A/N At dahil sobrang kawawa na si Andrew... Haha eto ng update ko.
--->> si kim pala habang nakikipagdate at naguguluhan
CHAPTER XVI DATE AGAIN
KIM'S POV
It's been two weeks.. Dalawang linggong di nag uusap ng matino.. Puro sticky notes pa rin kami. Super nahihirapan na ako. Bakit naman ba kasi sobra kung makadrama si Andrew.Miss na miss ko na talaga sya
-_-
Napatayo ako sa kinauupuan ko ng maalala kong may date pala kami ngayon ni Jansen. Nag ayos ako ng sarili ko. Simpleng ayos lang.. Wala kasi ako sa mood na mag paganda. Wala na akong pakielam kung pangit na ako sa paningin ni Jansen. Basta ang mahalaga sakin ngayon eh magkaayos kami ni Andrew.Nagtext na rin ako kay Jansen na malalate ako ng dating. Kung pwede nga lang sabihin na wag na lang kaming tumuloy. Pero, tinamaan naman ako ng hiya.
Pagbaba ko sa living room. Nakita ko si Andrew na nagbubutones ng polo nya. Papasok na sya sa school. Tumingin sya sakin pero bigla ding umiwas. Parang wala na talaga ako sa kanya :((
"ahm..Andrew..ahm.. Pwede ba akong umalis ngayon?"
Sana wag syang pumayag.. Sana magalit sya sakin. Hahaha! Parang tanga lang ako. Hinihiling ko na sana wag pumayag si Andrew. Kasi... Kapag hindi sya pumayag ibig sabihin nag cacare sya sakin.
"okay"
Tsaka sya lumabas ng bahay. Okay? Yun na yun? Hahayaan nya akong umalis kasama si Jansen? Waaaaah!!! I hate you Andrew Barredo! Napakasungit mo talaga!!! Napakaduwag!!!
Padabog akong lumabas ng bahay. Pag labas ko ng bahay nakita ko si Andrew. Nasa gate lang nakatayo.
"oy, sundo mo nasa kanto"
Tsaka nya tinuro yung kotse ni Jansen. Tiningnan ko si Andrew, walang emotion yung mukha hya. Poker face. Tapos sumakay na sya ng kotse nya. Nakakabwist talaga tong araw na to! Una si Andrew ang sunget sunget sunget tapos si Jansen naman naduwag na rin. Ayun nasa kanto lang. Ano ba namang mga lalakeng to?
Sumakay ako na ako sa car ni Jansen. Hindi kami nagkikibuan ni Jansen sa buong byahe pero hindi kami magkagalit noh! Sadyang ayaw lang namin magpansinan
"sweety, nandito na tayo :)"
Bumaba kami ni Jansen sa isang lugar.. Lugar na paborito namin.. Lugar kung saan kami nag celebrate ng 2nd anniversary namin. Lugar na nagpapaalala kung gaano kami kasaya noon.
"naalala mo ba sweety.. Dito tayo nagcelebrate ng 2nd anniversary natin?"
Hinawakan ni Jansen yung kamay ko tapos ngumiti sya sakin. Sa ginawa ni Jansen.. Bumalik ang lahat ng ala ala nung masaya pa kami. Nung hindi pa komplikado yung sitwasyon. Nung sobrang mahal na mahal pa namin ang isa't isa. Pero kahit ganun hindi ako nagsisisi sa kinahinatnan naming dalawa. Dahil may dalawang angel na dumating sa buhay ko. Ang magiging baby ko, at si Andrew. Kahit na hindi sya mukhang angel. Kahit na tinitiis nya ako ngayon. Alam ko darating ang araw na magkakaayos din kami.
"naalala ko nga octupus pa yung binigay mo sakin na stuff toy. Kainis ka ang pangit naman nun eh! Hahaha"
"ginawa ko yun kasi alam kong maiinis ka. Hahah. Pero, syempre kahit na iniinis kita. Love pa rin kita :)"
Kinilig ako sa sinabing yun ni Jansen. Pero ngayon ko narealize na mas grabe pa ring magpakilig si Andrew. Yung tipong wala naman syang ginagawa kinikilig na ako. Lalo pa, kapag may ginagawa na sya! Haha. Hindi ko namalayan na napapangiti na pala ako.
"you're smiling, bakit?"
Tanong sakin ni Jansen.
"h-ha? W-wla masaya lang ako"
Syempre hindi ko naman pwedeng sabihin na si Andrew ang dahilan kung bakit ako ngumingiti ngayon. Ayokong masaktan si Jansen, nakakahiya naman na sya ang kasama ko tapos ibang taon ang iniisip ko. Tama. Hindi ko dapat isipin si Andrew, dapat mag focus ako sa date namin ni Jansen. dapat maging masaya ako.
"sweety! Tara sakay tayong carousel! Di ka naman pwede sa ibang rides kasi buntis ka."
Ngayon ko na lang ulit nakitang sobrang saya ni Jansen. Para syang bata. Ang cute cute nya. Pero bakit ganun? Parang wala akong nararamdamang saya? Bakit parang pinipilit ko lang ang sarili ko na maging masaya? Di ba dapat maging masaya ako dahil kasama ko ang taong mahal ko? Pero sa totoo lang.. Ibang tao ang gusto kong makasama. Walang iba kundi si...
ANDREW.
ANDREW'S POV
Saglit na pov ko lang to. Nagmamadali na kasi si author. Wag daw akong masyadong mag emote ngayon kasi tatapusin pa raw nya yung project nya.
Yung oras nagpaalam sakin si Kim kung okay lang na umalis sya gusto ko sana syang pigilan. Gusto ko sana syang ikulong na lang sa bahay. Gusto ko sanang sabihin sa kanya. Na nasasaktan ako sa ginagawa nya. Bakit pa kasi kailangan nyang magpaalam sakin? Ano ba talaga kasing nasa isip nya? Gustong gusto nya ba talagang nakikita na nasasaktan ako? Siguro kaligayahan nya rin ang makitang miserable ako.
Pero, mas pinli ko na payagan sya. Gusto ko kasing pangatawanan yung space na ibinigay ko sa kanya.gusto ko na palagi na syang maging masaya at alam kong si Jansen ang makapagpapasaya sq kanya. Kaya kahit masakit sa loob ko hinayaan ko na lang. Feeling ko nga ang gwapo ko sa mga pa suplado effect ko sa kanya eh. Pero parang wala namang epekto. Kasi sa nakikita ko, mas naging okay si Kim. Hindi ko nga nakikita at nararamdaman na gusto nya ng bawiin yung space na hiningi nya eh. Siguro nga... Masayang masaya na sya.
KIM'S POV
"tara sweety punta tayo sa carousel!"
Naglakad na agad si Jansen papalayo sakin. Iniwan nya akong mag isa dito. Naalala ko tuloy bigla si Andrew. Nung nasa mall kami para bumili ng ilang gamit ni baby. Hindi ako iniwan nun ni Andrew kahit na sobrang bagal ko. Instead, hinawakan nya ang kamay ko at sabay kaming naglakad. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Kasasabi ko lang kanina na hindi ko muna iisipin si Andrew pero nagpupumilit syang pumasok sa isip ko.
FLASHBACK(I'M back chapter)
huminto ako saglit at hinawakan ang tyan ko.
"baby, pasensya ka na ha nagkaroon ka ng masungit na daddy. Ikaw na ang bahala na magpasensya sa kanya ha."
"ano bang pinagsasabi mo dyan ha? pati kay baby sinisiraan mo ako. Halika na nga ang bagal mo eh"
hinawakan ni Andrew yung kamay ko tapos sabay kaming naglakad. napatingin ako kay andrew na busy sa pagtingin tingin sa paligid nya.. Lihim akong nagthank you, kasi kahit sa paglalakad kahit na sobrang bagal ko hindi nya ako iniiwan.
END OF FLASHBACK
"ano ba andrew.. Umalis ka naman na sa isip ko please.please.please.."
"bakit kim? Masama ba pakiramdam mo?"
Nagulat ako kasi nasa harapan ko na si Jansen. Narinig nya kaya yung sinabi ko? Sana naman hindi. Bakit ba kasi ako pa ang nakasalo ng kagandahan at pinalilibutan ako ng dalawang hot na lalaki.
"tara na :))"
Pumunta kami ni Jansen sa carousel. Inalalayan ako ni Jansen sa pagakyat. Habang nakasakay kami, ang dami daming kinekwento ni Jansen. Yung mga happy moments namin together pero, pasok sa isang tenga labas naman sa kabila. Kapag tinitingnan ko sya. Sobrang saya nya. Parang wala kaming pinagdadaanan. Bakit ba ang gulo ko? Kaya naiinis na sakin yung mga readers eh! Yung author kasi neto yung dapat sisihin eh. Uudyukan ako na balikan si Jansen tapos ngayon...
Ngayon....
Si andrew ang nasa isip ko -_-
Oo na! Aamin na ako! Si andrew ang gusto kong makita, si andrew ang gusto kong makasama, si andrew ang gusto kong makita na masaya, si andrew ang gusto kong...mahalin.
"sweety tara na kain naman tayo! :))"
Hindi ko namalayan na tapos na pala ang pag ikot ng carousel. Habang nagsasaya kasi si Jansen nag eemote naman ang lola nyo! Sana dumating din ang araw na makasama ko si Andrew, siguro ang saya saya namin kapag nangyari yun.
Huminto kami sa isang fastfood chain. si Jansen ang lahat na bumili ng pagkain.takam na takam nanaman ako. Hahahha umandar nanaman ang katakawan ko. Pero, naalala ko din na tabain nga pala ako ngayong mga panahong to. Kailangan kong mag diet. Sayang di ko maeenjoy yung mga pagkain -_-
"hmm. Jansen.. Konti lang kakainin ko kasi baka tumaba ako lalo"
"ay sweety! Tama! Para naman bumalik yung pagiging sexy mo! Oh, let's eat na!"
Nag umpisa ng kumain si Jansen. Di ko na talaga sinasadya.. Naalala ko nanaman si Andrew.
FLASHBACK(chapter V)
Tumingin muna si andrew sakin mula ulo hanggang paa.
"di ka pa ba mataba sa lagay na yan?" tsaka sya sumubo ng pagkain.
Pinaghahampas ko sya sa likod. Kaya naging dahilan para mabulunan sya.
"aray! Ano ka ba?!!! Bastos ka eh noh!!! Nakita mong kumakain yung tao!" sumigaw na si andrew tsaka uminom ng tubig.
"sabi mo kasi mataba ako eh! Excuse me! Sexy ako noh!"
"kahit tumaba ka pa. Tatanggapin pa rin kita. Maganda ka pa rin sa paningin ko. Kaya kumain ka na." -andrew.
END OF FLASHBACK
Waaaaah! Bakit sa kada ginagawa ni Jansen si andrew ang naaalala ko!? Naku! Hindi na maganda to! Andrew here, andrew there, andrew everywhere! Pero bakit ko ba pinipigilan yung sarili ko na isipin sya eh asawa ko naman sya..
pagkatapos naming kumain ni Jansen, nagpahinga lang kami saglit tapos sumakay na ulit sa mga rides.pero yung piling Rides lang ah. Syempre hindi naman ako pwedeng sumakay sa mga over over na rides! Tapos naglalakad lakad lang, kwentuhan tawanan. Ganun lang kami. Siguro nga masayang masaya si Jansen ngayon, pero ako ayokong magpakaplastic. Masaya naman ako, pero may hinahanap pa rin yung puso ko sa mga oras na to. May isang tao talaga na gustong gusto kong makasasama. At may isang tao na gusto kong hingan ng sorry at bumawi sa lahat ng kasalanang nagawa ko.
I'm sorry Andrew.. i'm sorry.
6pm.. Nasa byahe na kami ni Jansen, ihahatid na nya ako pauwi. Nung nagyaya ng umuwi si Jansen. Biglang nabuhay yung dugo ko sa katawan! Alam ko kasi sa sarili ko na maya maya maya lang.. Makikita ko na si Andrew.Kulang na lang sabihin ko kay Jansen na paliparin na nya yung kotse nya para naman makita ko na si Andrew agad agad. Oo agad agad talaga! As in now na!
Pang asar talaga ang traffic! Kung kailang nagmamadali ako tsaka pa magkakaganito. Habang tumitingin tingin ako sa paligid ay may nakita akong dalawang matanda na patawid sa kalsada. Inaalalayan ni lolo si lola :)) haaaay.. Sana ganyan din kami ni Andrew pag tanda namin.
"jansen... Willing ka bang mag organize ng birthday party for me kahit na 65 yrs.old na tayo?"
"hahahahahaha! ANo ka ba naman kim! Syempre hindi na! Ang tanda tanda na natin para sa ganoong bagay! Pwede naman tayong kumain sa labas diba? Wag na nanating pahirapan ang mga sarili natin."
So now I know.. Pahirap pala sa kanya ang mga ganyang bagay.at syempre, may isang tao nanaman na pumasok sa isip ko.
FLASHBACK (chapter 9)
Nagsasayaw pa rin kami. Pero this time nakasandal na yung ulo ko sa dibdib ni andrew. Dinig na dinig ko yung tibok ng puso nya.
"kaya nga inayos ko tong lahat eh. Pati si manang kinuntsaba ko na ipasyal ka muna. Masaya ka ba talaga kim?"
"oo naman, eto na yata ang pinakamasaya kong birthday.. Thank you andrew"
"promise ko sayo na magiging mas masaya pa ang mga darating mong birthdays. Kahit sixty five na tayo. Mag eeffort pa rin ako na mag organize ng party. Maging masaya ka lang"
Hindi ako sumagot sa sinabi ni andrew. Dahil sapatna yun para makaramdam ako ng kiliiiiig.
END OF FLASHBACK
Ngayon naliwanagan na ako, isang tao lang ang dapat kong piliin.. Sya yung palaging nasa tabi ko, sya yung parating sinasabi na maganda at sexy ako kahit hindi naman, sya yung parating naghahanda ng breakfast ko, sya yung hahawakan ang kamay ko at sasabayan ako sa paglalakad kahit sobrang bagal ko,sya yung tao na kahit na nakagawa ka ng kasalanan still, aalagaan ka pa rin nya, sya rin yung tipong tatabi sayo at bigla na lang yayakap, sya rin ang taong ibibigay ang makakapagpasaya sakin. Sya rin yung taong kakantahan ka sa tuwing hindi ka makatulog.
At sya rin yung taong...
BINALEWALA KO.
ngayon, naliwanagan na ako. si andrew ang pipiliin ko. Si andrew ang mahal ko. si andrew ang gusto kong makasama habang buhay.
END OF CHAPTER.