Yanagi POV
Nakalayo narin sila! Inilapag ko naman si Dion sa lupa.
"Sinasabi ko na nga ba, mangkukulam ka rin." Saad ko habang nakaharap sa bruhang Xandra.
"Pero kawawa ka, dahil hindi ka pinakinggan ng mahal mo." Saad niya na nakasakay na sa walis niya habang tumatawa.
"Ako si Yanagi Shanijino, tandaan mo ang pangalan ko. Pangalang tatalo sayo," seryoso kong sambit.
"Ako si Xandra ang papatay sa'yo," sabi din niya. 'Sa amin kasi ipapakilala muna namin ang aming mga sarili, bago namin taposin ang aming mga kalaban.'
"Internal knife weapon!" Sigaw ko at ang hairband ko ay naging daang-daang kutsilyo. Sabay atake sa kaniya.
"Oh, interesting." Salita niya. 'P*ta! Nag-english ang mangkukulam!' Lumipad naman siya at inihanda ang tungkod sabay kabig dito. Kaya ang mga kutsilyo ko ay bumalik sa akin.
"Frequently shield!" Sigaw ko dahil hindi ko mautusan ang mga internal knife ko na tumigil. Ang iba naman ay tumatagos at nagkasugat-sugat na ako sa iba't-ibang bahagi ng katawan ko.
"Nakakatawa!" Tawang-tawa niyang ani.
"Tch!" Tanging angil ko lang.
"Alam mo bang estudyante ako ni Miss Irene?" Tanong nito na tawang-tawa. 'Bakit nag tanong ba ako?' Pero imbis na itanong ko iyon ay tumawa lang ako, at ang tawang iyon ang nagpahinto sa kaniyang tumawa.
"Talaga lang," sabi ko na lang.
"Anong nakakatawa?" tanong niya at galit na galit dahil sa pagtawa ko.
"Alam mo rin bang pinatay ko na ang guro mo?" Natatawa kong ani. 'I just want to tease her, but it's true.'
"A-Ano?" tanong niya.
"Pinutolan ko pa nga siya ng ulo," sagot ko.
"Walanghiya ka. Ice make hammer!" Sigaw niya, katulad ito kay Irene, hindi iba ito. Pumikit ako dahil anong gawin ko hindi talaga gumalaw ang katawan ko.
"Gumalaw ka, p*ta!" sigaw ko. 'Ayan na! Gumalaw ka mga paa! Sige na gumalaw na kayo, ayaw ko na dito ako magtatapos, marami pa akong po-protektahan!' Pumikit na lang ako ng walang makitang ibang paraan.
"Sun flower seeds ingrown!" Sigaw ng kung sino.
"Ano!" Sigaw ng bruha ng mabaliwala lang ang atake niya. Dumilat naman ako at nasa dibdib na ako ng lalaking may orange na mata, may kulay berde na pakpak.
"Wala kang karapatan saktan ang reyna ko," seryosong ani ni Dion.
"Oh, gising na ang magaling na diwata." Ani ni Xandra.
Dion Ronnie POV
Para akong lumulutang patungo sa aking nakaraan. May nakita akong babae na tapos na magbihis at lumingon ito sa akin.
"Bastos!" sigaw ni Yanagi.
"Yanagi hindi," sabi ko ngunit may nagsalita sa likod ko. Pareho kami ng anyo.
"Pasensya na miss napadaan lang ako," sabi ng lalaki. Agad namang pumikit ang babae.
"Nagsasabi ka nga ng totoo," saad ng babae.
"Huh?!"
"Ako pala si Yanagi. Yana na lang itawag mo sa akin," saad ni Yanagi.
"Dion Ronnie, Dion na lang." Saad ng lalaki at ngumiti. Simula noon ay palaging nagkikita ang dalawa. Hanggang sa mangyari ang hindi nila inaasahan.
"Yana, totoo bang mangkukulam ka?" tanong ni Dion habang nakatalikod kay Yana. Agad naman siyang niyakap ni Yana patalikod.
"Oo," sagot nito.
"Bakit hindi mo agad sinabi?" tanong ni Dion.
"Dahil natatakot ako, dahil mahal kita." Sagot nito at umiyak. 'I just realize, one hundred years na nagdusa at naghirap ang babaeng mahal ko, dahil sa pagmamahal niya sa akin. Nagawa niyang pagtaksilan ang kalahi niya para protektahan ako, ngunit hindi ko lang siya nagawang protektahan.'
~
"Taposin na natin ito," saad ko.
"Sige," saad ni Xandra. Agad kong pinalayo si Yana.
"Maximum trill whirlwind!" Sigaw ni Xandra, ginamit na niya ang totoo niyang kapangyarihan.
"Maximum full wind!" Sigaw ko at agad kinulong si Xandra sa isang botelya.
"Ah!" sigaw niya pero tumawa agad. Nagtaka ako no'ng una pero ngayon alam ko na ang binabalak niya. Nakatakas siya sa botelya ko.
"D*mn!" sigaw ko.
"Resistant fire!" Muling sigaw ni Xandra.
"Frequently shield!" sigaw ni Yana. "Internal knife weapon!" sigaw niya pa.
"Sun flower seeds ingrown!" sigaw ko.
"Maximum full wind!" Sabay naming sigaw ni Yana. Hindi namin binigyan ng pagkakataon na umatake si Xandra sa amin.
"Hindi maaari ito!" Sabi niya at sumigaw ng unti-unti na siyang naglalaho.
Natalo namin si Xandra, ako ayos lang naman gano'n din si Yana.
"Yana," tawag ko dito.
"D-Dion, ikaw ba talaga 'yan? Nagbalik ka na ba talaga?" Marami niyang tanong kaya napatawa ako.
"Yes," sagot ko. Niyakap naman niya ako agad ko rin siyang niyakap.
"Dion," bangkit niya sa aking pangalan.
"Alright! Saan na tayo ngayon pupunta?" tanong ko. Agad namang naging berde ang mata niya.
"Doon!" Sagot niya sabay turo sa isang direksyon.
Ana POV
Iniisip ko ngayon si Yanagi at Dion, nakaligtas kaya sila?
"Iniisip mo si Yanagi at Dion?" tanong ni James.
"Oo." sagot ko habang nakatingin sa tatlong buwan at sa mga bituin.
"Meron ka rin iniisip na iba," saad nito kaya napatingin ako ulit sa kaniya.
"Meron," sagot ko na lang.
"Ano 'yun?" tanong niya.
"Ah, 'yung dating tayo." Sagot ko at tumawa ng kaunti.
"Ah oo nga, 'yung naligaw ako sa mundo niyo at 'yung naging bodyguard mo ako?" tanong niya.
"Oo, alam mo ba no'ng umalis ka dito? Naging miserable kaming lahat, lalong-lalo na ang apat na 'yan." Sabay pakita sa mga larawan ni Ivan, Cassandra, Yana at Dion.
"Nabalitaan ko kay Bobby, sinugal mo daw ang buhay mo?" tanong niya.
"Oo, kasi sa paraan lang ng kapangyarihan ko matatalo ang Witch Supreme." Sagot ko at mapait na ngumiti.
"Pasensya na kung hindi na ako bumalik," saad niya.
"Sa mga panahon na 'yun, nag focus ka bilang isang ama." Saad ko at tumingin sa kaniya.
"Oo, dahil sa nakabuntis ako." Saad niya na hindi na nakatingin sa akin.
"Kaya lang naman ako nabuhay muli, dahil sa kapatid ko, sa kaharian at dahil sa pag-iisip mo sa akin no'ng nag reincarnated ka." Saad ko dahilan kung bakit siya lumingon sa akin.
"Bakit dahil sa akin?" tanong niya.
"Dahil nga naisip mo ako at nabuhay ako sa imahenasyon mo," saad ko.
"Paano pag natapos na ang mga ito?" tanong niya.
"Siguro babalik na ako sa lugar kung saan ako galing," sagot ko. Bigla niya naman akong niyakap.
"Ayaw ko mawala ka," saad niya. 'Sasamantalahin ko muna ang pagkakataon na ito, ang mga yakap niya, ang init ng kaniyang haplos.'
"Hm, kahit anong pigil natin dadating at dadating talaga ang panahon na mawawala na ako." Saad ko at kumalas sa yakap niya. Nangako ako na hindi na ako iiyak ngunit ngayon lumalabas na ang mga taksil kong luha sa aking mga mata.
"Ano ang dapat kong gawin para hindi ka na mawala?" tanong nito. Habang hinahawakan na ang mukha ko ngayon.
"Wala, wala James dahil na katadhana na 'yun sa akin, patay ako na muling binuhay at pag matapos na ang misyon ko dito ay babalik na ako sa pagiging patay." Mahaba kong saad.
"Ngunit," saad nito at nilapit ang noo niya sa noo ko habang umiiyak.
"Pwede ba kalimutan muna natin ang tungkol diyan? Enjoy muna tayo habang may oras pa ako," saad ko.
"Hmm," sagot niya at agad sinakop ang labi ko. 'I missed this so much, the way he talk, the way he move his lips. All of him!'
Someone POV
"Ano ang gagawin natin ako ang nasasaktan para kay Ana," saad ko.
"Wala tayong magagawa dahil kabilang na siya sa mga namayapa ng mga diwata, kaya lang siya bumalik sa fairy land dahil sa isang misyon." Salita ng aking asawa. Habang tinitingnan namin ang aming mga anak.
"Ngunit may magagawa kaya tayo?" tanong ko.
"Wala, ang magagawa lang natin ay ipagdasal sila." Saad ng aking asawa at niyakap ako. Ayaw ko na maghirap ang aking anak, ngunit ang paghihirap ay parte na ng buhay.
Cassandra POV
Hindi maaari! Ayaw kong mawala si ate sa akin, ayaw ko.
"Si Yanagi at Ronnie!" sigaw ni Vince.
"Yanagi!" sigaw namin habang nakakapit si Yanagi kay Ronnie na may kulay berdeng pakpak, siya talaga si Dion. Binaba niya agad si Yanagi.
"Ayos ka lang ba?" tanong agad ni Ivan dito.
"Oo ayos lang ako," sagot ni Yanagi.
"Mabuti at maayos ka."
Napakasaya ko dahil ligtas sila, ngunit nalulungkot rin dahil sa nalaman ko kay Ate Ana. Ngunit bigla na lang ako nakaramdam ng sakit sa may dibdib ko.
"Ah!" Daing ko.
"Cassandra!" Ang huling boses na narinig ko bago ako nawalan ng malay.
.............
A/N: Merry Christmas everyone and Happy New Year, I hope na kahit malayo tayo sa isa't-isa ay masaya parin kayo with your families, huwag muna ninyong isipin ang reporting sa January hahahaha. Btw, this is my update, malapit na din matapos ito. I think kung bibigyan ko pa ba ito ng Book 2 or hindi na hahahahah. Abangan na Lang ninyo.