ថ្នមស្នេហ៍ក្បែរកាយ(ចប់)

ភាគ៣៤

@ព្រឹក~~
ថ្ងៃនេះមិនខុសពីថ្ងៃម្សិលទេ ថេហ្យុងបានចេះធ្វើម្ហូបបែបនេះគេក៏មិននៅស្ងៀមដែរ ព្រឹកឡើងមិនទាន់រួតរះសម្អាតខ្លួនចុះមកជាន់ខាងក្រោមដើម្បីធ្វើម្ហូបឲអ្នកជាស្វាមីបានបរិភោគ ។បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកហើយរួចរាល់រាងក្រាស់គឺត្រូវចេញទៅក្រុមហ៊ុនដោយមានអ្នកជាភរិយាជូនដំណើរមកកាន់ឡានដូចតែរាល់សព្វមួយដងយ៉ាងចឹង ។

<<លោកចន>>ថេហ្យុងបន្លឺឡើងទើបនាយក្រាស់រហ័សងាកមកឆ្លើយតប

<<បាទ>>ជាទម្លាប់ទៅហើយដែលនាយតែងតែប្រើសម្ដីផ្អែមស្រទន់ជាមួយអ្នកជាប្រពន្ធបែបហ្នឹងនោះ

<<ខ្ញុំចង់ទៅលេងស៊ូរីននិងជីមីន ថ្ងៃនេះខ្ញុំសុំអនុញ្ញាតពីលោកបានទេ?>>ថេហ្យុង

<<ហឹម បានតើចាំបងឲយ៉ុងកាងជូនទៅ>>ជុងហ្គុក

<<ចុះក្រែងគាត់នៅមើលចំការអ្នកម៉ាក់នោះអី>>ថេហ្យុង

<<ពេលនេះគេមកវិញហើយ>>

<<អូ៎បែបហ្នឹងក៏បាន អញ្ចឹងលោកឲគាត់ប្រញ៉ាប់មកយកខ្ញុំផងណា ខ្ញុំនៅចាំ>>

<<okay>>

<<byeប្ដីសម្លាញ់>>នាយតូចជំទើតជើងឆ្មក់ថើបបបូរមាត់ស្វាមីមួយចឹបទើបដកមកវិញថែមទាំងផ្ដល់ស្នាមញញឹមពព្រាយ ហើយនាយក្រាស់ក៏ញញឹមតបមុននឹងឡើងឡានជិះបើកចេញទៅធ្វើការទៅ ។
ថ្ងៃក្ដៅបន្តិចទើបនាយយ៉ុងកាងបានមកយកថេហ្យុងតាមបញ្ជារបស់អ្នកជាចៅហ្វាយដែលកំពុងតែជាប់រវល់ការងារនៅក្រុមហ៊ុននោះ បើថាថ្ងៃនេះមិនរវល់ទេម្លេះហើយប្រហែលជាជុងហ្គុកជូនថេហ្យុងទៅដោយខ្លួនឯងបាត់ទៅហើយ

<<អ្នកប្រុសថេហ៍>>យ៉ុងកាង

<<បងយ៉ុងកាងមកហើយ ចាំខ្ញុំមួយភ្លេតណា ខ្ញុំឡើងទៅយកកាបូបសិន>>ថេហ្យុង

<<បាទ>>
រាងតូចរត់ស្ទុយឡើងទៅជាន់ខាងលើយកកាបូបរបស់ខ្លួនហើយទើបចេញមកវិញដោយមិនភ្លេចលាវ័យចំណាស់ទាំងពីរនោះទេ ទោះជាពួកគាត់មិនសួរនាំក៏ថេហ្យុងត្រូវតែប្រាប់គាត់ឲបានដឹងដែរ ។
បន្ទាប់ពីយករបស់ហើយ ថេហ្យុងក៏ដើរចេញមកដោយមាននាយយ៉ុងកាងចាំបើកទ្វាឡានឲជាស្រេច ហើយមិនយូរពួកគេក៏ចេញដំណើរទៅ នៅតាមផ្លូវកំពុងតែធ្វើដំណើរនេះ ដោយជិះកាត់ផ្សារមួយកន្លែងទើបថេហ្យុងបានប្រាប់ឲយ៉ុងកាងបញ្ឈប់ឡាន

<<បងយ៉ុងកាងឈប់សិន>>ថេហ្យុង

<<មានអ្វីហ្ហេស់?>>យ៉ុងកាង

<<ខ្ញុំចង់ដើរផ្សារបន្តិច ព្រោះថាក៏ចង់ទិញរបស់ខ្លះៗផ្ញើស៊ូរីនដែរ>>

<<អញ្ចឹងចាំបន្តិច>>ថាហើយនាយយ៉ុងកាងក៏បត់ឡានចចូលទៅចតមួយកន្លែង ដោយឈប់ឡានហើយថេហ្យុងក៏ចុះមក ដំបូងថេហ៍គេមិនចង់ឲយ៉ុងកាងទៅដើរតាមខ្លួននាំតែពិបាកនោះទេ ប៉ុន្តែដោយហេតុនាយម្នាក់នេះចង់តាមការពារអញ្ចឹងហើយក៏ឲតាមទៅ

<<បងបើហត់ មិនបាច់ដើរតាមខ្ញុំក៏បាន>>

<<អត់ទេ បងមិនហត់នោះទេ*រីងៗៗ>>ភ្លាមនេះដែរទូរស័ព្ទនាយយ៉ុងកាងក៏រោទិ៍ឡើង

<<បងសុំលើកទូរស័ព្ទមួយភ្លេត>>ថាហើយនាយក៏ដើរមកខាងមុខបន្តិចចំណែកឯថេហ្យុងចេះដើរមើលអីវ៉ាន់បន្តនឹងឯង ។

<<តុក្កតានោះស្អាតម្លេះមុខដូចលោកចនហិហិ>>រាងតូចក្រឡេកភ្នែកប៉ះនឹងតុក្កតាមួយដែលនៅតូបលក់រៀងឆ្ងាយដែរនោះ គេក៏ដើរទៅរកទុកឲយ៉ុងកាងនៅឈរនិយាយទូរស័ព្ទតែម្នាក់ឯង

<<បងមួយនេះ អេ...ចោរ!!>>ថេហ្យុងដើរមកដល់មុខតូបនេះមិនទាន់នឹងបន្លឺសួរតម្លៃផងក៏មានបុរសម្នាក់រត់មកកញ្ឆក់ការបូបរបស់គេ ថេហ៍មិនគិតយូរទេក៏រត់ទៅតាមតែម្ដង រីឯនាយយ៉ុងកាងវិញទម្រាំតែនិយាយទូរស័ព្ទចប់គឺអស់រយៈពេលមួយសន្ទុះធំហើយ ឥឡូវក៏ចប់ល្មមនាយស៊កទូរស័ព្ទដាក់ចូលក្នុងហោប៉ាវវិញទើបងាកមុខមកក្រោយតែថាក៏បាត់វត្តមានថេហ្យុងដែលឈរនៅទីនេះមុនហ្នឹង

<<អ្នកប្រុសថេហ៍~ អត់ទោសអ៊ំស្រីក្មេងប្រុសដែលឈរនៅទីនេះមុននឹងទៅណាបាត់ហើយ>>យ៉ុងកាងសួរនាំមកកាន់ស្រ្តីវ័យចំណាស់ម្នាក់ដែលជាម្ចាស់តូបលក់មួយនេះ

<<មិញឃើញដើរទៅតូបខាងមុខនោះ>>

<<អរ..បាទអរគុណហើយអ៊ំ>>ថាហើយនាយក៏ដើរទៅតូបខាងមុខដែលគាត់ចង្អុលមុននេះ ប៉ុន្តែពេលមកដល់ក៏នៅតែមិនបានឃើញទៀត នាយចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលខំប្រឹងចោលគំនិតអវិជ្ជមានទើបដើររកបន្ត ប៉ុន្តែថានៅតែមិនឃើញទើបនាយក៏សម្រេចចិត្តដើរចេញពីផ្សារនេះទៅចំណតឡានតែម្ដង មកដល់ក៏មិនបានឃើញទៀត ។

<<អ្នកប្រុសថេហ៍ទៅណា>>យ៉ុងកាង
.....
ងាកមកមើលថេហ្យុងឯណេះវិញ ពេលនេះបានរត់មកទាន់ចោរដែលឆក់ការបូបរបស់គេហើយ

<<ឆាប់ឲមកយើងវិញភ្លាម>>ថេហ្យុង

<<ចង់បានហេស៎ក៏យកទៅ>>ថារួចបុរសម្នាក់នេះក៏គ្រវែងចោលទៅខាងក្រោយ ថេហ៍សម្លឹងនឹងគេបន្តិចមុននឹងដើរសន្សឹមៗថយក្រោយមករើសការបូបនេះ នាយតូចក៏មានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលដែរ វាមិនដែលអ្នកណាឆក់ការបូបគេហើយក៏បោះឲវិញងាយៗអញ្ចឹងទេ ។
*ដឹបបបប
រវល់តែសម្លឹងមុខបុរសដែលឈរនៅចំពោះមុខភ្លេចចាប់ភ្លឹបនឹងខាងក្រោយ ទើបពេលនេះក៏ប្រហេសដោយឲនរណាម្នាក់មកវាយចំកញ្ចឹងកធ្វើឲថេហ្យុងត្រូវដួលសន្លប់ភ្លាមៗ

<<ហ៊ឹស ក្មេងនេះភ្លើណាស់>>បុរសដែលវាយមុននេះក៏បន្លឺឡើង គេនេះហើយដែលជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលកញ្ញាលូណាបានបញ្ជានឹងឯង ។

TO BE CONTINUED♡......

By:Bella jell