Bahagya akong lumayo kay Venezio. Inayos ko ang sarili ko. Hindi pa ako nagsusuklay kanina. Bakit nga ba ako magpapaganda? Si venezio lang naman ang kaharap ko.
Linibot ko ang tingin sa kwarto nya. Ang hilig nya sa plain, kaunting gamit lang ang laman ng kwarto nya kahit ang laki naman.
Itim ang kulay ng kama nya pero gray talaga ang mga design ng kwarto nya.
"What are you doing here?" Ang husky ng boses nya.
"Dumadalaw lang," sagot ko. Umupo ako sa sofa. Ang comfortable lang umupo.
Sinandal ko ang sarili, kukunin ko na sana ang remote ng agawin nya sa 'kin.
"Sira ang Tv." Tinago nya sa kabinet ang remote.
Mukhang ayos naman yata, o ayaw nya lang manood ako dahil malalaman kong hinahanap ako ng pamilya ko.
Nababasa ko na rin ang mga galawan nya.
Umupo sya sa tabi ko. Umurong ako dahil magkadikit na rin ang siko namin. Iba talaga ang nararamdaman ko tuwing nagkakadikit ang katawan namin.
Bigla syang sumandal at pinatong ang kamay nya sa legs ko.
Naka dress lang ako. Kitang kita ang legs ko.
Ang bilis ng tibok ng puso ko ng gumapang ang kamay sa legs ko.
"V-venezio!" Kinakabahan kong tawag sa pangalan nya.
Seryoso nya akong liningon.
"Don't be scared, baby! Nagawa na rin natin 'yan noon." Kinagat nya ang ibabang labi.
"Pero-" pinutol nya ang sasabihin ko.
"Hindi ko na ilalabas ngayon, Blare. Ang sarap maging tatay." Nanlaki ang mata ko ng bigla nyang halikan ang labi.
Hindi ko sya nagawang itulak sa paraan ng halik nya. Nawawalan na ako ng lakas.
Bumitaw lang sandali ang labi nya at sinakop ulit ang labi ko. Bumaba ang halik nya sa leeg ko.
Napahiga ako sa sofa habang si Venezio nakapatong sa 'kin.
Kumapit ang kamay ko sa leeg nya at pinalalim pa lalo ang halikan namin.
"Ahh! ahh!" Ungol ko ng sipsipin nya ang leeg ko.
Damn!
Hindi pa kami nagsisimula nararamdaman ko ng nagbabasa na rin ang vagina ko.
Bumalik ang labi nya sa labi ko. Gumapang ang kamay nya papasok sa damit ko at inalis ang hook ng bra ko.
Init na init ang buo kong katawan.
Bumitaw sya ng halik at tiningnan ako sa mata, kung hindi lang malaki ang sofa baka mahulog na kaming dalawa.
"Itulak mo lang ako kapag ayaw mo, hindi kita pipili-"
"F*ck you! Edi sana sumigaw na ako, kung ayaw ko," inis kong ani.
He smirked.
Sinunggaban nya ulit ang labi ko. Tinulungan ko syang hubarin ang dress ko, napasama na rin ang bra ko.
Ang kanan kamay nya ay hawak ang isang breast ko. Ang kaliwang kamay naman nya hawak ang pwetan ko.
"Ohhh!" Napaliyab ako ng lamasin nya ang suso ko.
Bumaba ang labi nya sa collar bone ko, pababa sa puson ko.
Kumapit ako sa balikat nya.
Naramdaman ko ang pag gapang ng kamay nya papasok sa loob ng panty ko.
Unti unti nyang binaba ang panty ko. Uminit ang pisngi ko ng makita nya ang vagina ko.
Hindi mawala ang tingin nya dito.
Nginitian nya ako.
Inirapan ko sya. Hinubad nya ang suot na T-shirt, sunod naman nyang hinubad ang pajama. Nanlaki ang mata ko ng mapasama ang boxer nya kaya lumantad sa harap ko ang galit na galit nyang ari.
Napalunok ako, sana lang hindi ako mag weelchair ngayon.
Dahan dahan nyang pinasok ang dalawang daliri sa loob ko. Lumakas ang kapit ko dahil sa hapdi at sarap na nararamdaman ko ngayon.
Naglabas pasok ang daliri nya.
"Ahh! ahhh!" Ungol ko.
"Kamay pa lang yan, Blare. Wala pa ang 12 inches." Nginisian nya ako.
Kung hindi lang ako nasasarapan, sisipain ko talaga sya.
Pumatong ulit sya sa 'kin at hinalikan ang labi ko.
Sumabay ako sa halik nya, halos magpalitan na rin kami ng laway.
"Ang sarap pakinggan ng ungol mo, Young lady. Kahit ang sikip." ani nya.
Linabas nya ang dalawang daliri nya. Sunod naman nyang pinagdikit ang ari nya sa vagina ko.
Napalunok ako.
"Mas masakit kapag dahan dahan lang, Blare! isasagad ko na lang."
"V-venezio, teka lang... ohhh!" tumulo ang butil ng luha ko.
Hindi sya agad gumalaw. Literal na sobrang hapdi.
He wiped my tears.
"I'm sorry, Blare. Kung pwede lang hindi ka masaktan ginawa ko na." he kissed my forehead.
Sinimulan nya rin pagalawin ang ari sa loob ko, unti unti na rin nawawala ang hapdi at napapalitan ng sarap.
"Ohh! ang sarap!" Ungol nito.
Hawak ng dalawang kamay nya ang kamay ko, at mas lalong pinabilis ang paglabas pasok sa loob ko.
"Ahh! ahhh!" sobrang sarap, nakikiliti ako.
Nararamdaman ko nang para bang may sasabog nasa loob ko.
"Mahal na mahal kita, Blare." Pinutok nya mismo sa loob ko.
Hindi ako nakapagsalita ng mawalan ako ng malay.
_
Napamulat ako ng mata ng maramdaman kong masakit ang vagina ko, pero nagtaka ako ng may mabigat na bagay sa legs ko.
Liningon ko ang katabi ko, nakapatong pala ang paa ni Venezio sa 'kin.
Dahan dahan syang nagmulat ng mata kaya nahuli nya ang titig ko.
"Masakit ba?" Paos pa ang boses nya.
Tumango ako.
"Pwede ko bang makita?" Tanong nya
Nag-init ang pisngi ko. Siniko ko sya. Natawa lang naman ang g*go.
Sigurado akong sobrang pula pa rin ng vagina ko. Mas masakit ngayon kumpara noon.
Hinayakap nya ako ng mahigpit at inamoy ang leeg ko.
"Wala pa akong ligo." Balak ko syang itulak pero ang lakas nya
"Sabay na tayo," bulong nya.
Sinamaan ko sya ng tingin.
"I'm just kidding!" he kissed my neck.
Bakit ba kasi ganyan kalaki ang alaga nya.
Mas masarap talaga ang malaki, pero bakit sobra naman ang alaga nya?
Inalis ko ang kamay nyang nakayakap sa 'kin at sinubukan tumayo. Muntik na akong matumba buti nalang nasalo nya agad ako.
"Wag mo akong bubuhatin, maglalakad ako papunta sa kwarto ko." Bilin ko sa kanya.
"Kung yan ang gusto mo, Misis. Tumawag kalang kapag kailangan mo ng tulong ko."
Liningon ko sya.
"Misis?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"Soon to be, Misis!" Pang aasar nya.
Inirapan ko sya at nagsimulang maglakad, kumapit lang ako sa pader bilang supporta.
Ang init ng pisngi ko. Hindi ka dapat kiligin, Blare.
Lumabas ako ng kwarto nya ng hindi sya binibigyan ng tingin.
Buti nalang isang kwarto lang ang pagitan namin.
Napansin kong para bang may nakasunod sa 'kin. Lumingon ako kay Venezio na nasa likod ko.
"Sinunsundan lang kita, Misis." Sobrang laki ng ngiti nya.
"Misis mo mukha mo," ani ko.
Pumasok ako ng kwarto ko at mabilis naglock ng pinto. Sinandal ko ang sarili ko.
Napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
Damn! Kinikilig na ako.
Naligo nalang ako dahil sa sobrang lagkit ng katawan ko, baka sinuot ni Venezio ulit sa'kin ang dress ko. Nawalan na rin kasi ako ng malay. Hindi ko na alam kung ano pa ang sunod na nangyari.
Pagkatapos kong maligo, nag short at T-shirt lang ako, nagblower din ako ng buhok para matuyo ang buhok ko. Bukas nalang ako maliligo sa dagat.
Nagkulong lang ako sa kwarto ko. Paano kung mabuntis ako ni Venezio? Ano nalang ang iisipin ng pamilya ko.
Matatanggap kaya nila si Venezio? ayaw kong magkaroon ng anak pero kapag may nabuo kami tatanggapin ko pa rin.
Hindi ko pa rin naman alam, kung ano ba talaga ang pakiramdam na magkaroon ng anak? Matanda na rin ako.
Kunting sakit nalang ang nararamdaman ko.
Hapon na rin ng kumatok si Venezio sa kwarto ko, hindi ko sya pinagbuksan ng pinto.
Hindi na ako nagulat ng may hawak syang susi para buksan ang pintuan ng kwarto.
"Kanina pa kita tinatawag. Bakit hindi ka sumasagot?" Naglakad sya papalapit sa 'kin.
Tiningnan ko lang sya at hindi nagsasalita.
Umupo sya sa kama at inipit ang nakaharang na buhok ko sa tainga ko. Bahagya nyang hinaplos ang pisngi ko.
"Paano si Chantel?" Tanong ko. Iniisip ko pa rin kung ano nalang ang sasabihin nya kapag nalaman nya lahat ng 'to.
Kaibigan ko pa rin si Chantel. Ayaw kong magalit sya sa 'kin.
"Walang kami ng kaibigan mo, Blare. Ayaw kong isipin mo ang iba habang nandito ka." Pasimple nyang kinurot ang pisngi ko.
Tumayo sya at nilahad ang kanan kamay sa harap ko.
Pinatong ko ang kamay ko at tumayo.
Sabay kaming lumabas. Gutom na rin ako. Sabay na kaming kumain pero sobrang layo talaga ng utak ko.
Pagkatapos namin kumain bumalik ulit si Venezio sa trabaho nya. Umalis din si Manang, babalik lang daw ito mamaya.
Nasa tabi lang ako ng dagat, naka upo ako sa buhangin.
Pagbalik ni manang magpapaturo na rin ako sa kanya ng ibang lulutuin. I want to practice more.
Nag papagrab lang ako ng food kapag kumakain ako sa condo, minsan noodles nalang niluluto ko kapag tinatamad na ako.
Naramdaman ko ang pagtabi nya sa 'kin. Hindi ko na liningon pa dahil pabango palang, alam ko na kung kanino.
"Kailan mo ako ibabalik sa 'min?" tanong ko habang nakatingin sa palubog na araw.
"Hangga't hindi kita nabubuntis," ani nya.
Sinamaan ko sya ng tingin.
"Seryoso ako dito, Venezio, hindi ako nagbibi-" pinutol nya ako.
"Seryoso ako, Blare. Bubuntisin kita para wala ng dahilan para paghiwalayin pa tayo ng pamilya mo." Tiningnan nya ako sa mata.
Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko.
"Tsk! Hindi ako marunong mag-alaga ng bata, baka mapabayaan ko lang sila, Venezio," ani ko at pinaglaruan ang buhangin.
"Ako ang mag aalaga sa anak natin, Blare. Bakit kita hahayaan? kung kaya ko naman gawin." Pinatong nya ang palad sa kamay ko.
Ang bilis ng tibok ng puso ko kahit salita lang nya nakukuha na agad ako.
I know! Magiging mabuting tatay si Venezio sa mga anak nya.
Pero paano kung hindi ako ang magiging nanay ng anak nya? Alam kong gagawa pa rin ng paraan si dad para paghiwalayan ulit kami.
Susulitin ko ang araw na magkasama kaming dalawa, kapag nahanap nila ako, hindi ko na alam ang gagawin ko.
Kahit naman ipaglaban ko hindi pa rin ako mananalo.
Pumasok na kami sa loob pagdating ni manang, kinausap ko na rin sya sa gusto kong tumulong sa pagluluto.
Tiningnan ko ang tatlong delata sa harap ko.
Hindi ko alam kung paano ko bubuksan. Hindi pa ako nakakapag bukas ng delata.
"Buksan mo na 'yan, hija, tyaka bantayan mo nalang ang niluluto ko. Kukunin ko lang ang mga sinampay,"a ni nya. Mahina lang ang apoy.
Walang sinabi sa 'kin si manang kung paano ko bubuksan ang delata.
Naghanap ako ng matulis na kutsilyo, sana lang hindi ako masugatan.
Huminga ako ng malalim at hinati ang delata sa gitna.
Ang hirap lang hatiin sa gitna pero nagawa ko naman.
"Isasalang ko na kay... Hala! Sunog! " Nataranta kong pinatay ang apoy. Tinapik ko ang nuo ko ng makitang sunod na ang sibuyas. Itim na itim na.
Sana hindi magalit si manang kapag nalaman nyang nasunod ko.
Uulitin ko na lang. Tinapon ko ang sibuyan na nasunog.
Naghiwa ako ng sibuyas, iyak ako ng iyak, sunod naman ang kamatis, maliit na hiwa lang ang ginawa ko.
Buti nalang naka apron ako dahil baka madumihan ang damit ko.
Nilagay ko ang sibuyas sa kawali.
"Bakit dumidikit... Wala bang mantika?" Napatakit ako ng bibig ng makitang wala palang mantika sa kawali.
I'm dumb!
Manang bumalik kana, nataranta akong kumuha ng mantika.
Nanlaki ang mata ko ng mapadami naman ang pagbuhos ko.
Sunod ko naman nilagay ang kamatis bago ang laman ng delata.
Naglagay din ako ng asim, mukhang maganda rin naman ang resulta.
"Tapos ka na ba magluto?" Tanong ni manang pagpasok nya.
"Yes, manang. Ilalagay ko na sa plato," proud kong sabi.
Linipat ko na rin ang niluto ko. Iba't ibang klase ng sauce ang nilagay ko para naman magkaroon ng kulay.
Tiningnan ni manang ang niluto ko.
"Gusto nyo po bang tikman?"
"Sa alaga ko nalang, busog pa ako, hija," ani ni manang.
Tumango ako, saktong pumasok si Venezio kaya inaya sya ni manang
Nginitian nya ako pero agad nawala ng mapatingin sa luto ko.
"Tikman mo ang luto nya, Zio."
Mabilis umalis si manang. Umupo si Venezio sa harap ng niluto ko.
"Ikaw ba ang nagluto?" Napalunok sya.
Ngumiti ako.
Kumuha sya ng tinidor at tinikman ang niluto ko.
"Masarap?" Umupo ako sa harap nya para tingnan ang reaction nya.
Dahan dahan syang tumango.
"Matamis lang ng kaunti," sabi nya.
Baka nasobrahan ng lang ketchup, baka hindi ko na lagyan sa susunod.
Hindi ko malaman kung ano ba ang mukha ni Venezio, siguro masarap lang talaga ang luto ko.
Napangiti ako ng makitang naubos nya ang niluto ko.
"Ako na ang magluluto sa susunod, Blare." Para syang nasusuka.
Kumunot ang nuo ko ng tumakbo si Venezio ng mabilis habang hawak ang tyan nya.