>>> He Is Mine My Gay Best Friend <<<
~I want to see your face...
I want to hold your hand...
I want to hear your voice...
I want to be near you...
I want to be with you...
Baby I need you...~
"Mr. Espinosa!" biglang napatayo ang secritaria ni Andrea pagkakita sa akin bakas sa mukha niyang hindi niya inaasahan ang pagdating ko maging ang ilang empleyado namin halatang mga nagulat sa biglaang paglitaw ko sino bang hindi kahit sino walang nakakaalam nang pagdating ko.
From the airport dito agad ako dumiretso kahit medyo nahihilo ako dala ng jetlag mas pinili kong wag pansinin ito mas mahalagang makita at makausap ko agad si Andrea, marami akong gustong itanong, gustong malaman pero sa sobrang dami parang sasabog ang dibdib at isip ko dahil sa mga samot saring tumatakbo dito ni hindi ko alam kung anong uunahin ko! Pakiramdam ko nahuhulog sa isang napakalaking manhole sobrang dilim at ni hindi ko alam kung gaano kalalim kung gaano katas ang binabaksakan ko.
"Where's Andrea?" nakakunot ang noong tanong ko habang binabaliwala ang mga nagtatakang tingin nilang lahat.
"W-wala po si Ms. Sandoval..." sabay iwas nito ng tingin sa akin kaya naman mas lalong kumunot ang noo ko.
"What do you mean she's not here?" may halong iritasyong tanong ko.
"Ahmmm....Sir!" I know she's hiding something to me kaya naman hindi ko na hinintay kung ano mang isasagot niya dali-dali akong nagtungo sa pinto ng opisina niya.
"Sir! Wala po si Ma'am she's on leave." Sinubukan nitong hawakan ang braso ko pero tinabig ko lang siya yung kaninang nakakunot nuo kong expression napalitan nang madilim na aura, pakiramdam ko kasi itinatago niya sa akin si Andrea sa mga galaw pa lang niya at pagpigil niya sa akin parang ayaw niyang iharap ito sa akin!
Malakas kong itinulak ang pinto ng opisina niya.
"Andrea!" malakas kong tawag pero hilbis na isang magandang babae ang makita kong nakaupo sa likod ng lamesa ibang mukha ang nakita ko.
"What the hell are you doing here?!" galit kong sita sa kanya.
"I'm sorry Sir, bigla na lang po kasing pumasok si Mr. Espinosa di ko napigilan."
Tinapunan ko nang masamang tingin ang secretaria ni Andrea habang nakayukong nagpapaliwag sa taong nasa likod ng lamesa dapat ni Andrea.
"What the fuck?! I am the co-owner of this building I have all the right to do whatever I want without a consent of whoever! And if I want I can fire you and make your life miserable!" nanggigil kong sigaw dito.
"It's okay Maggie, you may leave now and please close the door." Mahinahon at naka ngiti nitong baling sa secritaria ni Andrea, marahan lang itong tumango saka nakayukong umalis sa harapan nila.
"What the hell are you doing here?" matalim ang tingin na tanong ko sa kanya.
"Seriously?" then he smirk. "You asking me that stupid question I am the one who supposedly asking that question to you! WHAT THE HELL ARE YOU DOING HERE?!"
"Wow, nagmamatapang ka?" nakangisi ko ring balik.
"No... I just wondering why suddenly you bragging yourself here and asking where's Andrea is. And the way you act it is like you are fucking moron boyfriend of her." Nang-uuyam ang bawat ngiti nito sa akin.
"Wow... men and who's the fucking bastard give you an authority to act like that as if you are acting like a legal boyfriend protecting his property!" kanina ko pa pinipigil ang sarili ko pero gustong-gusto ko nang basagin ang pagmumukha nang gagong Paul na ito.
"Well" sumandal pa ito sa chair niya. "I have all the right." Mas lalo pa itong ngumisi. "And you are the only one who gave me all the right ESPINOSA." Diniinan pa talaga nito ang pagbanggit sa pangalan niya.
"I didn't gave you anything! Now where's Andrea." Na iinis na talaga siya konte na lang di na niya mapipigil ang sarili niya!
Pero binigyan lamang siya nito nang isang nang-uuyam na tingin muli niya itong tinanong.
"Nasaan si ANDREA!"lahat na ata nang ugat sa leeg ko lumalabas na dahil sa sobrang galit ko.
"Why should I tell you?" that's it napatid na ang pasensya niya sinugod niya ito saka binigyan ng isang malakas na suntok.
"Bastard! Where is she!" nanggigil na hinatak niya ito siya sa kwelyo.
"Why suddenly looking her, huh... Espinosa? Bakit dahil may nalaman ka tungkol sa kanya?" sinuntok ko siya ulit napapagod na ko sa paikot-ikot naming tanungan hindi niya sinasagot ang tanong ko.
"Gago ka! Sumagot ka nang maayos nasaan si Andrea." Isa ulit suntok ang pinakawalan ko pero ang gago naka iwas saka ito naman ang nagpakawala ng isang malakas na suntok na tumama sa panga ko naramdaman ko pa ang paglagatok nito kaya naman napaatras ako.
"Ang kapal naman nang mukha mong hanapin siya! Para ano? Saktan siya?! You're a Mother Fucker I won't let that happen again" bumangon ito saka ako sinipa, agad ko naman naiwasan iyon.
"At sino ka para itago siya ha!" isa ulit suntok ang binigay ko na sinabayan din niya ng suntok sabay naming natamaan ang isa't-isa.
"Sino ako?! Ako lang naman yung lalaking nanduon habang halos mamatay na siya habang pinapanood kang ikasal! Ikasal sa isang babae pero ang masakit hindi siya ang babaeng yun!" galit na sigaw nito sabay pahid sa dugong umaagos sa ilong nito.
Napahinto naman ako bigla sa sinabi niya iniwas ko ang mga mata ko sa matatalim niyang tingin.
"Gusto ko siyang maka-usap." Binaliwala ko kung ano man ang mga pinagsasabi niya.
"Bakit? Para saan, magkaalaman na nga tayo Espinosa! May alam ka na di ba? Nalaman mo na kaya nandito ka?" nakangisi naman niyang sabi sasapakin ko na sana siya ulit ng mag patuloy siya sa pagsasalita.
"Ano? Hindi mo akalain di ba? Wag mong sabihin sa akin na di mo naisip na maaring mangyari iyon sa kanya. Ilang araw kayong magkasama noon nang dalawin mo siya dito imposible namang tinitigan mo lang siya?" nang-uuyam pa niyang sabi. "Nang sinabi mong layuan ko siya, nag give way ako dahil mahal ka niya, at gaya ng sabi mo mahal mo din siya, tiniis ko ang sakit for her happiness na sana di ko na lang ginawa dahil mas masakit pa pala ang ipaparanas mo sa kanya!" humihingal akong napatingin sa kanya. "Alam ko lahat!" nakakuyom ang mga kamaong pahayag niya para bang kahit anong oras nakahada siya sapakin ako.
"Kung paano mo siya trinatong parang isang istranghero, nakita ko kung paano siya umiyak habang tinatanaw kang masayang sumasakay sa bridal car, nakita kung paano mag halo ang takot, sakit, hinanakit, at hirap sa mata niya nang akala niya mawawala na lahat." Mas lalung nang laki ang mata ko sa sinabi niya, sinasabi ba niyang......
"Tama... Tama ang tumatakbo sa isip mo..." Malungkot siyang ngumiti sa akin.
Muntikan... muntikan makunan si Andrea! Mas lalu akong napahinga ng malalim tumingala ako para sumagap ng hangin nagsisikip ang lalamunan at dibdib ko, hindi ito ang mga inaasahan kong marinig.
"Every single day, she's cry in pain, calling your name even in her deepest dream pero asan ka? Andun sa piling nang babaeng pinili mo. Now tell me what do you want from her?"
"I want to know about child." Deretsa kong sabi.
"And then? Pag na nalaman mo na? na kompirma mo na, what next huh?" napa tsk pa ito mukhang nabasa nito sa mukha niya na kahit siya hindi alam ang susunod na mangyayari.
"Bakit hihiwalayan mo ba ang asawa mo para bigyan ng masayang pamilya si Andrea?" napabalik ang tingin niya dito. Pwede niyang gawin iyon si Andrea naman talaga ang mahal niya---
"Pero paano naman ang asawa mo? Ang mararamdaman niya?" lumapit pa ito sa kanya nakikipagsukatan ito ng tingin sa kanya.
"Hindi ganun kadali di ba? Dalawa lang yan Espinosa it's either hihiwalayan mo ang asawa mo para makasama si Andrea at ang anak ninyo o----"
Ibinitin talaga nito ang sasabihin kaya.
"O ano?" maangas kong tanong.
"O gagawin mo siyang keep woman..." mahina pero puno nang galit na sabi nito. Pakiramdam ko nang sinabi niya iyon para niya akong sinuntok sa dibdib.
"Hindi mo maaring hiwalayan ang asawa mo dahil sa magulang mo at sa kanya mismo! Hindi mo kayang bitawan si Andrea dahil mahal mo siya at dinadala niya ang anak ninyo." Hindi iyon pagbibitang sinasabi niya Iyon na tila ipinapakita sa akin ang hinaharap.
Umiling ito saka matalim ang tingin na tumitig sa akin. "Hindi Espinosa! Hinding hindi ako papayag na gawin mo sa kanya iyon, tama na ang sakit na binigay mo sa kanya ngayon wag mo naman gawing impyerno ang buhay niya. Wag mo naman hayaang gawing kawawa siya sa pangin nang mga tao wag mo sirain ang buhay niya mismo sa mata ng sarili niyang anak.... Wag kang makasarili... bitiwan mo na siya nang tuluyan tutal ikaw naman ang unang bimitaw." Lumakad ito sa desk niya saka humugot ng tissue para punasan ang ilong niyang patuloy sa pagdugo.
"H-hindi ko kaya...." Ewan ko pero iyon ang lumabas sa bibig ko.
"Hindi kaya? Nag papatawa ka..."saka ito tumawa habang nakatalikod sa akin. "Nakaya mo ngang magpakasal na hindi iniisip ang mararamdaman ni Andrea, ni hindi mo nga naisip na maaring mag bunga ang pinag gagawa mo sa kanya saka mo sasabihin na hindi mo kaya?" nang-uuyam niyang ibinalik ang tingin niya sa akin.
"I still want to see her."
"Para ano? Ilayo ang bata sa kanya?" nag-gagalawan ang mga muscle nito sa mukha at di ko man tingnan ang sarili ko alam ko ganoon din ang itsura ko.
"Tama na Espinosa... Pabayaan mo na si Andrea kayang-kaya mo naman magka-anak ulit... Doon sa babaeng inalayan mo nang pangalan at lahat nang karapatang inalis mo kay Andrea." Napapikit ako nang mariin bakit hindi ko kayang kontrahin lahat ng sinasabi niya? Bakit sobrang sakit?
Dahil alam na alam ko sa sarili ko tama siya.... I should learn to let go...
I should learn to stay away from her....
Because on the very first place ako naman ang pumili nito.
Ako ang nanakit.... Ako ang nang iwan....
"Hindi ikaw ang mag di-disisyon Perez!" nag iigtingan naman ang mga muscle sa mukha ko pakiramdam ko madudurog na ang mga ngipin ko sa diin nang pagkakalapat nito. "Now where is she?"
"At sa palagay mo sasabihin ko sayo kung nasaan sya? Pagkatapos ng lahat? MJ! Wala nang kayo! May sarili ka nang buhay na mas pinili mo yun! Without asking her! So better stop this! LEAVE HER ALONE!" napatahimik ako tama sya nag desisyon ako na hindi man lang siya iniisip kung paano na sya......
Kung ano ang mararamdaman niya...
"Sige wag mong sabihin pero hindi ibig sabihin nito hahayaan ko na lang I still find my way to find her!" malakas kong sabi.
Tumawa naman ito nang malakas. "Sige lang MJ...." Lumapit naman ito sa akin saka tinitigan ako sa mata "Do you think.... I let you to find her?" naka smirk niyang sabi sa akin..
Wala akong nagawa kundi umalis na lang kesa magpatayan kami sa loob ng opisina ni Andrea marahas kong pinahid ang dugo na nasa labi ko pagkasakay ko ng kotse.
"Hindi dito natatapos ang lahat Paul Perez! Hindi ko isusuko ang mag-ina ko!"
---oOo---
Written by; Crazybhabiemhine
Original by: Ninetwentytwo