ភាគទី21:សម្តែង
«អ្នកប្រុសជាមនុស្សចិត្តអាក្រក់បំផុតនៅលើលោក»សម្តីអត់ជាតិខ្សោះបន្លឺឡើង គេចង់ទៅផ្ទះហេតុអីក៏មិនឲ្យគេទៅមនុស្សអីចិត្តអាក្រក់សម្បើមម្លេះ
«បើយើងចិត្តអាក្រក់មែន យើងទុកឲ្យឯងស្លាប់បាត់ហើយមិនមែនយកឯងមកមន្ទីពេទ្យនោះទេ»
«ហ្ហឹកៗ....ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ..ហ្ហឹក..អ្នកប្រុសយកខ្ញុំទៅផ្ទះវិញទៅ»
«ទេ...!»
«អ្នកប្រុស...!»ទឹកភ្នែកថ្លា"រមៀលចុះមកទាំងសម្លឹងសម្លក់រាងក្រាសមិនដាក់ សម្រែកតូចល្អិតដូចឆ្មារ
កំហគដាក់នាយ
«យ៉ាងមិច?»គេលើកចញ្ចើមម្ខាងសួរដោយទឹកមុខឌឺដង
«ហ្ហឹក ខ្ញុំឈប់និយាយជាមួយនឹងអ្នកប្រុសហើយ»ចាន់ប្រះខ្លួនគេងទៅវិញទាំងមិនអស់ចិត្ត ដៃតូចស្រវាទាញភួយមកគ្របក្បាលជិតឈឹងដោយទឹកភ្នែកទឹកសំបោរហូរមិនឈប់
«យាប់មែនក្មេងនេះ យំទាទៅផ្ទះដូចក្មេង»អុីបូក្រវីក្បាលហួសចិត្ត ធំប៉ុណ្ណាណីហើយនៅយំទាទៅផ្ទះទៀត
«អាបូ.!»សម្លេងមហារពួកម៉ាកហៅគេសឹងតែខ្ទរបន្ទប់ពេទ្យអស់ហើយ
«ស៊ូច! កុំមាត់លឺពេកអាចង្រៃយ៍ ភ្ញាក់ក្មេង»អុីបូងាកខ្វាច់ជេយុកម៉ងចេះមកស្រែកឡូឡាទៅកើត គេកំពុងតែខ្លាចចាន់ដេកមិនលក់ផងមកស្រែកស្អី
«អឺ..សុំទោសតែថាមានការចង់និយាយជាមួយតិច»ជុងហ្គុកនិយាយទាំងប្រញាប់ប្រញាល់ដូចជាមានរឿងអីសំខាន់ណាស់ចឹង
«ចុះគេ..!»នាយចង្អុលទៅចាន់
«ចាំឲ្យថេយ៉ុងគេនៅមើលទៅ មកនេះមោ»ជុងហ្គុកទាញដៃអុីបូវឹបមកខាងក្រៅទាំងប្រញាប់ ចំណែកថេយុងវិញបានត្រឹមឈរអេសក្បាលមិយល់ពីអ្នកជាប្តីសោះ
«ប្លែកៗ...!»និយាយចប់ក៏ដើរមកអង្គុយជិតចាន់
«អេ ឯងជាអ្នកណាហើយមកអង្គុយទីនបានយ៉ាងមិច?»ចាន់បើកភួយបម្រុងនឹងរកហៅអុីបូតែក៏បានឃើញថេយុងធ្វើឲ្យកើតមានចម្ងល់ភ្លាមៗ
«នោះទ្វា ខ្ញុំមកតាមទ្វាឯងឃើញវាចំហ៎ទេ?»នាយតូចចង្អុលទៅទ្វាដែលបើកចំហរចោលនៅឆ្លៀតងាកមកសួរឌឺទៅចាន់វិញទៀត
«??»រាងតូចទាំងពីរសម្លឹងមើលមុខគ្នាភ្លឹសៗដោយការចម្លែកចិត្តព្រោះមនុស្សមិនធ្លាប់ស្គាល់គ្នាគឺបែបនឹងហើយ
«ខ្ញុំឈ្មោះថេយ៉ុង ជាប្រពន្ធរបស់ចន ជុងហ្គុកដែលមិត្តរបស់ប្តីឯង»ថេយ៉ុងញញឹមស្ញេញណែ៎នាំខ្លួនទៅឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតបានស្គាល់
«ខ្ញុំអត់បានសួរទេ!»ចាន់ក្រឡះខ្លួនងាកមកម្ខាងមិនខ្ចីខ្វល់ជាមួយនឹងថេយ៉ុងថែមទាំងនិយាយទៅគេទាំងការមិនគួរសមទៀត
«អេ មនុស្សនេះខ្ញុំខំណែ៎នាំខ្លួនឲ្យឯងបានស្គាល់ហើយនៅធ្វើរឹកធំដាក់ខ្ញុំទៀត» ថេយ៍គេមិនសុខចិត្តដែលចាន់ប្រងើយកន្ទើយជាមួយខ្លួនក៏ក្រោកឈរច្រត់ចង្កេះស្តីឲ្យចាន់ញែតៗ
«ខ្ញុំមិនបានចង់ស្គាល់ឯងផង !»ភ្នែកមូលក្រឡងភ្មិចបើកៗញាប់ៗដាក់នាយតូចល្អិតដែលឈរខឹងចិតហតឡើងបែកផ្សែងតាមត្រចៀក
«ឯង.....»និយាយមិនឈ្នះចាន់បានត្រឹមតែឈរខឹងទន្រ្ទាំជើងទាំងក្តីមិនសុខចិត្ត
ងាកទៅមើលអុីបូនិងជុងហ្គុកវិញមិនដឹងជាមានរឿងស្អីសំខាន់ណាស់ណានោះទេបានជាអូសគ្នាមកនិយាយឡើងឆ្ងាយម្លឹងៗពេល មកដល់ក្រោមដើមឈើធំមួយ ជុងហ្គុកនិងអុីបូក៏ឈប់ដើម្បីឈរនិយាយគ្នា
«មានស្អីឆាប់និយាយមោ!»អុីបូ
«ផ្ទះរបស់ឯងមានកម្មវិធីស្អីមែនទេ?»នាយសួរទៅអុីបូដែលមិនដឹងអ្វីសោះពីអ្នកផ្ទះព្រោះពេញមួយថ្ងៃគឺនៅសំងំនៅតែក្នុងមន្ទីពេទ្យ
«????»សញ្ញាសួរលោតពេញខួរក្បាល មានកម្មវិធីស្អី មានរឿងអីឲ្យគេដឹងបានយ៉ាងមិចទៅបើគេក៏មិនដឹងដូចគ្នាដែរនឹង
«ហ្ហើយ មុននេះយើងទៅរកឯងនៅផ្ទះ ឃើញប៉ាម៉ាក់របស់ឯងរៀបចំទប់តែងស្អីមិនដឹងពេញភូមិគ្រឹះអ្នកបម្រើកូនចៅវិញរត់ឆ្លេឆ្លាពេញនឹងឯងរកតែយើងសួរនាំតិចសឹងមិនបាន»
«រៀបចំចឹងហ្ហេ៎ស? ឆ្កួតមែនហើយឬក៏គាត់រៀបចំពិធីមង្គលការយើងជាមួយនឹងអាក្មេងនោះទៅ?»សម្តីគ្មានសិលធម៍និយាយចេញមកទាំងលើកដៃជ្រោងសក់ដោយភាពស្មុកស្មាញ
«ហេតុអីបានជាឯងមិនចង់រៀបការជាមួយនិងគេ?»ជុងហ្គុក
«យើងមិនបានស្រលាញ់មនុស្សប្រុសយើងស្រលាញ់មនុស្សស្រី ឯងចង់ឲ្យយើងរស់នៅជាមួយមនុស្សដែលខ្លួនមិនស្រលាញ់យ៉ាងមិចទៅយើងមិនចេះនៅនោះទេ»
«តែឯងគួរតែយល់ពីចិត្តគេខ្លះមើលទៅគេស្រលាញ់ឯងខ្លាំងណាស់ ឯងគួរតែបើកឱកាសសម្រាប់គេ ពេលនេះបេះដូងឯងនិយាយថាមិនស្រលាញ់គេតែពេលនៅជាមួយគេយូៗទៅឯងអាចនឹងស្រលាញ់ក៏ថាបានដែរណា»
«អត់ទេ យើងថាស្អប់គឺស្អប់ហើយ »
«ចឹងឯងយល់ព្រមរៀបការជាមួយគេធ្វើស្អីបើឯងមិនស្រលាញ់គេ?»គេសួរដេញដោលអស់ពីមួយសំនួរចូលមួយសំនួរនេះបានហៅថាកំពូលអ្នកសួរមែន
«ក៏ប្រាប់ហើយថាយើងត្រូវប៉ាយើងបង្ខំទេ បើតាមចិត្តយើងចង់ណាយើងគ្មានសូម្បីតែគិតថាចង់នៅជិតគេរាល់ថ្ងៃនេះធ្វើពើជាល្អជាមួយគេក៏ដើម្បីបានលុយនិងតំណែងជាទាយាទត្រកូលអ៊ូទេ»តាមពិតអំពើល្អដែលគេធ្វើដាក់ចាន់វាគ្រាន់តែជាការសម្តែងទេមែនគេធ្វើគ្រប់យ៉ាងព្រោះតែតំណែងជាទាយាទរបស់គេសោះតែគេមិនដឹងថាការសម្តែងរបស់គេបានធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់កំពុងតែសប្បាយចិត្ត ចុះបើគេដឹងថាអ្នកបោកប្រាសគេអ្នកសម្តែងតើគេនឹងឈឺចាប់ប៉ុណ្ណាទៅ
«ឯងចូលចិត្តយកអារម្មណ៍របស់គេមកលេងសើចម្លេះអាបូ បើស្រលាញ់ប្រាប់ទៅថាស្រលាញ់បើស្អប់ក៏កុំបាច់ឲ្យគេឃើញមុខហើយដើរចេញពីគេទៅកុំធ្វើឲ្យគេឈឺជាងនេះអីបើគេដឹងថាឯងយកគេត្រឹមតែជាលេសយកតំណែងទាយាទមកវិញចឹងនោះ»លឺហើយឈឺជំនួស គេមិនមែនអ្នកជួបផ្ទាល់ផងនៅតែគិតថាវាហួសចិត្តអស់នឹងនិយាយចុះទម្រាំតែចាន់ដែលជួបវិញតើអារម្មណគេបែបណាទៅ ឈឺឬមួយក៏គាំងរកពាក្យថ្លែងមិនឃើញ
«ឯងកុំចេះគិតតែរឿងឯងទៅ»អុីបូសម្លក់ជុងហ្គុករួចក៏ប្រញាប់ត្រឡប់ឡើងទៅបន្ទប់ចាន់វិញទាំងគម្រោលចូល
«ហ្ហើយ មិនដឹងជាពេលណាបានជាវាឈប់ធ្វើអាចរឹកយល់តែចិត្តខ្លួនឯងនឹងវេតនាណាស់ហ្ហា៎»ជុងហ្គុកឈររអ៊ូរទាំពីចរឹកអុីបូសូម្បីតែគេក៏ហត់និងចរឹករបស់អុីបូដែរ
The Continue
វា៉ង ជីនណា