WRONG GRAMMARS AND TYPOS AHEAD!!
3rd person's POV
(A/N: you'll be disappointed in this chapter for sure. Ayaw ko na Kasi ng masaydong detalyadong labanan Dito dahil masakit ang ulo ko mga beh. Kaya sorry na kaagad sa sabaw na fighting scene Nila. Direct to the point na Tayo kaagad para di Tayo masyadong matagalan dahil I'm sure gustong gusto nyo na ring malaman kung sino nga ba si 'mysterous guy')
Kani kanina lamang ay puro ingay , sigawan at pangsusosol ang maririnig sa mga estudyanteng nanunuod ng labanan sa pagitan ng grupo Nila knifekill at ng mga royalties.
Lahat sila ay boto at tudo suporta sa mga royalties lalo na ng makita nila kung gaano kadehado ang grupo Nila knifekill kanina lamang. Puro masasakit na salita ang ibinabato sa labing Isang lalaki dahil sa sila ang mas dinedihado ng mga royalties. Kitang kita ang hirap ng pagsangga at pag ilag Nila sa mga tinitirang kapangyarihan ng mga royalties.
Nasa Isang malawak na stage sila na napapalibutan ng makapal at malakas na barrier upang hindi madamay ang mga nasa labas sa mga kapangyarihan nilang nilalabas.
Ang lahat ay nananalig at nagtitiwalang ang royalties na ang mag wawawagi sa laban ngunit sa hindi inaasahan ay gulat ang rumihistro sa Mukha ng lahat ng nagsimulang gumamit si knifekill ng espada sa mabilisang paraan hindi katulad kanina na para bang bigat na bigat ito at hirap na hirap sa pag asinta ng espada.
Liksi , bilis at lakas ang ipinamalas ni knifekill habang sumusugod sa nga royalties na handa rin namang sumugod sa kanya.
Mataas ang tensyon sa pagitan nilang lahat na halos ikilabot ng mga manunuod.
Hindi Nila akalaing may husay pala sa paggamit ng espada ang prinsesang alam Nila ay may mahina na pangangatawan.
At mas ikinagulat Nila ng kasabay sa paggamit nito ng espada ay may hawak din itong tatlong dagger sa kabilang kamay habang mahusay at asintadong asintado ang paggamit. Nagulat din ang mga royalties dahil hindi Nila akalaing kaya nitong ipagsabay ang dalawang sandata habang nakikipaglaban sa marami.
Dahil si knifekill nalang ang natitirang nakatayo at malakas sa kanilang grupo ay sya ang pinuntirya ng mga royalties. Kailangan Nila syang matalo upang makamit ang pagkapanalo.
"Just surrender lovelien---"
"That's not my name. Don't you ever call that name."
Agad na natikom ni ria ang kanyang bibig dahil sa malamig na boses ni knifekill at ang tila yelo nitong mga mata. Ni Isang emosyon ay wala silang makikita Dito.
"Then just surrender KNIFEKILL. Wala ka ng kakampi dahil lahat sila ay mahina na , why don't you just surrender? Pinapahirapan mo lang ang sarili mo" gigil namang turan ni jell habang patuloy na sinusugod si knifekill.
Nasa gilid lamang ang mga prinsepe habang pinapalibutan sila , nasa gitna ang mga prinsesa na pinapalibutan Naman si knifekill. They want to corner her.
Sabay sabay silang naglabas ng mga kapangyarihan habang nakatingin ng seryuso kay knifekill.
Sa prinsesang dehado kung titingnan ngunit kahit na Isang emosyon ay wala nalang mapuna sa Mukha nito. Tila hindi ito takot sa maaaring sapitin.
"J-Just surrender now knifekill. Don't be such a hero dahil dehadong dehado ka na." Pilit namang pangungumbinsi sa kanya ni Flairlyn habang mariin na itinututok sa kanyang direksyon ang espada nitong nagliliyab.
Ngunit hindi umimik si knifekill.
"Then after this. A-After we win please tell us everything. Explain us Everything love--k-knifekill"
Wika Naman ni Bright habang pilit na pinapatatag ang tuno ng boses habang nakatutok ang matulis nyang kunai sa leeg ni knifekill.
"Tell us EVERYTHING KNIFEKILL. You need to confess everything to us and tell us who ever you are." Zreion stated emotionlessly while looking at knifekill's face coldly.
Unti unti ay may nagsilutangang mga matulis na ice pick sa hangin na diretsong nakatutok kay knifekill. May pumulupot ding matitibay na bagin sa katawan ng dalaga upang hindi sya makawala.
"SURRENDER."Mariin na utos ng kuya nyang si Zeigrion. Habang si Zefrion Naman ay hinihintay ay kanyang pagsuko. Ito Kasi ang kumukuntrol ng mga yelo sa ere habang si rose Naman ang kumukuntrol ng mga bagin.
Pigil hininga ang mga manunuod habang nakatutok sa entablado. Naroon din ang mga hari't reyna na masinsinang nanunuod sa labananan.
May mga tuwa sa dibdib ng mga ito dahil sa maaaring pagkapanalo ng mga royalties habang ang reyna Naman ng Kahariang Veileigh ay nangangamba sa maaaring sapitin ng kanyang bunsong prinsesa.
Habang ang asawa Naman nito ay mariin lamang na nanunuod at pilit na binabasa ang bukang bibig ng mga batang maharlika na nasa entablado.
Hindi ni marinig ang mga sinasabi ng mga ito galing sa loob ng barrier dahil sa Isang malakas na kapangyarihang humaharang sa kanilang pandinig. Mukhang hinaharangan ng Isang malakas na kapangyarihan ang kung ano mang pag uusap mula sa loob upang hindi ito makalabas at hindi marinig ng iba. At ito ang lubos na ipinagtataka ng mga hari't reyna maging ng mga propesor. Sino nga ba ang mangangahas na gawin ito? Sino nga ba ang pangahas na gumamit ng malakas na kapangyarihan para lamang harangin ang kanilang pandinig. Ngunit hinayaan na lamang Nila ito dahil alam nilang hindi rin ito tatagal. Dahil ang paggamit ng ganong kataas na kapangyarihan ay mabilis lamang makaubos ng mana. Hindi pa aabot ng tatlong minuto ay siguradong manghihina na ang gumagamit ng tactikang ito.
Samantalang sa loob Naman ng barrier ay unti unti sumilay ang Isang malamig na ngisi sa labi ng dalagang napapalibutan ng mga royalties. Maging ang mga manunuod ay kilabutan dahil sa ngiti nito.
Mariin namang naalerto ang mga royalties.
"Did you already forgotten about what I said làst time royalties? I told you that I'll be your greatest opponent right?"
"Hah! Don't dream too high. Hiding hindi yun mangyayari dahil kitang Kita Naman nating dehado ka na! Yeah your talented. Magaling kang humawak ng mga sandata ngunit di sapat yun kung hindi mo kayang gamitin ng tama ang kapangyarihan mo. Why don't you just give up!? Masasaktan ka lang kung hindi ka susuko kaagad---"
Ngunit Bigla na lamang napatigil sa pagsasalita si windriegh ng biglaang na lamang lumamig ang paligid umusok din sa palibot ng barrier dahilan para matakpan sila mula sa mga manunuod.
Agad namang naalerto ang mga nakakataas dahil dito. Wala na silang makita mula sa loob kundi usok na lamang . Usok na hindi Nila alam kung kanino sa mga estudyanteng nasa loob ng barrier nanggaling.
Naalerto rin ang mga royalties dahil dito at muling napatingin kay knifekill ng marinig Nila ang mahihina nitong tawa.
Halos mapaatras ang mga prinsesa ng makita nilang nakawala na sa pagkakapulupot ng bagin si knifekill. Namutla si rose ng makita nya ang matibay nyang mga bagin na putol putol at tila naagnas. Para itong nalason. Isang bagin na may lason ang katas ngunit nalason din ng hindi Nila namamalayan kung paano.
"Kanina pa kayo royalties eh...baka pwede bang kami na Naman?" Gulat ang rumihistro sa Mukha ng mga royalties ng Bigla na lamang sumulpot sa likod ng kaharap nilang dalaga ang labing Isang lalaki na kanina lamang ay dehado at hinang hina. Kitang Kita Nila kung paano ma-drain ang mga ito. Nakangisi ang mga ito (maliban kay Avniel dahil good boy ang ating nerdy hehehe).
"Paanong..."
"Masyado nyo Kasi kaming minamaliit. Kaya maglaro muna kami saglit HAHAHA" Tila nangaasar naming sabi ni Hlein habang tinatawanan ang mga maharlikang kaharap.
"S-So you planed this all!? Y-You! You're really want to use her against us huh!? Manggagamit talaga kayo!--Kyahhhhhh!"
Ngunit agad na napatigil at napatili si ria ng bigka syang tutukan ni Hlein ng espada. Agad syang napaatras dahil sa nangangalaiting Mukha ng binata.
"Kayo ang manggagamit royalties. Ano? Nakalimutan nyo na ba kung paano nyo kami ipahiya, ipagtabuyan at itanggi? Kung saan kailangan na Kailangan namin kayo ng mga oras na yun ay doon Naman kayo tumalikod! Did you recall it now huh!"
Hindi kaagad nakasagot ang mga maharlika dahil sa narinig mula kay Yxon.
Halata ang pagkamuhi, Galit , dismaya at lubos na puot sa Mukha ng mga binata.
Nakaramdam ng biglaang guilt ang mga maharlika dahil Dito.
"..."
"And now taste our revenge royalties. Dahil sisiguraduhin naming bababa kayo dyan sa truno nyong ipinagmamalaki nyo. Tingnan natin kung maipagmamayabang nyo pa kung anong Meron kayo Ngayon."
Matapos sabihin ito ni sazx ay agad na naalerto ang mga royalties dahil sa pagsugod ng mga binata ng biglaan gamit ang mga sandata at kapangyarihan.
Sangga , atake at ilag.
Sunod sunod na labanan ang nangyari sa loob ng barrier na wala manlang nakakaalam galing sa labas.
Habang nagkakagulo sa loob ay ganon din sa labas dahil sa pangamba at pagkalito.
Pilit na pinapasok ng ibang nakakataas ang loob ng barrier ngunit hindi Nila magawa kahit na pahinain ito ay wala ring bisa. Hindi Nila mabuksan o masira ang barrier.
Ilang minuto ang nakalipas at halata na ang panghihina ng mga royalties. Puro sugat na rin ang mga ito at punit punit na rin ang mga suot.
"H-How did you all get so strong? K-Kanina lang ay..." Pilit na nagiisip si Bright kung paano nga ba biglang lumakas at humusay ang mga ito na tila wala manlang kapaguran.
Napangisi ang mga binata at sabay sabay na napalingon sa pwesto ng naka indian seat na dalaga. Nakapikit ito na tila ba nag memeditate.
"It's all your fault royalties dahil pinakawalan nyo pa sya at ibinigay sa amin. Our Ace"
Sabay sabay na napalingon ang mga royalties sa pwesto ni knifekill na dahan dahan ng nagmumulat ng mga mata. Malamig silang tinignan nito.
"SURRENDER now royalties" malamig na utos nito.
Ngunit matigas ang mga maharlika at nagawa pa syang samaan ng tingin ng iba.
"Never knifekill! Never! Hindi ikaw si lovelien para sundin namin! You're just a stranger at hindi mo alam kung anong pinapasok mo!" Sigaw Naman ni jell dito.
Napatawa Naman ang mga binata.
"Nahihibang ka na ba Mahal na prinsesa?pffft"
"Hindi nya lang kayo pinili at ganyan na kayo mag react? Samantalang noon ay kayo pa mismo ang tumataboy sa kanya HAHAHA"
"You're really are unbelievable knifekill! Ang dami kong napaikot."Galit namang panghuhusga ni Flairlyn Dito habang masama ang tingin.
Napangisi ang dalagang si knifekill saka dahan dahang tumayo. Lumapit sya sa mga ito.
"Curiousity kills the cat royalties. Diba sabi ko sa inyo hulaan nyo? Uto uto na nga kayo t*nga pa" panghahamak at pangungutuya Naman ni knifekill sa mga ito dahilan para matawa ang mga lalaki.
Mariin napatitig ang mga royalties sa dalaga.
"Who are you really? Why are you doing this? Ano bang naging kasalanan namin sayo'?"seryusong Tanong Naman ni light habang nakatitig ng mariin sa dalaga.
She just smirk but not answering his questions.
"Bakit Parang Galit na Galit ka sa amin? What did we do to you? Hahaha dapat nga kami ang magalit sayo' dahil hindi namin alam kung sino ka at kung bakit ka naghihiganti. Are just a lost sou--"
"Don't ask me with that kind of questions dahil para lang yan sa mga t*nga. Matalino kayo diba? Then use it to find the answer but first. Let's end this. I'll end this just like what I've said back then. Ako ang kalaban na hinding hindi nyo gugustuhing kalabanin ROYALTIES."
She begun to form a spear using her ice magic and directly point it at the royalties.
Unti unti ring nag yelo ang nga paa ng mga royalties dahilan para maalerto sila.
"No. I won't let you beat us knifekill. You still need to give us the answer" matigas namang ani ni Zreion kasabay ng pag ilaw ng mga mata nya.
He try to control the ice pick that floating at the air. Ang ice pick ni Zefrion
Agad Naman nya itong nakontrol at kasabay din ng pagbasag nya sa mga yelo na namumuo sa kanilang mga paa.
No wonder he's the oldest. He's really powerful just like a king.
Pinalibutan nya rin ng yelo ang buong barrier dahilan para mas lalong lumamig sa loob.
And just a snap ay naikulong ang kalahating katawan ng mga binata sa Isang makapal na ice.
Naalerto ang mga binata at sinusubukang kumawala sa yelo at gumamit ng kapangyarihan ngunit di Nila magawa dahil sa subrang lamig. Maging ang mga royalties ay namilalamig na rin.
1st.22
At lingid sa kaalaman nila ay naalerto na rin ang mga nasa labas dahil sa biglang paglamig ng klima. Biglang lumamig ang hangin at tila may namumuong mga nyebe galing kung saan.
At ang mas nagpaalerto sa kanila ay ang pamumuo ng makakapal na nyebe sa palibot ng barrier.
Agad na tumayo ang mga hari't reyna dahil sa nasaksihan. May hula na rin sila sa kung kanino nga ba ito nanggaling. And they also know that if this will out of control the students might be in great danger specially those students inside the barrier.
"A-Ang mga bata. We need to break the barrier immediately! The kids are still inside the barrier. A-And... Zreion... He might be out of control!" Natatarantang ani ng reyna ng Veileigh.
Maging ang ibang mga reyna ay nangangamba na rin sa kung ang maaaring mangyari sa kanilang mga anak lalo na't alam nilang hindi pa kayang makontrol ni prinsepe Zreion ang kanyang kapangyarihan sa oras na nasagad nya ito.
"Just wait. Let's just wait the end of their battle , even if we try to break the barrier Once it break the students outside will be at risk. We all know how powerful Zreion's magic." Firmly said by the king of Veileigh with his emotionless face.
Nagulat naman ang mga reyna lalo na ang asawa nito na agad komontra at ganon din ang ginawa ng ibang reyna.
But the Kings didn't listen.
They want to see who will be the winner at the end even if their children's life are already at risk inside that strong barrier.
Napatikom na lamang ng bibig ng mga reyna ng makita nilang walang plano ang kanilang mga asawa para pakinggan sila. Pakiramdam Nila ay walang pakealam ang mga ito sa buhay ng mga anak Nila.
Of course. All they have in mind is the power, the rank, kahit na nanganganib na ang buhay ng kanilang mga anak.
And that makes their queen's hearts break.
____
Pag aalala at pangamba ang namuo sa dibdib ng mga royalties ng makita nila ang pag ilaw ng matingkad ng mga mata ni Zreion. They already know that it's possible that he'll be out of control.
"K-Kuya Z-Zreion..." Nahihintakutang tawag sa kanya ng dalawa nya kapatid.
Pilit nila itong pinapakalma ngunit tila isa itong isang bingi na nakatutok lamang ang atensyon sa kabilang panig lalo na sa dalagang nakatayo lamang ng diretso habang nakatingin din ng diretso dito at Wala manlang kahit na katiting na ng takot sa Mukha.
"WHO.ARE.YOU." tila nagtitimpi ngunit malamig pa rin ang mga boses na saad ni Zreion habang nakatingin ng diretso sa dalaga.
Itinaas nito ang kanang kamay bago ikinuyom dahilan para lalong tumaas ang pagbalot ng mga yelo sa katawan ng mga binata. Pataas ng pataas ang makapal na yelo at huminto lamang sa kanilang bandang dibdib.
"F-F*ck!"
"D*mn it. Ang lamig g*go!"
"Papatayin mo ba kaming g*go ka!?"
"T*ng'na!"
"Sh*t knifekill becareful! These ice are not easily to break."
Sunod sunod na reklamo ang lumabas sa bibig ng mga binata na halatang hirap sa paghinga dahil sa lamig na bumabalot sa kanilang katawan.
Masasamang tingin ang kanilang pinukol sa mga royalties na masama rin ang tingin sa kanila.
Samantalang tahimik namang nagtititigan ang magkakapatid na Veileigh.
"You're friends might die if you'll not going to answer kuya Zreion."
"Hindi sya titigil sa paggamit ng kapangyarihan kapag hindi mo sinagot ang Tanong nya KNIFEKILL"
Tila nagtitimpi nalang din ang dalawa pang prinsepe ng Veileigh dahil sa patuloy na paggamit ng kanilang kuya ng kapangyarihan. Dahil kapag nasagad ito ay hindi lang sila ang manganganib dahil maging ang sariling buhay nito.
"F*cking ANSWER ME KNIFEKILL or... should I say izayomi. Am I right? Iza..."
Gamit ang malamig nitong boses ay binanggit nito ang pangalang matagal ng nalimot. Ang pangalang unang umikot sa isipan ni Zreion simula ng malaman nyang ibang kaluluwa ang nasa loob ng kanyang kapatid. Ang kaluluwang Puno ng Galit at paghihiganti.
Dahil sa pangalang binanggit ni Zreion ay agad na natigilan ang dalawa nyang kapatid at gulat na napatingin sa dalagang nasa harap nila.
Kahit nilalamig ay napuno din ng katanungan ang isipan ng labing Isang binata maging ng ibang mga batang maharlika.
'who's izayomi?'
Isang Tanong na umiikot sa isipan ng bawat isa maliban sa tatlong prinsepe.
Dahan dahan namang tumaas ang gilid ng labi ni knifekill. Doon palang ay nakompirma na ng tatlong prinsepe. Nakompirma na Nila kung sino nga ba ang kanilang kaharap.
"H-How...?" Tanging naibulalas na lamang ni Zeigrion habang namumutlang nakatingin sa babaeng kapatid. May sabik at kirot din sa kanyang dibdib at kung maaari lamang ay gusto nya itong lapitan at hilain para yakapin ngunit dahil sa mga katanungan sa kanyang isipan ay hindi sya nagtangka pa.
They're still wondering why is she here. Alive but in someone's's body and not just someone but there sister also.
"Good guess 'kuya'"
Ani ng dalaga na mas lalong ikinaputla ng tatlong prinsepe na tila nakakita ng multo.
Gusto nilang magtanong, magsalita ngunit tila may kung anong bumara sa kanilang bibig at ramdam din Nila ang panunuyot na kanilang lalamunan.
Unti unti ay humina ang pwersa ng kapangyarihan ni Zreion dahil sa hindi na ito naka pokus. Nakatulala na lamang ito sa prinsesang kaharap habang nanginginig ang mga kamay. Namumutla rin ito at namumuo ang mga luha sa mata ganon din ang dalawang kapatid na prinsepe.
"I-Iza..."
Pagtawag nya sa kaharap at saka humakbang paabante Dito kahit na nanginginig ang tuhod dahil sa kaba , hiya , guilt at pagsisising nararamdaman. Sabik silang tatlo na hawakan at yakapin ito , tanungin ng kung ano ano at humingi ng patawad Dito.
Ngunit hindi pa sila nakakalapit dito ng biglang mabasag ang mga yelong nakabalot sa labing Isang binata na ngayo'y wala ng malay. Namumutla na rin ang mga ito dahil sa subrang lamig. Maging ang mga royalties na nanginginig na rin at napapasalampak na sa sahig.
Kasabay ng pagkabasag ng mga yelo ay ang pagkawala ng mga umuulan na nyebe sa labas ng barrier.
Nagulat ang mga nasa labas dahil sa biglaang pagkawala ng lamig at napalitan pa ito ng maaraw at magandang panahon.
Napaisip ng malalim ang nga eksperto at ang mga hari't reyna.
Iniisip Nila kung nakontrol ba ni Zreion ang sariling kapangyarihan. Kung tapos na ba ang Laban at kung sila ba ang nagwagi.
Dahil sa muling pagaliwalas ng paligid ay sinubukan muli nilang sirain ang barrier na nasa gitna ng entablado. Mausok pa rin loob at pakiwari Nila'y hindi pa rin natatapos ang labanan sa loob.
Ngunit sabay sabay na napatayo at napatingin ng maiigi sa loob ng barrier ng nagsimulang maglaho ng unti unti ang puting usok na nakapalibot sa loob ng barrier.
Sumibol ang saya, tagumpay at pagkasabik sa lahat ng unti unti nilang maaninag ang iilang estudyanteng nakahandusay sa sahig. Hiyawan ang namutawi sa paligid ng makumpirma Nilang mga kalaban ng royalties ang nasa sahig.
Samantalang nababahala Naman Ngayon si Ylexien sa kung anong posibilidad ng nangyari kay knifekill. Nananalangin na lamang sya na sana ay ayos lamang ang dalaga kahit na hindi mawala wala ang kaba sa kanyang dibdib ng makita nya ang labing Isang binatang nakahandusay sa sahig. Ang mga kaibigang lalaki ni knifekill.
Marami ring kuryuso sa kung ano na nga bang nangyari sa nag iisang prinsesa na kaibigan ng labing Isang binatang nakahilata Ngayon sa sahig. Namumutla at halatang walang mga malay.
Ngayon palang na ito ang nakikita Nila ay alam na nilang ang Royalties na nga ang nag wagi kaya't hindi magkamayaw sa pagsigaw at pag tili ang mga estudyante para sa pagwawagi ng mga royalties.
Ngunit ang kaninang ingay ay Bigla na lamang naglaho ng Isang iglap ng tuluyan ng maglaho ang puting usok na nagtatakip a loob ng barrier.
Isang mahabang katahimikan ang namutawi sa paligid ng tumambad sa mata ng lahat ang Isa pang grupo ng mga estudyante na ngayo'y nakahandusay din sa sahig. Putla rin ang mga ito at mga walang malay katulad din sa labing Isang binata ang pinagkaiba nga lang ay maraming mga galos ang mga ito , marurumi din ang mga damit at punit punit . Mukhang mas mahirap ang pinadaanan Nila at halata ito Ngayon sa kanilang hitsura.
Ang lahat ay hindi makapaniwala at gulat na gulat lalo na ng magawi ang kanilang mga mata sa nagiisang estudyanteng mag isang nakatayo sa gitna ng entablado. Magulo ang buhok , may mga kunting galos at may kunting punit din ang suot na damit ngunit hindi Naman ito makikitaan ng kahit anong pagod.
Walang emosyon ang mga mata nito habang nakatingin sa nakahandusay na mga batang maharlika.
Then almost all the students gasp when she turn her head to look at the crowd. Even na councils feel chills when they saw her blank eyes. There's nothing to be seen in there.
Dahan dahan ay lumakad pababa ang dalaga bago lumapit sa Isang healer na estudyante.
Bakas Naman ang kaba sa Mukha ng estudyante at panay tango lamang sa ibinibilin ni knifekill. Agad na tumawag ng mga healer ang estudyante upang gamutin at dalhin sa clinic ang labing Isang binata. Samantalang mga propesor Naman na may healing magic ang tumungo sa direksyon ng mga royalties.
"Goshhhh! May baby. What happened? Are you okay? Are you scared baby?" Hindi Naman magkamayaw ang reyna ng Veileigh sa pagtatanong sa kanyang bunsong anak. Dali dali Kasi itong bumaba sa kanyang kinauupuan upang salubungin ang anak.
Puno ng pag aalala ang mga mata nito na kabaliktaran naman sa ekspresyon ng asawa.
Walang emosyon na nakatingin lamang ang Hari sa anak. Ni Isang salita ay wala manlang itong nilalabas. Agad din namang lumapit ang iba pang mga reyna sa direksyon ni knifekill upang tanungin ito ngunit hindi pa nakakasagot ang dalaga ng magsimula itong magsuka ng dugo.
Nahihintakutan na napatili at natarata ang mga reyna. Agad ding ginamit ng reyna ng light kingdom ang kanyang kapangyarihan upang pagalingin at I check ang kalagayan ng dalaga. Then they immediately bring her to the clinic when she lost her consciousness.
Knifekill's POV
Tulalang nakatanaw ako Ngayon sa labas ng bintana ng kwartong kinalalagyan ko.
Limang araw na ako Dito at kahapon lamang ako nagising. Tatlong araw akong tulog dahil siguro sa sagad na paggamit ko ng kapangyarihan at lakas.
I'm actually inside the clinic at the 4th floor with a wide and extravagant room.
Napabuntong hininga na lamang ako habang inaalala ang mga nangyari bago ako mawalan ng malay.
I almost lost control that time at nasubrahan din ako sa paggamit ng lakas at kapangyarihan na hindi kinaya ng katawan na ito.
I still remember how my anger eat me that time. And I almost... kill them.
Napapikit na lamang ako ng mariin bago inalis ang tingin sa labas ng bintana.
That time I-I accidentally use one of my hidden power to them. And that's ... nightmare. Their fear. I use their own fear against them. I give them a nightmare.
Hindi ko alam kung ano nga bang kinatatakutan Nila at kung ano ang naging laman ng bangungot na binigay ko sa kanila. Ang Tanging alam ko lamang ay muntik ko na silang mapatay thankfully that I snapped out of it immediately dahil kung hindi ay maaaring pinaglalamayan na sila Ngayon.
Dahil sa mga oras na yun ay tulala lamang sila at Bigla na lamang kinakapusan ng hininga. Umiiyak din at sinasaktan din Nila ang kanilang mga sarili. And that's when I prove that my power is really dangerous at naipakita at nagamit ko pa sa kanila iyon.
And I still wondering if that power is really meant for this body or...it is really along with my soul. Kay ate ba iyon o akin talaga?
Napailing iling na lamang ako at muling nahiga sa kama.
'How about the eleven guys? Kamusta na kaya sila?'
Zreion's POV
"Who is Izayomi prince Zreion? At bakit yun ang itinawag nyong pangalan kay knifekill?"
Dahan dahan kong ibinaba ang hawak kong aklat bago lumingon kay Flairlyn na halata ang pagkalito at pang uusisa sa mga mata.
Actually all of them wants an answer.
I sigh before glancing at my two brothers
They're just quite at the whole time. They wanted to visit her just like me but...we can't dahil kailangan nya muna ng pahinga. Narinig naming kagigising nya lamang kahapon kaya't hindi na muna muli kami bumisita sa kanya. She might lost control again if she sees us. Alalang alala ko pa rin kung gaano kagalit ang mga mata nya ng mga oras na iyon.
Because that time I really can say that she's really to kill us and I'm thankful that she's able to control her bloodlust that time.
That nightmare. I don't want to remember that again.
"S-She's..." I mumbled but can't able to continue it.
I shut my eyes tightly along with my fist. Her face. Her disgusted expression , the pain , the hate and anger in her eyes. It pained me.
Iminulat ko muli ang aking mga mata bago tumingin ng diretso sa mga kaibigan naming naghihintay ng sagot.
I smile bitterly before giving them the answer that we're keeping for a long time.
"S... She's our true youngest sister. Hindi si lovelien ang bunso namin kundi sya." Mapakla at Puno ng sakit kong sagot bago tumayo at naglakad paalis.
They're shock... Of course they will dahil matagal ng kinalimutan ng lahat kung sino nga ba si Izayomi Deathiary Wisteria Veileigh. She's our last sibling with a long name that actually from our grandparents. Our grandparents give her that name for some reason at sa pandinig ko palang ay alam kong may ibigsabihin ang bawat salita ng kanyang pangalan.
Ng makalabas ng clinic room na kinalalagyan namin ay agad na dumiretso ang aking mga paa patungong pang apat na palapag. Nasa pangatlong palapag kaming lahat nakadistino matapos ang labanan at Hanggang Ngayon ay pinakaiingatan pa rin kami dahil sa mga natamo naming sugat at dalawang araw din kaming tulog.
Ng makatuntong sa pang apat na palapag ay agad akong napa hinto sa kwartong Isang araw lamang namin nabisita dahil alam naming tulog sya ngunit Ngayon ay nag aalangan na Naman ang aking mga paa na pumasok at harapin sya.
Ang prinsesang napabayaan namin. Ang prinsesang nagtatanim ng masamang loob sa sarili nyang mga kapatid dahil din sa mga kasalanan namin.
I want to enter. I want to ask her. I want to...
"You look stupid standing there while bitting Your own nails."
I was startled and froze when the door suddenly open and there I saw the woman with a emotionless face who's blankly looking at me.
Ramdam ko ang biglang pamamawis ng aking noo at palad habang nakatitig sa dalagang nakatitig din sa akin ng diretso. Hindi manlang sya natatakot tumingin ng ganyan sa akin. She's really something
"Are you just going to stand there? If so then don't block my way." Saad nito na may tuno ng pagmamaldita. Napatikom tikhim Naman ako bago tumingin sa kanya ng seryuso.
I'm still her older brother why would I be scared to her? Right?
"Where are you going?" I ask using my cold voice to at least make her feel my authority but...she seems not scared to my aura. This girl...
"Alis. Limang araw na akong nakakulong dito."may bahid ng inis at pagkairita ang boses nito dahilan para tumaas ang gilid ng labi ko.
She really acts like a man.
Ngunit walang emosyon ko lamang syang tinitigan bago hinila papasok sa loob ng kanyang kwarto. I slam and locked the door while looking at her annoyed face.
"Rest. Tatlong araw kang tulog kaya't hindi ka pa pwedeng lumabas. You need more rest " striktong bilin ko Dito.
Napatigil naman ito bago napatitig sa akin.
Then she smirk. At sa pag ngisi na yun ay alam kong hindi ko magugustuhan kung ano mang lalabas sa bibig nya.
"What do you care? Don't act like a good older brother. It's disgusting."
My heart ache when she look at me with full of hate and disgust. I try to approach her but she back away and glared at me.
"Izayomi..." I plead but she's just heartless like...me. It's my fault.
"Don't. You. Ever. Call. Me. By. That. Name!" She shouted with anger.
Her eyes is burning but tears already approaching.
Hindi ko na lamang tinangkang lapitan pa sya dahil halata sa Mukha nya ang sakit at Galit na gusto nya ngayong ibato sa akin.
"I-I'm sorry. S-So sorry..." Garalgal kong ani habang pilit na pinipigilan ang mga luhang namumuo sa gilid ng aking mga mata.
She sneer.
"I don't need your sorry and never will need it! Kahit na humingi pa kayo ng Tawad sa akin ng pa ulit ulit ay walang mangyayari. It will be just NOTHING! Saying sorry to me? Ni hindi nyo nga nagawang humingi ng Tawad sa kanya! You heartless d*ckheads! F*ctards!"
I pursed my lips and just keep accepting her insults , her anger.
I deserve this.
"Get out. Get the f*ck out right now. Ayaw kong makikita yang pagmumukha nyo kahit saang sulok kahit pa sa impyerno!"
We messed up. I-I really messed up.
3rd person's POV
Tulala at hindi makapaniwala ang mga batang maharlika dahil sa kanilang nalaman mula sa magkakapatid na Veileigh.
'izayomi...' nag iisang pangalang patuloy na umiikot sa kanilang isipan at mas lalo pa silang nawindang ng malamang hindi lang pala pangalan ito ng kung sino man kundi ay pangalan pala ito ng Isang prinsesa.
Noong mga bata pa lang sila ay Minsan na nilang narinig ang pangalang ito. Noong una ay gusto nilang nalaman kung sino nga ba si 'izayomi' bakit kakaiba ang kanyang pangalan. Ngunit wala Naman silang nakuhang sagot maging sa kanilang mga magulang. It's like they're desperate to forget that name and it turns out that it is a name of a forgotten Princess of ice kingdom. One of the Veileigh.
At mas lalong hindi sila namakapniwala na ang ligaw na kaluluwang nasa loob ng katawan ni prinsesa Lovelein ay Isa rin palang prinsesa at hindi lang prinsesa sapagkat kapatid pa ito ng mismong katawang ginagamit.
Ngunit di rin Nila mapigilang hindi napaisip kung paano ito napunta sa ganong sitwasyon. Bakit sya ang nasa loob ng katawan ng sarili nitong ate? Nasaan na nga ba si lovelein? O kung wala na nga ba talaga ito.
"I-It means she's really your younger sister? But H-How?" Taka at nalilitong Tanong ni rose sa dalawang magkapatid na naka-upo lamang sa Isang mahabang sopa. Tulala ang dalawa na tila malalim ang iniisip. Napalingon Naman sa kanila ang dalawang prinsepe na may seryusong ekspresyon.
"We don't know. Hindi namin alam kung bakit sya nasa katawan ni lovelien at kung paano sya napunta doon. W-We all know that she's dead. Kaya hindi kami makapaniwalang nandito lang pala sya." Sagot ni Zeigrion gamit ang mahinang boses habang nakayuko.
Napasabunot din Ito sa buhok at halatang problemado.
"We thought that she already die many years ago. She was just 5 years old(kung may nalagay na akong age ng mawala si knifekill ay pag pasensyaham nyo na dahil makakalimutin ang author nyo nyahahaha) that time when she eat by a black hole. We try to save her but the black hole disappeared and everything that it eats never came out that's why we consider her as dead. A-And that time , lovelien is the one who's with her. Lovelien is just 6 years old that time and she's really close with iza. Nagpaalam lamang syang sa amin na ipapasyal nya si Iza ngunit di namin akalaing mapapadpad sila sa Isang delekadong gubat sa kaharian. Monsters attacked them at huli na ng mapuntahan namin sila dahil wala na si iza. Ang naabutan na lamang namin ng mga oras na yun ang ang umiiyak na si lovelien and that's when we started to hate her because just like her we were too close and affectionate to Iza. We love her that's why we begun to hate lovelien and we even cross the line."
Pagkukuwento Naman ni Zefrion at di na mapigilang mapaluha na agad Naman nyang pinunasan at ganon din si Zeigrion.
Lubos na gulat ang rumihistro sa Mukha ng kanilang mga kaibigan. Hindi sila makapaniwala sa kwentong ito na noon pa ay gustong gusto na nilang marinig. Ang tungkol kay Izayomi.
"B-Black hole. B-But how did she survive?, And she even able to come back here but not in her real body instead in her sister's body." Bulong Naman ni Bright habang tulala.
"She's 5 years old that time right? But why we didn't know her? Bakit hindi sya ipinakilala sa amin o sa iba?" Kuryusong Tanong Naman ni wind.
Napakuyom naman ng kamao ang dalawang prinsepe na Veileigh.
"We wanted to protect her that's why we hid her from others. She's too lovely and special at ayaw naming makita nya kung ano nga ba ang mundong kinalalagyan nya. Gusto namin ay nasa kaharian lamang sya at namumuhay ng payapa. Sa palasyo. Alam nating lahat na hindi natin kontrolado ang buhay natin , we all know that we are meant to be engaged at ito ang ayaw naming mapagdaanan ni Iza kaya't we make a deal with the councils nakipagkasundo kami na handa naming tanggapin kung ano man ang magiging plano Nila sa amin. We are willing to be controlled by them just let Izayomi live peacefully. Ayaw naming makontrol sya ng mga batas ng emperyo , ng mga councils at ng mga magulang namin and they agreed kaya't hindi ipinakilala sa publiko si Iza. We hid her as the youngest Veileigh."
Natahimik ang lahat at sabay sabay na lumungkot ang mga ekspresyon.
'if there's no rules that controlling our lives. No demand. This never going to happened. We won't be suffer. Lovelien might be still here and Izayomi might not hate us'
Ngayon ay alam na Nila ang kwento tungkol sa prinsesang si Izayomi. Ngunit may Isang katanungan pa sa kanilang isipan.
"I-Is lovelien really d-dead?" Tila nanghihinang Tanong ni sean sa dalawang magkapatid.
Malungkot namang tumingin ang dalawa Dito bago ngumiti ng mapait.
"It's possible because the needle that hit her that time is not ordinary. It's like someone is really targeting her at posibleng si liarlyn iyon. I want to make her suffer but sadly she's already dead by the hands of the councils and our parents."
Mapait na tugon Naman ni Zeigrion.
Lungkot , pagsisi , panghihinayang at galit sa kanilang mga sarili ang nangibabaw na emosyon sa buong kwarto.
At ang Tanging nasa isip na lamang Nila ay ang humingi ng Tawad kay lovelien kung nasaan man ito Ngayon at ang magmakaawa , mag habol o kahit na lumuhod at handang maging katulong o ano man para mapagbayaran ang kanilang kasalanan kay knifekill o Izayomi.
Dahil Ngayon ay alam na nila kung saan nga ba nanggagaling ang Galit nito. Kung buhay pa sana si lovelien ay handa nilang gawin ang lahat para lamang sa kapatawaran nito kahit na alam naman nilang handa silang patawarin nito sa kung ano mang naging kasalanan nila. Ngunit Ngayon ay ibang iba ang sitwasyon kay Izayomi sapagkat hindi ito katulad ni lovelien. Mukha itong anghel ngunit matigas ang puso katulad nila, ang pinagkaiba nga lang ay mas matigas ang sa kanya at tunay na malaki ang pinaghuhugutan.
They will do everything just for her forgiveness. Handa silang magbago para Dito and they are willing to do it starting for today.
Knifekill's POV
Isang linggo ang lumipas simula ng makalabas ako ng klinika. Naalala ko pa kung paano ako sinalubong ng mga hari't reyna para kamustahin at batiin sa pagkapanalo.
Marami ring estudyante ang bumati sa akin at ang iba ay gustong makipag kaibigan that makes me laugh. So fake , toxic. Nalaman lang Nila kung anong kakayahan ko ay ganito na sila umasta? Samantalang noon ay halos ipamukha Nila sa akin kung gaano ako kahina.
Simula din ng pagkapanalo namin ay nag iba na rin ang pakikitungo Nila sa mga kaibigan kong lalaki. Parang bigla silang naging heartrob sa buong kampus at marami na rin ang gustong makipag-kaibigan sa kanila but knowing them? They hate that attention dahil sabi nga Nila ay hindi Naman sila katulad ng mga royalties. They don't care about the attention. Only they care about is their revenge. Mukhang hindi pa sila tapos sa paghihiganti.
"Get revenge on your own from now on. Nakuha ko na kung anong gusto ko and I'm already satisfy with that. Nakita ko na kung anong gusto kung makita at naiparamdam ko na rin sa kanila ang sakit na gusto kong iparating. Kung gusto nyo pa ring ituloy ang paghihiganti ay hindi nyo na ako maasahan dyan."
Naistatwa ang mga kaibigan kong lalaki dahil sa aking sinabi. Hindi sila makapaniwala.
"Hahaha T-That' a good joke knifekill"
"Yeah. Yeah hahaha that really makes me bother hahaha"
"Don't joke like that knifekill that---"
"I'm not joking. All I want now is to live quietly at nasasainyo Naman kung tutuloy pa rin kayo ng hindi ako kasama. I'm already satisfied--"
"Yun lang yun? Satisfy ka na sa ganon?" Mahihimigan ng pagtitimpi ang boses ni Velfron. I look at him blankly. Tinitigan ko sila Isa isa bago sila tinuro gamit ang aking daliri.
I smile bitterly.
"I saw them changed. Nakita nyo Naman siguro ang tuluyang pagbabago Nila diba? Hindi na sila nambubully o namamahiya ng mas nakabababa sa kanila.They don't feel high for themselves anymore. Pantay na ang tingin Nila sa iba. At nung time na kunti nalang ang bumabati at humahanga sa kanila? Dahil napunta sa panig natin ang papuri at paghanga? They accept it all and that moment I still saw their smile. Tinanggap nila ang pagkatalo. At alam nyo kung anong mas ipinagbago Nila? They are ready to step down just to get my forgiveness. They are willing now to befriend with the students with a low status. Ang mga mabababang estudyante na humahanga sa kanila ay hindi na Nila tinataboy and that's the changes that I've been looking for. Hindi lang basta paghihiganti ang gusto ko that's why it's up to all of you if you'll respect that. At kung magagalit kayo sa akin dahil iiwan ko kayo sa ere then be angry I don't care anymore."
Matapos ko itong sabihin lahat ay agad ko na silang tinalikuran. I feel disappointed dahil kitang Kita ko ang inis at Galit sa mga mata Nila. They still want revenge.
But suddenly a masculine arm pulled me and the next thing I knew is that I'm being hugged by these men. They cage me in their arms with the smile on their faces.
"We respect your decision knifekill and you're really surprising. We don't know that you have a different goal in your revenge. We're so proud of you knifekill."
I can't help but to smile genuinely. They're shock but then chuckle. Napatawa nalang rin ako habang dinadama ang yakap ng bawat isa sa akin.
They still ready to be on my side. They don't want to let me go. Kahit na alam kong gusto pa rin nilang maghiganti ay pilit nilang nilulunok ito alang alang sa akin and that makes me touched.
"Then let's make a deal. Let just live quietly and peacefully until we graduate. Let's find what we want to do and declare our new goal."
Nakangiti kong wika na ikinangiti rin Nila bago sumangayon sa akin.
Ramdam ko ang saya sa aking dibdib dahil Dito. Hindi lamang ang royalties ang nagbago dahil maging sila.
____
Hindi ko alam kung ano nga bang tamang pwesto ang gusto ko dahil hindi ako makatulog kahit ano mang gawin ko.
Parang may bumabagabag sa akin sa hindi ko malamang dahilan.
I decided to get off my bed and go outside my room. Siguro ay nagugutom lang ako kadalasan Kasi ay nagugutom talaga ako ng hating gabi.
Sarado na ang ilaw at tahimik na rin ang paligid. Lahat ng kwarto ng labing Isang lalaki ay sarado. They're already sleeping.
Dumiretso ako sa kusina ngunit agad na napahinto sa bungad ng pintuan ng may maaninag akong pigurang naka upo sa upuan habang umiinom ng gatas? Pffft...
Tahimik na napasandal lamang ako sa pintuan habang nakatitig sa lalaking tahimik na umiinom ng gatas habang kumakain ng cheese cake.
I never seen him like this before. Di ko akalaing mahilig para sya sa cheese cake at...gatas pffft.
I try to suppress my laugh while watching him eating peacefully.
Ngunit di na ako nakapagpigil pa ng makita ko kung paano nya namnamin ang gatas na iniinom. Napapikit pa sya HAHAHA.
"Is the milk that good?" Hindi mapigilang imik ko dahilan para magitla sya at gulat na mapatingin sa direksyon ko. Hindi Naman na ako makapagpigil pa at agad na bumulanghit ng Tawa.
I saw his face turned red dahil binuksan ko na rin ang ilaw sa kusina.
Nakalabi ito habang namumulang umiiwas sa akin ng tingin.
"S-Stop laughing knifekill. Para kang baliw hindi mo ba nakikita sa salamin ang hitsura mo? Tapos tatawa ka ng ganyan?" Napatigil Naman ako bago lumingon sa salamin. Lalo Naman akong napatawa ng makita ko ang magulo kong buhok at wala sa saayos kong pantulog.
"D-D*mn HAHAHA ang pangit ko WAHAHAHAHA **cough** **cough**"
Isang maingat haplos sa aking likod ang naramdaman ko at ang pag lapat ng baso ng tubig sa aking bibig. Agad Naman akong uminom ng tubig habang patuloy pa rin sa pag ubo.
"That's the karma" rinig kong pang aasar ni Xyxzon kaya't agad ko syang sinamaan ng tingin na ikinangisi lamang nya.
"Pagsinabi mo ito sa sampo sasabihin ko ring umiinom ka pa ng gatas!" Pikon kong bulyaw bago sya tinulak palayo sa akin.
I heard him chuckle that makes me stop for a moment ngunit ipinagpatuloy ko na lamang ang paglalakad patungong fridge upang kumuha ng chocolate cake na mismong gawa ko at ng strawberry milk juice.
"Goodnight knifekill." Rinig kong bulong nya sa tainga ko. Ramdam ko naman ang biglaang pagtaas ng balahibo ko sa aking batok.
He's in my back. Ibinalik nito ang natirang cheesecake sa fridge bago umalis sa aking likuran. I still could feel his breath in my ears even if he's already not at my back anymore.
Napalunok na lamang ako.
"Goodnight..." I responded while trying to control my stuttering.
"Hmmm"
Iyon lamang ang naging tugon nya Hanggang sa narinig ko na lamang ang mga yapak nya palabas ng kusina.
Agad Naman akong napalingon sa pintong nilabasan nya. I feel something in my chest. Napahawak ako ito bago napaisip.
Who is he really? Minsan ay gusto ko talagang alamin kung sino nga ba si Xyxzon. I feel that he's hiding something.
And I actually once think that he might be...'him'. May ilan na rin sa kanila ang pinaghihinalaan ko.
____
Ng makabalik sa kwarto ay agad akong umupo sa kama at nagsimulang kainin ang chocolate cake na kinuha ko sa kusina kanina habang nakatanaw sa labas ng aking balkonahe.
I shut my eyes when a cold wind blow towards me then at the moment I open my eyes I didn't feel surprise when a pair of crimson eyes Welcomed me with an annoyed face.
Quillian...
"..."
Silent. Walang umiimik sa aming dalawa. Tanging pagtititigan lamang ang aming ginagawa.
Then he walk towards me without removing his eyes on me.
I just let him sit at my bed and cage me in his arms. I feel his arms encircle at my waist.
He buried his face on my shoulder.
"F*ck." Napamura na lamang ako ng maramdaman ko ang biglaang pagbaon ng kanyang pangil sa aking balikat. He seems annoyed.
And after drinking my blood I feel his tongue in the spot that he bite.
"A-Ano na namang problema mo?" Naiinis kong Tanong Dito habang patuloy pa rin sa pagkain ng chocolate cake.
Humigpit Naman lalo ang yakap nito sa akin bago bumulong sa aking tainga before licking it.
" Don't ask as if you don't know why am I acting like this my wife hmmm..."
His baritone voice filled my ears that gives shiver into my spine.
Why am I being affected like this when it comes to him? Is this really what it feels when you have a soulmate?
"Are you not busy? You're always visiting me at night. Nagmumukha kang akyat bahay. Minsan ay nagigising na lamang ako ng may katabi at humahalik sa batok ko. G*go ka ba talaga?"
Salubong na salubong ang kilay na naiiirita kong ani dito habang pilit syang winawaksi. Kung makalingkis Kasi ay Parang ahas na ayaw bumitaw.
Napaikot Naman ang mga mata ko ng marinig ko ang mahihina nitong tawa banda sa aking batok.
He even lift me just to make me sit to his lap. Napasimangot na lamang ako habang patuloy pa rin sa pagkain. Nasanay na ako sa ginagawa nya kaya't hindi na ako naiilang and there's actually a part of me saying that what he's doing is just normal. Pumasok na rin Kasi sa aking isipan na maaring nagsasabi nga sya ng totoo. That he's really my soulmate and I'm his. Because every time he's near hindi lamang sya ang naaapektuhan maging ako rin.
It's like we've been craving for each other.
"It's hurts how you make me jealous my wife. So many men surrounded you and I don't f*cking like it Izayomi"
Napabitaw na lamang ako sa aking hawak na tinidor dahil sa narinig kong bulong nya gamit ang nagtatampong tuno.
Dahan dahan kong hinarap ang Mukha ko sa kanya at di manlang inalintana ang lapit ng Mukha namin sa isa't isa.
Seryuso ko syang tinignan.
"You are you really? And how did you know my...real name?" Malamig na Tanong ko dito but he didn't even feel intimated. He instead pulled me more closer to him before owning my lips.
And when our lips finally parted. He smile and kissed me on my forehead.
"I always know my soulmate Ayomi. And do you not still have a hint about who am I? Don't worry I'll expose my self to you soon my love. But I know that you already had someone on your mind right now right? So if you have a right guess then I'll give you a reward. I'll give you a...baby hihihi"
"WHAT THE F*CK--"
"HAHAHA!"
Napakuyom na lamang ang aking kamao ng Bigla syang maglaho sa aking tabi at Tanging Tawa na lamang nyang nangaasar ang nangibabaw sa kwarto until it slowly fade too.
"GAG*!' Huling pahabol ko na lamang sa kanya bago inis na sumubo ng cake.
Ngunit ay unti unti ring ngumisi.
"Once my guess is right. Lagot ka sa aking gag* ka" gigil kong ani habang gigil na tinutusok ng tinidor ang chocolate cake.
I sigh before swallowing a big piece of cake. Nabitin ang Kain ko dahil sa gag*ng yun.
_____
Lumipas lamang ang Isang linggong puro papuri at paghanga ang ibinabato sa amin ay may panibagong problema na namang umusbong at dawit pa ang pangalan ko.
This past two days ay may nagtangkang kumuha ng light tube na nakatago sa probadong silid ng paaralan. Hindi binunyag kung saan ang lokasyon nito dahil mapangananib sapagkat ang light tube na ito ay ang nagsisilbing trigger para sa mababangis na hayop o nilalang na nakakulong sa isang lugar na malapit sa akademya. Ang light tube ay kulay lila na kusang nagiging pula sa oras na malapit ito sa mga mababangis na nilalang at ito ang nagsisilbing trigger sa kanila at hindi lang sa kanila maging sa barrier din. Once the light tube stab on a weak or strong barrier it'll break like a glass. Kaya't ito ay ilang taon ng pinangangalagaan sapagkat sa oras na mapasakamay ito ng kung sino mang may hindi magandang hangarain ay maaaring manganib ang buong emperyo. At walang makitang dahilan kung bakit nga ba Ngayon pang may nagtangkang kunin ito at para saan?
And in my opinion. I think whoever want to stole it is actually been waiting for the right time to do it. At mukhang may gusto itong hangarin kaya't gustong nakawin ang light tube
Dalawa lang yan. Kung hindi ang mamamayan ang target nito ay maaring ang akademya kung nasaan ang mga batang noble at batang royals.
At kahapon ko lamang nabalitaang may Isang estudyante ang nahuling may kahina hinalang kilos. At napag alaman na matagal na pala itong tila sumusubaybay. The student council reported that some of the students actually been notice the activeness of the suspect in library. It's like the suspect is looking for something. Dinadaan din nito lahat ng building kasabay ng mga kaibigan nito upang hindi kahinahinala ngunit Napapansin Naman ng iba ang tila pagkabalisa nito at ang paglingon lingon sa paligid. Hanggang sa nahuli nga syang pumasok ng palihim sa Isang lugar na Tanging ang council at royals lamang ang nakakaalam and of course I know where it is too but the security is too high. Kakailanganin mo ng malakas na kapangyarihan para makapasok Dito at dahil hindi naman gaano kalakas ang kanyang kapangyarihan ay Dito na sya nahuli. Nagtangka pa itong tumakas ngunit napaikutan ito ng mga awtoridad. The suspect try to kill itself that time at napigilan Naman Nila Ito ngunit kanina lamang ay nagkalat sa buong akademya ang pagkamatay nito and it's not suicidal.
The suspect is killed by someone and...I'm their main suspect for that for an unknown reason.
"I saw her! She's the one who beat the suspect as if she want to shut the suspect!"
Pagwawala at panay duro ng babaeng estudyante sa akin na halatang dinidiin ako.
Agad Naman itong umani ng mga bulungan at masasamang tingin at salita na ibinabato sa akin.
Agad namang humarang sa harapan ko ang sampong lalaki na waring pinoprotektahan ako.
"Napakaimposible ng sinasabi mong babae ka. Sa tingin mo ba maniniwala kami dyan kung kasama Naman namin sya ng magdamag?" Sandaling natigilan ang babae ngunit agad naman kaming sinamaan ng tingin at panay pa rin ang pag duro nito.
"Hindi ako bulag! Kitang Kita ko ang ginawa nya at kitang Kita ko na sya iyon!"
Lumingon lingon pa ito sa paligid na tila ba naghahanap ng kakampi at Maya maya pa ay Bigla na lamang itong ngumisi saka may hinilang kung sino sa mga kumpol ba estudyante.
"Sya! Isa sya sa nakakita sa ginawa ni prinsesa Lovelein!"
Nalipat lahat ng atensyon sa hawak nyang babae na ngayo'y nag aalalang nakatingin sa akin but I didn't give any reaction.
"Sabihan mo Lady Ylexien kung anong nakita mo. Alam nating dalawa kung anong nangyari." Mariin na ani nito habang pilit na pinipilit ang queen bee.
Inis namang hinawi ni Ylexien ang babaeng estudyante saka aya tumingin sa akin ng diretso ngunit agad ding umiwas at pumikit ng mariin.
She also bit her lower lips and look down before she speak.
"I-I did saw her---"
"See? She admit it! Kaya dapat parusahan ang babaeng yan! She kill the suspect! We all know what she can do and it's not possible for her to kill someone for her own reason!"
Agad na eksena na Naman ng estudyanteng nagdidiin sa akin.
Di naman ako umimik.
"Oo nakita ko sya! Kamukha nya nga yun pero hindi ako naniniwalang sya yun kaya pwede ba!? Tumigil ka na! You don't have any proof!" Kontra ni Ylexien dito ngunit ngumisi lamang ang babae.
"Ikaw ang proweba ko at yang kapangyarihan mo! Kaya sige inahamon kitang ipakita ang nakita mo kagabi gamit yang kapangyarihan mo" paghahamon nito na tila ba kompyansang kompyansa.
Natigilan Naman si Ylexien bago lumingon sa akin ng may pag aalala.
I just nod at her that makes her eyes widen. Mukhang tutol sya.
"Do it"
Napalingon ako sa pwesto ng royalties na kanina pa tahimik na nanunuod.
Lumingon sila sa akin na walang kahit na anong emosyon na makikita sa mukha same as mine.
Tsk. I'm sure naniniwala sila sa narinig Nila.
Napipillitan at labag sa loob namang ipinakita ni Ylexien kung anong nasaksihan nya.
Katahimikan kasunod ng singhapan ang maririnig sa mga estudyanteng nanunuod at sabay sabay pang lumingon sa akin na may Galit ang mga mata.
"S-Sya nga!"
"She's a monster!"
"A liar!"
"Akala mo kung sinong anghel yun pala ay nakatago lang ang kulo!"
"And it's possible that she's the main mastermind."
"Yeah! Hindi imposibleng sya nga ang totoong nag utos sa suspect para nakawin ang light tube that's why she beat the suspect! She kill our witness for her evilness!"
"Give us your appropriate reason to do this kind of thing! Prinsesa ka paman din!"
"Two faced b*tch!"
"You're planning something evil that's why you kill the suspect!"
Sunod sunod na pagdidiskrimina ang maririnig galing sa mga estudyante dahil sa kanilang nakita.
It's indeed me but not really me.
Are they that stupid or what? Sino ba Naman kasing t*nga ang itatapat mismo sa liwanag ng buwan ang Mukha habang ginagawa ng krimen?
"We need a further investigation about this dahil wala tayong sapat na pruweba para idiin ito kay prinsesa Lovelein. Her FRIENDS also said that they are with her and never leave her side."
Napatigil ang lahat ng biglang magsalita si Lerion habang nakatitig sa akin.
"Prince lerion is right. We know that lovelien would never do that kind of thing." Segundo Naman ni Ria kaya't lalong natigilan ang mga nagrereklamo at may plano pang saktan ako kanina.
Napakuyom Naman ang aking kamay dahil sa mainit na haplos na nangingibabaw sa aking dibdib.
T...They do not believe her...?
Ngunit hindi Naman nagpatalo ang mga estudyante dahil lalo lamang silang nagwala at sabay sabay pa na sumugod sa direksyon ko ngunit agad namang humarang ang sampong lalaki upang pigilan sila at maging ang nga royalties ay pilit na sinasaway at pinipigilan sila.
"ENOUGH! WHAT'S HAPPENING HERE?"agad na napatigil sa pagkilos ang lahat at sabay sabay na napalingon sa direksyon kung saan nanggaling ang malamig at baritong boses.
Kitang Kita ko ang Isang binatang may seryusong mukha , magulo ang buhok at may suot na makapal na salamin.
"Huwag kang makikialam nerd! We have an evidence to make her pay for what she did!"
"Wala kang kwenta kaya mas mabuting tumahimik ka nalang!"
"Sa tingin mo ba matatakot kami sayo'? You're just a nerd! A puppet!"
"Pfft hahaha"
Kahat ay tila naestatwa dahil sa biglaang pagtawa nito gamit ang Isang napakalamig na boses.
Matapos tumawa ay dahan dahan itong lumakad papalapit sa direksyon ko. Hindi ko alam kung anong nangyari ngunit kusa na lamang nahawi ang mga estudyanteng nakaharang at nakapalibot sa pwesto ko.
Ng marating nito kung nasaan ako ay biglaan na lamang nitong hinila ang bewang ko palapit sa kanya na ikinasinghap ko na lamang.
"As the President of this Academy. We'll be conducting a further investigation about this matter. It's not imposible to that matter to be a set up. We all know that in this world , nothing is imposible , every power has their own uniqueness. And copying others appearance is one of the rare one , we might not know if someone has that power here inside our academy but we still need to make sure before putting all the blame to someone that is INNOCENT. Because actually , SHE SPEND MORE TIME WITH ME YESTERDAY AND THE OTHER DAYS THAN THE OTHERS. And I'll be gladly be one of her witnesses. And if one of you will disobey my orders..."
He grasp my waist more tightly and pulled me more closer to him.
Halos kilabutan Naman ako ng dahan dahan itong tumawa bago muling sumeryuso at malamig na tumingin sa mga estudyanteng nasa harapan namin.
Maging ang sampong lalaki at ang royalties ay nasa harap din namin na kanina pa nakatitig sa kamay ni Avniel na nasa bewang ko.
"You'll be receiving MY punishment. As the President , we all know that I have an authority right? Sa lahat ng nandito ay alam nyong maliban sa headmaster ay ako ang Isa sa may awtoridad dito. That's why. Touch her and I'll show you what kind of leader I am."
Ngisi nito na tila demonyo habang walang mababakasang kahit anong emosyon sa mga mata dahilan para mapalunok ako.
Bigla Naman akong napa atras na agad Naman nyang hinila muli palapit sa kanya ng biglaan syang lumingon sa akin.
I feel intimidated.
"Let's go" turan nito gamit ang mahinahon na boses bago ako Iginaya paalis habang hapit pa rin ang bewang ko.
Napalingon pa ako sa sampo na nakatanaw lamang sa amin habang seryuso ang mga matang nakatitig sa kasama ko. At ang mga royalties Naman ay hindi na rin sumunod bagkus ay mariin at tila ba ini-examin Nila ang lalaking kasabay ko.
Samantalang ang ibang estudyante Naman lalo na ang babaeng nagdidiin sa akin kanina ay putlang putla habang nakatingin din sa amin maging si Ylexien pati na rin ang ibang student council na tila hindi makapaniwala sa ipinakitang panlalamig ng kanilang president. At maging ako ay hindi makapaniwala sa ipinakita ni Avniel kanina na para bang Bigla syang naging ibang tao. Noon ay hindi naman ako naiintimida sa kanya ngunit Ngayon ay halos tumaas lahat ng balahibo ko dahil lang sa boses at malamig nyang mga mata.
"Did you get scared? Are you okay now?"
Nabalik ako sa ulirat ng narinig ko ang malambing nitong boses.
Napalunok ako bago unti unting lumingon sa kanya. Malambing ang mga tingin nito sa akin.
"You still didn't eat breakfast right? Let's go to my office and ear something."
Hindi na ako nakapagsalita pa ng maingat ako nitong Iginaya patungong building kung saan ang kanyang office.
It's in the 7th floor. The top.
Tahimik na pasilyo ang sumalubong sa amin . Walang kahit na Isang tao ang nandito at ang mga nadadaanan din naming pinto ay naka lock. Mukhang ang office nya lang ang bukas sa floor na ito , ito lamang ang ginagamit and to be short. Sya lamang talaga mag Isa sa building na ito.
I feel shiver into my spine.
Ibigsabihin ay magkaiba ang office nya sa office ng student council. He have his own office na sya lang ang pwedeng pumasok.
Ng makapasok sa office nya ay lalo yata akong nakaramdam ng lamig. Dark ang paligid at malinis. Malawak at may iilang papeles ang nakalagay ng maayos sa Isang lamesa. May dalawang mahabang itim na sopa at may own book shelf pa sya sa kanyang office na nakalagay sa tabi ng kanyang lamesa and I also see a two doors at sa tingin ko ay banyo ito at sarili nyang bedroom sa office.
May Isang silid din na walang pintuan at Tanging itim na kurtina lamang ang tumatakip. It's his own kitchen. D*mn office na talaga toh?
"Come sit here." Hinayaan ko lamang syang hilain ako paupo sa sopa. Sinundan ko Naman ito ng tingin ng pumasok sya sa kusina.
Ng makalabas galing sa kusina ay may dala dala na itong mga pagkain. He smile at me that make his dimple show.
He's cute but not anymore in my eyes.
"Do you want something? You can tell me what do you want to eat para maprepare---"
I immediately cut him.
"Quillian." I said with my most cold voice. He suddenly stop and look at me.
Natahimik kaming pareho at nagtitigan lamang.
Then he smile but immediately turn to a smirk.
I gulp. I suddenly feel my heart beat fast.
Parang nanghina Naman ang aking tuhod ng biglang magbago ang kanyang anyo. Nawala ang dating cute na nerd at napalitan ng Mukha ng gag*ng si quilian.
He suddenly carried me and make me sit in his lap while he's sitting into his swivel chair.
I was about to protest but his lips already collided with mine.
He kissed me hungrily as if he misses me so much. I tried to push him but he hug me more tightly.
Dmmit. I can feel him down there. Nakapalda lamang ako at nakaharap pa ako sa kanya habang naka-upo sa hita nya.
This shameless j*rk!
"You have a good guess wife and as what I said before. I'll give you a reward." Napalaki Naman ang mga mata ko dahil sa sinabi nya at muli na Naman akong hinalikan.
Nataranta Naman ako kaya't pilit akong kumakawala sa kanya especially when I feel his kisses went down to my neck until it reach my collar bone.
My breath became heavy and still try to refuse.
"Q-Quillian S-Stop..."
He stop and look at me with those loving eyes.
"I'll give you a baby but I'll wait for the right time my wife. I will gladly wait my Ayomi." He sweetly said and give me a kiss on my cheeks and forehead before hugging me tightly.
"Now that I already expose my self to you. Expect that I'll be visiting you more often and guarding you from those guys. Even if they treat me as their friend iba na ang usapan pagdating sayo'. I don't share my wife , madamot ako pagdating sayo Ayomi."
Halos kapusan ako ng hininga dahil sa subrang bilis ng kabog ng aking dibdib. Hindi ko alam kung bakit subrang saya at pagkakuntento ang nararamdaman ko ng mga oras na ito. It feels like I want to be caged by him too. In short my heart like his selfishness because I know that he's only selfish when it comes to me.
I was right all along. There's really something about Avniel and his identity is actually the suspicious one.
PS:
HELLOOOOO! LONG TIME NO UPDATE ANG AUTHOR NYO! SORRY AND SO VERY SORRY TALAGA DAHIL MATAPOS ANG TEST NAMIN AY MARAMI KAAGAD ANG IPINAGAWA. DAMING ACTIVITIES AT RECITATION KAYA'T HINDI AKO NAKAPAG-FOCUS SA PAGSUSULAT MGA BEHHH. SORRY TALAGA MGA BEBE KO.
AND SORRY SA SABAW NA UPDATE FOR TODAY. MAGULO ANG UTAK NG AUTHOR EH HAHAHA. SORRY NA RIN SA MGA GRAMMATICAL ERRORS AND TYPOS BALIW KASI ANG KEYBOARD HAHAHAHA.
GOD BLESS EVERYONE AND KERO SAFE MUAHHHH! GOODNIGHT!