>>> He Is Mine My Gay Best Friend <<<
~Can we go back to the way we used to be~
Marlon Justin
"Sir sorry wala pa rin pong update" mahinang sabi ng kausap ko sa kabilang linya.
"Anong walang update?! Fuck! Isang tao lang ang pinapahanap ko! Wala pa din?!" nanggigil na sigaw ko.
"Don't worry sir ginagawa ko naman po ang lahat——"
"Dapat lang!" I cut him from all his dilemma "I want a clear update before the end of this week!" malakas kong ibinaksak ang telepono sa lalagyan nito kulang na lang durugin ko sa sobrang inis ko.
Inis na inis kong sinipa ang lamesa sa harapan ko that was his fifth investigator he hired just to search where Andrea could hide herself! Or he must say where that bastard Paul could hide Andrea from him.
"Marlon... Honey..." napapikit ako ng mariin ng tumunog naman ang messenger machine for the ninth time tumatawag naman si Jessica! "Hey... ahmmm... I'm just worried about you please call back when you can... Wag kang masyadong magpakapagod sa work ha..." narinig ko pa ang malalim niyang paghinga bago nag patuloy. "I miss you honey... Sana matapos na ang work mo dyan para makabalik ka na... I love you." Napapikit ako ng mariin ng marinig ko ang mahabang beep tone ng voice machine inis kong muling tinungga ang alak na nasa harapan ko it's been month since our wedding and it's been fucking week since I came here in the Philippines and it's fucking prostrating hell week since I've been trying to find Andrea.
Tama isang lingo ko na siyang hinahanap pero kahit dulo ng buhok niya hindi ko mahanap hanggang sa kumuha na ako investigator pero isa pang walang kwenta! Dahil kahit sila hindi mahanap yung nag-iisang tao na pinapahanap ko!
"That Jerk! Ginagawa nga nya talaga ang lahat ng paraan para hindi ko mahanap si Andrea!" muli ko naman tinungga ang alak na nasa harapan ko napapikit ako sa hapding gumuguhit sa lalamunan ko pero mas mahapdi at masakit ang nararamdaman ng dibdib ko.
"Do you think I will let you to find her?"
"Damn!" malakas kong nahampas ang bar counter umaalingawngaw sa pandinig ko ang boses ng Paul na yun paulit-ulit ayaw tumigil! Lahat ng sinabi niya para sirang tape recorder na paulit-ulit kong naririnig paulit-ulit sila! Na mas lalong kinaiinis ko dahil kahit saan kong anggulo tingnan tama sya! At kahit saan kami umabot alam ko ako ang magiging talo dahil ako naman talaga ang unang gumawa ng problemang ito.
"Andrea..." Marahan kong dinukot sa bulsa ko ang maliit na pirasong napulot ko sa bahay ko sa America ito ang dahilan kung bakit bigla akong sumugod pabalik sa Pilipinas kahit wala iyon sa plano ko. Sinabi ko kay Jessica na may importanteng business matter akong kailangan gawin, kahit ang parent ko yun din ang alam. Ang alam nila wala si Andrea para siya mismo ang umasikaso nun only to find out na pagdating ko dito wala pala talaga ang babaeng dahilan kung bakit ako bumalik.
Regrets...
That was what he feels right now a biggest regret...
If only he could turn back the time... come what hell or high water he won't do that to her!
Mariin kong hinawakan ang nag-iisang bagay naiwan niya sa bahay ko hanggang sa tumulo na ang luha ko kasabay ng alaala kung paano napunta sa akin ang isang bagay na may malaking kinalaman kung bakit ayaw niyang magpakita sa akin.
—-oOo—-
It's been two months since the wedding marahan ko tinulak ang pintuan ng town house ko pagpasok pa lang ibang-iba na sa pakiramdam inikot ko ang paningin ko...
Still the same lahat ganun pa din walang nabago....
Walang naalis....
Humakbang ako paakyat kahit siguro pumikit ako alam ng mga paa ko kung saan pupunta. Napa hinga ako ng malalim ng tumapat ako sa pintuan ng kwarto niya gaya kanina marahan kong tinulak ang pinto nito saka pumasok sumalubong sa akin ang amoy na matagal ko nang gustong-gusto malanghap.... Yung amoy na alam mong siyang-siya talaga. mapait akong ngumiti kahit wala na siya dito kahit mahigit dalawang buwan na ang lumipas naamoy ko pa din siya sa kwartong ito.... Its smell like Vanilla.... Like my Andrea.... Marahan akong umupo sa kama nangingig ang mga kamay ko ng haplusin ko ang kama....
Too much of memories...
Too much of loneliness....
Huminga pa ako nang mas malalim para pigilin ang emosyong gustong umalpas sa akin....
Dahan-dahan akong humiga....
It's warm...
Her bed is so warm like her...
Like her arms too much warm that you don't want to go away with her hold...
As I close my eyes I heard her sexy laugh those laugh makes me go crazy...
And her lips... those lips.... I never tired to claim...
"Andrea...." I called her like a crazy....
Sana pala mas pinigilan ko pa ang sarili kong pumunta dito para sana hindi mas ganito kasakit... naalala ko lahat ng masasayang araw namen yung kami lang dalawa... yung bago pa dumating ang lahat ng ito.... Yung ako si MJ nya....at siya si Andrea ko....
Pero hindi lahat masaya.... Naalala ko pati ang hitsura ng mukha niya noong pinipilit niya akong kausapin siya.... God knows I don't want to see all the pain in her eyes.... I don't want to see her crying... kaya mas ginusto kong wag na lang siyang pansinin, mas pinili ko ang daan-daanan siya na parang hangin kesa ipaalam sa kanya ang mga nangyayari dahil sigurado akong tatanungin niya... dahil alam ko pag sumagot ako sa mga tanong niya baka mag bago ang isip ko at lumayo na lang basta kasama siya......
Niyakap ko ang unan niya. Shit! It's really like her kahit ilang buwan nang walang gumagamit nito naririto pa rin ang amoy niya.
Pinikit ko na lang mata ko at hinayaang damhin ang ilang sandaling naamoy at nararamdaman ko siya. Call me pathetic or insane but this is the only way I know how to get rid this pain. This is the only way I can contain my feelings. I miss all the hell out of her.
Hindi ko namalayan nakatulog na pala ako. And in my dreams again the only place I am free to call her, the only place I know I can love her unconditionally, the only place when I can claim her as mine. I dream the night that I can't stop myself but seeing her. Yung nag-iisang gabing alam kong magiging akin siya kaya naman lahat ng kaya kong iparamdam sa kanya binigay ko na I know she might think that it was just a fucking dream but it was not all that happen on that night is real and until now it's hunt me... every single details about her is hunting me.
I woke up with a strange feeling. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid pero wala namang tao, when I look at my watch it late night so I decide to get up. Nasa hospital si Jessica for her medication kaya naman kailangan ko na ding umalis para puntahan siya baka mag taka pa silang lahat kung bakit di pa ako lumilitaw. Isang malalim na hinga naman ang pinakawalan ko saka inilibot ang tingin sa paligid, napakunot noo ako nang mapasin kong naka bukas nang bahagya ang closet sa kwarto I know to myself that it was close before I fall asleep but I just shrug my shoulder and push it to close pero ayaw sumara! Nung binuksan ko wala naman nakaharang kaya isinara ko ulit pero ayaw naman! Ng pilitin ko may narinig akong parang nag-crack when I open it widely wala talaga akong makitang harang until my eyes fall on the ground their it is a peace of trash na kanina pa nakaharang when I look closer to that thing mas lalo akong napakunot noo and my heart start beating too fast!
Hindi ako pinanganak kahapon para di malaman kung ano ang bagay na nasa harapan ko! Agad-agad ko itong dinampot, my hand was shaking, I feel my head are sweating, my heart beating too fast as if I run my whole life, when I turn around it I feel like the ceiling fall apart on me, two lines...
two line that only means its positive! My breath become heavy she is the only girl who stayed at this house! She is the only girl I sleep with!
"Fuck!" I shout from the top on my lung.
"This is can't be! What hell I've done?!" I want to punch myself so hard.
"Andrea is pregnant..."nanghihina akong napaupo sa kama saka sinabunutan ang sarili.
Ang tanga-tanga ko.
Then something hit me.
—oOo—
"Marlon......Andrea is here...."Jessica said to me while looking at the girl standing on the living room.
What she doing here? Imposible namang alam na niya ang tungkol sa amin ni Jessica.
"M.J..."nakangiti niyang bati pero mababasa mo parin sa mata niya ang pagtatanong kung bakit kasama ko si Jessica. To avoid her question, agad-agad kong hila pataas ng kwarto si Jessica, I never look back because I know I only see her hurting face.
"Why she is here?" pagkapasok pa lang namen iyon agad ang tanong ni Jessica I just shrug because even me I don't know the reasons why she's here.
—-oOo—-
"MJ... pwede ba tayong mag usap kahit sandali lang please?" I can't look at her seeing her eyes full of sadness I can't bear to look at them. I just nod.
"Ano bang nangyari? Gusto kong malaman, gusto ko—- gusto kong maintindihan." I take a deep breath how can say this? How can I say that I will getting married but not to her but into someone else!
"MJ, I'm..."
I cut here words. "Ikakasal na kami ni Jessica bukas." Deretso kong sabi I do all my best not to show my feelings at isa akong gago dahil inabot ko pa sa kanya ang wedding invitation naming ni Jessica.
She just silently grab the invitation then I went upstairs. I want to say I'm sorry and tell her how I love her so much but I couldn't.
I just close my eyes as I hear all her cry in pain, that pain I gave to her....
—oOo—-
"Andrea!" I call when she going to enter on departure area.
"balikan mo ako dito after a month" then I kiss her "And make sure you're pregnant"
—oOo—-
If only I let her speak...
If I only I listen to her...
She made her promise, bumalik nga siya and she carrying our child.
"Hahanapin kita Andrea... kahit sa pinaka dulo pa yan ng impyerno!" I said between my teeth.
—-oOo—-
Written by: Crazybhabiemhine
Original by: Ninetwentytwo.