"Good morning, Doc." bati ko nang matanaw ang doktor na nakaupo sa sofa malapit sa information table.
"You're twenty minutes late, Miss Inez." seryosong sabi ng doctor habang nagbabasa ng dyaryo at nagkakape.
"Sorry. Nasiraan po kasi iyong taxi na sinasakyan ko."pangangatwiran ko. "Peste kasing Mercury Retrograde na' yan dumagdag pa sa kamalasan ko." pabulong na sabi ko habang sinasabi ang totebag ko sa coat rack stand.
"How funny! Imagine you're a psychology major but you believed in zodiac signs as if your luck depends on it?"may bahid ka na ka-sarkastikohan ang pagkakasabi ng doktor.
Ay zodiac sign hater ba siya? Cancelled 'to sis. First love ko pa naman ang Astrology.
"Hindi naman po," sabi ko bago umupo sa usual kong upuan.
Nakita ko ang pagtayo ng doktor, dala dala ang kaniyang paboritong tasa papasok ng opisina niya. Kape nanaman? Dapat ko na bang iintroduce sakaniya 'yung Matcha? Much healthier and less caffeine 'yon.
✿ ✿ ✿
Nasa kalagitnaan ako ng pag aayos ng mga nakatambak na papeles ng doktor nang umiyak ang telepono. Kaya agad kong itinigil ang aking ginagawa at sinagot ang tawag.
"Good morning, this is De Travera's psychiatric clinic. How—"
"I need to talk to Dr. Zytho Fredrick De Travera."
"I need to confirm your purpose first Ma'am bef—"
"It's fucking urgent!"
"O-Okay, Hold on." Palasigaw naman 'to. Hindi man lang muna nag pakilala, ah!
Hindi ako sanay na sigawan kaya nag panic ako. Agad akong kumatok sa office ng doctor pero walang sumasagot kaya pinihit ko na ang door knob nito. Wala ang doctor doon.
"Nasaan kaya ang isang 'to. Saan ko siya hahanapin ang laki laki ng bahay nila. Actually hindi lang ito bahay kung hindi mansyon at papasa pang palasyo sa laki." i murmured to myself.
Batid kong pribado ang pagpasok sa mismong bagay ng doctor pero kasi hindi ko alam kung anong posibleng mangyare kung hindi ko agad ipinaalam sakanya. Ah bahala na!
Pumasok ako sa pintuang na sinabi ng doktor na konektado sa kanilang mismong bahay. Napakalawak non habang pasilyo at madaming kuwarto. Nakakaligaw.
Kapansin pansin ang hagdan na napakahaba at pakurba papunta sa ikalawang palapag. Mas ikinamangha ko ang ding ding na puno ng sertipiko, medalya, at litrato ng pamilya ng doctor.
Mas umagaw ng pansin ko ang mga artikulo sa dyaryo tungkol sa larong chess. Kamukha ng doktor ang batang naroon. At nakumpira ko naman din ng basahin ko ang mismong nakalagay doon.
"A 12- year old boy won a gold trophy award in World Chess Championship in London."
Zytho Fredrick De Travera ranked 1st in the prestigious competition in Chess.
"Naglalaro pala siya ng chess?" bulong ko sa sarili ko. Ang dami niyang labang naipanalo mula sa larong iyon.
Nagpatuloy pa akong hanapin ang doctor. At ang sumunod ko nang nakita ay ang kamangha manghang indoor swimming pool na tanaw ang buong harap ny mansyon kasama na ang fountain sa gitna sa ikalawang pasilyo.
I'm still standing there looking at how innovative that room is, it's amazing! Not until I feel that the water is moving. Sa puntong iyon ko lang napansin na may tayo pala doon. At mas ikinagulat ko na ang doctor ito.
I saw how defined his body is. It seems like doing physical exercise is part of his routine. I think the doctor doesn't have any idea that I'm here, right now. Standing and surveying his...Is that a tattoo?
I accidentally saw his tattoo, it is located at the back of his left arm. It was a chess piece, specifically the 'King'!
"Enjoying the view huh?" sabi ng doctor na nagpabalik saakin sa katinuan.
He's not facing me but he can see my reflection through the semi-glass wall of that room.
Pahamak na salamin 'to. Pakiramdam ko aasarin nanaman tuloy ang ng doctor sa paraan ng pagkakasabi niya kanina.
"No!" mabilis na sagot ko.
"Hmm... No? Why not?" malokong tono ng doctor.
"As if—"I stopped when I heard a message notification from my phone, so I opened it.
from dwayne:
Do you think ants have feelings?
Gago? Mukha ba akong google?
me:
Do I look like a fucking zoo—
*sent*
"Uh-um," someone cleared his throat. Fuck! Nasend."No phones during work hours," pagpapaalala ng doktor.
"Using phones are prohibited during work hours? So as swimming ?" I unconsciously fight back.
Nagulat ako ng mapagtanto ang sinabi ko kaya tinago ko agad ang phone ko. Nakita kong pinagtaasan niya ako ng kilay.
"What if?" I act thinking and stopped when I felt his fingers on my forehead. Pinitik niya ko!
"Ouch! I'll report you to the HR!" banta ko.
"Go on, tell him.Oh, wait... I'm the HR Manager." mayabang na sabi nito.
Argh! Nakakainis talaga 'to lahat nalang ng sasabihin ko may sagot siya!
"Stop making that face, Inez. You look like a child who has been robbed of candy," sabi nito habang naglalakad suot ang isang roba at nilagpasan ako. "I'll just change into my uniform. So, someone won't report me." dagdag pa nito gamit ang mapang asar na tono.
Ngumiti pa siya ng nakakaloko sabay lagay ng tuwalyang pinagpunasan niya ng basang buhok sa'king kamay. Is he starting to bully me? Knowing that he got the upper hand?
Naiwan akong nakatulala sa hawak kong basang tuwalya. Tyaka ko lang napansin na nakalayo na sa kinatatayuan ko ang doktor.
"I'm an intern here, not a house helper!"
✿ ✿ ✿
Nang pabalik na ako sa pwesto ko tyaka ko lang biglang naisipan tignan ang phone ko. Nakita kong nag reply si Dwayne sa naudlot kong message.
from Dwayne:
i didn't say you're from zoo lol
me:
i'm not a fucking zoologist kasi yon!
anw don't message me i'm on my duty.
adieu!
Hindi na ako nag abala na hintayin pa ang reply niya dahil alam kong hahaba pa ang usapan. Alam niya din naman na nasa duty ako ng ganitong oras sa ilang beses niya na atang tinanong ang schedule ko.
"Fix your things, Miss Inez. Where going somewhere," rinig kong sabi ng doktor.
Napansin ko agad ang suot nito. Hindi naka lab coat ang doktor at walang stethoscope na nakasabit sa leeg niya instead nakasuot siya ng white long sleeve paired white dark blue pants and gray necktie. Mukha siyang abogado! Ang gwapo!
I tilted my head."Where?"
"Somewhere nga,e." sabi nito na parang na kulitan sa'kin."You'll know later. But for now, move quickly,"
Sinunod ko ang sinabi ng doctor. Kinuha ko lang ang totebag ko na kakasabit ko lang din wala pa ang dalawang oras na nakakalipas.
Sumakay kami sa kotse ng doctor. Seryoso at mabilis ang pagpapatakbo nito. Kaya mas kinabahan ako kung saan kami pupunta. Hininto niya ang kotse sa tapat ng isang mansyon pero mas maliit ito kumpara sa mansyon ng doctor. Agaw pansin ang police mobile na nandoon sa parking.
May koneksyon ba ito sa mga picture na nakita ko kahapon?
"Let's go," sabi nito. Sabay kaming bumaba ng sasakyan.
Malawak at makulay ang bahay parang victorian style ang interior ng bahay. Pagpasok naman sa unang palapag para itong malapalasyo. may dalawang hagdan at may malaking chandelier sa gitna.
"I assume you're Dr. Zytho Fredrick De Travera." sabi ng lalaking nakasuot ng pang police at tsapa na umagaw sa atensyon namin. "I'm Inspector Ramos,"
Tumango lang ang doktor at hindi nagsalita. Kaya iginaya lang din kami ng pulis sa pangalawang palapag ng mansyon. Nasa dulong pasilyo palang kami ay tanaw na namin ang nag iisang bukas na pinto kung saan may naglalabas pasok na miyembro ng pulisya at soco. SOCO?!
Pumasok kami sa kwartong iyon at huminto sa tapat ng cr. May mga bakas pa ng dugo doon.
"Miss Avera end her own life." panimula ng police. "Here," turo ng doctor sa bathtub.
Avera? Sounds familiar...Napatakip ako ng bibig nang makita ko ang kumpol ng picture frame na nasa side table ng kama. Miss Meredith Avera....Hindi ito maaari. Nanghina ang buong katawan ko habang nakatingin sa mga litratong nandoon. Lahat ng iyon ay masasayang litrato. Walang bakas ng kahit anong kalungkutan.
"So, you think it has something to do with me?" tanong ng doctor.
"The family claim it's suicide," sagot naman nito.
"Ano raw pong motibo?" tanong ko.
"Nakipaghiwalay daw ang nobyo ng dalaga, na depress ganon." pagpapaliwanag ng pulis.
"So, why did you call me?" tanong ng doctor at pinagkrus ang dalawang braso.
"Nakita namin ito sa lamesa ng dalaga," may inabot itong isang parihabang papel sa doctor.
At nang silipin ko ito, nakita ko ang business card ng doctor. Malamang may ganun ang mga naging kliyente ng doctor. duh!
"So, you mean the family claimed that it's suicide because they taught she has a psychological condition, am I right?" seryosong sabi ng doctor.
Does he always have those kinds of deductions in everything? Wala pa ngang sinasabi ang pulis, e.
"Hindi lang dahil dyan, Doc. They also found this note in her drafting papers." inabot ng pulis ang isang kwaderno na sa tingin ko ay doon nakasulat ang mga parte ng story na sinusulat nito.
"For those who left but wanted to stay," pagkakabasa ko.
Parang familiar 'yang mga salita na yan sakin. Pero hindi ko maalala sa dami ko ng nabasang libro at kung ano ano pang babasahin. Nabasa ko na talaga 'yon hindi ko lang maalala kung saan.
"Inez," pagtawag sa'kin ng doktor.
Tumango lang ako at sumunod sa kanila ng pulis. May pinasukan pa kaming isang pintuan. Namangha ako sa aking nakita. It's like a girl's dream walk in library. Mas malaki pa ito sa library ng school namin. The whole room is painted with yellow even the writer's swivel chair seems customized. Madaming sticky notes na nakadikit sa bintanang salamin.
You can do it!
Tamad ka lang pero kaya mo yan!
What's new, pikachu?
Pagtango lang ang naging sagot ng doctor sa lahat ng sinasabi ng pulis sa kanya habang ang mga mata niya? Sigurado akong nasuri at nakilatis na ang bawat sulok ng kwartong iyon.
Nalipat ang atensyon ko mga bookselves na roon. Agaw pansin ito. O ako lang ang interesado dito? Halos lahat ng nandoon ay international books at mukhang series pa.
Mahaba haba pa ang diskusyon ng pulis at doctor. Bago kami tuluyang mag paalam ay humarap sa amin ang pamilya ng namatayan.
And on my end, I feel like they're pushing the doctor to justify their claim that it's suicide and that Miss Meredith is suffering from a psychological condition because of her recent breakup with her fiancee. They're blaming her fiancee. But the police stopped them and tell the family to calm down.
"Something's off..." biglang sabi ng doctor kaya napalingon ako sa gawi niya. Seryoso itong nag mamaneho ng sasakyan pabalik sa clinic. Nakakunot ang noo at madilim ang awra ng mukha. "Something doesn't feel right," he added.
"W-What do you mean?" tanong ko.
"Miss Avera's death..." the doctor stated in a more serious tone, "It's not suicide."