Luke'den ayrılıp kendimi eve attım. Yorulmuştum ve uykum vardı . Ama evimde her zaman ki gibi dağınıktı. Yatağın üzerindekileri yere atıp yatağa uzandım. O arada mesaj geldi.
Kimden: Cho
Mesaj : Polisler intihara inanmamakta diretiyorlar. 1 saat sonra karakolda ol.
Başıma bu da mı gelecekti. Karakolda sürünmek?¿ Dolaptan bi kaç şey atıştırıp evden çıktım. Karakola gittiğimde bizimkiler beni bekliyordu.
L: hepimizi tek tek sorguya alacaklar ortak bisey soylemeliyiz.
"Neden sadece biz?"
L: Çünkü onu en son biz gördük.
C: Peki ne diyeceğiz?
L: Tabu oynuyorduk ve o benim elime bir mektup bırakıp kendini sulara attı. O an ki şokla hiçbirşey yapamadık , diyecegiz.
Kafamla onayladim.
∆∆∆∆∆∆
Hayatımda karakola bile gitmemistim şimdi ise sorgudaydım. Başıma ne belalar açmıştım boyle. Polis yanıma yaklaşıp tepemde duran beyaz ampulu yaktı. Hadi ama film cekmiyorduk. Polis karşıma oturup başladı.
-Taylor'u nerden tanıyorsun?
+Üniversiteden.
-Çok yakın mısınız?
+Hayır bikaç gündür tanıyorum.
-Ölüm nasıl gerçekleşti ?
Ağlamaya başladım hala bizim Suçumuz olduğunu biliyordum.
+Ta... tabu oynuyorduk. Birden Taylor'un moreli bozuldu. Cebinden bir kâğıt çıkarıp Luke'ye verdi. Ben gidince bunu oku diyip birden kendini suya bıraktı . o anki şokla kimse bisey yapamadı.
-Daha bikac gündür tanıyorsan neden bu kadar çok ağlıyorsun?
+Karşımda öldü memur bey ne yapmamı bekliyorsunuz? Sesim ben istemeden yükselmişti. Titriyordum o ani yeniden yaşamış gibi.
-Tamam çıkabilirsiniz. Hala gözaltındasınız şehir ve yurt dışına çıkmanız yasak.
∆∆∆∆∆∆
Hepimiz aynı ifadeyi vermiştik. Hapse girmek istemiyorum. Daha böyle biseye hazır değildim. Olamazdım da zaten. Şimdilik bu işten de kurtulduk gibi duruyordu. Ama ben bu kadar basit olmayacağını tamin ediyorum. Annesi ve babası mutlaka bu olayın daha detaylı incelenmesini isteyecekti.
iç sesimi susturmaya çalışmaktan yorulmuştum sürekli suçlusun deyip duruyordu. Lanet iç ses.
yol üzerindeki cafe de ki ilan gözüme takılmıştı. Garson birine ihtiyaçları vardı. Evde tek yaşadığım için masrafları paylaşacak kimsem yoktu yani bu işe ihtiyacım var. ''Open'' yazısını gördükten sonra içeri girdim.
''Aferdersiniz, garson ilanı için başvuracaktım.'' deyip kıza gülümsedim.
Eliyle bir kapıyı işaret ederek ''Patron orada onunla konuşacaksınız.'' dedi. Eliyle gösterdiği kapıya doğru ilerledim. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Buranın patronu eğer oysa genç bir kadındı kız da olabilir bundan emin değilim. Kahverengi uzun saçları ve mini eteğiyle benim bile ilgimi çekmişti. Lez değilim saçmalamayın pls.
Masasına yaklaşıp ''Ben ilan için gelmiştim'' dedim.
'Buyrun oturun ayakta kaldınız.'' diyip gülümsedi. Benim bile kadına yüryesim geldi ya.
''Ben Elisa Hall. 18 yaşındayım. Buraya Atlanta'dan üniversite okumak için geldim. Hukuk birinci sınıf öğrencidiyim. Bu işe çok ihtiyacım var. Daha çnce garsounluk yapmadım ama bir haftada öğreneceğime eminim.'' diye kelimeleri hızlı hızlı söylemiştim yani resmen rap yaptım.
''tamam o zaman bir hafta deneme süresi olsun eğer birbirimizden memnun kalırsak her hafta için sana 200 Dolar veririm. Yarın sekizde burda ol'' deyince gülümseyip odadan çıktım. sonunda bu konuyu da halletmiştim.
Kafeden çıkarken Cho'yu gördüm. Moreli bozuk gibi duruyordu. Koşarak yanına gittim.
''Ne oldu, neden bu kadar somurtkansın?''
''Polisler mektuba inanmamış!''
''Nasıl yani Cho?''
''Ailesi mektubun geçen seneden kalma olduğunu ve bu sene hayata bakış açısının gayet pozitif olduğunu yani intihara inanmadıkları konusunu diretiyorlar. Yani Elisa'cım boku yedik haberin olsun.''
______________________________________
Çok güzel bir yerde bıraktım :SDSAd Bu kitabın bu kadar okunacağını bile beklemiyordum daha doğrusu o yüzden yazmayı bırakacaktım ama 300ü geçtiğimizi gördüm. Bayadır da yazmıyordum o yüzden hemen kısa bir bölüm yazdım geçiş bölümü gibi düşünün ne kadar çok okunma o kadar çok bölüm asdsad