---
Candice’s POV
Nung isang araw ko pa iniisip. Pamilyar kasi talaga ang mukha ni Ivan sa akin. Hindi ko maalala kung san ko siya nakita. Nagpunta daw sila sa school namin dati. Siguro nga nakita ko siya dun pero kasi si Erik lang naman ang tinitignan ko nung time na yun. Ewan ko.
“Hi Candice!” Bati sa akin ni Erik habang papalapit sa akin na nakaupo sa isang bench na may table.
“Hi!” Nginitian ko siya.
“Nasan barkada mo?” Tanong nito.
“Wala pa. May klase pa. Hinihintay ko nga.” Sagot ko sa kanya.
“Ah… Cge, samahan na kita.” Sabi nito.
“Sure ka? Ok lang naman ako e.” Sabi ko.
“Hinihintay ko din naman sina Ivan e.” Sabi nito.
“Ah, ok.” Yun lang ang sinagot ko at umusog ako para makaupo siya.
Ganito kami simula nung naging magkaibigan kami ulit. Mukhang naging parte na nga sila ng barkada namin e. Hindi din naman umangal yung mga kaibigan ko. Minsan nga lang tinatanong nila kung ok lang ako. Ok lang naman talaga ako. Hindi na ako affected at Masaya ako dahil magkaibigan kami ni Erik.
“Kumusta naman yung course mo? Mahirap ba?” Tanong nito.
“So far, hindi naman masyado. Parang review lang siya ng high school. Same subjects lang naman tayo diba?” Tanong ko.
“Ay, oo nga. Haha” Sabi nito.
Nagpatuloy ako sa pagtingin sa laptop ko. Ang dami dami kong naka open na tab.
“Ano yan?” Tanong niya sa akin.
“Ah, Wattpad.” Sagot ko.
“Anong meron jan?” Tanong nito habang tinitignan na din yung laptop ko.
“ Stories. Binabasa ko yung mga stories ng Filipino writers around the world. Free Reading kasi kaya hindi ko na kailangang gumastos. Nakaka-adik nga e. Try mo minsan. Nakakarelax din.” Tuloy-tuloy kong sabi. Na e-excite ako pag wattpad ang pinaguusapan.
“Ah, ano yang binabasa mo ngayon?” Tanong nito.
“That Night by BlueJansport. 2nd book niya ‘to. Binasa ko na. Tapos na ako dun sa isa e pero ongoing pa din.” Sagot ko.
“Ah…” Sabi nito. Natatawa ako kasi mukhang walang interes si Erik sa pagbabasa.
“Bat ka tumatawa?” Tanong nito.
“Kasi mukhang hindi mo hilig ang pagbabasa. Haha” Sabi ko.
“Ah, eh… oo. Hindi ako masyadong mahilig jan. Pasenxa na. hehe” Sabi nito sabay kamot sa ulo niya.
Nakakapanibago kami ngayon ni Erik. Kung kelan wala na kami, tsaka naman kami naging ganito. Yung mas may sense ang napaguusapan namin. Dati kasi nung kami pa, parang wala siyang masyadong inaalam tungkol sa buhay ko. Parang ako lang ang nagtatanong palagi sa kanya. Minsan naman nagtatanong siya pero simpleng ‘Kamusta?’ lang tapos sasagutin ka ng ‘ah…’ . But I already know the reason why.
“Ok lang noh.” Sabi ko.
“San pala kayo pupunta ngayon?” Tanong nito.
“Wala naman. Sabay lang kaming magmemeryenda tapos sabay kaming uuwi. Magcocommute kasi kami.” Sabi ko.
“Nagco-commute na pala kayo ngayon?” Kunot noong tanong ni Erik.
“Oo. Masaya nga e. Sabay-sabay kasi kami. Sina Dominic at Hans ang nagturo sa amin. Ang titipid ng magpinsan na yun.” Sabi ko.
“Ganon ba?” Sabi nito.
“oo. Pero hindi naman kasi everyday. Mga once or twice a week lang. Madalas, every TTh .” Sabi ko.
“Ah, pwedeng sumabay minsan?” Tanong nito.
“Sure.” Sabi ko at ngumiti.
“Friend!” Sigaw ni Sydney mula sa malayo. Kasabay niya na si Sab at Vivian.
“O, ayan na pala si Sydney.” Sabi ko kay Erik.
“Magkasama ulit kayo?” Tanong ni Sydney.
“Hinde. Kayo ang magkasama! Hindi sila. Gagang ‘to. Nakitang magkasama yung dalawa e.” Pambabara ni Sab.
“Ewan ko sayo. Hindi ikaw ang kausap ko.” Sabi ni Sydney.
Normal lang sa kanilang dalawa ni Sab yan. Ganyan sila magmahalan. Hehe.
“Hi girls.” Sabi ni Erik at nag smile.
“Hello Papa Erik.” Sabi ni Sab. Nag Hi din sina Viv at Syd sa kanya.
“Teka, nasan jowa mo?” Tanong ni Vivian kay Sydney.
“Try-outs” Sabi ni Sydney at umirap pa.
“Ah… kaya pala mainit ulo mo.” Sabi ni Vivian. Tumawa lang kami.
“O erik, hindi ka ba magta-try-out?” Tanong ni Sydney. Tumingin lang kami sa kanila.
“Mamaya. Inaantay ko lang sina Billy at Ivan. Umuwi lang saglit.” Sabi ni Erik.
“Ah…” Sabi namin at tumango.
Nag ring naman ang phone ni Erik. Agad niya itong sinagot.
“Hello?... Oo… nandito na kayo? Saan?.... cge wait lang…. ok… papunta na, bye!” Sabi nito at humarap sa amin.
“Una na ako, try-out muna kami.” Paalam nito.
“Sige, go!” Sabi ni Sab. Tumango lang din kami.
“Bye Candice.” Sabi ni Erik at nagsmile.
“Bye.” Sabi ko at nag smile din.
Pag alis na pag alis ni Erik, inatake na naman ng pagkachismosa tong mga kaibigan ko.
“Candice, umamin ka nga. Nanliligaw ba si Erik sayo?” Tanong ni Sydney.
“Ewan. Wala naman siyang sinasabi e. Malamang, hinde.” Pabalang kong sagot. Ganito na ako sumagot ngayon paminsan-minsan. Nahahawa kasi ako sa mga kasama ko at sa mga nababasa ko sa wattpad. Hehe.
“Wow. Ang ganda mo ng sumagot ha? Hoi Sab, anong ginawa mo sa bestfriend ko?!” Sigaw ni Sydney kay Sabrina.
“Hoi, kayo ang magkasama niyan since birth kaya wag ako ang sisihin mo. Kung magsalita ka parang ang ganda ganda ng lumalabas sa bibig mo!” Reklamo ni Sab.
Tumawa lang kami ni Vivian. Yan ang role nina Sab at Syney. Taga aliw sa amin. Ito naman ang role namin. Audience nila. Minsan naman, taga awat. Pero hindi kumpleto ang araw namin kung walang ganitong eksena.
“Tse!” Sabi ni Sydney.
“Pero seryoso na ‘to Candice, What’s the score between you and Erik?” Tanong ni Sydney.
Umayos naman sila ng upo at nakatingin lang sa akin. Halatang naghihintay ng sagot. Aware naman ako sa feelings ni Erik sa akin e. Sinabi niya ito nung Grad Bash. Pero Ilang buwan na rin kasi ang nakakaraan mula nung sinabi niya yun kaya hindi ko alam kung ganun pa rin ang nararamdaman niya.
“We’re friends” Sabi ko sa kanila. Nakatingin ako sa kanila at nagsingitian ang tatlong bruha.
“Friends. Right. Let’s say, hindi siya nanliligaw sayo. Pero, hindi ba siya nagpaparamdam or anything?” Tanong ni Vivian.
Nagpaparamdam? Hindi ko alam. Ngayon lang kami naging magkaibigan talaga. Nung high school hindi kami masyadong nagpapansinan tapos bigla bigla nalang naging kami tapos naging wala din. Ngayon lang kami naging ganito ni Erik. Paano ko malalaman kung anong klase siyang kaibigan?
“I don’t know.” Yun ang nasagot ko. Hindi ko naman kasi talaga alam. Ano ba dapat ang sabihin ko?
“What?! That’s impossible Candice.” Sabi ni Sydney.
“Eh sa hindi ko alam? Kasi naman e….” Naiinis kong sabi at sinabunutan ko ang sarili ko.
“Hoy. Baliw! Wag mo nga saktan yang sarili mo. Ito nalang, do you still love him?” Tanong ni Sab.
“Love? As-in like before? No. Not anymore.” Sagot ko. Dito, sigurado ako.
“Ok. So you don’t love him anymore. Do you like him?” Tanong ulit ni Sab.
“Like as-in like? Or as-in Like-Like?” Tanong ko.
“Like as-in Like-Like” Sagot ni Sab.
“I like him. As a friend. I mean, hindi ko naman siguro kayang makipagusap ng matagal sa kanya kung I don’t like him diba? Pero Like-Like? I don’t think so.” Sagot ko.
“So kung manligaw ulit siya sayo hindi mo na sasagutin?” Tanong ni Viv.
“I don’t think so.” Sagot ko.
“Talaga?” Tanong nilang tatlo.
Bakit ganito makatanong ‘to? Wait. Hindi pa ata nila alam ang nangyari nung grad bash?
“Talaga.” Sabi ko.
“Bat ang tagal mong nakasagot? Nagiisip ka pa? Anong iniisip mo? Tsaka, anong nangyari nung grad bash?” Sunod-sunod na tanong ni Sydney.
“Gyera teh? Gyera?” Sabi ni Sab sa kanya. Inirapan niya lang ito.
“Er… nung grad bash…” Putol-putol kong sabi.
“Ano?” Tanong ni Sydney.
Kinwentuhan ko sila sa nangyari nung grad bash. Lahat lahat. Pati na yung sinabi ni Erik at ang naging sagot ko sa kanya.
“Kaya pala!” Sigaw ni Sab.
“Kaya pala ano?” Tanong ko.
Nagkatinginan lang sila at patango-tango.
“Hoy! Anong kaya pala?” Tanong ko ulit.
“Kaya pala ganun nalang ang reaksyon nung isa.” Sabi ni Sab.
“Sino?” Tanong ko.
“Matalino ka Candice, pero bobo ka din.” Sabi ni Sydney sa akin.
“Aray ha? Hindi masakit yung sinabi mo Sydney.” Sabi ko. Nakakainis naman e.
“Wag mo na nga akong pansinin. Joke lang yun! Haha” Sabi ni Sydney. ‘tong babaeng to. Kung makapag-joke. Ang sakit nun ha.
“Hmmm. So wala na yata talagang pag-asa si Erik.” Sabi ni Vivian.
“Too late na kasi talaga si Erik.” Sabi ko.
“Ganun talaga. Minsan, Kahit sobra mong minahal ang isang tao, kung sobra ka ring nasaktan, nakakatakot ng sumugal ulit.” Seryosong sabi ni Sydney.
Napatingin naman kami sa kanya. May pinaghuhugutan?
“San galing yun?” Tanong ko.
“Wala. Narealize ko lang.” Sabi ni Sydney.
Nagkatinginan kaming tatlo. Pakiramdam ko may problema sila ni Hans.
“Hoy, yung mga tingin niyo! Pagumpugin ko kayo jan e! Tara na nga uwi na tayo!” Sabi ni Sydney.
“okaaaaay.” Sabay-sabay naming sagot.
Naintindihan na namin agad yun. Ibig sabihin, ayaw niya pang pagusapan yung problema niya. Sabay na kaming bumili ng pagkain at nag meryenda. Pagkatapos nun, umuwi na kami. Siyempre, nag commute kami. Kahit wala yung guys. Sabi nila, wag daw kami mag co-commute pag wala sila kasi delikado. Pero kasi, gusto naming i-try kaya secret lang namin to.
Pagkauwi ko ng bahay, dumiretso ako sa kwarto ko. Pakiramdam ko ang kalat-kalat na ng gamit ko. Naglinis na ako. Inayos ko yung laman ng Cabinet ko. May nakita ako dun at napasigaw ako.
“OH MY GOD!!!”
--
A/N: Ano kaya yun? Hmmm…
Silent Readers? Paramdam kayo please? Isang comment lang? hehehehe. Talagang nasali pa ang THAT NIGHT noh? HAHAHA. Nag pa-plug lang ng story. Pasenxa na. hehe.
http://www.wattpad.com/story/3986370-that-night (or click external link. :) )
3/3/13 12:59AM
--Jem <3