Galit na galit pa rin ako kay Venezio. Dapat nandito sya para bantayan ako pero tatlong araw na syang hindi nagpapakita sa 'kin.
I know he's Assassin at may responsibilidad pa rin sya dapat gampanan bilang isang Servant.
Pero wala sya.
Dapat hindi ako magalit at magsaya na lang pero naiinis talaga ako. Siguro hindi ko lang maasar ang lalaking 'yon.
Wala si Dad at mom dahil nasa work sila. Bored na bored na ako dito sa bahay.
Tumayo ako inayos ang sarili. Tumawag ako sa tatlo para samahan akong mamasyal
We love shopping.
"Ma'am, bilin po ni Sir sa 'kin wag daw po kayong aalis ng bahay," ani ng maid.
Tiningnan ko sya mula ulo hanggan paa.
"At sino ka para pigilan ako? Do you think Ma...Nevermind." nalilimutan ko talaga ang name ng mga maid dito sa bahay.
Wala syang nagawa ng umalis ako. Sinakyan ko ang kotse ko papunta sa bahay nila Fiona.
Bata pa lang ako marunong na talaga ako magdrive.
Last year simula ng magtapos kaming tatlo. May work na rin ang tatlo ako lang ang wala pa dahil hindi ko alam ang kukunin kong trabaho.
Wala rin akong plano, sa 'kin naman lahat mapupunta ang pera nila dad.
Siguro kung mahanap ko na talaga ang para sa 'kin magtratrabaho din ako pero hindi mo na sa ngayon.
"Good morning, Blare!" bati sa 'kin ni Fiona.
"Good morning, too," walang gana kong sagot.
Pinagpalit ko ang pwesto namin. Tamad talaga akong magdrive.
Mas enjoy ko pa kung nanonood lang ako.
Sunod namin dinaanan ang bahay nila Chantel bago ang kay Stacy
Chantel is a softgirl. Fiona is the Classy one.
Stacy is my twin, parehong nagkakasundo ang ugali namin dalawa.
We have the same taste.
Sa Gucci na lang kami nag stop. Mas paborito namin ang Hermes pero mukhang naubusan ng stock.
Sabay kaming pumasok. Ang dalawa namimili ng mga bagong damit at accessories nila.
Kaming dalawa ni Stacy nasa make up kami nagpupunta.
"Anong bagay sa' kin?" tanong ko at pinakita ang tatlong shade na hawak ko.
Kinuha ni Stacy ang pula sa kamay ko.
"Can i have this?"
Umirap ako.
Nakuha na nya wala na akong magagawa. Hindi naman pwedeng makipag agawan pa talaga ako.
Pagkatapos namin magshopping naghanap na kami ng restaurant na pwedeng kainan
We order a lot of food.
"I change my Mind Guys, mas gusto ko talaga ang lalaking mas matanda sa 'kin ng apat or anim na taon," ani ni Fiona.
"Not bad, Fiona. Hindi naman pwedeng mas bata ang magustuhan mo, baka maging sugar mommy ka pa," ani ni Stacy.
Nagtawanan ang tatlo.
Hindi ako makasabay sa usapan nila, nagiging blanko talaga ang utak ko
"Engineer lang naman ang gusto ko. how about you Stacy?" singit ni Chantel.
"Pilot."
Every year nag iiba palagi ang gusto namin pagdating sa mga lalaki. Kailangan din namin taasan ang standards namin pagdating sa lalaki.
Kung mapupunta lang naman ako sa mamatay tayo wag na lang.
"Blare!"
"Blare!" ulit ni Stacy at kinalabit ako.
Nasa tabi ko si Stacy nasa harap naman namin si Chantel at Fiona.
"What?," kunot nuo kong tanong
"Anong gusto mo ngayon sa lalaki?" tanong ni Chantel.
Nag isip mo na ako sandali. Wala pa naman talaga akong naiisip ngayon
"Mayor!" ngumiti ako.
"Ayaw mo ng Assassin?"
Nabitawan ko ang hawak kong tinidor. Damn, Stacy!.
Bigla tuloy pumasok sa isip ko ang lalaking iyon.
"Bakit naman sya magmamahal ng Assassin, Stacy? pumapatay kaya sila ng tao," ani ni Fiona at uminom ng wine nya.
Sinandal ko ang sarili
"Hindi ako magmamahal ng Assassin, Stacy. Ilalagay ko lang sa piligro ang buhay ko kapag ginawa ko 'yon"
Bakit ba biglang naisip ni Stacy ang ganitong usapan.
"True, they are dangerous tyaka wala silang puso kung pumatay ng isang tao," sabat ni Chantel
Masarap naman ang meal namin pero hindi ko talaga malasahan ng maayos.
Narinig ko pagtunog ng phone ko.
Kinuha ko sa bulsa ko at sinagot ang tawag kahit hindi ko pa alam kung sino ang tumawag sa'kin.
"Hello," sabi ko.
Lumayo ako sa tatlo at pinakitang may kausap ako sa phone.
Nagtaka ako dahil wala akong naririnig na nagsasalita.
Tiningnan ko ang number, hindi pamilyar sa 'kin.
"I'm watching you, Miss. Blare. Umuwi ka na."
Pamilyar sa 'kin ang boses.
"Venezio?" malakas na sigaw ko. Tinakpan ko ang labi ko.
"Yes!"
Hindi talaga ako nagkamali. Paano naman nakuha ang gagong lalaking ito ang number ng phone ko? Blare, he's assassin malamang kinikilala nya talaga ang tao.
"Bodyguard lang kita, Venezio. Wala kang karapatan na pauwin ako na parang Daddy ko lang." Inis kong sabi.
Narinig ko ang pagbuntong hininga nya.
"Blare!" tawag ni Fiona sa 'kin.
Senensyahan ko syang malapit na rin matapos ang tawag.
Luminga linga ako sa paligid para hanapin si Venezio, he's watching me.
Pinatay ko na ang tawag ng makita ko syang seryosong nakatayo sa malapit sa poste.
Sinamaan ko sya ng tingin.
Bigla bigla na lang sya magpaparamdam at kokontrolin ako.
No way!
Inirapan ko sya at lumapit sa mga kaibigan ko.
"I'm tired, umuwi na tayo," ani ni Chantel na mukhang pagod na.
"Yeah, bumawi na lang ulit tayo," sabat ni Fiona.
Pumasok kami ng sasakyan. Wala na rin nagsasalita sa 'kin.
Siguro pagod na rin ang tatlo, kanina pa kami naglilibot.
Wala akong choice kung hindi magdrive pauwi.
Kumunot ang nuo ko ng mapansin para bang may maghahabol sa'min.
Tumingin ako sa tatlo, busy sila sa paghawak ng phone nila.
Mas lalo kong binilisan ang takbo ng sasakyan.
Bahala ka maghabol, naunang dumating si Stacy sunod naman si Fiona.
Kaming dalawa lang ni Chantel ang natira. Sunod na sunod pa rin sya.
"Ingat ka, Blare!" paalam ni Chantel pagbaba nya.
"You too," ani ko.
Pinatakbo ko na rin ang sasakyan. Mabagal lang ang takbo ko para makita ko talaga kung sino ang naghahabol sa 'kin.
Napabuntong hininga ako. Liniko ko ang sasakyan.
Humarang ako sa daanan nya.
Sobrang bilis ng takbo nya muntik ng mabangga ang sasakyan ko.
Nakita kong bumaba si Venezio. Sobrang sama ng tingin nya sa 'kin.
Hindi naman ako takot kung mabangga nya talaga ako.
Binuksan nya ang pinto ng sasakyan ko. Nginitian ko lang sya.
"What do you think your doing, Blare?" galit nyang sabi sa 'kin.
Inalis ko ang seat belt ko.
Binitawan nya ang sasakyan ko.
Bumaba ako.
"Ngayon lang ako nagkaroon ng body guard na tatlong araw pa bago magpakita sa Amo, at sya pa ang galit." Tumawa ako.
Wala syang pinakitang reaction sa 'kin pero alam kong galit sya.
"Uncle, mas lalo kang tatanda nyan."
Kumunot ang nuo nya.
Tinapik ko ang balikat nya.
"Hindi ko alam kung bakit kailangan pa kumuha ni Dad ng magbabantay sa 'kin. Mukhang wala ka naman silbi."
Inalis nya ang kamay ko sa balikat nya.
"Hindi mo alam ang trabaho ko, Miss. Blare."
"Bukod sa bantayan ako, 'yon lang naman ang trabaho mo."
"Bata ka pa, wala kang ang alam sa ginagawa ko."
Nag init ang dugo ko.
"Anong sabi mo? bata ako?," tinuro ko ang sarili ko
Hindi sya nagsalita.
"Hoy Venezio, 21 na ako may dugo ng dumadalaw sa 'kin buwan buwan tapos sasabihin mong bata ako. How dare you, Uncle." Sinapak ko ang braso nya.
Hinayaan nya akong sapakin ang braso nya.
Inis na inis ako sa kanya. Ilan taon lang ang agwat namin dalawa tapos sasabihin nyang bata pa lang ako.
What the fuck!
Nagulat ako ng hindi ko magalaw ang kamay ko.
Nanlaki ang mata ko ng makitang may posas na ang dalawang kamay ko.
"Ano to?," sinubukan kong alisin ang posas sa kamay ko.
"Masyado kang maingay, Miss. Blare," sabi nya. Pinakita nya sa 'kin ang susi.
Aabutin ko na sana ng bigla nyang itaas.
"Venezio, pakawalan mo ako," sigaw ko.
Sobrang bilis ng galaw nya. Hindi ko alam kung paano nya ako nagawang posasan ng hindi ko namamalayan.
"Venezio, pakawalan mo ako sabi," malakas na sigaw ko.
"I can't!" nagkibit balikat sya.
Mukhang mawawalan na talaga ako ng pasensya sa lalaking ito.
Sa sobrang inis ko tinapakan ko ang paa nya.
"What the f*ck!" mura nya.
Mabilis akong pumasok ng sasakyan ko para makatakas nahirapan pa akong paandarin ang sasakyan.
Binilisan ko ang takbo ng makita kong pumasok sya sa sasakyan nya.
"Paano ko maalis ang posas sa kamay ko ng walang susi?"
Bwesit talaga ang lalaking 'yon.
Mas lalo kong binilisan ang takbo ko ng makitang malapit na sya.
Hindi ako magpapatalo sa kanya
I'm not Blare Oniria Villarreal for nothing.
Pero ang malas ko lang dahil biglang pumutok ang tire ng sasakyan ko. Napasandal ako.
But i can't let him win.
Bodyguard ko lang sya at ako pa rin ang amo sa'min dalawa.
Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at lumabas.
Nilahad ko sa harap nya ang kamay kong may posas.
Ngumisi sya.
"Panalo ka na, Venezio. Una't at huling beses na mananalo ka." Ngumisi ako.
Inalis nya ang posas sa kamay ko, pakiramdam ko nangalay pa rin ako.
Nilahad ko ulit ang kamay ko.
"Akin na ang susi ng sasakyan mo."
"For?"
Inagaw ko sa kanya ang susi.
"Ayusin mo ang sasakyan ko. Total kasalanan mo naman kung bakit na flat." Nilampasan ko sya.
Pumasok ako ng sasakyan. Ang bango.
Langhap na langhap ko ang pabango ng sasakyan nya.
Pinaandar ko na rin ang sasakyan nya. Binaba ko ang salamin.
"Ingat kayo ng baby ko, Venezio." paalam ko.
Sobrang sama ng titig nya sa 'kin.
Iniwan ko sya. Hindi na rin naman ganoon kalayuan ang bahay namin.
Ganti ko lang sa bwesit na lalaking 'yon.
Napaka sama ng ugali.
Pagdating ko ng bahay nagtaka si Mom kung bakit iba ang sinakyan ko pauwi. Hindi ko sinagot ang tanong nya.
Saan ka ba makakita ng body guard na mas mahal pa ang sasakyan kumpara sa 'kin. Alam kung hindi sya normal na body guard ko lang.
Sa sobrang pagod ko hindi ko na nagawang maligo pa. Natulog na lang ako.
Nagising ako ng may kumatok sa pinto ko dahan dahan akong nagmulat ng mata.
"Pasok!" sigaw ko. Gusto ko pang matulog ulit.
Bumukas ang pintuan. Pagod kong tiningnan si Venezio. May dala syang tray at duon nakalagay ang pagkain ko.
"Bakit ka nandito, Venezio?" hindi ko alam kung tama ba talaga ang pagkabigkas ko ng pangalan sya.
Hindi sya nagsalita at nilagay sa kama ko ang tray.
"I'm talking to you, Venezio." Kapag ako nainis talaga tatawagin ko na syang Uncle ulit.
Kakagising ko lang, inuubos na nya ang pasensya ko.
"You should eat, young lady." Hindi nya akong matingnan sa mata.
Bigla akong nakaisip na gustong gawin sa kanya. Gusto ko lang talagang malaman kung gaano nga ba talaga kagaling ang mga Assassin.
Umalis ako sa kama at pumunta ng kabinet ko.
Ngumiti ako ng mahanap ko ang gunting.
Naglakad ako papalapit sa kanya.
Tingnan natin kung kaya mo ba talaga akong protektahan ,Venezio.
Akmang isasaksak ko na ang gunting ko ng hindi ko magalaw ang kamay ko.
"Kaunting practice pa, Young Lady. Masyadong mabagal ang galaw mo." Inagaw nya sa'kin ang gunting at nilagay sa likod nya.
Tinulak ko sya.
"Umalis ka na, Venezio. Hindi ka dapat pumapasok sa kwarto ko." Inirapan ko sya.
Si manang at Mommy lang pinapayagan kong pumasok ng kwarto ko.
"Tawagin mo na lang ako kapag may kailangan ka, Young lady." lumabas sya ng kwarto ko.
Tiningnan ko ang dala nyang pagkain. seryoso puro gulay ang dala.
Damn it!
Kinain ko na lang ang dala nya kahit labag sa loob ko. Huling beses na magdadala sya ng pagkain sa 'kin.
Tinawag ko lang si manang para kunin ang tray sa 'kin.
Gabi na rin kaya naisipan kong dito mo na sa balcony magtamabay.
Tuwing marami akong iniisip lumalabas lang ako at hinihintay magpakakita ang buwan.
Hindi ko alam kung bakit gustong gusto ko ang buwan? lalo na tuwing full moon.
Tumayo ako at tiningnan ang shadow na nakikita ko.
Nakita kong umakyat si Venezio sa Gate. Sobrang bilis talaga ng galaw nya.
Luminga linga sya sa paligid ng tuluyan na syang makalabas ng bahay.
Mabilis syang pumasok ng sasakyan.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko.
Hindi dapat ako magtiwala sa mga katulad nya. His dangerous.
Paano kung talikuran nya ang pamilya ko?.