ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ပုံစံနဲ့ သိုင်းကွက်တွေနင်းကာကျောင်းအပြင်ကိုထွက်ဖို့ပြင်နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်
ထိုကောင်လေးရဲ့နောက်မှာတော့ သူ့ကိုနောက်ယောင်ခံကာကျောင်းအပြင်ကိုလိုက်ထွက်ဖို့ပြင်နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ပါရှိနေ၏ ။
အရှေ့ကနေခိုးထွက်လာတဲ့ကောင်လေးမှာအုတ်နံရံကိုအခတ်အခဲမရှိခုန်တက်သွားနိုင်ပေမယ့် နောက်ကကောင်လေးကတော့တောက်တဲလေးအလား ကြိုးစားပန်းစားကိုတွယ်တက်နေရသည်။
" အားရှ်...အုတ်နံရံတွေကိုအမြင့်ကြီးဆောက်ရမယ်လို့ဘယ်ကောင်စတီထွင်ခဲ့တာလဲ! "
သူ့အရပ်ထက်ပိုမြင့်နေတဲ့အုတ်နံရံကိုခြေကုန်လက်ပန်းကျအောင်တွယ်တက်လာပြီးနောက်ရှိသမျှအားတွေဟာလဲကုန်လုမတက်
အရင်လိုကူညီပေးမဲ့ဂျွန်ဂျောင်ကုကလည်းသူခိုးလိုက်လာတာမသိတဲ့အပြင် အော်ခေါ်လိုက်ရင်လဲသူ့အကြံတွေသိသွားမှာဆိုးတာကြောင့်သူ့အားအင်တွေကိုဒီလိုအသုံးချလိုက်ရခြင်းသာ
သူ့လူဆိုးကောင်နောက်ကိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့လိုက်ချောင်းရာကနေ လူဆိုးကောင်သွားသည့်နေရာမှာ လူခြေတိတ်တဲ့အိမ်ပြတ်ကြီးမှန်းသိလိုက်ရ၏
အရင်က ထိုအိမ်ကြီးရှေ့ရောက်ရင်တောင်
ဖနှောက်နဲ့တင်ပါးတစ်သားတည်းကျအောင်လစ်ပြေးတဲ့သူက လူဆိုးကောင်ရှိတယ်ဆိုတဲ့အသိလေးနဲ့တင် တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိဘဲဝင်လာမိသည်။
ဂျွန်ဂျောင်ကုကထိုနေရာကိုဘာလာလုပ်သလဲဆိုတာအရမ်းတွေသိချင်နေတာမလို့အုံးနှောက်ကိုအလုပ်ပေးရင်းခြေလှမ်းတွေကစပ်စုချင်စိတ်အပြည့်
" ဆိုပါအုံးဘောင်ချာရှင်းချင်တယ်ဆိုတာလေး"
" ငါတို့ကိုခွေးဖြစ်အောင်လုပ်သွားတဲ့ကိစလေးမှတ်မိတယ်မလား ။ မြို့တော်ဝန်သားဆိုလဲစောက်ဂရုမစိုက်ဘူး အကြွေးရှိရင်တော့ဆပ်ရမယ်လေ"
အကွယ်ကနေခိုးနားထောင်နေတာမလို့ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့နောက်ကျောကိုသာတစ်စွန်းတစ်စမြင်နေရပြီး နောက်တစ်ကောင်ကိုတော့အသံဘဲကြားနေရသည်။
သူနဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ကတည်းက ရန်မဖြစ်ဖြစ်အကြိမ်ကြိမ်မှာထားတာကို ဒင်းကသူ့နောက်ကွယ်မှာချိန်းပွဲတွေလုပ်နေသလားတွေးမိတော့ အူတွေယားလာသည်။
"ရား...ဂျွန်ဂျောင်ကု မင်းကိုငါရန်မဖြစ်ဖို့ပြောထားတယ်မလား "
" ဟမ်! ...မျက်မှန်လေးကဘလို__ အ့နာ...နာတယ်မျက်မှန်လေးရဲ့ ကိုယ့်ကိုလွှတ်ပေးပါအုံး "
သူ့ကိုတောင်လိမ်ပြီးရန်ဖြစ်ဖို့ကိစကိုအကွက်ချကာလစ်ထွက်သွားတာမလို့ထိုကောင်ကိုအမှုန့်ကျိတ်ချင်စိတ်ကတစ်ဖွားဖွား
စိတ်ထဲဒေါသထွက်နေတဲ့စိတ်သာနေရာယူထားတော့
ဂျွန်ဂျောင်ကုနားရွက်တစ်ဖက်ကိုခပ်နာနာဆွဲနေရင်း ဘေးနားကအကောင်တွေဆီသတိရောက်တော့မှ ဂန်ယူတို့အဖွဲ့မှန်းသိလိုက်၏
နှစ်အတော်ကြာတဲ့အထိသူ့အပေါ်Bullyလုပ်လာတဲ့အဖွဲ့မလို့ ကြောက်စိတ်ကအခုချိန်ထဲအသဲထဲစွဲနေဆဲသာ
ထိုကောင်တွေရှေ့မှာသူ့ရဲ့အားနည်းတဲ့ပုံစံကိုဘယ်တော့မှမပြချင်တာမလို့ ဂျောင်ကုအကျီစကိုဆုပ်ထားရင်းဂျောင်ကုနောက်မှာပုံကွယ်နေမိတယ်
" ဝါး... လယ်သမားသားက တကယ့်အကောင်ကြီးကိုကပ်ထားနိုင်တာဘဲ ။
ငါတို့ထယ်ယောင်းဂီကသေချာကိုသိမ်းသွင်းထားတာနေမယ်အဖေ့အာဏာသုံးပြီးငါတို့ကိုကျောင်းထုတ်ခိုင်းလောက်တဲ့အထိလေ"
ရန်ပွဲရဲ့အစက သူ့ကြောင့်မှန်းသိတဲ့အခါ အားနာနေဟန်မျက်ဝန်းတွေနဲ့မော့ကြည့်လာသည်။ သူကိုယ်တိုင်မျက်မှန်လေးကိုကာကွယ်ပေးချင်ခဲ့တာမလို့အဲ့အကြည့်ကိုသူမနှစ်မြို့ဘူး။
" အော..ဒီတစ်ခါအဖေ့အာဏာမပါဘဲကစားကြည့်မလားလို့လေ "
စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိတဲ့လူဆိုးကောင်က ဂန်ယူယူ့မျက်နှာကိုစထိုးပြီးရန်ပွဲကိုစတင်လိုက်သည်
ငါးယောက်တစ်ယောက်ဆိုပေမယ့်ဂျွန်ဂျောင်ကုက သူဝင်ပါစရာမလိုတဲ့အထိရနိဖြစ်တဲ့နေရာမှာကျွမ်းကျင်တာ
အထိနာသွားတဲ့ဂန်ယူကိုခနမှောက်သိပ်လိုက်ရင်း သူ့နောက်လိုက်ခွေးတွေကိုတစ်ကောင်ချင်းဆီစနွှာတော့သည်။ အဖေ့အာဏာထက်ဒီကောင့်လက်သီးကပိုထိရောက်တာသိလောက်ပြီလို့ထင်တာဘဲ
" ဘလိုလဲမင်းအဖေရဲ့လက်သံက မင်းတို့အဖိုးထက်ပိုထိရောက်တယ်မလား ခွေးတွေလိုမျိုးအုပ်စုလိုက်မကိုက်နဲ့ဖေ့သားလေး"
သူထိုးထားလို့ဖူးယောင်နေတဲ့ဂန်ယူ့မျက်နှာကို ခပ်စက်စက်ရိုက်ရင်းအသိစိတ်ဝင်လာအောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်
ကွဲပြဲနေတဲ့အနာတွေပေါ်မှဆင့်ရိုက်တာကြောင့်ဂန်ယူတို့အဖွဲ့အသံတောင်မထွက်ရဲ
သွေးပေါင်ချိန်ချင်ရင်လဲ ဒီကောင်ကဘလိုလူမျိုးလဲဆိုတာသိရမှာပေါ့ ဝမ်းနည်းစရာဘဲ
" ဘလိုလဲနောက်ကခိုးလိုက်လာရတဲ့ခံစားချက်"
" ဘာလဲမင်းကငါ့ကိုပြန်ပြီးစိတ်ဆိုးဖို့ပြင်နေတာလားဂျွန်ဂျောင်ကု!.. တကယ်ဆိုငါကစိတ်ဆိုးရမှာလေ ငါ့ကိုလိမ်ရတာပျော်ရဲ့လား"
.
ဂျွန်ဂျောင်ကုဘာကောင်ကြီးဘဲဖြစ်နေပါစေသူမကြောက်ဘူး သူနဲ့ရှိရင်ဂျွန်ဂျောင်ကုကသူ့ချစ်သူကောင်လေးတစ်ယောက်ပဲ
" မဆိုးစမ်းနဲ့မျက်မှန်လေး ကိုယ်မင်းနဲ့စကားမများချင်ဘူး ဒီရက်ပိုင်းထဲကိုယ့်ကိုဂရုစိုက်ပေးပါ "
မျက်နှာမကောင်းတဲ့ဂျောင်ကုပုံကသူ့အပြစ်တင်ချင်စိတ်တွေဖျောက်ဖျက်ပြစ်လိုက်သလို စိုးရိမ်စိတ်တွေကဝင်ရောက်လို့လာသည်။
သူနဲ့အတူရှိလာတဲ့ကာလတစ်လျှောက်ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့ပြောင်ချော်ချော်မျက်နှာကိုသာမြင်ဖူးပြီးဒီနေ့လိုလေးလေးနက်နက်တွေးနေတဲ့ပုံစံကမြင်ရခဲတာ ။
ညိုးနွမ်းနေတဲ့လူဆိုးကောင်မျက်နှာကိုအုပ်မိုးကာ နဖူးပြင်ဖွေးဖွေးကိုအမြတ်တနိုးနမ်းရှိုက်ရင်း သူ့အနမ်းတွေနဲ့ကုစား၏
" ငါ့ကိုပြောပြချင်သလားJeon ။ မင်းဘာတွေခံစားနေရလဲဆိုတာကိုလေ "
" ကိုယ့်ကိုစိတ်ရင်းနဲ့ချစ်ခဲ့တာလားထယ် ကိုသေချာချင်လို့ပါ "
" ချစ်တာပေါ့မင်းကငါ့ရဲ့အချစ်ဦးလေးJeonရယ်"
သူပြောတော့ဂျွန်ကခပ်ရေးရေးပြုံးသည်
စိတ်ချသွားတဲ့ဂျွန့်အပြုံးမျိုးကိုသူနားမလည်
သူသိတာဂျွန့်မျက်ဝန်းတွေကသိပ်ဝမ်းနည်းနေတယ်ဆိုတာဘဲ
" ကိုယ့်ကိုစောင့်နေမယ်မလား...ကိုယ်ပြန်လာခဲ့မှာမလို့စောင့်နေပေးပါထယ် "
" မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲဂျွန် ငါနားမလည်ဘူး ။ ငါ့ကိုမနာက်ပါနဲ့ဂျွန်ရယ်ငါမင်းကိုစိတ်ဆိုးမှာနော် "
" ကိုယ်Franceကိုပြန်ရမယ်ထင်တယ် ဒါပေမယ့်ကိုယ်သေချာပေါက်ပြန်လာမှာမလို့စောင့်နေပေးပါထယ် ကိုယ်တောင်းဆိုတာပါ "
ရင်ထဲတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖြစ်လာပေမယ့်ဝမ်းနည်းတဲ့စိတ်တွေကိုအတက်နိုင်ဆုံးဖြေဖျောက်ကာ ဂျွန့်အတွက်သူပြုံးပြမိ၏
ချစ်ရသူမျက်နှာညိုးရင်ဘလိုနေသလဲဆိုတဲ့ခံစားချက်ကိုသူကောင်းကောင်းသိနှင့်နေပြီ
" စောင့်မှာပေါ့Jeonရဲ့ ငါစောင့်ရမှာပေါ့ ။
ဘယ်နေ့လဲဂျွန် ဒါလေးကိုတော့ငါသိရပါစေ "
" နောက်နှစ်ရက်နေရင် "
မဝေးတော့တဲ့ခွဲခွာမှု့က သူ့ထံရုတ်ချည်းဝင်ရောက်လာတာ....အံ့သြခြင်းများစွာနဲ့သူကတော့ အော်တစ်လုံးကလွဲရင်ကျန်တာပြောမထွက်တဲ့အထိပါဘဲ
ဆိုးလိုက်တာJeonက ငါ့ကိုလိမ်ရက်တယ်
ဘယ်အချိန်ထိဖုံးကွယ်ပြီးငါ့ကိုအရူးလုပ်ဖို့စိတ်ကူးရှိသလဲဂျွန် ။
ခွဲခွာခြင်းတစ်ကိုဦးတည်တဲ့အိမ်ပြန်လမ်းလေးက တိုသည်
အရင်ကရီမောခဲ့တဲ့လမ်းလေးဟာ အခုတော့တိတ်ဆိတ်နေပုံကာရင်ထဲတင်းကျပ်ကျပ်ရယ်
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဘာစကားမှမဆိုသည့်တိုင်ရင်ထဲမှာတော့ကြောက်ရွံ့ခြင်းတွေသာချယ်လှယ်ရင်း အိမ်ပြန်လမ်းလေးကအထီးကျန်လိုက်ပုံများ။
ငါတို့မနေ့ကအထိပျော်နေသေးတယ်မလားJeon ။ အတူတူရယ်မောပြီး အတူတူစနောက်ခဲ့ကြသေးတယ် ။
ချစ်ရသူကိုအပြစ်မဆိုချင်တဲ့အခါ မမြင်ရတဲ့ကံကြမာကြီးကိုသာအပြစ်ဖို့တက်တဲ့သူတစ်ချို့
ငါကတော့ကံကြမာကိုမယုံဘူးJeon အချစ်ဦးနဲ့ဝေးကြတဲ့ဝမ်းနည်းစရာပုံပြင်တွေကိုရောပေါ့
_____________________________
ရပ်တန့်ထားလို့မရနိုင်တဲ့အချိန်တွေဟာတရိပ်ရိပ်ကုန်ဆုံးရင်းလွမ်းမဲ့ရက်တွေကသူ့ဆီရောက်နှင့်နေပြီ
တကယ်လို့များသာအချိန်တွေကိုလှည့်နိုင်ခွင့်ရှိရင် ရာသီတွေနာရီတွေကိုကျော်ဖြတ်ပြီးချစ်သူရှိတဲ့အချိန်ကိုလှည့်ပြစ်ချင်သည်။
ငါဘလိုစိတ်နဲ့များမင်းကိုနှုတ်ဆက်ရပါ့မလဲဂျွန်
" ယူဂျင်း ဂျောင်ကုရောက်မလာသေးတာလား "
" ဂျောင်ကုလား? ...အောခုနကလေးတင်ကျောင်းထွက်စာလာယူပြီးပြန်သွားပြီလေ မင်းကိုတောင်စာတစ်ဆောင်ပေးခိုင်းလိုက်သေးတယ် ခန "
ယူဂျင်းရဲ့ကျောင်းလွယ်အိတ်ထဲမှထွက်လာတဲ့စာရွက်လှလှလေးကိုကိုင်ရင်းသူ့မျက်ရည်တွေဝဲလာမိသည်။
ငါ့ကိုမနှုတ်ဆက်ဘဲထွက်သွားတာမျိုးတော့မဟုတ်ဘူးမလား ။
အပြာနုရောင်စာရွက်လှလှလေးပေါ်မှာစီရီထားတဲ့လက်ရေးတွေကဝိုင်းစက်စက်
သူ့ကိုစောင့်နေဖို့နဲ့ပြန်စာတွေရေးပေးဖို့မှာရင်းနှုတ်ဆက်တာမျိုးမလုပ်ခဲ့တဲ့အတွက်အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်ကြောင်းရေးဖွဲ့ထားသည်။
သူ့ကိုအလွမ်းဖြေစရာနှုတ်ဆက်အနမ်းလေးတောင်မပေးခဲ့တဲ့အပြင်မျက်နှာလေးတောင်ငေးကြည့်ခွင့်မပေးတဲ့လူဆိုးကောင်ကိုစိတ်တိုစွာဘဲ စက်ဘီးစုတ်လေးကိုဆွဲကာအရူးတစ်ယောက်လိုပြေးလိုက်မိ၏
ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ပါစေတော့လေသူဂျောင်ကုမျက်နှာကိုမတွေ့လိုက်ရရင်ဖြေသာမှာမဟုတ်ဘူး။
" ဟေး!...ထယ်ယောင်း! နင်အတန်းမတက်တော့ဘူလား "
သူမေးတာကိုတောင်မကြားနိုင်တော့တဲ့ထယ်ယောင်းကျောပြင်ကကမှုံပြပြသာ
မျက်ရည်တွေရစ်သိုင်းနေတဲ့မျက်ဝန်းညိုတွေကပြိုတော့မဲ့မိုးလိုမျိုးအုံ့မှိုင်းရင်းစီးနေကြစက်ဘီးလေးကိုအမြန်နင်းကာထွက်သွားပုံကစိတ်ထဲနေလို့မကောင်း။
" ဘာဖြစ်သွားတာပါ့လိမ့်....အာ သူ့သူငယ်ချင်းဂျွန်ဂျောင်ကုကြောင့်ထင်တယ် ဟူး...စိတ်မကောင်းစရာဘဲ "
__________
" ရား...ဂျွန်ဂျောင်ကု မုန်းစရာကောင်းတဲ့ကောင် "
အချိန်မဟုတ်ရွာတဲ့မိုးစက်တွေကသူ့အပေါ်အလုအယက်စိုစွတ်စေရင်း
မငိုဘဲတင်းထားတဲ့မျက်ရည်တွေကြောင့်သူ့မျက်လုံးကနီရဲလို့နေသည်။
ရှင်းလင်းနေတဲ့လမ်းမထက်မှာတစ်ယောက်တည်းနင်းလာတဲ့စက်ဘီးလေးကယိုင်နဲ့နဲ့
အရင်လိုသူ့စက်ဘီးနောက်ခုံပေါ်တွယ်ကပ်ကာလိုက်လာတက်တဲ့လူဆိုးကောင်မရှိတော့တဲ့အခါပေါ့ပါးနေတဲ့စက်ဘီးကအလိုမကျစရာပင်။
" အ့...နာလိုက်တာ "
ထားခဲ့ရက်တဲ့ထိုကောင့်မျက်နှာကိုတွေ့မြင်ချင်စိတ်က သူ့ကိုမမောပန်းစေပေမယ့် သူ့စက်ဘီးဟောင်းလေးကိုတော့သက်ရောက်မှု့မရှိပုံပေါ်သည်
စိုးရိမ်စိတ်တွေကြောင့်ပုံမှန်ထက်ပိုအရှိန်တင်တဲ့အခါဟောင်းနေပြီဖြစ်တဲ့သူ့စက်ဘီးလေးကရုန်းကန်နိုင်ခြင်းမရှိတော့ဘဲ သူပါပြစ်လဲသွားတော့သည်။
စက်ဘီးမှောက်တဲ့အရှိန်ကပြင်းတဲ့အခါသူ့ခြေထောက်ဟာကြမ်းတမ်းတဲ့မြေပြင်နဲ့ထိခိုက်မိပြီးပေါက်ပြဲကုန်၏
ဒတောင်စစ်တစ်ချို့ပါထိခိုက်သွားပေမယ့်ခြေထောက်ကဒဏ်ရာဟာထမရတဲ့အထိစုတ်ပြဲသွားတာ
သွေးထွက်နေတဲ့ခြေထောက်က သူ့ရင်ထဲကခံစားချက်တွေလောက်မပျင်းပြတာကြောင့်လစ်လျှူရှု့ရင်း ထော့နဲ့ နဲ့ဘဲအိမ်ကိုပြန်လျှောက်လာသည်။
မိုးရေတွေစိုပြီးဒဏ်ရာတွေပါရလာတဲ့သူ့ကိုရန်ဖြစ်လာတယ်အထင်နဲ့အဖိုးကဆူပူ၏
သူ့နားထဲလဲအဖိုးဆူသံတွေပါမကြားရတော့ဘဲ ဆူညံနေတဲ့မိုးရေသံတွေသာနေရာယူသည်
မိုးမဆိုအောင်သေချာသိမ်းလာတဲ့ စာရွက်အပြာရောင်လေးကိုကိုင်ကာသူ့ဦးတည်ရာကခံစားချက်တွေဖွင့်ဟနိုင်မဲ့သူ့အခန်းငယ်ဆီ
ဖြေးညှင်းတဲ့အခန်းတံခါးပိတ်သံပြီးနောက်သူဟာကြမ်းပြင်ပေါ်အရုပ်ကြိုးပြတ်ပြိုလဲသွားရင်း အဓိပယ်မဲ့စွာစာရွက်အပြာရောင်လေးကိုကြည့်ပြီးမျက်ရည်တွေကအတားအစီမဲ့စွာ
" စောင့်နေမှာမလို့....ငါစောင့်နေမှာမလို့ပြန်
လာခဲ့ပါဂျွန်...ပုံပြင်တွေကမှားနေကြောင်းငါသက်သေပြချင်တယ်"
ရှေ့ဆက်ရမဲ့ရက်တွေကချစ်ရသူမရှိတဲ့အခါအကျဥ်းတန်သည်။ နေမြင့်လေအရူးရင့်လေဆိုတဲ့စကားကသူ့အတွက်ထိရောက်မနေဘဲအချိန်ကြာလေအရူးရင့်လေဖြစ်လို့လာတာ ။
အချစ်ဦးကလေပြေလိုဘဲတဲ့ ဒီစကားကပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရတဲ့သူတွေအတွက်ဘဲမှန်တယ်သူ့အတွက်တော့..ဂျွန်ကလေပြေလေးဆိုရင်လဲ မင်းကိုဖမ်းနိုင်တဲ့တစ်ခါသုံးအိတ်ကလေးက ငါဘဲဂျွန် ။
____________________________
ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ပုံစံနဲ႕ သိုင္းကြက္ေတြနင္းကာေက်ာင္းအျပင္ကိုထြက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕ကိုေနာက္ေယာင္ခံကာေက်ာင္းအျပင္ကိုလိုက္ထြက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါရွိေန၏ ။
အေရွ႕ကေနခိုးထြက္လာတဲ့ေကာင္ေလးမွာအုတ္နံရံကိုအခတ္အခဲမရွိခုန္တက္သြားနိုင္ေပမယ့္ ေနာက္ကေကာင္ေလးကေတာ့ေတာက္တဲေလးအလား ႀကိဳးစားပန္းစားကိုတြယ္တက္ေနရသည္။
" အားရွ္...အုတ္နံရံေတြကိုအျမင့္ႀကီးေဆာက္ရမယ္လို႔ဘယ္ေကာင္စတီထြင္ခဲ့တာလဲ! "
.
.
.
သူ႕အရပ္ထက္ပိုျမင့္ေနတဲ့အုတ္နံရံကိုေျခကုန္လက္ပန္းက်ေအာင္တြယ္တက္လာၿပီးေနာက္ရွိသမွ်အားေတြဟာလဲကုန္လုမတက္
အရင္လိုကူညီေပးမဲ့ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကလည္းသူခိုးလိုက္လာတာမသိတဲ့အျပင္ ေအာ္ေခၚလိုက္ရင္လဲသူ႕အႀကံေတြသိသြားမွာဆိုးတာေၾကာင့္သူ႕အားအင္ေတြကိုဒီလိုအသုံးခ်လိဳက္ရျခင္းသာ
.
.
.
သူ႕လူဆိုးေကာင္ေနာက္ကိုခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႕လိုက္ေခ်ာင္းရာကေန လူဆိုးေကာင္သြားသည့္ေနရာမွာ လူေျခတိတ္တဲ့အိမ္ျပတ္ႀကီးမွန္းသိလိုက္ရ၏
.
.
.
အရင္က ထိုအိမ္ႀကီးေရွ႕ေရာက္ရင္ေတာင္
ဖႏွောက္နဲ႕တင္ပါးတစ္သားတည္းက်ေအာင္လစ္ေျပးတဲ့သူက လူဆိုးေကာင္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အသိေလးနဲ႕တင္ တုန့္ဆိုင္းျခင္းမရွိဘဲဝင္လာမိသည္။
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကထိုေနရာကိုဘာလာလုပ္သလဲဆိုတာအရမ္းေတြသိခ်င္ေနတာမလို႔အုံးႏွောက္ကိုအလုပ္ေပးရင္းေျခလွမ္းေတြကစပ္စုခ်င္စိတ္အျပည့္
.
.
.
.
" ဆိုပါအုံးေဘာင္ခ်ာရွင္းခ်င္တယ္ဆိုတာေလး"
.
.
.
" ငါတို႔ကိုေခြးျဖစ္ေအာင္လုပ္သြားတဲ့ကိစေလးမွတ္မိတယ္မလား ။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္သားဆိုလဲေစာက္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး အေႂကြးရွိရင္ေတာ့ဆပ္ရမယ္ေလ"
.
.
.
အကြယ္ကေနခိုးနားေထာင္ေနတာမလို႔ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုသာတစ္စြန္းတစ္စျမင္ေနရၿပီး ေနာက္တစ္ေကာင္ကိုေတာ့အသံဘဲၾကားေနရသည္။
သူနဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ကတည္းက ရန္မျဖစ္ျဖစ္အႀကိမ္ႀကိမ္မွာထားတာကို ဒင္းကသူ႕ေနာက္ကြယ္မွာခ်ိန္းပြဲေတြလုပ္ေနသလားေတြးမိေတာ့ အူေတြယားလာသည္။
.
.
.
"ရား...ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု မင္းကိုငါရန္မျဖစ္ဖို႔ေျပာထားတယ္မလား "
.
.
" ဟမ္! ...မ်က္မွန္ေလးကဘလို__ အ့နာ...နာတယ္မ်က္မွန္ေလးရဲ႕ ကိုယ့္ကိုလႊတ္ေပးပါအုံး "
.
.
.
သူ႕ကိုေတာင္လိမ္ၿပီးရန္ျဖစ္ဖို႔ကိစကိုအကြက္ခ်ကာလစ္ထြက္သြားတာမလို႔ထိုေကာင္ကိုအမႈန့္က်ိတ္ခ်င္စိတ္ကတစ္ဖြားဖြား
စိတ္ထဲေဒါသထြက္ေနတဲ့စိတ္သာေနရာယူထားေတာ့
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနား႐ြက္တစ္ဖက္ကိုခပ္နာနာဆြဲေနရင္း ေဘးနားကအေကာင္ေတြဆီသတိေရာက္ေတာ့မွ ဂန္ယူတို႔အဖြဲ႕မွန္းသိလိုက္၏
ႏွစ္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိသူ႕အေပၚBullyလုပ္လာတဲ့အဖြဲ႕မလို႔ ေၾကာက္စိတ္ကအခုခ်ိန္ထဲအသဲထဲစြဲေနဆဲသာ
ထိုေကာင္ေတြေရွ႕မွာသူ႕ရဲ႕အားနည္းတဲ့ပုံစံကိုဘယ္ေတာ့မွမျပခ်င္တာမလို႔ ေဂ်ာင္ကုအက်ီစကိုဆုပ္ထားရင္းေဂ်ာင္ကုေနာက္မွာပုံကြယ္ေနမိတယ္
.
.
.
" ဝါး... လယ္သမားသားက တကယ့္အေကာင္ႀကီးကိုကပ္ထားနိုင္တာဘဲ ။
ငါတို႔ထယ္ေယာင္းဂီကေသခ်ာကိုသိမ္းသြင္းထားတာေနမယ္အေဖ့အာဏာသုံးၿပီးငါတို႔ကိုေက်ာင္းထုတ္ခိုင္းေလာက္တဲ့အထိေလ"
.
.
.
ရန္ပြဲရဲ႕အစက သူ႕ေၾကာင့္မွန္းသိတဲ့အခါ အားနာေနဟန္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လာသည္။ သူကိုယ္တိုင္မ်က္မွန္ေလးကိုကာကြယ္ေပးခ်င္ခဲ့တာမလို႔အဲ့အၾကည့္ကိုသူမႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး။
.
.
.
" ေအာ..ဒီတစ္ခါအေဖ့အာဏာမပါဘဲကစားၾကည့္မလားလို႔ေလ "
.
.
.
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိတဲ့လူဆိုးေကာင္က ဂန္ယူယူ႕မ်က္ႏွာကိုစထိုးၿပီးရန္ပြဲကိုစတင္လိုက္သည္
ငါးေယာက္တစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုက သူဝင္ပါစရာမလိုတဲ့အထိရနိျဖစ္တဲ့ေနရာမွာကြၽမ္းက်င္တာ
အထိနာသြားတဲ့ဂန္ယူကိုခနေမွာက္သိပ္လိုက္ရင္း သူ႕ေနာက္လိုက္ေခြးေတြကိုတစ္ေကာင္ခ်င္းဆီစႏႊာေတာ့သည္။ အေဖ့အာဏာထက္ဒီေကာင့္လက္သီးကပိုထိေရာက္တာသိေလာက္ၿပီလို႔ထင္တာဘဲ
.
.
" ဘလိုလဲမင္းအေဖရဲ႕လက္သံက မင္းတို႔အဖိုးထက္ပိုထိေရာက္တယ္မလား ေခြးေတြလိုမ်ိဳးအုပ္စုလိုက္မကိုက္နဲ႕ေဖ့သားေလး"
.
.
.
သူထိုးထားလို႔ဖူးေယာင္ေနတဲ့ဂန္ယူ႕မ်က္ႏွာကို ခပ္စက္စက္ရိုက္ရင္းအသိစိတ္ဝင္လာေအာင္လုပ္ေပးလိုက္သည္
ကြဲၿပဲေနတဲ့အနာေတြေပၚမွဆင့္ရိုက္တာေၾကာင့္ဂန္ယူတို႔အဖြဲ႕အသံေတာင္မထြက္ရဲ
ေသြးေပါင္ခ်ိန္ခ်င္ရင္လဲ ဒီေကာင္ကဘလိုလူမ်ိဳးလဲဆိုတာသိရမွာေပါ့ ဝမ္းနည္းစရာဘဲ
.
.
.
" ဘလိုလဲေနာက္ကခိုးလိုက္လာရတဲ့ခံစားခ်က္"
.
.
.
" ဘာလဲမင္းကငါ့ကိုျပန္ၿပီးစိတ္ဆိုးဖို႔ျပင္ေနတာလားဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု!.. တကယ္ဆိုငါကစိတ္ဆိုးရမွာေလ ငါ့ကိုလိမ္ရတာေပ်ာ္ရဲ႕လား"
.
.
.
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဘာေကာင္ႀကီးဘဲျဖစ္ေနပါေစသူမေၾကာက္ဘူး သူနဲ႕ရွိရင္ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကသူ႕ခ်စ္သူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ
.
.
.
" မဆိုးစမ္းနဲ႕မ်က္မွန္ေလး ကိုယ္မင္းနဲ႕စကားမမ်ားခ်င္ဘူး ဒီရက္ပိုင္းထဲကိုယ့္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါ "
.
.
.
မ်က္ႏွာမေကာင္းတဲ့ေဂ်ာင္ကုပုံကသူ႕အျပစ္တင္ခ်င္စိတ္ေတြေဖ်ာက္ဖ်က္ျပစ္လိုက္သလို စိုးရိမ္စိတ္ေတြကဝင္ေရာက္လို႔လာသည္။
သူနဲ႕အတူရွိလာတဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္မ်က္ႏွာကိုသာျမင္ဖူးၿပီးဒီေန႕လိုေလးေလးနက္နက္ေတြးေနတဲ့ပုံစံကျမင္ရခဲတာ ။
.
.
ညိုးႏြမ္းေနတဲ့လူဆိုးေကာင္မ်က္ႏွာကိုအုပ္မိုးကာ နဖူးျပင္ေဖြးေဖြးကိုအျမတ္တနိုးနမ္းရွိုက္ရင္း သူ႕အနမ္းေတြနဲ႕ကုစား၏
.
.
.
" ငါ့ကိုေျပာျပခ်င္သလားJeon ။ မင္းဘာေတြခံစားေနရလဲဆိုတာကိုေလ "
.
.
" ကိုယ့္ကိုစိတ္ရင္းနဲ႕ခ်စ္ခဲ့တာလားထယ္ ကိုေသခ်ာခ်င္လို႔ပါ "
.
.
.
" ခ်စ္တာေပါ့မင္းကငါ့ရဲ႕အခ်စ္ဦးေလးJeonရယ္"
.
.
.
သူေျပာေတာ့ဂြၽန္ကခပ္ေရးေရးၿပဳံးသည္
.
.
စိတ္ခ်သြားတဲ့ဂြၽန့္အၿပဳံးမ်ိဳးကိုသူနားမလည္
သူသိတာဂြၽန့္မ်က္ဝန္းေတြကသိပ္ဝမ္းနည္းေနတယ္ဆိုတာဘဲ
.
.
.
" ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနမယ္မလား...ကိုယ္ျပန္လာခဲ့မွာမလို႔ေစာင့္ေနေပးပါထယ္ "
.
.
.
" မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲဂြၽန္ ငါနားမလည္ဘူး ။ ငါ့ကိုမနာက္ပါနဲ႕ဂြၽန္ရယ္ငါမင္းကိုစိတ္ဆိုးမွာေနာ္ "
.
.
.
" ကိုယ္Franceကိုျပန္ရမယ္ထင္တယ္ ဒါေပမယ့္ကိုယ္ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမွာမလို႔ေစာင့္ေနေပးပါထယ္ ကိုယ္ေတာင္းဆိုတာပါ "
.
.
.
ရင္ထဲတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျဖစ္လာေပမယ့္ဝမ္းနည္းတဲ့စိတ္ေတြကိုအတက္နိုင္ဆုံးေျဖေဖ်ာက္ကာ ဂြၽန့္အတြက္သူၿပဳံးျပမိ၏
ခ်စ္ရသူမ်က္ႏွာညိုးရင္ဘလိုေနသလဲဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကိုသူေကာင္းေကာင္းသိႏွင့္ေနၿပီ
.
.
.
" ေစာင့္မွာေပါ့Jeonရဲ႕ ငါေစာင့္ရမွာေပါ့ ။
ဘယ္ေန႕လဲဂြၽန္ ဒါေလးကိုေတာ့ငါသိရပါေစ "
.
.
.
" ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ "
.
.
.
မေဝးေတာ့တဲ့ခြဲခြာမႈ႕က သူ႕ထံ႐ုတ္ခ်ည္းဝင္ေရာက္လာတာ....အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာနဲ႕သူကေတာ့ ေအာ္တစ္လုံးကလြဲရင္က်န္တာေျပာမထြက္တဲ့အထိပါဘဲ
ဆိုးလိုက္တာJeonက ငါ့ကိုလိမ္ရက္တယ္
ဘယ္အခ်ိန္ထိဖုံးကြယ္ၿပီးငါ့ကိုအ႐ူးလုပ္ဖို႔စိတ္ကူးရွိသလဲဂြၽန္ ။
.
.
.
ခြဲခြာျခင္းတစ္ကိုဦးတည္တဲ့အိမ္ျပန္လမ္းေလးက တိုသည္
အရင္ကရီေမာခဲ့တဲ့လမ္းေလးဟာ အခုေတာ့တိတ္ဆိတ္ေနပုံကာရင္ထဲတင္းက်ပ္က်ပ္ရယ္
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ဘာစကားမွမဆိုသည့္တိုင္ရင္ထဲမွာေတာ့ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းေတြသာခ်ယ္လွယ္ရင္း အိမ္ျပန္လမ္းေလးကအထီးက်န္လိုက္ပုံမ်ား။
.
.
.
ငါတို႔မေန႕ကအထိေပ်ာ္ေနေသးတယ္မလားJeon ။ အတူတူရယ္ေမာၿပီး အတူတူစေနာက္ခဲ့ၾကေသးတယ္ ။
ခ်စ္ရသူကိုအျပစ္မဆိုခ်င္တဲ့အခါ မျမင္ရတဲ့ကံၾကမာႀကီးကိုသာအျပစ္ဖို႔တက္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕
ငါကေတာ့ကံၾကမာကိုမယုံဘူးJeon အခ်စ္ဦးနဲ႕ေဝးၾကတဲ့ဝမ္းနည္းစရာပုံျပင္ေတြကိုေရာေပါ့
.
.
.
.
____________________________________
.
.
.
ရပ္တန့္ထားလို႔မရနိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာတရိပ္ရိပ္ကုန္ဆုံးရင္းလြမ္းမဲ့ရက္ေတြကသူ႕ဆီေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ
တကယ္လို႔မ်ားသာအခ်ိန္ေတြကိုလွည့္နိုင္ခြင့္ရွိရင္ ရာသီေတြနာရီေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးခ်စ္သူရွိတဲ့အခ်ိန္ကိုလွည့္ျပစ္ခ်င္သည္။
ငါဘလိုစိတ္နဲ႕မ်ားမင္းကိုႏႈတ္ဆက္ရပါ့မလဲဂြၽန္
.
.
.
" ယူဂ်င္း ေဂ်ာင္ကုေရာက္မလာေသးတာလား "
.
.
.
" ေဂ်ာင္ကုလား? ...ေအာခုနကေလးတင္ေက်ာင္းထြက္စာလာယူၿပီးျပန္သြားၿပီေလ မင္းကိုေတာင္စာတစ္ေဆာင္ေပးခိုင္းလိုက္ေသးတယ္ ခန "
.
.
.
ယူဂ်င္းရဲ႕ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲမွထြက္လာတဲ့စာ႐ြက္လွလွေလးကိုကိုင္ရင္းသူ႕မ်က္ရည္ေတြဝဲလာမိသည္။
ငါ့ကိုမႏႈတ္ဆက္ဘဲထြက္သြားတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား ။
.
.
.
.
အျပာႏုေရာင္စာ႐ြက္လွလွေလးေပၚမွာစီရီထားတဲ့လက္ေရးေတြကဝိုင္းစက္စက္
သူ႕ကိုေစာင့္ေနဖို႔နဲ႕ျပန္စာေတြေရးေပးဖို႔မွာရင္းႏႈတ္ဆက္တာမ်ိဳးမလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ေၾကာင္းေရးဖြဲ႕ထားသည္။
သူ႕ကိုအလြမ္းေျဖစရာႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးေတာင္မေပးခဲ့တဲ့အျပင္မ်က္ႏွာေလးေတာင္ေငးၾကည့္ခြင့္မေပးတဲ့လူဆိုးေကာင္ကိုစိတ္တိုစြာဘဲ စက္ဘီးစုတ္ေလးကိုဆြဲကာအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေျပးလိုက္မိ၏
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ပါေစေတာ့ေလသူေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာကိုမေတြ႕လိုက္ရရင္ေျဖသာမွာမဟုတ္ဘူး။
.
.
.
" ေဟး!...ထယ္ေယာင္း! နင္အတန္းမတက္ေတာ့ဘူလား "
.
.
.
သူေမးတာကိုေတာင္မၾကားနိုင္ေတာ့တဲ့ထယ္ေယာင္းေက်ာျပင္ကကမႈံျပျပသာ
မ်က္ရည္ေတြရစ္သိုင္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းညိုေတြကၿပိဳေတာ့မဲ့မိုးလိုမ်ိဳးအုံ႕မွိုင္းရင္းစီးေနၾကစက္ဘီးေလးကိုအျမန္နင္းကာထြက္သြားပုံကစိတ္ထဲေနလို႔မေကာင္း။
.
.
.
" ဘာျဖစ္သြားတာပါ့လိမ့္....အာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ထင္တယ္ ဟူး...စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ "
.
.
__________
" ရား...ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ေကာင္ "
.
.
အခ်ိန္မဟုတ္႐ြာတဲ့မိုးစက္ေတြကသူ႕အေပၚအလုအယက္စိုစြတ္ေစရင္း
မငိုဘဲတင္းထားတဲ့မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္သူ႕မ်က္လုံးကနီရဲလို႔ေနသည္။
ရွင္းလင္းေနတဲ့လမ္းမထက္မွာတစ္ေယာက္တည္းနင္းလာတဲ့စက္ဘီးေလးကယိုင္နဲ႕နဲ႕
အရင္လိုသူ႕စက္ဘီးေနာက္ခုံေပၚတြယ္ကပ္ကာလိုက္လာတက္တဲ့လူဆိုးေကာင္မရွိေတာ့တဲ့အခါေပါ့ပါးေနတဲ့စက္ဘီးကအလိုမက်စရာပင္။
.
.
.
" အ့...နာလိုက္တာ "
.
.
.
ထားခဲ့ရက္တဲ့ထိုေကာင့္မ်က္ႏွာကိုေတြ႕ျမင္ခ်င္စိတ္က သူ႕ကိုမေမာပန္းေစေပမယ့္ သူ႕စက္ဘီးေဟာင္းေလးကိုေတာ့သက္ေရာက္မႈ႕မရွိပုံေပၚသည္
စိုးရိမ္စိတ္ေတြေၾကာင့္ပုံမွန္ထက္ပိုအရွိန္တင္တဲ့အခါေဟာင္းေနၿပီျဖစ္တဲ့သူ႕စက္ဘီးေလးက႐ုန္းကန္နိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ သူပါျပစ္လဲသြားေတာ့သည္။
စက္ဘီးေမွာက္တဲ့အရွိန္ကျပင္းတဲ့အခါသူ႕ေျခေထာက္ဟာၾကမ္းတမ္းတဲ့ေျမျပင္နဲ႕ထိခိုက္မိၿပီးေပါက္ၿပဲကုန္၏
ဒေတာင္စစ္တစ္ခ်ိဳ႕ပါထိခိုက္သြားေပမယ့္ေျခေထာက္ကဒဏ္ရာဟာထမရတဲ့အထိစုတ္ၿပဲသြားတာ
.
.
.
ေသြးထြက္ေနတဲ့ေျခေထာက္က သူ႕ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြေလာက္မပ်င္းျပတာေၾကာင့္လစ္လ်ႉရႈ႕ရင္း ေထာ့နဲ႕ နဲ႕ဘဲအိမ္ကိုျပန္ေလွ်ာက္လာသည္။
မိုးေရေတြစိုၿပီးဒဏ္ရာေတြပါရလာတဲ့သူ႕ကိုရန္ျဖစ္လာတယ္အထင္နဲ႕အဖိုးကဆူပူ၏
သူ႕နားထဲလဲအဖိုးဆူသံေတြပါမၾကားရေတာ့ဘဲ ဆူညံေနတဲ့မိုးေရသံေတြသာေနရာယူသည္
မိုးမဆိုေအာင္ေသခ်ာသိမ္းလာတဲ့ စာ႐ြက္အျပာေရာင္ေလးကိုကိုင္ကာသူ႕ဦးတည္ရာကခံစားခ်က္ေတြဖြင့္ဟနိုင္မဲ့သူ႕အခန္းငယ္ဆီ
.
.
ေျဖးညွင္းတဲ့အခန္းတံခါးပိတ္သံၿပီးေနာက္သူဟာၾကမ္းျပင္ေပၚအ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ၿပိဳလဲသြားရင္း အဓိပယ္မဲ့စြာစာ႐ြက္အျပာေရာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးမ်က္ရည္ေတြကအတားအစီမဲ့စြာ
.
.
.
" ေစာင့္ေနမွာမလို႔....ငါေစာင့္ေနမွာမလို႔ျပန္
လာခဲ့ပါဂြၽန္...ပုံျပင္ေတြကမွားေနေၾကာင္းငါသက္ေသျပခ်င္တယ္"
.
.
ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ရက္ေတြကခ်စ္ရသူမရွိတဲ့အခါအက်ဥ္းတန္သည္။ ေနျမင့္ေလအ႐ူးရင့္ေလဆိုတဲ့စကားကသူ႕အတြက္ထိေရာက္မေနဘဲအခ်ိန္ၾကာေလအ႐ူးရင့္ေလျဖစ္လို႔လာတာ ။
အခ်စ္ဦးကေလေျပလိုဘဲတဲ့ ဒီစကားကပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရတဲ့သူေတြအတြက္ဘဲမွန္တယ္သူ႕အတြက္ေတာ့..ဂြၽန္ကေလေျပေလးဆိုရင္လဲ မင္းကိုဖမ္းနိုင္တဲ့တစ္ခါသုံးအိတ္ကေလးက ငါဘဲဂြၽန္ ။
____________________________