Bayram günü -Texting

2.4

Medya: Bayram şekeri

(Geçen bölüm anonimin anlattığı bölümde gözükmeyenler için bir daha ekledim)
...

" Dayı ne yapıyorsunuz delirdiniz mi?" Şuan dayımgil salonun ortasında yuvarlanıyorlardı. Kim üste çıkarsa o öbürünün yüzüne yumruğu geçiriyordu.

En son Batı dayım yumruğu geçirince çığlık attım.

İkiside donmuş bir şekilde bana bakıyorlardı.

"Kalkın çabuk " dedim. Sinirle. Doğu dayımı yerden kaldırdım. İlk Batı dayıma dirseğimi geçirdim. Doğu dayımında ayağına tekmeyi geçirdim. Ikiside acıyla inledi. Normalde böyle bir şey yapmazdım ama içimdeki boksör dışarı çıkmıştı bi kere.

Tam ağızlarını açaklardı ki "Kesin sesinizi içeri " diye bağırdım. Ne dertleri vardı? Zaten anonime sinirliydim.

İkiside küçük çocuklar gibi sessizce içeri girip oturdular.

Hemen mutfağa girdim. Bu normal bir kavga değildi ki ikisinde yüzü kan içinde kalmıştı.

Hemen iki zaten buz poşeti çıkardım. İlk Doğu dayımın yüzüne sinirle bastırdım buzu yine acıyla inledi oh olsun.
Aynı işlemi Batı dayıma da yaptım. Ikiside birbirini öldürecek gibi bakıyordu bu hiç hayra alamet değildi.

Tamam hep kavga ederlerdi ama bu bu başkaydı. Belli.

"Ne derdiniz var sizin? Ya ben değil Babam olsaydı kalpten gitsin mi adam"

"Tövbe de" dedi Doğu dayım.

"Derdiniz ne o zaman " dedim sesimi yükselterek.

Batı dayım sinirle Doğu dayıma baktı.

"Bu it benim sevgilimin fotoğraflarına aşık aşık bakıyordu ben geldiğimde benim sevgilim lan o benim" diye yükseldi.

"Lan mal herif sevgilin olduğunu bilsem bakar mıydım? Ne bileyim ben " dedi o da sinirle.

Ne yani aynı kıza mı aşık olmuşlardı ee bu felaket?

Hemen çözüm bulamazsak zaten kıyameti koparacak gibi duruyorlar.

Doğru.

Lan bi dakika amk. Kız ikisini birden mi oynatmış? Yada ikisini bir kişi olarak biliyor?

Siktir.

Dayımgil tek yumurta ikizi başka birisi onları dışarıdan görse ölse ayırt edemez.

"Batı dayı sen git kızı kafeye çağır oturup konuşalım" dedim.

Dayım alayla güldü.

"Sevgilimi ölsem bu itle aynı masaya oturtmam"dedi Batı dayım.

"Lan bilsem yapar mıydım amk. Allah benimde belamı versin. Tamam mı?"dedi Doğu dayım. Başını elleri arasına alırken.

Batı dayımın yüzü yumuşadı.

"Tövbe de lan" dedi sonra duraksadı "Daha kelepçe girecek bi yerlerine"dedi aynı sinirle. Ya kıyamam genede birbirlerine kıyamıyorlardı.

"Sen şu fotoğrafı göster sende git kızı ara " diye emirlerini yağdırdım. İkizler belli etmeseler de benden biraz tırsıyorlardı benim öfke problemim vardı yani hala var sinirlenince gözüm bir şey görmez.

Tedavi olmamı isteseler de olmamıştım genel olarak kendimi dizginleyebiliyordum.

...

Kafeye gelmiştik. Batı dayım hala telefondaydı.