან ჩამოვსვი.
კარადიდან მისი საყვარელი ვარდისფერი კაბა გამოვიღე და თან მოვაყოლე თეთრი ფერის ფეხსაცმელები.
- ნუ მებუტები.- ამოიჩურჩულა და ქვედა ტუჩი საყვარლად გადმოაგდო, ხელები გადააჯვარედინა და ლეკვის თვალებით ამომხედა.
- აბა ვის უნდა დღეს საბავშვო ბაღში მამიკომ წაიყვანოს? - ჯონგუქმა ევა კისერზე შემოისვა და ასე დარბოდა მთელ ოთახში.
- ორი ერთი ჭკუის.- ამოვიოხრე და ევა ჯონგუქს მოვაშორე.
****
- რა მალე გაიზარდა, არა.- ღიმილით შემომხედა ჯონგუქმა, როცა ევამ ბაღში შეირბინა.
- მახსოვს პირველად ხელში რომ ავიყვანე, ისეთი პატარა და მოცუცქნული იყო, რომ შემეშინდა, უცებ რამე არ ვატკინო-თქო. - ჩამეცინა.
- შემდეგი გაჩერება უნივერსიტეტი!-წელზე ხელი შემომხვია და ასე წავედით მანქანისკენ.
- ოჰ, რომ იცოდე როგორ ვღიზიანდები როცა სხვა, ჩემს გარდა კიდევ ბევრი მასწავლებელს/ლექტორს გეძახის.- ღიმილით ვუთხარი, მაგრამ ეს ღიმილი უფრო გაღიზიანებისგან იყო გამოწვეული.
- ხომ იცი,რომ მხოლოდ შენ გეკუთვნი.- ჩემი ხელი მისაში მოიქცია და აკოცა.
- მე ვიცი, მათ არ იციან! - თვალები ავატრიალე.
- ჩემი ეჭვიანი მოსწავლე.-ჩაიცინა და საყვარელი ბაჭიის კბილები გამოაჩინა.
- არა მარტო...შენი ცოლიც და შენი შვილის დედა! - მინდოდა მკაცრად გამომსვლოდა, მაგრამ ისე საყვარლად უყურებდა გზას, ეს ვერ შევძელი.
- ხომ იცი, ეს მათ არ უნდა გაიგონ.-სახე დაასერიოზულა და შემომხედა.
- ჰო, ვიცი.- თვალი ავარიდე.
- იმედი მაქვს გაკვეთილი კარგად ისწავლე, თუ არადა სასჯელს მიიღებ.-ეშმაკურად ჩაიცინა.- ძალიან მოდუნებული ხარ, სხვადასხვა აქტივობებს უნდა შეუერთდე და საკუთარი თავი წარმოაჩინო, თორემ თუ ასე გააგრძელებ კარგ შედეგს ვერ დადებ.
და აი დაბრუნდა ლექტორის ამპულაში.
- ჰო, გავიგე.- თვალები ავატრიალე, რადგან ამას უკვე ათასმეხუთაჯერ მიხსნის.
- ეს წელიც და ცნობილი არქიტექტორი იქნები.- გამეკრიჭა.
- ღმერთო, ლექციები...როგორ მეზარება.- თვალები დავხუჭე და თავი უკან გადავაგდე.
- ჰმ...ყელი ზედმეტად თეთრი გაქვს, არაუშავს გამოვასწორებთ.- სმირკი აიკრა.
ათი წუთი ვმგაზრობდით და ბოლოს მივაღწიეთ უნივერსიტეტის ჭიშკარს.
მანქანიდან გადმოვედი და ფეხით შევედი უნივერსიტეტში, რადგან არაფერი ეეჭვათ ჩემზე და ჯონგუქზე მათ.
ეს ნამდვილად გამაღიზიანებელია, მალავდე საკუთარ ქმარს და ხალხს აჩვენებდე თითქოსდა არაფერი არ ხართ შენ და ჯონგუქი ერთმანეთისთვის.
და აი გამოჩნდა უნივერსიტეტის ყველაზე სახელგანთქმული ძუკნა.
უნივერსიტეტში ბიჭი არ დაიარება,რომელზეც ფეხები არ გადაუშლია. ამაზრზენია. ( ჯონგუქს გადაუშლის და სამუდამოდ დაკარგავს წელს ქვემოთ შეგრძნებას)
- ოჰოო ლიზა, რაღაც კარგ განწყობაზე ხარ. - თავიდან ბოლომდე ამათვალიერა და ბინძური ღიმილი აიკრა.
- კი, და ნამდვილად არ მსურს მისი გაფუჭება.- სმირკი ავიკარი.
- რამდენი რაუნდი იყო?- ისევ ისეთი სახით მიყურებდა.
- რა? რას გულისხმობ?- თვალები ლამის გადმომცვივდა.
- ნუ თვალთმაქცობ, ყველამ ვიცით რა ძუკნაც ხარ.- ამაზრზენად გადაიხარხარა.
- შემახსენე, ბოლოს ვინ გიხმარა უკნიდან საპირფარეშოში?!- საჩვენებელი თითი საფერთქელთან მივიტანე და ფიქრის იმიტაცია განვასახიერე.
- გოგოებო, ლექციაზე გაგვიანდებათ.-გავიგე ჯონგუქს გაღიზიანებული ხმა, რომელსაც ყელზე ვენები დატყობოდა და ყბა დაჭიმვოდა.
- შენთან არ დამისრულებია ჰანა.- მზერა გავუსწორე, შემდეგ კი აუდიტორიისკენ გავემართე.
ჯონგუქიც უკან მომყვებოდა, რადგან პირველი მისი ლექცია მქონდა.
- ცოტაც და სიტყვებით იხმარდი.-გადმომჩურჩულა ჯონგუქმა.
- ჩათვალე უკვე ვიხმარე.- ვუთხარი და აუდიტორიას შევუერთდი.
როგორც ყოველთვის წინა რიგებში დავიკავე ადგილი, რადგან ჯონგუქთან უფრო ახლოს ვყოფილიყავი.
- გამარჯობა. - მოგვესალმა და სათვალე გაისწორა, რომელიც საშინლად სექსუალურს ხდიდა.
- როდის მოასწრო გაკეთება?- ამოვილაპარაკე.
- სექსუალურია, არა.- გადმომჩურჩულა გვერდით მყოფმა გოგომ, რომელსაც საერთოდ არ ვიცნობ.
- ჰო, მაგრამ უფრო სექსუალურიც მინახავს.- და აი პირველად წამომცდა, ის, რაც არ უნდა მეთქვა.
- ჰა? იცნობ? საიდან? - კითხვები მომაყარა.
- არა, მე ვიგულისხმე, რომ უფრო სექსუალური ბიჭებიც მინახავს.- რატომ ენა არ გამიხმა? ჯონგუქზე სექსუალური ადამიანი არ არსებობს!
- ჩოი მინა და კიმ ლიზა, ხელს ხომ არ გიშლით? - წარბი წამოსწია და ხელები გადააჯვარედინა.
ჯანდაბა, უკვე დავსველდი.
- არა, გვაპატიეთ, აღარ განმეორდება.- ღიმილი ძლივს შევიკავე და თავი ჩავხარე.
- ლექციების ბოლოს, ჩემს კაბინეტში დაუყოვნებლივ ორივე გამოცხადდით!- მკაცრი ტონით თქვა და ისევ ლექციის წაკითხვას მიუბრუნდა.
ორივე? გვერდით მყოფს ეჭვიანი მზერა ვსტყორცნე და ვეცადე ლექციაზე მომეხდინა კონცენტრირებას და არა ჯონგუქის შეხსნილ პერანგზე.
მთელი საათნახევარი ვუსმენდი ლექციას, მაგრამ ერთი სიტყვაც ვერ გავიგე, მხოლოდ ჯონგუქს და მის გამომწვევად გამოკვეთილ სხეულს ჰქონდა მიპყრობილი ჩემი ყურადღება.
ლექციების ბოლოს მე და მინა, რომლის გამოც პირველად მისაყვედურა ჯონგუქმა ლექციაზე, მივდიოდით მისი კაბინეტისკენ.
კარების წინ ლამის კრუნჩხვებში ჩავარდა, მე ვერ გავაღებ, მერიდებაო, თვალები ავატრიალე და კაბინეტის კარები შევაღე.
ჯონგუქს თავი საბუთებში ჰქონდა ჩარგული და ჩვენ როცა შევამჩნია სათვალე მოიხსნა და მაგიდაზე დადო, გამჭოლი მზერა გვსტყორცნა და ლაპარაკი დაიწყო.
- თქვენ ვერ წარმოიდგენთ, თუ როგორ მაინტერესებს რას განიხილავდით მაშინ, როცა მე ლექციას ვხსნიდი.-ფეხზე წამოდგა და ორივეს გარს შემოგვიარა.
- ლექციის გარდა სხვა რა გვქონდა განსახილველი, ბატონო ჯონგუქ?!- მოურიდებლად ვუთხარი, რის გამოც მინას გაკვირვებული მზერა და ჯონგუქის ჩაცინება მივიღე.
- მეც ჩამრთეთ საქმის კურსში, თუ შეიძლება.- ისევ მაგიდასთან მივიდა და ხელებით დაეყრდნო.
- ჩ..ჩვენ... უბრალოდ...- ხმა ძლივს ამოიღო მინამ, მაგრამ შუა საუბარში გაჩერდა.
- უბრალოდ რაღაც ვერ გავიგე და მან დამეხმარა.- თავი ამაყად მქონდა აწეული.
- მაშინ ჩემი დანიშნულება რა ჯანდაბა გამოდის? - ტონს აუწია, რასაც მისგან არ მოველოდი.
- არ შეიძლება?- გაღიზიანებულმა უხეშად ვუთხარი.
- მინა შეგიძლია წახვიდე.- ისე თქვა ჩემთვის მზერა არ მოუშორებია.
მინამ კაბინეტი დატოვა.
- ვერც კი წარმოიდგენ, თუ რაოდენ ნერვებს მიშლი! - კბილებში გამოვცარი და პატარა სავარძელზე დავეშვი.
- ლექციაზე ჩემი განხილვა ცუდია, პატარავ.- მოახლოვდა, ჩვენს შორის მანძილიც აღარ დარჩა.
- შენ ლექტორი ხარ თუ სექსმუშაკი?-გაბრაზებულმა მზერა ავარიდე.
- ეჭვიანობს ჩემი პატარა? - ეშმაკურად ჩაიცინა და უფრო მომეკრო, ფაქტიურად ჩემზე იყო გადმოწოლილი.
- იცოდე მაგ თვალებს დაგთხრი.- ისევ ისე მაცდურად მიღიმოდა და ჩემი ტუჩებისკენ მოიწევდა.
- ისე მინდიხარ! - და დაეწაფა ჩემს ტუჩებს, მეც მეტი ვეღარ მოვითმინე და ავყევი.
უცებ მტვრევის ხმა მოგვესმა, ჯონგუქმა მომშორდა და გარეთ გაიხედა. მეც გვერდში ამოვუდექი და ჯანდაბა, კაბინეტის პატარა ფანჯარის ძირას სკამი იდო ხოლო დერეფნის ბოლოს მინასაც მოვკარი თვალი, ქოშინით მირბოდა.
- დაგვერხა...
______-____-______-_____-_____-____-_____
გილოცავთ ახალ წელს 😊