Warning: Rated SPG! Kakailanganin ng—char. Merry Christmas!
***
"Pasko na naman, nguni't wala ka pa
Hanggang kailan kaya ako maghihintay sa iyo?
Bakit ba naman kailangang lumisan pa?
Ang tanging hangad ko lang ay makapiling ka."
Mariin akong napapikit nang marinig ko ang kanta mula sa labas ng gate ng bahay ko. Kahit hindi ko pa nakikita kung sino ang mga kumakanta ay alam ko na agad na sila Peter iyon. It's already 2 in the morning for goodness' sake at kakauwi ko lang galing sa bahay nila mama para sa Notchebuena.
"Sana ngayong Pasko ay maalala mo pa rin ako
Hinahanap-hanap pag-ibig mo
At kahit wala ka na, nangangarap at umaasa pa rin ako
Muling makita ka at makasama ka
Sa araw ng Pasko."
I let out a deep sigh as I opened my eyes again. Kaharap ko ngayon ang laptop ko because I'm working. I can't sleep at ayaw kong mag-isip ng kung ano kaya tinatapos ko na lang ang mga trabaho ko. Ayaw kong mag-isip, pinipilit kong magtrabaho, pinipilit kong tapusin lahat ng mga nasa harapan ko pero kahit ano yatang gawin ko ay hindi ako makapagfocus, hindi ako makapagconcentrate because I'm thinking about her. I miss her so much. I miss my September and I want to be with her right now but I can't... I just can't.
"Open your gate, Zahira! Celebrate your Christmas with us. Huwag kang sad girl!"
Napailing-iling na lang ako nang marinig ko ang sigaw na iyon ni Piper nang makalabas na ako ng bahay. They are all waiting for me to open the gate. Piper, Peter, Kael, and Sweden. May kulang. Muli akong napabuntong-hininga.
"Merry Christmas, Ate Zahi!" The three shouted samantalang si Piper ay tila nababagot na nakatingin lang sa akin.
Peter was holding a mic while Sweden was holding a small speaker kaya rinig na rinig ang kanta nila. Si Piper naman ay may hawak na dalawang wine while Kael was holding four gifts na sa tingin ko ay tig-iisa nila iyon.
"Para sa 'yo 'tong mga 'to, Ate Zahi. Regalo namin sa 'yo." Malapad ang ngiti ni Kael nang sabihin niya iyon nang mabuksan ko na ang gate at nang makarating kami sa loob ng bahay.
"Thank you," tipid kong sambit.
"Let's drink. Iinom tayo sa ayaw at sa gusto mo."
"Pagpasenyahan mo na ang kambal ko, Ate Zahi—"
"It's okay, Peter." Putol ko rito dahil sanay na rin naman ako sa kambal niya lalo na't lagi ko na rin naman itong nakakasama rito sa bahay.
Nang umalis si September ay sila na ang lagi kong kasama rito. Hindi nila ako iniwan since then kahit na hindi ko naman sinasabi. Hindi ako nagreklamo because for some reasons, I need them... I need someone, lalo na kapag naiisip kong sumuko na. I need someone who can remind me na meron pa si September... na babalik pa siya.
"Sweet mo naman sa amin, Ate Zahi. Nag-abala ka pa pero thank you."
Tinanguan ko lang sila nang maibigay ko ang mga regalo ko para sa kanila. I'm not used to giving gifts... pero nagagawa ko iyon ngayon sa kanila, sa mga kaibigan ni September. I don't know, siguro dahil masyado na rin silang malapit sa akin.
"I miss September," Piper cried.
She's now drunk at dadalawa na lang kami ngayon ang nandito sa dining area. Lasing na rin iyong tatlo kaya nasa kwarto na sila ngayon at natutulog.
Muli kong kinargahan ang baso ko ng alak at nilagok iyon ng minsanan lang. Sobrang pait ng lasa pero kung ikukumpara iyon sa nararamdaman ko ay walang-wala iyon.
I feel so empty right now. Hindi ko na rin magawang umiyak—o sadyang pinipigilan ko lang. Nagpapakabusy ako para lang hindi umiyak, para lang hindi makita ng lahat kung gaano ako kamiserable ngayon.
"Akin na lang siya—"
"Shut up, Piper," agad na putol ko sa kaniya at tinignan ko siya nang masama na ikinahalakhak niya lang nang malakas.
"Chill." She raised her hands, "kahit ano namang gawin ko sa 'yo lang 'yon uuwi at kakalampag." Tuloy niya at muli ring kinargahan ang baso niya ng alak at tipid na ngumiti. "You're so lucky to have her. Since grade school, up until now ikaw pa rin ang mahal niya. Kaya don't be afraid and don't think that she'll not come back because she will."
"I know," mahinang saad ko.
"And she's so lucky to have you. You have reasons to leave her pero hindi mo ginawa. Kahit nahihirapan ka na you're still there waiting for her."
I swallowed hard. Pilit kong pinipigilan ang luhang gustong kumawala mula sa mga mata ko.
It's been a year since she left. Hindi ko alam kung paano ko kinaya iyong isang taon na wala siya. Siguro dahil sa mga taong nasa paligid ko... dahil sa pamilya namin ni September, sa mga kaibigan niya na naging kaibigan ko na rin.
"That's because I love her... so much. I love her so much that I can wait no matter how long." I said weakly.
Piper nodded, "I know. Kaya hinayaan ko na kayo." Sambit niya at makaraan ang ilang segundo ay narinig ko na ang malakas niyang hagulgol. "Tangina niyo! Sana all na lang! When kaya? Eh, kung magmadre na lang kaya ako? What do you think?"
"Hindi mo bagay." I simply said as I caressed her back.
"Fuck you! Then what do you want me to do?"
"Wait until someone will come into your life—"
"Ayaw ko, tangina nila. Si September sana—"
"Fuck you!" I said cutting her off as I rolled my eyes at bahagya ko siyang tinulak.
Dumaan pa ang mga araw without her, without September. Habang dumadaan ang mga araw ay mas lalo lang nadadagdagan ang pagkamiss ko sa kaniya. I miss her so much at gusto ko na siyang puntahan sa Italy pero pinipigilan ko ang sarili ko because I know she's not yet healed. She's still healing herself at ayaw kong maging dahilan ako nang pagkaudlot ng pagpapagaling niya.
"Ate Zahi, isasakal na ako ni Vanessa sa October 7. Ayaw ko pa sana kasi wala pa si September pero nagmamadali na kasi si Van. Baka raw kasi agawin pa ako ng iba—"
"Epal, Swed. Ikaw itong nagmakaawa sa parents ko na pakasalan na kita."
Napailing-iling na lang ako dahil kila Van at Sweden sa tapat ko. I closed my laptop as I faced them.
"Sana makapunta siya," biglang lumungkot ang boses ni Sweden kaya napalunok ako.
"Message her." Vanessa suggested.
"I already messaged her, babe." He let out a deep sigh.
Gusto ko na ring umuwi si September but I can wait until she's ready to come back. Kung sakali mang hindi siya makakauwi sa kasal ng kaibigan niya ay maiintindihan ko.
"Ate Zahi, kailan mo balak umattend ng kasal ko? Kapag tapos na?"
Saglit kong nilayo ang cellphone mula sa tenga ko nang marinig ko si Sweden sa kabilang linya. I wiped my tears as I looked at Pam's grave again. Sa kasal dapat ako ni Sweden didiretso but I just found myself driving my way here at Pam's.
"I'm on my way, Swed."
"Ate, bilis. May surprise kami sa 'yo," humalakhak si Sweden sa kabilang linya bago niya pinatay ang tawag na siyang ikinabilis ng tibok ng puso ko sa hindi ko malamang dahilan.
Nang makapagpaalam ako kay Pam ay nagmadali na akong pumunta sa kasal ni Sweden at ganoon na lang kalakas ang tibok ng puso ko when I saw her. Likod palang pero alam ko nang siya iyon. She's here. Finally, she came back. My September came back.
"Mommy Zahi!" Zeirah shouted as she came near me.
Mas lalo pang kumaripas ang bilis ng tibok ng puso ko. I don't know what to feel anymore. Halo-halo na. Kaba, takot, saya, at ang mas nangingibabaw ay ang pagkamiss ko sa kaniya...
"Please, don't cry," I gently whispered as I wiped her tears using my hand.
Iyong luhang matagal ko nang pinipigilan ngayon ay kumawala na. God, I missed her so much.
"I missed you so much, Zahira."
I smiled as my tears pooled into my eyes. Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay niya hanggang sa hindi ko na napigilan ang sarili kong yakapin siya nang mahigpit, sa harap ng madaming taong ngayon ay naghihiyawan na, lalo na ang umiiyak nang mga kaibigan ni September. I can see in their eyes the happiness while they are looking at us.
"Oh, 'nak. You're red. Are you okay? Are you not feeling well? We can go back to your hotel now—"
"I'm okay, pa." Tipid kong sagot at nag-iwas ng tingin kay papa at muli kong tinignan ang sinend ni September sa aking kamay niya.
Did she send it on purpose? O ako lang itong nag-iisip ng iba? What the fuck, Zahira? This isn't you.
"I'm so thankful that you are in my life, September. You are the best thing that has ever happened to me. Thank you for being my happiness, my home, and my solace." I said as I kissed her again, but this time on her lips.
I just found out that Lucas escaped from prison again kaya nagmadali na akong umuwi kahit hindi pa tapos ang trabaho ko. I need to be with September and Zeirah. I'm afraid of what might happen again. Ayaw ko nang maulit pa iyong mga nangyari sa nakaraan that's why I'm willing to do everything to protect her, to protect them.
I don't want to lose her again.
"Isang lapit pa, papaputukin ko na itong bungo ng boss niyo! Isang galaw pa!" Lucas shouted.
I closed my eyes because I don't wanna see September crying and hurting. It pained me more. I'm trying to give her the life she deserves... pero bakit? Bakit paulit-ulit na lang siyang nasasaktan? Bakit paulit-ulit na lang bumabalik sa kaniya ang mga nakaraan?
"Zeirah's waiting for her. She needs September. She needs a mother..." I swallowed hard, "your daughter needs a mother, Lucas. So please, let her live. Let September live." I pleaded as I cried.
Kahit ayaw kong banggiting anak niya si Zeirah ay iyon na lang ang naisip kong paraan baka sakaling kahit papaano ay lumambot ang puso ni Lucas. Sana...
"Please, hayaan mo na si September, Lucas. Let her live and be happy with your daughter... with Zeirah." Mas lalo akong napaiyak habang sinasabi ko iyon sa kaniya.
Naramdaman kong nawala ang mahigpit na pagkakahawak niya sa akin. Maya't maya ay narinig ko ang malakas niyang halakhak at pag-iyak kaya mas lalo akong natakot sa pwede niyang gawin.
"I'm sorry. Tell Zeirah... tell her that I'm sorry. Please, protect her from people like me. I'm sorry," umiiyak na sambit ni Lucas bago ko narinig ang malakas na pagputok ng baril niya sa kaniyang ulo.
Lucas killed himself that day.
"I couldn't imagine my life without you. I want to be with you forever and grow old with you." September said as she came near me. She held my hands and she knelt down in front of me. "Zahira Hernandez, I am so in love with you and I want to spend the rest of my life with you. So will you marry me... again?" Binuksan nito ang pulang box na may lamang singsing saka nilahad iyon sa harapan ko.
I was about to propose to her pero inunahan niya ako pero imbes na iyon ang isipin ay mas nangibabaw sa akin ang saya, ang tuwa kaya hindi ko na naman napigilan ang sarili kong mapaiyak. I'm so happy right now. I'm so happy that finally, sigurado na akong hindi na ulit mangyayari ang mga nangyari sa nakaraan.
"Kung gagawin niyo man akong ninang ni Solace gusto ko ako lang. H'wag na kayong magdagdag, please lang." Piper said when September told her that she wants her to be our daughter's godmother. "I can give her anything she wants. Hindi na kailangan ng maraming ninang. Ako lang sapat na. Right, Solace?" She added as she pinched Solace's cheek na agad tinabig ni September dahil siya ngayon ang nakabuhat sa anak namin.
"Kaya lalong lamalaki 'yang pisngi ni Solace dahil sa kagaganiyan niyo sa kaniya, eh." Reklamo ng asawa ko.
"Edi ikaw na lang kurutin ko sa pisngi—"
"Don't you dare," I cutted her off when she was about to touch my wife.
"Ikaw na lang, Zahira—"
"Stop it," sambit ni September na siyang ikinatigil ni Piper.
Piper rolled her eyes, "sarap niyong pag-untugin. Right, Solace?"
"Aye!" Sumagot ang anak naming mag-iisang taong gulang palang kaya humalakhak si Piper na ikinasama naman ng tingin namin sa kaniya.
"Yaya Angge, kuhanan mo nga si Piper ng juice tapos ibuhos mo sa kaniya nang mahimasmasan," utos ni September sa katulong naming ngayon ay masama rin ang tingin sa hindi malamang dahilan.
"Gusto kasi ni Manang Angge tawagin siyang Knight, ewan ko ba riyan." Natatawa namang sumingit ang isa naming katulong na si Yaya Monica.
Napailing-iling na lang ako at kukunin ko na sana si Solace kay September nang makarinig kami nang malakas na sigaw at pagtingin namin ay nadulas si Yaya Angge habang hawak ang juice kaya sa kaniya nabuhos iyon. Tawang-tawa si Solace kaya pati sila September ay tumatawa na rin.
[A/N: Ayos ba, DownfallAchlys ?]
"Love, I want to eat you."
I narrowed my eyes at September because of what she said. She's now pouting like a child. How can I resist her? She's so cute.
"Eat me or I'll eat you?" She playfully asked.
"Stop it, September. Solace and Zeirah might hear you." I joked.
Mas lalo siyang lumabi, "tulog na sila. Isa pa ay nasa kabilang room sila. Hindi nila tayo maririnig." Lumapit siya sa akin.
I bit my lower lip when she sat on my lap and she seductively wrapped her hand around my neck. I swallowed hard trying to calm myself.
"Edi don't," tatayo na sana ito nang hawakan ko ang kamay niya at muli siyang hinila saka siniil ng halik sa labi na ikinangiti niya. "'Di, 'wag na. Ayaw ko na—"
"Shut up and kiss me," I said cutting her off.
Humalakhak siya, "gusto rin naman pala."
Muli ko siyang tinignan nang masama, "you're so noisy, September."
Ngumiti ito at hindi na muling umimik. Inayos niya ang pagkakaupo niya sa lap ko at siya na ngayon ang sumiil sa akin ng mainit at malalim na halik na siyang ikinaungol ko.
I was about to bit her lip when she moved. I swallowed hard when she seductively removed her blouse in front of me. She's bitting her lower lip and looking at me while she's doing that. Halatang sinasadya nito dahil alam niyang iyon ang kahinaan ko.
Nang sa wakas ay matanggal na niya ang damit niya ay agad na bualandra sa akin ang hinaharap niya. Wala akong ibang nagawa kundi mapalunok at mapamura sa isipan ko. She's really good at teasing me, alright.
"Ah, love, naman. Let me dominate you." Tila nagtatampong lumabi si September nang hilahin ko siya at pinahiga sa kama.
I'm now on top of her. She's so sexy and I can't help it. She can dominate me whenever she want after this... but just not now.
I was leaning on her. Titig na titig lang ako sa kaniyang mga mata. Thinking how beautiful she is. And thinking how grateful and lucky I am to have her in my life... that she's finally mine and that she's already my wife... that I can kiss, hug, touch her, and call her whenever I want.
"I love you," I whispered as I gently touched her cheek with my hand.
Nawala ang pagtatampo sa mga mata niya at napalitan ng ngiti ang kaniyang mga labing kanina lang ay nakalabi. I can see in her eyes how much she loves me.
I gave her small kisses on her neck bago ako napunta sa mismong labi niya. Her hands were wrapped around my nape para mas lalo pang diinan ang halikan naming dalawa. I slowly entered my tongue inside her.
Kung paano iyong nararamdaman ko noong una ko siyang hawakan at halikan ay ganoon pa rin hanggang ngayon ang nararamdaman ko. Hindi pa rin nagbabago. Nandoon pa rin iyong pag-aalala na baka masaktan ko siya, nandoon pa rin iyong saya, iyong pagmamahal ko sa kaniya. Hindi iyon nawawala... at hinding-hindi iyon mawawala. I will love September for the rest of my life. I will love her no matter what.
"W-what is that? W-where did you get that?" September asked and she swallowed hard when she saw the handcuff I was holding.
"Magagamit mo 'yan. Believe me. Baka nga pasalamatan mo pa ako after."
Muling bumalik ang boses ni Piper sa isipan ko when she gave the handcuff to 2 years ago. I don't know but I kept it. I never thought that na gagamitin ko ito ngayon... kay September.
"L-love? D-don't tell me you'll gonna handcuff me?" Nanlaki ang mga mata ni September.
"Handcuff her, tignan mo uungol 'yon nang malakas. Pustahan. She'll like it. Siyempre sa una aarte muna siya."
Mariin akong napapikit at sa isipan ko ay minumura ko na si Piper. Dalawang taon na ang nakalipas pero alalang-alala ko pa rin ang mga sinabi niya when she gave this.
Hindi ako nagsalita lalo na't hindi ko rin naman alam ang sasanihin ko. Muli na lang akong lumapit kay September and I kissed her aggressively. Wala na rin nama siyang nagawa. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko habang kinukuha ko ang mga kamay niya to handcuff it to my headboard.
"W-where did you learn that?" She asked between our kisses.
I didn't bother to answer. Bumaba ang halik ko nang sa wakas ay nailagay ko na ang ang handcuff sa kamay niya at nailock ko na ito.
Napadpad ang isang kamay ko sa kaniyang dibdib, gently massaging it that made her moan. I saw her closed her eyes and bit her lower lip.
"Oh, god."
Mas lalo akong ginanahan because of her moan. I licked her left boob pataas sa kaniyang leeg. Ramdam na ramdam ko ang pagtaas ng balahibo niya, even when her nipple became harder. Ramdam ko rin ang malalalim niyang hininga, at ang pag-alon ng kaniyang puson.
I gave her kisses down to her flat tummy hanggang sa mapadpad ako sa puson niya. I removed her silky bottom at narinig ko ang hagikgik ni Ember nang mabasa ko ang nakaprint sa harap ng kulay red niyang panty.
"Seriously?" I asked. Hindi ako makapaniwala.
"Eat me," she said and after that she bit her lower lip while grinning.
'Eat me' iyon ang nakaburda sa harap ng kaniyang panty.
Napailing-iling na lang ako at tinanggal iyon nang dahan-dahan. Kahit hindi niya sabihin ay alam kong si Piper ang nagsuggest no'n sa kaniya because I heard them yesterday.
Muli akong lumapit sa kaniya at hinalikan siya sa labi while my hand massaging her boob. Bumaba ang halik ko hanggang sa dibdib niya. I hardly licked and sucked her nipple that made her moan in pleasure.
Damang-dama ko kung paano magsitayuan ang mga balahibo niya sa ginagawa ko hanggang sa muli akong mapadpad sa ibaba niya. Muli kong naramdaman ang pag-alon ng puson niya nang bigyan ko ito nang mumunting halik bago mas lalong bumaba.
I gave her a kiss on her femininity while my hand still massaging her left boob. Bumaba ang kamay ko sa kaniyang maliit na baywang when I started licking her clit.
"Sa tingin mo maririnig ako kapag umu—oh, goodness! Mm," hindi niya napigilan ang malakas niyang ungol when I started sucking her clit.
She was moaning so hard in pleasure. Mabuti na lang at malabong maririnig kami because our room is soundproof at hindi ko iyon nasabi sa kaniya.
"You can moan, love. Our room is soundproof," I finally said it. "I want to hear you moan." I added while I'm still between her legs.
"Why did you just say it now? Oh, fuck, it feels so good." A satidfied moan escaped again from her lips when I finally enter my tongue inside her.
I can feel her wetness. She's really turned on kaya mas lalo akong ginanahan. I thrusted my tongue inside her, paulit-ulit ko iyong ginawa and her moan became louder and louder. While thrusting, licking, and sucking her, my fingers are now massaging her clit.
"D-do me more, love." She begged.
Saglit akong lumayo so that I can now enter my finger inside her. I thrusted my finger slowly at first not until September begged for more .
While thrusting my two fingers inside her, I can't help myself but to stare at her body. God, she's so sexy and I can't help but to crave more of her.
Alam kong marami nang hindi magandang nangyari sa nakaraan ni September pero ni kaunti ay hindi nagbago ang pagtingin ko sa kaniya, mas lalo pa ngang nadagdagan. Hanga ako sa pagiging matatag niya kahit sobrang sakit at sama ng naging nakaraan niya that's why I really love her and I'm willing to do everything just for her.
Her eyes were closed kaya malaya akong natititigan ang bawat reaction ng mukha niya, ang bawal galaw ng katawan niya, kung paano bumukas ang mga labi niya everytime she's moaning, and how she bit her lips when she's trying to stop herself from moaning. Everything about her is beautiful. In my eyes... she's perfect.
I came near her face, still thrusting my finger inside her. I kissed her on her lips that made her open her eyes for awhile. She tried to kissed me back pero sa tuwing bumibilis ang paggalaw ko sa loob niya ay nakakagat niya ang labi ko para pigilan ang pag-ungol niya.
"I w-want to touch you," she said panting.
"After this," I said while looking at her intently.
"Gosh, y-you're so hot." Mahinang sambit niya habang nakatitig din ito sa akin.
"I know," I simply said.
Muli siyang lumabi pero agad iyong napalitan ng ungol nang mas lalo kong diinan at bilisan ang galaw ko sa loob niya. Napapikit siya habang nagtataas baba ang katawan niya dahil sa kaniyang paghinga.
"H-harder, love. Oh, god. M-make it t-three." She bit her lip after that and I saw how her face turned red.
Cute.
I added one finger to make it three na mas lalo pang ikinalakas ng ungol niya. She whimpered and moaned in pleasure at halos hilahin na niya ang kamay niya mula sa pagkakahandcuff because she really want to touch me.
Not now, love.
Muli akong bumaba habang ang isang kamay ko ay napadpad sa kaniyang leeg, choking her while kissing her boob, sucking and licking it aggressively. Bumaba pa ang halik ko hanggang kaselanang bahagi ng katawan niya. I started to licked and suck her clit that made her whimpered. Mas lalo din siyang napatihaya.
"Love, I'm c-cumming—"
I thrusted faster and harder until I already felt her release. Hindi ako nag-atubili, I licked her juices and sucked it habang patuloy pa rin ang dahan-dahan kong paggalaw sa loob niya. Ramdam ko na rin ang paghihina ng mga hita't tuhod niya after that.
"Do you still want to dominate me?" I asked teasing her while still massaging her femininity.
She weakly rolled her eyes, "tingin mo sa akin? Mahina?"
Bahagya akong natawa dahil ayaw talaga nitong nagpapatalo.
"I can still do it. Try me," she added.
Lumapit ako sa kaniya bago ako muling nagsalita. At nang masabi ko ang gusto kong sabibin ay ganoon na lang manlaki ang mata niya at halos maiyak na siya.
"I don't have the handcuff key, love. I don't know where I put it."
***