Zef's Pov
I happily hums the song habang binabayabay ang hallway patungong cafeteria nang may mabangga akong matipunong lalaki, bigla na lang kasi itong sumulpot na hindi ko man lang nakita
"I'm sorry" / "sorry" we said in unison
How the hell this guy pop out of nowhere without me noticing him? Not just that, he's freaking 6 foot tall kaya imposibleng hindi ko siya mapansin.
Mabilis naman siyang umalis sa harap ko at nagpatuloy ulit sa paglalakad. Hindi ko na lang ito binalingan ng atensyon pa at pinagpatuloy ang pag sabay ko sa kanta.
Nang matapos ako sa pagbili ng breakfast namin ni Vaine, dumeretso na agad ako sa opisina niya.
I knocked 3 times before entering her office. Pagpasok ko, agad na bumungad sa akin ang halimuyak ng pabango niya, the smell makes me feel warm and cozy, I've never been feel this homey to someone else bukod sa tatlo kong kaibigan.
When I completely get inside wala ito rito kaya inilapag ko muna ang dala ko sa coffee table niya bago naglibot.
Sobrang tahimik rito mukhang sound proof ang buong opisina at tanging sariling yabag ko lang ang naririnig ko.
May kalakihan ang loob ng office ni Vaine compare to Athena.
A not so fancy office type but focuses more on charismatic and professional ambiance.
Hindi ko napansin ito dati dahil masyado akong focused palagi sa kanya, yung unang libot ko kasi di gaanong nagtagal dahil na saktan ang Zeffiniah niyo sa wedding picture nila ng asawa niya.
Mas tanda ko pa yung sakit kesa itsura ng opisina niya.
I was busy exploring her office nang makarinig ako kalabog mula sa isang pinto di kalayuan sa couch.
Agad ko itong nilapitan at nagmamadaling binuksan.
Tumambad sa akin si Vaine na naka upo sa sahig, kasama ang mga librong naka kalat sa tabi niya.
I think this is her storage room dahil sa alikabok at sikip ng lugar.
"What happened!?" nag-aalalang tanong ko rito nang makalapit ako. I scanned her foot at nakitang namumula iyon.
"I tripped" simpling sagot niya habang hawak-hawak ang parte ng paa niya na nasprain. Pisteng Gucci sandals yan.
Hinubad ko ng dahan-dahan ito sa paa niya at galit na inihagis ito sa basurahan.
"What the hell, Cohansen!?" gulat at di makapaniwalang tumingin siya sakin
"I'll buy you a better and safer one" simpling sagot ko.
"No, you can't. That's my husbands' gift on our first anniversarry!"
"Your safety is much more important than those stupid Gucci sandals, Ma'am"
"Stupid what!?-Argh!" umuusok nanaman siya sa galit pero agad niya ring pinakalma ang sarili niya.
Wait for me outside." she said flatly. I just sighed in defeat pero di ko sinunod ang sinabi niya at nanatili sa tabi niya.
Keep it Zef, kaya mo yan. Buntis yan kaya pagpasensyahan natin.
Tutulungan ko sana siya nung sinubukan niyang tumayo but she lift her palms in front of my face.
"I can handle-" naputol ang sasabihin niya nang bigla siyang nawalan ng balanse at muntik nang masubsob but I managed to catch her in time.
"please stop being hard headed" pinaikutan niya lang ako ng mata at di na nagsalita pa.
I decided na buhatin na lang siya ng pa bridal style kesa akayain, practice na rin para after ng kasal namin dadalhin ko siya sa bed ng naka bridal style tapos-.
"What are you doing!? Put me down, Cohansen!" hinahampas niya ang dibdib at braso ko pero binigyan ko lang siya ng matamis na ngiti.
Pulang-pula na nanaman ang mukha niya, di ko alam kung sa inis, hiya or kilig ba? Pero dahil nakakunot ang nuo niya, I guess dahil sa inis.
"Ma'am pag di po kayo tumigil, bibitawan kita" pagbabanta ko rito that made her stop at pinili na lang mag cross arms. Masunurin rin naman pala si ma'am, kailangan lang talaga bantaan mo pa.
Walang kahirap-hirap ko siyang nailabas ng storage room at inupo sa mahabang sofa bago lumuhod sa harap niya para i-check ang sprain niya.
"May first aid kit po kayo?"
"Its in the bathroom, sa mini cabinet" dahan-dahan kong nilapag ang paa niya at kinuha ang first aid sa cr.
Nung una ay nagtalo pa kami kung sinong mag gagamot but in the end sumuko na rin siya sa pagiging mapilit ko.
"Kumain ka muna, may pancakes and hot milk diyan sa paper bag" Inabot niya ang paper bag ng walang imik at inihanda lahat ng pagkain na nandun sa coffee table. Hindi naman siya nahihirapan dahil sa malapit lang ang sofa rito.
Patuloy lang ako sa ginagawa kong pag cold compress sa paa niya when she suddenly asked something that put a smile on my face.
"How do you know I prefer milk?" she curiously asked.
"You always have a tumblr with you pero never kong nakitang may hawak ka na coffee cup. One time nakita kitang uminom sa tumblr mo at napansing may white liquids na natira side lips mo kaya I assume that its milk, bukod pa ron, walang bawas ang stack mo ng coffee sa mini kitchen at puro milk boxes lang ang nakikita ko sa basurahan" she looked amused pero agad ring napalitan ng blangkong ekspresyon.
"Too observant" she whispered, loud enough for me to hear it.
"I'm just observant to people I'm interested in"
She stared at me intently bago hiniwa ng malaki ang pancake at isnubo lahat sa bibig ko.
"Ma- Ack!" *coughs * hindi ko na magawang kiligin pa mula sa pagsubo niya!
Agad niya ring inabot ang hot choco ko at walang alinlangang ininom ko iyon.
Halos maiyak naman ako nang maramdaman ko yung init sa parte na dinaanan nung drink.
Seriously!? this woman will kill me! Kung hindi cardiac arrest, lack of oxygen ang ikamamatay ko dahil sa kanya.
"Why did you do that!?" naluluha ko pang tanong sa kanya
"deserve"napaawang ang bibig ko sa sagot nito. Mukha siyang unbothered sa ginawa niya at wala man lang bahid ng guilt. Tama pa bang nagugustuhan ko ang babaeng to?
Diniinan ko ng bahagya ang sprain niya kaya napa aray siya sa sakit. Agad akong nakatanggap ng nakakamatay na tingin sa kanya pero binalewala ko yun at nagkunwareng di sadya.
Nagpatuloy ang little wars namin hanggang sa matapos kaming kumain, nabalot ko na rin ng benda ang paa niya para maiwasang mabigyan ito ng pwersa at lumala.
"Sure ka bang magkaklase ka pa sa lagay na yan?" nagtatalo nanaman kami kasi gusto niya pa ring umattend ng klase kahit na nasprain na ang paa niya. Nag-aalala lang naman ako baka kaka tayo niya lalong lumala.
"This is just a sprain, Cohansen."
"that could lead into serious complication kapag pinilit mo. Doktor ka alam mo yan" she sighed dahil alam niyang tama ako.
"I can't just miss the class today, next week na ang prelims niyo" napakamot na lang ako ng kilay dahil sa frustration sa kanya
"fine, but avoid standing too much, umupo ka lang"
"I already know that, ikaw lang ang nagpipigil sakin." Tinarayan niya ako bago pinagpatuloy ang pag-aayos ng gamit niya. Ayaw niya kasi na ako ang gumawa nun para sa kanya, di na rin ako nakipagtalo kasi personal belongings niya yun.
Sungit talaga "Halikan kita diyan e"
"Don't you dare, Cohansen." Pagbabanta niya sa akin.
Akala ko kasi sa isip ko lang yun nasabi, mukhang pasmado talaga ang bibig ko. Pangalawang beses nakong nadulas ngayong araw.
Masama ang tingin na binabato niya sakin but I'm not scared anymore, medyo may guts na ko na i-tease siya knowing na may epekto na rin ako sa kanya.
"I would gladly get slapped again basta kiss ang kapalit"
"Are you serious?"
"Yes, and I blame that poisonous lips of yours na kahit ilang beses ko sigurong ikamatay, hahanap-hanapin ko parin." I gave her my seductive smile as I lean towards her na nagpasandal sa kanya sa office chair niya.
I saw doubt and fear in her eyes kaya agad kong tinigil ang ginagawa ko.
"But I won't cross that line again if you're not ready for it like the last time." I sincerely told her as I shove her bag to my shoulder, kinuha ko rin ang laptop nito bago inilahad sa kanya ang palad ko.
"Hahatid muna kita bago ako pumasok. I don't want you to injured yourself more" she just looked at me emotionless bago tinanggap ang kamay ko.
Kinakabahan ako sa silent treatment na binibigay niya, mas okay pa nga na galit siya kesa ganito. I don't know what she's thinking.
I put my right hand on her waist, while her left hand is on my shoulder. Mas matangkad parin kasi siya sakin kahit hindi na naka heels kaya napaka convenient nito para sa kanya.
Hindi naman maiwasan na magwala ng puso ko sa sobrang lapit namin sa isa't-isa. I can feel her body's warmth, it makes me feel safe and tense at the same time.
Maingat ko siyang inalalayan sa paglalakad at maayos na naihatid sa klase niya. Wala pang students sa loob dahil maaga kami ng mga sampung minuto.
Pagkatapos ko siyang tulungan na makaupo, ako na ang nag-ayos ng laptop at papers niya sa mesa, hindi niya na ko pinigilan this time at pinapanood lang ako sa ginagawa ko.
She's silent the whole time kaya naman lalo akong kinakabahan. Sabi kasi ni mama masama daw ang balak ng mga ganung tao. Baka may masama siyang balak sakin, baka gusto niya kong i-rape or salvage or- ewan. Over think malala
di ko rin naman siya pipigilan kung rarape-in niya ko, baka nga mag diwang pa ko.
"matutunaw na ko ma'am" I can see in my peripheral na agad siyang nag-iwas ng tingin habang namumula ang mga pisnge. Di ko maiwasang hindi kiligin sa reaksyon niya, cute.
"Nah, you wish" mabilis niyang na composed ang sarili at ibinalik ang blangkong expresyon bago ko pa siya lingonin.
Denial talaga kahit kelan, tama nga si Venice sa kanya.
"Una na po ako, ma'am. I'll fetch you later." Paalam ko rito pagkatapos kong ma ayos ang gamit niya sa mesa.
Nagmamadali akong lumabas dahil malelate ako sa sub ni Athena, sa 4th floor pa kasi ang room ko at currently I'm in the 1st floor of Nursing building.
"Rain, wait." I stopped on my track at lihim na napangiti. She called me Rain again. The way she say my name is like a lullaby to my ears. The warm feeling engulfs me as my heart beat drums fast.
I tried biting my lip to suppress my smile and composed myself bago lumingon sa pwesto niya.
"Yes, Vaine?"
"We're inside the school, atleast call me ma'am" nakatanggap pa nga ako ng irap "Anyway, Thank you." at doon hindi ko na napigilan pa ang ngiting kanina ko tinatago.
"A kiss would be nice, MA'AM." nakita kong nagbago ang ekspresyon niya at akmang babatuhin ako ng eraser kaya agad akong tumakbo paalis ng room at parang baliw na tumatawa mag-isa sa hallway.
Pagpasok ko ng klase ko, nandoon na ang dalawa kong kaibigan na busy sa pagdadaldalan, hindi nga nila ako na pansin na dumating na.
"Hindi ba kayo nauubusan ng kwento?" pareho kong nakuha ang atensyon nila
"Kamusta breakfast with Mrs. Rossi or rather soon to be Mrs. Cohansen?" tanong ni Lykxel. Too early for that but I gave her my sweetest smile
"totoo pala tong kinunwento ni Lykxel about you and Mrs. Rossi? Akala ko pa naman kay Ms.Tuazon ka"
"Lower your voice Vanessa baka may makarinig sayo." Suway ko rito "ano nanaman ba'ng kinuwento sayo nitong isa?"
"nililigawan mo daw si Mrs. Rossi" agad kong pinanlakihan ng mata si Lykxel. Masyadong advance yung information niya kay Vanessa, mas sonic pa nga sakin
"hindi ko pa nililigawan si Mrs. Rossi and also Athena is for Lykxel, not mine"
"how?"
"Its still complicated, saka nako magkukwento sayo" di naman na siya nakapagpumilit pa dahil dumating na si Athena
Naging maayos naman ang buong klase namin sa kanya and we are currently listening to her announcement right now.
"Okay class. After your prelim exam our school decided na mag community service tayo. We will provide a free check ups, medicines, vitamins and services to our community together with your CI. Gaganapin ito sa Cebu and we will stay there for 3 days and 2 nights." Agad na naghiyawan ang mga kaklase ko pagkatapos ng announcement ni Ms. Tuazon. Halatang mga excited sila pero ako hindi. Imagine di ko makikita si Vaine ng ilang araw? Tch.
"Oh? Bat simangot ka diyan?"
"Di ko makikita si Vaine ng ilang araw niyan, balak ko pa naman puntahan silang mag-ina ko after prelims" nanlulumong sagot ko sa kanya
"Then sa weekends mo puntahan, tapos overnight ka sa kanila" nagtataas baba pa ang kilay ng gaga while may pa sundot sa tagiliran ko.
"as if papayag yun"
"Ngayon pa lang kulitin mo na si ma'am, mapapagod din yun kakatanggi sayo" she has a point tho. Worth to try naman.
Pagkatapos ng klase, nagmamadali akong nag-paalam sa dalawa para sunduin ang reyna ko sa baba.
I knocked first bago tuluyang pinihit ang door knob, ang ganda pa ng ngiti ko pero agad na nawala nang di ko magustuhan ang nakita ko.
There I saw the guy na nakabanggaan ko sa hallway na may malalagkit na ngiti kay Vaine at parehas pa silang nag-eenjoy sa company ng isa't-isa.
Di ko pa nga siya na kukuha sa asawa niya may bago na naman? Arthropods magnet ba siya?. Una yung asawa niyang kokak ngayon, itong langaw na naman na aaligid-aligid sa kanya.
"Excuse me." Malamig na tonong pukaw ko sa atensyon nila, di pa rin kasi nila ako napapansin na kanina pa sila pinapanood.
"Cohansen, you're here." Ay, hindi, wala baka nandun pa ko.
Obvious naman, kanina pa kaya ako nakatayo dito samantalang ikaw nakikipag landian pa diyan. I want to tell her that pero mahal ko pa buhay ko.
"una na po ako, ma'am" paalam nung langaw kay ma'am bago ako tinapunan ng tingin.
Our eyes locked into each other bago siya tuluyang makaalis ng room. His eyes is somewhat familiar, its a shade of ocean blue. Saan ko ba nakita yun? Ngayon ko lang din napansin, hindi naman kasi kami nagka eye contact kanina sa hallway.
"Rain?" tawag niya na nagpabalik sakin sa realidad. Kahit kelan siguro di ako magsasawang pakinggan ang pangalan ko mula sa kanya.
"Ma'am.." Lumapit kaagad ako rito at inayos ang gamit niya.
"You're spacing out" she's just watching me, na para bang may hinahanap.
"Sorry, tara na po?" binigyan ko lang siya ng tipid na ngiti saka tuluyang inakay palabas.
That guy, hindi ako pwedeng magkamali, may pinuntahan ako na party noon nung mga bata kami ni Lykxel, nakita ko na siya.
*Flashback*
"Hell, girl!? You're so noisy" A sudden voice interrupt me, I don't know who the heck is this ang alam ko lang siya yung umubos ng last slice ng red velvet cake kanina!
"Takpan mo tenga mo kung ayaw mo kong marinig" I hissed
"I went here to have some quiet time pero yang iyak mo nakakairita na" papadyak-padyak pa siya habang nakanguso
"edi umalis ka, hanap ka ng sariling mong pwesto, wag mo kong guluhin!"I pushed him
"tch. weak" he whispered
"kung di mo kasi inubos yung last slice ng red velvet cake edi sana may quiet time ka na"
"Ibang klase talaga ang mga babae, cake lang iiyakan? Ilan ba gusto mo?" Di ako makapaniwalang tinignan na siya, mas mukha pa siyang badtrip kesa sakin.
"Wag na lang kung galing rin naman sa hambog na tulad mo and fyi limited edition ang cake na yun so don't bother." huling saad ko sa kanya bago ako tumayo at umalis sa garden.
***
I'm busy reading some medical books when someone sat beside me.
"Hoy, weak" ito nanaman siya
"Luther, not now."
"Bakit kasi si Ary ang gusto mo?"
"I don't know"
"Sasabihin ko talaga sa kanya na crush mo siya"
"Go ahead, wala akong ititira ni isang turnilyo mula sa collections mo."
"Ako na lang kaya, weak?"
"Luther."
"tch."
"Look, you alre-"naputol ang sasabihin ko when something interrupted us. A loud Bang can be heard all over the living room, I temporarily lost my ear senses as my eyes saw a flash of light that made us go blind for a sec.
*End of flashback*
Hindi ko na maalala pa ang mga sumunod na nangyare. Kahit anong pilit ko sa utak ko ayaw talaga sumakit na lang lahat-lahat.
What the hell happened that day?
Vaine's Pov
Something's off with Zeffiniah, it started when she met Mr. Theo Alvarez earlier and after that she become too quiet and in deep thoughts.
Don't tell me she likes him?
I mean, Alvarez is a good looking guy and kind, it wouldn't be impossible for Zeffiniah to like him.
I can hear her deep sighs like she's weighing the world so much. What's up with her?
She brushed her hair with her free hand revealing her bothered and serious face that fits her very well, she looks mature and powerful whenever she pulls that expression. I can't help myself but to admire her.
Zeffiniah is a hella gorgeous-handsome type of girl, a head turner to be exact. Everyone loves to stare at her, even I myself once captivated by her presence and beauty but she's too dumb to notice it.
Something's really not right nagiging sobra na ang pagiging lutang niya, I'm getting worried.
"Cohansen" I tried to call her attention but she's too out of herself and staring to nothingness.
"Cohansen!"
"Ha!? Bakit po? May masakit po ba sa inyo?" She freaked out and immediately kneel down in front of me.
"Calm down, I'm fine."
"But-"
"You're spacing out too much, kanina ka pa." I watched her every move as she exhaled a lot of air, and suddenly held her head-scrunched her face like she was in pain.
I sat down to her level and check on her. I lift her face using my hand under her chin dahil yumuko ito bigla
"Your nose, its bleeding!" I started to freak out but she immediately held my hand and caressed it to calm me down.
"Shh.. sa init lang to, masyado ka kasing hot" namumungay ang mga mata nitong naka tingin sa akin habang tumatawa nang bahagya.
Kumuha agad ako ng tissue sa bag na nasa braso niya at inis na ipinasak ng deretso sa ilong niya.
"this is not the right time to joke, Cohansen." She slowly shrugged her head bago inayos ang pagpunas ng mga dugo
"I'm not joking kaya. Kahit si Aphrodite nga nahihiya sayo e"
"Dinudugo na nga ilong mo nakukuha mo pang lumandi"
"I can't stop myself, lalo na pag ikaw"
"so may iba pa?" napalakas ang pagtawa niya na may pailing pang kasama
"No, never. ikH4w l4ng s4ph4t n4"she said in a weird way and definitely lost it
"Goodness" I was supposed to be mad at her but I can't since her laugh is contagious.
"let's go?" wala na kong nagawa at inabot na lang ang palad niya before we proceed to our class.
We arrived 5 minutes late so my students were already inside except Rain who's still beside me. They look shock and some are confused when they saw us but no one dared to speak or make noise.
Mukhang walang pake ang kasama ko at tinuloy niya lang routine na ginawa niya earlier. After she wrapped my things for me nagpaalam na ito bago pumunta sa sarili niyang upuan
I let go a deep sigh as I ready myself to start my class.
Zef's Pov
Eleutherius Carnell. Pagkakaalala ko sa name niya habang lutang na nakatingin sa harap.
He's one of my friends nung highschool pa lang kami. Nakilala ko rin siya dahil kina Lykxel nung mga panahong napapasama ako lagi sa mansyon nila.
Sa pagkakatanda ko anak siya ng mag-asawang Eliza and Arthur Carnell. Napahawak ako sa ulo dahil sumasakit ito, sa sobrang init ata ng panahon.
I looked at my friend beside who's busy on her notes. Maybe she remembers him and can explain what happened that day in Carnell's mansion.
"Lykxel" tawag ko sa kanya
"Hm?"
"Luther, where is he?" natigilan ito sa tanong ko bago ako hinarap.
"Y-You remember him?" I can see something unfamiliar in her eyes bago ito napalitan ng blangkong ekspresyon. That's odd.
"O-Ofcourse why would I forget him? May nangyare ba dati na di ko alam?" Hindi ito nakapagsalita at mataman lang akong inoobserbahan, nag-aalangan ata na sabihin ang nasa isip niya.
"Lykxel, don't you dare lie to me." Pagbabanta ko rito, nagsisimula na ring bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba dahil sa pwedeng kong malaman.
"Where is he?" I asked for the fourth time. Instead of answering me, umiwas ito ng tingin bago umiling. There I lost my patience and instantly stood up from my seat not minding everyone bago mabilis na nilisan ang room.
Narinig ko ang pagtawag sakin ni Vaine but I'm not in myself right now, I don't want her to see me like this-not like this.
I went to the usual garden at doon nahiga sa damuhan habang dinadama ang lamig ng hangin at init ng sinag ng araw na tumatama sa balat ko. It made me calm down.
I lost track of time and fell asleep.
I slowly woke up by the noises in my environment, birds are chirping, some vehicles noise passing by and a- piano music!?
Whoever that was, he or she is playing the River flows of Yiruma and acing it. Nakalimutan ko kaagad ang mga gumugulo sa isip ko nang marinig ko ito.
Then a sudden urge inside me na gustong puntahan ang music room which is katapat lang ng puno kung saan ako nakahiga ngayon.
Dahan-dahan akong lumapit sa bukas na bintana nito at maingat na hinawi ang kurtina na tumatakip malapit sa pwesto ng taong tumutugtog ng piano.
Nang tuluyan ko itong mahawi halos masira ang rib cage ko sa sobrang lakas at bilis ng tibok ng puso ko.
Vaine is soulfully playing her piano, her eyes are closed trying to feel the rhythm of the music she's creating, I can feel her emotions in every piano key she pressed at nadadala ako.
What a moment to treasure.
I watched her the whole time she's playing the piano and I realized na hindi lang simpleng babae ang nagugustuhan ko, she's ethereal, a star in my universe, a queen in my castle and a goddess in my temple.
Bulag na lang ang hindi magandahan at magkagusto sa isang Vaine Rossi.
When she finished playing, marahan niyang ibinuka ang talukap ng kanyang mga mata at nagtama ang aming paningin.
I smiled at her as I clapped my hands before entering the window at nilapitan siya. Itinukod ko ang braso ko at nangalumbaba sa harap niya.
"I badly want to kiss you, y'know that?" inirapan niya lang ako bago tinadyakan ang paa ko.
"What the he-!?"
"subukan mo lang." she cut me off.
"gegegege" this time nakatikim na ko ng hampas niyang pang amazona
"Vaine naman! Grabe ka manaket! Di na talaga kita love!"
"I don't need that, loving my husband is enough." Biglang naging seryoso ang paligid and it become suffocating because of the sudden pain and blockage in my throat.
Nagjojoke lang kami tiba? Ang sakit niya pala magseryoso
Wala man lang filter, deretsong reject agad. Kung pwede lang i-turn off yung switch ng feelings ko ginawa ko na, but my feelings are true and unswitchable, may ganun ba? Basta yung di na nababago.
Aware naman ako na mahal niya yung asawa niya but she's clueless sa mga pinaggagawa nito. By the looks of her husband halatang bihasa na to sa pangho-hook up ng iba't-ibang babae and I'm afraid that he does something more than that na maaring sumira sa pamilya nila based na rin sa experience ko last time. I want to protect her and Aerin from that pero mukhang hindi magiging madali.
Bakit ba kasi ang babaw ko pagdadating sa kanya?
"So what? Bawal na ba?" pinatatag ko ang loob ko kahit na gusto ko nang maiyak sa harap niya.
"Stop that feelings habang maaga pa. I'm warning you" tumayo na ito tumalikod sa gawi ko para lumabas.
"I'm too late to do that, ma'am" saad ko rito bago siya tuluyang makalabas ng music room.
If loosing myself is the consequence of saving you, I would gladly do it. Handa akong isakripisyo ang meron ako, maging masaya at malaya ka lang.
***
"Ares bangon na kailangan tayo sa b-hole ngayon!" pagmamaktol ng babaeng kasama ko ngayon.
"Hindi ako sasama sa inyo hangga't di niyo sinasabi sakin ang nangyare nung araw na yun, kaya tigilan mo na ko"
Its been a week simula noong tinanong ko si Lykxel about Luther pero hanggang ngayon hindi nila sinasabi sa akin ang nangyare that day at isang linggo na rin simula noong last na nag-usap kami ni Vaine. Iniiwasan na niya ko and its draining me really hard dagdag pa na nalaman kong nagka amnesia ako at tanging memories lang na meron ako ay noong nagising na ko sa b-med hospital.
I forgot the traumatic experience I've been through pero other than that na aalala ko.
"Classified nga kasi yun.."
"I need to know what happened that day Chronos"
"at bakit naman?"
"malamang memorya ko yun na parte ng pagkatao ko at may possibilities na connected rin yun sa mga nangyayare ngayon sa b-hole."
"Pano mo naman nasabi?"
"Guts. Kahit kelan hindi ako binibigo ng pakiramdam ko, Chronos" Napabuntong hininga siya bago tumayo mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama ko.
"Alam mo naman kung gano ka solid ang salita ni Zeus tiba? I can't really tell you that, I'm sorry" huling saad niya bago tuluyang lumabas ng kwarto ko.
I frustratedly throw my pillow somewhere at nag-isip ng mabuti. I can't let my emotions drive me to the corner, I need to think carefully may kaso pa ko na inaayos, kailangan ko pang iligtas ang mga Green.
It didn't take me too long bago ko napagdesisyunan na sumunod kay Chronos sa baba.
Pagbaba ko na abutan ko sila ni mama na magka-usap sa sala
"Hindi po ata siya ulit makakasa-"
"Sasama ako, give me a minute." I cut her off bago pumunta ng kusina para uminom ng fresh milk. Nakita ko siyang sumunod by my peripheral view.
"What's with the sudden change of mind?"
"Let's just say I'm not that dumb to figure it out myself, hindi ko naman na talaga kayo ma aasahan pa tungkol rito." Lumungkot ang ekspresyon niyang kanina lang parang excited na gustong malaman ang dahilan ko.
"Do you hate us?"
"No" Medyo nakahinga naman siya ng maluwag sa sagot ko.
"Welcome back, General." Sumaludo pa ito bago ako kinamayan. May pagkasiraulo din talaga ang isang to.
Pagkatapos kong maligo, I just wore my semi formal attire, its a white loose long sleeves na naka unbotton hanggang dibdib covered with military green coat paired with military green slacks pants and doc martens black ankle boots.
May meeting daw kasi ngayon sa HQ pagkatapos naming pumunta ng b-hole. Ayoko sanang sumipot but I've been absent for almost 4 years, I guess? Hindi naman kaso yun pero bilang part at opisyal ng organization, I need to make an appearance.
Bina-baybay na namin ang daan papuntang b-hole when we received a call, kinonek naman ni Aliyah iyon sa sasakyan niya kaya may hologram na lumitaw sa harap namin at mukha ni Lyxine ang nandoon.
"Hades" bati ni Aliyah rito
"Himala na papayag mo ata si Ares ngayon" bungad nito samin
"5 days of no Ares is hard, kaya hindi pwedeng tigilan ko siya"
"Hard your face! Tamad ka lang talaga mag-isip ng plano" inis na singhal ko sa katabi ko. Mga matatalino naman pero hindi kayang mabuhay nang wala ako ba.
"I agree with her, mahirap nang wala ka Ares, walang solid plans so stop arguing you two, bilisan niyo na at nagrelease ng bagong info ang mga intel natin."
Ang org na hawak namin ay may iba't-ibang sectors, may defense team, intelligence, laboratory team, research team, engineering team atbp. Malawak ang sakop ng org dahil na rin sa personal needs nito at market demands.
"so what's up?"
"May bagong umaaligid sa mga Green, they've been tracking them pero mahirap makuha ang identity nila." They've become more desperate this time huh? hindi lang isang tao ang hinire nila ngayon.
"Do they know that we're involve to this?"
"I think they already did"
"Mukhang may pagpupuyatan kana bukod sa plates mo, Chronos." Saad ko sa katabi kong busy sa pagdadrive.
"Since forever na kong puyat.'" Oa sa forever but maybe she's right sobrang lalim rin kasi ng eyebags niya at namumutlang mga labi. Lagi na rin siyang may katabi na espresso coffee at hazelnut-chocolate cake na kasama.
"Kamusta nga pala ang pag hack sa system nila?"
"Good news or bad news? Pick one first"
"Both"
"Wala ka talagang kwenta kausap minsan"
"Unlike sayo araw-araw"
"Kelan niyo balak tumigil dalawa?" suway nanaman ng leader namin
"Baka bukas"/ "bukas" we said in unison. Hinilot na lang ni Lyxine ang sintido niya sa inis samin ni Aliyah kaya pareho kaming napatawa.
Itinigil na rin namin ang pagbibiro baka tuluyan kaming bombahin ng leader namin. We talked a lot habang nasa byahe, they're both providing me the information I need para lalong ma secure ang mga Green that will be difficult for us to do dahil na rin sa malayo lang namin sila na po-protektahan.
"We need her." They both looked at me puzzled. I know this move will be hard for us but we badly need her to cooperate para mapadali ang pagtapos sa gusot na to at malaman na rin kung sino ba ang traydor sa org.