Uni
Sunghoonဒီနေ့နဲ့ဆို Kim Taehyungကိုစိတ်ဆိုးနေတာ၃ရက်လောက်ရှိပြီ။Kim Taehyungကလည်း သူ့ကိုစိတ်မညစ်ဘဲအသည်းသန်လိုက်ချော့ရှာပါတယ်။ ကိုယ်ကလည်း အမှန်ဆိုသူ့ကိုစိတ်ဆိုးပြေချင်သလိုဖြစ်နေပြီဆိုပေမဲ့ ဟိုတစ်နေ့က Minhoနဲ့အတူတူလာတဲ့ကိစ္စကိုပြန်တွေးမိရင် ပြေချင်တဲ့စိတ်ဆိုတာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ပဲ။Kim Taehyungဆိုတာ ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းကခင်လာပြီးအချစ်ဆုံးတွေသူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေကြတာ။
ကျောင်းမှာဆို စာသင်ချိန်တောင်မရှောင် ဆရာJungkookကိုငမ်းနေလိုက်တာမျက်လုံးတောင်ကျွတ်ကျမတတ်ပဲ။ အပြစ်ပြောတာတော့မဟုတ်ပေမဲ့ ချစ်ရင်လည်းချစ်တယ်ပြောပြီးအဖြေပေးလိုက်တော့ပေါ့။
"Sunghoonလေးရေ...."
အခုလည်း နေ့လည်စာစားချိန်မလို့ကန်တင်းသွားထိုင်မလို့ရှိသေးပါတယ်။ အနောက်ကနေSunghoonလေးရေ ဆိုပြီးလိူက်လာပြန်ပြီ။ Sunghoonလေး Sunghoonလေးဆိုပြီး အနောက်ကလိုက်လိုက်လာတာ ကလေးကနို့ဆာလို့ နို့သောက်ချင်လို့ကလေးအမေနောက်လိုက်နေသလိုဖြစ်နေသည်။
မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီးအနောက်ကအော်ခေါ်ပြီးလိုက်လာသည်။
"Sunghoonလေး ... Sunghoonလေးရေ"
"ဟေ ဟေ ပြောပြော"
အနောက်ကလိုက်တာကိုမရပ်မှတော့ နောက်ဆုံးကိုယ်ကပဲမသိချင်ယောင်ဆောင်တာကိုအလျော့ပေးလိုက်ရတော့သည်။ ဟူးးး Kim Taehyungနဲ့တော့တကယ်ကိုမလွယ်ပါဘူး။
"ဟီး စိတ်ဆိုးပြေပြီလားဟင်"
မျက်နှာကိုစပ်ဖြဲဖြဲလုပ်ပြီးလာရယ်ပြနေတဲ့ Kim Taehyungက ကလေးရုပ်လးပေါက်နေပေမဲ့ အမြင်ကသိပ်မကြည်နေတော့ ထုထုရိုက်ပစ်ချင်စိတ်သာပေါက်နေတော့တယ်။ မေးတဲ့စကားကလည်း စိတ်ဆိုးပြေပြီလားတဲ့ စကားပြောတဲ့လေသံက ဆောင့်အောင့်ပြီးထွက်လာတာတောင် စိတ်ဆိုးပြေပြီလားမေးနိုင်တဲ့ Kim Taehyungကိုခြေရောလက်ရောမြှောက်လိုက်ပါပြီ။
Sunghoonကို လိုက်ချော့နေရတာရက်အတော်ကြာနေပြီ။ ခုထိကိုစိတ်ဆိုးမပြေနိုင်သေးတဲ့ Park Sunghoonကလည်း ဘယ်လိုချော့နည်းမျိုးနဲ့အချော့ခံချင်နေမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ တော်ရုံတန်ရုံစိတ်မရှည်တဲ့ကိုယ့်လိုလူကတောင် အကြာကြီးလိုက်ချော့ပေးနေတာတောင် စိတ်ဆိုးမပြေသေးတာက တစ်ဆိတ်လောက်တော့ လွန်သွားပြီမလား။ Minhoကို အဲ့ဒီနေ့ကလိုက်ပို့ခိုင်းတာကို မကျေနပ်နေတာလည်းပါလိမ့်မည်ထင်သည်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါက သူ့ကိုလိုက်ရှာချင်လို့ အကူအညီတောင်းခဲ့တာလေ အဲ့ဒါကိုခုလိုနားမလည်ပေးတာတော့ နည်းနည်းအမြင်ကတ်လာသည်။
"ဘယ်တော့စိတ်ဆိုးပြေမှာလဲလို့"
"မသိဘူး.."
စိတ်ဆိုးနေတဲ့လူကို ဘယ်တော့စိတ်ဆိုးပြေမှာလဲလာမေးတဲ့ Kim Taehyungက ရွှေဉာဏ်တော်ဆုချရလောက်ပါပေတယ်။ဘယ်စိတ်ဆိုးနေတဲ့လူက စိတ်ဆိုးပြေမှရက်ကိုအတိအကျထုတ်ပြန်လို့လဲ။
"နေပါအုံး ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာအရမ်းကြာနေပြီနော် ၃ရက်လောက်ကြာပြီနော်"
"အေး အဲ့ဒီတော့ ဘာဖြစ်ချင်လဲ"
"ဘယ်တော့စိတ်ဆိုးပြေမှာလဲလို့ "
"ဘာလို့လာမေးနေတာလဲ ဘယ်စိတ်ဆိုးနေတဲ့လူက စိတ်ဆိုးပြေမဲ့ရက်ကိုကြိုပြောလို့လဲ"
Park Sunghoonတို့စိတ်ဆိုးတာကြီးကိုတကယ်ကြောက်လာပြီ။ အရမ်းကိုကြာနေပြီလေ... အရင်ကဆို ရန်ဖြစ်စိတ်ကောက်ပြီးလို့ ငါးမိိနစ်လောက်နေရင်ဟီလာပြန်တိုက်နေကြပြီ။ ခုဟာကတော့ ၃ရက်သာကြာသွားတယ် ချော့တာကခုထိကိူချော့လို့မရဘူး။ ကိုယ့်လို ရုပ်ချောချော စိတ်သဘောထားကောင်း လိုက်ချော့တတ်တဲ့လူမျိုး ရထားလို့ Park Sunghoonတို့ကံကောင်းတာပေါ့။ Minhoလို့လူမျိုးကိုသာ သူငယ်ချင်းဖြစ်ပြီးစိတ်ဆိုးကကြည့်ပါလား Park Sunghoonတို့ကိုင်ပေါက်ခံနေရလောက်တယ်။ ဒီကောင်က ချော့နေမှန်းသိလို့ကို တမင်ရောင့်တတ်လာတာ.. တမင်အရွဲ့တိုက်လိုက်ရင်ကောင်းမလား? အဲ့ဒါဆိုပိုလို့တောင် စိတ်ဆိုးသွားမလား? ထားပါ တစ်ခါလောက်တော့ အမြင်ကတ်ကတ်နဲ့အရွဲ့တိုက်ကြည့်အုံးမယ်။
"တကယ်ကြီး စိတ်ဆိုးမပြေတော့ဘူး Park Sunghoon shii"
"စိတ်ဆိုးနေတာမဟုတ်ပါဘူး Kim Taehyung shi"
အမြင်ကတ်လာလို့ တရိုတသေနဲ့ခေါ်လိုက်တာကို ပြန်အရွဲ့တိုက်လာတဲ့Park Sunghoonပါလေ။ Parkမျိုးရိုးတွေက ခုလိုစိတ်အရမ်းဆိုးတတ်လား? ခုကျတော့လည်း စိတ်ဆိုးလာမေးတော့လည်း စိတ်ဆိုးနေတာမဟုတ်ပါဘူးတဲ့။
"စိတ်ဆိုးနေတာမဟုတ်ရင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"မကျေနပ်တာ"
"ဘာကိုလဲ Minhoကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလိူ့လား? အဲ့ဒီနေ့ကိုမင်းကိုလိုက်ရှာချင်လို့လိုက်ပို့ခိုင်းတာလေ"
"မသိဘူးကွာ "
စကားများလိုက်ပြန်ချော့လိုက်နဲ့ အရင်ကတည်းကဖြစ်နေကျပေမဲ့ ခုတစ်ခါPark Sunghoonစိတ်ဆိုးချက်ကြီးကို လက်ပါလန်တယ်။ ကန်တင်းကိုရောက်လာတော့ အစားအသောက်တန်းမှာအစားအသောက်ယူကြသည်။ ပြီးကျတော့ Park Sunghoonက လူတစ်ယောက်တည်းလွတ်နေတဲ့ စားပွဲမှာဝင်ထိုင်တယ်။Park Sunghoonအကျင့်ပုတ်ချက်ကတော့။ လူလွတ်တဲ့ခုံက အဲ့ဒီစားပွဲမှာမရှိတော့ တခြားထိုင်ဖို့နေရာလိုက်ရှာရသည်။
"Kim Taehyung ရေ"
ဘေးနားကစားပွဲက Minhoကလှမ်းခေါ်လာသည်။ သူတို့စားပွဲကလူလွတ်နေတော့ ခုံရှာနေတာမှန်းသိလို့တမင်လှမ်းခေါ်လိုက်တာဖြစ်မယ်။ Sunghoonကို အရွဲ့တိုက်ချင်တာမလို့ ခပ်တည်တည်ပဲအဲ့ဒီဝိုင်းကိုသွားထိုင်လိုက်သည်။ Mihoတို့ဝိုင်းမှာ လူက၄ယောက်တည်းရယ်။ တခြားဝိုင်းတွေလို စုပြုံထိုင်နေကြတာမဟုတ်ပါ။ သူတို့ဝိုင်းကဘူလီတဲ့လူတွေထိုင်ကြတာဆိုတော့လည်း တော်ရုံတန်ရုံလူတွေက ကြောက်ပြီးခုံလွတ်နေရင်တောင် လာမထိုင်ရဲကြဘူး။
"Sunghoonကိုရော ခေါ်လိုက်လေ ဟိုဝိုင်းကလူကြပ်နေတာလေ"
"သွားခေါ်မနေနဲ့ Minho....Sunghoonကခုထိငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာမပြေသေးဘူး"
Minhoကန်တင်းကို Sunghoonနဲ့Taehyungက ဝင်လာကတည်းကလိုက်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။ Kim Taehyungကဘေးက တပွစိစိပြောနေပေမဲ့ Sunghoonကတော့ဘာစကားမှမပြောတာကို ဘေးကကြည့်နေတဲ့ကိုယ်ကတောင်သတိထားမိသည်။ ခုံရှာနေပုံရတဲ့ Taehyungကို ခုံမှာထိုင်ဖို့လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ အစကတော့ Sunghoonရောပါလာမယ်ထင်ထားတာ ဘာလို့လဲဆိုတော့ Kim Taehyungနဲ့Park Sunghoonက ကော်လိုသူငယ်ချင်းတွေလေ။
"အော.. အဲ့ဒီSunghoonက စိတ်ဆိုးတာကြာတယ်နော်"
"အေး ဟုတ်တယ် မင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီးလည်းပါတာပေါ့.."
"ငါနဲ့? Sunghoonကငါနဲ့မပေါင်းခိုင်းတာလား"
"အမ် .. အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူးလေ မင်းကငါ့ကိုကြိုက်နေတော့ သူကမရောစေချင်တာလေ.. အဲ့ဒါကိုငါက ဟိုနေ့က မင်းကိုလိုက်ပို့ခိုင်းတာ"
"ရားး!!!!"
*ဖြောင်း*
Taehyungလည်း Minhoကိုရှင်းပြနေတုန်း Minhoကသူ့ဘေးကိုသူငယ်ချင်းကို နားရင်းကိုဖြတ်ရိုက်ပစ်သည်။ Taehyungတကယ်လန့်သွားတာပင်။ ဘာများဖြစ်လိူ့ထရိုက်တာလည်းတော့ပြောနေတဲ့ကိုယ်ကိုတိုင်လည်းမသိတော့ဘူး။ Minhoတို့ လက်သံပြောင်တာတော့လက်ခံသွားပါပြီ။
"ဘာလို့သွားရိုက်တာလဲဟ"
"ရည်းစားစာကို မင်းဆီရောက်လာတာမလား"
"ဟင် အေးလေ"
"တကယ်ပါပဲ မင်းတို့ကိုသေချာSunghoon lockerထဲထည့်ခိုင်းတာလေ"
နေပါအုံးအခု နားကြားမှားလိုက်တာလာား? ရည်းစားစာကို ကိုယ့်Lockerထဲမဟူတ်ဘဲ Sunghoon Lockerထဲထည့်ခိုင်းတာဆိုတော့ Minhoက Sunghoonကိုရည်းစားစာပေးတာပေါ့။ အားး Minhoက Sunghoonကိုကြိုက်နေတာပေါ့.။ နောက်ဆုံးတော့ ဘုရားသခင်က Kim Taehyungဆိုတဲ့ကိုယ့်ကို ကယ်တင်လိုက်ပြီပဲ။ တစ်ဖက်ကတော့ လက်နက်ချသွားပြီ..Park Sunghoonပဲကျန်တော့တယ်။ ထင်တော့ထင်မိတယ် Sunghoonကို Minhoစိတ်ဝင်စားနေမယ်လို့လေ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ မုန်းတဲ့လူ မတည့်တဲ့လူကို အဲ့ဒီလောက်ကြီးလိုက်ပြီးဂရုတစိုက်လိုက်ကြည့်နေတဲ့လူမှမရှိတာ။
"အဲ့ဒါဆို Sunghoonကို မင်းကကြိုက်နေတာပေါ့"
"အင်း... Sunghoonကငါ့ကို ပြန်မကြိုက်လောက်ဘူးနော်"
"ပြန်ကြိုက်မှာပါ"
Sunghoonကို စိတ်ဝင်စားမိတာတော့ အတော်ကြာပါပြီ။ ကိုယ်နဲ့သူကမတည့်ကြတော့ မပြောရဲလို့သာငြိမ်ခဲ့ရတာလေ။ နောက်ဆုံးအရဲစွန့်ပြီး တခြားလူကတစ်ဆင့် ရည်းစားစာကို Sunghoon Lockerထဲထည့်ခိုင်းခဲ့တာ။ အဲ့ဒါကိုတောင် Sunghoonကအကြောင်းမပြန်တော့ မကြိုက်လို့ဘာမှပြန်မပြောတာလို့ထင်ပြီး ကိုယ်လည်းမသိချင်ယောင်ပဲဆက်နေထားတာပေါ့။ တကယ်အမှန်ကျ Kim Taehyung lockerထဲရည်းစားစာက ရောက်သွားတာတဲ့။ ဟူးးး ကံကြမ္မာကိုပဲအပြစ်တင်ရမလား Locker မှားထည်ံ့တဲ့ ဟိုကောင်တွေကိုပဲအပြစ်တင်ရမလားတောင် မသိတော့ဘူး။
Sunghoonတစ်ယောက်တည်း ထမင်းထိုင်စားနေရတယ်။ ချစ်လှပါချည်ရဲ့ဆိုတဲ့ Kim Taehyungကတောင် ဂရုမစိုက်ဘဲ Minhoတို့နဲ့အတူတူထိုင်စားနေတယ်။ Taehyungက တမင်အရွဲ့တိုက်နေတာသိပေမဲ့ အမြင်ကတ်အရွဲ့ပြန်တိုက်ချင်နေတဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ်လည်းထိန်းမရတာတော့အမှန်ပဲ။ အကြံစည်စဖို့ အတွက် ဆရာJungkookရှိတဲ့ နားနေခန်းသို့ဦးတည်လိုက်တယ်။
ဒီအချိန်က နေ့လည်စာအစားစာချိန်ဆိုတော့ ဆရာJungkookကသူ့နားနေခန်းမှာရှိနေမယ်ဆိုတာ အသေချာပဲ။
ဆရာJungkookနားနေခန်းရှေ့ရောက်မှ ကြောက်ဒူးကတုန်တာတယ်။ အစီအစဥ်ဖြစ်မြောက်ဖို့က ဆရာJungkookက အဓိကသော့ချက်ဆိုတော့လည်း အရဲစွန့်ပြီးလုပ်ရတော့မည်။ တံခါးကိုခေါက်လိုက်တော့ အထဲက ဝင်ခဲ့ဆိုတဲ့ဆရာJungkookအသံကထွက်လာသည်။
"ဆရာJungkook"
Jungkookတံခါးခေါက်သံကြားတော့ အစက တန်းခွဲDကို အိမ်စာလာထပ်ခိုင်းထားတာမလို့ တန်းခွဲDကကျောင်းသားတွေလို့ထင်နေတာဖြစ်ပေမဲ့ ဝင်လာတာက Taehyungရဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်နေသည်။
"အော Sunghoon.. ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"ပြောလို့အဆင်ပြေမလားတော့ မသိပေမဲ့.."
"အယ် ပြောပါဘာမှမကြောက်နဲ့"
ပြောမည့်အရေးကို တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြစ်နေတဲ့ Sunghoonဆိုတဲ့ကျောင်းသားကို မကြောက်ဖို့ပြောရသေးသည်။ ပြောမှာကအရေးကြီးကိစ္စဖြစ်မယ်ထင်ပါ့.. ပါးစပ်ကတောင်ထုတ်ပြောဖို့ဝန်လေးနေတယ်ဆိုတော့လေ။
"ဆရာက Taehyungကိုကြိုက်နေတာမလား..အဲ့ဒါကြောင့် Taehyungအကြောင်းသိသင့်တယ်ထင်လို့ ပြောပြမလို့"
Sunghoonဆိုတဲ့ကျောင်းသားက ခုချိန်ထိKim Taehyungကို ကိုယ်ကြိုက်နေတယ်လို့ထင်နေပုံပါပဲ။ Taehyungကလည်း ခုချိန်ထိမရှင်းပြရသေးဘူးထင်တယ်။ Kim Taehyungအကြောင်းသိသင့်တယ်ဆိုပြီး လာပြောတော့ စိတ်တော့ဝင်စားသွားသည်။ Kim Taehyungမှာကိုယ်မသိတဲ့အကြောင်းအရာတွေအများကြီးရှိမှာအသေအချာပဲ။
"အင်းပြောပြလေ"
"Taehyungကလေ ခုတစ်လောခြေလှမ်းတွေပျက်နေတယ်သိလား"
"ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်လိုပျက်တာလဲ"
"သူ့ကိုကြိုက်နေတဲ့ ကောင်လေးနဲ့လျှောက်သွားနေတယ်သိလား"
"ဘာ? "
ဘာလဲ Kim Taehyungကဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ။ ဟိုတစ်နေ့ကကျ ဆရာကျွန်တော်နဲ့တွဲချင်ရင် Yeahလို့ပဲပြောရုံပဲလို့ပြောသွားပြီတော့။ ခုခေတ်ကလေးတွေများ တော်တော်ဆိုးတာပဲ။ အဲ့ဒီတုန်းက kim Taehyungစကားကို မျက်နှာတွေပူပြီးရှက်သလိုဖြစ်ခဲ့မိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်အပြစ်တင်မိလာသည်။
"ဆရာမယုံဘူးဆို ခုလိုက်ကြည့်လိုက်ပါ့လား..ကန်တင်းမှာထိုင်နေတယ်"
"မလိုက်တော့ပါဘူး "
"လ်ိုက်ခဲ့ပါ ဆရာကလည်း..Kim Taehyungကို မပျက်စီးအောင်အုပ်ထိန်းပေးရမဲ့ထဲ ဆရာလည်းပါတာပဲလေနော်""
Sunghoonရဲ့ အစီအစဥ်ကအောင်မြင်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီ။ ခုတစ်လော Kim Taehyungက ဆရာJungkookကိုကြိုက်နေတဲ့ အရိပ်အယောင်တွေကအတော်သိသာလာတယ်။ ဆရာJungkookတမင်အထင်လွဲအောင် လုပ်တဲ့အစီအစဥ်လေးကို သေချာအကောင်အထည်ဖော်နေရတယ်။
Jungkookလည်း Sunghoonပြောတဲ့စကားကိုလက်ခံပြီး ကန်တင်းကိုလိုက်လာလိုက်သည်။
"ဆရာ ဟ်ိုမှာ Taehyungနဲ့ဟိုကောင်လေး"
Sunghoonပြောတဲ့ဝိုင်းကိုကြည့်လိုက်တော့ Taehyungနဲ့အတူထိုင်နေတဲ့ကောင်းလေးတွေ။ ဘယ်ကကောင်လေးတွေလည်းတော့မသိဘူး။ အဲ့ဒီထဲကကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုတော့ မှတ်မိသည်။ ဟိုတစ်လောက Taehyungနဲ့အတူတွဲလျှောက်လာတဲ့ကောင်လေးလေ။ Taehyungက အဲ့ဒီျကာင်လေးနဲ့တွဲနေပြီလားဆိုတဲ့အတွေးကြီးဝင်လာမိတော့ ရင်ဘတ်ထဲကဟာတာတာကြီးဖြစ်သွားတယ်။ ဆုံးရှုံးရမှာကိုကြောက်နေမိတယ်.. Taehyungကိုမပိုင်ဆိုင်ပေမဲ့ ဆုံးရှုံးမှာကိုတော့ ကြောက်နေမိတယ်။ ဒီခံစားချက်ကြီးက ဘယ်လိုကြီးလဲ။ Kim Taehyungကိုသဘောကျနေမိတာလား?
Taehyungတို့ထိုင်နေတဲ့ စားပွဲကို ခပ်မြန်မြန်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အစားကိုငုံ့စားနေတဲ့ Kim Taehyungကမော့ကြည့်လာတော့ သူရဲ့အကြည့်နဲ့ကိုယ့်ရဲ့အကြည့်စုံသွားတယ်။ မျက်ဝန်းညိုတွေက အတော်ကိုလေးနက်လှပတာပဲ။အကြည့်ချင်းစုံမိတဲ့အခိုက် စက္ကန့်တွေရပ်တန့်သွားသလိုပင်။
"Taehyung... ကိုယ်နဲ့ခဏလိုက်ခဲ့အုံး"
"အာဟုတ်"
Taehyungကိုယ့်ဘာသာမုန့်ထိုင်စားနေတုန်း ဆရာJungkookက ရုတ်တရက်ရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ သူ့နဲ့ခဏလိုက်ခဲ့ပါအုံးတဲ့။ ဘာကိစ္စများဖြစ်တာလဲတော့မသိပေမဲ့ အရှေ့ကထွက်သွားနှင့်ပြီဖြစ်တဲ့ ဆရာjungkookနောက်ကိုခပ်မြန်မြန်လိုပ်သွားရတယ်။ ကန်တင်းကထွက်လာပြီး လူလွတ်တဲ့နေရာမှာရပ်သွားတဲ့ဆရာJungkookကြောင့် ကိုယ်ပါလိုက်ရပ်လိုက်ရတယ်။ လူမရှိဘဲလူရှင်းတဲ့နေရာမှာ နှစ်ယောက်တည်းရှိနေရတဲ့ခံစားချက်က ရင်ကိုအဆမတန်ခုန်စေသည်။
"ဘာဖြစ်လို့ ဒီကိုခေါ်လာတာလဲဆရာ"
ဘာစကားမှမပြောဘဲရပ်နေတော့ Taehyungပဲစကားစလိုက်ရတယ်။
"ဟိုတစ်နေ့ကကိစ္စကို ညကျအဖြေပြောပြမယ်"
"ဘယ်ကိစ္စ? တွဲဖို့ကိစ္စလား!!!!"
"အင်း"
တကယ်ဆရာJungkookက အဖြေပြန်ပေးတော့မှာပဲ။ ဝိုး တစ်နေ့တော့ အဖြေပေးလာမယ်လို့ထင်ထားပေမဲ့ ဒီလောက်မြန်မြန်နဲ့ပေးလာလိမ့်မယ်လို့မထင်ထားမိတာတော့မှန်ပါသည်။ ဆရာJungkookက အဲ့ဒီစကားပြောပြီးတန်းထွက်သွားတော့သည်။
Jungkookဘာလို့ ဒီစကားထွက်သွားမိတာလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်းမသိတော့..။ အတွေးထဲတွင် KimTaehyungကိုတခြားလူပိုင်သွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ အတွေးကအလွန်ကြီးစိုးနေတယ်။ သေချာပေါက် Kim Taehyungကို ကိုယ်ကလွဲပြီးတခြားလူနဲ့ပတ်သတ်တာကိုမကြိုက်မိတာတော့အမှန်ပဲ။
ကန်တင်းမှာကျန်ခဲ့တဲ့ Sunghoonကတော့ Taehyungအဆူခံနေရပြီဆိုတဲ့အတွေးကြောင့် စခွီးထနေတော့တယ်။
#bliawnk
#taekook
#kookv
Zawgyi
Sunghoonဒီေန႕နဲ႕ဆို Kim Taehyungကိုစိတ္ဆိုးေနတာ၃ရက္ေလာက္ရွိၿပီ။Kim Taehyungကလည္း သူ႕ကိုစိတ္မညစ္ဘဲအသည္းသန္လိုက္ေခ်ာ့ရွာပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း အမွန္ဆိုသူ႕ကိုစိတ္ဆိုးေျပခ်င္သလိုျဖစ္ေနၿပီဆိုေပမဲ့ ဟိုတစ္ေန႕က Minhoနဲ႕အတူတူလာတဲ့ကိစၥကိုျပန္ေတြးမိရင္ ေျပခ်င္တဲ့စိတ္ဆိုတာ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ပဲ။Kim Taehyungဆိုတာ ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းကခင္လာၿပီးအခ်စ္ဆုံးေတြသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနၾကတာ။
ေက်ာင္းမွာဆို စာသင္ခ်ိန္ေတာင္မေရွာင္ ဆရာJungkookကိုငမ္းေနလိုက္တာမ်က္လုံးေတာင္ကြၽတ္က်မတတ္ပဲ။ အျပစ္ေျပာတာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ ခ်စ္ရင္လည္းခ်စ္တယ္ေျပာၿပီးအေျဖေပးလိုက္ေတာ့ေပါ့။
"Sunghoonေလးေရ...."
အခုလည္း ေန႕လည္စာစားခ်ိန္မလို႔ကန္တင္းသြားထိုင္မလို႔ရွိေသးပါတယ္။ အေနာက္ကေနSunghoonေလးေရ ဆိုၿပီးလိူက္လာျပန္ၿပီ။ Sunghoonေလး Sunghoonေလးဆိုၿပီး အေနာက္ကလိုက္လိုက္လာတာ ကေလးကနို႔ဆာလို႔ နို႔ေသာက္ခ်င္လို႔ကေလးအေမေနာက္လိုက္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးအေနာက္ကေအာ္ေခၚၿပီးလိုက္လာသည္။
"Sunghoonေလး ... Sunghoonေလးေရ"
"ေဟ ေဟ ေျပာေျပာ"
အေနာက္ကလိုက္တာကိုမရပ္မွေတာ့ ေနာက္ဆုံးကိုယ္ကပဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာကိုအေလ်ာ့ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ ဟူးးး Kim Taehyungနဲ႕ေတာ့တကယ္ကိုမလြယ္ပါဘူး။
"ဟီး စိတ္ဆိုးေျပၿပီလားဟင္"
မ်က္ႏွာကိုစပ္ၿဖဲၿဖဲလုပ္ၿပီးလာရယ္ျပေနတဲ့ Kim Taehyungက ကေလး႐ုပ္လးေပါက္ေနေပမဲ့ အျမင္ကသိပ္မၾကည္ေနေတာ့ ထုထုရိုက္ပစ္ခ်င္စိတ္သာေပါက္ေနေတာ့တယ္။ ေမးတဲ့စကားကလည္း စိတ္ဆိုးေျပၿပီလားတဲ့ စကားေျပာတဲ့ေလသံက ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီးထြက္လာတာေတာင္ စိတ္ဆိုးေျပၿပီလားေမးနိုင္တဲ့ Kim Taehyungကိုေျခေရာလက္ေရာျမႇောက္လိုက္ပါၿပီ။
Sunghoonကို လိုက္ေခ်ာ့ေနရတာရက္အေတာ္ၾကာေနၿပီ။ ခုထိကိုစိတ္ဆိုးမေျပနိုင္ေသးတဲ့ Park Sunghoonကလည္း ဘယ္လိုေခ်ာ့နည္းမ်ိဳးနဲ႕အေခ်ာ့ခံခ်င္ေနမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံစိတ္မရွည္တဲ့ကိုယ့္လိုလူကေတာင္ အၾကာႀကီးလိုက္ေခ်ာ့ေပးေနတာေတာင္ စိတ္ဆိုးမေျပေသးတာက တစ္ဆိတ္ေလာက္ေတာ့ လြန္သြားၿပီမလား။ Minhoကို အဲ့ဒီေန႕ကလိုက္ပို႔ခိုင္းတာကို မေက်နပ္ေနတာလည္းပါလိမ့္မည္ထင္သည္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါက သူ႕ကိုလိုက္ရွာခ်င္လို႔ အကူအညီေတာင္းခဲ့တာေလ အဲ့ဒါကိုခုလိုနားမလည္ေပးတာေတာ့ နည္းနည္းအျမင္ကတ္လာသည္။
"ဘယ္ေတာ့စိတ္ဆိုးေျပမွာလဲလို႔"
"မသိဘူး.."
စိတ္ဆိုးေနတဲ့လူကို ဘယ္ေတာ့စိတ္ဆိုးေျပမွာလဲလာေမးတဲ့ Kim Taehyungက ေ႐ႊဉာဏ္ေတာ္ဆုခ်ရေလာက္ပါေပတယ္။ဘယ္စိတ္ဆိုးေနတဲ့လူက စိတ္ဆိုးေျပမွရက္ကိုအတိအက်ထဳတ္ျပန္လို႔လဲ။
"ေနပါအုံး ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတာအရမ္းၾကာေနၿပီေနာ္ ၃ရက္ေလာက္ၾကာၿပီေနာ္"
"ေအး အဲ့ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ"
"ဘယ္ေတာ့စိတ္ဆိုးေျပမွာလဲလို႔ "
"ဘာလို႔လာေမးေနတာလဲ ဘယ္စိတ္ဆိုးေနတဲ့လူက စိတ္ဆိုးေျပမဲ့ရက္ကိုႀကိဳေျပာလို႔လဲ"
Park Sunghoonတို႔စိတ္ဆိုးတာႀကီးကိုတကယ္ေၾကာက္လာၿပီ။ အရမ္းကိုၾကာေနၿပီေလ... အရင္ကဆို ရန္ျဖစ္စိတ္ေကာက္ၿပီးလို႔ ငါးမိိနစ္ေလာက္ေနရင္ဟီလာျပန္တိုက္ေနၾကၿပီ။ ခုဟာကေတာ့ ၃ရက္သာၾကာသြားတယ္ ေခ်ာ့တာကခုထိကိူေခ်ာ့လို႔မရဘူး။ ကိုယ့္လို ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာ စိတ္သေဘာထားေကာင္း လိုက္ေခ်ာ့တတ္တဲ့လူမ်ိဳး ရထားလို႔ Park Sunghoonတို႔ကံေကာင္းတာေပါ့။ Minhoလို႔လူမ်ိဳးကိုသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီးစိတ္ဆိုးကၾကည့္ပါလား Park Sunghoonတို႔ကိုင္ေပါက္ခံေနရေလာက္တယ္။ ဒီေကာင္က ေခ်ာ့ေနမွန္းသိလို႔ကို တမင္ေရာင့္တတ္လာတာ.. တမင္အ႐ြဲ႕တိုက္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား? အဲ့ဒါဆိုပိုလို႔ေတာင္ စိတ္ဆိုးသြားမလား? ထားပါ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႕အ႐ြဲ႕တိုက္ၾကည့္အုံးမယ္။
"တကယ္ႀကီး စိတ္ဆိုးမေျပေတာ့ဘူး Park Sunghoon shii"
"စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ပါဘူး Kim Taehyung shi"
အျမင္ကတ္လာလို႔ တရိုတေသနဲ႕ေခၚလိုက္တာကို ျပန္အ႐ြဲ႕တိုက္လာတဲ့Park Sunghoonပါေလ။ Parkမ်ိဳးရိုးေတြက ခုလိုစိတ္အရမ္းဆိုးတတ္လား? ခုက်ေတာ့လည္း စိတ္ဆိုးလာေမးေတာ့လည္း စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။
"စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ရင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"မေက်နပ္တာ"
"ဘာကိုလဲ Minhoကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလိူ႕လား? အဲ့ဒီေန႕ကိုမင္းကိုလိုက္ရွာခ်င္လို႔လိုက္ပို႔ခိုင္းတာေလ"
"မသိဘူးကြာ "
စကားမ်ားလိုက္ျပန္ေခ်ာ့လိုက္နဲ႕ အရင္ကတည္းကျဖစ္ေနက်ေပမဲ့ ခုတစ္ခါPark Sunghoonစိတ္ဆိုးခ်က္ႀကီးကို လက္ပါလန္တယ္။ ကန္တင္းကိုေရာက္လာေတာ့ အစားအေသာက္တန္းမွာအစားအေသာက္ယူၾကသည္။ ၿပီးက်ေတာ့ Park Sunghoonက လူတစ္ေယာက္တည္းလြတ္ေနတဲ့ စားပြဲမွာဝင္ထိုင္တယ္။Park Sunghoonအက်င့္ပုတ္ခ်က္ကေတာ့။ လူလြတ္တဲ့ခုံက အဲ့ဒီစားပြဲမွာမရွိေတာ့ တျခားထိုင္ဖို႔ေနရာလိုက္ရွာရသည္။
"Kim Taehyung ေရ"
ေဘးနားကစားပြဲက Minhoကလွမ္းေခၚလာသည္။ သူတို႔စားပြဲကလူလြတ္ေနေတာ့ ခုံရွာေနတာမွန္းသိလို႔တမင္လွမ္းေခၚလိုက္တာျဖစ္မယ္။ Sunghoonကို အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္တာမလို႔ ခပ္တည္တည္ပဲအဲ့ဒီဝိုင္းကိုသြားထိုင္လိုက္သည္။ Mihoတို႔ဝိုင္းမွာ လူက၄ေယာက္တည္းရယ္။ တျခားဝိုင္းေတြလို စုၿပဳံထိုင္ေနၾကတာမဟုတ္ပါ။ သူတို႔ဝိုင္းကဘူလီတဲ့လူေတြထိုင္ၾကတာဆိုေတာ့လည္း ေတာ္႐ုံတန္႐ုံလူေတြက ေၾကာက္ၿပီးခုံလြတ္ေနရင္ေတာင္ လာမထိုင္ရဲၾကဘူး။
"Sunghoonကိုေရာ ေခၚလိုက္ေလ ဟိုဝိုင္းကလူၾကပ္ေနတာေလ"
"သြားေခၚမေနနဲ႕ Minho....Sunghoonကခုထိငါ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတာမေျပေသးဘူး"
Minhoကန္တင္းကို Sunghoonနဲ႕Taehyungက ဝင္လာကတည္းကလိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။ Kim Taehyungကေဘးက တပြစိစိေျပာေနေပမဲ့ Sunghoonကေတာ့ဘာစကားမွမေျပာတာကို ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့ကိုယ္ကေတာင္သတိထားမိသည္။ ခုံရွာေနပုံရတဲ့ Taehyungကို ခုံမွာထိုင္ဖို႔လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ အစကေတာ့ Sunghoonေရာပါလာမယ္ထင္ထားတာ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Kim Taehyungနဲ႕Park Sunghoonက ေကာ္လိုသူငယ္ခ်င္းေတြေလ။
"ေအာ.. အဲ့ဒီSunghoonက စိတ္ဆိုးတာၾကာတယ္ေနာ္"
"ေအး ဟုတ္တယ္ မင္းနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးလည္းပါတာေပါ့.."
"ငါနဲ႕? Sunghoonကငါနဲ႕မေပါင္းခိုင္းတာလား"
"အမ္ .. အဲ့လိုေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ မင္းကငါ့ကိုႀကိဳက္ေနေတာ့ သူကမေရာေစခ်င္တာေလ.. အဲ့ဒါကိုငါက ဟိုေန႕က မင္းကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းတာ"
"ရားး!!!!"
*ေျဖာင္း*
Taehyungလည္း Minhoကိုရွင္းျပေနတုန္း Minhoကသူ႕ေဘးကိုသူငယ္ခ်င္းကို နားရင္းကိုျဖတ္ရိုက္ပစ္သည္။ Taehyungတကယ္လန့္သြားတာပင္။ ဘာမ်ားျဖစ္လိူ႕ထရိုက္တာလည္းေတာ့ေျပာေနတဲ့ကိုယ္ကိုတိုင္လည္းမသိေတာ့ဘူး။ Minhoတို႔ လက္သံေျပာင္တာေတာ့လက္ခံသြားပါၿပီ။
"ဘာလို႔သြားရိုက္တာလဲဟ"
"ရည္းစားစာကို မင္းဆီေရာက္လာတာမလား"
"ဟင္ ေအးေလ"
"တကယ္ပါပဲ မင္းတို႔ကိုေသခ်ာSunghoon lockerထဲထည့္ခိုင္းတာေလ"
ေနပါအုံးအခု နားၾကားမွားလိုက္တာလာား? ရည္းစားစာကို ကိုယ့္Lockerထဲမဟူတ္ဘဲ Sunghoon Lockerထဲထည့္ခိုင္းတာဆိုေတာ့ Minhoက Sunghoonကိုရည္းစားစာေပးတာေပါ့။ အားး Minhoက Sunghoonကိုႀကိဳက္ေနတာေပါ့.။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘုရားသခင္က Kim Taehyungဆိုတဲ့ကိုယ့္ကို ကယ္တင္လိုက္ၿပီပဲ။ တစ္ဖက္ကေတာ့ လက္နက္ခ်သြားၿပီ..Park Sunghoonပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ထင္ေတာ့ထင္မိတယ္ Sunghoonကို Minhoစိတ္ဝင္စားေနမယ္လို႔ေလ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မုန္းတဲ့လူ မတည့္တဲ့လူကို အဲ့ဒီေလာက္ႀကီးလိုက္ၿပီးဂ႐ုတစိုက္လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့လူမွမရွိတာ။
"အဲ့ဒါဆို Sunghoonကို မင္းကႀကိဳက္ေနတာေပါ့"
"အင္း... Sunghoonကငါ့ကို ျပန္မႀကိဳက္ေလာက္ဘူးေနာ္"
"ျပန္ႀကိဳက္မွာပါ"
Sunghoonကို စိတ္ဝင္စားမိတာေတာ့ အေတာ္ၾကာပါၿပီ။ ကိုယ္နဲ႕သူကမတည့္ၾကေတာ့ မေျပာရဲလို႔သာၿငိမ္ခဲ့ရတာေလ။ ေနာက္ဆုံးအရဲစြန့္ၿပီး တျခားလူကတစ္ဆင့္ ရည္းစားစာကို Sunghoon Lockerထဲထည့္ခိုင္းခဲ့တာ။ အဲ့ဒါကိုေတာင္ Sunghoonကအေၾကာင္းမျပန္ေတာ့ မႀကိဳက္လို႔ဘာမွျပန္မေျပာတာလို႔ထင္ၿပီး ကိုယ္လည္းမသိခ်င္ေယာင္ပဲဆက္ေနထားတာေပါ့။ တကယ္အမွန္က် Kim Taehyung lockerထဲရည္းစားစာက ေရာက္သြားတာတဲ့။ ဟူးးး ကံၾကမၼာကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား Locker မွားထည္ံ့တဲ့ ဟိုေကာင္ေတြကိုပဲအျပစ္တင္ရမလားေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။
Sunghoonတစ္ေယာက္တည္း ထမင္းထိုင္စားေနရတယ္။ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ့ Kim Taehyungကေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ Minhoတို႔နဲ႕အတူတူထိုင္စားေနတယ္။ Taehyungက တမင္အ႐ြဲ႕တိုက္ေနတာသိေပမဲ့ အျမင္ကတ္အ႐ြဲ႕ျပန္တိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္လည္းထိန္းမရတာေတာ့အမွန္ပဲ။ အႀကံစည္စဖို႔ အတြက္ ဆရာJungkookရွိတဲ့ နားေနခန္းသို႔ဦးတည္လိုက္တယ္။
ဒီအခ်ိန္က ေန႕လည္စာအစားစာခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဆရာJungkookကသူ႕နားေနခန္းမွာရွိေနမယ္ဆိုတာ အေသခ်ာပဲ။
ဆရာJungkookနားေနခန္းေရွ႕ေရာက္မွ ေၾကာက္ဒူးကတုန္တာတယ္။ အစီအစဥ္ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔က ဆရာJungkookက အဓိကေသာ့ခ်က္ဆိုေတာ့လည္း အရဲစြန့္ၿပီးလုပ္ရေတာ့မည္။ တံခါးကိုေခါက္လိုက္ေတာ့ အထဲက ဝင္ခဲ့ဆိုတဲ့ဆရာJungkookအသံကထြက္လာသည္။
"ဆရာJungkook"
Jungkookတံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့ အစက တန္းခြဲDကို အိမ္စာလာထပ္ခိုင္းထားတာမလို႔ တန္းခြဲDကေက်ာင္းသားေတြလို႔ထင္ေနတာျဖစ္ေပမဲ့ ဝင္လာတာက Taehyungရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနသည္။
"ေအာ Sunghoon.. ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"ေျပာလို႔အဆင္ေျပမလားေတာ့ မသိေပမဲ့.."
"အယ္ ေျပာပါဘာမွမေၾကာက္နဲ႕"
ေျပာမည့္အေရးကို တြန့္ဆုတ္တြန့္ဆုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ Sunghoonဆိုတဲ့ေက်ာင္းသားကို မေၾကာက္ဖို႔ေျပာရေသးသည္။ ေျပာမွာကအေရးႀကီးကိစၥျဖစ္မယ္ထင္ပါ့.. ပါးစပ္ကေတာင္ထုတ္ေျပာဖို႔ဝန္ေလးေနတယ္ဆိုေတာ့ေလ။
"ဆရာက Taehyungကိုႀကိဳက္ေနတာမလား..အဲ့ဒါေၾကာင့္ Taehyungအေၾကာင္းသိသင့္တယ္ထင္လို႔ ေျပာျပမလို႔"
Sunghoonဆိုတဲ့ေက်ာင္းသားက ခုခ်ိန္ထိKim Taehyungကို ကိုယ္ႀကိဳက္ေနတယ္လို႔ထင္ေနပုံပါပဲ။ Taehyungကလည္း ခုခ်ိန္ထိမရွင္းျပရေသးဘူးထင္တယ္။ Kim Taehyungအေၾကာင္းသိသင့္တယ္ဆိုၿပီး လာေျပာေတာ့ စိတ္ေတာ့ဝင္စားသြားသည္။ Kim Taehyungမွာကိုယ္မသိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအမ်ားႀကီးရွိမွာအေသအခ်ာပဲ။
"အင္းေျပာျပေလ"
"Taehyungကေလ ခုတစ္ေလာေျခလွမ္းေတြပ်က္ေနတယ္သိလား"
"ဟင္ ဟုတ္လား ဘယ္လိုပ်က္တာလဲ"
"သူ႕ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႕ေလွ်ာက္သြားေနတယ္သိလား"
"ဘာ? "
ဘာလဲ Kim Taehyungကဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ။ ဟိုတစ္ေန႕ကက် ဆရာကြၽန္ေတာ္နဲ႕တြဲခ်င္ရင္ Yeahလို႔ပဲေျပာ႐ုံပဲလို႔ေျပာသြားၿပီေတာ့။ ခုေခတ္ကေလးေတြမ်ား ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက kim Taehyungစကားကို မ်က္ႏွာေတြပူၿပီးရွက္သလိုျဖစ္ခဲ့မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္အျပစ္တင္မိလာသည္။
"ဆရာမယုံဘူးဆို ခုလိုက္ၾကည့္လိုက္ပါ့လား..ကန္တင္းမွာထိုင္ေနတယ္"
"မလိုက္ေတာ့ပါဘူး "
"လ္ိုက္ခဲ့ပါ ဆရာကလည္း..Kim Taehyungကို မပ်က္စီးေအာင္အုပ္ထိန္းေပးရမဲ့ထဲ ဆရာလည္းပါတာပဲေလေနာ္""
Sunghoonရဲ႕ အစီအစဥ္ကေအာင္ျမင္လုနီးပါးျဖစ္ေနၿပီ။ ခုတစ္ေလာ Kim Taehyungက ဆရာJungkookကိုႀကိဳက္ေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြကအေတာ္သိသာလာတယ္။ ဆရာJungkookတမင္အထင္လြဲေအာင္ လုပ္တဲ့အစီအစဥ္ေလးကို ေသခ်ာအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနရတယ္။
Jungkookလည္း Sunghoonေျပာတဲ့စကားကိုလက္ခံၿပီး ကန္တင္းကိုလိုက္လာလိုက္သည္။
"ဆရာ ဟ္ိုမွာ Taehyungနဲ႕ဟိုေကာင္ေလး"
Sunghoonေျပာတဲ့ဝိုင္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ Taehyungနဲ႕အတူထိုင္ေနတဲ့ေကာင္းေလးေတြ။ ဘယ္ကေကာင္ေလးေတြလည္းေတာ့မသိဘူး။ အဲ့ဒီထဲကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မွတ္မိသည္။ ဟိုတစ္ေလာက Taehyungနဲ႕အတူတြဲေလွ်ာက္လာတဲ့ေကာင္ေလးေလ။ Taehyungက အဲ့ဒီ်ကာင္ေလးနဲ႕တြဲေနၿပီလားဆိုတဲ့အေတြးႀကီးဝင္လာမိေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲကဟာတာတာႀကီးျဖစ္သြားတယ္။ ဆုံးရႈံးရမွာကိုေၾကာက္ေနမိတယ္.. Taehyungကိုမပိုင္ဆိုင္ေပမဲ့ ဆုံးရႈံးမွာကိုေတာ့ ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ဒီခံစားခ်က္ႀကီးက ဘယ္လိုႀကီးလဲ။ Kim Taehyungကိုသေဘာက်ေနမိတာလား?
Taehyungတို႔ထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ အစားကိုငုံ႕စားေနတဲ့ Kim Taehyungကေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ သူရဲ႕အၾကည့္နဲ႕ကိုယ့္ရဲ႕အၾကည့္စုံသြားတယ္။ မ်က္ဝန္းညိုေတြက အေတာ္ကိုေလးနက္လွပတာပဲ။အၾကည့္ခ်င္းစုံမိတဲ့အခိုက္ စကၠန့္ေတြရပ္တန့္သြားသလိုပင္။
"Taehyung... ကိုယ္နဲ႕ခဏလိုက္ခဲ့အုံး"
"အာဟုတ္"
Taehyungကိုယ့္ဘာသာမုန့္ထိုင္စားေနတုန္း ဆရာJungkookက ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕နဲ႕ခဏလိုက္ခဲ့ပါအုံးတဲ့။ ဘာကိစၥမ်ားျဖစ္တာလဲေတာ့မသိေပမဲ့ အေရွ႕ကထြက္သြားႏွင့္ၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာjungkookေနာက္ကိုခပ္ျမန္ျမန္လိုပ္သြားရတယ္။ ကန္တင္းကထြက္လာၿပီး လူလြတ္တဲ့ေနရာမွာရပ္သြားတဲ့ဆရာJungkookေၾကာင့္ ကိုယ္ပါလိုက္ရပ္လိုက္ရတယ္။ လူမရွိဘဲလူရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနရတဲ့ခံစားခ်က္က ရင္ကိုအဆမတန္ခုန္ေစသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔ ဒီကိုေခၚလာတာလဲဆရာ"
ဘာစကားမွမေျပာဘဲရပ္ေနေတာ့ Taehyungပဲစကားစလိုက္ရတယ္။
"ဟိုတစ္ေန႕ကကိစၥကို ညက်အေျဖေျပာျပမယ္"
"ဘယ္ကိစၥ? တြဲဖို႔ကိစၥလား!!!!"
"အင္း"
တကယ္ဆရာJungkookက အေျဖျပန္ေပးေတာ့မွာပဲ။ ဝိုး တစ္ေန႕ေတာ့ အေျဖေပးလာမယ္လို႔ထင္ထားေပမဲ့ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္နဲ႕ေပးလာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားမိတာေတာ့မွန္ပါသည္။ ဆရာJungkookက အဲ့ဒီစကားေျပာၿပီးတန္းထြက္သြားေတာ့သည္။
Jungkookဘာလို႔ ဒီစကားထြက္သြားမိတာလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းမသိေတာ့..။ အေတြးထဲတြင္ KimTaehyungကိုတျခားလူပိုင္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးကအလြန္ႀကီးစိုးေနတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ Kim Taehyungကို ကိုယ္ကလြဲၿပီးတျခားလူနဲ႕ပတ္သတ္တာကိုမႀကိဳက္မိတာေတာ့အမွန္ပဲ။
ကန္တင္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့ Sunghoonကေတာ့ Taehyungအဆူခံေနရၿပီဆိုတဲ့အေတြးေၾကာင့္ စခြီးထေနေတာ့တယ္။
#bliawnk
#taekook
#kookv