The Father Of My Baby
Flower in the Rain III
Written by: Pilyang Ulan
~First Chapter~
"Wwwooohhh! One! Two! Three!" Sigaw nilang magkakaibigan bago tinungga ang laman ng kaniya-kaniyang kopita ng alak.
Hindi ugali ni Charlotte ang lumabas sa gabi para mag-night out kasama ang ibang mga kaibigan, pero dahil sa imbitasyon ng isa niyang kaibigan mula noong college at isa ring balikbayan ay pinagbigyan niya ang mga ito.
"We are so partying tonight!" Malanding sabi ni Alena at inakbayan pa si Charlotte sa balikat. "Right baby girl?" Baling nito sa kaniya.
"Aha! Job well done baby girl!" Tugon naman niya sa matalik na kaibigan at naghagikhikan.
"Ay ewan ko ba sa inyo!" Inikutan sila ng mata ni Debrah, ito ang nag-imbita sa kanila lumabas ngayong gabi. "Ikaw Alena isa kang kunsintidorang kapatid at bestfriend, samantalang ikaw naman Charlotte ay head over heels sa kapatid mo! Sinira niyo ang relasyon ng mga kapatid niyo! Kalokang mga babaeng ito!"
"Oi oi Day! Correction hindi ko siya kapatid! Kasi hindi naman ako legal na adopted daughter!" Ani ni Charlotte.
"And besides hindi namin sinira ni Charlotte ang kanilang relasyon. We are even making them a favor! Diba baby girl?" Segunda naman ni Alena, na halatang parehas na silang lasing. Nag-apiran pa ang dalawa.
"I can love Sebastian better than Alena's sister!" Confident na saad ni Charlotte.
"Tsk! Mga gagang ito!" Tinawanan sila ni Debrah. "Ayst! Uminom na lang nga tayo! Na miss ko kayong lahat ang dami kong chikang na-miss! Anyways makapaghihintay naman yan! Let's just party tonight!"
"Oo nga! I am so happy that I want to dance all night!" Sabi ni Charlotte.
"Dance! Ooh I love dancing baby girl!" Hinila siya ni Alena pauntang dance floor habang nakasunod naman si Debrah sa kanilang likuran.
Ang ingay ng musika, lahat ng tao ay sumasabay sa indak ng tugtugin, mapababae man o lalake. Some couples are making out sa gitna ng dance floor, tsk! Why don't they just get a room.
Charlotte danced with the rythm, kasama ang dalawa niyang kaibigan, it feels so good! She swayed her hips just like an expert dancer, habang si Alena nama'y parang stripper kung sumayaw.
The hell they care it's their night! It's good to be wild sometimes! They drunk and danced as if there was no tomorrow.
Meanwhile...
"Pare tama na yan," awat ni Ben kay Sebastian na muling tutungga sana ng alak. "Lasing ka na pare!" Anito sa kaibigan.
Kibit balikat nagbuga ng hangin si Sebastian bago nagsalita. "Ano ba ang ginawa ko para iwan ako ni Zoe, Ben? Did I not love her the right way?" Puno ng hinanakit ang kaniyang boses. "Am I not more deserving than Vincent? Minahal ko siya, ni kahit minsan di ko siya nagawang saktan! Pvtang ina naman!" Hindi na niya napigilan ang pag-alsa ng boses at pinaghahampas ang mga baso at ang mga boteng alak, sanhi nakakuha ng atensiyon ng ibang tao at gumawa ng ingay. "All I did was to understand her! Love her! Ano ba ang pagkukulang ko?!" Napasabunot ito sa sariling buhok, he's hurt and so much devastated.
"Pare tama na. Kaninang hapon ka pang umiinom dito." Hindi alam ni Ben kung papaano at kung saan magsisimula para aluhin ang nasasaktang kaibigan. Maging siya man ay nagulat rin sa ginawa nina Vincent at Zoila.
"Bitawan mo ko!" Sebastian hissed in frustration and anger. "Tsk! Leave me alone!" Akamang tatayo sana ito ngunit agad din nawalan ng balanse at natumba sa marmol na sahig ng bar.
"Tama na kasi Sebastian! Kung iniwan ka man ni Zoila! So be it! You don't deserve a woman like her!" Tinulungan siyang makatayo ni Ben, ngunit tinulak niya ito.
"I want no other woman beside Zoe! I love her! You wouldn't understand kasi wala ka sa kinatatayuan ko! Masakit Ben!" Hindi na niya mapigilan ang umiyak. "Wala nang mas sasakit pa sa salitang 'sorry', iniwan niya ako ng walang paliwanag! Wala!"
"Come on Sebastian! Ihahatid na kita pauwi! You're drunk man! You need to rest! Bukas na lang tayo mag-usap." Sinubukan muli ni Ben na tulungan siyang makatayo, pero ayaw parin ni Sebastian.
"Leave me be! I don't need anyone!" Marahas niyang tinulak ang kaibigan, kahit pasuray-suray ay nagawa parin niyang sumakay ng taxi. Pasalampak siyang umupo sa backseat. "Manong sa Castellar Condominium Building!" Aniya kahit nakapikit ang mga mata. "Iwan mo na ako Ben! Alam kong andiyan ka! Lasing lang ako pero kaya kong umuwing mag-isa!"
Sinundan siya ni Ben, at bilang kaibigang nag-aalala, kinausap nito ang taxi driver para ihatid siya sa kaniyang lugar at ito na rin ang nagbayad ng kaniyang pamasahe.
--------
"Hey! Huy! Huy! Mga bebe girls!" Isa-isa silang niyugyog ni Debrah upang gisingin. "Ish thish ahm... Are you sure hihihi ito ang condo mo?" Tanong nito kay Charlotte. Nasa front seat ito katabi ng pinsang sumundo sa kanila sa bar. Lasing na lasing silang lahat.
Dumungaw muna si Charlotte sa bintana upang titigan ang building, humagikhik siya nang makita ang malaking gusali, bagamat ay malabo ang kaniyang paningin ay alam niyang eto na ang lugar na kaniyang uuwian ngayong gabi.
"Yup! Yup! This is the one! Hihihihi!" Sinubukan niyang buksan ang pintuan ng kotse.
"Baby girl! Hmm... Eh di naman yan building condo mo eh! Diba sha brother love mo yan!" Pakamot-kamot ng ulo si Alena, at isang mata lang ang nakabukas.
"No!" She shooked her head. "Eto na yun eh hihihi! Shige na at ako'y uuwi na!" Sagot niya. "Open sesame! Sswwooossshh!"
"Hoy Charlotte hindi na kita ihahatid sa loob!" Natatawang sabi ni Debrah sa kaniya at marahas na isinara ang pintuan ng kotse.
"Oo na! Don't worry I can manage!" Paika-ika siyang naglakad, kumaway pa sa kaniyang mga kaibigan at nag-flying kiss!
"Sos! Ang landi mo!" Sigaw ni Debrah bago pumanhik sa loob ng sasakyan.
Isang matamis na ngiti ang nakaguhit sa kaniyang mga labi habang kinakaway ang papalayong sasakyan ng kaniyang kaibigan.
"Tsk! Leche naka-uniform pa pala ako!" Bulong niya nang makita ang sariling repleksiyon sa glass wall ng gusali. Medyo pagewang-gewang ang kaniyang lakad pero narating parin niya ang elevator.
Pagkabukas nang elevator ay agad siyang pumasok. "Ay palakang bubble eyes!" Tili niya nang makitang may isang lalakeng nakahiga sa loob. Sinipa-sipa niya iyon. "Hoy mister! Lasing ka din noh?" She giggled. "Parehas tayo!"
"Hmmm..." Ungol ng lalake mukhang nagigising na rin dahil hindi tumigil sa pagsipa si Chaarlotte. Nag-enjoy ang loka! Sapo ang noo ay nagpumilit itong bumangon.
Tumingala ang lalake na mas lalong ikinatuwa niya. Abah! Ka-swerte nga naman kamukha ng Kuya Sebastian niya. "Aww Mister handsome! Kamukha mo yung my loves ko!"Lingid sa kaniyang kaalaman, si Sebastian pala talaga ang lalakeng kaharap niya.
Samantala, inaantok parin si Sebastian, mabibigat ang talukap ng kaniyang mga mata, pero nagmamalik nga ba siya oh ano? Si Zoe ang nasa harapan niya.
"Hey..." Aniya sa babaeng inaakala niyang si Zoe.
"Sebastian I'm sorry..." Sabi ni Zoila, pero hallucination niya lamang iyon. Dahil ang totoo, "oi Mister guwapong kamukha ni Sebastian ko, bakit kung makatingin ka ay gusto mo akong kainin!" Patuloy parin sa paghagikhik si Charlotte.
Dahan-dahan tumayo si Sebastian, pinantayan niya ang titig ng inaakala niyang si Zoe. "Sebastian..." Bulong ni Zoe.
"Hala may sayad ata itong si Mister!" Kumay-kaway si Charlotte sa harapan nito. "Mister okay ka---" hindi niya natapos ang sasabihin ng kinuyumos siya ng halik sa labi. Madiin, mapagsamantala at... Masarap?
"Oh shhheeettt! No!" Sigaw ng kaniyang isip, pero dahil sa nawawalan rin siya ng lakas dahil sa ispirito ng alak ay kumapit siya sa matitigas nitong mga braso. "This is my first kiss! Magnanakaw ka Mister! Para kay Sebastian ko lang ito!"
Sebastian pinned her on the wall, saktong pagbukas ng elevator ay sabay silang lumas na hindi man lang humuhiwalay sa isa't isa. He was still kissing her lips, savoring the sweetness of her mouth.
Samantalang si Charlotte nama'y hindi mawari sa sarili kung bakit hindi niya mapigilan ang sarili na huwag tumugon sa halik ng lalake. Kung lasing siya, mas dumble, ay hindi mas triple ang impact nito sa kaniya.
Halos matumba na nga silang dalawa, dagdag pang naka three-inch heels ang dalaga.
The way he touches her is very much soothing, nakakarelax nakaka-arouse? She start to like how his lips moved on her lips, how his tongue moved and swirled inside her mouth, pinaghalo ang mga lasa ng alak sa kanilang bibig.
"Wait..." He breathlessly whispered, catching his breath. Binuksan nito ang isang pinto. Tinitigan lamang siya ni Charlotte na ang buong akala niya ay si Zoe na nakangiti sa kaniya.
"Bahay mo 'to?" Kunot-noong tanong niya. "Eh bahay ko din 'to!"
Walang pasabing hinila siya nito sa loob, madilim at malimig. Pabagsak nitong sinarado ang pintuan.
For a moment there was silence. Tanging tibok ng kani-kanilang puso lang ang maririnig sa loob, lalong-lalo na ang kay Charlotte.
Lumapit ito sa kaniya, she was leaning at the back of the door.
Hinawakan siya sa magkabilang pisngi ni Sebastian, mariing tinitigan ang kaniyang mga mata. "I love you," he whispered.
Kahit madilim ay nakikita niya ang pangingislap ng mga nito, pati boses nito, walang duda si Sebastian nga.
"I love you... I can't live without you... Don't leave me!" (But sad to say...this line is for Zoe. Poor Charlotte...)
Hala ano daw... Mukhang si Sebastian ba talaga ang kaniyang kaharap. Looks like she's just dreaming. Kanina pa siyang nanaginip. Sinampal niya ng isang beses ang kaniyang mukha hindi masakit so therefore panaginip nga.
Si Sebastian talaga ang kaniyang nakikita, it because she's madly, deeply and crazy in love with him... susulitin niya ang sandaling kahit sa panaginip man lang.
"Mahal din kita... Mahal na mahal noon pa man... Hinding-hindi kita magagawang iwan... Sebastian..." Tumingkayad siya upang abuting ang labi nito.
"Sebastian if this was a dream, I wouldn't want to wake up... Not now... Not ever..."
She kissed his lips, dahan-dahan, tinatantiya niya ang kaniyang paggawalaw. Napapikit siya, it's because she's afraid na baka pagdilat niya ay bigla itong maglalaho, pero bakit ganito as if everything is real.
Nararamdaman niya ang init na nagmumula sa katawan nito, sa mga palad nitong lumalakbay sa kaniyang kabuuan. Marahan ang paghaplos nito sa kaniang mga braso.
He kissed her back, she could feel his soft sweet lips touching hers. Para siyang nilulutang ng hangin, yun pala ay kinarga siya ni Sebastian.
She just felt the soft matress touched her back, hiniga na pala siya ng binata sa malaking kama. Charlotte bit her lips, why not? Kahit ba sa panaginip niya lang maangkin ang binata, masaya na siya.
Maybe this is how people goes like to be a fool out of their selves...kasi kahit sa imaginations o panaginip man lang ay masaya na rin tayo kasi nga love natin. Parang engot lang...
Itutuloy
A/N: next chap... Alam na this! Hihihihi