လူဆိုးကောင် (completed)

You are reading

Fanfiction

ကျူးလစ်ဝါလေးတစ်ခက်နဲ့ မောင့်အချစ်ကိုရည်ညွှန်းမယ်...။

jikook kookmin romace yaio

🤍အပိုင်းတစ်ဆယ့်နှစ်🤍

4.3K 387 20

By AyeMon687

( Unicode )

( အပိုင်းတစ်ဆယ့်နှစ် )

အဖြစ်အပျက်တွေဖြစ်ပြီး နှစ်ရက်ကြာသွားခဲ့သည့်တိုင် သူနဲ့ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့ကောလဟာလသတင်းတွေဟာရပ်သွားခဲ့ခြင်းမရှိသေးပါဘူး။ဆေးရုံပရဝုဏ်အတွင်း၌ တီးတိုးပြောနေကြဆဲမို့ သူတောင် ဒီအခြေအနေမှာနေသားတကျဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။

ငြင်းရအောင်လည်း သူတို့ပတ်သတ်မှုက
ထင်သလောက်ကင်းရှင်းနေတာမျိုးမရှိ။
အဲ့လိုဆိုပေမယ့်လည်း ချစ်သူတွေမဟုတ်ကြပြန်ဘူးလေ။အဲ့တာကြောင့်မို့ ဒီအခြေအနေပေါ်မှာ ခေါင်းလည်းမခါသလို ခေါင်းလည်း
မငြိမ့်ခဲ့ဘဲမေးခွန်းတွေကြားကနေ ရှောင်ပြေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

••••••• လူဆိုးကောင် •••••••

* ကျွန်တော်လာခဲ့ပါ့မယ်...စီနီယာ *

စီနီယာကင်နှင့် ဖုန်းပြောပြီးနောက် ဂျူတီကုတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ရင်း စာတမ်းပြုစုထားတဲ့ ဖိုင်တစ်တွဲကိုကောက်ပွေ့လိုက်လျက် စီနီယာအိမ်လိုက်သွားဖို့လုပ်ရသည်။

စီနီယာ ဆေးရုံကိုရောက်မလာတာဒီနေ့နဲ့ဆို နှစ်ရက်ရှိနေပြီ။စာတမ်းတင်ရမယ့်ရက်ကလည်းနီးနေပြီကိုစီနီယာက ဒီလိုတွေရောက်
မလာမှတော့သူကဘယ်သူနဲ့တိုင်ပင်ရပါ့ရမလဲ။

* ဘယ်သွားမှာလဲ *

ဒေါက်တာသည် ဆေးရုံထဲကထွက်ဖို့အလုပ်တွင် အလောတကြီးပြေးဝင်လာသောဂျွန်ဂျောင်ကုနဲ့ ဆေးရုံအဝင်ဝမှာထိပ်တိုက်ဆုံလေသည်။ထို့အပြင် အလောကြီးနေတဲ့ဒေါက်တာ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး မျက်မှောင်ကုပ်နေလိုက်တာများ လူကိုအစိမ်းလိုက်မြိုချတော့မယ့်ဆိုက်နဲ့။

* ငါမအားဘူး *

* ဒါဘယ်လဲလို့ မောင့်ကိုဖြေပေးခဲ့ဦး *

* အရစ်မရှည်စမ်းပါနဲ့ ငါတကယ်အရေးကြီးနေလို့ *

မောင့်ပခုံးတွေကို တစ်ချက်ပုတ်ပေးလိုက်ပြီး
သူအလျင်နေလိုကြောင်းကို မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြမိရင်း ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲဖြေမိတယ်။မောင်ကတော့ စူပုတ်ပုတ်ဖြင့်အလိုမကျသလိုလိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး အနည်းငယ်လိပ်တင်နေတဲ့
သူ့အင်္ကျီခါးစကို ဆွဲဆန့်ပေးလာခဲ့တယ်။

ပြီးတော့ သူ့လက်ထဲက ဖိုင်တစ်ထပ်ကိုစူးစမ်းသလိုစိုက်ကြည့်လာခဲ့ပြီး မျက်ခုံးတန်းတွေကိုပိုတွန့်ချိုးပစ်လိုက်သည်။ဂျွန်ဂျောင်ကုဟာလေ သူအားနေတယ်ဆိုတိုင်း ဒေါသထွက်ဖို့ပဲသိ်တယ်။

လူဆိုးကောင်လို့ပြောရင်လည်းမကြိုက်ဘူး!
လုပ်နေတဲ့ပုံစံကိုက ဣန္ဒြေတစ်ဆတ်မရှိဘဲနဲ့။

* ဟိုလူကြီးဆီလား? *

ဂျီမင်ဟာ မည်သို့မျှအဖြေပြန်မပေးခဲ့ပါ။အဲ့အစား အလျင်အမြန်ပြေးထွက်ရန် ပြင်လိုက်သည်နှင့် မောင်ကသူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲထားတယ်။

* မောင်လိုက်ပို့မယ် *

* မလိုပါဘူးဆို နေခဲ့ *

* စကားတွေအရမ်းမများနဲ့ မောင့်ဂျီမင် *

* ဘယ်အချိန်ထိငါ့ကိစ္စတွေထဲ ဝင်ပါနေဦးမှာလဲ?မင်းအလုပ်မပြီးသေးဘူးမလား?နေခဲ့ပါ *

လက််မောင်းပေါ်က ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲမောင့်လက်ချောင်းတွေကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ
ဆွဲဖြုတ်ချပေးလိုက်ပြီးနောက် ဒေါက်တာပြေးထွက်သွားခဲ့သည်။ထုံးစံအတိုင်း မောင်ဟာ ဒေါက်တာ့အပေါ်ဆို ကလေးဆန်ချင်နေသေးမှန်းသိသာတယ်။

မင်းနဲ့တော့ခက်ပါတယ် ဂျွန်ဂျောင်ကုရယ်။

•••••••• လူဆိုးကောင် ••••••••

စီနီယာရဲ့ခြံရှေ့ရောက်တော့ ကားကိုတစ်ဖက်လမ်းမှာရပ်ထားခဲ့လိုက်ပြီး ဖိုင်တစ်ပွေ့နဲ့အတူ ခြံတံခါးဘဲလ်ကို နှိပ်လိုက်ရသည်။ရိုးရိုးရှင်းရှင်းအိမ်လေး၏အပြင်အဆင်ကိုကြည့်ရုံနဲ့တင် စိတ်ကိုအေးချမ်းစေတယ်လေ။

* စီနီယာ..! *

လန့်ပြီး အော်လိုက််မိပေမယ့် စီနီယာကတော့အေးအေးလူလူပြုံးပြလာခဲ့တယ်။ဒါနဲ့ စီနီယာရဲ့မျက်နှာက ဘာလို့အဲ့လောက်ထိတောင်
ဒဏ်ရာရနေတာလဲ...။

* ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ ဝင်ခဲ့လေ *

ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး စီနီယာက အရင်ပြန်ဝင်သွားခဲ့တယ်။ကြောင်တောင်တောင်ရပ်နေဆဲသူ့ကို စီနီယာကလှည့်ပြုံးပြဖို့လည်းမမေ့ လျော့ခဲ့ပါ။သူလည်း ဘာတစ်ခုမှအတွေးများမနေတော့ဘဲ စီနီယာရဲ့ခြံလေးထဲကိုခြေချလိုက်မိသည်။

စီနီယာရဲ့လမ်းပြမှုနဲ့ စီနီယာတို့ဧည့်ခန်းထဲကိုပထမဆုံးအကြိမ်ရောက်ဖူးခြင်းပါ။သပ်သပ်ရပ်ရပ်အပြင်အဆင်လေးတွေက မျက်လုံးမလွှဲချင်စရာပါပဲ။ပန်းချီကားတော်တော်များများကိုလည်း နံရံတွေထက််မှာချိတ်ဆွဲထားသေးတယ်။စီနီယာက ပန်းချီကားတွေစုရတာကိုသဘောကျတာလား...။

* စာတမ်းလာပြတာလား ကိုယ့်ကိုပေးဖတ်ကြည့်လေ *

* ဟုတ်ကဲ့ *

စီနီယာရှေ့ဆို ပတ်ခ်ဂျီမင်က တကယ်ကိုလိမ္မာတဲ့ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ဖိုင်တွဲတွေကို လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့သေချာကိုင်ပြီး စီနီယာထံထိုးပေးလာတာကြောင့်
ဒေါက်တာ့ကို စီနီယာက သဘောတကျမျက်လုံးလေးတွေနဲ့လှမ်းကြည့်လာတယ်။

ရိုရိုကျိုးကျိုးလေးပေမို့ စီနီယာကင်သည်
ပြုံးမိသွားပြီး ဖိုင်တွေကြားမှနေခိုးကြည့်နေခဲ့ပါသည်။ဒီဆရာဝန်လေးပတ်ခ်ဂျီမင်ကို စိတ်ရင်းနဲ့နှစ်သက်ရပါတယ်။သူ့ဘဝတွင် ပထမဆုံးအနေနဲ့ မြတ်နိုးမိသွားတဲ့ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ဆိုလည်းမမှားနိုင်ပါဘူး။

* ဟို..စီနီယာမျက်နှာက ... *

* ခိုက််မိထားရုံပါ။အထွေအထူးမဟုတ်ပါဘူး*

စီနီယာက ဘာမှမဖြစ်ထားသလိုမျိုးပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြေလာခဲ့ပြီး စာတမ်းတွေကိုပြန်ဖတ်နေခဲ့ပေမယ့် သူ့မှာသာ မနေတတ်မထိုင်တတ်တွေဖြစ်လာရပြီး ပေါင်ပေါ်ကလက်ချောင်းတွေချင်းကုတ်ဖဲ့နေခဲ့မိပါလိမ့်မယ်။

ခိုက််မိထားတာတဲ့လား?ဒါကိုဘယ်လိုလုပ်ပြီးများယုံရမှာလဲ။ချော်လဲလို့ ဆောင့်မိထားတာမျိုးမှမဟုတ်ဘဲ ပါးတစ်ခြမ်းလုံးညိုမည်းစွဲနေတာက လူမြင်လို့တောင်မကောင်းဘူး။

ဒါကြီးက ရိုးရိုးသားသားခိုက်မိထားတာမဟုတ်ဘူးလေ။ပြီးတော့ အဲ့ဒါဘယ်သူ့လက်ချက်လဲ ငါသိတယ်။ဒီအရူးကတော့.!ဘယ်တော့များမှ အသိတရားရမှာလဲ။
ငါစီနီယာကိုအားနာလွန်းလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။

* စီနီယာ *

ဂျီမင်သည် အားတုံ့အားနာလှမ်းကြည့်လာခဲ့တယ်။သူ့နည်းတူ စီနီယာကင်သည်လည်းလှမ်းကြည့်လာခဲ့တာမို့ ဆုံရပ်တစ်ခုတွင်
ထိုမျက်ဝန်းနှစ်စုံဟာ ခလုတ်တိုက်ခဲ့ကြလေတော့သည်။

* ပြောလေ ဂျီမင် *

ဘာများပြောလာမလဲလို့ နားထောင်ပေးနေခဲ့ပေမယ့် အတော်ကြာသည်အထိငြိမ်နေဆဲဖြစ်လို့ စီနီယာဘက်ကပဲစပြီး စကားထောက်ပေးလိုက်ရတော့တယ်။ဂျီမင်ကတော့ လက်သည်းထိပ်လေးတွေအချင်းချင်းကုတ်ဖဲ့နေမိခဲ့ပြီး စီနီယာအားမဝမရဲလေးဖြင့်မော့ကြည့်လာခဲ့ပြီးနောက်...

* တောင်းပန်ပါတယ် စီနီယာ *

သူ့တောင်းပန်ခြင်းအပေါ် နားမလည်နိုင်ဟန်မျက်ဝန်းတွေနဲ့စိုက်ကြည့်လာရုံကလွဲလို့ စီနီယာကဘာတစ်ခုမှမေးလာခြင်းမျိုးမရှိပါဘူး။

* ဂျွန်ဂျောင်ကု ကိုယ်စားပါ..။သူ့လုပ်ရပ်အတွက် စီနီယာကပဲ သဘောထားကြီးပေးပါ *

ထိုအခါ စီနီယာက သဘောကျတာတွေ့လိုက်သလိုမျိုး ခပ်ဟဟရယ်လာခဲ့ပြန်တယ်။

* စီနီယာစိတ်ဆိုးနေမယ်ဆိုတာသိပါတယ်...။
အဲ့အရူးက ဒီအရွယ်ကြီးထိမရင့်ကျက်သေးတော့လေ စီနီယာကပဲ... *

ဂျီမင်က စကားကိုထပ်မဆက်တော့ကာ လည်တိုင်လေးကိုမနေတတ်သလိုလေးကုတ်ပြန်သည်။အနေခက်နေတဲ့ပုံစံလေးကိုက တစ်မျိုးလေးသစ်လွင်နေတာမျိုး။ချုံ့ငုံပြောရရင်တော့ ပတ်ခ်ဂျီမင်က နှစ်သက်စရာတွေနဲ့ချည်းသာ ပြည့်နှက်နေတဲ့လူသားလှလှလေးပဲဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

* ကိုယ်က ခွင့်လွှတ်ပေးရမယ်ဆိုပါတော့ *

* ဟုတ်ကဲ့ အဲ့လိုသဘောပါပဲစီနီယာ။ဂျွန်ဂျောင်ကုက နည်းနည်းကလေးဆန်တော့
စီနီယာအပေါ်မှာ ဝတ္တရားနှောင့်ယှက်မှုတွေရှိကောင်းရှိခဲ့မှာပါ။အဲ့ဒီအတွက်လည်း
သူနောက်ထပ် အမှားတွေထပ်မလုပ်မိစေဖို့ သူ့ကိုပြောထားလိုက်ပါ့မယ် *

ဂျွန်ဂျောင်ကုဆီအထိုးခံလိုက်ရတာနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကိုယ် မင်း-လူကို ဗွေမယူပါဘူး။
လူတိုင်းက အချစ်နဲ့ထိတွေ့ရင်မှားတတ်ကြတာ ကိုယ်နားလည်တယ်လေ။ဒါပေမယ့်
အဲ့တစ်ယောက်အစား ဘာကြောင့်တောင်းပန်ပေးနေရသလဲပဲ ကိုယ်သိချင်တယ်။

ဒါလား အဲ့တစ်ယောက်ကို မင်းမုန်းနေတာ။

* သူငယ်ချင်းအတွက်တော်တော်လေးစိတ်ပူနေတာလား။မစိုးရိမ်ပါနဲ့ မင်းသူငယ်ချင်းကို
ကိုယ်ဘာမှမလုပ်ပါဘူး *

အခု ငါ့ပုံစံက အရမ်းကြီးသိသွားတာလား။
စီနီယာမျက်လုံးထဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်ရတဲ့အထိလား။

* ဟင်..မဟုတ်ပါဘူး။ကျွန်တော်ကိုဘာလို့
အဲ့လိုထင်ရတာလဲ။သူ့ကြောင့်မဟုတ်ဘဲ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်က ..ကျွန်တော့်စိတ်ရင်းအမှန်နဲ့တောင်းပန်တာပါ။အဲ့ဒါအပြင် တစ်ခြားဘာမှမရှိပါဘူး *

ခပ်ပြုံးပြုံးနှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံနဲ့အတူ ခေါင်းလေးတစ်ညိတ်ညိတ်နဲ့နားထောင်ပေးနေသည့်စီနီယာကြောင့် သူတို့စကားဝိုင်းလေးမှာ အေးအေးချမ်းချမ်းရှိခဲ့ပါ၏။၎င်းနောက် စီနီယာက စာတမ်းဖတ်နေရာမှနေ အာရုံလွှဲလာခဲ့ပြီး သူ့အဖို့ပါအဖန်ရည်ကြမ်းတစ်ခွက် ငှဲ့ပေးလာခဲ့သည်။

အကြမ်းရည်ငဲ့ထားတဲ့ ကြွေပန်းကန်လုံးလေးကို တိုးပေးလေသည့်အခါ ဂျီမင်၏ လက်ချောင်းလှလှလေးများက တရိုတသေဖြင့်လက်ခံယူရှာတယ်။ဒီကလေးဟာ တကယ်လိမ္မာတဲ့ကလေးယောက်အဖြစ် ရင်ထဲတိတ်တဆိတ်မှတ်ချက်ပြုရင်း တစ်ခါပြုံးမိပြန်တယ်။

အကြမ်းရည်အားအရသာခံလျက် သောက်နေသူလေးကို စီနီယာကလည်း တစ်စက္ကန့်မဆိုင်း အကဲခတ်နေခဲ့သည်။အဲ့ဲဒီနောက်တွင်တော့ ဂျီမင်၏ ရင်တွင်းတစ်နေရာနက်နက််မှာဖုံးဝှက်ထားတဲ့အမှန်တရားတစ်ခုကိုလည်း
သူဟာရှာတွေ့သွားခဲ့တယ်။

* ဂျီမင်အနေနဲ့ကိုယ့်ဆီက ခွင့်လွှတ်မှုရမှတကယ်ကျေနပ်မှာလား?။ဒါဆိုရင် ကိုယ်
တစ်ခုေလာက်တောင်းဆိုကြည့်လို့မလား *

ဂျီမင်ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းခံနေတာ ဘယ်သူ့အတွက်လဲ ကိုယ်သိတယ်။သိတာမို့လို့ နည်းနည်းလေးညစ်ကြည့်လို့ဖြစ်တယ်မလား။
ကိုယ်တောင်းဆိုမှာနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဂျီမင်ဘက်က အဆင်မပြေဘူးငြင်းရင် ကိုယ်လက်လျှော့မှာပါ။

* ဟုတ်ကဲ့..စီနီယာ တောင်းဆိုသမျှကို ကျွန်တော်လိုက်လျောနိုင်ဖို့ကြိုးစားပါ့မယ်။အဲ့တာက ဘယ်လောက်ခက်ခက်?!...ကျွန်တော်ကြိုးစားမှာပါ *

သူ့စကားကြောင့် စီနီယာ၏မျက်ခုံးတန်းတွေမှာ ပင့်ခနဲမြှောက်တက်သွားရတဲ့အထိပင်။
ဒါလား ဂျွန်ဂျောင်ကုကို မုန်းနေတာ..!ဒါလားမျက်မုန်းကျိုးနေတာ..!။

ကိုယ်လည်းမင်းကို လက်လွှတ်ပေးဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။စပြီးသဘောကျကတည်းက လွယ်လွယ်နဲ့လက်လျော့ပေးဖို့သဘောကျခဲ့တာမှမဟုတ်ဘဲ။ဒေါက်တာပတ်ခ်ကို အဆုံးအရှုံးခံဖို့ကကိုယ့်အတွက်လည်း လွယ်ကူမနေဘူး။

ဂျွန်ဂျောင်ကုလည်း သူ့ရင်ခုန်သံအတွက််
မင်းထံတိမ်းညွှတ်ခွင့်ရိှသလို ကိုယ်လည်း
ကိုယ့်အချစ်အတွက် ချစ်ပြခွင့်တော့ရှိသေးတယ်မလား...။ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လုံးမြတ်နိုးနေမိတဲ့လူက မင်းဖြစ်နေရုံပါပဲ။ဘယ်သူကမှမမှားခဲ့ကြပါဘူး။.................။

စီနီယာနမ်ဂျွန်းသည် အကြမ်းရည်ခွက်ကိုနှုတ်ခမ်းနားတေ့ထားပေမယ့်လည်း ထိုအကြမ်းရည်ကိုမသောက်သေးပါ။ပါးချိုင့်ချိုင့်ထင်းကလေးများပေါ်အောင်ပြုံးလိုက်ပြီး
အကြမ်းရည်ခွက်ကိုပြန်ချထားလိုက်ကာ...

* ကိုယ်နဲ့အတူ ကော်ဖီသောက်ပေးပါ *

ထိုသို့ပြောလာခဲ့၏။

ခွက်ထဲရှိလက်ကျန်အကြမ်းရည်တွေကို အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် စီနီယာကင်ကို အထူးအဆန်းပါလားဟူသော
သဘောဆောင်သည့်မျက်ဝန်းကျဥ္းလေးတွေနဲ့မော့ကြည့်လာခဲ့ရင်း ပြုံးပြပြန်သည်။

စီနီယာ တောင်းဆိုမယ်ဆိုတာက ဒါလား။
ဘာတွေများပြောမလဲဆိုပြီး ကျွန်တော်ဖြင့် အများကြီးတွေးတောနေလိုက်ရတာ။စီနီယာကရုပ်တည်ကြီးနဲ့အဲ့လိုလည်းနောက်တတ်သေးတာပဲလား။

သူခပ်သွက်သွက်ပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်မိတယ်ထင်တယ်။ငြင်းစရာမရှိဘဲနဲ့ ဘာလို့ငြင်းရမှာလဲ။ကော်ဖီအတူသောက်ကြတာများလွယ်လွယ်လေးကို အခုတောင်တစ်စားပွဲတည်းထိုင်ပြီးသောက်နေကြတာမဟုတ်ဘူးလား။

* ဂျီမင်ထင်နေသလို...ကိုယ်နဲ့တစ်ခါလောက်သောက်ပေးရုံလောက်နဲ့မပြီးသွားဘူးနော်။နေ့တိုင်း..ကိုယ်တို့အားလပ်ချိန်တိုင်း ဒီကပတ်ခ်ဂျီမင်က ကိုယ့်ရဲ့ကော်ဖီသောက်ေဖာ်လုပ်ပေးရမှာ *

ဟိုကောင်လေးနောက်္မပါသွားဖို့ဆို ကိုယ်လည်းကြိုးစားခွင့်တော့ရှိသေးတယ်မလား။ဂျွန်ဂျောင်ကုကချစ်ပေးသလိုမျိုး ကိုယ်ကလည်းချစ်ရပါတယ်ပတ်ခ်ဂျီမင်။

အကြမ်းရည်ခွက်အား ထိန်းကိုင်ထားသည့်လက်ချောင်းလေးတွေမှာ တန့်သွားခဲ့လေတော့သည်။အဲ့ဒီနောက် သူ စီနီယာကိုလှမ်းကြည့်မိလိုက်ပုံပါပဲ။

သူ့ကိုပြုံးပြီးစိုက်ကြည့်နေတဲ့စီနီယာကြောင့် ဘယ်လိုအဖြေမျိုးပြန်ပေးရမလဲကို ဦးနှောက်ကအလျင်အမြန်အလုပ်လုပ်ရတော့သည်။
ငါဒီလိုလုပ်မယ်ဆို ဂျွန်ဂျောင်ကုစိတ်ဆိုးမှာလား?။

* ဟုတ်ကဲ့..စီနီယာတောင်းဆိုတာကို ကျွန်တော်မငြင်းပါဘူး *

ကော်ဖီလေးအတူတူသောက်ရုံပဲကို ဘာမှကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေဖြစ်ပြနေစရာမလိုဘူးထင်တာပဲ။ပြီးတော့ စီနီယာဆိုတာက လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်။ကျွန်တော်လေးစားရတဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုလည်းမမှားဘူး။

* ဂျီမင်..ကိုယ့်ကိုမငြင်းသေးဘူးမလား?...
ဂျီမင်ပြန်ပေးမယ့်အဖြေကို ကိုယ်ဖြင့်မျှော်လင့်ခွင့်ရှိသေးလား *

ဂျီမင်၏နားရွက်ဖျားလေးနှစ်ဖက်မှာ ချက်ချင်းပင် နီရဲဆွေးလာခဲ့ပြီး ရှက်ရှက်ရွံရွံအပြုံးနုလေးများနှင့် မျက်နှာလေးလွှဲသွားရှာသည်။ရှက်နေတာလေးကအစ နှစ်သက်ချင်စရာလေးပေမို့ စီနီယာကပြုံး၍ပဲစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

* စီနီယာကို ကျွန်တော်ငြင်းမှာမဟုတ်ပါဘူး *

သူ့စကားကြောင့် စီနီယာမျက်နှာလေးကပြုံးသွားသည်။

* ရပါတယ် ကိုယ်အရမ်းမလောပါဘူး။
အခုမဟုတ်တောင် တဖြည်းဖြည်းချင်းတော့ ကိုယ့်ကိုမင်းရင်ထဲနေရာပေးကြည့်ပါ...။ *

စီနီယာကိုမငြင်းပါဘူးဆိုတဲ့စကားက ဂျီမင်၏စိတ်ရင်းအမှန်ပါ။အခြေအနေတစ်ခုဆီကနေ ရှောင်ပြေးချင်လို့အလွယ်တကူပြောလိုက်တာမျိုးမဟုတ်ခဲ့ရပါဘူး။စီနီယာကို ငြင်းဆိုဖို့ဘယ်တုန်းကမှသူ့စိတ်ထဲမရိှခဲ့ဖူးဘူးလေ။

လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေကတည်းက စီနီယာကိုပဲရွေးချယ်ဖို့ သူ့စိတ်ကပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီးသား။ဂျွန်ဂျောင်ကုသာ သူ့ရှေ့ထပ်မပေါ်လာခဲ့ရင်
စီနီယာကို သူ့ရင်ခုန်သံတွေပေးအပ်ပြီးနေလောက်ပါပြီ။အဲ့လောက်အထိကို စီနီယာနဲ့ရှေ့ဆက်ဖို့သူတွေးထားခဲ့တာ။

ဘဝတစ်ခုရှေ့ဆက်ဖို့အတွက် လူတစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ကအရေးပါသလို ဦးနှောက်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ခြင်းကလည်းအရေးကြီးတယ်ဆိုတာမေ့မထားကြပါနဲ့။

နေပါဦး!! ငါအခုဘာတွေလုပ်နေမိတာလဲ?
ငါလှေလံနှစ်ဖက်နင်းနေမိပြီလား။ဂျွန်ဂျောင်ကုကိုရင်ခုန်နေပြီး အခုစီနီယာကိုအခွင့်အရေးထပ်ပေးလိုက်တာတဲ့လား။ဒီအခြေအနေမှာ ငါတော့ရူးသွားလို့ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။

အလန့်တကြားထိုင်နေရာကနေ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်မိတာကြောင့် စီနီယာကနားမလည်ဟန်မျက်ဝန်းတွေနဲ့မော့ကြည့်လာခဲ့သည်။

* ပြန်တော့မလို့လား *

* ဟုတ်ကဲ့ လူနာကြည့်စရာလေးတွေရှိသေးလို့ *

* ကောင်းပြီလေ ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် *

* ရတယ်စီနီယာ..!ကျွန်တော့်မှာကားပါပါတယ် *

သူဘာကြောင့် အသည်းအသန်ငြင်းလိုက်ရတာပါလိမ့်။စီနီယာလိုက်ပို့တာကိုမြင်ပြီး
ဂျွန်ဂျောင်ကု လာဂျစ်မှာစိုးလို့များလား။ဟုတ်တယ်..!အဲအရူး ကဂျီကဂျောင်လာကျမှာစိုးလို့။

* ကိုယ်သိပါတယ် ကိုယ်ပြောချင်တာက
ခြံရှေ့ထိလိုက်ပို့ပေးမယ်လို့ *

သူ့အမူအရာတွေက စီနီယာရှေ့မှာအရမ်းကြီးအကဲဆတ်နေတဲ့ပုံပေါက်သွားသလားမသိချင်တော့ပါဘူး။ကိုယ်ကိုတိုင်လည်း မဟုတ်တာဘာတစ်ခုမှမလုပ်ထားခဲ့ဘဲနဲ့ ဘာလို့လိပ်ပြာမလုံသလိုခံစားနေရတာပါလိမ့်။

အခုမှအစပဲရှိသေးတယ် တော်တော်လေး
ရင်မောနေရတာက ဟုတ်တော့မဟုတ်သေးပါဘူး။စီနီယာနဲ့အကြောင်းတွေကို ဂျွန်ဂျောင်ကုသာသိသွားကြည့် သူလိုက်နှောက်ယှက်တော့မှာအသေအချာတယ်။ငါတော့
ရူးသာရူးလိုက်ချင်တယ်။

စီနီယာက ကားနားအထိလိုက်ပို့ပေးတာဖြစ်လို့ စီနီယာကိုကျေးဇူးတင်စကားအထပ်ထပ်ဆိုခဲ့ရင်း ဂျွန်ဂျောင်ကုရိှရာရပ်ဝန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ရှုပ်ခဲ့မိတဲ့
ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ဘယ်သူ့ကိုလက်တွဲသင့်သလဲမဆုံးဖြတ်တတ်ပေမယ့် ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမထိခိုက်စေချင်ပြန်ဘူး။

••••••• လူဆိုးကောင် ••••••••

စီနီယာအိမ်ကနေ ပြန်ရောက်သည်နှင့်ဂျောင်ကုအခန်းထဲကို သူရောက်နေပြီ။ဒီလူဆိုးဟာလေပြဿနာတွေဖန်တီးရတာကိုမှ စွဲလန်းနေလို့ရမလား။

* မောင့်အခန်းကို လာလည်တယ်ဆိုတော့..
မောင့်ကို အဲ့လောက်တောင်လွမ်းနေတာလား *

* အရူးစကားတွေ တော်ပါ။မင်း အဲ့လိုလုပ်ခဲ့တာကောင်းလား *

* ကောင်းတယ်လေ *

* ဂျောင်ကု! *

* ဗျာ *

မောင်ဟာ သူ့ထုံးစံအတိုင်း ဂျီမင်းကိုပြုံးစိစိမျက်နှာလေးနဲ့လှမ်းကြည့်နေပြီး ဆံပင်တိုတိုတွေကိုလည်းခဏတိုင်းဆိုသလိုသပ်တင်နေသေးတာပါ။

ဆိုဖာပေါ်လှဲချအိပ်တော့မတတ် ခွေခွေခေါက်ခေါက်ထိုင်နေသူမောင်သည် သူ့မျက်လုံးထဲမှာတော့တစ်စက်လေးမှအပိုးကျိုးမနေဘူး။

* မင်းကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ အစ်ကို့ကို ငါတောင်းပန်ခဲ့တယ် *

* မောင်တောင် မတောင်းပန်တဲ့ကိစ္စ!မင်းက ဘာလို့လဲ *

* အားနာလို့လေ *

မောင့်ကိုမှ တည့်တည့်ကြီးစိုက်ကြည့်လာတဲ့ဂျီမင်းမျက်ဝန်းလှလှလေးကြောင့် မောင့်ရင် နာရပြန်တယ်။စကားလေးတစ်ခွန်းတည်းပါ.. ဒါပေမယ့် မောင့်ကို နာကျင်စေတယ်။

ဒဏ်ရာရှိနေဆဲ၊သွေးမတိတ်သေးတဲ့မောင့်ဝဲဘက်ရင်ကို ထပ်ခါထပ်ခါထိုးနှက်ရမှကျေနပ်နိုင်မယ်ဆိုလည်း တစ်သက်လုံးမျက်ကွယ်ပြုထားလိုက်ပါတော့ မောင့်ဂျီမင်..။

* အားနာတယ်?အဲ့လူကို မင်းကအားနာတယ်ပေါ့။ဒါဆို ေမာင်ကိုရော.?မင်းနည်းနည်းလေးလောက်တောင် အားနာခဲ့ဖူးလား *

* ဟင်။ဘာကိုလဲ *

* ဒီလောက်နှစ်တွေကြာသွားခဲ့တဲ့အထိ မင်းအနားမှာပဲ ကပ်တွယ်နေခဲ့တဲ့မောင့်ကို! မင်းမျက်နှာကိုပဲငေးကြည့်နေခဲ့တဲ့မောင့်ကိုရော မင်း အားနာစိတ်ဖြစ်ဖူးရဲ့လား *

အားနာတာပေါ့။အသေအချာပါပဲ။ကိုယ့်ကိုရူးသွားမတတ်ချစ်နေတဲ့လူကို ပြန်မချစ်ပေးနိုင်လို့ ပိုပြီးတောင်အားနာရတယ်။

* အဲ့တာကြောင့် ငါ့ဆီမလာခဲ့ပါနဲ့လို့ အစကတည်းကပြောခဲ့သားပဲ။ငါ့အစား တစ်ခြားတစ်ယောက်ဆီ မင်းအချစ်တွေကိုပေးလိုက်ပါလို့ ငါမပြောခဲ့လို့လား။ငါမင်းကိုမလိုအပ်ဘူး မင်းအချစ်ကိုရောပဲ။ *

ထပ်ပြီးတော့ ရင်နာရပြန်ပြီပေါ့။မောင်မှ ရင်မကွဲရင် ဘယ်ကောင်ကွဲပါဦးမလဲ။မောင့်ဂျီမင်က အသည်းမာတာထက်ပိုပါတယ်။

* ကိုယ်ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူဆီကိုမှ မဟုတ်ရင်ဘယ်သူ့ဆီကိုမှမပေးပစ်လိုက်ရဘူးလို့ မောင့်မေမေက မှာထားဖူးတယ် *

* လက်မခံချင်တဲ့သူရဲ့လက်ထဲကိုတော့ ဘယ်အရာမှအတင်းထိုးထည့်ပေးလို့မရဘူး။မင်းမေမေက အဲ့ဒါကိုပါ ထည့်ပြောပြဖို့မေ့သွားတဲ့ပုံပဲ *

မောင့်အခန်းထဲကမထွက်ခင် မောင့်ကိုပြန်လှည့်ကြည့်မိတော့ မောင်ရဲ့ ညိုးညိုးငယ်ငယ်မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ဆုံရတယ်။မောင်အဲ့လိုနာကျင်နေလို့မရဘူးလေ။မောင်ဝမ်းနည်းရင်
သူ့လည်း....။

• • • • • လူဆိုးကောင် • • • • •

ဒီရက်ပိုင်းထဲ စီနီယာနဲ့တွေ့ဖြစ်နေတာပိုများလာတယ်။ကတိပေးထားတာလည်းရှိတော့ ကော်ဖီအတူသောက်ရင်း အချိန်ပေးဖြစ်ကြတာလည်းပါတယ်။ဂျွန်ဂျောင်ကုသိရင် လွယ်မှာမဟုတ်ပေမယ့် အခုထိလည်းမသိသေးပါဘူး။

ဂျွန်ဂျောင်ကုနဲ့ဆက်ဆံရေးလား?ဘာမှကိုမထူးဘူး။အဲ့အရူးနဲ့ငါ့ရဲ့ ရင်ခုန်ရတဲ့အခိုက်အတန့်လား?ရှိကိုမရှိတာ။ရင်ခုန်ရမယ့်အစား အချိန်ပြည့်ရန်ဖြစ်နေရတာနဲ့ပဲ အချိန်တွေကုန်နေခဲ့ကြတာ ဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ။

ဂျွန်ဂျောင်ကုကတော့ အရင်အတိုင်းအကြောပြောင်နေဆဲ..!မျက်နှာပြောင်တိုက်နေဆဲလူမို့
အားတိုင်း" ဗူး " !အားတိုင်း"ရူး "နေလို့
"ဗူးရူး"လေးလို့ အမြင်ကပ်စနိုးနဲ့ခေါ်ဖြစ်နေပါတယ်။

ညညတွေဆိုလည်း သူ့အခန်းကြီးကိုပစ်ပစ်ထားခဲ့ဘူး ငါ့အခန်းမှာလာအိပ်တတ်သေးတာ။ငါ့မှာ မောင်းထုတ်လို့လည်းမရ။ဆွဲထုတ်လို့လည်းမရနဲ့ တော်တော်လေးစိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတာပါဆို။

အခန်းပတ်ချ်ဝေါ့ကို သူသိနေတာကသိပ်ဆိုးတဲ့အချက်ပဲ။ဒါနဲ့ဆို ပတ်ချ်ဝေါ့ပြောင်းထားတာ ၄ကြိမ်မြောက်ရှိနေပြီ။ပြန်ပြောင်းဖို့လား?ဟင့်အင်း အလုပ်ရှုပ်ခံပြီးပြောင်းမနေချင်တော့ပါဘူး။ထပ်ပြောင်းလည်း အဲ့အရူးက မသိတော့မှာကျနေတာပဲ။

နေ့ဘက်တွေဆို ငါ့ရုံးခန်းထဲမှာ လာဂျစ်နေတတ်တဲ့လူဆိုးကောင်က ညဘက်တွေဆို
ငါ့အခန်းကဆိုဖာမှာခွေခေါက်ပြီး လာရစ်တတ်သေးတာတွေကို ငါမကြိုက်ပေမယ့်လည်း မမောင်းထုတ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့အော်ထုတ်မိတိုင်း မျက်ရည်အဝိုင်းသားနဲ့ လူကိုစိုက်စိုက်ကြည့်တတ်တာက ပြဿနာသိပ်မရှိပေမယ့် "မောင့်ကိုမအော်ပါနဲ့ "..လို့ ဝမ်းနည်းသံကြီးနဲ့ပြောတာကိုတော့ ငါတကယ်ခံနိုင်ရည်မဲ့ရတာပါပဲ။

မောင်းထုတ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်တိုင်းမှာ " မောင်က ချစ်လို့ပါ "..ဟု မျက်နှာငယ်လေးနဲ့
ပြန်ပြန်ချော့တတ်သေးတာ။လုပ်ချင်ရာလျှောက်လုပ်ပြီးရင် " မောင်တောင်းပန်ပါတယ် "..ဆိုပြီး မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ လာလာ
ချွဲတဲ့ဒဏ်ကိုလည်း အမှန်တိုင်းပြောရရင် ငါစိတ်ကုန်လှပါပြီ။

အဲ့တာကြောင့်မို့ လုပ်ချင်ရာလုပ်ပါစေ..!နေချင်သလိုနေပါစေ..!ဆိုပြီး ဘေးမဲ့ပေးထားလိုက်ရတော့တာလေ။"မောင်တောင်းပန်ပါတယ် "လို့ သူ့ပါးစပ်ကတစ်ခါပြောတိုင်း
ငါကလည်းအမှတ်မရှိ စိတ်ပျော့ရတာပါပဲ။

အဆုံးသတ်ကြတော့ ငါနဲ့ဂျွန်ဂျောင်ကုဟာ
ဒီလိုနဲ့ပဲ လုံးချာလည်နေရင်း ငါ့အခန်းမှာသူလာအိပ်လိုက် သူ့အခန်းထဲငါရောက်သွားလိုက်နဲ့။အမ်!သူ့အခန်းကို ငါလိုက်သွားတာကရိုးသားတဲ့စိတ်အရင်းခံနဲ့ပါ။

ဂျွန်ဂျောင်ကုက ညအမှောင်ကို ကြောက်တတ်တယ်မလား?မိုးသည်းတဲ့ညတွေလိုမျိုး၊မီးပျက်တဲ့ညတွေလိုမျိုး..အဲ့လိုညတွေဆို
ဂျွန်ဂျောင်ကုအခန်းကို ငါမလိုက်ချင်လည်းလိုက်ရတာမျိုးတွေရှိတယ်လေ။

မဟုတ်ရင် ငါ့အခန်းမှာသောင်လာတင်ပြီး
သူဂျစ်နေတာနဲ့ပဲ တစ်ညလုံးအိပ်ရတော့မှာမဟုတ်ဘူး။အလုပ်ပိတ်ရက်တွေတိုင်းလည်း ငါ့အခန်းကဆိုဖာ ဒါမှမဟုတ် ငါ့ခုတင်ပေါ်မှာ အဲ့လူဆိုးကောင်က မိန့်မိန့်ကြီးနဲ့ နေရာလာယူထားတတ်သေးတာတွေမပါသေးဘူး။

တစ်ခါတစ်လေဆိုလည်း ငါ့နောက်ကနေ
တစ်ကောက်ကောက်လျှောက်လိုက်နေတတ်ပြီး မီးဖိုချောင်ဝင်လည်း သူပါတယ်။စာဖတ်လည်းသူဘေးကပါတယ်။ဘာလုပ်လုပ်ကို သူပါတယ်။

ချစ်သူရည်းစားတွေလည်းမဟုတ်ကျဘဲနဲ့ကို လူကိုလာလာချွဲနေတတ်တာက ဂျွန်ဂျောင်ကုပဲလေ။နေသားကျတယ်လို့လည်းမဟုတ်ပါဘူး။ဒီအတိုင်း အကျင့်ပါသွားခဲ့ပြီထင်ပါရဲ့။

စာဖတ်စားပွဲရဲ့တစ်ဖက်ခြမ်းမှာ သူ့ရှိနေမှပြည့်စုံသလိုမျိုး..အဲ့လိုဖြစ်တတ်ကြတယ်မလား။..............။

* * * * * * * * * * * * * * * * *

* ဂျီမင် မောင့်ကိုစကားမပြောတော့ဘူးလား *

ဒါသည် စိတ်ဆိုးနေသူဆရာဝန်လှလှလေးအား အောက်ကျို့ခံပြီး ပြန်ချော့နေရတဲ့
ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ခုသာဖြစ်တယ်။ပြောသားပဲ မောင်က သူလုပ်ချင်ရာလျှောက်လုပ်ပြီးရင်မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပါဆို။

* ဂျီမင် မောင်မှားသွားပါတယ် *

* ထွက်သွားစမ်းပါ မင်းအသံလည်းမကြားချင်ဘူး *

မောင်တစ်ယောက် ဘာတွေသွားလုပ်ထားပြန်ပြီလဲမသိ။မောင့်နှုတ်ကနေ တောင်းပန်စကားတစ်ခါထွက်ရင် ဒေါက်တာပတ်ခ်၏နှုတ်ခမ်းမှာပိုစူထွက်လာရသည်။

မောင်က ဒေါက်တာရှေ့တည့်တည့်မှာထိုင်နေခဲ့ပြီး လက်တွေကိုတော့စားပွဲပေါ်မှာမှောက်တင်ထားကာ၊တစ်ခါတစ်ခါဆို စကားပြောနေရင်းအရှိန်ပါလာသလိုမျိုး မောင့်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ပိုင်းလုံးက စားပွဲပေါ်ကိုပြိုပြိုကျလာတတ်သေးသည်။

ဂျီမင်ကမူ မောင့်မျက်ကိုမကြည့်ချင်စွာ မျက်နှာလွှဲထားလျက် မောင့်ဘက်ကို
တစ်ချက်လေးမှလှည့်မကြည့်လာခဲ့ဘူး။
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ စားပွဲခုံခံနေပေလို့သာပေါ့။မဟုတ်ရင် ဒေါက်တာပတ်ခ်ကို မောင်ခုန်အုပ်ပစ်မလားပဲ?မောင့်ကိုကြည့်ရတာ တဖြည်းဖြည်း သားပိုက်ကောင်နဲ့တူတူလာပြီ။

ေမာင်ခခယယ ေတာင်းပန်နေရတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုသိချင်လား။ဟူး..!
မောင့်စိတ်မောင်မထိန်းနိုင်လို့ ပိစိလေးနမ်းမိသွားတာကို ဒေါက်တာကစိတ်ဆိုးနေတာပဲ။

ပြောတော့ဖြင့် မောင့်ရဲ့တားမြစ်ဇုန်လေး!အန္တရာယ်ဇုန်လေးမို့ မင်းမလိုလားရင် မောင်မကျူးလွန်ဝံပါဘူးဆိုပြီး အခုတော့ေ-ွးစိတ်ပေါက်သွားသလားမသိပါဘူး။ရုံးခန်းထဲထိလာပြီး ရမ်းကားသတဲ့။

တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ရှိနေတဲ့ ရုံးခန်းလေးထဲမှာ မောင်နဲ့ဂျီမင်သည် အခြေအတင်မဖြစ်ရုံတစ်မယ်သာတင်းမာခဲ့ကြသည်။တင်းမာတယ်ဆိုတာကလည်း မောင့်ဂျီမင်ဘက်ကပါ။မောင်ကတော့ ထုံးစံမပြတ်မူမပြတ် ချော့မြဲတိုင်းချော့နေခဲ့တယ်။

* ဒေါက်တာပတ်ခ်..!အာ ဆောရီး မောင်ရင်ရောက်နေတာပဲ *

ခေါက်သံမပြု အသံမပေးဘဲနဲ့ဝင်ချလာသူက စီနီယာကင်ဖြစ်နေတဲ့အခါ မောင်သည် အလိုမကျဖြစ်ရစွာစုတ်သပ်လိုက်ပြီးနောက် မျက်ခုံးတန်းတွေကိုပါတွန့်ချိုးပစ်သည်။

ရှုံမဲ့သွားသည့်မောင့်မျက်နှာဟာ ဣန္ဒြေဆယ်လို့ပင်မရတော့တဲ့အထိ အထိန်းအကွပ်မဲ့ရလျက်။မောင်ရင်လို့ အခေါ်ခံလိုက်ရတာကြောင့်လည်းပါမယ် မောင့်ခမျာဟန်ဆောင်ပြီးတောင် မပြုံးပြနိုင်ခဲ့ပါ။

* ရတယ် စီနီယာ..သူလည်း အခုပဲပြန်တော့မှာပဲ ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် *

စီနီယာက ခေါင်းညိတ်ပြလေပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်နှင့် ဂျီမင်လည်း နေရာမှထရပ်လိုက်တော့သည်။မောင်က မျက်လုံးဝိုင်းတွေနဲ့လိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူပါဆက်ခနဲကောက်ထပြီး ဂျီမင်ရှေ့ပိတ်ရပ်ထားသည်။

* မောင်ပြန်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကပြောလိုက်လို့ မင်းကကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် အဲ့လိုဖြေလိုက်ရတာလဲ။မောင့်ကိုနှင်တယ်ပေါ့.. *

* ရစ်နေမယ်ဆို ဖယ်ပေးတော့..ငါသွားစရာရှိတယ် *

* ဘာတွေလောနေတာလဲမောင့်ဂျီမင်။အဲ့လူနဲ့ဒိတ်နေတာလား...?ဟင် မောင်မေးတာကိုဖြေလေ *

ဂျီမင်ရဲ့ မျက်ဝန်းအိမ်တွေထိ စိုက်ကြည့်လာခဲ့တဲ့မောင့်မျက်ဝန်းတွေက အရောင်မှိန်နေလားလို့။ဘယ်သူ့ကြောင့်နဲ့ ငါကဒီလိုတွေ့နေရတာလဲ။ငါကရော ကော်ဖီသောက်ချင်လွန်းလို့ လိုက်လျောပေးနေရတာဆိုတော့လေ။

* ငါ့ကိစ္စတွေထဲ ဝင်မပါဖို့ပြောထားရက်နဲ့ စည်းကျော်ပြန်ပြီ *

* မောင်ကြားတယ်။ဒီရက်ထဲမှာ မင်းတို့နှစ်ယောက်အတွေ့များနေတဲ့အကြောင်းတွေကို မောင်အကုန်ပြန်ကြားရတယ်။မင်းအဲ့လို လုပ်လို့မရဘူးလေ မင်းကမောင့်ဂျီမင်ပဲလုပ်ရမှာ*

* ငါ့ကို မင်းပိုင်သလိုလာမလုပ်နဲ့။ *

* မောင့်ကိုချစ်ဖို့ အရမ်းခက်ခဲနေတာလား *

* ဒါပေါ့ *

* ညာနေတာပဲ မောင့်ဂျီမင် *

မောင့်ရဲ့ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်စကားကြောင့် ဂျီမင်မျက်နှာတည်တည်ကလေးမှာ မဲ့ကျသွားရလေသည်။ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုလွန်ကဲနေတာပဲ။

* ကိုယ့်ကိုကိုယ့်အထင်ကြီးလွန်းနေတာပဲ အရူး! *

နှာခေါင်းပိစိလေးကိုရှုံပြပြီး မောင့်ကို ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ဝေဖန်ရှာသည်။မျက်ခုံးတစ်ဖက်မြှင့်ပြလာတဲ့မောင့်ပုံစံဟာ တကယ့်ကို
အမြင်ကပ်စရာကောင်းတာထက်ကိုပိုသည်။

* မောင်နဲ့ အဲ့လူကြီးနဲ့ မင်းအတွက် ဘယ်သူကပိုအရေးကြီးလဲ *

* ဦးနှောက်ပါရင် စဥ္းစားကြည့်လေ *

နှုတ်ခမ်းစူစူလေးနဲ့မာင့်မျက်နှာမှာမှိုင်တွေသွားရ၏။

* မသွားလို့မရဘူးလား *

* ရမလား စီနီယာက ငါ့အထက်လူကြီးလေ *

* ဘာဆိုင်လို့လဲကွာ အထက်လူကြီးဖြစ်တိုင်း
အဲ့လိုလုပ်လို့ရကြေးလား ...ဒါဆို မောင်လည်း မင်းရဲ့အထက်လူကြီးလုပ်မယ် *

မောင်ဟာ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေနှင့်
သူ့ဆံပင်တွေကိုသူပြန်ထိုးဖွလိုက်ပြီး မကျေမချမ်းပေါက်ကွဲပြန်သည်။အရှေ့ကပိတ်ရပ်ထားတာကိုလည်းမဖယ်ပေးပြန်ဘဲ မောင်ဟာအကျင့်ယုတ်ဆဲယုတ်မြဲပါ။

* မင်းကလား...ငါ့အထက်လူကြီးလုပ်ဦးမယ်ပေါ့ ။ကောင်းပြီလေ လုပ်ကြည့်ပေါ့။မင်းအစွမ်းအစကို တစ်ခါလောက်ယုံကြည့်ပေးလိုက်မယ် *

သူ့စကားကိုဟာသတစ်ခုလိုသဘောထားပြီး
ဟက်ဟက်ပက်ပက်နဲ့ရယ်ပွဲကျနေသူလေးကို
မောင်ကမျက််မှောင်ကုပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ဒါကို ဂျီမင်ကတော့သတိမမူမိခဲ့ဘူးလေ။

မောင့်ကိုမေ့ထားပြီးလှောင်ကောင်းတိုင်းဇွတ်လှောင်နေတာ မောင့်ဘက်ကစိတ်တိုလို့ ဇွတ်နမ်းပစ်ရင်လည်း စိတ်ဆိုးပြန်ဦးမည်။ဒေါက်တာလှလှလေးရဲ့ရယ်သံတွေကြား မောင့်မျက်နှာကြီးသည် မဲ့သထက်္မဲ့ကျလာလိုက်တာများ မျက်ရည်ကြည်တွေပင်စို့ဝိုင်းလို့။

* မင်းတို့ကော်ဖီသောက်တာလောက် မောင်ကအရေးမပါဘူးလား *

မောင့်စကားကြောင့် ဒေါက်တာကမျက်မှောင်လေးကျုံ့ပစ်လိုက်သည်။လက်လွတ်စပယ်စကားတွေကို မကြိုက်ပါ။

* အဲ့စကားကို ဘယ်သူကပြောတာလဲ *

* မောင်က ပြောတာ *

* အေးဒါဆိုလည်း အဲ့မောင်ဆိုတဲ့ကောင်ကို
ပြန်ပြောလိုက် မင်းထင်နေတဲ့အတိုင်းပဲအရေးမပါဘူးလို့ *

* ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ မောင့်ကိုတကယ်မချစ်ဖူးပဲ *

ချက်ချင်းဆိုသလို မောင့်မျက်အိမ်ဝိုင်းဝိုင်းလေးထဲက မျက်ရည်စတွေမှာခုန်ဆင်းဖို့
ဟန်ပြင်ကြတော့သည်။ဒီအချက်ကို သူမေ့သွားတော့မလို့..!ဂျွန်ဂျောင်ကုက ပလီပလာဆိုသိပ်တတ်သေးတာ။

* တော်ပါတော့ မျက်ရည်လည်းမထွက်ဘဲနဲ့ ငိုပြမနေပါနဲ့..မင်းငိုရင်ရုပ်ဆိုးလွန်းလို့ *

* မောင်ပါ လိုက်ခဲ့မယ် *

တွေ့လား တမင်သပ်သပ်ဂျစ်တိုက်နေတာပါဆို။ဂျွန်ဂျောင်ကုက အရမ်းကလေးဆန်လိုက်တာဗျာ..တစ်နေရာမှကြောက်ဖို့ကောင်းမနေဘူး။

* ငါခဏပဲသွားမှာပါဆို မင်းနော်..! အရမ်းပဲ ဗိုလ်လာမကျနဲ့ ဖယ်ပေးတော့လေ *

မောင့်မျက်ရည်စတွေကို မမြင်ချင်သူမို့
မနေနိုင်တဲ့သူကပဲ ထိုမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ်။ငါ့ဗူးရူးလေးက ဒီလိုလည်းငိုပြတတ်သေးတာလား။

ပါးရိုးတစ်လျှောက်ပေါ်က မျက်ရည်စတွေကိုသုတ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ယုန်လေးလိုမျိုးအနည်းငယ်ဖောင်းအစ်ထွက်နေတဲ့ အဲ့မျက်နှာရူးကောင်ရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုယ့်လက်တွေနဲ့အပြည့်အုပ်ကိုင်ပစ်ပြီး ခပ်ဖွဖွနဲ့ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးရိုက်ချပစ်ပလိုက်သည်။

* မောင့်ကိုချစ်လား *

* ........ ! *

သို့သော် အမေးသာရိှပြီး အဖြေပြန်မလာခဲ့။
မောင့်ပါးရိုးပေါ်က လက်တွေကိုရုတ်ပစ်လေပြီး စားပွဲပေါ်က သူ့ဖုန်းလေးကိုသာလှမ်းယူ
ခဲ့သည်။အာရုံများချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဒီတစ်ခေါက်တွင်လည်း သူပြန်ဖြေမှာမဟုတ်ပါဘူး။

* မောင်မေးနေတာကို ဖြေလေ *

* မင်းကိုချစ်တာပေါ့.....!

သေချာပေါက် အဲ့လိုဖြေမယ်လို့ ထင်နေတာလား။ဒါဆို စိတ်ရောဂါအထူးကုဆောင်မှာ ရက်ချိန်းယူသင့်ပြီထင်တယ် မင်းလိုကောင်ကိုပြန်ချစ်စရာလား စိတ်ကူးယဥ္မနေနဲ့!! *

ပထမစကားနဲ့တင် ဖီးလ်တွေဆောင့်ဆက်တက်ရပြီး အပျော်ကြီးပျော်နေရသည့်မောင့်မှာ ဂျီမင်၏ရိုက်ချက်ကြောင့် မအီမလည်မျက်နှာကြီးနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာကျန်နေခဲ့ရသည်။ဒါပေမယ့် ဒေါက်တာရဲ့အပြုံးလှလှလေးကိုတော့ မောင်မမြင်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

မောင့်အဖြစ်က ဘာနဲ့တူသလဲဆို ထီပေါက်လို့ အပျော်လုံးစို့မယ်ဆိုကာမှ ထီလတ်မှတ်ကအတုကြီးဖြစ်နေရတယ်လို့။မောင့်မှာရယ်ရခက်ခက်ငိုရခက်ခက်...။

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

(ဖတ်ပေးကြသူအားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။)

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

.
.
.
.
.

( Zawgyi )

( အပိုင္းတစ္ဆယ့္ႏွစ္ )

အျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ရက္ၾကာသြားခဲ့သည့္တိုင္ သူနဲ႕ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ေကာလဟာလသတင္းေတြဟာရပ္သြားခဲ့ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ေဆး႐ုံပရဝုဏ္အတြင္း၌ တီးတိုးေျပာေနၾကဆဲမို႔ သူေတာင္ ဒီအေျခအေနမွာေနသားတက်ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။

ရင္းႏွီးသူတစ္ခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ ဘယ္သူကမွထုတ္မေမးခဲ့ၾကပါဘူး။ကိုယ္ေရးကိုယ္တာနဲ႕လုပ္ငန္းခြင္ကို သူ႕က႑နဲ႕သူ ခြဲထားတတ္ၾကသူေတြမဟုတ္လား။ထိုသို႔ေမးလာၾကတိုင္းလည္း သူ႕ဖက္က မည္သို႔အေျဖမ်ိဳးမွ
ျပန္မေပးတတ္ပါဘူး။

ျငင္းရေအာင္လည္း သူတို႔ပတ္သတ္မႈက
ထင္သေလာက္ကင္းရွင္းေနတာမ်ိဳးမရွိ။
အဲ့လိုဆိုေပမယ့္လည္း ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ၾကျပန္ဘူးေလ။ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕ဘယ္အတိုင္းအတာထိရင္ခုန္ျဖစ္မလဲ မေျပာတတ္ျပန္ဘူး။

အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ဒီအေျခအေနေပၚမွာ ေခါင္းလည္းမခါသလို ေခါင္းလည္းမၿငိမ့္ခဲ့ဘဲ
ေမးခြန္းေတြၾကားကေန ေရွာင္ေျပးခဲ့တယ္
ဆိုပါေတာ့။.....

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကို စိတ္ဝင္တစားရွိေနတဲ့သူမ(သူနာျပဳဂို)ကိုေတာ့ "ေမာင္နဲ႕
တြဲေနၾကတာ အမွန္ပဲ "လို႔ သူ႕ပါးစပ္ကေန
သူကိုယ္တိုင္ထုတ္ေျပာခဲ့ၿပီး အခုျပန္ေတြး
ၾကည့္ေတာ့မွေဒါသထြက္ေနမိတာအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။

အျမင္ကပ္လို႔ေျပာပစ္လိုက္တာ။ဒီအတိုင္းပဲ သူနာျပဳဂိုကို နည္းနည္းၾကည့္မရေနလို႔ ကိစၥေအးသြားေအာင္ လမ္းရွင္းေပးလိုက္တာ။
" ေဂ်ာင္ကုရွီး...ေဂ်ာင္ကုရွီး "နဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားကတစ္ခါမွခ်တာမဟုတ္ဘူး။

ဟိုေနရာဦးစားေပးရတာနဲ႕ ဒီေနရာဦးစားေပးရတာနဲ႕ မ်က္လုံးထဲၾကည့္လို႔သိပ္အဆင္ေျပေနတာမဟုတ္ဘူး။ဒုတိယ ကင္မင္ဟီျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့မိန္းကေလးကို ကယ္တင္ေပးလိုက္႐ုံပါပဲ။အခုေတာ့ " ေဂ်ာင္ကုရွီး"ဆိုတဲ့ေခၚသံကိုမၾကားရေတာ့တာႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။အေစာႀကီးကတည္းက အဲ့လိုမ်ိဳးျဖစ္ေနသင့္တာကို။

လက္ရွိေတာ့ ေဂ်ာင္ကုက ေဆး႐ုံမွာဆိုငါ့ဆီေရာက္္မလာတတ္ေတ့ာၾကာၿပီ။ငါေမာင္းထုတ္ထားလို႔ေလ။စကားနားေထာင္လိုက္တာလို႔ထင္မေနၾကနဲ႕ဦး။ေဆး႐ုံမွာလာမရႈပ္တာမွန္ေပမယ့္ ငါ့အခန္းကိုေတာ့ ညတိုင္းလိုလိုလာရႈပ္ေနၾက!။

အေတြးေတြအရမ္းေခ်ာ္မေနနဲ႕ဦး!ငါတို႔က ဘာမွမျဖစ္ၾကေသးဘူး။

••••••• လူဆိုးေကာင္ •••••••

* ကြၽန္ေတာ္လာခဲ့ပါ့မယ္...စီနီယာ *

စီနီယာကင္ႏွင့္ ဖုန္းေျပာၿပီးေနာက္ ဂ်ဴတီကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ရင္း စာတမ္းျပဳစုထားတဲ့ ဖိုင္တစ္တြဲကိုအေလာတႀကီးပဲ ေကာက္ေပြ႕လိုက္သည္။စီနီယာ ေဆး႐ုံကိုေရာက္မလာတာ
ဒီေန႕နဲ႕ဆို ႏွစ္ရက္ရွိေနၿပီ။

ေနမေကာင္းဘူးလို႔ေျပာေပမယ့္ ရိုးရိုးေနမေကာင္းတာေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူးထင္တယ္။
စာတမ္းတင္ရမယ့္ရက္ကလည္းနီးေနၿပီကို
စီနီယာက ဒီလိုေတြေရာက္မလာမွေတာ့
သူကဘယ္သူနဲ႕တိုင္ပင္ရပါ့ရမလဲ။

အိမ္လိုက္သြားမွာကို ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုသာသိသြားခဲ့ရင္ လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ့္စီနီယာတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းေနတာကို သတင္းေမးေတာ့သြားရမွာပဲ။သတင္းလည္းေမးရင္း စာတမ္းအေၾကာင္းလည္းေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆို ပိုမေကာင္းဘူးလား။

* ဘယ္သြားမွာလဲ *

သူကေဆး႐ုံထဲကအထြက္ အေလာတႀကီးေျပးဝင္လာေသာဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕ ေဆး႐ုံအဝင္ဝမွာထိပ္တိုက္ဆုံေလသည္။အံမယ္ေမးတဲ့ပုံကိုက ရင့္လွခ်ည္လား..။စစ္လားေဆးလားနဲ႕ သူကငါ့အေဖလားလို႔ ဟမ့္!။

အေလာႀကီးေနတဲ့ကိုယ့္ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ကုပ္ေနလိုက္တာမ်ား လူကိုအစိမ္းလိုက္ၿမိဳခ်ေတာ့မယ့္ဆိုက္နဲ႕။ေလသံကိုက ပိုင္စိုးပိုင္နင္းပါလား ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရယ္။မင္းႏွယ့္ စိတ္ရႈပ္စရာေလးပဲ။

* ငါမအားဘူး *

* ဒါဘယ္လဲလို႔ ေမာင့္ကိုေျဖေပးခဲ့ဦး *

* အရစ္မရွည္စမ္းပါနဲ႕ ငါတကယ္အေရးႀကီးေနလို႔ *

ေမာင့္ပခုံးေတြကို တစ္ခ်က္ပုတ္ေပးလိုက္ၿပီး
သူအလ်င္ေနလိုေၾကာင္းကို မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္ျပမိရင္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေျဖမိတယ္။ေမာင္ကေတာ့ စူပုတ္ပုတ္ျဖင့္အလိုမက်သလိုလိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး အနည္းငယ္လိပ္တင္ေနတဲ့
သူ႕အကၤ်ီခါးစကို ဆြဲဆန့္ေပးလာခဲ့တယ္။

ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ထဲက ဖိုင္တစ္ထပ္ကိုစူးစမ္းသလိုစိုက္ၾကည့္လာခဲ့ၿပီး မ်က္ခုံးတန္းေတြကိုပိုတြန့္ခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက အားေနရင္ စိတ္တိုဖို႔ပဲသိ္တယ္ထင္တယ္။လူဆိုးေကာင္လို႔ေျပာရင္လည္းမႀကိဳက္ဘူး!
လုပ္ေနတဲ့အခ်ိဳးအေဖာက္ကိုက အိေႏၵၾတစ္ဆတ္မရွိဘဲနဲ႕။

* ဟိုလူႀကီးဆီလား? *

ဂ်ီမင္ဟာ မည္သို႔မွ်အေျဖျပန္မေပးခဲ့ပါ။အဲ့အစား အလ်င္အျမန္ေျပးထြက္ရန္ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေမာင္ကသူ႕လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလာခဲ့သည္ေလ။

* ေမာင္လိုက္ပို႔မယ္ *

* မလိုပါဘူးဆို ေနခဲ့ *

* စကားေတြအရမ္းမမ်ားနဲ႕ ေမာင့္ဂ်ီမင္ *

* ဘယ္အခ်ိန္ထိငါ့ကိစၥေတြထဲ ဝင္ပါေနဦးမွာလဲ?မင္းအလုပ္မၿပီးေသးဘူးမလား?ေနခဲ့ပါ *

လက္္ေမာင္းေပၚက ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲေမာင့္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ
ဆြဲျဖဳတ္ခ်ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ီမင္ကအလ်င္စလိုနိုင္စြာျဖင့္ ေျပးထြက္သြားခဲ့သည္။ထုံးစံအတိုင္း ေမာင္ဟာ ကေလးဆန္ခ်င္ေနေသးပုံပါပဲ။

မင္းနဲ႕ေတာ့ခက္ပါတယ္ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရယ္။ဘယ္ေတာ့မ်ားမွရင့္က်က္္မွာလဲဟမ္..မင္းကအရမ္းကေလးဆန္လိုက္တာ။

•••••••• လူဆိုးေကာင္ ••••••••

စီနီယာရဲ႕ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားကိုတစ္ဖက္လမ္းမွာရပ္ထားခဲ့လိုက္ၿပီး ဖိုင္တစ္ေပြ႕နဲ႕အတူ ၿခံတံခါးဘဲလ္ကို ႏွိပ္လိုက္ရသည္။ရိုးရိုးရွင္းရွင္းအိမ္ေလး၏အျပင္အဆင္ကိုၾကည့္႐ုံနဲ႕တင္ စိတ္ကိုေအးခ်မ္းေစတယ္ေလ။

* စီနီယာ..! *

လန့္ၿပီး ေအာ္လိုက္္မိေပမယ့္ စီနီယာကေတာ့ေအးေအးလူလူၿပဳံးျပလာခဲ့တယ္။ဒါနဲ႕ စီနီယာရဲ႕မ်က္ႏွာက ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိေတာင္
ဒဏ္ရာရေနတာလဲ...။

* ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ဝင္ခဲ့ေလ *

ၿခံတံခါးလာဖြင့္ေပးၿပီး စီနီယာက အရင္ျပန္ဝင္သြားခဲ့တယ္။ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ရပ္ေနဆဲသူ႕ကို စီနီယာကလွည့္ၿပဳံးျပဖို႔လည္းမေမ့ ေလ်ာ့ခဲ့ပါ။သူလည္း ဘာတစ္ခုမွအေတြးမ်ားမေနေတာ့ဘဲ စီနီယာရဲ႕ၿခံေလးထဲကိုေျခခ်လိဳက္မိသည္။

စီနီယာရဲ႕လမ္းျပမႈနဲ႕ စီနီယာတို႔ဧည့္ခန္းထဲကိုပထမဆုံးအႀကိမ္ေရာက္ဖူးျခင္းပါ။သပ္သပ္ရပ္ရပ္အျပင္အဆင္ေလးေတြက မ်က္လုံးမလႊဲခ်င္စရာပါပဲ။

ပန္းခ်ီကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း နံရံေတြထက္္မွာခ်ိတ္ဆြဲထားေသးတာေပါ့။စီနီယာက ပန္းခ်ီကားေတြစုရတာကိုသေဘာက်တာလား...။

* စာတမ္းလာျပတာလား ကိုယ့္ကိုေပးဖတ္ၾကည့္ေလ *

* ဟုတ္ကဲ့ *

စီနီယာေရွ႕ဆို ပတ္ခ္ဂ်ီမင္က တကယ္ကိုလိမၼာတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ဖိုင္တြဲေတြကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႕ေသခ်ာကိုင္ၿပီး သူ႕ထံထိုးေပးလာတာေၾကာင့္ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ကိုလွမ္းၾကည့္ျဖစ္သည္။

ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးေလးေပမို႔ စီနီယာကင္သည္
ၿပဳံးလိုက္ရင္းဖိုင္ေတြၾကားမွေနခိုးၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။ဒီဆရာဝန္ေလးပတ္ခ္ဂ်ီမင္ကို စိတ္ရင္းနဲ႕ႏွစ္သက္ရပါတယ္။

* ဟို..စီနီယာမ်က္ႏွာက ... *

* ခိုက္္မိထားတာပါ *

စီနီယာက ဘာမွမျဖစ္ထားသလိုမ်ိဳးေပါ့ေပါ့ပါးပါးေျဖလာခဲ့ၿပီး စာတမ္းေတြကိုျပန္ဖတ္ေနခဲ့ေပမယ့္ သူ႕မွာသာ မေနတတ္မထိုင္တတ္ေတြျဖစ္လာရၿပီး ေပါင္ေပၚကလက္ေခ်ာင္းေတြခ်င္းကုတ္ဖဲ့ေနခဲ့မိပါလိမ့္မယ္။

ခိုက္္မိထားတာတဲ့လား?ဒါကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမ်ားယုံရမွာလဲ။ေခ်ာ္လဲလို႔ ေဆာင့္မိထားတာမ်ိဳးမွမဟုတ္ဘဲ ပါးတစ္ျခမ္းလုံးညိုမည္းစြဲေနတာက လူျမင္လို႔ေတာင္မေကာင္းဘူး။

ဒါႀကီးက ရိုးရိုးသားသားခိုက္မိထားတာမဟုတ္ဘူးေလ။ဟိုျပသနာျဖစ္ၿပီးကတည္းက စီနီယာကေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနခဲ့တာ။ဒါတိုက္ဆိုင္မႈသပ္သပ္ေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား။

ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ ငါသိတယ္။အဲ့ေကာင္ကေတာ့..!ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အသိတရားရမွာလဲ။သူကေလးဆန္တာအေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီလိုေတြမဆင္မျခင္ေလွ်ာက္လုပ္ေနလို႔ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။

စီနီယာကိုအားနာလြန္းလို႔ ငါ႐ူးေတာ့မွာပဲ။
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာေလ..!တကယ့္ျပသနာေကာင္။

* စီနီယာ *

ဂ်ီမင္သည္ အားတုံ႕အားနာလွမ္းၾကည့္လာခဲ့တယ္။သူ႕နည္းတူ စီနီယာကင္သည္လည္းလွမ္းၾကည့္လာခဲ့တာမို႔ ဆုံရပ္တစ္ခုတြင္
ထိုမ်က္ဝန္းႏွစ္စုံဟာ ခလုတ္တိုက္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။

* ေျပာေလ ဂ်ီမင္ *

ဘာမ်ားေျပာလာမလဲလို႔ နားေထာင္ေပးေနခဲ့ေပမယ့္ အေတာ္ၾကာသည္အထိၿငိမ္ေနဆဲျဖစ္လို႔ စီနီယာကင္ဘက္ကပဲစၿပီး စကားေထာက္ေပးလိုက္ရေတာ့တယ္။ထုံးစံအတိုင္း အၿပဳံးတစ္ခ်က္္မပ်က္ဘဲနဲ႕ေပါ့။

ဂ်ီမင္ကေတာ့ လက္သည္းထိပ္ေလးေတြအခ်င္းခ်င္းကုတ္ဖဲ့ေနမိခဲ့ၿပီး စီနီယာအား
မဝမရဲေလးျဖင့္ေမာ့ၾကည့္လာခဲ့တယ္။စကားလုံးေတြဟာ ဘာအတြက္ေၾကာင့္နဲ႕ထြက္က်မလာရတာလဲ?လည္ေခ်ာင္းတြင္းမွာတစ္ဆို႔ေနတဲ့စကားလုံးေတြအတြက္ ခဲရာခဲဆစ္အားယူလိုက္ၿပီးေနာက္....

* ေတာင္းပန္ပါတယ္ စီနီယာ *

အဆက္အစပ္မရွိဘဲ ထေျပာလာတဲ့စကားက ဒါတဲ့လား။ဘာအတြက္လဲလို႔ေတာ့ မေမးလိုေတာ့ပါဘူး။ေျပာျပခ်င္စိတ္ရွိမယ္ဆို ကိုယ့္အေနနဲ႕တိုက္တြန္းေမးစရာေတာင္လိုမယ္မထင္ပါဘူး။

သူ႕ေတာင္းပန္ျခင္းအေပၚ နားမလည္နိုင္ဟန္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္လာ႐ုံကလြဲလို႔ စီနီယာကဘာတစ္ခုမွေမးလာျခင္းမ်ိဳးမရွိပါဘူး။

* ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု ကိုယ္စားပါ...သူ႕လုပ္ရပ္အတြက္ စီနီယာကပဲ သေဘာထားႀကီးေပးပါ *

ထိုအခါ စီနီယာက သေဘာက်တာေတြ႕လိုက္သလိုမ်ိဳး ခပ္ဟဟရယ္လာခဲ့ျပန္တယ္။အခုထိ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွေတာ့မေျပာလာေသးဘူးေပါ့။စီနီယာက တကယ္ပဲေနစိမ့္လိုက္တာဗ်ာ။

ဟိုအ႐ူးကိုယ္စား ဒီေလာက္ထိေတာင္းပန္ေပးေနတာကို ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေထာက္ၿပီးေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္..၊ဒီတစ္ခါေလာက္ေလးကို
ငဲ့ညာေပးဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူးလားစီနီယာရယ္။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကိုခြင့္မလႊတ္ေပးခ်င္လို႔မ်ားလားဟင္?အမႈေတာ့ မဖြင့္ေလာက္ပါဘူးေနာ္...ဟုတ္တယ္မလား။

* စီနီယာစိတ္ဆိုးေနမယ္ဆိုတာသိပါတယ္...။
အဲ့အ႐ူးက ဒီအ႐ြယ္ႀကီးထိမရင့္က်က္ေသးေတာ့ေလ စီနီယာကပဲ... *

ဂ်ီမင္က စကားကိုထပ္မဆက္ေတာ့ကာ လည္တိုင္ေလးကိုမေနတတ္သလိုေလးကုတ္ျပန္သည္။အေနခက္ေနတဲ့ပုံစံေလးကိုက တစ္မ်ိဳးေလးသစ္လြင္ေနတာမ်ိဳး။ခ်ဳံ႕ငုံေျပာရရင္ေတာ့ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္က ႏွစ္သက္စရာေတြနဲ႕ခ်ည္းသာ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့လူသားလွလွေလးပဲျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

* ကိုယ္က ခြင့္လႊတ္ေပးရမယ္ဆိုပါေတာ့ *

* ဟုတ္ကဲ့ အဲ့လိုသေဘာပါပဲစီနီယာ...ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက နည္းနည္းကေလးဆန္ေတာ့
စီနီယာအေပၚမွာ ဝတၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈေတြရွိေကာင္းရွိခဲ့မွာပါ။အဲ့ဒီအတြက္လည္း
သူေနာက္ထပ္-အမွားေတြထပ္မလုပ္မိေစဖို႔ သူ႕ကိုကြၽန္ေတာ္တားလိုက္ပါ့မယ္ *

ဒီလိုဆိုမွ ဟိုတစ္ေန႕က သူ႕ကိုလက္သီးနဲ႕
ေျပးထိုးၿပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့ ေကာင္ေလးကို မ်က္လုံးထဲ ျပန္ေတာင္ျမင္ေယာင္မိလာသား။ဂ်ီမင္ေျပာသလို တကယ္ကိုကေလးဆန္မယ္ထင္တယ္။

ဒီ့အတြက္ဆို သူေဗြမယူပါဘူး။အခ်စ္ဆိပ္မႊန္ေနတာမွန္း အခုလိုလာမေျပာျပလည္း သူနားလည္ေပးၿပီးသားပါ။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုအစား
တတြတ္တြတ္နဲ႕ေတာင္းပန္ေပးေနသူေလးကိုသာ သူထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။

ခြင့္မလႊတ္ေပးမွာကို အဲ့ေလာက္အထိ စိုးရိမ္ေနရသလားကြယ္။

အားတုံ႕အားနာျဖစ္ေနေပလို႔သာပါပဲ။မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္မွဘက္ကာေပးေနလိုက္္မလဲ?ေရွ႕ေနလိုက္ေပးေနမလဲ မသိ။ဒါလား ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကိုမုန္းေနတာ။ဒါလားဒါလား...မုန္းေနတာလို႔ ေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္တာပဲသိေတာ့တယ္။

* ဂ်ီမင္ကိုၾကည့္ရတာ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပူေနပုံရတယ္ေနာ္။
အဟြန္း...!ကိုယ္ကမသိပါဘူး ဂ်ီမင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို မတည့္ၾကဘူးလို႔ပဲထင္ထားတာ *

အခု စီနီယာက သူ႕ကိုခနဲ႕လိုက္တာမ်ားလား။

* ဟင္..မဟုတ္ပါဘူး။ကြၽန္ေတာ္ကိုဘာလို႔
အဲ့လိုေတြထင္ရတာလဲ။အခုလိုျဖစ္ခဲ့ရတာေတြရဲ႕တရားခံအစစ္က ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေနလို႔ ဒီကိစၥေတြထဲသူ႕ကိုဆြဲမထည့္ခ်င္ေတာ့တာပါစီနီယာ..။သူ႕ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကိုက ..ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႕ေတာင္းပန္တာမို႔ လက္ခံေပးပါ *

ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စုံနဲ႕အတူ ေခါင္းေလးတစ္ညိတ္ညိတ္နဲ႕နားေထာင္ေပးေနသည့္စီနီယာရယ္ေၾကာင့္ သူတို႔စကားဝိုင္းေလးမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိခဲ့ပါ၏။၎ေနာက္ စီနီယာက စာတမ္းဖတ္ေနရာမွေန အာ႐ုံလႊဲလာခဲ့ၿပီး သူ႕အဖို႔ပါအဖန္ရည္ၾကမ္းတစ္ခြက္ ငွဲ႕ေပးလာခဲ့သည္။

သူျဖစ္ခ်င္ရာေတြခ်ည္းေျပာေနတဲ့ဂ်ီမင္ကို
စီနီယာက မ်က္လုံးလွန္႐ုံေလး ခိုးၾကည့္ေလၿပီး ၿပဳံးၿမဲအတိုင္းၿပဳံးေနျပန္သည္။အၾကမ္းရည္ငဲ့ထားတဲ့ ေႂကြပန္းကန္လုံးေလးကို
တိုးေပးေလသည့္အခါ ဂ်ီမင္၏လက္ေခ်ာင္းလွလွေလးမ်ားက တရိုတေသျဖင့္လက္ခံယူလာခဲ့သည္။

အၾကမ္းရည္အားအရသာခံလ်က္ ေသာက္ေနသူေလးကို စီနီယာကလည္း တစ္စကၠန့္မဆိုင္းအကဲခတ္ေနခဲ့သည္။အဲ့ဲဒီေနာက္တြင္ေတာ့ တစ္ဆတ္တည္းဆိုသလိုမွာပဲ ဂ်ီမင္၏ ရင္တြင္းတစ္ေနရာနက္နက္္မွာဖုံးဝွက္ထားတဲ့အေၾကာင္းတရားေသးေသးေလးကိုလည္း
သူဟာရွာေတြ႕သြားခဲ့ၿပီလို႔ ယူဆလို႔ရတာပါပဲ။

* ဂ်ီမင္အေနနဲ႕ကိုယ့္ဆီက ခြင့္လႊတ္မႈရမွေက်နပ္နိုင္မွာဆိုရင္ ကိုယ္ေတာင္းဆိုတာကိုလိုက္ေလ်ာေပးနိုင္ပါ့မလား *

* ဟုတ္ကဲ့..စီနီယာ ေတာင္းဆိုသမွ်ကို ကြၽန္ေတာ္လိုက္ေလ်ာနိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားပါ့မယ္။အဲ့တာက ဘယ္ေလာက္ခက္ခက္?!...ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳစားမွာပါ *

သူ႕စကားေၾကာင့္ စီနီယာ၏မ်က္ခုံးတန္းေတြမွာ ပင့္ခနဲျမႇောက္တက္သြားရတဲ့အထိပါပဲ။ေတာင္းဆိုသမွ်ကိုလိုက္ေလ်ာေပးဖို႔အတြက္နဲ႕စိတ္အားထက္သန္းလ်က္ရွိသူေလးကို လက္ျမႇောက္ေပးခ်င္လာပါၿပီ။

ဒါလား ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကို မုန္းေနတာ..!ဒါလားမ်က္မုန္းက်ိဳးေနတာ..!။သူဘာေျပာမလဲကို မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြနဲ႕ေစာင့္ဆိုင္းေနသတဲ့လား။ကိုယ္လည္းမင္းကို လက္လႊတ္ေပးဖို႔
မျဖစ္နိုင္ဘူး။

စၿပီးသေဘာက်ကတည္းက လြယ္လြယ္နဲ႕လက္ေလ်ာ့ေပးဖို႔သေဘာက်ခဲ့တာမွမဟုတ္ဘဲ။ေဒါက္တာပတ္ခ္ကို အဆုံးအရႈံးခံဖို႔က
ကိုယ့္အတြက္လည္း လြယ္ကူမေနပါဘူး။ကိုယ္လည္း ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုလိုတစ္ဇြတ္ထိုးဆန္ရဲရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဂ်ီမင္ရယ္။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုလည္း သူ႕ရင္ခုန္သံအတြက္္
မင္းထံတိမ္းၫႊတ္ခြင့္ရိွသလို ကိုယ္လည္း
ကိုယ့္အခ်စ္အတြက္ ခ်စ္ျပခြင့္ေတာ့ရွိမယ္
မလားဟင္...။ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးျမတ္နိုးေနမိတဲ့လူက မင္းျဖစ္ေန႐ုံပါပဲ။ဘယ္သူကမွမမွားခဲ့ၾကပါဘူး။

ႏႈတ္ခမ္းစူစူေလးမ်ားက အၾကမ္းရည္ကိုအေအးခံေနတာတဲ့..ရင္ဖိုခ်င္စရာေကာင္းေအာင္လို႔ စူေထာ္သြားလိုက္ အိုသ႑ာန္လိုဝိုင္းစက္သြားလိုက္နဲ႕။အၾကမ္းရည္အား တဖူးဖူးမႈတ္ၿပီး အာ႐ုံမ်ားေနသူေလးကို ခိုးခိုးေငးရတာဟာ ထင္သေလာက္ေတာ့မလြယ္ကူခဲ့။

စီနီယာကင္နမ္ဂြၽန္းသည္ အၾကမ္းရည္ခြက္ကိုႏႈတ္ခမ္းနားေတ့ထားေပမယ့္လည္း ထိုအၾကမ္းရည္ကိုမေသာက္ေသးပါ။ပါးခ်ိဳင့္ခ်ိဳင့္ထင္းကေလးမ်ားေပၚေအာင္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
အၾကမ္းရည္ခြက္ကိုျပန္ခ်ထားလိုက္ကာ...

* ကိုယ္နဲ႕အတူ ေကာ္ဖီေသာက္ေပးပါ *

ထိုသို႔ေျပာလာခဲ့၏။

ခြက္ထဲရွိလက္က်န္အၾကမ္းရည္ေတြကို အကုန္ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ စီနီယာကင္ကို အထူးအဆန္းပါလားဟူေသာ
သေဘာေဆာင္သည့္မ်က္ဝန္းက်ၪ္းေလးေတြနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လာခဲ့ရင္း ၿပဳံးျပျပန္သည္။

စီနီယာ ေတာင္းဆိုမယ္ဆိုတာက ဒါလား။
ဘာေတြမ်ားေျပာမလဲဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ အမ်ားႀကီးေတြးေတာေနလိုက္ရတာ။စီနီယာကေတာ့ တကယ္ပါပဲ။႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႕အဲ့လိုလည္းေနာက္တတ္ေသးတာပဲလား။

သူခပ္သြက္သြက္ပဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္ထင္တယ္။ျငင္းစရာမရွိဘဲနဲ႕ ဘာလို႔ျငင္းရမွာလဲ။ေကာ္ဖီအတူေသာက္ၾကတာမ်ားလြယ္လြယ္ေလးကို အခုေတာင္တစ္စားပြဲတည္းထိုင္ၿပီးေသာက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။

* ဂ်ီမင္ထင္ေနသလို...ကိုယ္နဲ႕အတူ တစ္ခါေလာက္အေဖာ္ျပဳေပး႐ုံေလာက္နဲ႕မၿပီးသြားဘူးေနာ္။ေန႕တိုင္း..ကိုယ္တို႔အားလပ္ခ်ိန္တိုင္း ဒီကဂ်ီမင္ေလးက ကိုယ့္ရဲ႕ေကာ္ဖီေသာက္ေဖာ္လုပ္ေပးရမွာ *

ဟိုေကာင္ေလးေနာက္ၼပါသြားဖို႔ဆို ကိုယ္လည္းႀကိဳးစားခြင့္ေတာ့ရွိေသးတယ္မလား။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကခ်စ္ေပးသလိုမ်ိဳး ကိုယ္ကလည္းခ်စ္ရပါတယ္ပတ္ခ္ဂ်ီမင္။

အၾကမ္းရည္ခြက္အား ထိန္းကိုင္ထားသည့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြမွာ တန့္သြားခဲ့ေလေတာ့သည္။အဲ့ဒီေနာက္ သူ စီနီယာကိုလွမ္းၾကည့္မိလိုက္ပုံပါပဲ။

သူ႕ကိုၿပဳံးၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့စီနီယာေၾကာင့္ ဘယ္လိုအေျဖမ်ိဳးျပန္ေပးရမလဲကို ဦးေႏွာက္ကအလ်င္အျမန္အလုပ္လုပ္ရေတာ့သည္။
ဟုတ္တယ္ ငါ့လုပ္ရပ္မမွားဘူး။ငါဒီလိုလုပ္မယ္ဆို ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုစိတ္ဆိုးမလားဟင္ ?။

သူ႕အတြက္နဲ႕ေကာ္ဖီအတူတူေသာက္ေပးရတာကို သူကေတာ့နားလည္ေပးေလ။သူ႕အတြက္နဲ႕ ငါကဒီလိုေတြလုပ္ေနရတာပါဆို။သူသာစမမွားခဲ့ဘူးဆိုရင္ ငါလည္းစီနီယာကိုအခုလိုေတြေတာင္းပန္စရာရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး။

* ဟုတ္ကဲ့..စီနီယာေတာင္းဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္မျငင္းပါဘူး *

ေကာ္ဖီေလးအတူတူေသာက္႐ုံပဲကို ဘာမွႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြျဖစ္ျပေနစရာမလိုဘူးထင္တာပဲ။ၿပီးေတာ့ စီနီယာဆိုတာက လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္။ကြၽန္ေတာ္ေလးစားရတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုလည္းမမွားဘူး။

* ဂ်ီမင္..ကိုယ့္ကိုမျငင္းေသးဘူးမလား?...
ဂ်ီမင္ျပန္ေပးမယ့္အေျဖကို ကိုယ္ျဖင့္ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိေသးလား *

ဂ်ီမင္၏နား႐ြက္ဖ်ားေလးႏွစ္ဖက္မွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ နီရဲေဆြးလာခဲ့ၿပီး ရွက္ရွက္႐ြံ႐ြံအၿပဳံးႏုေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးလႊဲသြားရွာသည္။ရွက္ေနတာေလးကအစ ႏွစ္သက္ခ်င္စရာေလးေပမို႔ စီနီယာကၿပဳံး၍ပဲစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။

* စီနီယာကို ကြၽန္ေတာ္ျငင္းမွာမဟုတ္ပါဘူး *

* ဝမ္းသာစရာပဲ ဂ်ီမင္ရယ္။ရပါတယ္ ကိုယ္အရမ္းမေလာပါဘူး။အခုမဟုတ္ေတာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ ကိုယ့္ကိုမင္းရင္ထဲေနရာေပးၾကည့္ပါ...။ *

ဒီစကားက ဂ်ီမင္၏စိတ္ရင္းအမွန္ပါ။အေျခအေနတစ္ခုဆီကေန ေရွာင္ေျပးခ်င္လို႔အလြယ္တကူေျပာလိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ခဲ့ရပါဘူး။စီနီယာကို ျငင္းဆိုဖို႔ဘယ္တုန္းကမွသူ႕စိတ္ထဲမရိွခဲ့ဖူးဘူးေလ။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကတည္းက စီနီယာကိုပဲေ႐ြးခ်ယ္ဖို႔ သူ႕စိတ္ကျပင္ဆင္ထားခဲ့ၿပီးသား။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုသာ သူ႕ေရွ႕ထပ္မေပၚလာခဲ့ရင္
စီနီယာကို သူ႕ရင္ခုန္သံေတြေပးအပ္ၿပီးေနေလာက္ပါၿပီ။အဲ့ေလာက္အထိကို စီနီယာနဲ႕ေရွ႕ဆက္ဖို႔သူေတြးထားခဲ့တာ။

အခုလည္းစီနီယာျဖစ္ေနလို႔ကို ကြၽန္ေတာ္
မျငင္းခဲ့တာဆို ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ဘဝတစ္ခုအတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ကအေရးပါသလို ဦးေႏွာက္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ျခင္းကလည္းအေရးႀကီးတယ္ေလ။စီနီယာနဲ႕သာဆို ကြၽန္ေတာ့္ဘဝလုံၿခဳံသြားလိမ့္မယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ဘဝနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္အနာဂတ္ကို
ဦးေဆာင္ေပးနိုင္တဲ့လူက စီနီယာအျပင္ အျခားလူထပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက ကေလးဆန္လြန္းတယ္။ခြၽဲဖို႔နဲ႕ဆိုးဖို႔ကလြဲရင္ သူ႕ေခါင္းထဲေလးနက္ျခင္းေတြဘာတစ္ခုမွမရွိတာကို ကြၽန္ေတာ္သာအသိခဲ့ဆုံး။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဆိုမွ ငါအခုဘာေတြလုပ္ေနမိတာလဲ?ငါေလွလံႏွစ္ဖက္နင္းေနမိၿပီလားဟင္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ ညကေလးတင္မွ ရင္ခုန္ခဲ့ေသးတာကို အခုစီနီယာကိုအခြင့္အေရးထပ္ေပးလိုက္တာတဲ့လား။

ထိုင္ေနရာကေန မတ္တတ္ထရပ္လိုက္မိတာေၾကာင့္ စီနီယာကနားမလည္ဟန္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လာခဲ့သည္။ငါေတာ့႐ူးသြားလိုက္လို႔ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ဘယ္သူ႕ကိုေ႐ြးၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုေနာက္ဆုတ္ခိုင္းရမလဲမသိေတာ့ဘူး။

* ျပန္ေတာ့မလို႔လား *

* ဟုတ္ကဲ့ လူနာၾကည့္စရာေလးေတြရွိေသးလို႔ *

* ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ *

* ရတယ္စီနီယာ..!ကြၽန္ေတာ့္မွာကားပါတယ္ *

သူဘာေၾကာင့္ အသည္းအသန္ျငင္းလိုက္ရတာပါလိမ့္။စီနီယာလိုက္ပို႔တာကိုျမင္ၿပီး
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု လာဂ်စ္မွာစိုးလို႔မ်ားလား။ဟုတ္တယ္..!အဲ့အ႐ူး ကဂ်ီကေဂ်ာင္လာက်မွာစိုးလို႔။

* ကိုယ္သိပါတယ္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက
ၿခံေရွ႕ထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ *

သူ႕အမူအရာေတြက စီနီယာေရွ႕မွာအရမ္းႀကီးအကဲဆတ္ေနတဲ့ပုံေပါက္သြားသလားမသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း မဟုတ္တာဘာတစ္ခုမွမလုပ္ထားခဲ့ဘဲနဲ႕ ဘာလို႔လိပ္ျပာမလုံသလိုခံစားေနရတာပါလိမ့္။

အခုမွအစပဲရွိေသးတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးရင္ေမာေနရတာက ဟုတ္ေတာ့မဟုတ္ေသးပါဘူး။စီနီယာနဲ႕အေၾကာင္းေတြကို ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုသာသိသြားၾကည့္ သူလိုက္ေႏွာက္ယွက္မွာကအေသအခ်ာေပမို႔ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲေတြးၾကည့္စရာကိုမလိုေတာ့ပါဘူး။

စီနီယာက ကားနားအထိလိုက္ပို႔ေပးတာျဖစ္လို႔ စီနီယာကိုေက်းဇူးတင္စကားအထပ္ထပ္ဆိုခဲ့ရင္း ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရိွရာရပ္ဝန္းဆီသို႔ျပန္လာခဲ့ရၿပီ။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရႈပ္ခဲ့မိတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ဘယ္သူ႕ကိုလက္တြဲသင့္သလဲ
မဆုံးျဖတ္တတ္ေပမယ့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း
မထိခိုက္ေစခ်င္ျပန္ဘူး။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီကပတ္ခ္ဂ်ီမင္ဆိုတဲ့
ငါကပဲမ်က္ႏွာမ်ားတဲ့လူ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီေလ။ေလွလံႏွစ္ဖက္နင္းတယ္လို႔ပဲဆိုဆို ဘဝနဲ႕ခ်ီေ႐ြးခ်ယ္ရေတာ့မယ့္အခါ ငါဆုံးျဖတ္ခ်က္မမွားခ်င္ဘူး။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကိုလား?စီနီယာကင္ကိုလား..?

မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ေကာင္းကင္ကိုမွ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားေမာ့ၾကည့္ခ်င္ေနၾကတာေလ။ဆိုေတာ့ကာ ငါ့အျပစ္ဘာတစ္ခုမွမရိွဘူး။ခ်စ္မိၾကတဲ့လူေတြကမမွားဘူးဆို အခ်စ္ခံရတဲ့လူလည္း မွားမေနပါဘူး။

••••••• လူဆိုးေကာင္ ••••••••

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းေန႕လည္ပိုင္းေတြဆို စီနီယာနဲ႕ေတြ႕ျဖစ္ေနတာပိုစိပ္(မ်ား)လာတယ္။ကတိေပးထားတာလည္းရွိေတာ့ ေကာ္ဖီအတူေသာက္ရင္း အခ်ိန္ေပးျဖစ္ၾကတာလည္းပါတယ္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုသိရင္ လြယ္မွာမဟုတ္ေပမယ့္ အခုထိလည္းမသိေသးပါဘူး။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕ဆက္ဆံေရးကေတာ့ အရင္လိုရန္တက်တ္က်တ္ျဖစ္ေနဆဲလို႔ ေျပာရမလားပဲ။သူကမ်က္ႏွာ႐ူးျပေလ ကိုယ္ကစိတ္တိုရေလနဲ႕ အရင္တိုင္းသတ္ၾကကိုက္ၾကဆဲေပါ့။

ရင္ခုန္ရတဲ့အခိုက္အတန့္လား?လာေမးမေနၾကနဲ႕ ရွိကိုမရွိတာ..။ရင္ခုန္ရမယ့္အစား နပမ္က်င္းေနရတာနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္ကုန္သြားရလို႔ဘယ္အခ်ိန္မွာ ရိုမန့္တစ္ျဖစ္ခ်ိန္ရွိပါ့မလဲ...။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ အရင္အတိုင္းအေၾကာေျပာင္ေနဆဲ..!မ်က္ႏွာ႐ူးထေနဆဲ စပရိန္လိုအခြက္နဲ႕ေကာင္ေလ။တစ္ဆက္ေလးမွအခ်ိဳးေျပာင္းတာမရွိဘူး။သူ႕ကို ငါနာမည္ေျပာင္ေပးထားသိတယ္လား။

အားတိုင္း" ဗူး " !အားတိုင္းမ်က္ႏွာ႐ူး ေနလို႔ "ဗူး႐ူး"ေလးလို႔ အျမင္ကပ္စနိုးနဲ႕ေခၚျဖစ္ေနပါတယ္။

ညညေတြဆိုလည္း ငါ့အခန္းထဲကထြက္တာမဟုတ္ဘူး။ေမာင္းထုတ္လို႔လည္းမျပန္။
ေပေတၿပီးကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တတ္ေသးတာ။ညတိုင္းလိုလို ငါ့အခန္းမွာလာအိပ္ေနက်ေပါ့။

ငါ့အခန္းပတ္ခ်္ေဝါ့ကို သူသိေနတာကသိပ္ဆိုးတဲ့အခ်က္ပဲ။ဒါနဲ႕ဆို ပတ္ခ်္ေဝါ့ေျပာင္းထားတာ ၄ႀကိမ္ေျမာက္ရွိေနၿပီ။ျပန္ေျပာင္းဖို႔လား?ဟင့္အင္း အလုပ္ရႈပ္ခံၿပီးေျပာင္းမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ထပ္ေျပာင္းလည္း အဲ့အ႐ူးက မသိေတာ့မွာက်ေနတာပဲ။

ေန႕ဘက္ေတြဆို ငါ့႐ုံးခန္းထဲမွာ လာဂ်စ္ေနတတ္တဲ့လူဆိုးေကာင္က ညဘက္ေတြဆို
ငါ့အခန္းကဆိုဖာမွာေခြေခါက္ၿပီး လာရစ္တတ္ေသးတာေတြကို ငါမႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း မေမာင္းထုတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။

စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႕ေအာ္ထုတ္မိတိုင္း မ်က္ရည္အဝိုင္းသားနဲ႕ လူကိုစိုက္စိုက္ၾကည့္တတ္တာက ေရွာ့ခ္သိပ္မရွိေပမယ့္ "ေမာင့္ကိုမေအာ္ပါနဲ႕ "..လို႔ ဝမ္းနည္းသံႀကီးနဲ႕ေျပာတာကိုေတာ့ ငါတကယ္ခံနိုင္ရည္မဲ့ရတာပါပဲ။

ေမာင္းထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္းမွာ " ေမာင္က ခ်စ္လို႔ပါ "..ဟု မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕
ျပန္ျပန္ေခ်ာ့တတ္ေသးတာ။လုပ္ခ်င္ရာေလွ်ာက္လုပ္ၿပီးရင္ " ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "..ဆိုၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ လာလာ
ခြၽဲတဲ့ဒဏ္ကိုလည္း အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ငါစိတ္ကုန္လွပါၿပီ။

အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပေစ..!ေနခ်င္သလိုေနပေစ..!ဆိုၿပီး ေဘးမဲ့ေပးထားလိုက္ရေတာ့တာေလ။"ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "လို႔ သူ႕ပါးစပ္ကတစ္ခါေျပာတိုင္း
ငါကလည္းအမွတ္မရွိ စိတ္ေပ်ာ့ရတာပါပဲ။

အဆုံးသတ္ၾကေတာ့ ငါနဲ႕ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာ
ဒီလိုနဲ႕ပဲ လုံးခ်ာလည္ေနရင္း ငါ့အခန္းမွာသူလာအိပ္လိုက္ သူ႕အခန္းထဲငါေရာက္သြားလိုက္နဲ႕ေလ။အို႔!သူ႕အခန္းကို ငါလိုက္သြားတာကရိုးရိုးသားသားပါေနာ္။

ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက ညအေမွာင္ကို ေၾကာက္တတ္တယ္မလား?မိုးသည္းတဲ့ညေတြဆို ႐ုတ္ခ်ည္းမီးပ်က္တတ္တယ္ေလ။အဲ့လိုညေတြဆို ငါကအေဖာ္ေစာင့္ေပးဖို႔သြားအိပ္ေပးခဲ့ရတာေတြပါ။

မဟုတ္ရင္ ငါ့အခန္းမွာေသာင္လာတင္ၿပီး
သူဂ်စ္ေနတာနဲ႕ပဲ တစ္ညလုံးအိပ္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြတိုင္းလည္း ငါ့အခန္းကဆိုဖာ ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ခုတင္ေပၚမွာ အဲ့လူဆိုးေကာင္က မိန့္မိန့္ႀကီးနဲ႕ ေနရာလာယူထားတတ္ေသးတာ။

တစ္ခါတစ္ေလဆိုလည္း ငါ့ေနာက္ကေန
တစ္ေကာက္ေကာက္ေလွ်ာက္လိုက္ေနတတ္ုၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္လည္း သူပါတယ္။စာဖတ္လည္းသူေဘးကပါတယ္။ဘာလုပ္လုပ္ကို သူပါေနေတာ့တာပါပဲ။

ခ်စ္သူရည္းစားေတြလည္းမဟုတ္က်ဘဲနဲ႕ကို လူကိုလာလာခြၽဲေနတတ္တာက ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုပဲေလ။ေနသားက်တယ္လို႔လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ဒီအတိုင္း အက်င့္ပါသြားခဲ့ၿပီထင္ပါရဲ႕။

စာဖတ္စားပြဲရဲ႕တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ သူ႕ရွိေနမွျပည့္စုံသလိုမ်ိဳး..အဲ့လိုျဖစ္တတ္ၾကတယ္မလား။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက သိပ္ခြၽဲလြန္းပါတယ္။
ဒီအ႐ြယ္ေရာက္မွ ကေလးထိန္းလုပ္ေနရတာတဲ့လား...အဟြန္း။မင္းကတကယ့္ အာ႐ုံစားတဲ့ေကာင္ပါလား ဂြၽန္ဗူး႐ူးေလးရယ္။............

* ဂ်ီမင္ ေမာင့္ကိုစကားမေျပာေတာ့ဘူးလား *

ဒါသည္ စိတ္ဆိုးေနသူဆရာဝန္လွလွေလးအား ေအာက္က်ိဳ႕ခံၿပီး ျပန္ေခ်ာ့ေနရတဲ့
ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခုသာေပါ့။ေျပာသားပဲ ေမာင္က သူလုပ္ခ်င္ရာေလွ်ာက္လုပ္ၿပီးရင္မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ပါဆို။

အခုလည္းၾကည့္ မ်က္ႏွာကဇီး႐ြက္ေလာက္ေလးနဲ႕ မဲ့ျပေနလိုက္တာမ်ား ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ထငိုေတာ့မယ့္ဂိုက္ဆိုက္နဲ႕။ေမာင့္မ်က္ႏွာႀကီးက " ၿပိဳေတာ့မယ့္မိုးလိုမ်ိဳး"မသာမယာေလးျဖင့္ေပါ့။

* ဂ်ီမင္ ေမာင္မွားသြားပါတယ္ *

* ထြက္သြားစမ္းပါ မင္းအသံလည္းမၾကားခ်င္ဘူး *

ေမာင္တစ္ေယာက္ ဘာေတြသြားလုပ္ထားျပန္ၿပီလဲမသိ။ေဒါက္တာပတ္ခ္တို႔ တကယ္ႀကီးကိုခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတာပဲၾကည့္ၾကေတာ့။
ေမာင့္ႏႈတ္ကေန ေတာင္းပန္စကားတစ္ခါထြက္ရင္ ေဒါက္တာပတ္ခ္၏ႏႈတ္ခမ္းမွာပိုစူထြက္လာရသည္။

ေမာင္က သူ႕ေရွ႕တည့္တည့္မွာထိုင္ေနခဲ့ၿပီး
လက္ေတြကိုေတာ့စားပြဲေပၚမွာေမွာက္တင္ထားကာ တစ္ခါတစ္ခါဆို စကားေျပာေနရင္းအရွိန္ပါပါလာသည္ထင္ပါရဲ႕ ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္တစ္ပိုင္းလုံးက စားပြဲေပၚကိုၿပိဳၿပိဳက်လာတတ္ေသးသည္။

ဂ်ီမင္ကမူ ေမာင့္မ်က္ကိုမၾကည့္ခ်င္စြာ မ်က္ႏွာလႊဲထားပုံရသည္။ေမာင့္ဘက္ကို
တစ္ခ်က္ေလးမွလွည့္မၾကည့္လာခဲ့ဘူးေလ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ စားပြဲခုံခံေနေပလို႔သာေပါ့။မဟုတ္ရင္ ေဒါက္တာပတ္ခ္ကို ေမာင္ခုန္အုပ္ပစ္မလားပဲ?ေမာင့္ကိုၾကည့္ရတာ တစ္ဆတ္ေလးမွကဏာၿငိမ္မေနပါဘူး။

ဘာလို႔ေမာင္က ေတာင္းပန္ေနရၿပီး ေဒါက္တာပတ္ခ္က အလြန္အမင္းစိတ္ဆိုးေနရတာလဲ။ဒီေလာက္ထိ ေတာင္းပန္ေနတာကို ဘာလို႔စိတ္ဆိုးမေျပရသလဲေရာ သိၾကပါရဲ႕လား။

ဟူး..!ေမာင္က ေမာင့္ဂ်ီမင္ကိုအတင္းခ်ဳပ္ၿပီး ဆြဲနမ္းခဲ့လို႔ေလ။တကယ္နမ္းပစ္ခဲ့တာ။
ဆရာဝန္လွလွေလးကို ႐ုန္းလို႔မရေအာင္ဖက္ခ်ဳပ္ထားၿပီး မရမကေတြ အနမ္းဓားျပတိုက္သြားခဲ့တာက ေမာင္ဆိုတဲ့လူဆိုးေကာင္ေပါ့။

ေျပာေတာ့ျဖင့္ ေမာင့္ရဲ႕တားျမစ္ဇုန္ေလး!အႏၲရာယ္ဇုန္ေလးမို႔ မင္းမလိုလားရင္ ေမာင္မက်ဴးလြန္ဝံပါဘူးဆိုၿပီး အခုေတာ့ေ-ြးစိတ္ေပါက္သြားသလားမသိပါဘူး။႐ုံးခန္းထဲထိလာၿပီး ရမ္းကားသတဲ့။

ဘယ္ကိုရမ္းကားသြားသလဲ မေျပာျပလည္းသိၾကမွာပါ။ဒါမွမဟုတ္လို႔ သိပ္သိခ်င္ေနၾကရင္လည္း ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကိုသာ သြားေမးၾကည့္လိုက္ၾကေတာ့။ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ ရွက္ရလြန္းလို႔ ခဏပုန္းေနလိုက္ပါဦးမယ္...။

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ရွိေနတဲ့ ႐ုံးခန္းေလးထဲမွာ ေမာင္နဲ႕ဂ်ီမင္သည္ အေျခအတင္မျဖစ္႐ုံတစ္မယ္သာတင္းမာခဲ့ၾကသည္။တင္းမာတယ္ဆိုတာကလည္း ေမာင့္ဂ်ီမင္ဘက္ကပါ။

ေမာင္ကေတာ့ ထုံးစံမျပတ္မူမျပတ္ ေခ်ာ့ၿမဲတိုင္းေခ်ာ့ေနခဲ့၏။ေမာင္က သူမႀကိဳက္ပါဘူးလို႔ျငင္းေနပါရက္နဲ႕ဘာေၾကာင့္မိုက္႐ူးရတာလဲ။ေမာင့္ရဲ႕တစ္ဇြတ္ထိုးဆန္ဆန္အျပဳအမူေတြဟာ ေမာင့္အမွားပဲမဟုတ္ဘူးလား။

* ေဒါက္တာပတ္ခ္..!အာ ေဆာရီး ေမာင္ရင္ေရာက္ေနတာပဲ *

ေခါက္သံမျပဳ အသံမေပးဘဲနဲ႕ဝင္ခ်လာသူက စီနီယာကင္အျပင္ဘယ္သူမွဟုတ္မေနခဲ့။ထိုအခါေမာင္သည္ အလိုမက်ျဖစ္ရစြာစုတ္သပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ မ်က္ခုံးတန္းေတြကိုပါတြန့္ခ်ိဳးပစ္သည္။

ရႈံမဲ့သြားသည့္ေမာင့္မ်က္ႏွာဟာ အိေႏၵၾဆယ္လို႔ပင္မရေတာ့တဲ့အထိ အထိန္းအကြပ္မဲ့ရလ်က္။ေမာင္ရင္လို႔ အေခၚခံလိုက္ရတာေၾကာင့္လည္းပါမယ္ ေမာင့္ခမ်ာဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာင္ မၿပဳံးျပနိုင္ခဲ့ပါ။

႐ုံးခန္းထဲကို တတိယလူေရာက္လာတာကို
ေမာင္တကယ္မႀကိဳက္ပါဘူး။ဂ်ီမင္ရဲ႕စီနီယာမကလို႔ ေဆး႐ုံအုပ္ပဲျဖစ္ေနပါေစ အခုလိုမ်ိဳးပိုင္စိုးပိုင္နင္းဝင္လာတာက မေကာင္းဘူးလို႔ထင္တယ္။

* ရတယ္ စီနီယာ..သူလည္း အခုပဲျပန္ေတာ့မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ *

စီနီယာက ေခါင္းညိတ္ျပေလၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဂ်ီမင္လည္း ေနရာမွထရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ေမာင္ကေတာ့ မ်က္လုံးဝိုင္းေတြနဲ႕လိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီးေနာက္
သူပါဆက္ခနဲေကာက္ထၿပီး ဂ်ီမင္ေရွ႕ပိတ္ရပ္ျပန္သည္။

* ေမာင္ျပန္မယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကေျပာလိုက္လို႔ မင္းကကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုယ္ အဲ့လိုေျဖလိုက္ရတာလဲ။ေမာင့္ကိုႏွင္တယ္ေပါ့.. *

* ရစ္ေနမယ္ဆို ဖယ္ေပးေတာ့..ငါသြားစရာရွိတယ္ *

* ဘာေတြေလာေနတာလဲေမာင့္ဂ်ီမင္။အဲ့လူနဲ႕ဒိတ္ေနတာလား...?ဟင္ ေမာင္ေမးတာကိုေျဖေလ *

ဂ်ီမင္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းအိမ္ေတြထိ စိုက္ၾကည့္လာခဲ့တဲ့ေမာင့္မ်က္ဝန္းေတြက အေရာင္မွိန္ေနလားလို႔။

ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္နဲ႕ ငါကဒီလိုေတြ႕ေနရတာလဲ။ဒါကိုမ်ား မင္းကတစ္ျပန္တစ္စီးနဲ႕အသံေကာင္းလာဟစ္ေနေသးတယ္။ငါကေရာ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လြန္းလို႔ လိုက္ေလ်ာေပးေနရတာဆိုေတာ့ေလ။

ထင္ရာျမင္ရာကိုပဲ အဟုတ္ႀကီးထင္ၿပီး ေျပာခ်င္ရာေတြေလွ်ာက္ေျပာလိုက္ပါဦး။မင္းမသိရင္မသိသလိုေနေလ။ဘာေတြကိုသိတတ္ေနလို႔ ေလလာက်ယ္ေနတာလဲ။

ငါ့ကိုအခက္ေတြ႕ရေအာင္ မင္းပဲအၿမဲလုပ္ေနခဲ့တာ။အားလုံးကိုမင္းပဲလုပ္ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုမင္းဟာေလ စိတ္ကုန္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္။

* ငါ့ကိစၥေတြထဲ ဝင္မပါဖို႔ေျပာထားရက္နဲ႕ စည္းေက်ာ္ျပန္ၿပီ *

* ေမာင္ၾကားတယ္။ဒီရက္ထဲမွာ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အေတြ႕မ်ားေနတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေမာင္အကုန္ျပန္ၾကားရတယ္။မင္းအဲ့လို လုပ္လို႔မရဘူးေလ မင္းကေမာင့္ဂ်ီမင္ပဲလုပ္ရမွာ*

* ပိုင္လွခ်ည္လား ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရယ္ ဘာကိစၥနဲ႕အဲ့လိုလုပ္လို႔မရမွာလည္း လြယ္လြယ္ေလးကို ဟြန္း..! *

ဂ်ီမင္က ေမာင့္ကိုေလွာင္ေျပာင္သလိုေလး တိုးညွင္းညွင္းရယ္ခ်လာခဲ့သည္။

* ေမာင့္ကိုခ်စ္ဖို႔ အရမ္းခက္ခဲေနတာလား *

* ဒါေပါ့ *

* ညာေနတာပဲ ေမာင့္ဂ်ီမင္ *

ေမာင့္ရဲ႕ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္စကားေၾကာင့္ ဂ်ီမင္မ်က္ႏွာတည္တည္ကေလးမွာ မဲ့က်သြားရေလသည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယုံၾကည္မႈလြန္ကဲေနတာပဲ။

ဒီလိုေရာဂါေတြက ကုရခက္သလားလို႔။ဘဝင္ျမင့္ေရာဂါက ကုသဖို႔ဆိုထင္သေလာက္မလြယ္ဘူးေလ။ကုရာနတၳိေဆး
မရွိေပမို႔ ေနျမင့္ေလအ႐ူးရင့္ေလပါပဲ။

* ကိုယ့္ကိုကိုယ့္အထင္ႀကီးလြန္းေနတာပဲ အ႐ူး! *

ႏွာေခါင္းပိစိေလးကိုရႈံျပၿပီး ေမာင့္ကို ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေဝဖန္ရွာသည္။မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ျမႇင့္ျပလာတဲ့ေမာင့္ပုံစံဟာ တကယ့္ကို
အျမင္ကပ္စရာေကာင္းတာထက္ကိုပိုသည္။

* ေမာင္နဲ႕ အဲ့လူႀကီးနဲ႕ မင္းအတြက္ ဘယ္သူကပိုအေရးႀကီးလဲ *

* စဥ္းစၪ္းစားစားေလးလည္း ေမးပါဦးကြာ *

* မသြားလို႔မရဘူးလား *

* ရမလား စီနီယာက ငါ့အထက္လူႀကီးေလ *

* ဘာဆိုင္လို႔လဲကြာ အထက္လူႀကီးျဖစ္တိုင္း
အဲ့လိုလုပ္လို႔ရေၾကးလား ...ဒါဆို ေမာင္လည္း မင္းရဲ႕အထက္လူႀကီးလုပ္မယ္ *

ေမာင္ဟာ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြႏွင့္
သူ႕ဆံပင္ေတြကိုသူျပန္ထိုးဖြလိုက္ၿပီး မေက်မခ်မ္းေပါက္ကြဲျပန္သည္။အေရွ႕ကပိတ္ရပ္ထားတာကိုလည္းမဖယ္ေပးျပန္ဘဲ ေမာင္ဟာအက်င့္ယုတ္ဆဲယုတ္ၿမဲေပါ့။

* မင္းကလား...ငါ့အထက္လူႀကီးလုပ္ဦးမယ္ေပါ့ ။ေကာင္းၿပီေလ လုပ္ၾကည့္ေပါ့။မင္းအစြမ္းအစကို တစ္ခါေလာက္ယုံၾကည့္ေပးလိုက္မယ္ *

သူ႕စကားကိုဟာသတစ္ခုလိုသေဘာထားၿပီး
ဟက္ဟက္ပက္ပက္နဲ႕ရယ္ပြဲက်ေနသူေလးကို
ေမာင္ကမ်က္္ေမွာင္ကုပ္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ဒါကို ဂ်ီမင္ကေတာ့သတိမမူမိခဲ့ဘူးေလ။

ေမာင့္ကိုေမ့ထားၿပီးေလွာင္ေကာင္းတိုင္းဇြတ္ေလွာင္ေနတာ ေမာင့္ဘက္ကစိတ္တိုလို႔ ဇြတ္နမ္းပစ္ရင္လည္း စိတ္ဆိုးျပန္ဦးမည္။ေဒါက္တာလွလွေလးရဲ႕ရယ္သံေတြၾကား ေမာင့္မ်က္ႏွာႀကီးသည္ မဲ့သထက္ၼဲ့က်လာလိုက္တာမ်ား မ်က္ရည္ၾကည္ေတြပင္စို႔ဝိုင္းလို႔။

* မင္းတို႔ေကာ္ဖီေသာက္တာေလာက္ ေမာင္ကအေရးမပါဘူးလား *

* အဲ့စကားကို ဘယ္သူကေျပာတာလဲ *

* ေမာင္က ေျပာတာပါ *

* ေအးဒါဆိုလည္း အဲ့ေမာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ကို
ျပန္ေျပာလိုက္ မင္းထင္ေနတဲ့အတိုင္းပဲအေရးမပါဘူးလို႔ *

* ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင့္ကိုတကယ္မခ်စ္ဖူးပဲ *

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေမာင့္မ်က္အိမ္ဝိုင္းဝိုင္းေလးထဲက မ်က္ရည္စေတြမွာခုန္ဆင္းဖို႔
ဟန္ျပင္ၾကေတာ့သည္။ဒီအခ်က္ကို သူေမ့သြားေတာ့မလို႔..!ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက ပလီပလာဆိုသိပ္တတ္ေသးတာ။

* ေတာ္ပါေတာ့ မ်က္ရည္လည္းမထြက္ဘဲနဲ႕ ငိုျပမေနပါနဲ႕..မင္းငိုရင္႐ုပ္ဆိုးလြန္းလို႔ *

* ေမာင္ပါ လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္ *

ေတြ႕လား တမင္သပ္သပ္ဂ်စ္တိုက္ေနတာပါဆို။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက အရမ္းကေလးဆန္လိုက္တာဗ်ာ တစ္ေနရာမွေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းမေနဘူး။

* ငါခဏပဲသြားမွာပါဆို မင္းေနာ္..! အရမ္းပဲ ဗိုလ္လာမက်နဲ႕ ဖယ္ေပးေတာ့ေလ *

ေမာင့္မ်က္ရည္စေတြကို မျမင္ခ်င္သူမို႔
မေနနိုင္တဲ့သူကပဲ ထိုမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္ရေတာ့တယ္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုေတာင္ မာယာမ်ားတတ္ေနၿပီပဲ။ဘယ္တုန္းကတည္းက မ်က္ရည္လြယ္သြားတာလဲဟင္။ငါ့ဗူး႐ူးေလးက ဒီလိုလည္းငိုျပတတ္ေသးတာလား။

ပါးရိုးတစ္ေလွ်ာက္ေပၚက မ်က္ရည္စေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ယုန္ေလးလိုမ်ိဳးအနည္းငယ္ေဖာင္းအစ္ထြက္ေနတဲ့ အဲ့မ်က္ႏွာ႐ူးေကာင္ရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုယ့္လက္ေတြနဲ႕အျပည့္အုပ္ကိုင္ပစ္ၿပီး ခပ္ဖြဖြနဲ႕ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးရိုက္ခ်ပစ္ပလိုက္သည္။

* ေမာင့္ကိုခ်စ္လား *

သို႔ေသာ္ အေမးသာရိွၿပီး အေျဖျပန္မလာခဲ့။
ေမာင့္ပါးရိုးေပၚက လက္ေတြကို႐ုတ္ပစ္ေလၿပီး စားပြဲေပၚက သူ႕ဖုန္းေလးကိုသာလွမ္းယူ
ခဲ့သည္။အာ႐ုံမ်ားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးဒီတစ္ေခါက္တြင္လည္း သူျပန္ေျဖမွာမဟုတ္ပါဘူး။

* ေမာင္ေမးေနတာကို ေျဖေလ *

* မင္းကိုခ်စ္တာေပါ့.....!

ေသခ်ာေပါက္ အဲ့လိုေျဖမယ္လို႔ ထင္ေနတာလား။ဒါဆို စိတ္ေရာဂါအထူးကုေဆာင္မွာ ရက္ခ်ိန္းယူသင့္ၿပီထင္တယ္..ငါကအႀကံေပးတာပါေနာ္။မင္းလိုေကာင္ကိုျပန္ခ်စ္စရာလား ေဝးေသး!! *

ပထမစကားနဲ႕တင္ ဖီးလ္ေတြေဆာင့္ဆက္တက္ရၿပီး အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနေလတဲ့ေမာင့္မွာ ဂ်ီမင္၏ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ မအီမလည္မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႕ ႐ုံးခန္းထဲမွာက်န္ေနခဲ့ရေတာ့သည္။

ေမာင့္အျဖစ္က ဘာနဲ႕တူသလဲဆို ထီေပါက္လို႔ အေပ်ာ္လုံးစို႔မယ္ဆိုကာမွ ထီလတ္မွတ္ကအတုႀကီးျဖစ္ေနတယ္ဆိုသလိုေပါ့။ရယ္ရခက္ငိုရခက္ႀကီးတဲ့ေလ။ၾကက္ႀကီးလည္လိမ္ခံထားရသလိုႏွယ္ ၾကည့္လို႔မွစိတ္မခ်မ္းသာရပါ။

ေဒါက္တာလွလွေလး၏ အဓိပၸာယ္ရွိရွိအၿပဳံးေလးတစ္ခုကိုေတာ့ ေမာင္မျမင္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

(ဖတ္ေပးၾကသူအားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

အေရးအသားပိုင္းက အမ်ားႀကီးလိုအပ္ေနတယ္မလား။ဒီ့အတြက္လည္း အားနာရပါတယ္။အရမ္းႀကီးစိတ္ဝင္စားစရာလည္း
သိပ္မရွိလို႔ ေနာက္ပိုင္းေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲUpdateေပးသြားပါ့မယ္။

ျပန္မစစ္ၾကည့္ရေသးလို႔ လိုအပ္တာေတြမ်ားၿပီး ဖတ္ရေထာက္ေစခဲ့ရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္။

စာဖတ္ေပးၾကသူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကို ဒီစာေရးသူ(ကိုကိုး)ကေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ရပါတယ္။

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

You'll Also Like

𝔖𝔱𝔬𝔯𝔶 𝔯𝔢𝔭𝔢𝔞𝔱 𝔦𝔱𝔰𝔢𝔩𝔣 | 𝐇𝐏 ʷᵗᵐ By ( Moonflower )

Fanfiction

1M 39.7K 92

𝗟𝗼𝘃𝗶𝗻𝗴 𝗵𝗲𝗿 𝘄𝗮𝘀 𝗹𝗶𝗸𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗳𝗶𝗿𝗲, 𝗹𝘂𝗰𝗸𝗶𝗹𝘆 𝗳𝗼𝗿 𝗵𝗲𝗿, 𝗔𝗻𝘁𝗮𝗿𝗲𝘀 𝗹𝗼𝘃𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 �...

One Summer's Poem By Shen

Fanfiction

22.5K 3.3K 14

နှလုံးသားလေး နူးနူးညံ့ညံ့၊ ပွန်းပဲ့လွယ်မှာ စိုးရတယ်။ ႏွလံုးသားေလး ႏူးႏူးညံ့ညံ့၊ ပြန္းပဲ့လြယ္မွာ စိုးရတယ္။ Kookmin

မှားသောရင်ခွင် 💔 By MINE

General Fiction

56.6K 3.8K 35

Hello! MINE ပါ 💛 အားလုံးသိကြပြီးသားဖြစ်မယ်လို့ ယုံကြည်မိပါတယ် မသိသေးရင်လဲ ပြန်ပြီးမိတ်ဆတ်ချင်ပါတယ်ခင်ဗျာ... Jimin bias OTP (Jikook) တစ်ယောက်ပါ... MI...

ကျိန်စာသင့်သတို့သား By ကိုးလေး

Fanfiction

5.2K 555 9

ကျွန်တော်သာအရိပ်လေးဖြစ်ခဲ့ရင်သံသရာအဆက်ဆက်Jiminနောက်ကိုဇွတ်လိုက်နေမိအုံးမှာ Start Date~ Jan20 End Date~???