Άφησε τον να ηρεμήσει. Δεν εννοούσε τίποτα από αυτά που είπε <λέει ο Yoongi και ξεφυσάω>
Τον κοιτάζω και του χαμογελάω.
Έχεις δίκιο <λέω και μου χαμογελάει με αυτό το υπέροχο και γλυκό χαμόγελο>
Τον καταλαβαίνω <λέει ο Tae και στρέφω την προσοχή μου σε αυτόν>
Θα φύγεις και θα μας αφήσεις εδώ μόνους μας. Εγώ είμαι 19 χρονών και δεν με πειράζει να μείνω με τον κολλητό μου όμως ο Jinnie είναι μόνο 14 χρονών. Είναι μικρός και νομίζει πως θα μας αφήσεις για πάντα <λέει και βάζω τα χέρια στο πρόσωπο μου>
Δεν θα σας αφήσω, αλήθεια. Μόλις τελειώσω με την πρακτική θα γυρίσω πίσω και θα είμαστε πάλι μαζί <λέω κοιτάζοντας τον αδελφό μου στα μάτια>
Το εννοείς; <ακούω μια μικρή και γλυκιά φωνή να λέει και γυρίζω προς το μέρος της>
Βλέπω τον μικρό μου αδελφό με δάκρυα στα μάτια και ραγίζει η καρδιά μου. Δεν θέλω να τον βλέπω να κλαίει και ειδικά από εμένα που είμαι ο αδελφός του κι έχω υποσχεθεί πως δεν θα τον πληγώσω ποτέ.
Σηκώνομαι από την πολυθρόνα που καθόμουν και πηγαίνω προς το μέρος του. Σκύβω στο ύψος του και τον κοιτάζω.
Φυσικά και το εννοώ Seokjinnie <λέω και τον βλέπω να με κοιτάζει με ελπίδα στα ματάκια του>
Εντάξει <λέει και με αγκαλιάζει>
Τον σηκώνω στην αγκαλιά μου και πηγαίνω πάλι στο σαλόνι. Κάθομαι στην πολυθρόνα και τον κλείνω στην αγκαλιά μου ενώ φιλάω τα μαλάκια του.
Μπορώ να μείνω στον Yoonie; Η έστω στον Hobi <τον ακούω να λέει και κουνάω το κεφάλι μου>
Jinnie σε παρακαλώ <λέω και σηκώνει το κεφαλάκι του κοιτάζοντας με στα μάτια>
Σε παρακαλώ <λέει με κουταβισιο βλέμμα>
Έχω πάρει την απόφαση μου και δεν την αλλάζω. Θέλω να την σεβαστείς <λέω και τον βλέπω να βγάζει το κάτω χείλος του προς τα έξω λυπημένος>
Καλά <λέει μετά από λίγο>
Χαμογελάω και τον φιλάω σε όλο το προσωπάκι του.
Φτάνει <λέει γελώντας>
Σταματάω και τον αγκαλιάζω σφιχτά.
Να μου τον προσέχεις <λέω κοιτάζοντας τον Jimin>
Μην αγχώνεσαι, όσο κι αν με εκνευρίζει θα τον προσέχω <λέει και γελάω>