İki dakika önce gelen pizza siparişimin paketinden çıkarmış yemeye çalışmak dışında başka problemim yoktu!
Bir paket bu kadar zor açılamaz!
En sonunda açıp pizzayı yemeye başlayacaktım ki sıradaki engel kapının çalması oldu.
Yemek yiyeceğim! Herkesin mi gözü kalır!
Kapıyı açtığımda elimdeki pizza dilimini alıp ağzına atan Kerem'e şaşkın bir şekilde bakıyordum.
"Lan şerefsiz! Salaksın Kerem! Salak!"
"Kızım vurmasana!!" Ağzı dolu konuştuğu için suratı komik görünüyordu. Ama bu ona olan öfkemi değiştirmedi.
"Ya Kerem! Daha yiyecek misin birde!"
"Kızım zaten yemeye geldim?!"
"Bu kadar da açık sözlü olunmaz! İzin vermiyorum git!"
"Ooo patateste varmış"
"Kerem!"
"Ya kızım dur bi sipariş ettim zaten geliyor yolda!"
"Sus be! Pizza haini! Yedin yemeğimi!"
"Ee sanada söyledim kızım! vurmasana!"
"Niye baştan söylemiyorsun!"
"Söyledim"derken bile hala yiyordu!
"Sen niye geldin?"
"Pizza yemeye?"
"Kerem yalan atma?! Niye geldin?"
"Karnım acıktı. Aaa ne bu! İstemiyorsan giderim kızım yani!"
"O anlamda demedim Kerem!"
"Ben öyle anladım bana ne!"
Ve yine zil!
"Yanında hangi geri zekalıyı getirdin acaba!"
"Selam!"
"Sen kimsin be!?"
"Kızım mal mısın?!kapıya bakarsan kim olduğunu göreceksin!"
"Aaa Yusuf? Sen niye geldin?"
"Yemek yiyormuşsunuz. Kerem dedi sende gel film seyredeceğiz Aras'ta burada dedi...de? Aras nerde?"
"Cehennemin dibinde Yusuf! Cehennemin dibinde!"
"Kaç tane pizza söyledin acaba Kerem'ciğim??"
"Üç" derken bile yiyordu! Kafasına yastık atmam ila bana pis bir bakış atması bir olmuştu.
"Ne atıyorsun kızım parasını ben veriyorum"
"Ben size annemler gelecek isim var dedikçe sıvayıp sıçıyorsunuz!"
"O tam tersi değil miydi?" Diye soran ve hala tıkınan Kerem'e yeni bir yastık daha attım.
"Geç otur bari Yusuf"
"Çok iyisin ya sağol! Lan kızım az önce annemden yemediğim azarı yedim! Benim karnım doydu"
Ve yine zil!
Kerem koşturarak kapıya gitti ve kapıyı açtığında pizzayı Aras'ın ağzına tıkıp oturduğu yere geri döndü.
Aras ağzındakini bitirmeye çalışırken efor sarfediyor ve kaşlarını çatmış etrafa bakıyordu.
"Eee Nehir hasta değilmiş?"
"Ben hastamıymışım?"
"Hasta biri mi vardı?"
"Ben hasta demedim yalnız sana hasta dedim Aras yanlış duymuşsun"
"Ha birde lafı çeviriyor! Kerem kızın pizzasını mı yiyorsun!"
"Yoo sipariş ettim o yemiş!"
"Oha yalana bak!"
Ve zil sesi!
"Yine kim geldi!"
Aras'ın kapıya bakmasıyla elinde üç tane pizza poşeti ile geri gelmesi zaman bile almadı"
"Sabır! Kim yiyecek bunları oğlum!"
"Nehir,sen ve Yusuf. İzin verirseniz bende Nehir'inkinden yerim?"
"Bak bir tane çakacağım şimdi hala benimkinden yemenin derdinde!"
"Yooo Yemeyeceğim sadece bakabilirim dedim! Göz kulak olmak gibi düşün!?"
"He ondan Kerem!"
Aras ve bende koltuğa oturup pizza poşetlerini açmaya başladık.
Yusuf bir film açmıştı,Kerem patatesleri yiyordu. Aras koltuğa yayılmış pizza yiyor bende Yusuf'a benim istediğimi açsın diye mıkırdanıyordum.
"Yusuf!! Onu açacaktın hani yalancı!"
"Ya Nehir! Bunu izleyelim işte!"
"Bana ne!!! Onu açacaktın! Ver kumandayı!"
"Versene kızım bozulacak şimdi!"
"Ya ver!"
"Sen ver!"
"Benim kumandam!"
"Evlatlık aldım! Ver!"
"Reddettim! Ver işte!"
"Aras kabul etti!"
"Oğlum ben ne alaka! Ayrıca çocuk gibi kavga etmeyi keser misiniz?!"
"Aras kumandamı evlatlık vermişsin!!"
"Evet!! Hemde bana sus şimdi!"
"Yaa Aras!! Bir şey de!"
"Kızım ne diyeyim?! Çocuk gibi bir oraya bir buraya çekeliyorsunuz kumandayı! Kırılacak şimdi!"
"Ona vermişsin benim kumandamı!"
"Evet! Artık benim! İstediğimi açarım kızım!"
"Yusuf kışkırtma şunu!"
"Aras beni kışkırtıyor!"
"Sabır!"
"Versene kızım!"
"Al be!" Dememe kalmadan kumanda televizyona uçup ekranını parçalaması,uyuyan Kerem'in bir anda uyanması,Yusuf ve benim şaşkın şekilde televizyona bakmamız,Aras'ın sanki biliyordum böyle olacağını diyen bakışları aynı zaman dilimi içinde gerçekleşen olaylardı.
"Al kırdın kırdın!" Kerem'in böyle diyip gülmesiyle Aras ona sus şimdi göreceksin bakışı atması ile sustu.
"Artık televizyonumuzda yok!"
"Ben yapmadım!"
"Bende yapmadım!"
"Aras yaptı Nehir ben gördüm!"
Kerem'in olaya dahil olup,"Bende gördüm Aras yaptı!" Demesiyle onaylayan bakışlarımızı Aras'a çevirdik.
"E Yuh! Oğlum siz yapıyorsunuz suç bana kalıyor!"
"Yalancı! Suçunu kabullenmiyor!"
"Doğru! Ben tanığım!"
"Ya gidin işinize!"
"O halde biz yavaştan kalkalım"deyip sırıtan bir adet Yusuf ile ona öldürücü bakışlar ile bakmam saniye bile almamıştı!
"Git sen git!"
"Nehirko burada kalsak olmaz mı?"
Kerem'e dönmem ile bana masum bakışlar atması bir oldu.
"Lütfen!?"
"İyi! Ama koltukta yatarsınız çünkü evde başka yer yok?!"
"Oley be! Canımsın kızım birtanem!" Kerem yanağıma sulu öpücük kondurup sarılmasıyla ona ters bir bakış attım.
"Kerem valla duşa kabinde yatırırım seni! Bırksana ölücem!"
Demem ile Kerem sarılmayı bırakıp koltuğa yayıldı.
"Ben size yastık ve çarşaf getireyim. Kerem sende gel bari işe yara!"
"Ben misafirim kızım ne işi!?"
"Bak sen? Hem kalmak istiyor hemde yardım etmiyor! Nasıl misafirsin oğlum sen!?"
Kerem oflayarak ayağa kalkınca Yusuf dil çıkarıp onun yerini kaptı. Kerem orta parmağını gösterip yanıma doğru koşturarak geldi.
"Bunları sen götür. Geri kalanını ben hallederim."
"Eyvallah Nehir'ciğim"
İçeriye yastıklar ile girdiğimde Aras elimden ikisini almıştı. Yusuf ayağa kalkmış çarşafları yerleştiriyordu.
Son yastığıda koyduğumda Kerem yaptığımız koltuğun üstüne atlayıp bozması bir oldu!
"Kerem ben senin!"
"Kızım zıbarcam sus!"
"Başlatma zıbarmana!"
"Teşekkürler Nehir geri kalan birşey kalmadı zaten istersen yatmaya gidebilirsin bizde yatacağız"Aras'ın demesiyle kafamı onaylarcasına sallayıp kendi odama geçtim.
Çok şükür rahat bir uy-
"Ananı! Bu ne lan! ARASS! Aras yiyecek bu beni! Ya baksana! YUSUF! ARAS SIÇARIM LAN BAKSANA! GÖTLER!!"
"Kerem bağırıp durma ne oluyor?!" Yusuf'un konuşmasıyla Yatağımdan çıkıp salona doğru ilerlemeye başladım.
Kerem Aras'ın üstüne çıkmış, Yusuf elleri ile gözlerini ovuyor ve diğer elinde su ile dikiliyordu.
"Aras alsana onu! Bak buraya sıçarım! Al onu!"
"Ne diyor bu?!"
"Oğlum bir çakıcam şimdi suratına! Karıncadan mı korkuyorsun!!?"
"Sorucağına alsana!"
Yusuf'un bana git işareti yapmasıyla bende odama doğru gitme kararı almıştım. Yusuf'a ışığı kapatıp tekrardan koltuğa uzandı.
"Aras ben korkuyorum"
"Kerem! Bak sinirleniyorum! Uyu lan!"
"Korkuyorum! Nehir korku filmi açmıştı!"
"Yooo yalancı o kadar korkunç değildi!" Diye odadan müdahale etmem ile gülme sesi gelmişti.
"Korktum işte!"
"Bana ne!"
"Nehir ve Kerem! Susunda uyuyalım!"
"İyi be!" Kerem ile aynı anda söylememiz ile Kerem'in asık yuzunu düşündükçe gülesim geliyordu.