Merhaba arkadaşlar yeni bölüm ile geldimmm...
Oylamayı ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfenn...♡♡♡
Halimenin anlatımından;
Yaklaşık 2 saattir yoldaydık. Az kalmıştı babam ve şoför önde ben ve annem arkada oturmuştuk. Annemin dizine uzanmıştım saçlarımı okşuyordu.
O kadar çok hayal etmiştim ki bu anı ve sonunda kavuşmuştum. Babam karakola gitmek için ısrar etmişti ama istemedim.
Aradan zaman geçtikten sonra boşanma davası açacaktım kabul etmezse o zaman şikayet edecektim .
Bunları düşünürken istemsizce gözlerim kapanmıştı. Az sonra araba durunca geldiğimizi anladım.
Annemin dizinden kalkıp öndeki iki koltuğun arasından ön çama baktım ama hala ıssız bir yoldaydık.
Babam ve şoför arabadan inmiş önde kaza yapmış bir arabaya doğru yürüyorlardı.
Istemsizce içimde bir huzursuzluk oldu hemen gitmek istiyordum evimize.
Az sonra babam arabaya gelip kapıyı açtı ve arabadan iki şişe su aldı.
"Ne oldu baba ne olmuş?" dedim merakla.
Babam " Yok bir şey kuzum araba ağaca çarpmış şoför ve içindekilerin durumu iyi bir su götüreyim dedim. Çekici çağırmışlar onlar gelene kadar yanlarında kalalım dedik" diye açıkladı.
Gülümseyip " iyi yapmışsın babacım " dedim.
Babam arabayı kapatıp tekrar kaza yapan aracın yanına gitti. Annemde evden çıkmadan önce yaptığı pastaları çıkarıp " Hadi annem biraz bir şeyler ye çok zayıflamışsın " dedi buruk bir şekilde.
Başımı sallayıp yemeye başladım. Çok özlemiştim annemin yaptığı pastaları.
Ben pastamı yerken babamın konuştuğu kazayı yapan adama gözüm takıldı yüzü çok tanıdık geliyordu ama tam çıkaramamıştım.
Çokta üstünde durmayıp pastamı yemeye devam ettim. Tekrar babamlara dönünce adamla göz göze geldim.
Bir anda kafamda bir şimşek çaktı. Bu adamı tanıdım bu adam o gece Ömerin depoda adam öldürdüğü gece saklandığım yerden beni çıkaran adamdı.
Kafamı hemen sağa çevirip ona belli etmeden annemin elini sıktım. Annem dönüp bana baktı " Ne oldu annem bir şey mi istiyorsun ?" .
"Babamın kaza yaptı diye yanına gittiği adam Ömerin adamı anne . Buldu bizi babama nasıl haber vericez " dedim telaşlı bir şekilde.
"Sen dur kızım polisi arayalım anca bizi polis kurtarabilir ".
Başımı sallamakla yetindim. Annem telefonu aldı eline "Kahretsin" deyip telefonu sağa sola götürmeye başladı.
Galiba telefon çekmiyordu. "Sen dur kızım burada ben dışarı çıkayım çekmesi için. "
"Dur anne ya anlarlarsa anladığımı " dedim . Annem elini omzuma dokunup "Sorarlarsa bir şey midem bulandı derim sen merak etme " . Başımı salladım annem arabadan inince dikkat çekmemek için bende pastamdan bir ısırık daha aldım.
Deli gibi korkuyordum nereden bulmuştu bizi bilmiyorum.
Takıp ediliyormuyuz diye defalarca kontrol etmiştik oysa.
Ben böyle düşünürken arabanın kapısı açıldı ve şoför koltuğuna biri oturdu. Kafamı kaldırdığımda o siyah gözlerle olduğum yere mıhlandım.
Arkasını dönüp bana baktı ve yine o korkunç gülümsemesini gözler önüne serdi" Benden bu kadar kolay kaçamazsın Halime. Biliyor musun artık bi intikam olmaktan çıktı. Giderek zevk almaya başladım canının yanmasından " dedi dudaklarını son cümleden sonra yalayarak.
Bir umut arkama baktım annem belki polisi aramıştır diye ama göremedim başımı biraz daha kaldırdığımda yerde baygın olduğunu gördüm. Elimi kapıya atıp çıkmak isteyince Ömer kapıyı kilitledi.
"Aç kapıyı Ömer anneme ne yaptınız söyle neden yerde baygın bir şekilde " diye bağırdım. Artık dayanamıyordum ben yıllardır bu canavarı mı sevmiştim.
"Sadece baygın baban ve arabayı kullanan adam gibi" demesiyle babamların olduğu yere baktım onlarda aynı şekilde baygın yerdeydiler . Anın korkusuyla farketmemiştim bile başta.
"Ne yapacaksın bana bu sefer nasıl yakacaksın canımı. İşlemediğim bir günahın bedelini daha ne kadar ödeteceksin bana " dedim gözyaşlarımı tutamayarak.
Ellerini saçlarımın içinde gezdirip okşadı "Biliyor musun Halime daha kolay olacağını sanmıştım. Lanet olası canın yandığında yanmam sanmıştım ama düşündüğüm gibi olmadı. Ama benden her kaçıp kurtulmak istediğinde içimdeki o şefkat parça parça bitiyor. Ve şu an sana her şeyi yapabilecek kadar öfkeliyim sana" dedi. Sonlara doğru ellerinin saçımı tutuşu sertleşmişti ve canımı yakmıştı.
Beni geriye doğru ittirip tekrar önüne döndü. " Sessiz ol ve dinlen bu sefer gözyaşların yalvarışların beni durdurmayacak çünkü ".
Dediğini yaptım artık dayanacak mecalim kalmamıştı. O güçlüydü benden ve ben acı çekmeye mahkum gibiydim.
Sağıma dönüp az önce annemin oturduğu yere baktım ellerim istemsizce oturduğu yere gitti. Çok değil yaklaşık on beş dakika önce buradaydı dizine uzanmıştım. Gözyaşlarım benim sessizliğime kızar gibi gözlerimi acıtarak akıyordu.
Kafamı kaldırıp dikiz aynasından Ömere baktım az önce bana acı çektirirken canının yandığını söylemişti.
Belki insafa gelir diye konuşmaya başladım "Ömer" kafasını hafif çevirdi duyduğunu belli edercesine "Yarın yada başka bir gün benim hiçbir suçum olmadığını öğrendiğinde beni bırakacak mısın?" dedim.
Derin bir nefes alıp arabayı durdurdu daha sonra dönüp bana baktı " Senin suçsuz olmadığını biliyorum Halime ama eğer öyle bir ihtimal olursa ..." bir süre düşündü ne söyleyeceğini toparlayıp bana döndü "Işte o zaman ilk işim bana yalan söyleyen herkese hesap sormak olacak . Sana gelince bilmiyorum belki bırakırım ama eski senden hiçbir eser kalmamış olarak".
Ellerini saçına götürüp geriye doğru götürdü daha sonra çenemden tutup kendine yaklaştırdı " Ama sen masum değilsin ki gözüme bakarken de elimi tutarken de sarılırken de masum değildin. Kim bilir ne kadar alay etmişsiniz benimle" Bunları söylerken sinirlendiği için çenemi daha fazla sıkıyordu dayanamayınca elimi elinin üzerine bıraktım " Canım acıyor" dedim zar zor çıkan sesimle ". "Canın daha çok acıyacak bu ne ki?" deyip onu ne döndü ve sürmeye devam etti.
Yolları ezberlemeye çalıştım ama o kadar farklı yerlerden geçti ki hicbir şey aklımda kalmadı.
Uzun bir yolculuktan sonra nihayet araba iki katlı bir evin önünde durdu. Dağın başında bir yerdi burası ki bu korkumu arttırdı.
Bana uzak olan kapıyı açtı ve inmemi bekledi ama inmedim. İstemiyordum kötü şeyler yapacaktı biliyorum ama benim kaldıracak gücüm yoktu.
Eğilip kolumdan çekti ve arabadan çıkardı. O kadar hızlı yürüyordu ki yetişemiyorum ona . Nihayet kapının onu ne geldik kapıyı açıp içeri benimle birlikte girdi.
Içeri girdikten sonra bir kere bile gözüne bakmadım. Kolumdan tutup merdivenlere geldik üst kata çıkıp bir odaya girdik.
Odada çift kişilik bir yatak komodinler elbise dolabı vardı. Birde banyo kapısı camı boydan boyaydı.
Eve girişimizden beri ilk defa kafamı kaldırıp ona baktım. "Neden geldik buraya " diye korkarak sordum.
Kafasını sağa sola yatırıp kütletti. " Eğlenmek için yada pardon eğlenmem için " dedi sırıtarak. Üstüme doğru gelip yatağa düşmemi sağladı. Ayağa kalktım.
Hemen dengemi sağlayıp geriye doğru gitmeye başladım.
Bu benim sevdiğim adam olamazdı. Bir yabancı gibiydi. Yavaş yavaş yaklaşınca uzaklaştım. Fakat bu çokta uzun sürmedi. Sırtım duvara değdiğinde durmak zorunda kaldım. Bana hafif yaklaştı ve saçlarımı kokladı, kulağıma eğilerek;
Bana yaşattığın Her şeyi yaşayacaksın. Senden intikam aldıktan sonra artık yaşamak için bir umudun kalmayacak . Bütün umutlarını tüketeceğim dedi.
Daha sonra telefonunu çıkarıp bana çevirdi. Bir fotoğraf vardı annem ve babamın baygın olduğu bir fotoğraftı bu.
Fotoğrafı cebine bırakıp bana döndü "Şimdi bugün benim istediğim her şeyi yapacaksın ama isteyerek kendin yapacaksın sana zor kullanmadan. Yerine getirmediğin her emrimde ailenin canı yanacak".
Kafamı kaldırıp yalvarmayı düşündüm ama gözlerinde ufacık bir merhamet belirtisi yoktu. Hırs vardı nefret vardı ama merhamet yoktu.
Mecburen kafamı salladım. Kolumdan tutup kendine çekti ve saçlarımı kokladı sonra alnımı öptü.
"Güzelll başlayalım o zaman."
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Evetttt arkadaşlar yeni bölüm sonuna geldik gelecek bölümlerde görüşmek üzere...
Kendinize iyi bakın ve yıldızı patlatmayı unutmayın 🤭😉