...
Az çok demeden vote yorum demeden geçmeyelim çiçeklerim.
...
Kapıyı gerginlikle çaldım. Dün abime söylemeye karar vermiştim. Buğra ile eve geldikten sonra sabah söylerim demiştim ama hâlâ gergindim.
Kapıyı çaldım.
Kapıyı açıldı. Abim şaşkınlıkla bana baktı. Kaşlarını kaldırdı elini kalbine götürdü. "Kızım kapımı niye çalıyorsun ya evi uzaylılar bastı zannettim"
Normal bir zamanda buna gülerdim. Ama şuan gerginlikten yapamazdım sanırım.
"Bende seni bekliyordum gel içeri" dedi.
"Beni mi?"
"Evet" dedi sandalyesine oturup rahatça arkasına yaslandı.
Kafası ile yatağı işaret etti oturmam için.
Abim bazen garip derecede ciddi oluyordu ve bu ürkütücüydü kendimi sorguya alınacakmış gibi hissediyordum- bunda polis olmak istemesinin payı vardı sanırım- işaret ettiği yere oturdum.
"Nasılsın abicim?" Dedim kendimce şirince gülümseyip.
"Uzatacak mıyız? Peki.. iyiyim canım kardeşim sen nasılsın? "
"Allah iyilik versin.. Kutuplarda erimeye başladı diyorlar-"
"Yazgı " dedi abim saçmalamalarıma bir son vererek çok nadir adımla seslenirdi.
"Efendim abicim?"
"Yalan üzerinde çok eğreti duruyor ve tabi bu hanım hanımcık hallerde " dedi gülerek.
Tuttuğum gergin nefesi oflayarak dışarı bıraktım. "Abi benim sevgilim var. Çok olmadı hemen sana söylemek istedim çünkü güvenini sarsmak istemiyorum" dedim tek nefeste abime baktım. Hâlâ aynı rahatlıkta oturuyordu ve hiç şaşırmış gibi durmuyordu.
"Biliyorum" dedi kafasını sallayarak.
"Ne? Nasıl ya? Doğu dayım mı?" Dedim.
"Ne yani onun haberi vardı ona söyledin ama bana söylemedin mi? Öyle olsun Yazgı hanım zaten beni kimim ki? Sizin yanınızdaki değerimizi anlamış olduk teşekkürler"
Dedi abim hep alaylı olan ifadesi bugün yoktu.
"Hayır Doğu dayımın haberi yok ilk sana söyledim o sadece konuştuğum biri olduğunu zannediyor"
Sırıttı." İlk ben yani?" Diye sordu kafamı salladım.
Sırıtması genişledi 'gel kız buraya' diyerek ayağa kalkıp bana sarıldı.
"Sen nasıl anladın ya?" Diye sordum.
"Abiler bilir" dedi hiç düşünmeden.
"Ya abii" dedim mızmızlanarak.
"Tamam tamam ordan bakılınca aptal bir adam olarak mı duruyorum? Senin yüzün gülüyordu. Öküzcüm numarasını unuttum sanma ha birde biraz instagram stalk yaptım" dedi. Ağzım açık ona baktım.
"Sen direkt dedektif ol bu az olmuş"
"Boşuna mı polislik okuyoruz kızım " dedi artis artis.
"Ha bu arada çocuğun hakkını yemeyelim taş gibi acaba diyorum bana mı versen?"
"Abi!" Dedim kaşlarımı çatarak.
"Kıyamam hele şunun tipine " deyip yanağımı öptü.
"Benim Berkancım var kızım sen izin versen o izin vermez hayali iki çocuğumuzla beni ortada bıraktın diye ağlar ömür boyunca" söyledikleri ile güldüm.
"Doğru. Ölümün onun elinden olur vallahi "
"Hiç sorma" dedi iç çekerek. "Ama senin sevgilim dediğin iti döveceğim benim kız kardeşime kim yan gözle bakabilir?"
"Abi öyle bir şey olmayacak"
"Bakarız "
"Yaa abii"
"Çemkirme kız" dedi. İkimizde hala sarılmış vaziyetteydik. Abim son günlerde hep üzgün mutsuz yada sinirli bir haldeydi. Normal Anıl bu konuyu bu kadar olgunlukla karşılamaz seni kimselere vermem daha turşunu kuracağım derdi. Ama öyle değildi.
"Abii " dedim derin bir nefes alarak.
"Efendim güzelim?"
"Senin neyin var?"
"Yorgunum" dedi sesinden belliydi ama başka bir şey vardı.
"Yalan üzerinde çok eğreti duruyor " dedim onu tekrar ederek.
"Off sen hiç susmaz mısın? "
"Sen hiç düzgün cevap vermez misin?"
"Aldatıldım. Yazgı oldu mu? Çünkü ben aptalın tekiyim"
Ağzım şaşkınlıkla açıldı. Ağzımı kapattım. Dudaklarımı araladım bir şey demek istedim diyemedim. Bende aynı olayı yaşamıştım. Her şey geçiyor ama insanın aptal yerine konulması geçmiyordu. Geçmeyen tek şey o da değildi hayal kırıkların ruhunu öyle bir sarıyordu ki öyle uzaklaşıyordun ki dünyadan...
Yutkundum.
"Abi sarılıp uyuyalım mı?"
Bir kaç saniye sadece bana baktı kafasını salladı.
İlk o uzandı bende yanına uzandım. Kafasını göğsüme dayadı kollarımla onu sardım ne zaman birimiz kötü hissetsek diğerinin göğsünde uyuya kalırdık. "Yarın o ite söyle gelsin sana layık değilse geri gönderirim ben" dedi.
Gülümsedim. "Peki.. tamam"
Sonrası karanlıktı.
...
"Oha şimdi ben resmi damat mı oluyorum?"
292939823 kez göz devirişim. Buğra'ya abimin onu tanımak istediğini söylemiştim ve tepkisi bu ve bunun gibiydi.
"Ne damadı Buğra? Sadece tanışacaksınız sadece"
"A-ama a-ama" diyerek sesini titreddiğinde gülmemek için alt dudağımı dişledim.
"Sus. Bu senin ailenden ilk tanıştığım kişi olacak geriside gelir elbet bir bakmışsın istemeye gelmişiz "
Kelimeleri kalp atışlarımı hızlandırdı. Ama yinede.
"Çok beklersin" demeyi unutmamıştım.
"Varsın bunun için bekleyeyim Bayram şekeri'm"
"Buğra-"
"Güzelim hadii gideceğiz çıkalım çocuk ağaç oldu aslında kalsa mı orda acaba? " abimin seslenmesi ile kafamı iki yana salladım gülerek.
"O kim? Niye sana güzelim diyor? Nerden buluyor o hakkı kim o Yazgı?"
Ardı ardına sıraladığı kelimeler ile güldüm. Birde sinirlenince bana Yazgı diyordu.
"Abimdi sakin ol. Ağaç oldu çocuk dedi senin için çıkacağız"
"Ha abin yani.. tamam güzelim bu arada haklı ağaç olup karpuz vereceğim burda"
"Karpuz?" Dedim gülerek.
"Ne var hep karpuz ağacı olsa nasıl olur diye düşünüyorum "
Kafamı iki yana salladım. Karpuz ağacı?
...
Yaklaşık on beş dakikadır abim Buğra'ya hiçte dost olmayan bakışlar atıyordu. Buğra ise bazen rahatsızca yerinde kıpırdanıyor bazen ise bana bakıp tebessüm ediyordu. Abime bakmadan tekrar önüne dönüyordu.
Kıyamam.
Abim içinde tutamadan. "Ulan şerefsiz bayram da o yüzden soruyordun değil mi?" Diye Buğra'ya yumruk atması ile çığlık attım.
Bayramda ne sormuştu bu abime?
Buğra iki adım geriye sendeledi sert geçirmişti.
Abim tekrar yumruğunu kaldırdığında "Abi" dedi Buğra abim durdu ona baktı. "Burna dikkat" abim kafasını sallayarak burnuna denk getirmeden vurdu bu sefer. Bense onları şokla izliyordum.
Abim tekrar elini kaldırdı Buğra bileğinden tuttu. Rahat bir nefes aldım.
"Abi bak orası çok acıtmıyor tam buraya vuracaksın" diyerek eliyle çenesinin sağ tarafını gösterdi ağzım şaşkınlıkla açıldı. Abim tekrar elini kaldırdığında bu sefer durdu.
"Piçe bak lan adres verir gibi vurduruyor bide ben kargo muyum mk Yazgı bak bu olmaz bu iyi değil "dedi abim.
...
Abimle Buğra tuhaf dövüşlerinden sonra bir kaç dakika bir birlerine tip tip bakmışlar sonrasında birbirlerini erkekçe selamlamışlardı. Bense hâlâ şoktaydım.
Bende A101 de-
Kes sesini iç ses!
"Oğlum sen mal mısın? Niye kendine vurdurtuyorsun?" Dedi Oğuzhan elimdeki buz torbasını Buğra'nın yüzüne dogru tutarken evet şuan tüm kadro burdaydık.
Berkan abi,Dilara, Oğuzhan, abim , ben ve dayak yiyen Öküzcüm.
"Ya ben Eren abiye nasıl geçirdim hatırlamıyor musun oğlum? " dedi Buğra-Eren Ceren ablanın kocasıydı-
"Zamanında yediğin hurmalar bugün gelir seni tırmalar işte iyi bok yedin" diye hayıflandı Oğuzhan.
"Off ben bu olayları nasıl kaçırırım Allah'ım ben bu acıyla yaşayamam al canımı şimdi yumruk atarken nasıl gerilmiştir o kaslar offf off" dedi Berkan abi.
Buğra ve Oğuzhan şaşkınlıkla Berkan abiye baktılar.
"Ne bakıyorsunuz benim kalbimin sahibi orda boşuna bakmayın taliplere açık değilim " dedi Berkan abi. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
Elimdeki buzu biraz daha Buğra'nın yüzüne bastırdım.
'Ahh' gibi bir inilti döküldü dudaklarından.
"Acıyor mu?" Diye sordum.
Kafasını çevirip abimgile baktı hepsi kendi halindelerdi abimle Berkan abi kavgaya tutuşmuşlardı yine.
Gözlerini tekrar benimle buluşturdu saçımın açık bıraktığı boynuma ufak bir öpücük bıraktı. Kalbim maraton koşuyormuşçasına hızlandı.
"Geçti gibi bir daha mı öpsem?" Dedi kalbim heyecanla kasıldı.
"Olmaz Buğra uslu dur" dedim kafamı çevirerek.
Şuan sırıttığına yemin edebilirdim.
"Güzelim benim" diyerek beni kolunun altına çekti.
"Siktir lan bok güzelin o benim güzelim " dedi abim ve başlasın Anıl Özdemir kıskançlıkları...
...
Ya yerim kiii
Dayak sahnesi sjjajdwjdjjw benim karakterlerimin Dayak yemesi bile manyakça abi sjjskdjwjdnqd
Anıl aşkım<3
Buğra'mmm <33