(A/N: Don't forget to show your support by Voting, Commenting and following me. Thank you!)
________________
SHANIAH KHALED MAXIMUS POV
Feeling ko ang haggard ko ngayon, si Amara kase hindi na ako pinatulog kaasar talaga iyon. Kaninang nagising kami ng 4:00AM magrirest pa sana ako ulit, ngunit sinutil ako nito, ayaw ako patulugin.
Sumandal ako at nag stretch para mapatunog kahit papaano ang aking katawan. Sarap sa feeling.
Kinuha ko ang aking bag at linabas ang aking salamin, liptint at pulbos.
Kailangan kong mag ayos para hindi halatang pagod ako.
Sinimulan ko nang mag-ayos, naglagay na ako ng kaonting pulbos sa aking mukha at kaonting liptint sa aking labi. Oh pak! Kaganda ko na ulit.
Ilalagay ko na sana ang aking gamit sa bag nang mapansin ko si Keizel at Alexis sa aking tabi. Kandong pa ni Alexis si Keizel.
Tinaasan ko ng kilay ang mga ito.
"Bakit andito na naman kayo sa room namin?" Iritang tanong ko sa dalawa
"Si Nashville ba hanap niyo? Wala siya busy siya dahil may meeting sila." Dagdag ko at linagay na ang gamit sa aking bag.
Tinapunan ko ulit ang mga ito ng tingin dahil hindi sila nagsasalita, anyare sa mga ito?
"Hoy ano ba kayo! Nakakatakot na yang titig niyo." Singhal ko rito tsaka pinitik ang noo ni Keizel.
"Aray ko naman!" Reklamo nito at hinimas nito ang kanyang noo.
"Bakit ba kase titig na titig ka?! Para kang ewan diyan!"
"Eh kase nagaalala ako sa'yo." Wika nito, halata sa mukha nito ang pagaalala.
"At bakit naman haler?!"
"Napano iyan oh?" Turo nito sa aking leeg.
"M-masakit ba? May nararamdaman ka bang kakaiba? Gusto mo ipunta na kita sa clinic o kaya ipunta kita kay mama la?" Sunod-sunod na sabi ng bata. Amp pinagsasabi nitong dalhin ako, at talagang sa lola niya pang Doctor.
Ang batang ito talaga maalalahanin, pero wala naman akong nararamdamang kakaiba.
Wala ring masakit saakin, nababaliw na naman ito.
"Siraulo, ano ba sinasabi mo? Wala naman masakit saakin, Keizel."
"Eh ano yang pula--parang paviolet na sa leeg mo. Isa, dalawa, tatlo-- ang dami!" Pagbibilang nito sa kung ano mang tinutukoy nya sa leeg ko.
Agad ko namang kinuha ang aking salamin, tsaka ko tinignan ang tinuturo ni Keizel. Bwct! Bwct ka talaga Chloe Amara Allistair!
Agad akong namula, binalingan ko ng tingin ang dalawa. Hindi parin nagbago ang expression ng mukha ni Keizel. tinignan ko naman si Alexis.
Nakangiti ito ng nakakaloko saakin. Nakakahiyaaa! Shit.
"A--ahm... Ano, k-kagat lang ng lamok yan J-jade. Don't w-worry okay?" Utal na wika ko
Ngunit umiling-iling lang ito saakin.
"Baka ma dengue ka dyan, halika sa hospital!" Ang oa talaga ng batang ito
"Khaled!"
Agad naman akong napalingon sa taong nagtawag saakin, agad ko naman itong tinaasan ng kilay. Nagtataka naman ito sa inasta ko, bwct ka kase!
Lumapit ito saakin
"Bakit ganyan ka makatingin?" Tanong ni Amara saakin.
"Ayan na pala yung lamok na kumagat kay Shan." Natatawang saad ni Alexis, isa pang bwct to eh.
Kaya hindi na ako nagtataka na magkaibigan itong si Amara at Alexis.
Kumuha ng upuan si Amara at tumabi saakin.
"Hoy, bat ang sama mo tumingin? May nagawa ba ako?" Nagaalalang tanong nito.
"Meron! Bwiset ka! Tanginamo!" Singhal ko rito tsaka kinurot ang tagiliran nito.
Napahiyaw naman ito sa sakit. Buti nga sayo, bwct ka kase sa buhay ko.
"M-masakit, Khaled!" Reklamo nito.
"Halika na Keizel, hayaan mo na sila diyan. Shan una na kami, ingat ka sa mga lamok kakalat-kalat sila ngayon. Babye!" Tatawa-tawang saad ni Alexis at hinila si Jade palabas ng aming room.
"Pacheck up ka mamaya Shan ah?! Babye! Iloveyou!" Pahabol na sigaw ng kaibigan kong si Jade.
Hindi ko na sinagot ang mga ito, at agad kong liningon ang malanding lamok sa aking tabi. Sinamaan ko ito ng tingin at hinampas sa braso.
"Aray Love ang sakit! Bakit ba? Anong problema?" Naiiyak na tanong nito habang hinihimas nito ang kanyang braso.
CHLOE AMARA ALLISTAIR POV
"Aray sweetie ang sakit! Bakit ba? Anong problema?" naiiyak na tanong ko rito, habang hinihimas ang sinapak nitong braso ko. Mapanakit
"Nagtanong ka pa bwct ka talaga!" Singhal nito
Hindi ko talaga maintindihan minsan ang ugali nito, bipolar yata.
"E-eh ano ba kase nagawa ko?"
"Tignan mo ito!" Tinuro nito ang kanyang leeg.
Agad naman akong napakagat sa aking labi upang pigilan ang aking pagtawa.
Ngunit malakas yata pakiramdam nito, kaya hinampas na naman ako sa aking braso. Masakit!
"A-aray naman sweetieee! Kanina ka pa eh!"
"Tumatawa ka eh, bahala ka dyan bwct. Hindi ka makakahalik." Inis na saad nito
Kinuha nito ang kanyang bag at dali-daling lumabas nang kanilang room. Tumayo ako at sinundan ito at inakbayan.
"Sorry na, sweetie!" Wika ko at ngumuso.
Ngunit hindi ako nito pinansin, wala na galit na talaga ito.
"Sorry na sweetie, uwu!" Humarang ako sa linalakaran nito, at pinagdikit ang aking dalawang hintuturo.
Tinabig nito ang aking kamay at inirapan ako.
"Ewan ko sayo!" Singhal nito at linagpasan ako.
•••••
Andito kami sa Cafeteria dahil wala naman kaming teacher, kaya napagpasyahan namin na dumito muna.
Kinuha ko na ang tray, ako kase ang nagorder sa aming makakain. Marami-rami itong aming-- I mean marami-rami itong pinaorder ni Keizel.
Tama kayo ng pagkakabasa, kasama nga namin ang batang kumag. Tatlo lang kaming magkakasama nila Keizel.
Naglalakad na ako palapit sa mga ito, rinig na rinig ang usapan ng dalawang magkaibigan.
"Edi lilipat ka na sa Mansion ng grandparents mo dito sa Manila? Aalis ka na sa bahay nila Nashville?" Tanong ni Shan sa kaibigan nitong bata.
"Oum, malapit lang bahay namin sa school. Tsaka umuwi na si ate dito eh magta-transfer siya dito sa manila para ipagpatuloy ang kolehiyo." Paliwanag naman ng isa.
"Excited tuloy akong ma meet si ate mo, feeling ko makakasundo namin yon."
"Ipapakilala ko kayo nyan pag may time." Nakangiting wika nito
Narating ko na ang aming table, tsaka linapag ang aming order.
"Ang tagal mo naman pangit." Wika ng batang kumag.
Bwct talaga to, ang mando na nga laitera pa, kung hindi lang kaibigan ni Khaled ito baka nasaksak ko na.
Inirapan ko lang ito at hindi na sinagot pa, inayos ko na ang aming pagkain.
"Sinong ate sinasabi mo bata?" Tanong ko at umupo na
"Pakealam mo ba?" Barumbadong saad ni Keizel.
Bwct talaga ang babaeng ito.
"May pake sya kase babae yan eh, idadagdag nya sa babae nya. Lalo't maganda yang ate mo."
Saad naman ni Khaled at kumain na.
Ayan na naman siya sa sakit niyang walang lunas. Charr