Chapter 30: Doubt
Cyienna / Ciara
Sabado ngayon kaya nakatunganga lang ako sa kwarto ko. Nakahiga ako sa kama habang nasa harap ko ang laptop. Actually, two na ng hapon at hindi pa ako lumalabas ng kwarto.
Ni wala pa nga akong ligo. Kakatapos ko lang kumain kaninang twelve. At pagkatapos no'n bumalik na ako sa kwarto ko.
Wala nga pala dito ang kasama ko. May pinuntahan si Luther at hindi ko alam kung saan. May iniwan siyang bulaklak na gawa sa papel.
Ang cute nga, e. Naka-style bouquet pa siya tapos color pink. Tulips ang style ng paper flower. Hindi ko alam na marunong siya ng ganito. Nakatabi na 'yon sa drawer ko. Hindi ko 'yon itatapon.
Kinuha ko ang cellphone ko para picture-an. Instagram ko ang binuksan ko pero picture nina Luke ang bumungad sa feed ko. Picture 'yon ng family niya with a hashtag 'Finally, we're complete.' Kumpleto nga sila. May bata silang kasama... 'yong kapatid ni Luke.
Ngumiti ako at ni-like ang picture.
Bakit gano'n? Hindi naman dapat pero... bakit nakakaramdam ako ng inggit? Hindi dahil kumpleto sila... parang may iba sa akin.
Bakit ako nakakaramdam ng ganito? Hindi naman ganito, e.
Pumasok sa isip ko ang nangyari kagabi. Walang duda... ang Mama ko ang her na tinutukoy nina Tito. Walang duda, hindi naman ako tanga para hindi malaman 'yon. Sino ba naman ang anak ni Mama? Ako lang 'di ba.
At kung si Mama ang tinutukoy nina Tito, so there's a possibility na kilala nila si Papa 'di ba? Ang daming tao na naghahalo sa isip ko!
Kumuha ako ng lapis at papel para hindi ako malito kaya ito, isusulat ko ang mga kilala ni Mama. At sisimulan ko sa mga taong nakakapamilyar sa kaniya.
Si Tito Ian at Tito Rem.
Kung kilala nila si Mama, posible talaga na kilala nila ang Papa ko! Dahil may posibilidad na may alam sila sa past ng parents ko. Though may half half na wala silang alam pero kailangan kong makasigurado.
Wala rin naman nababanggit ang parents ni Luther.
Pero kung kilala nina Tito Ian at Tito Rem si Mama, hindi malabong kilala rin ni Tito Vazer at Tita Gretchen sina Mama 'di ba? Kasi 'tulad ng sabi ni Wyatt at Carson, matagal nang magkakaibigan ang mga Daddy nila.
Paano kung isa pala sa mga 'yon ang Papa ko? I mean... tangina, ano 'yon? Posible rin na may kapatid rin ako kung sakaling isa sa kanila ang Papa ko?
At kung sakaling kilala nina Tita Gretchen at Tito Vazer si Mama, posibleng nakilala nila si Mama dahil sa Papa ko. If gano'n, posible rin na ipinakilala ng Papa ko ang Mama ko sa mga kaibigan niya which is sina Tito Rem. Kaya nasasabi ni Tito Ian na parang nakita na niya si Mama, at nakikita niya ang isang pamilyar na babae sa akin which is ang Mama ko?
Pero tangina... sino nga ang Papa ko? Hindi naman pwedeng kilalanin ko sila isa-isa dahil baka makahalata at baka makagulo pa ako ng ibang pamilya kung sakali. Isa-isahin ko kaya silang i-DNA test sa akin para matapos na 'di ba? Charot, kung gano'n lang ang kadali, e. Nagawa ko na.
Ni wala na nga akong pera.
Huminga ako nang malalim saka sumandal sa headboard ng kama.
"Bakit ba kasi ayaw mong ipaalam sa akin kung sino ang ama ko, mama? Ano bang ginawa niya sa 'yo? Sinaktan ka ba niya? Iniwan? Bakit kailangan mo na pati ako ayaw mong kitain siya?" Sandali akong pumikit. "Kailangan ko ba talagang magmakaawa sa 'yo para lang malaman ang totoo?"
Nagmulat ako ng mata bago maupo nang maayos.
Kahit clue lang, bigyan mo 'ko, please?
Binalik ko ang tingin sa cellphone ko. Nagscroll up pa ako at isang quote ang nabasa ko.
"Don't lose hope, it's getting near," basa ko sa quote.
Ni-like ko na lang bago ulit magscroll hanggang sa mabored ako. Nagmessage ako kay Luther.
To: asul 💙
Dala ka milk tea, bayaran kita mamaya.
Nabasa naman niya agad.
From: asul 💙
Kahit 'wag na. Don't need to pay. I'll treat you instead.
Nuxs, ang pogi naman ng typing niya. May tama pang pag-gamit ng punctuations marks.
To: asul 💙
Okiiii. :>> Tysm. <33 Dala ka rin ng choco butternut na donut, fav ko yon. Hehe. Ty.
Favourite ko 'yon! Bata palang ako, iyon na ang lagi kong ipinabibili kay Mama.
From: asul 💙
That's all? Wala ka ng gusto?
Nagtipa ako ng reply.
To: asul 💙
Meron. Pero hindi 'ano', sino.
From: asul 💙
Okay... sino?
To: asul 💙
Ikaw.
Nabasa na niya ang message kaso hindi man lang nagreply. Luh? Bakit? Finlood ko siya ng message kaso hindi man lang nagreply.
Ibinaba ko na lang ang cellphone ko sa kama at saka tumayo.
Palabas na sana ako nang makita ang name ni Stephanie sa screen ng laptop ko. Nagdadalawang isip pa akong sagutin dahil facetime ang gusto niya.
"[Cyan!]" Malakas niyang bungad nang sagutin ko.
Napakunot ang noo ko nang makita kong nasa labas siya ng Palace. Nakita ko naman na walang tao sa paligid.
"Bakit ka pala tumawag?" Tanong ko.
"[Para balitaan ka about your Mom's closet. I opened it already!]" Natuwa siya pero agad rin nawala. "[Pero walang laman, but I saw this!]" Pakita niya sa isang kwintas na isang gold, halatang hinila ang kwintas.
May korteng puso doon na sakto lang.
"[It also has a picture kaso ikaw at si Tita Ciena 'to, e.]" Nag-angat siya ng tingin sa camera. "[At saka sira 'yong pendat. Pero sigurado ako, may partner 'to.]" Nilapit niya ang kwintas sa akin kaya nakita ko lalo.
Wala naman akong nakikita na ganyan na kwintas. Pero isa lang ang sigurado ko, kay Mama nga talaga 'yan. At talagang sinira ang isang heart kung saan may nakalagay na isa pang picture na maliit.
"May nakikita ka pa bang iba aside d'yan?" tanong ko.
Umiling siya. "[Wala na. Alam mo ba muntik akong mahuli no'ng kinuha ko 'to! Mabuti na lang talaga marunong ako mag-palusot! Kinabahan ako!]"
"Salamat, Stephanie. Sapat na muna siguro 'yang nakita mo sa ngayon. Magagamit ko rin 'yan. Pero habang nasa Pilipinas ako, hahanapin ko dito si Papa. Hindi ako titigil," ngumiti ako.
Nakita ko ang pag-ngiti niya pabalik. Nakita ko rin ang lungkot sa mata niya. "[Sana mahanap mo na siya. Huwag kang mag-alala tutulungan kita sa abot ng makakaya ko.]"
"Maraming salamat." Mas lalo akong ngumiti.
Hindi nagtagal ang pag-uusap naming dalawa ni Stephanie. Kinailangan ko nang magpaalaam dahil may kumakatok na mula sa labas ng unit.
Tinabi ko na ang laptop ko. Halos bilisan ko ang makalabas para lang silipin ang pinto. Sinilip ko muna at nakita kong nandoon na si Luther.
"Here's your order," binigay niya sa akin ang milk tea nang makapasok sa loob ng unit.
"Thank you!" ngiti ko bago kunin sa kamay niya.
May pinatong siya sa lamesa bago ibigay sa akin ang donut. Dumiretso naman ako sa sala habang nakasunod siya sa akin.
"Saan ka pala galing?" Tanong ko.
"To someone, Cia," sagot niya, nakatingin siya sa 'kin. "It's not that big a deal so it's fine." Kumuha siya ng donut.
"Okay," hindi na ako uli nagtanong. "Ano na nga pala ang gagawin natin? Anh boring naman sa unit na 'to, e. Walang ginagawa."
Wala kaming ginagawa! Mas maganda sa mall, e, kaso ayoko namang lumabas.
"Uh, you want to go to the rooftop? May pool doon, it has a different pool. May spot din, you want to go there?"
Sino ba ako para tumanggi? Um-oo agad ako!
Kinuha niya na ang pagkain dahil do'n na lang kaming dalawa. Sabay kaming naglalakad papunta sa rooftop.
Tama nga siya. May pool dito! May mga lounge chair rin, at may makikita ka rin na bar place kung saan pwede umorder ng drinks.
Naupo kami sa isang lounge chair. Pinatong ko ang pagkain sa table na nasa gilid namin pareho.
"Ang dami palang mag-swimming dito," puna ko habang nakatingin sa mga taong lumalangoy.
Kilala ang condominium na tinitirhan ni Luther kaya marami talagang tao. Ay mga artista rin na namamalagi rito. Daig pa ang nasa outing dahil ang daming tao.
"Yeah, it is. You want to swim?" nilingon niya ako.
Sakto gusto kong magswimming! Para naman mawala ang mga iniisip ko.
"Wala akong kasama." Kawawa naman ako 'di ba? Ako lang mag-isa samantalang 'yong ibang nags-swimming dito may kasama, ako lang wala!
"Then let's swim together then after that we'll go to my house. Mommy wants to see you."
Ay gano'n? Miss na miss na siguro ako ni Tita!
"Sige sige! Magpapalit lang ako!" Tumayo ako mula sa lounge chair. "Teka, anong oras tayo pupunta kina mommy-mo?"
Tumingin siya sa akin. Hindi nakatakas sa akin ang pagtaas ng sulok ng labi niya. "Later at 4 pm," aniya. "I'll stay here, I'll wait for you."
"Sige," iniwan ko na siyang mag-isa.
Bumalik ako sa unit para lang magpalit. Naghanap rin ako ng pwedeng pamalit sa closet ko.
-
Luther
I was waiting for almost 30 minutes now. Hindi naman mahirap ang magpalit pero ang tagal niya.
"Hey, are you with someone?" A woman wearing a red two piece went in front of me.
Lumayo ako nang makita ang gusto niyang ipakita.
"Do you have a girlf-." I cut her off with my serious tone.
"I have a girlfriend so please move away?" I removed her hands from my shoulder.
I saw her roll her eyes before leaving.
Do I look interested in you? No way.
Nillingon ko kung saan lumabas si Ciara. Ang tagal naman niya.
I decided to follow her. Tumayo na ako pero napatigil rin ako.
My jaw dropped when I saw her, not because she's here but because of what she's wearing. My eyes scanned her body... shit, ang sexy niya! I held my nape as I looked away pero binalik ko lang rin ang tingin ko sa kaniya.
Damn! She's wearing a swimsuit. It was a one piece style swimsuit. Her hair was tied up into a messy bun. May hawak rin siyang towel at phone.
Napahilamos na lang ako sa mukha nang makita ang style ng swimsuit niya sa harap. Damn, her cleavage was showing. Her swimsuit was into a criss cross style.
Inalis ko ang tingin sa kaniya kahit nasa tabi ko na siya. Shit, kailangan ko yata ng malamig na tubig.
"W-Why are you wearing like that?" Shit! Bakit ako nautal?
"Bakit? Hindi ba bagay? At saka ito lang ang nakita ko sa closet," binigay niya ang towel at phone sa akin.
I scratched my forehead. "Uh... bagay. Bagay sa 'yo." She's the only woman who's receiving my compliment!
"Iyon naman pala, e," she chuckled.
Hindi ako nagsalita. Hindi ako makatingin sa kaniya. She decided to swim.
Sinundan ko siya ng tingin. Bumaba siya sa pool, her half body was wet now. She removed the tie on her hair before going to the middle of the pool.
I was shocked to see how good she was at swimming. She knew how to fucking float and balanced herself in the water.
Lahat ng style sa pags-swimming alam niya.
I was only watching her. Actually, I was taking a picture of her and I was posting it on my instagram but of course I had to cover her face. And besides, alam niya 'yon.
She was following me and she already saw it.
I posted a picture of her. She was facing the other side of the pool, in easy words. Nakatalikod siya sa akin. The picture isn't the blurred anymore, tinakpan ko lang talaga 'yong iba para wala silang makita na pruweba. Alam niyo na, masyadong imbestigador sina Wyatt.
Lahat aalamin ng mga gagong 'yon.
Her phone beeped and an unknown number popped on the screen.
From: Unknown Number
Let's meet. Please.
My brows furrowed.
Who's this? It is her ex-boyfriend, right? Pinatay ko na lang dahil hindi naman 'to akin. Baka magalit pa si Ciara sa akin kapag ako ang ang nagreply. So I turned off her phone instead.
I really thought that she was so mad about knowing what I've done. Although, I didn't agree but still I hid it from her which made her feel that we're having a game towards her. It feels like I exchanged her like a damn money. And that's why I didn't do it, dahil ayokong isipin niya 'yon.
At saka kaya ko hinarang ang section niya noong balak nilang ipasok si Ciara sa section ni Luke dahil alam kong nandoon si Eloisa, and I know... sasaktan rin niya si Ciara.
Baka nga pagtripan pa siya but I was wrong. Ibang-iba sa inaakala ko. They were loving her in different ways.
Kaya ko siya dinala sa section namin para mabantayan ko siya tapos ako rin mismo ang magpapahamak sa kaniya sa pamamagitan ni Simon? So, no. I won't do it for the sake of her.
I'm willing to do everything but is she willing to do the same? Ah-wait, I forgot. She has no feelings for me.
I stood up when I saw Ciara holding her forehead. I was too confused about what happened. Nilapitan ko siya, hawak ko na ang towel.
"Hey, what happened?" I asked.
"Nauntog kasi ako!" Nakahawak pa rin siya sa noo. "Ang sakit!" Nilahad niya ang kamay. "Towel." Binigay ko naman sa kaniya.
Umaahon siya habang nasa kaniya lang ang paningin ko. Umiwas rin ako agad nang makatayo siya sa tabi ko. I saw some guys were looking at her back, pababa ang tingin nila kaya sa likod niya ako pumwesto habang nagpupunas siya.
"Ayaw mong mag-swimming?"
Umiling ako. "No thanks, by the way, eat your donuts. Baka masayang lang kung hindi mo kakainin."
"Oo nga pala." She snapped. "Tara, kain tayo." She pulled my hand.
I smiled before holding her hands too. Inayos ko ang pagkakapatong ng towel niya sa balikat bago kami dumiretso sa lounge chair.
-
Cyienna / Ciara
Ang saya mag-swimming! Feeling ko pagod ang katawan ko kahit halos tatlong oras lang 'yon. Kanina pa ako tapos mag-swimming, nakaligo na rin ako ng maayos at nakasuot na rin ako ng ibang damit.
At saka, ang lakas ng loob ko kaninang mag-swimsuit! Bawal daw kasi magswimming na hindi swimsuit, e. Ang arte ano?! Nagpalit pa tuloy ako.
Pero hindi naman ako nahihiya. Maganda ay sexy naman ako, at kahit naman chubby or what, you still have right to wear a swimsuits. There's no exception. Just do it with confidence then you are able to do it.
At saka nakatingin si Luther sa akin kanina, titig na titig siya kaya medyo nailang ako sa kaniya.
Ngayon naman ay nasa sasakyan kami, papunta sa mansion nila. Simpleng white puff sleeve lang ang suot ko with white sandals. Iyong damit ko, si Tita ang bumili..
Malapit na nga mag-five, e. Nagtagal kami masyado sa pool! Ang saya kasi mag-swimming!
"Let's go inside," sambit ni Luther.
Nandito na pala kaming dalawa.
Inalis ko na ang seatbelt ko para makababa ay buksan ang pinto kaso may nakauna na. Binuksan ng isang bodyguard ang pinto.
Ngumiti ako at nagpasalamat. May kumuha naman sa kotse ni Luther para i-park ng maayos. Naiwan kaming dalawa sa main door ng mansion.
Naramdaman kong hinawakan ni Luther ang kamay ko kaya napalingon ako sa kaniya. "Let's go."
Pagpasok sa loob, nakita ko sa patio sina Tita.
"Cia!" Tuwang-tuwa si Tita na makita ako, tumayo siya at lumapit bago ako salubungin ng mahigpit na yakap.
Hawak pa rin ako ng anak niya.
"Hello, Tita," bati ko at niyakap siya pabalik.
"Mommy, she couldn't breathe. Stop hugging her." Awat ni Luther kay Tita.
"You don't care, ha!" Umirap si Tita matapos ako bitawan.
Hindi naman nagsalita si Luther. Nanahimik lang siya sa isang tabi.
"Good afternoon po, Tito," ngumiti ako. "Karylle."
"Hello!" ngiti ni Karylle.
"Good afternoon too, Ciara," bati ni Tito Vazer. "Let's go to the patio. By the way, did you eat lunch already?"
"Hey, I am your son. Bakit siya lang ang tinatanong mo?" Sabat ni Luther.
"Baka hindi pa siya kumakain! And don't be jealous, son! Anak ka pa rin namin but of course kailangan namin siyang ituring na anak dahil sa 'yo! You bring her into our lives so magtiyaga ka," halakhak ni Tita.
Huh? Ano daw? Hindi ko nakuha.
"Tara sa patio!" yaya ni Karylle. "Kalla isn't here. Nasa ice skating class niya, she'll be here later."
Napansin yata ni Karylle na hinahanap ko ang kapatis niya kaya niya nasabi 'yon.
"What about you? You have an ice skating class, right?" Nag-taas ng kilay si Luther.
"Sa monday pa, Kuya. 'Wag kang oa," sagot ni Karylle.
Balak kong magsalita kaso si Tita nag-salita bigla!
"Kumain na ba kayong dalawa, Cia? I cooked a white pasta with mushrooms. You wanna try it?" Nakatingin siya sa akin.
Naunahan ako ni Luther sumagot.
"She's allergic to the mushroom, Mom. She can't eat that."
Tumango ako bilang sang-ayon. "Opo, e, allergic po ako sa mushroom."
Nakita ko ang panghihinayang sa mata ni Tita pero sandali lang 'yon dahil parang may pumasok sa isip niya.
"Bakit po?" Alangan kong tanong.
"I just remembered someone who has an allergy too, but not in mushrooms. She loves peaches but she can't eat them. Dahil nga may allergy siya do'n."
Wow, para palang si Mama, e.
"Kaibigan niyo po?" Tanong ko.
"Uhm, a bit...? Masungit kasi siya noo, that's why I can't approached her," tawa ni Tita. "Anyway, let's eat merienda."
Hindi na kami tumanggi dahil alam kong masarap ang merienda at hindi ako nagkamali! Ang sarap! Hindi ko alam kung anong tawag do'n basta pang-mayaman.
Nakakahiya kasi mas marami pa akong nakain. Hehe.
Nasa patio lang rin ako. Si Tita may tatapusin saglit sa kitchen at si Karylle may tinatapos sa laptop niya. Panay nga ang type, e. Nacurious tuloy ako kung ano ang ginagawa niya.
Kaminh dalawa nga pala ni Charity ang nandito sa garden ng mansion. Nagandahan kasi ako, may tulips silang tanim kaya mas lalong gumanda ang garden nila. Hindi pa nga ako makapaniwala noong una.
"Matagal ka na dito, 'no?" Tanong ko kay Charity habang nagdidilig siya.
Tumango siya. "Ah, opo, bata palang po ako."
Napatango naman ako.
"Ah, kaya na po bang dalawa ni... Sir. Luther?" tanong niya sa akin bigla, nag-aalangan pa.
Bakit niya natanong?
Nakita ko naman na kinakabahan siya sa magiging sagot ko.
"Ah, kami?" Ulit ko at tumango naman siya. "Oo." Biro ko pero hindi tonong nagbibiro. "Bakit?"
Umiling naman siya agad. "W-Wala po, nagtatanong lang po ako."
Tumingin ako kay Luther na kausap ang daddy niya. Hindi naman siguro malalaman ng gagong 'yon ang sinabi ko. Hindi ko siya binabakuran, ha. Walang gano'n.
"May gusto ka ba sa kaniya?" Tanong ko at binalik ang tingin kay Charity.
"H-Huh? Wala po!" Masyado ka namang defensive.
"Ah, okay. Nagtatanong lang naman ako, at saka normal naman na may nagkakagusto kay Luther, pogi ba naman?" Kinain ko ang mani na hawak ko.
Tumango siya bilang sang-ayon. Nakatingin siya sa akin bago ituon kay Luther.
"May nabanggit po si, Madame Gretchen. Nakatira daw po kayong dalawa sa condo?"
Ay, pati 'yon alam niya? Sige na nga, sasabihin ko na.
"Ah, oo, sa iisang condo kami nakatira," sambit ko. "Hindi ko nga alam na, alam pala nila Tita Gretchen 'yon. Sinabi pala niya," tumingin ako kay Charity, nakababa ang balikat niya habang nakatingin sa akin.
May nakita akong kakaiba sa mata niya nang tumingin ako ng diretso. Ngumiti ako sa kaniya.
"Matagal na ba kayong magkakilala ng laloves ko?" Muntik na akong matawa sa huli kong sinabi.
Laloves ampotek!
"Uh, opo, madalas po kasi siya sa mansion noon." Ngumiti siya kahit ramdam kong pilit.
"Nag-uusap ba kayo?"
Tumango siya. "Opo."
Napatango naman ako. "Swerte mo pala kung gano'n dahil kinausap ka niya. Pili lang ang kinakausap n'yan, e. Pero sa akin iba, kasi nagkaroon siya ng crush sa akin, e. Hindi nga ako makapaniwala dahil akala ko nagbibiro lang siya, 'yon pala hindi." Binalik ko ang tingin kay Luther. "Tapos lagi ba namang pinapaalala?"
"Pero may gusto ka po ba sa kaniya?"
"Laloves ko na nga siya, e. Boyfriend ko na siya kaya oo," tumango ako.
Mas lalo kong nakita ang ibang dating sa mga mata ni Charity. Parang may sakit na dumaan sa mga 'yon.
"At saka hindi naman mahirap mahalin si Luther, ang caring niya kaya. Ang caring niya pagdating sa 'kin, ewan ko ba... akala ko nga joke lang na crush niya ako, e. Iyon pala totoo," natawa ako. "Pero kina-crushback ko na siya, ayoko lang talagang sabihin."
Nilingon ko si Luther na gano'n pa rin ang ginagawa. Tumango siya sa sinasabi ng Daddy niya. Dumiretso ang mata niya sa akin kaya ngumiti ako at ngumiti siya pabalik sa akin, naramdaman kong nilingon ako ni Charity.
Balak ko sanang magsalita nang tawagin ako ni Tita Gretchen.
"Cia, come here! I baked a cake and I want you to taste it!" May apron pa si Tita nang lumabas mula sa kitchen. "Come here, sweetheart!"
Ngumiti ako at tumango.
Nilingon ko si Charity. "Excuse me, ha? Pupuntahan ko lang si Tita. Kapag hinanap ako ni Luther pakisabi-." Hindi pa ako natatapos sa pagsasalita nang lumapit si Luther sa akin. Tumigil siya sa harap ko.
"Cia, my Dad wants you to see the whole resort in Cagayan."
Napalingon ako sa kaniya. "Ha? Bakit?"
Sandaling umatras si Charity para makapag-usap kaming dalawa ni Luther. Humarap ako sa kaniya.
Gusto ni Tito na makita ko ang resort nila pero bakit?
"I told you that we have a resort, right? Since Dad can't come to see what's new in the resort due to his meetings, he told me to go there and he wants me to take you there para makita mo ang resort."
Hala, totoo ba?!
"No joke?" Paninigurado ko.
"No joke, Cia."
"Sige, sige! Gusto ko nga 'yon, e! Pero kailan? Ngayon na daw ba?" Tanong ko. "Kung gano'n, tara na!"
Natawa siya. "No, Lila. Not today. Don't worry, sa next weekend pa naman. And we have with someone," parang hindi pa siya natutuwa. "We are with Wyatt and others."
Ay, akala ko kaming dalawa lang pero ayos lang! Masaya naman 'yon! Kaso maiingay ang mga kasama ko! Nakakaasar kaya 'yon.
"Pwede ko ba isama sina Jillian?" Sana pwede! Ang pangit naman kung ako lang ang nag-iisang babae doon 'di ba?
"Why not? Take them." Tango niya. "So you have friends," pagsang ayon niya. "Anyway, let's go to the kitchen." Inakbayan niya ako kaya natigilan ako.
Hawak pa niya ang isang kamay ko. Namumula ako sa sobrang lapit niya sa 'kin! Hindi ko kaya!
"Ciara! Come on, taste it!" Hinawakan ako ni Tita kaya napabitaw si Luther. Hila niya ako papasok sa loob ng kitchen niya. "I baked this for you."
Nilapit niya ang isang cake sa akin.
"Sige po." Kinuha ko ang fork para kumuha. "Tita, hindi kita binobola pero ang sarap!"
"Really? Oh my god, thank you!" Ang sweet ng smile ni Tita. "Actually, I baked a cupcake too! I hope you like this."
"Talaga po? Pwede po patikim?"
"Of course, you can try it!" Ngiti ni Tita. "Wait, let's get the cupcake first."
Binigyan niya ako nung pat holder para makuha 'yong cupcake sa oven.
-
Luther
I scratched my head while watching my Mom and Ciara eat a cake. Hindi man lang ako bigyan. Kanina pa sila sa kitchen, while I was in the door, watching them.
"Kuya, are you jealous?"
My eyes went on my right side, it was Karylle.
"On Mom?" She added, smirking.
"I'm not," tanggi ko dahil hindi naman talaga.
Why would I be jealous of my Mom?
"Talaga ba?" She smirked. "If I know, nagseselos ka dahil kasama ni Mommy si Ate, while you're here. Hindi ikaw ang kasama ni Ate Cia, how poor of you, Kuya."
I stopped when I realised the way she called Ciara. It has an 'Ate', huh?
When Eloisa became girlfriend, they never called her 'Ate' or even in her name. Ni hindi nga nila binabanggit noon ang pangalan niya. Anyway, why am I still thinking this?
"You know what, Karylle, stop saying that I'm jealous 'cause I am not."
She laughed. "Paano kung hindi si Mommy? What if iba?"
I rolled my eyes. "It won't."
Ni wala ngang kami, e.
Iniwan ako ni Karylle at nakisali kay Mommy at Ciara. I let out a sigh before closing the door of our kitchen but I heard a loud shout.
"It feels like we're bonding here!"
Bonding? Paano naman ako?
I just went to my father instead. He was in his office now, and a lot of papers were on his office table.
I sat on the loveseat sofa.
"I have a question, son."
Nag-angat ako ng tingin. "What is it, Dad?"
He put down the paper and looked at me. "Did you already meet her mother? Ciara's mother."
I shook my head. "Not yet."
He nodded. "How did you meet her?"
"I met her on the road, Dad. But first, I already met her on the plane. She came from the US at that time, she has no family. Iyong nagpalaki sa kaniya, namatay na kaya sinabihan siyang manirahan dito sa Pilipinas. She became a maid but siya lang ang maid na hindi marunong sa gawaing bahay, maging ang magluto." I leaned on the back rest.
"That's all? How about her parents? Her father?"
"She hasn't met her father ever since she was born. I have no clue who her father is."
He stopped and a thought came inside of his head. "Why is it like that?" He murmured.
"What?" I asked, confused.
"Nothing, curiosity about herself is hitting me."
I thought it was just me... bakit gano'n? Bakit parang nagdududa ako kay Ciara minsan?
Her things were expensive. Lahat ng gamit niya, even her laptop. It was an apple. Her bags, clothes, shoes were expensive. Lahat yata ng gamit na nasa kaniya ay branded.
Even her perfume, it was expensive. Maging ang relo niya. Lahat ng gamit niya sa loob ng kwarto niya, sobrang expensive. And to my curiosity. I know she's a fan of a girl group named Blackpink and Twice and she has a kind of lightstick, and it was expensive too.
So paano siya nakabili no'n?
Now sometimes... I want to know if she is lying or not. But I am trusting her more than anything so there's no need to have a doubts about her. I hope that... she's not lying to me.