လူဆိုးကောင် (completed)

🤍အပိုင်းငါး🤍

(Unicode)

(အပိုင်းငါး)

ဘာကြောင့်ရယ်မှန်းမသိပေမယ့် အိမ်အပြန်လမ်းဟာ တိတ်ဆိတ်လွန်းခဲ့ပါတယ်။ဒါ့အပြင် စောဏလေးတင်မှ ပူပူနွေးနွေးဒိတ်လာကြတဲ့အတွဲက ရုတ်တရပ်ကြီးငြိမ်သက်လွန်းနေတော့..သူ မသိလိုက်ခင်တွင် ကဖေးမှာပြဿနာတက်လာကျတာများလား။

တစ်လမ်းလုံး မင်ဟီကိုစကားတစ်ခွန်းမပြောတဲ့လူက၊ဂျီမင်ကိုတော့ ရနိုင်သမျှအချိန်တိုလေးအတွင်း စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်းတွင် သူခိုးခိုးကြည့်နေခဲ့တယ်။သူက အိမ်ရှေ့အထိပြန်ပို့ပေးခဲ့ပါတယ်။ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါက မင်ဟီရဲ့အိမ်ရှေ့မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။

ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ?ဒီအရူး...။

* ပတ်ခ်ဂျီမင် ခဏနေဦး *

ထို့နောက် ဂျွန်ဂျောင်ကုဟာ ခြံတံခါးတွန်းဖွင့်လုပ်နေတဲ့ဂျီမင်ကိုလှမ်းတားလေပြီး ပါကင်လှလှထုတ်ပိုးထားတဲ့ကိတ်မုန့်ဗူးကို ကမ်းပေးလာခဲ့တယ်။

အဲ့ဒီအခြေအနေက ဘာမှန်းမသိတော့ပေမယ့် ရှုပ်ထွေးစပြုနေပြီဆိုတာကိုတော့ ဂျီမင်ကိုယ်ကိုတိုင်ရိပ်စားမိပါသည်။စိုးရိမ်တကြီးလှမ်းကြည့်မိတော့ ကွက်ခနဲပျက်သွားတဲ့မင်ဟီမျက်နှာလေးကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရတယ်။

* ရှုပ်ထွေးအောင်လာမလုပ်နဲ့။လက်ရှိ မင်းရှိနေသင့်တဲ့နေရာမှာပဲမင်းနေပေးပါ။တားထားတဲ့စည်းကို ငါလည်းကျော်လာမှာမဟုတ်လို့!မင်းလည်းကျော်မလာခဲ့နဲ့။တောင်းဆိုတာပါ *

* ငါ...ငါ မဟုတ်ဘူး ကိုယ် ရှစ်!ငါပြောတာတော့မင်းနားထောင်ပေးသင့်တယ်လို့မထင်ဘူးလား *

* ငါ့ဘက်ကပြောစရာကုန်ပြီ မင်းပြန်တော့ *

* နေဦး ဂျီမင်~~ *

' ဘုတ်...! "။

ကိတ်မုန့်ဗူးလေးကိုလည်း ထိုစကားတွေနဲ့အတူ မြေပြင်ပေါ်သို့ပစ်ချပေးခဲ့ရင်းကျောခိုင်းထွက်ခဲ့သည်။တစ်ချို့ကြိုးတွေက ကိုယ့်ဘက်ကမလိုလားနေရင်းနဲ့ကို ကိုယ့်အား လာလာချည်တတ်တာတွေလည်းရှိလို့ ဘယ်သောအခါမှအချည်နှောင်မခံချင်ပါ...။

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ထို့နေ့ညမှစ၍ ကျွန်တော်တို့တွေ ထပ်မတွေ့ခဲ့ဖြစ်ကြပါဘူး။မင်ဟီနဲ့ရောပေါ့။ဆိုးလ်ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးတွင်အလုပ်သင်ဝင်လုပ်နေရပြီဖြစ်၍ ကိစ္စတော်တော်များများကိုကျွန်တော်မျက်ကွယ်ပြုထားတာကြောင့်လည်းဖြစ်လိမ့်မည်။

* ခဏထိုင်မယ်နော် *

ကြားဖူးနေကြအသံဖြစ်နေ၍ စာအုပ်ကိုလှန်လှောနေရာမှနေ ဆတ်ခနဲခေါင်းထောင်ကြည့်မိသည်။ဒါဂျွန်ဂျောင်ကုကြီးလား!။

လနဲ့ချီပြီးပျောက်နေခဲ့ပြီးမှ ဘယ်ကနေဘယ်လိုမျက်စိရှေ့ပြန်ရောက်လာရပြန်တာလဲ။ပျောက်ကွယ်သွားပေးမယ်ဆိုလည်းအဆုံးထိ ပျောက်ကွယ်သွားပေးလိုက်ပါတော့လား။ဘာလို့ပြန်ပေါ်လာရတာလဲ။

* ဒီဝိုင်းမှာ ထိုင်လို့ရတယ်မလား *

* မရဘူး တစ်ခြားနေရာသွား *

အသံသေးသေးလေးက စူစူအောက်အောက်ထွက်လာခဲ့၏။အဲ့လိုအော်ထုတ်လိုက်ပေမယ့် တစ်ဖက်ကလူမှာတော့ ပြုံးတုံ့တုံ့မျက်နှာပေးလေးဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိခုံမှာဝင်ထိုင်လာသည်။

* ထိုင်ခွင့်ပေးလို့ကျေးဇူးပဲနော် *

* ဘယ်သူက ထိုင်ခိုင်းလို့လဲ ပြန်ထ *

* ဟင့်အင်း~မထချင်တော့ဘူး။အဝေးကြီးကနေ ဒီအထိဆိုင်ကယ်မောင်းလာရတာ... ညောင်းတယ် *

နှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြလာရင်းပြောလာသော ခပ်ချွဲချွဲအပြောလေးကြောင့် ဆေးကျောင်းသား၏မျက်နှာလေးမှာ မဲ့ကျသွားရင်း မျက်စောင်းထိုးပစ်လိုက်သည်။

* သေလိုက်လေ *

* မသေနိုင်သေးပါဘူးကွာ ချစ်တဲ့သူနဲ့မင်္ဂလာတောင်မဆောင်ရသေးတာကို ဘာလို့ပေးသေခိုင်းနေရတာလဲ။ရက်စက်လိုက်တာ *

* ဒီမှာဂျွန်ဂျောင်ကု။ဒီဝိုင်းမှာမင်ဟီမရှိဘူးနော်၊ငါတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတာ။သူ့တွေ့ချင်ရင် သူ့အိမ်လိုက်သွား! *

* မြင်သားပဲ *

ဘာကိုမြင်တာလဲ?အဆုံးမရှိအစမရှိ။ကြောင်တောင်တောင်တွေလာလာပြောနေသောဂျွန်ဂျောင်ကုအား မှုန်တေတေစိုက်ကြည့်ပေးမိတော့ အဲ့အရူးက နွားပွဲစားလိုတဟီးဟီးဖြီးပြလာသည်။

* မင်းတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတာကို
ကိုယ်မြင်တယ်လေ။မင်ဟီမပါတာလည်း ကိုယ်သိတယ် *

* သိရင် သွားလိုက်တော့ဂျွန်ဂျောင်ကု...ဒီစားပွဲကနေ မင်းမြန်မြန်လစ်! *

* မင်းနှင်ထုတ်တိုင်း ကိုယ်ကလစ်စရာလား...
ဒါနဲ့ မင်းပိုလှလာတယ် ဟူး!ဘာလဲ...ဒီလတွေထဲ ငါလာမတွေ့လို့ အေးချမ်းနေတာလား။ *

* အေး သောက်ရမ်းကိုအေးချမ်းနေတာရပြီလား *

* ဟာ မင်း တအားရိုင်းတယ်နော်။ဘာလို့ဆဲနေရတာလဲ မင်းနဲ့ကိုယ့်ကြား ဒီလောက်ရင်းတာကိုအေးဆေးပေါ့ *

ဂျွန်သည် ဆေးကျောင်းသား၏သောက်လက်စလိ​ေမ္မာ်ရည်ခွက်လေးကိုဆွဲယူလိုက်ရင်း တစ်ရှိန်ထိုးမော့ချပစ်ပလိုက်တာမို့ ဂျီမင်မှာကြောင်ကြောင်အအဖြင့်။ခွက်ကိုပြန်ဆွဲလုတော့လည်း မမှီတော့ပါ။

* အဲ့တာငါ့ခွက်လေ *

* ကိုယ်သိတယ် *

* မင်းသောက်ချင်မှာသောက်လေ ရွံစရာကောင်းအောင်လို့ ဘယ်သူခွက်ကိုလာသောက်တာလဲ!မင်းလွန်နေပြီ *

* မင်းရွံပေမယ့်ငါကမှမရွံချင်တာ၊ဒါIndirect Kissပေးတာလေကွာ...ဒီလိုလေး"kiss"သောက်ဦးမလား *

မျက်လုံးတစ်ဖက်ကိုဟန်ပါပါမှိတ်ပြလာခဲ့ပြီးပြောလာတဲ့စကားဟာ တကယ့်ကိုမလွတ်မကင်းနဲ့။ဘာတဲ့ Indirect Kissဆိုပဲ။ဖန်ခွက်လေးကိုတောင်နမ်းပြလိုက်သေးသတဲ့။သည်းမခံနိုင်လို့ ဖန်ခွက်နဲ့ကောက်ထုရ!နဖူးကွဲတော့မယ်။

* တော်စမ်းပါ မသောက်ဘူး *

* ပြီးတာပါပဲဗျာ *

ပြန်တိုးပေးတဲ့ခွက်လေးကိုကြည့်ရင်း ဆေးကျောင်းသား၏မျက်နှာလှလှမှာရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြင့်။သူ့စိတ်ထဲ လူဆိုးကောင်ဟာ သဲအိတ်ဖြစ်သွားပြီးပါပြီ။ဂျီမင်သည် စိတ်ထဲမှနေပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကြိမ်းဝါးပစ်လေကာ လက်သီးလေးကိုလည်းတင်းတင်းဆုပ်ချေရှာသည်။

* ဒီလတွေထဲ ကိုယ်ဘာလို့မင်းဆီမလာလဲ မမေးတော့ဘူးလား *

* မသိချင်ဘူး *

* မသိချင်လည်းနေပေါ့ ငါကတော့ပြောရမှာပဲ *

* စိတ်ပျက်ဖို့သိပ်ကောင်းတယ် *

* မင် းဆေးရုံကြီးမှာအလုပ်သင်ဝင်နေပြီကြားလို့ မင်းရှေ့ထိငါရောက််မလာခဲ့တာ။တစ်နေကုန်ငါ့ကိုလွမ်းနေရတာနဲ့ စာတွေမကျက်နိုင်မှာစိုးလို့ပါ...။အဲ့လိုဆို ဆရာဝန်ကြီးတွေဆီမှာမင်းအမှတ်တွေအလျှော့ခံရမှာ...။
ငါ့မှာ မင်းအတွက်ကိုတွေးပေးပြီး တစ်ယောက်တည်းလွမ်းနာတွေကျ...၊အလွမ်းတွေကိုရင်မှာပိုက်ပြီး ကြိတ်ကြိတ်မှိတ်မှိတ်နဲ့ဂျယ်ဂျူဒိုမှာ အပန်းသွားဖြေနေခဲ့ရတာ သေးသေးလေးရဲ့ *

* မင်း!ပါးစပ်ကိုက စည်းကမ်းမရှိဘူး။ ပေါက်လွှတ်ပဲစားစကားတွေပဲ မင်းထွက်တတ်တာလား *

* တကယ်​ပါကွာ ငါမင်းကိုသိပ်လွမ်းခဲ့ရတာ မှ ရင်နဲ့မချိ့မဆန့်ပဲ။လွမ်းလွန်းလို့ မင်းမျက်နှာလေးကိုမနေနိုင်မထိုင် လာကြည့်တာလေ။ဒါနဲ့ မင်းရော ငါ့ကိုမလွမ်းဘူးလား *

* ပေါက်လွှတ်ပဲစားစကားတွေ!ရွံစရာကောင်းလွန်းတယ် *

* ပေါက်လွှတ်ပဲစားစကားဆိုတော့လည်း
ပေါက်လွှတ်ပဲစားစကားပေါ့။ဒါပေမယ့်မင်းကိုလွမ်းတာကတော့ အတည်နော်။ငါ့အလွမ်းတွေကို ပါဆယ်ဗူးနဲ့လှလှပပလေးထုတ်ပိုးပြီး မင်းဆီအရောက်ပို့ပေးလိုက််မှာမို့ မင်းကလက်ခံပေးနော်အသေးလေး *

မျက်စိရှေ့ကလူကို စိတ်ပျက်ခြင်းကြီးစွာနဲ့စိုက်ကြည့်နေရုံသာတက်နိုင်ခဲ့တော့သည်။ပါးစပ်ကပလီပလာတွေဆို သိပ်ထွက်တတ်တဲ့ကောင်မှန်းသိပြီးသားပါ။ဒါပေမယ့်ဒီလောက်ကြီးထိ မျက်နှာပြောင်တိုက်ရဲလိမ့်မယ်လို့တော့မထင်ထားခဲ့တာလည်းအမှန်။

ဒီကောင်နဲ့ဆုံခိုက််မှာ ကင်မင်ဟီအတွက်ဆွေးနွေးပေးဖို့လုပ်ရပေဦးမည်။ကင်မင်ဟီနဲ့ပတ်သတ်လာရင် ကာကွယ်ပေးရမယ့်တာဝန်တွေဟာ ကိုယ့်ထံမှာပဲရှိနေတာ။သူမ မေမေကိုယ်တိုင်လွှဲပေးထားတဲ့ ကိုယ့်အပေါ်စိတ်ချခြင်းတွေကိုအဆုံးထိယုံကြည်သွားစေချင်တယ်။

* မင်ဟီကိုတကယ်ချစ်ရဲ့လား *

* ဆိုပါတော့ *

* ပေါ့တိပေါ့တန်နဲ့မင်းအဖြေပေးတာ လွယ်လွန်းနေပြီ *

* ဘာလဲကွာ မင်းမေးလို့လည်းဖြေရသေးတယ် *

* ဒါဆိုမင်ဟီကိုတကယ်ချစ်တယ်ပေါ့ *

* သေချာတယ် ...တကယ် *

ဆေးကျောင်းသားလေး၏မျက်ဝန်းတွေထဲထိစိုက်ကြည့်လာရင်း ထိုသို့အဖြေပေးသည်။စကားသံတွေထဲ မည်သည့်လေးနက်မှုတစ်စုံတရာမျှမပါ။ဒီအတိုင်းရွဲ့တဲ့တဲ့ပြောချလိုက်တာမှန်း ဆေးကျောင်းသားကိုယ်တိုင်ကသိခဲ့ပါသည်။

ဒါပေမယ့်ဘာတစ်ခုမှတော့ အငြင်းအခုန်ထပ်မလုပ်လာခဲ့ပါဘူး။ဂျွန့်မျက်ဝန်းတွေထဲထိ ပြန်လည်ကာစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း ခါးခါးတူးတူးပင်ပြုံးချလိုက်သည်။လှလွန်းတဲ့လူတွေများတော့လည်း ဘာလုပ်လုပ်ကိုလှနေတော့တာပါပဲဗျာ။ပတ်ခ်ဂျီမင်ရဲ့မဲ့ပြုံးလေးက တအားလှတယ်။

ဤသို့နှင့်နှစ်ယောက်သားအတော်ကြာအောင်အကြည့်ချင်းစစ်ထိုးခဲ့ကြပြီး ခနဲ့ပြုံးလေးဖြင့်အရင်ဆုံးအကြည့်လွှဲသွားခဲ့သူမှာ ဂျီမင်
ဖြစ်သလိ၊ဂျွန်ဘက်ကတော့ မျက်နှာလှလှလေးကိုသာ ငေးနေခဲ့ရင်းတကယ့်ကို အေးအေးလူလူရှိနေခဲ့တယ်။

* ဂျွန်ဂျောင်ကု ! *

* ဗျာ... *

စူစူအောက်အောက်နဲ့ခေါ်မိပြန်တော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ရိုရိုကျိုးကျိုးလေးပြန်ထူးရှာသေးတာ။မျက်​ေစာင်းတစ်ချက်ပိတ်ထိုးလိုက်ကာ ခပ်စွေစွေစိုက်ကြည့်ပေးလိုက်သည့်အခါမျက်နှာပိုးသတ်သွားတယ်လေ။တကယ်ပါ
..ဒီလိုကောင်နဲ့မှရေစက်ကဆုံကိုဆုံနိုင်လွန်းတယ်။

* မင်ဟီကိုရွေးချယ်ထားပြီးပြီဆိုရင်လည်း သူ့အပေါ်မှာသစ္စာရှိပေးပါ။မင်းထပ်ပြီး မင်ဟီကို နာကျင်အောင်ထပ်မလုပ်ပါနဲ့ *

ထိုအခါ လူဆိုးကောင်၏မျက်နှာမှာအနည်းငယ်တွေဝေသွားပုံရကာ ဂျီမင်ရဲ့မျက်နှာအား ငေးငေးလေးစိုက်ကြည့်လာပုံသည်အကြောင်းပြချက်တစ်ခုခုပေးစရာရှိနေသလို..!။ဒါပေမယ့်လည်း ဘာတစ်ခုမှတော့ထုတ်မပြောလာပါဘူး။ဂျီမင်ပြောသမျှကိုသာ ငြိမ်ပြီးနားထောင်ပေးခဲ့တယ်။

* မင်ဟီက သူ့ကိုယ်သူထက်တောင်မင်းကို
ပိုသဘောကျလိမ့်မယ်။မင်းပေးခဲ့တဲ့အချစ်တစ်ခုမှာ ပျော်ဝင်နေတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ကိုမင်းမကစားပါနဲ့သူမမျှော်လင့်ချက်တွေ... အားလုံးဟာ
မင်းအပေါ်မှာပဲမူတည်နေတယ်။မင်ဟီရဲ့
အဲ့လိုစိတ်ကို ငါ့ထက််မင်းကပိုသိမှာပါ။ဒါငါ့ရဲ့နောက်ဆုံးသောသတိပေးခြင်းပဲ မင်းသူ့ကိုမကစားပါနဲ့၊မင်ဟီကို မင်းမချစ်နိုင်ရင်လက်လွှတ်ပေးလိုက်တာကအကောင်းဆုံးပဲ*

ဂျွန်ဟာ ဒီစကားတွေရဲ့အဆုံးမှာတော့
တစ်ခဏတော့ငူငူငိုင်ငိုင်ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။မျက်ဝန်းတွေဟာလည်း တစ်နေရာထဲ၌သာမြဲမြံနေခဲ့ပြီး တစ်စုံတစ်ခုအားအသည်းအသန်ရှာဖွေနေပုံဖြင့်..!။

ပြီးနောက်တွင်တော့ သူသည်ကုလားထိုင်ကျောမှီပေါ်သို့ ခေါင်းလှန်တင်လိုက်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါခပ်လျောလျောပြင်ထိုင်လိုက်ကာ သူ့အိမ်သူ့ရာမှာပြုမူသလိုမျိုး
တကယ့်ကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်ပြင်ထိုင်လိုက်၏။

ဘာတွေကိုအကြံထုတ်နေပြန်သည်မသိ၊သူ၏မရှိတဲ့ မုတ်ဆိတ်မွှေးကိုအရသာခံပွတ်နေခဲ့ပြီး သူ့မျက်လုံးအစုံဟာ ပြူးသွားလိုက်ကျယ်သွားလိုက်နှင့်။ခပ်ချဥ်ချဥ်စိုက်ကြည့်လိုက်တဲ့ဂျီမင့်နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတစ်ဖက််မှာ အသာအယာကော့တက်သွားရင်း ဟွန်းခနဲအသံထွက်သည်အထိ ခနဲ့ရှာသည်။

* ငါဘက်က ပြောစရာရှိတာအကုန်ပြောလိုက်ပြီးပြီမို့ မင်းဘက်ကလိုက်နာ​ပေးရင်ရပြီ *

* နေစမ်းပါဦး။ငါ့ကိုဟိုလိုလုပ်ဒီလိုလုပ်နဲ့အမိန့်တွေလာပေးနေရင်အောင် မင်းကိုယ်မင်းဘယ်သူလို့ထင်နေတာလဲ?ငါနဲ့မင်းက ဘာတွေများပတ်သတ်နေလို့ ငါ့ကိစ္စတွေမှာဝင်ခြယ်လှယ်နေရတာလဲ*

* မင်းစကားကဘာလဲ!မင်းသိထားဖို့က မင်ဟီက ငါ့သူငယ်ချင်း ငါ..... *

* တော်တော့ မင်းဆက်မပြောနဲ့ သူမကမင်းသူငယ်ချင်းဆိုတာငါသိတယ်။ဒါပေမယ့်
မင်းနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး ပတ်ခ်ဂျီမင်။အထူးသဖြင့် ဒီလိုအချစ်ရေးကိစ္စတွေမှာပိုလိုတောင်မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး။ဒါ ငါနဲ့သူမကြားက ကိစ္စ!
မင်းနဲ့အနေသာကြီးပဲ...မင်းနဲ့ဆိုင်တာ မင်းနဲ့ငါနဲ့ကြား!မင်းစည်းသိပ်မကျော်နဲ့
ငါ့အချစ်ရေးကို ငါကြိုက်သလိုဖန်တီးမယ် သူမကိုငါတကယ်ပဲချစ်ချစ် ခဏတာပဲချစ်ချစ်အဲ့တာငါ့နဲ့ပဲဆိုင်တယ်။နောက်ဆက်တွဲအားလုံးကို ငါပဲခံယူရမှာ။
ဂျီမင် မင်းကတော့ ငါ့ကိစ္စတွေမှာဝင်မပါပါနဲ့လား။မင်းကြောင့် ကြာရင်ပိုရှုပ်ကုန်တော့မယ်ကွာ *

သူ့စကားတွေဟာ တစ်ထစ်ချမှန်မနေသည့်တိုင် မှား၍လည်းမနေတာမို့ ပြန်လည်ပြီးချေပနိုင်စွမ်းမသာခဲ့။မျက်နှာလွှဲရင်း ခပ်ဆိတ်ဆိတ်ငြိမ်ကျသွားခဲ့သူအားကြည့်၍ လူဆိုးကောင်ခမျာသက်ပြင်းချည်းပဲလှိမ့်ချလိုက်ရတော့သည်။ဒီလိုမျိုးကြီးအသံဆိတ်နေတာကိုလည်း ဂျွန့်မှာမကြိုက်လှပါ။

ကိုယ်နဲ့စကားများဖို့ဆုံးဖြတ်ထားရင်လည်း အငြင်းအခုန်လေးတော့လုပ်ပေးဦးမှပေါ့။အခုဟာက သူ့ဘက်ကချည်းစွာရရင်တော့ ကောင်းတယ်!ကိုယ့်ဘက်က သူ့စကားကို
နင်းပြီးနည်းနည်းလေးများ ပြန်မချေပလိုက်နဲ့ အဲ့ဘဲနှုတ်သီးနှုတ်ခမ်းက ရှေ့ကိုတစ်လံလောက်စူထွက်လာပြပါမယ်။

စိတ်တိုရင်မှုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့စိုက်ကြည့်မယ်...၊အံကြိတ်ပြမယ်...၊မျက်စောင်းထိုးမယ်ဒါပဲ
သူလုပ်တတ်သလားပဲ။အဲ့လိုတွေကြပ်ကြပ်လုပ်!ကိုယ့်ရင်ဘက်ထဲကအကောင်မှာ သံပတ်ပါတာမဟုတ်ဘူး။ဆောင့်ဆက်ပြီးရက်ရက်စက်စက်တွေရင်ခုန်လာမှတကယ့်ကိွုင်တတ်ရမယ်မှတ် ပတ်ခ်ဂျီမင်။

လာလာပြီး ငါ့ရင်ဘတ်ထဲကအကောင်ကိုပဲ မင်းခလုတ်ဝင်တိုက်တာလား။မင်းကျူးလွန်နေတဲ့ပြစ်မှုက သိပ်ကြီးလွန်းတယ်ဂျီမင်ရဲ့။တာဝန်ယူပါလို့ထုတ်​ပြောရင်လည်း မင်းလေးဟာ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်နဲ့အရူးကွက်တွေနင်းပြမယ်။နောက်ဆုံးကျ ငါပဲမင်းရဲ့ဗီလိန်ကောင်ဖြစ်ရပြန်ဦးမှာ။

ရင်ခုန်လာအောင်မင်းပဲသင်ပေးခဲ့တယ်။မင်းပဲ ငါ့ကိုအခါခါနှင်ထုတ်တယ်။ပတ်ခ်ဂျီမင်ဟာလေ သိပ်မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ ...။

* ၄၅မိနစ်အချိန်ရဦးမယ်။ပတ်ခ်ဂျီမင်..မင်း
ငါ့ကိုဘာတွေများပြောစရာကျန်သေးလဲ *

မနေနိုင်သူက စလျော့ရမှာပေါ့ဆိုတဲ့အတိုင်း ဂျွန်ကပဲအရင်စလျှော့ပေးခဲ့သည်။လက်ကောက်ဝတ်မှာသေသပ်ကျနစွာနဲ့
ပတ်ထားသည့်လတ်ပတ်နာရီကို ငုံကြည့်လိုက်ရင်းထိုသို့အသိပေးပြန်တော့ ဆေးကျောင်းသားရဲ့ ကြောင်နနအကြည့်တစ်စုံဟာ ရုတ်ချည်းသူထံသို့ရောက်လာခဲ့၏။

* အဲ့လိုကြည့်ပြန်ပြီကွာ~~ငါပြောချင်တာ မင်းဆေးရုံဝင်ဖို့ အချိန်နီးနေပြီမလား ထပ်ပြီးဘာတွေတောင်းဆိုချင်တာများရှိသေးလဲ
မင်းအနေနဲ့ကိုယ့်ကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောလို့ရတယ် *

လူစွမ်းကောင်းက လုပ်ချင်နေပြန်ပြီ ဒီဂျွန်ဂျောင်ကုကတော့။ငါပြောမိတာကနည်းနည်း ငါ့ကို ပြန်စွာမှာကခပ်များများ...။ထို့ကြောင့် မျက်စောင်းထိုးပစ်လိုက်ရင်း နှာခေါင်းရှုံချေသည်။

* ကောင်းပြီလေ...ဒီတစ်ခါတော့ ငါ့ဘက်ကတောင်းဆိုတယ်လို့ပဲ မင်းအနေနဲ့သဘောထားပေး *

* ပြောကြည့်လေ *

* မင်ဟီကိုထိခိုက်နစ်နာအောင်လို့ မင်းမလုပ်မိပါစေနဲ့ ငါတောင်းဆိုတာပါ။သူ့ရဲ့အရှက်နဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို မင်းအနေနဲ့စောင့်ထိန်းပေးစေချင်တယ် *

ဘာစကားလဲ?အဓိပ္ပါယ်ကရော ဘာများလဲ။
ဂျီမင်ကအခု ငါ့ကိုစော်ကားပုတ်ခတ်လိုက်တာလား။ဒီစကားတွေအရ ငါကဘာကောင်ဖြစ်သွားမလဲ။အဲ့လောက်တောင်ပဲ အထင်သေးနေတာလား။ငါ့ကိုသိပ်ရွံမုန်းနေတယ်ပေါ့လေ။

ရတယ်...ရွံ ဆက်ရွံ!သေတဲ့ထိရွံရှာသွား။
မင်းအထင် ငါကအဲ့လိုကောင်ဆိုတော့လေ
အဲ့လိုကောင်ပေါ့။မင်းနဲ့ငါရဲ့လက်ရှိအနေအထားအရ ဖယောင်းသွင်းသူနဲ့ဖယောင်းလိုမျိုးဖြစ်တည်မှုနဲ့သိပ်တူနေလို့ မင်းရေးခြယ်ရာအတိုင်းငါပုံရိပ်ထင်ပေးမယ်။ဒါဆိုကျေနပ်ပေးမယ်မလား။

ခေါင်းလေးမော့၍တဟားဟားအော်ရယ်မိပြန်တော့ ပတ်ခ်ဂျီမင်ကခပ်စူးစူးစိုက်ကြည့်လာသေးတာ။

* ဘာရယ်တာလဲ...ငါပြောတဲ့ထဲ မင်းလှောင်ရယ်စရာတစ်ခွန်းမှမပါဘူး *

* ဒီစကားတွေဟာ မင်းရင်ထဲကဆန္ဒအမှန်ပဲလား။အတည်ကြီး ငါ့သိက္ခာကိုရိုးစွပ်(စွပ်စွဲ)မယ်ပေါ့ *

* သိက္ခာတွေကိုယ်ကျင့်တရားတွေလာပြောနေရအောင် မင်းလိပ်ပြာမင်းလုံလား။မင်းသုံးလိုက်တဲ့အသုံးအနှုန်းက မင်းနဲ့တန်ရောတန်ရဲ့လား ပြန်စဥ္းစားဦး *

အအေးခွက်ကိုကိုင်ထားသည့်ဂျွန်လက်တွေမှာတင်းခနဲပါပဲ။ပါးစောင်ကွဲလုမတတ် လျှာကိုကစားလိုက်ရင်း ဂျစ်ကန်ကန်စိုက်ကြည့်လာခဲ့တယ်။

* မင်းအမြင်မှာ ငါကအဲ့လိုကောင်လား...!။
ရတယ် မင်းထင်ချင်သလိုထင်​ေနလိုက် ငါ့ကိုစော်ကားလိုက်ရလို့ မင်းပျော်တယ်ဆို ငါကျေနပ်ပြီ။ငါ့ကိုဒီလိုစွပ်စွဲဖို့ ဘယ်ကောင်က မင်းကိုအချွန်နဲ့"မ"လိုက်လဲငါမသိဘူး။အေး!သိလဲမသိချင်ဘူး မင်းရဲ့နားကိုတစ်ဖက်တည်းဖွင့်မထားနဲ့ပတ်ခ်ဂျီမင်။*

အမုန်းချင်းအားပြိုင်လာတဲ့အခါဘယ်သူကများအနိုင်ရပါ့မလဲ။ဘယ်အချိန်ကနေစပြီး မုန်းခဲ့ကြသလဲ သူတို့ကိုယ်တိုင်ပဲအသိဆုံးဖြစ်ပါလိမ့်မည်။သေချာတာကတော့အတိတ်တွေဟာ မလှပခဲ့တဲ့အတိတ်ဟောင်းတွေပါ။
တစ်ချို့ကျမုန်းချင်လို့မုန်းနေတတ်ကြပြီး တစ်ချို့ကျချစ်လျက်နဲ့မုန်းသွားရတာမျိုး..။

* လူငယ်သဘာဝမို့ ငါရည်းစားရှုပ်​ေတာ့ရော့
ဘာဖြစ်လဲ။နှစ်ဦးသဘောတူနမ်းတယ်၊ဖက်တယ်...!ဒါနဲ့တင် ငါကယုတ်မာတဲ့ကောင်
ဖြစ်သွားရောလား။အခွင့်အရေးပေးရင်တော့ ဘယ်ကျားမဆိုယူမှာပဲ။ငါမှမဟုတ်ဘူး ကျားဆိုတဲ့သတ္တဝါတိုင်းကအသားကြိုက်တယ်ကွ။ဒါပေမယ့် ဘယ်အိမ်ရဲ့သားပျိုသမီးပျိုကိုမှ ငါမထိပါးခဲ့ဖူးဘူး။မင်းတို့ပြောပြောနေသလို ဟိုတယ်တကာ တက်အိပ်ဖို့ဆိုတာအဝေးဆုံးမှာထားခဲ့လိုက်!။ဘယ်ကောင်က အားယားပြီး မင်းနဲ့ငါ့ကြားဂုန်းချောနေလဲ မင်းအသိဆုံးပါ။ပတ်ခ်ဂျီမင်ဆိုတဲ့မင်းက တစ်လောကလုံးကမှားနေရင်တောင် အဲ့အမှားအတွက်ခွင့်လွတ်ပေးချင်ပေးလိမ့်မယ်...!တစ်ခုပဲ ငါဖြစ်နေလို့ကို မင်းခွင့်မလွှတ်ပေးနိုင်တာ။ငါ့အပေါ်ဆိုသိပ်ကိုသွေးအေးလွန်းတယ်ပတ်ခ်ဂျီမင် မင်းတကယ်ရက်စက်တယ်*

ဒီလိုကျတော့လည်း ဂျွန်ဂျောင်ကုဟာ ဆိုးသွမ်းနေတဲ့ လူဆိုးကောင်နဲ့တူမနေပြန်တော့ပါဘူး။ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောခေါင်းမာမာနဲ့ ပေပေတေတေနေပြတတ်သူဟာ အခုတော့လည်းသူ့ရှေ့မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျလို့။

ဘယ်သူက သူ့အကြောင်းတွေ သိချင်နေလို့လာရှင်းပြနေရတာလဲ။မသိချင်ပါဘူး။

ဆေးကျောင်းသားသည် သူ၏မျက်ခုံးတန်းသွယ်သွယ်များကို အနည်းငယ်တွန့်ကျုံ့ပစ်လေကာ မုန်ယိုနေတဲ့သားရဲတစ်ကောင်လိုမျိုး သတ်တော့ဖြတ်တော့မတတ်စိုက်ကြည့်ပေးနေခဲ့ပေမယ့်လည်း လေကြောမပြတ်နိုင်သေးသူမှာတော့ လေပေါ၍ကောင်းနေဆဲပါ...။

* မင်းကိုယ်တိုင်လည်းလူငယ်တစ်ယောက်ပဲ သမီးရည်းစားတွေကြားက ကဏ္ဍတွေကို မင်းကိုယ်တိုင်လည်းသိမှာပါ။လက်ကိုင်တာ နမ်းတာလောက်က ဘာတစ်ခုမှရေးကြီးခွင်ကျယ်ဟုတ်မနေဘူး။ဒါအတွဲတွေကြားက ပေါ်လစီပဲ။ဒီဆက်နွယ်မှုကြားက ဆက်ထုံးတွေကို ငါမှမဟုတ်ဘူး!ဘယ်ကောင်မဆို"သူ"ရသင့်ရထိုက်တဲ့အခွင့်အရေးတော့ရယူကြမှာပဲ ...မင်းနားလည်လား။မင်းရဲ့မင်ဟီကို မင်းကိုယ်တိုင်ပြန်မေးကြည့်လိုက်ပါဦး ငါဘယ်နှစ်ခါများအသားယူခဲ့ဖူးလဲလို့! *

* ဟား...ယူလို့ရမလား။မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အဲ့လိုလုပ်ကြည့်လိုက်လေ မင်းလောက်ယုတ်မာရိုင်းစိုင်းတဲ့သူဆိုလို့ ဒီကမ္ဘာမှာမင်းပြီးရင်မင်းပဲရှိလိမ့်မယ် *

* ဟာကွာ။ပတ်ခ်ဂျီမင်က အထအနသိပ်ကောက်တာပဲ ။ဒီမှာ ငါပြောနေတာ ရှင်းရှင်းလေး မင်းသာဝင်ဝင်မရှုပ်ဘဲ နားထောင်ပေးပါ အိုကေ...!လက်ရှိမှာ မင်ဟီကငါ့ရည်းစား
ဒီအချိန်မှာသူမကငါနဲ့ပဲသက်ဆိုင်တယ်။ငါနမ်းလို့လည်းရတယ် ဖက်လို့လည်းရတယ်။
ငါလိုကောင်က ရည်းစားတစ်ယောက်ရဲ့
အခွင့်အရေးတွေကိုရယူလို့ရခဲ့ပါလျက်နဲ့
ဘာတစ်ခုမှမကျူးလွန်ခဲ့တာကို ဘာကြောင့်လို့မင်းထင်သလဲ *

* ဘာကြောင့်မှမထင်ဘူး သိလည်းမသိချင်ဘူးမင်းဆက််မပြောနဲ့တော့ *

* ပြောမယ် မင်းနားထောင်ရဲဖို့ ခံနိုင်ရည်စုထား!အားလုံးဟာမင်းကြောင့်ပဲပတ်ခ်ဂျီမင် မင်းကြောင့်ပဲ..၊ငါသူမကိုထိလိုက်ရင် မင်းငါ့ကိုပိုမုန်းသွားမှာသိနေလို့ ငါမမှားဝံခဲ့တာ *

* တော်ပြီ အရေမရအဖက််မရတွေဆက်ပြောနေမယ်ဆိုမင်းပြန်လိုက်တော့ *

မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံးရဲရင်း မျက်လုံးလေးတွေကို တောင်တောင်အီအီလွှဲကာ ဆေးစာအုပ်ကြီးကိုအလျင်အမြန်ကောက်ကိုင်လေတော့ သူက ဂျီမင်၏လက်ထဲက ထိုဆေးစာအုပ်ထူထူကြီးကို ဆတ်ခနဲဆွဲယူသွားခဲ့သည်။

အပြုအမူတွေက လျင်မြန်လွန်းလို့တားဆီးချိန်ပင်မရလိုက်ပါ။ဂျွန်တစ်ယောက်ဟာ စာအုပ်ထဲမှာရေးထားတဲ့ဆေးအကြောင်းတွေကို ဘာတစ်ခုနားမလည်ပါဘဲနဲ့ဟိုလှန်ဒီလှန်လျှောက်ကြည့်နေကာ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်လုပ်နေခဲ့ပြီး တကယ့်ကိုဆေးကျောင်းသားကြီးစတိုင်လ်နဲ့ပဲများနေပြန်သည်။

* ဘာတွေလျှောက်ရေးထားမှန်းလည်းမသိဘူး ခေါင်းကိုမူးသွားတာပဲ။ပျင်းစရာကြီး.. မင်းရော နေ့တိုင်းလိုလိုဒါတွေကြီး ဖတ်နေရတာ မငြီးငွေ့ဘူးလား *

* ဟုတ်တာပေါ့ ပိုက်ဆံဖြုန်းရုံပဲကျောင်းတက်ခဲ့တဲ့လူတွေဆိုတော့ ဒီစာတွေကိုဘယ်လိုလုပ်ပြီးများဖတ်တတ်ကြပါ့မလဲ *

" ဘုန်း... "။

ဂျွန်သည် ဆေးကျောင်းရဲ့မျက်နှာနုနုလေးကို ခိုးကြည့်လို့ဝမှ စာအုပ်ကိုသူ့အားကြီးနဲ့ပိတ်ချပစ်လေကာ စားပွဲပေါ်ကိုအကြမ်းပတမ်းပစ်တင်လိုက်သည်။ပြီးနောက်တွင်တော့ မချိုမချဥ်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်ရင်း သူ၏စပ်ဖြီးဖြီးရုပ်မှာတစ်ခါပြန်လည်ကာဖြစ်ထွန်းလာခဲ့တယ်။

* ဒီစာတွေဖတ်တတ်တော့ရော ဘာတွေကများပိုကြီးကျယ်သွားလို့လဲ။လူ့လောကမှာ နေရတုန်းလေး ပျော်ပျော်နေသွားမှ လူဖြစ်ရကျိုးနပ်မှာပေါ့ကွ။ပညာတွေတက်နေပြီး အချစ်မရှိတော့ရော အဲ့လူက ဘာများသုံးစားလို့ရမှာလဲဟမ်။လူဖြစ်ခိုက်မှာ ချစ်ဖူးမှအဓိပ္ပါယ်ရိှမှာ...။စာအုပ်ထဲ ခေါင်းစိုက်ထားမယ့်အစား မင်းရဲ့အနီးအနားမှာ ဘာတွေရှိနေလဲ မြင်အောင်ကြည့်ပေးမှဖြစ်မှာပေါ့သေးသေးလေးရယ်။ဟိုသီချင်းထဲကလိုလေ အချစ်ကမင်းအနားမှာပါ~~မင်းမကြည့်လို့မသိတာပါ
အဟမ်း..!အဲ့ထဲကလိုဖြစ်နေဦးမယ်နော် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပြန်ငဲ့ကြည့်ဖို့မမေ့နဲ့ *

* တိတ်စမ်းပါ အရေးမပါတွေ!ဘာကိုအချစ်လဲ ဘာလုပ်ရမှာလဲ။အဲ့တာကြီးကိုဘဝတစ်ခုလို့ယုံမှတ်မယ့်ထဲ ပတ်ခ်ဂျီမင်တို့သေတောင်မပါဘူး...ဒီစကားကို မင်းတစ်ခါတည်းမှတ်သွား *

* ပြန်တော့မယ်နော်။မဟုတ်လည်းမင်းက
ကိုယ့်ကိုဆိုနှင်ပဲနှင်နေတော့ ကြာရင်ကိုယ့်နှလုံးသားလေးမင်းကြောင့်နဲ့နွမ်းရပါတော့မယ်။လာမယ့်(၁၃)ရက်နေ့မှာ ကိုယ်တို့တွေတစ်ခါလောက်ထပ်တွေ့ကြမလား။အဲ့နေ့ မင်းဆေးရုံမဝင်ရဘူး မင်းရဲ့နားရက်ဟုတ်တယ်ဟုတ်...အဟင်း!အရင်နေရာဟောင်းမှာ ကိုယ့်ကိုလာတွေ့ပါ *

အင်္ကျီလက်တွေဆွဲချလိုဆွဲချ...၊ဖုန်ခါသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ ဟိုဆွဲချဒီဆွဲချနဲ့ပဲများနေပြန်ကာ ယွပိုးထိုးနေပြန်သူလူဆိုးအား ကြည့်နေရုံပဲတတ်နိုင်တော့၏။စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ထားတဲ့ ဆိုင်ကယ်သော့ကိုပါ ကောက်ဆွဲနေပြီမို့ တကယ်ကြီးပြန်တော့မယ့်ပုံပါပဲ။

မြန်မြန်ပြန်လေ စိတ်ရှုပ်ရသက်သာလေပါပဲ။ဒါနဲ့နေစမ်းပါဦး ဒီကောင်ကဘယ်လိုလုပ်
ကိုယ့်နားရက်တွေထိသိနေရတာလဲ။မဟုတ်မှ!နောက်ယောင်ခံ လိုက်ချောင်းနေတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား။မသင်္ကာဖြစ်ဖြစ်နဲ့အံဩတကြီးပဲ လိုက်ကြည့်နေမိသည်။

* မအံဩပါနဲ့ ဒါကမထူးဆန်းပါဘူး။မင်းနဲ့ပတ်သတ်လာရင် ငါအကုန်သိထားပြီးသား *

ဒီကောင်က တကယ်မလွယ်ဘူးပဲ။လုံးဝကို
မသမာတဲ့ကောင်...ယုံကြည်စရာတစ်ကွက််မရှိဘူး။ကြောက်စရာအရမ်းကောင်းတယ်။

တစ်မိုးအောက်မှာနှစ်ယောက်ထပ်မရှိနိုင်တဲ့ ဆရာဝန်အစွာလေး။ထိုအစွာလေး၏ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းပွင့်နေသည့်မှုန်ကုပ်ကုပ်မျက်နှာလေးမှာချစ်စရာကောင်းလွန်းနေလို့ လူဆိုးကောင်သည် မနေနိုင်မနိုင်ဖြင့်မေးစိအိအိလေးကိုဖျစ်ညှစ်မိတော့ လက်တွေကို ချက်ချင်းရိုက်ချလာခဲ့ပြီး ကြိမ်းဝါးလာခဲ့၏။

* ဘယ်ကိုမဆင်မခြင်လာထိတာလဲ အထိုးခံချင်လို့လား။ဒီရွံစရာလက်တွေကိုဖယ်စမ်းပါ လာမထိနဲ့ *

* မင်းအရမ်းစွာတယ်နော်။အာရီဂူး...အာရီဂူး ပါးနှစ်ဖက်က ဖောင်းကားနေတာပဲကွာ။စားသမျှ ပါးထဲချည်းလှိမ့်ထည့်နေသလားဟမ်။ဆရာဝန်ပဲဖြစ်နေပြီ ရုပ်က ကလေးမသာရုပ်နဲ့ *

ပြောလိုက်ကာမှ သူ့လက်တွေကိုမရပ်တန့်ပေးတဲ့အပြင် ကိုယ့်ပါးနှစ်ဖက်ကိုပါ ဂျုံနယ်သလိုမျိုး သူ့လက်ဖဝါးနဲ့အပြည့်အုပ်ကိုင်ရင်း ဖွဖွယယလေးဆော့ကစားနေပြန်သည်။
ရင်းရင်းနှီးနှီးလာပြုမူပြနေတာကိုမကြိုက်တာမို့ မျက်လုံးလှန်ကြည့်ပေးတော့ ဒီအရူးဟာနှုတ်ခမ်းကိုက်ပြလာခဲ့ပြီး ပါးတစ်ဖက်ကိုသူ့အားကြီးနဲ့ သရဲစီးမတတ်ဆွဲညှစ်သွားခဲ့သည်။

လုပ်ချင်တိုင်းလာပြီးလုပ်နေတာ ဒီအစုတ်အပြတ်ကောင်ကတော့ တကယ်သေနေချင်နေပြီထင်တယ်။

* လာမယ့်၁၃ရက်နေ့ မမေ့နဲ့နော် *

* ငါမေးပါဦးမယ်...လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်ဆိုတာ
ဘာလဲ?ပြီးတော့ ငါ့ကိုဘယ်နေရာတွေလာခိုင်းနေတာလဲ ငါဘာတစ်ခုမှမသိဘူးလေ *

ထိုသို့ပြောလေတော့ ဂျွန်ဟာသူ့ပါးစပ်ကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့အုပ်ပစ်လိုက်ရင်း အံဩ လှပါချည်ရဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးလုပ်ပြလာသည်။ပြီးတွင်တော့ သူ့ရှေ့မှာထိုင်နေလေသည့်ဆရာဝန်ပေါက်စနလေးကို ခေါင်းအစခြေအဆုံးအခါခါပြန်ကြည့်နေသည်။

* ဝါး...မင်းတကယ်ပဲ ပတ်ခ်ဂျီမင်ပြီသပါပေတယ်။ဘာလဲ မင်းမသိဘူးလို့ငြင်းဦးမလို့လား။လာလုပ်မနေနဲ့၊ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေလည်းအပိုပဲ။အဲ့နေ့မှာ မင်းရောက်အောင်လာခဲ့ရမယ်။ငါသွားပြီ *

* မသွားနဲ့ဦး အခုရပ် *

ပတ်ခ်ဂျီမင်စကားနားထောင်လိုက်ပုံများ ခြေလှမ်းတွေဟာတိခနဲရပ်ကျသွားခဲ့၏။

* လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်တုန်းက ငါတို့တွေဘာဖြစ်ခဲ့လဲ မင်းသိတယ်မလား ငါ့ကိုပြောပြပါ *

လူကြည့်တော့သေးသေးလေးနဲ့ အမိန့်တွေသိပ်ပေးလွန်းတဲ့ ကိုကြီးကျယ်လေးနားကို ပြန်လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ကိုယ့်ထက်ခေါင်းတစ်လုံးစာမကနိမ့်နေတဲ့ သေးသေးကွေးကွေးလေး၏မျက်နှာကို ငုံကြည့်လေတော့ ပါးပြင်မို့မို့လေးတွေမှာ ရှက်သွေးကြောင့်ရဲတတ်လာခဲ့၏။ဒီလိုစွာပြီး ဒီလိုအရှက်သည်းတတ်ပုံကိုကြည့်ရသလောက်ဆို ပတ်ခ်ဂျီမင်ဟုတ်နေသားပဲ။

* မင်းကဘယ်သူများလဲ?ဒီလိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ပတ်ခ်ဂျီမင်က ပတ်ခ်ဂျီမင်မှန်နေတာပဲ။ဒီကြားထဲအတိတ်မေ့သွားသေးတာလား။မဖြစ်နိုင်တာတွေ *

* အပိုတွေမပြောဘဲ ငါမေးတာပဲဖြေပေးလို့
မရဘူးလား *

* သိချင်တယ်ပေါ့~~ကောင်းပြီလေ။ မင်းသာ၁၃ရက်နေ့ရောက်အောင်လာခဲ့ ။ထပ်ပြီး အဲ့နေ့ကလို...ရောက််မလာတာမျိုးမလုပ်မိစေနဲ့ကြားလား *

ပြောမှာဖြင့် တစ်ခါတည်းပြောသွားရင် သူ့ငယ်ထိပ်မြွေတက်ကိုက်မှာစိုးလို့လား!။မြောက်ကြွမြောက်ကြွနဲ့လှည့်ထွက်သွားခဲ့သူကို တစ်စစီလုပ်ပစ်လိုက်ချင်တာမှလက်ကိုယားလို့။ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်မနည်းထိန်းထားရတယ်။

ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်းဆံနွယ်စတွေကိုနားရွက်နောက် လှန်သပ်ပစ်သည်။ဟင်းခနဲသက်ပြင်းချမိကာ မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ချရင်း ၁၃ရက်နေ့ဆီမြန်မြန်ရောက်ဖို့သာ ဆုတောင်းခဲ့မိတယ်။ဒီအကြောင်းတွေကို မင်ဟီသာသိသွားခဲ့ရင် စိတ်ဆိုးမှာလား?။

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

အမြန်ရောက်စေချင်၍လားမသိ ၁၃ရက်နေ့ဟာလျင်လျင်မြန်မြန်ပဲရောက်လာခဲ့ပါသည်။
ဒီနေ့ဟာသူ၏နားရက်ဖြစ်၍နေ့လယ်မှအိပ်ရာက ထဖြစ်ခဲ့တယ်။ဒီလိုနေ့မျိုးဆို တစ်နေကုန်အခန်းထဲအောင်းနေတတ်လို့
သူ့မေမေဟာစားစရာပါအဆင်သင့် သူ့အခန်းထဲထိပို့ပေးတတ်သည်။

အခုလည်းကင်ချီထမင်းသုပ်စားနေရင်းနဲ့မှ
ဝရံတာဘောင်မှာတက်ထိုင်နေမိသည်။စားချင်တာစားနေရတဲ့အခိုက်အတန့်ဟာ တကယ့်ကို လူဖြစ်ရကျိုးနပ်တဲ့အခိုက်အတန့်ပါပဲ။

ထိုအချိန်မင်ဟီတို့ခြံထဲကို ဒရောသောပါးမောင်းဝင်ချလာသည့်ကားတစ်စီးကို
သူတွေ့လိုက်ရ၏။ထိုကားဟာ မင်ဟီရဲ့ကားဖြစ်နေခဲ့ပြီး ဒီလိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းမောင်းရတဲ့အထိ ဒီကောင်မလေးအပြင်မှာဘာတွေဖြစ်လာပြန်တာလဲ။

ငယ်ထိပ်ထိဆောင့်တက်လာတဲ့စိုးရိမ်စိတ်တွေကြောင့် သူချက်ချင်းပဲဘေးခြံဆီကို ပြေးသွားမိသည်။

* အန်တီ မင်ဟီ~~*

*သားမင် လာလေ ။သူ့အခန်းထဲမှာရှိတယ် *

မင်ဟီရဲ့မေမေကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ လှေကားတွေပေါ်ကိုခပ်သွက်သွက်နင်းရင်း မင်ဟီအခန်းဆီသို့ဦးတည်မိသည်။

အခန်းတံခါးဖွင့်လျင်ဖွင့်ချင်းမှာမြန်လိုက်ရတာက ခုတင်ပေါ်တွင်ခပ်ကျုံ့ကျုံလေးငိုနေလေတဲ့မင်ဟီကိုပါ။တစ်ခန်းလုံးလည်းအမှောင်ချထားသေးတယ်။မနေ့ညကထိတောင်တက်ကြွနေခဲ့တဲ့မိန်းကလေးက တစ်မနက်ခင်းလေးနဲ့တင်အလဲလဲအပြိုပြိုကိုဖြစ်ရလို့။

* ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကင်မင်ဟီ *

* ဘာ မှ မ ဖြစ် ဘူး *

ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ပြောပြီး ဘာကြောင့်ငိုနေရတာလဲ။အခုလိုအနေအထားမှာတောင် မင်ဟီဟာ ခေါင်းမာနေတုန်း။

* ကင်မင်ဟီ!! *

* ငါတစ်ယောက်တည်းပဲနေချင်တယ် *

* ထစမ်းကင်မင်ဟီ!ထထိုင်ပြီးငါ့ကိုကြည့် *

လှဲလှောင်း၍ရှိုက်ငိုနေသူအား ပခုံးတွေမှနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထူပစ်ကာ မျက်ရည်တွေကိုကြည့်ရင်း မချိ့တင်ကဲဖြစ်ရပြန်သည်။ဘာလို့ အခုလောက်ထိ ရင်ကွဲနေသူတစ်ယောက်လိုမျိုးငိုကြွေးနေရတာလဲ။ဘာကြောင့်လဲ..။

* ငါ...ငါအဆင်ပြေတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး
ငိုနေတာလည်းမဟုတ်ဘူး။ဒီအတိုင်းမျက်ရည်ကျရုံ ....*

* ကင်မင်ဟီ တော်စမ်း!ဒါလား နင်အဆင်ပြေနေတာ။ဒီလောက်ထိပြိုလဲနေတာတောင် အဆင်ပြေနေသေးတာလား။ *

* ငါဘာလုပ်ရမလဲမသိတော့ဘူးဂျီမင်ရယ်
ငါ့ရင်တွေနာရလွန်းလို့ရူးတော့မယ် *

* ဟိုကောင်နဲ့သွားတွေ့ခဲ့တာလား။သူနင့်ကို ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ။နင်ထိခိုက်အောင် ဘာလုပ်လိုက်တာလဲလို့ *

သို့သော် မင်ဟီဟာ မေးတာကိုမဖြေဘဲနဲ့ပခုံးလေးတွေလှုပ်သည်အထိရှိုက်ခါနေကာ ပိုတိုးငိုလာခဲ့ပြီး ဂျီမင်၏လက်ဖဝါးတွေကိုကျစ်နေအောင်ထပ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ တအင့်အင့်ရှိုက်ပြန်၏။သူမကို တကယ်ပဲ တစ်ခုခုနစ်နာအောင်လုပ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူးမလား။

* သူဘာလုပ်လိုက်တာလဲလို့ ငါမေးနေတယ်လေ *

* ဘာမှမလုပ်ဘူး ဂျွန်ကအဲ့လိုလူမဟုတ်ဘူးလို့။ငါ့အသားကို ထိခဲ့တာတောင်မဟုတ်လို့ သူ့ကိုပြဿနာသွားမရှာပါနဲ့ *

* ဘာကိုဘာမှမလုပ်ရမှာတုန်း..!။သူကလွဲပြီး
နင့်မှာဒီလောက်ထိငိုစရာဘာအကြောင်းရှိလို့လဲ။နင့်အလိမ်အညာတွေကို ဒီမှာရပ်လိုက်တော့ *

မင်ဟီက သူမ၏အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို
ခပ်ကြိတ်ကြိတ်ကိုက်ချလိုက်ရင်း ရှိုက်သံတွေကိုထိန်းပြန်သည်။မျက်ဝန်းထဲက ကျလုကျခင်မျက်ရည်တွေကို စီးကျမလာစေရန် မျက်တောင်လေးကိုတဖြန်းဖြန်းခတ်လေကာ ခဏငြိမ်သက်နေခဲ့၏။

တိတိပပအဖြေတစ်ခုကိုကြားရဖို့အတွက်
ဂျီမင်သည်လည်းစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်နေပေးပါသည်။မိနစ်ပိုင်းတစ်ချို့ကြာခဲ့ပြီးနောက်တွင်တော့ မင်ဟီကစကားပြောဖို့အဆင့်သင့်ဖြစ်နေပုံနှင့် သူမရဲ့မျက်လွှာလေးကို
ပင့်လိုက်အောက်ချလိုက်နဲ့စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ပြီးမှ...ထိုသို့ပြောလာခဲ့ပါတော့သည်။

* ငါနဲ့ဂျွန်လမ်းခွဲလိုက်ပြီ *

* ဟင် *

* ဟုတ်တယ်ငါတို့လမ်းခွဲလိုက်ပြီ *

ထိုစကားအဆုံးမှာ မင်ဟီမျက်ဝန်းထဲက
မျက် ရည်စတစ်ချို့ဟာ ပေါက်ခနဲကြွေဆင်းသွားရတယ်။ဂျွန်ဂျောင်ကုကို ဘယ်လောက်ထိချစ်ခဲ့သလဲ ကိုယ်ဟာ အသိဆုံးဖြစ်ခဲ့လို့
အခုနေ ဒီကောင်မလေးဘယ်လောက်ထိခံစားနေရမလဲသိပါတယ်။

အကောင်းအတိုင်းရိှနေတဲ့တက်ဆံရေးတစ်ခုက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးတော့ လမ်းခွဲတဲ့အဆင့်ထိရောက်သွားကြတာလဲ။မဟုတ်မှ...!ကျွန်တော်ကြောင့်များလား။အဲ့လိုဖြစ်လို့မရဘူးလေ။ပြောခဲ့တဲ့စကားတွေက မင်ဟီကိုကာကွယ်ပေးချင်ရုံစိတ်နဲ့ပါ။ဒီလိုလမ်းခွဲခိုင်းတာမဟုတ်ရပါဘူး။

မင်ဟီသာသိသွားရင် ငါ့ကိုမုန်းသွားတော့မှာ။ငါက ငါက..တကယ်အဲ့လိုလုပ်ခိုင်းချင်စိတ်မရှိခဲ့ပါဘူး။မင်ဟီဝမ်းနည်းနေတာကိုမကြည့်ရက်လို့ ချစ်ပေးပါလို့တောင်းဆိုချင်ခဲ့တာ။ဒါပေမယ့် ငါတို့က ဘာကနေ ဘယ်လိုမှားယွင်းသွားရတာလဲ။

* ပြီးသွားပြီ အခုအရာအားလုံးပြီးသွားပြီ
မင်ဟီ။ဝဋ်ကြွေးတစ်ခုကြေပြီလို့ပဲ
နင်သဘောထားလိုက်ပါ။သူ မချစ်ခဲ့မှန်း
နင်ရောငါရောသိခဲ့ပြီးသား အခုမေ့ပစ်ဖို့အချိန်ကျလာပြီလို့ပဲ နင်တွေးနော် အဲ့လိုပဲတွေး *

* ငါသိတယ် ငါ့ကိုမချစ်ခဲ့လို့နာကျင်နေတာမဟုတ်ဘူး။ဂျွန်ကပြောတယ် ငါ့ကိုသူတစ်ခါလေးတောင်မှရင်ခုန်လို့မရခဲ့ပါဘူးတဲ့။သူ့နှလုံးသားအတွက် ငါ့ကိုဓားစာခံရွေးခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့ဂျီမင်ရယ်~~။ငါရောအချစ်ခံဖို့မထိုက်ဘူးလားဟင်။ဘာလို့ငါ့ကိုမှ သူအဲ့လိုလုပ်ရက်ရတာလဲ။ငါရင်နာအောင်လို့ ဘာလို့ပြောထွက်ရက်ရတာလဲ *

ဒီကောင်မလေးဘယ်လောက်ထိတောင်များ ဝမ်းနည်းခဲ့ရှာမလဲ။မိန်းကလေးတစ်ယောက်အပေါ်မှာလုပ်ရက်လိုက်တာ။မချစ်ရင်နေပါစေ...တန်ဖိုးတော့ထားစေချင်တယ်။လိုချင်တဲ့အချိန်မှာဆွတ်ခဲ့ပြီး သဘောမကျနိုင်တော့မှ ပစ်ချခဲ့လိုက်တာများလွယ်လွန်းလိုက်တာ ဂျွန်ဂျောင်ကုရယ်။

* နင်သူ့ကို ဘာတစ်ခုမှပြန်မလုပ်ခဲ့ဘူးလား *

* ဘာများလုပ်ရပါ့မလဲဟယ် ငါကသိပ်ချစ်ခဲ့တာကိုး။ငါမရိုက်ရက်ပါဘူး။သူ့ဘက်က ခခယယနဲ့တောင်းပန်ပေးပြီးလမ်းခွဲခံရတဲ့သူဆိုလို့ ငါတစ်​ေယာက်တည်းပဲရှိတာဂျီမင်ရဲ့*

ဲဒါကိုဂုဏ်ယူနေသေးတာလား။တောင်းပန်တော့ရော ဘာအရေးလဲ။လမ်းခွဲခံလိုက်ရတာတောင် စိတ်မနာနိုင်သေးဘူးတဲ့လား။ချစ်တတ်လိုက်တာများ အစွမ်းကုန်ပါပဲလားကင်မင်ဟီရယ်။တားခဲ့ပါလျက်နဲ့ရအောင်ခိုးတွဲခဲ့တာကစလို့ ဒီနေ့အထိ အားလုံးဟာနင့်အမှားတွေချည်းပဲလို့ ငါပြောပြချင်လိုက်တာ။

* ဒါပေမယ့်~~ လမ်းခွဲခြင်းလျော်ကြေးအနေနဲ့တော့ ငါသူ့ပါးတစ်ဖက်ကိုနမ်းပစ်ခဲ့လိုက်တယ်။နင်ကျေနပ်ရဲ့လားဟင် *

မင်ဟီက ဒီမေးခွန်းကိုဘာလို့မေးသလဲငါမသိဘူး။ဒါပေမယ့် ငါ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့သူမမျက်ဝန်းတွေဟာတော့ စိမ်းသက်လွန်းနေတယ်။ဘာကြောင့်များ ဒီလိုမျက်ဝန်းများနဲ့ကြည့်နေရတာလဲမင်ဟီရယ်။

မင်ဟီကိုချော့ချော့မော့မော့နဲ့တစ်ရေးအိပ်ခိုင်းခဲ့ပြီးမှ ကိုယ့်အိမ်ဘက်ပြန်ထွက်လာခဲ့ရသည်။ခုတင်စွန်းမှာတင်ထားခဲ့တဲ့ဝတ်စုံကို လုံးချေပစ်လိုက်ရင်း အခန်းထောင့်တစ်နေရာစီသို့ ပစ်ထုတ်မိသည်။ဒါဂျွန်ဂျောင်ကုနဲ့ချိန်းဆိုထားရာဆီကိုသွားဖို့ ပြင်ဆင်ထားခဲ့တာတွေ။

အခုဘာများလိုပါတော့မလဲ။အရေးမပါတာတွေ ဘာကိုလွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်လဲ?ဘာတစ်ခုမှ
မသိချင်တော့ဘူး။

* * * * * လူဆိုးကောင် * * * * *

တစ်ဖက်ကဆေးကျောင်းသားမှာတော့ခါးခါးသီးသီးတွေဖြစ်ရပြီး အခန်းထဲတစ်ဆိတ်နေခဲ့သလောက် တစ်ဖက်ကလူဆိုးကောင်သည်လည်း ချိန်းထားခဲ့ကြသည့်နေရာမှနေတစ်ဖဝါးမခွာသွားသေးဘဲ နေဝင်သည့်တိုင်ဆက်၍စောင့်နေခဲ့သည်။နာရီကိုကြည့်လိုက် ပြုံးလိုက်နှင့်သူ့အပြုံးလေးတွေဟာသိပ်လှခဲ့တယ်။

အဝါရောင်ကိုမှနှစ်ခြိုက်တတ်သူလေးကို
ပေးဖို့ရည်ရွယ်ပြီး သူယူလာခဲ့တဲ့ပန်းပွင့်ငယ်လေးဟာ ကျူးလစ်အဝါရောင်ပန်းလေး
တစ်ပွင့်တည်းသာ။ကျူးလစ်အဝါတွေရဲ့အဓိပ္ပာယ်က "တစ်ဖက်သတ်အချစ်၊မျှော်လင့်ခွင့်မရှိတော့တဲ့အချစ်"တဲ့ သူ့ရင်ဘက်နဲ့ထပ်တူကျသည့်ပန်းလေးတွေကိုမှ သူဟာယူဆောင်လာခဲ့ပါတယ်။

အချိန်တွေဟာရပ်တန့်မနေခဲ့ပါဘူး။နာရီလက်တံတွေဟာတစ်ရွေ့ရွေ့ချင်းလည်နေခဲ့ပြီး ညပင်အတော်နက်လာခဲ့ပြီ။အပြုံးတွေဟာလည်း တည်သွားခဲ့ရပြီး ကျူးလစ်ပန်းပွင့်ငယ်ကိုကိုင်ထားခဲ့သည့်လက်တစ်စုံဟာလည်း ဖြေလျော့သွားခဲ့ရပြီ။

တကယ်ကိုရောက််မလာခဲ့ပြန်ဘူးပဲ။သူဟာကိုယ်ဆီရောက််မလာခဲ့ပြန်ဘူး။ဒီငတုံးလိုကောင်ကို သိပ်ကစားလို့ကောင်းသလားဟမ်။မေ့သွားတယ်။မင်းဘယ်တုန်းကမှ ကိုယ့်ကို
မချစ်ခဲ့ပါဘူး။ကိုယ်ကသာ.....။

အကြိမ်ကြိမ်အခါခါရှုံးနိမ့်နေမှန်းသိရက်နဲ့
ငါဆိုတဲ့ကောင်မှာ အမှတ်သည်းခြေ
ရှိလာဦးမှာမဟုတ်လို့ မင်းကတော့စိတ်ကြိုက် ထပ်ခွဲလိုက်ပါဦး ငါ့အသည်းကို!

* ငါလည်းမင်းကိုသိပ်မုန်းပါတယ် ပတ်ခ်ဂျီမင်။ငါ့ဘက်ကတစ်ခါမုန်းတယ်လို့ပြောတိုင်း
မင်းဘက်က ချစ်တယ်လို့ပြန်ပြောလာစေရမယ် *

ကျောခိုင်းသွားခဲ့တဲ့ ကျောပြင်ကျယ်တစ်စုံရယ်...၊စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရတဲ့ ကျူးလစ်ဝါလေးတစ်ပွင့်ရယ်...၊ထိုမြင်ကွင်းဟာဝမ်းနည်းစရာကောင်းခဲ့သလို အထီးကျန်တသသလည်းဖြစ်စေပါ၏။

အတိတ်၌ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီဖြစ်သောအမုန်းအကြွင်းအကျန်တွေဟာ သူတို့နှလုံးသားထဲတွင်တစ်ဖန်ပြန်၍နေရာယူသွားခဲ့ကြရင်း
ထိုနည်း၎င်းဆင်တူဖြစ်ရပ်မျိုးနဲ့ဒုတိယ​အကြိမ်မြောက်ပြီးဆုံးခဲ့ကြပြန်သည်။

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

(ဖတ်ပေးကြသူအားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။)

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

(Zawgyi)

(အပိုင္းငါး)

အဲ့ေန႕ညေနက မ်က္ႏွာ႐ူးေကာင္သည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အိမ္ေရွ႕ထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ပါသည္။ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိေပမယ့္ ကေဖးက အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ကားေပၚတြင္ပါလာတဲ့သုံးေယာက္လုံးမွာ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွထပ္မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။တကယ့္ကို
မွတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။

လူဆိုးေကာင္ဟာလည္း ဘာသီခ်င္းမွမဖြင့္ေပးခဲ့သလို မင္ဟီသည္လည္းမ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းခဲ့ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရိပ္စားခဲ့မိပါတယ္။မဟုတ္မွ...?ကေဖးမွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားလာခဲ့ၾကေသးတာလား။မင္ဟီနည္းတူ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း
စကားေျပာခ်င္စိတ္ရွိမေနခဲ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲတြင္ ဟိုမ်က္ႏွာ႐ူးေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြနဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ဆိုတာသာ တဝဲလည္လည္စြဲေနခဲ့တယ္လို႔ေျပာရင္ ယုတ္လြန္ရာက်ေနမလားဘဲ။ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမရဲ႕ရည္းစားအေၾကာင္းကိုေတြးေနမိတာက တကယ္ကိုမဟုတ္ေသးဘူးမလား။

ဒီစိတ္နဲ႕ပဲကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္သားတစ္ေယာက္လိုခံစားခဲ့ရတဲ့အထိ ဒီေကာင္ဟာ ကြၽန္ေတာ္အာ႐ုံေတြထဲမွာ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါၿပီ။စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။မင္းကတကယ္ကို အရႈပ္အထုပ္ပဲဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု။ငါ့အတြက္ေတာ့ မင္းဟာတကယ့္
လူရႈပ္ထက္္မပိုဘူး ဟူး...!။

အိမ္အျပန္လမ္းမွာ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သေလာက္ ကိုယ္ေတြၿခံေရွ႕အေရာက္္မွာေတာ့ ထိုဆိတ္ၿငိမ္မႈေတြကိုၿဖိဳခြင္းခဲ့လိုက္တာကဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရယ္ပါ။ဒီေကာင့္လုပ္ရပ္ဟာ သိပ္ရိုင္းစိုင္းလြန္းတယ္။မင္ဟီနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးဘာတစ္ခ်က္ေလးေတာင္အေရးမစိုက္ခဲ့ပါဘဲနဲ႕ကိုယ့္ကိုက် မွာတမ္းေႁခြလို႔မဆုံးခဲ့ပါဘူး။

ဘယ္လိုေတာင္ ရွက္ေၾကာျပတ္ၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ဝံတဲ့ေကာင္ပါလိမ့္။သူ႕မိန္းကေလး မ်က္ႏွာမေကာင္းတာကိုလည္းသူတစ္စက္္မွအရိပ္အကဲမဖမ္းတတ္တာပဲလားေတာ့မသိ။သိသိသာသာၿငိမ္က်ေနတဲ့မင္ဟီအစား ကြၽန္ေတာ္ထံတြင္သာသူ႕အၾကည့္တို႔ ၿမဲၿမံေနခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္ကုန္အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕။

မင္ဟီမ်က္ႏွာညိုးေနတာဘာေၾကာင့္လဲလို႔
ဒီေကာင့္ဘက္က ယုယုယယရွိဟန္နဲ႕တစ္ခြန္းထုတ္မေမးသလို ခ်စ္သူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးလည္းျပည့္ျပည့္ဝဝဂ႐ုမစိုက္ေပးခဲ့ပါဘူး။အသြားတုန္းက မင္ဟီကိုအိမ္တိုင္ရာေရာက္လာမႀကိဳေပးခဲ့တဲ့လူကအျပန္မွာေတာ့အိမ္ေရွ႕ထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ မင္ဟီကိုတစ္ခ်က္ေလးေတာင္ႏႈတ္မဆတ္ခဲ့ဘူး။အရင္ေက်ာခိုင္းသြားၿပီးမွ မေနနိုင္တဲ့မင္ဟီကပဲ ျပန္လွည့္လာရွာၿပီး "ကားကိုဂ႐ုစိုက္ၿပီးေမာင္းေနာ္ "လို႔
စေျပာေပးေတာ့မွ "ေကာင္းပါၿပီ"ဟု
ျပန္ေျဖေပးခဲ့တယ္။ဒါသည္လည္းမတတ္သာလို႔ျပန္ေျပာေပးရတဲ့အခ်ိဳးအေဖာက္နဲ႕ သစ္စိမ္းခ်ိဳးခ်ိဳးသြားခဲ့တာေလ။

ၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာကားေပၚကေန ကမႈးရႈးထိုးေျပးဆင္းလာျပန္ၿပီး
ကိုယ့္ေရွ႕မွာေျခစုံပိတ္ရပ္လာခဲ့ကာ ပါကင္လွလွထုတ္ပိုးထားတဲ့ကိတ္မုန့္ဗူးကို ကိုယ့္လက္ေတြထဲထိထိုးအပ္လာခဲ့ျပန္တယ္။အဲ့ဒီအေျခအေနက ဘာမွန္းမသိေတာ့ေပမယ့္ ရႈပ္ေထြးစျပဳေနၿပီဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ရိပ္စားမိပါသည္။

စိုးရိမ္တႀကီးလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ကြက္ခနဲပ်က္သြားတဲ့မင္ဟီမ်က္ႏွာေလးကို ကြၽန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ရလိုက္တယ္။သနားစရာေကာင္းေအာင္ကို မင္ဟီသည္မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ကြၽန္ေတာ္တို႔အေျခအေနကိုအကဲခတ္ေနခဲ့ရင္း ေတြေတြေလးရပ္ၾကည့္ေနခဲ့၏။

ဒီေကာင့္ရဲ႕လွ်ပ္တစ္ျပတ္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အေျခအေနေတြဟာဘာမွန္းလိုက္လို႔မမွီနိုင္ေသးခင္မွာပဲ မင္ဟီသည္လွည့္ထြက္သြားခဲ့ၿပီဆိုတာပါပဲ။မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ရဲလိုက္တာ။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာေလ မုန္းစရာေကာင္းတာထက္ကိုပိုပါတယ္။မုန္းလိုက္တာလို႔ထုတ္ေျပာျပန္ရင္လည္း ငါလည္းသိပ္မုန္းတာေပါ့လို႔သူ႕ဘက္ကျပန္ေျဖတတ္ေသးသည္။

သူ႕စိတ္ရင္းအမွန္ကဘာမ်ားလဲ?ရွင္းမယ့္ရွင္းေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ကအျပတ္ရွင္းထားမွပဲ ေတာ္ကာက်ေပလိမ့္မည္။ထပ္ၿပီးပတ္သတ္ေနရင္ ေနာင္အက်ိဳးဆက္ကတကယ့္ကိုဆက္္မေတြးဝံစရာေတြပဲႀကဳံလာရေတာ့မွာ။ထို႔သို႔ လုံးဝအျဖစ္မနိုင္ခံဘူး။

အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႕ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ကိုယ့္အေပၚမွာထားတဲ့သေဘာထားေတြ ခံစားခ်က္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးရိပ္စားမိပါတယ္။သူ႕ဘက္ကကိုယ့္အေပၚမွာ အေပ်ာ္တမ္းကစားခ်င္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတည္တက်တြဲခုပ္ခ်င္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္အေနနဲ႕မင္ဟီရဲ႕ရည္းစားအေပၚတြင္ ဘယ္ေသာအခါမွစည္းေက်ာ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

မင္ဟီဆိုတာ ကိုယ့္ႏွမအရင္းေလးလိုသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းမေလး...၊တစ္သက္လုံးႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ရွင္သန္လာခဲ့ၿပီးမွ ဘာမဟုတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္နဲ႕ေတာ့က႑ေတြမျပတ္ခ်င္ပါ။အရင္ကတည္းက ကိုယ္ဟာေဘးလူပဲျဖစ္ခဲ့လို႔ ေဘးထြက္ရပ္ေနေပးလိုက္ရင္ ဒီျပသနာေတြဟာ ေျဖရွင္းေပးၿပီးသားျဖစ္သြားမွာေပါ့။

* မလိုဘူး ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု...ထပ္ၿပီးဒါမ်ိဳးေတြမလုပ္မိေစနဲ႕ ငါ့အထင္မင္းဘက္ကစၿပီးအရင္စည္းမေက်ာ္လာရင္သိပ္ေကာင္းမယ္ေနာ္။လက္ရွိမင္းရွိေနသင့္တဲ့ေနရာမွာပဲမင္းေနေပးပါ။မင္းဘက္ကစၿပီးရပ္ပစ္လိုက္ပါ ငါလည္းေက်ာ္လာမွာမဟုတ္လို႔ မင္းကိုေနာက္ထပ္ ထပ္မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ဘူး။ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မင္းမေပၚလာပါေစနဲ႕ ငါ့ဘက္ကေနာက္ဆုံးေသာေတာင္းဆိုျခင္းပါ *

* ငါ...ငါ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္ ရွစ္!ငါေျပာတာေတာ့မင္းနားေထာင္ေပးသင့္တယ္လို႔မထင္ဘူးလား *

* နားေထာင္ေပးစရာဘာလိုဦးမလဲ ငါ့ဘက္ကေျပာစရာကုန္ၿပီ မင္းျပန္ေတာ့ *

* ေနဦး ဂ်ီမင္~~ *

' ဘုတ္...! "

ကိတ္မုန့္ဗူးေလးကိုလည္း ထိုစကားေတြနဲ႕အတူ ေျမျပင္ေပၚသို႔ပစ္ခ်ေပးခဲ့ရင္းေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ့သည္။ဒါသည္တစ္သက္လုံးစာအတြက္ေက်ာခိုင္းပစ္ခဲ့ျခင္းဆိုလည္း
မမွားနိုင္ေလာက္ပါဘူး။တစ္ခ်ိဳ႕ႀကိဳးေတြက ကိုယ့္ဘက္ကမလိုလားေနရင္းနဲ႕ကို ကိုယ့္အား လာလာခ်ည္တတ္တာေတြလည္းရွိလို႔ ဘယ္ေသာအခါမွအခ်ည္ေႏွာင္မခံခ်င္ပါ...။

ထို႔ေန႕ညက သူအဘယ္အခ်ိန္မွျပန္သြားခဲ့သလဲ ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး။ဘယ္လိုပုံစံနဲ႕က်န္ေနခဲ့သလဲလည္း ကြၽန္ေတာ္စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး။သူ​့ဘက္ကေျပာခ်င္တာေတြရွိေနတာသိလည္းနားမေထာင္ေပးခဲ့မိဘူး။
လႊင့္ပစ္ခဲ့တဲ့ ကိတ္မုန့္ေလးသည္လည္းေျမျပင္မွာရွိမေနခဲ့ေတာ့ပါဘူး။

တစ္စစီပုံပ်က္သြားခဲ့တဲ့ ခရင္မ္ေတြေပပြေနတဲ့ကိတ္ကိုေတာ့ ျပန္ေကာက္သြားတာမျဖစ္နိုင္ေလာက္ဘူးမလား။အဲ့ေလာက္ထိေတာ့
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာ ရိုးစင္းေနတဲ့လူမဟုတ္ပါဘူး။သိပ္ဉာဏ္မ်ားတဲ့ေကာင္ပဲကို တကယ့္အရႈပ္အထုပ္။

ထို႔ေန႕ညမွစ၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ထပ္မေတြ႕ခဲ့ျဖစ္ၾကပါဘူး။မင္ဟီနဲ႕ေရာမေတြ႕ျဖစ္တာၾကာခဲ့ၾကပါၿပီ။ကြၽန္ေတာ္ကလက္ေတြ႕သင္တန္းေပးမႈဆင္းေနရလို႔ အရင္ကထက္အလုပ္ပိုမ်ားေနခဲ့၍ မင္ဟီဒိတ္လုပ္သမွ်ကို မလိုက္ေပးနိုင္ခဲ့တာလည္းပါမည္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕ေရာေပါ့..?

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ဒီလိုမတင္မက်အေျခအေနေတြျဖင့္ေနလာခဲ့ရင္း ဘာလိုလိုနဲ႕ႏွစ္လနီးပါးထိရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။ထိုအတြဲၾကားမွာၾကားညွပ္ေနခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ဟာလည္း အခုဆိုသိပ္သိပ္ၿပီးကိုမွေအးခ်မ္းေနခဲ့ရင္း ဆိုးလ္ျပည္သူ႕ေဆး႐ုံႀကီးမွာအလုပ္သင္ဆရာဝန္ေပါက္ေလးျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီ။တရားဝင္ဆရာဝန္လိုင္စင္မက်ေသး၍ ေဆးကုသခြင့္ေတာ့မရေသးပါဘူး။

မင္ဟီသည္လည္း ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕အဆင္ေျပေနတယ္လို႔ေတာ့ေျပာတာပါပဲ။ဒါေပမယ့္
မင္ဟီကိုၾကည့္ၿပီး အားေတာ့မရပါဘူး။သူမပုံစံကၿမဳံစိစိနဲ႕ အရင္လိုလည္းဘာတစ္ခုမွ
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရင္ဖြင့္တယ္ဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး။အခ်ိန္ျပည့္မ်က္ႏွာေလးကညိုးေနတတ္​ေသးတာ။အဲ့လိုေတြမၾကည့္ရက္လို႔ အဆက္လည္းမျဖတ္လိုက္ခိုင္းရဲဘူး။

သူမတို႔ခ်စ္သူခ်င္းၾကားဘယ္လိုမွဝင္မပါခ်င္ေတာ့လို႔ လုပ္ခ်င္ရာသာလုပ္ၾကပါေစဆိုၿပီးလႊတ္ပဲေပးထားလိုက္တာ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္ထိပဲဆိုပါေတာ့။အခုကေဆး႐ုံမဝင္မွီ အခ်ိန္ခဏရေနေသးတာမို႔ Cafe Shopမွာစာအုပ္ဖတ္ရင္းနဲ႕အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိျခင္းသာ...။

စာအုပ္ဖတ္တယ္သာေျပာပါတယ္။ဟိုအတြဲအေၾကာင္းကိုပဲ ထိုင္ေနေတြးေနမိပါတယ္လို႔ေျပာရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။အပူေတြဟာေလ ကိုယ့္ဟာကိုေနေနရင္းေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ရွိရာဆီကိုတည့္တည့္ပစ္ဝင္လာၿပီးခလုတ္တိုက္ျဖစ္ေအာင္တိုက္သြားေသးသတဲ့ဗ်ာ။စိတ္ကုန္ခမ္းစရာေတြ!...။

* ခဏထိုင္မယ္ေနာ္ *

ၾကားဖူးေနၾကအသံျဖစ္ေန၍ စာအုပ္ကိုလွန္ေလွာေနရာမွေန ဆတ္ခနဲေခါင္းေထာင္ၾကည့္မိသည္။ဒါဘယ္သူႀကီးတုန္း?လနဲ႕ခ်ီၿပီးေပ်ာက္ေနခဲ့ၿပီးမွ ဘယ္ကေနဘယ္လိုမ်က္စိေရွ႕ျပန္ေရာက္လာရျပန္တာလဲ။

မ်က္စိေမွာက္ထံေျခစုံရပ္ေနသူမွာ တကယ့္ကိုဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုျဖစ္ေနခဲ့၏။အက်ိဳးနည္းေတြ
ကိုယ့္ေရွ႕တည့္တည့္ကိုဘယ္လိုေတာင္ေပါက္ခ်လာရတာလဲ။ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးမယ္ဆိုလည္းအဆုံးထိ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးလိုက္ပါေတာ့လား။ဘာလို႔ျပန္ေပၚလာရတာလဲ။လူကိုဘာေတြထပ္ရႈပ္ဦးမလို႔လဲ။

ေဆးေက်ာင္းသားေလးခမ်ာ သူ႕ေရွ႕ရွိကိုယ္လူေခ်ာကို မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္းပင္မ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလးျဖင့္ အေၾကာင္သားေငးၾကည့္ေနရွာသည္။လူဆိုးေကာင္ဟာ
အရင္လိုမ်ိဳးဟုတ္မေနေတာ့တာေသခ်ာပါတယ္။

ဗရမ္းဗတာနဲ႕ဖြာလန္ႀကဲထားတတ္တဲ့ေဆးဆိုးပန္းရိုက္ဆံသားေတြဟာ အခုေတာ့ျဖင့္ခပ္နက္နက္ပိတုန္းေရာင္ကိုသာ ဆိုးထားေလၿပီး ေသေသသပ္သပ္ၿဖီးသင္ထားကာ နဖူးေပၚေအာင္ပင္ လွန္တင္ထားခဲ့သည္။ဂ်စ္ပစီဆန္ဆန္အဝတ္အစားေတြေနရာမွာ လက္ေခါက္တင္ထားေလတဲ့အနက္ေရာင္Formalရွပ္ႏွင့္စတိုင္လ္ပန့္တစ္ထည္က အခ်ိဳးအစားက်နစြာေနရာယူထားခဲ့၏။

လုံးဝႀကီးကိုေျပာင္းလဲသြားလိုက္တာမ်ား
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာ အရင္ကဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုမဟုတ္ေတာ့သလိုမ်ိဳး။သူ႕ကိုယ္သူဂ်န္းတဲမန္းပါေပါ့။သို႔ေပသိ ေဆးေက်ာင္းသားမ်က္လုံးထဲတြင္ေတာ့ အရင္လိုေဒါက္္မက်ိဳးတဲ့သူ!ခ်ဥ္စူးစူးအရႈပ္အထုပ္ေကာင္ထက္ ထူး၍ပိုမေနခဲ့ေပ။

* ဒီဝိုင္းမွာ ထိုင္လို႔ရတယ္မလား *

* မရဘူး တစ္ျခားေနရာသြား *

အသံေသးေသးေလးက စူစူေအာက္ေအာက္ထြက္လာခဲ့၏။အဲ့လိုေအာ္ထုတ္လိုက္ေပမယ့္ တစ္ဖက္ကလူမွာေတာ့ ၿပဳံးတုံ႕တုံ႕မ်က္ႏွာေပးေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိခုံမွာဝင္ထိုင္လာသည္။

* ထိုင္ခြင့္ေပးလို႔ေက်းဇူးပဲေနာ္ *

* ဘယ္သူက ထိုင္ခိုင္းလို႔လဲ ျပန္ထ *

* ဟင့္အင္း~မထခ်င္ေတာ့ဘူး။အေဝးႀကီးကေန ဒီအထိဆိုင္ကယ္ေမာင္းလာရတာ ေညာင္းတယ္ *

ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ျပလာရင္းေျပာလာေသာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲအေျပာေလးေၾကာင့္ ေဆးေက်ာင္းသား၏မ်က္ႏွာေလးမွာ မဲ့က်သြားရင္း မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္သည္။

* ေသလိုက္ေလ *

* မေသနိုင္ေသးပါဘူးကြာ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕မဂၤလာေတာင္မေဆာင္ရေသးတာကို ဘာလို႔ေပးေသခိုင္းေနရတာလဲ။ရက္စက္လိုက္တာ *

* ဒီမွာဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု ဒီဝိုင္းမွာမင္ဟီမရွိဘူးေနာ္ငါတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတာ။သူ႕ေတြ႕ခ်င္ရင္ သူ႕အိမ္လိုက္သြား ငါ့နားမွာ
လာမရႈပ္ခ်င္စမ္းနဲ႕ *

* ျမင္သားပဲ *

ဘာကိုျမင္တာလဲ?အဆုံးမရွိအစမရွိ။ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြလာလာေျပာေနေသာ ေဂ်ာင္ကုအားမႈန္ေတေတႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေပးမိသည္။

* မင္းတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတာကို
ကိုယ္ျမင္တယ္လို႔ေျပာတာပါကြာ။မင္ဟီမပါမွန္းလည္း ကိုယ္သိတယ္ *

* သိရင္သြားလိုက္ေတာ့ဟိတ္ေကာင္...ျမန္ျမန္လစ္ေတာ့ *

* မင္းႏွင္ထုတ္တိုင္း ကိုယ္ကလစ္စရာလား...
မင္းကိုၾကည့္ရတာ ပိုလွလာသလားလို႔၊ဟူး!
ဒီလေတြထဲ ငါလာမေတြ႕လို႔ ေအးခ်မ္းေနတဲ့ပုံပဲေနာ္။ *

* ေအး ေသာက္ရမ္းကိုေအးခ်မ္းေနတာရၿပီလား *

* ဟာကြာ ရိုင္းလိုက္တာ။ဘာလို႔ဆဲေနရတာလဲဟင္။မင္းနဲ႕မလိုက္ဖက္လိုက္တာ မင္းနဲ႕ကိုယ့္ၾကား ဒီေလာက္ရင္းတာကိုေအးေဆးေပါ့ *

ဂြၽန္သည္ ေဆးေက်ာင္းသား၏ေသာက္လက္စလိ​ေမၼာ္ရည္ခြက္ေလးကိုဆြဲယူလိုက္ရင္း တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်ပစ္ပလိုက္တာမို႔ ဂ်ီမင္မွာေၾကာင္ေၾကာင္အအျဖင့္။

* အဲ့တာငါ့ခြက္ေလ *

* ကိုယ္သိတယ္ *

* မင္းေသာက္ခ်င္မွာေသာက္ေလ ႐ြံစရာေကာင္းေအာင္လို႔ ဘယ္သူခြက္ကိုလာေသာက္တာလဲ~~မင္းဘာသေဘာလဲဟမ္ *

* မင္း႐ြံေပမယ့္ငါကမွမ႐ြံခ်င္တာ ဒါဘာသေဘာလဲ မသိဘူးေပါ့ေလ။Indirect Kissေလကြာ...ဒီလိုေလး"kiss"ေသာက္ဦးမလား *

မ်က္လုံးတစ္ဖက္ကိုဟန္ပါပါမွိတ္ျပလာခဲ့ၿပီးေျပာလာတဲ့စကားဟာ တကယ့္ကိုမလြတ္မကင္းနဲ႕။ဘာတဲ့ Indirect Kissဆိုပဲ။ဖန္ခြက္ေလးကိုေတာင္နမ္းျပလိုက္ေသးသတဲ့။မထိတထိအေျပာေတြကို ဟိုကလည္းတစ္စက္ေလးမွႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး။သူကလည္းအဲ့လို မထိတထိနဲ႕က်လိက်လိလုပ္ရတာကိုပဲသေဘာေတြေခြ႕ေနရွာတာ။ဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲ့မွာစေတြ႕ၾကၿပီေလ။

* ေတာ္စမ္းပါ မေသာက္ဘူး *

* ၿပီးတာပဲဗ်ာ...အာရီဂူးအေမာကိုေျပသြားတာပဲအဟြန္း *

ျပန္တိုးေပးတဲ့ခြက္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ေဆးေက်ာင္းသား၏မ်က္ႏွာလွလွမွာရႈံ႕ရႈံ႕မဲ့မဲ့ျဖင့္။သူ႕ၾကည့္ရတာ လူဆိုးေကာင္ေသာက္ထားတဲ့ခြက္ကိုတကယ္ႀကီးမထိခ်င္တဲ့ပုံ...၊႐ြံေနရွာတဲ့ပုံပါပဲ။မ်က္ႏွာ႐ူးဆိုတဲ့အတိုင္း အဟုတ္ကိုမ်က္ႏွာေျပာင္လာတိုက္ေနတာ။

ငါပိတ္ထိုးထည့္လိုက္ရ ၿပီတီတီအခြက္ႀကီး
ပိန့္ခ်ိဳင့္သြားလို႔ အဲ့ျပဴးေနတဲ့မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပါ ဘရိတ္ဒန့္ဆြဲသြားရဦးမယ္။ဂ်ီမင္သည္ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ကို ႀကိမ္းဝါးပစ္ေလကာ လက္သီးေလးကိုလည္းတင္းတင္းဆုပ္ေခ်ရွာသည္။

* ဒီလေတြထဲ ကိုယ္ဘာလို႔မင္းဆီမေရာက္လာလဲ မေမးေတာ့ဘူးလား *

* မသိခ်င္ဘူး *

* မသိခ်င္လည္းေနေပါ့ ငါကေတာ့ေျပာရမွာပဲ *

* စိတ္ပ်က္ဖို႔သိပ္ေကာင္းတယ္ *

* မင္းေဆး႐ုံႀကီးမွာအလုပ္သင္ဝင္ေနၿပီၾကားလို႔ မင္းေရွ႕ထိငါေရာက္္မလာခဲ့တာ။ေတာ္ၾကာငါ့ေၾကာင့္နဲ႕ စာေတြမက်က္နိုင္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ။ငါ့မ်က္ႏွာကို တစ္ေနကုန္ေတြ႕ခ်င္ေနၿပီးစာေတြလိုက္္မမွတ္နိုင္ရင္ မင္းပဲထိခိုက္ရမွာကြ...အဲ့လိုဆို ဆရာဝန္ႀကီးေတြဆီမွာမင္းအမွတ္ေတြအေလွ်ာ့ခံမယ္ ဟုတ္တယ္
မလား။မင္းအတြက္ကိုေတြးေပးၿပီး ငါကလြမ္းနာေတြက်...အလြမ္းေတြကိုရင္မွာပိုက္ၿပီး ႀကိတ္ႀကိတ္မွိတ္မွိတ္နဲ႕ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုမွာ အပန္းသြားေျဖေနခဲ့ရတာေသးေသးေလးရဲ႕ *

* ဒီမေကာင္းတဲ့အေကာင္ကေတာ့ ပါးစပ္ကစည္းကမ္းကိုမရွိဘူး ေပါက္လႊတ္ပဲစားစကားေတြပဲ မင္းထြက္တတ္တာလား *

* တကယ္​ပါကြာ ငါမင္းကိုသိပ္လြမ္းခဲ့ရတာ မွရင္နဲ႕မခ်ိ့မဆန့္ပဲ။လြမ္းလြန္းလို႔ ထပ္မထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ ငါညကတည္းက ဂ်ယ္ဂ်ဳဒိုကေနျပန္ဆင္းလာၿပီး မင္းမ်က္ႏွာကိုတစ္ေခါက္ေလာက္လာေတြ႕ရတာပဲ။မင္းေရာ ငါ့ကိုမလြမ္းဘူးလား *

* ေပါက္လႊတ္ပဲစားစကားေတြ ႐ြံစရာေကာင္းလြန္းတယ္ *

* ေပါက္လႊတ္ပဲစားစကားဆိုေတာ့လည္း
မင္းေျပာသလိုေပါက္လႊတ္ပဲစားစကားေပါ့...လြမ္းတာကေတာ့ အတည္ေနာ္
မင္းေရာမခ်နဲ႕၊ငါ့အလြမ္းေတြကိုပါဆယ္ဗူးနဲ႕လွလွပပေလးထုတ္ပိုးၿပီး မင္းဆီအေရာက္ပို႔ေပးလိုက္္မွာမို႔ မင္းကလက္ခံေပးေနာ္ *

မ်က္စိေရွ႕ကလူကို စိတ္ပ်က္ျခင္းႀကီးစြာနဲ႕ပဲစိုက္ၾကည့္ေန႐ုံသာတက္နိုင္ခဲ့ေတာ့သည္။ပါးစပ္ကပလီပလာေတြဆို သိပ္ထြက္တတ္တဲ့ေကာင္မွန္းသိၿပီးသားပါ။ဒါေပမယ့္ဒီေလာက္ႀကီးထိ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ရဲလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့မထင္ထားခဲ့တာလည္းအမွန္။

ဒီေကာင္နဲ႕ဆုံခိုက္္မွာ ကင္မင္ဟီအတြက္ေဆြးေႏြးေပးဖို႔လုပ္ရေပဦးမည္။လမ္းခြဲပါလို႔ေတာ့ မင္ဟီေရွ႕မွာထုတ္မေျပာေနေတာ့ပါဘူး။တစ္စုံတစ္ခုေၾကာင့္နဲ႕စိတ္ခုသြားမွာလည္းစိုးရိမ္ရေသးတယ္။မင္ဟီအေပၚထားတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသိရေအာင္ကိုယ့္အေနနဲ႕ထုတ္ေမးဖို႔ လိုေနၿပီ။

မင္ဟီကို တကယ္သာသေဘာက်ရိဳးအမွန္ဆိုေတာ့လည္း ဆက္တြဲၾကေပါ့။အဲ့လိုမဟုတ္ရင္ေတာ့ တစ္ခုခုျပတ္သားေပးဖို႔ေတာင္းဆိုသင့္ေတာင္းဆိုရမွာပဲ။ကင္မင္ဟီနဲ႕ပတ္သတ္လာရင္ ကာကြယ္ေပးရမယ့္တာဝန္ေတြဟာ ကိုယ့္္ထံမွာပဲရွိေနတာ။သူမ ေမေမကိုယ္တိုင္လႊဲေပးထားတဲ့ ကိုယ့္အေပၚစိတ္ခ်ျခင္းေတြကိုအဆုံးထိယုံၾကည္သြားေစခ်င္တယ္။

* ဒါနဲ႕ငါေမးရဦးမယ္။မင္း မင္ဟီကိုတကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား *

* ဆိုပါေတာ့ *

* ေပါ့တိေပါ့တန္နဲ႕မင္းအေျဖေပးတာ လြယ္လြန္းေနၿပီ *

* ဘာလဲကြာ မင္းေမးလို႔လည္းေျဖရေသးတယ္ *

* ဒါဆိုမင္ဟီကိုတကယ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ေပါ့ *

* ေသခ်ာတယ္ ...တကယ္ *

ေဆးေက်ာင္းသားေလး၏မ်က္ဝန္းေတြထဲထိစိုက္ၾကည့္လာရင္း ထိုသို႔အေျဖေပးသည္။စကားသံေတြထဲ မည္သည့္ေလးနက္္မႈတစ္စုံတရာမွ်မပါ။ဒီအတိုင္း႐ြဲ႕တဲ့တဲ့ေျပာခ်လိဳက္တာမွန္း ေဆးေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ကသိခဲ့ပါသည္။

ဒါေပမယ့္ဘာတစ္ခုမွေတာ့ အျငင္းအခုန္ထပ္မလုပ္လာခဲ့ပါဘူး။ဂြၽန့္မ်က္ဝန္းေတြထဲထိ ျပန္လည္ကာစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း ခါးခါးတူးတူးပင္ၿပဳံးခ်လိဳက္သည္။လွလြန္းတဲ့လူေတြမ်ားေတာ့လည္း မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးတာေတာင္မွမိမိထိထိေတြလွရက္ေနေသးတယ္။

ဤသို႔ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္သားအေတာ္ၾကာေအာင္အၾကည့္ခ်င္းစစ္ထိုးခဲ့ၾက၏။ဟြင္းခနဲ႕ရယ္သံေႏွာကာ ခနဲ႕ၿပဳံးေလးျဖင့္အရင္ဆုံးအၾကည့္လႊဲသြားခဲ့သူမွာ ေဆးေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ဂြၽန္ဘက္ကေတာ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုသာ ေငးေနခဲ့ရင္းတကယ့္ကို ေအးေအးလူလူဟန္ပန္ႏွင့္။

* ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု ! *

* ဗ်ာ... *

စူစူေအာက္ေအာက္နဲ႕ေခၚမိျပန္ေတာ့ စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႕ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးေလးျပန္ထူးရွာေသးတာ။မ်က္္​ေစာင္းတစ္ခ်က္ပိတ္ထိုးလိုက္ကာ ခပ္ေစြေစြစိုက္ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့မွပဲ မ်က္ႏွာပိုးသတ္သြားခဲ့သည္ေလ။တကယ္ပါပဲ ဒီလိုေကာင္နဲ႕မွေရစက္ကဆုံကိုဆုံနိုင္လြန္းတယ္။

* မင္ဟီကိုေ႐ြးခ်ယ္ထားၿပီးၿပီဆိုရင္လည္း သူ႕အေပၚမွာသစၥာရွိေပးပါ။မင္းဘက္က ခ်စ္သူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့အတတ္နိုင္ဆုံးမင္းေနေပးပါ *

ထိုအခါ လူဆိုးေကာင္၏မ်က္ႏွာမွာအနည္းငယ္ေတြေဝသြားပုံရသည္။ဂ်ီမင္ရဲ႕မ်က္ႏွာအား ေငးေငးေလးစိုက္ၾကည့္လာပုံမွာ တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပါပဲ။ဒါေပမယ့္လည္း ဘာတစ္ခုမွေတာ့ထုတ္မေျပာလာပါဘူး။ေျပာသမွ်ကိုသာ ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေပးခဲ့တယ္။

* မင္ဟီက သူ႕ကိုယ္သူထက္ေတာင္မင္းကို
ပိုသေဘာက်လိမ့္မယ္။မင္းေပးခဲ့တဲ့အခ်စ္တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ဝင္ေနတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ကိုမင္းမကစားပါနဲ႕သူမေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ... အားလုံးဟာ
မင္းအေပၚမွာပဲမူတည္ေနတယ္။မင္ဟီရဲ႕
အဲ့လိုစိတ္ကို ငါ့ထက္္မင္းကပိုသိတယ္မလား...။ဒါငါ့ဘက္ကေနေနာက္ဆုံးေသာသတိေပးျခင္းပဲ မင္းသူ႕ကိုမကစားပါနဲ႕၊
မင္ဟီကို မင္းမခ်စ္နိုင္ရင္လက္လႊတ္ေပးလိုက္တာကအေကာင္းဆုံးပဲ*

ဂြၽန္ဟာ ဒီစကားေတြရဲ႕အဆုံးမွာေတာ့
တစ္ခဏေတာ့ငူငူငိုင္ငိုင္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။မ်က္ဝန္းေတြဟာလည္း တစ္ေနရာထဲ၌သာၿမဲၿမံေနခဲ့ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုအားအသည္းအသန္ဆန္းစစ္ေနပုံပါပဲ။

ၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ သူသည္ကုလားထိုင္ေက်ာမွီေပၚသို႔ ေခါင္းလွန္တင္လိုက္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ကိုပါခပ္ေလ်ာေလ်ာျပင္ထိုင္လိုက္ကာ သူ႕အိမ္သူ႕ရာမွာျပဳမူသလိုမ်ိဳး
တကယ့္ကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ထိုင္ေနခဲ့၏။ဘာေတြကိုအႀကံထုတ္ေနျပန္သလဲမသိ။

မရွိတဲ့ မုတ္ဆိတ္ေမႊးကိုအရသာခံ၍ပြတ္ေနခဲ့ၿပီး မ်က္လုံးအစုံဟာ ျပဴးသြားလိုက္က်ယ္သြားလိုက္ႏွင့္။ရွိုးအထုတ္လြန္ေနသူကို
ေဆးေက်ာင္းသားဟာ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္စိုက္ၾကည့္ေလၿပီးႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းတစ္ဖက္္မွာအသာအယာေကာ့တက္သြားရင္း ဟြန္းခနဲျဖင့္ရယ္သံေႏွာကာ ခနဲ႕လိုက္ပါသည္။

* ငါဘက္က ေျပာစရာရွိတာအကုန္ေျပာလိုက္ၿပီးၿပီမို႔ မင္းဘက္ကလိုက္နာ​ေပးရင္ရၿပီ *

* ေနစမ္းပါဦး~~!ငါ့ကိုဟိုလိုလုပ္ဒီလိုလုပ္နဲ႕အမိန့္ေတြလာေပးေနရင္ေအာင္ တကယ္ပဲမင္းကဘယ္သူမ်ားလဲ?ငါနဲ႕မင္းက ဘာေတြမ်ားပတ္သတ္ေနလို႔ ငါ့ကိစၥေတြမွာဝင္ျခယ္လွယ္ေနရတာလဲ။ *

* မင္းစကားကဘာလဲဟမ္...မင္ဟီက ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲ ငါ..... *

* ေတာ္ေတာ့ မင္းဆက္္မေျပာနဲ႕ သူမကမင္းသူငယ္ခ်င္းဆိုတာငါသိတယ္။ဒါေပမယ့္
မင္းနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး ပတ္ခ္ဂ်ီမင္~အထူးသျဖင့္ ဒီလိုအခ်စ္ေရးကိစၥေတြမွာပိုလိုေတာင္မင္းနဲ႕မအပ္စပ္ဘူး။ဒါငါနဲ႕သူမၾကားက ကိစၥ!မင္းနဲ႕အေနသာႀကီးပဲ...မင္းနဲ႕ဆိုင္တာ မင္းနဲ႕ငါနဲ႕ၾကား!မင္းစည္းသိပ္မေက်ာ္နဲ႕
ငါ့အခ်စ္ေရးကို ငါႀကိဳက္သလိုဖန္တီးမယ္ သူမကိုငါတကယ္ပဲခ်စ္ခ်စ္ ခဏတာပဲခ်စ္ခ်စ္အဲ့တာငါ့နဲ႕ပဲဆိုင္တယ္။ေနာက္ဆက္တြဲေကာင္း၏ဆိုး၏အားလုံးကို ငါပဲခံယူရမွာ
ဂ်ီမင္...၊မင္းကေတာ့ဝင္မပါပါနဲ႕လား။မင္းေၾကာင့္ ၾကာရင္ပိုရႈပ္ကုန္ရလိမ့္မယ္ကြာ *

သူ႕စကားေတြဟာ တစ္ထစ္ခ်မွန္မေနသည့္တိုင္ မွား၍လည္းမေနတာမို႔ ျပန္လည္ၿပီးေခ်ပနိုင္စြမ္းမသာခဲ့။မ်က္ႏွာလႊဲရင္း ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္က်သြားခဲ့သူအားၾကည့္၍ လူဆိုးေကာင္ခမ်ာသက္ျပင္းခ်ည္းပဲလွိမ့္ခ်လိဳက္ရေတာ့သည္။ဒီလိုမ်ိဳးႀကီးအသံဆိတ္ေနတာကိုလည္း ဂြၽန့္မွာမႀကိဳက္လွပါ။

ကိုယ္နဲ႕စကားမ်ားဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားရင္လည္း အျငင္းအခုန္ေလးေတာ့လုပ္ေပးဦးမွေပါ့။အခုဟာက သူ႕ဘက္ကခ်ည္းစြာရရင္ေတာ့ ေကာင္းတယ္!ကိုယ့္ဘက္က သူ႕စကားကို
နင္းၿပီးနည္းနည္းေလးမ်ား ျပန္မေခ်ပလိုက္နဲ႕ အဲ့ဘဲႏႈတ္သီးႏႈတ္ခမ္းက ေရွ႕ကိုတစ္လံေလာက္စူထြက္လာျပပါမယ္။

စိတ္တိုရင္မႈန္ကုပ္ကုပ္နဲ႕စိုက္ၾကည့္မယ္...၊အံႀကိတ္ျပမယ္...၊မ်က္ေစာင္းထိုးမယ္ဒါပဲ
သူလုပ္တတ္သလားပဲ။အဲ့လိုေတြၾကပ္ၾကပ္လုပ္!ကိုယ့္ရင္ဘက္ထဲကအေကာင္မွာ သံပတ္ပါတာမဟုတ္ဘူး။ေဆာင့္ဆတ္ၿပီးရက္ရက္စက္စက္ေတြရင္ခုန္လာမွတကယ့္ကိြုင္တတ္ရမယ္မွတ္ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္။

လာလာၿပီး ငါ့ရင္ဘတ္ထဲကအေကာင္ကိုပဲ မင္းခလုတ္ဝင္တိုက္တာလား။မင္းက်ဴးလြန္ေနတဲ့ျပစ္မႈက သိပ္ႀကီးလြန္းတယ္ဂ်ီမင္ရဲ႕။တာဝန္ယူပါလို႔ထုတ္​ေျပာရင္လည္း မင္းေလးဟာ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႕အ႐ူးကြက္ေတြနင္းျပမယ္။ေနာက္ဆုံးက် ငါပဲမင္းရဲ႕ဗီလိန္ေကာင္ျဖစ္ရျပန္ဦးမွာ။

ရင္ခုန္လာေအာင္မင္းပဲသင္ေပးခဲ့တယ္။မင္းပဲ ငါ့ကိုအခါခါႏွင္ထုတ္တယ္။ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ဟာေလ သိပ္မုန္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ...။

* ၄၅မိနစ္အခ်ိန္ရဦးမယ္...မင္းငါ့ကိုဘာေတြမ်ားေျပာစရာက်န္ေသးလဲ *

မေနနိုင္သူက စေလ်ာ့ရမွာေပါ့ဆိုတဲ့အတိုင္း ဂြၽန္ကပဲအရင္စေလွ်ာ့ေပးခဲ့သည္။လက္ေကာက္ဝတ္မွာေသသပ္က်နစြာနဲ႕
ပတ္ထားသည့္လတ္ပတ္နာရီကို ငုံၾကည့္လိုက္ရင္းထိုသို႔အသိေပးျပန္ေတာ့ ေဆးေက်ာင္းသားရဲ႕ ေၾကာင္နနအၾကည့္တစ္စုံဟာ ႐ုတ္ခ်ည္းသူထံသို႔ေရာက္ခ်လာခဲ့၏။

* အဲ့လိုၾကည့္ျပန္ၿပီကြာ~~ငါေျပာခ်င္တာ မင္းေဆး႐ုံဝင္ဖို႔ အခ်ိန္နီးေနၿပီမလား ထပ္ၿပီးဘာေတြေတာင္းဆိုခ်င္တာမ်ားရွိေသးလဲ
မင္းအေနနဲ႕ကိုယ့္ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလို႔ရတယ္ *

လူစြမ္းေကာင္းက လုပ္ခ်င္ေနျပန္ၿပီ ဒီဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကေတာ့။ငါေျပာမိတာကနည္းနည္း ငါ့ကို သူျပန္စြာမွာကခပ္မ်ားမ်ား...။

* ေကာင္းၿပီေလ...ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါ့ဘက္ကေတာင္းဆိုတယ္လို႔ပဲ မင္းအေနနဲ႕သေဘာထားေပး *

* ေျပာၾကည့္ေလ *

* မင္ဟီကိုထိခိုက္နစ္နာေအာင္လို႔ မင္းမလုပ္မိပါေစနဲ႕ ငါေတာင္းဆိုတာပါ။အဓိကကေတာ့
သူ႕ရဲ႕အရွက္နဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို မင္းအေနနဲ႕
ေစာင့္ထိန္းေပးေစခ်င္တယ္ *

ဘာစကားလဲ?အဓိပၸါယ္ကေရာ ဘာမ်ားလဲ။
ဂ်ီမင္ကအခု ငါ့ကိုေစာ္ကားပုတ္ခတ္လိုက္တာလား။ဒီစကားေတြအရ ငါကဘာေကာင္ျဖစ္သြားမလဲ။အဲ့ေလာက္ေတာင္ပဲ အထင္ေသးေနတာလား။ငါ့ကိုသိပ္႐ြံမုန္းေနတယ္ေပါ့ေလ။

ရတယ္...႐ြံ ဆက္႐ြံ!ေသတဲ့ထိ႐ြံရွာသြား။
မင္းအထင္ ငါကအဲ့လိုေကာင္ဆိုေတာ့ေလ
အဲ့လိုေကာင္ေပါ့။မင္းနဲ႕ငါရဲ႕လက္ရွိအေနအထားအရ ဖေယာင္းသြင္းသူနဲ႕ဖေယာင္းလိုမ်ိဳးျဖစ္တည္မႈနဲ႕သိပ္တူေနလို႔ မင္းေရးျခယ္ရာအတိုင္းငါပုံရိပ္ထင္ေပးမယ္။ဒါဆိုေက်နပ္ေပးမယ္မလား။

ေခါင္းေလးေမာ့၍တဟားဟားေအာ္ရယ္မိျပန္ေတာ့ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ကခပ္စူးစူးစိုက္ၾကည့္လာေသးတာ။

* ဘာရယ္တာလဲ...ငါေျပာတဲ့ထဲ မင္းေလွာင္ရယ္စရာတစ္ခြန္းမွမပါဘူး *

* ဒီစကားေတြဟာ မင္းရင္ထဲကဆႏၵအမွန္ပဲလား။အတည္ႀကီး ငါ့သိကၡာကိုရိုးစြပ္(စြပ္စြဲ)မယ္ေပါ့ *

* သိကၡာေတြကိုယ္က်င့္တရားေတြလာေျပာေနရေအာင္ မင္းလိပ္ျပာမင္းလုံရဲ႕လားဟင္။မင္းသုံးလိုက္တဲ့အသုံးအႏႈန္းက မင္းနဲ႕တန္ေရာတန္ရဲ႕လား *

အေအးခြက္ကိုကိုင္ထားသည့္ဂြၽန္လက္ေတြမွာတင္းခနဲပါပဲ။ပါးေစာင္ကြဲလုမတတ္ လွ်ာကိုကစားလိုက္ရင္း ဂ်စ္ကန္ကန္စိုက္ၾကည့္ေပးမိသည္။ေစာ္ကားလြန္းလိုက္တာ။အဲ့ေလာက္ထိ နိုင္လြန္မင္းထက္ ေျပာစရာဘာလိုမလဲ။

* မင္းအျမင္မွာ ငါကအဲ့လိုေကာင္ထက္္မပိုရင္လည္းထား...!ရတယ္ ။ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိလိုက္ဘဲနဲ႕စြပ္စြဲခံလိုက္ရတာေတြကို ဘာတစ္ခုမွငါလိုက္ရွင္းျပေနမွာမဟုတ္ဘူး။ဘယ္ေကာင္က မင္းကိုအခြၽန္နဲ႕"မ"လိုက္လဲငါမသိဘူး။ေအး!သိလဲမသိခ်င္ဘူး
မင္းရဲ႕နားကိုတစ္ဖက္တည္းပိတ္ၿပီးဂြမ္းမစို႔ထားစမ္းနဲ႕ပတ္ခ္ဂ်ီမင္။တစ္ခုပဲဒီေနရာမွာ
မင္းျဖစ္ေနလို႔ ငါ့သိကၡာအတြက္အဖက္ျပန္ဆယ္တယ္လို႔ပဲမင္းသေဘာထားေပးဟုတ္ၿပီလား။ *

အမုန္းခ်င္းအားၿပိဳင္လာတဲ့အခါဘယ္သူကမ်ားအနိုင္ရပါ့မလဲ။ဘယ္အခ်ိန္ကေနစၿပီး မုန္းခဲ့ၾကသလဲ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲအသိဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ေသခ်ာတာကေတာ့အတိတ္ေတြဟာ မလွပခဲ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။တစ္ခ်ိဳ႕က်မဳန္းခ်င္လို႔မုန္းေနတတ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က်ခ်စ္လ်က္နဲ႕မုန္းဟန္ေဆာင္ေနရတာမ်ိဳးေပါ့... ေလာကႀကီးရဲ႕အလယ္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံေသာဇာတ္လမ္းေတြရွိေနတတ္ပါသည္။

* လူငယ္သဘာဝမို႔ ငါရည္းစားရႈပ္တာေရာ့
ဘာျဖစ္လဲ။ႏွစ္ဦးသေဘာတူနမ္းတယ္ဖက္တယ္...!ဒါနဲ႕တင္ ငါကယုတ္မာတဲ့ေကာင္
ျဖစ္သြားေရာလား။အခြင့္အေရးေပးရင္ေတာ့ ဘယ္က်ားမဆိုယူမွာပဲ...ငါမွမဟုတ္ဘူး က်ားမွန္ရင္ဘယ္ေကာင္မဆို အသားႀကိဳက္တတ္ၾကတာပဲ။ဒါေပမယ့္ ဘယ္အိမ္ရဲ႕သားပ်ိဳသမီးပ်ိဳကိုမွ ငါမထိပါးခဲ့ဖူးဘူး။
မင္းတို႔ေျပာေျပာေနသလို ဟိုတယ္တကာတက္အိပ္ဖို႔ဆိုတာအေဝးဆုံးမွာထားခဲ့လိုက္!ငါရည္းစားရႈပ္ခ်င္ရႈပ္မယ္ ဒီေန႕ထိဘယ္တစ္ေယာက္အေပၚကိုမွငါမယုတ္မာခဲ့ဘူး။ဘယ္ေကာင္ကအားအားယားယားနဲ႕မင္းနားထဲကို
ဂုန္းေခ်ာေနလဲ မင္းပဲအသိဆုံးျဖစ္မွာပါ။
ငါမမွားခဲ့တဲ့အမွားေတြအတြက္ ရွင္းျပစရာ
မလိုဘူးထင္လို႔ ငါမရွင္းခဲ့တာ...ၾကာေလ
မင္းဘက္ကပိုကမ္းတတ္လာေလပဲပတ္ခ္ဂ်ီမင္။တစ္ေလာကလုံးကမွားေနရင္ေတာင္
မင္းကခြင့္လြတ္ေပးဦးမွာ...တစ္ခုပဲ ငါျဖစ္ေနလို႔ကို မင္းခြင့္မလႊတ္ေပးနိုင္တာေလဟုတ္တယ္မလား...။ငါ့အေပၚဆိုသိပ္ကိုေသြးေအးလြန္းတယ္ကြာ မင္းတကယ္ပဲ *

ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဟာ ဆိုးသြမ္းေနတဲ့ လူဆိုးေကာင္နဲ႕တူမေနျပန္ေတာ့ပါဘူး။ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာေခါင္းမာမာနဲ႕ပဲ ေပေပေတေတေနျပတတ္သူဟာ အခုေတာ့လည္းသူ႕ေရွ႕မွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်လိဳ႕။ဘယ္သူက သူ႕အေၾကာင္းေတြ
သိခ်င္ေနလို႔လာရွင္းျပေနရတာလဲ။မသိခ်င္ပါဘူး။

ဟုတ္လို႔ေက်ာ္...ပုတ္လို႔ေပၚတဲ့။မဟုတ္မမွန္ဘဲနဲ႕ သူ႕အေၾကာင္းေတြက ဘူးေပၚသလိုေပၚလာပါ့မလား။ဘယ္သူကေရာ အားၿပီးယားၿပီးသူ႕အ​ေၾကာင္းကိုသပုတ္ေလလြင့္ေျပာၾကမွာတဲ့လဲ။ဒီလိုေကာင္မွာထူးျခားၿပီးလည္း
မနာလိုျဖစ္စရာဘာမ်ားရွိလို႔ အပုတ္ခ်ၾကမွာလဲ။

ဟြန့္...သူ႕ကိုယ္သူအထင္သိပ္ႀကီးလြန္းေနၿပီ။
ဘာလို႔စကားအရွည္ႀကီးေတြနဲ႕ခ်ဲ့ကားျပေနရတာလဲ။ငါလည္းမေမးမိသလို သိလည္းမသိခ်င္ပါဘူး။ငါေျပာလိုက္တာက မင္ဟီကိုတန္ဖိုးထားေပးဖို႔နဲ႕ထိခိုက္နစ္နာေအာင္မလုပ္ဖို႔ ဒါပဲေလ~~ဘာေတြေလလာရွည္ေနတာတုန္း?

ေဆးေက်ာင္းသားသည္ သူ၏မ်က္ခုံးတန္းသြယ္သြယ္မ်ားကို အနည္းငယ္တြန့္က်ဳံ႕ပစ္ေလကာ မုန္ယိုေနတဲ့သားရဲတစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး သတ္ေတာ့ျဖတ္ေတာ့မတတ္စိုက္ၾကည့္ေပးေနခဲ့ေပမယ့္လည္း ေလေၾကာမျပတ္နိုင္ေသးသူမွာေတာ့ ေလေပါ၍ေကာင္းေနဆဲပါ...။

* မင္းကိုယ္တိုင္လည္းလူငယ္တစ္ေယာက္ပဲ သမီးရည္းစားေတြၾကားကအလႊာေတြ က႑ေတြကိုမင္းကိုယ္တိုင္လည္းသိမွာပါ။လက္ကိုင္တာ နမ္းတာေလာက္က ဘာတစ္ခုမွေရးႀကီးခြင္က်ယ္ဟုတ္မေနဘူး။ဒါအတြဲေတြၾကားက ေပၚလစီပဲ...၊မင္းမသိဘူးမျငင္းခ်င္နဲ႕။ဒီဆက္ႏြယ္မႈၾကားက ဆက္ထုံးေတြကို ငါမွမဟုတ္ဘူး ဘယ္ေကာင္မဆို"သူ"ရသင့္
ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးေတာ့ရယူၾကမွာပဲ
...မင္းနားလည္လား။မင္းရဲ႕မင္ဟီကို
မင္းကိုယ္တိုင္ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္ပါဦး
ငါဘယ္ႏွခါမ်ားအသားယူခဲ့ဖူးလဲလို႔! *

* ဟား...ယူလို႔ရမလား။မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို အဲ့လိုလုပ္ၾကည့္လိုက္ေလ မင္းေလာက္လုပ္မာရိုင္းစိုင္းတဲ့သူဆိုလို႔ ဒီကမာၻမွာမင္းၿပီးရင္မင္းပဲရွိလိမ့္မယ္ *

* က်စ္ဟာကြာ...အထအနသိပ္ေကာက္တာပဲ အဲ့မွာစလြဲျပန္ၿပီ။ငါေျပာေနတာ ရွင္းရွင္းေလး မင္းသာဝင္ဝင္မရႈပ္ဘဲ နားေထာင္ေပးပါ
အိုေက...၊လက္ရွိမွာ မင္ဟီကငါ့ရည္းစား
ဒီအခ်ိန္မွာသူမကငါနဲ႕ပဲသက္ဆိုင္တယ္။ငါနမ္းလို႔လည္းရတယ္ ဖက္လို႔လည္းရတယ္။
ငါလိုေကာင္က ရည္းစားတစ္ေယာက္ရဲ႕
အခြင့္အေရးေတြကိုရယူလို႔ရခဲ့ပါလ်က္နဲ႕
ဘာတစ္ခုမွမက်ဴးလြန္ခဲ့တာကို ဘာေၾကာင့္လို႔မင္းထင္သလဲ *

* ဘာေၾကာင့္မွမထင္ဘူး သိလည္းမသိခ်င္ဘူးမင္းဆက္္မေျပာနဲ႕ေတာ့ *

* ေျပာမယ္ မင္းနားေထာင္ရဲဖို႔ခံနိုင္ရည္စုထား~~အားလုံးဟာမင္းေၾကာင့္ပဲပတ္ခ္ဂ်ီမင္ မင္းေၾကာင့္ပဲ..၊ငါသူမကိုထိလိုက္ရင္ မင္းငါ့ကိုပိုမုန္းသြားမွာသိေနလို႔ ငါမမွားဝံခဲ့တာ *

* ေတာ္ၿပီ အေရမရအဖက္္မရေတြဆက္ေျပာေနမယ္ဆိုမင္းျပန္လိုက္ေတာ့ *

ေဆးေက်ာင္း၏လက္ထဲကေဆးစာအုပ္ထူထူႀကီးကို ဆတ္ခနဲဆြဲယူသြားျပန္သည္။အျပဳအမူေတြက လ်င္ျမန္လြန္းလို႔တားဆီးခ်ိန္ပင္မရလိုက္ပါ။ဂြၽန္တစ္ေယာက္ဟာ စာအုပ္ထဲမွာေရးထားတဲ့ေဆးအေၾကာင္းေတြကို ဘာတစ္ခုနားမလည္ပါဘဲနဲ႕ဟိုလွန္ဒီလွန္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနကာ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ေနခဲ့ၿပီး တကယ့္ကိုအေျခလြတ္ဆရာႀကီးစတိုင္လ္နဲ႕...။

* ဘာေတြေလွ်ာက္ေရးထားမွန္းလည္းမသိဘူး ေခါင္းကိုမူးေနာက္သြားတာပဲ။ပ်င္းစရာႀကီး မင္းေရာ ေန႕တိုင္းလိုလိုဒါေတြႀကီးေတြဖတ္ေနရတာ မၿငီးေငြ႕ဘူးလား *

* ဟုတ္တာေပါ့ ပိုက္ဆံျဖဳန္း႐ုံပဲေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့လူေတြဆိုေတာ့ ဒီစာေတြကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမ်ားဖတ္တတ္ၾကပါ့မလဲ *

" ဘုန္း... "

ဂြၽန္သည္ ေဆးေက်ာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို မခို႔တရို႔ဟန္ေလးနဲ႕မ်က္လုံးေလးလွန္ၾကည့္ရွာၿပီးမွ စာအုပ္ကိုဘန္းခနဲပိတ္ခ်ပစ္ေလကာ
အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျမည္တဲ့အထိ ပစ္ခ်ေပးလာခဲ့သည္။ၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္ၿပဳံးေလးၿပဳံးလိုက္ရင္း သူ၏စပ္ၿဖီးၿဖီး႐ုပ္မွာတစ္ခါျပန္လည္ကာျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ျပန္သည္။

* ဒီစာေတြဖတ္တတ္ေတာ့ေရာ ဘာေတြကမ်ားပိုႀကီးက်ယ္သြားလို႔လဲ။လူ႕ေလာကမွာ ရွင္သန္ရေနတုန္းေလးမွာေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနသြားမွ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မွာေပါ့ကြ။ပညာေတြတက္ေနၿပီး အခ်စ္မရွိေတာ့ေရာ အဲ့လူက
ဘာမ်ားသုံးစားလို႔ရမွာလဲဟမ္။လူျဖစ္ခိုက္မွာ ခ်စ္ဖူးမွအဓိပၸါယ္ရိွမွာ...။စာအုပ္ထဲေခါင္းစိုက္ထားမယ့္အစား မင္းရဲ႕အနီးအနားမွာ
ဘာေတြရွိေနလဲ ျမင္ေအာင္ေတာ့ၾကည့္ေပးမွျဖစ္မွာေပါ့ေသးေသးေလးရယ္။ဟိုသီခ်င္းထဲကလိုေလ အခ်စ္ကမင္းအနားမွာပါ~~မင္း
မၾကည့္လို႔မသိတာပါ အခ်စ္ကေလး~~
အဟက္အဲ့ထဲကလိုျဖစ္ေနဦးမယ္ေနာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုျပန္ငဲ့ၾကည့္ဖို႔မေမ့နဲ႕ *

* တိတ္စမ္းပါ အေရးမပါေတြ ဘာကိုအခ်စ္လဲ ဘာလုပ္ရမွာလဲဟမ္ အဲ့တာႀကီးကိုဘဝတစ္ခုယုံမွတ္ၿပီး နလိန္းပိန္းတုံးျဖစ္ခံမယ္တဲ့ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္တို႔ေသေတာင္မပါဘူး...ဒီစကားကို မင္းတစ္ခါတည္းမွတ္သြား *

* ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္။မဟုတ္လည္းမင္းက
ကိုယ့္ကိုဆိုႏွင္ပဲႏွင္ေနေတာ့ ၾကာရင္ကိုယ့္ႏွလုံးသားေလးမင္းေၾကာင့္နဲ႕ႏြမ္းရပါေတာ့မယ္။လာမယ့္(၁၃)ရက္ေန႕မွာ ကိုယ္တို႔ေတြတစ္ခါေလာက္ထပ္ေတြ႕ၾကမလား။အဲ့ေန႕ မင္းေဆး႐ုံမဝင္ရဘူး မင္းရဲ႕နားရက္ဟုတ္တယ္ဟုတ္...အဟက္!အရင္ေနရာေဟာင္းမွာ ကိုယ့္ကိုလာေတြ႕ပါ *

အကၤ်ီလက္ေတြဆြဲခ်လိဳဆြဲခ်...၊ဖုန္ခါသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ ဟိုဆြဲခ်ဒီဆြဲခ်နဲ႕ပဲမ်ားေနျပန္ကာ ယြပိုးထိုးေနျပန္သူမ်က္ႏွာ႐ူးအား ၾကည့္ေန႐ုံပဲတတ္နိုင္ေတာ့၏။စားပြဲေပၚပစ္တင္ထားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ကိုပါ ေကာက္ဆြဲေနၿပီမို႔ တကယ္ႀကီးျပန္ေတာ့မယ့္ပုံပါပဲ။

ျမန္ျမန္ျပန္ေလ စိတ္ရႈပ္ရသက္သာေလပါပဲ။ဒါနဲ႕ေနစမ္းပါဦး ဒီေကာင္ကဘယ္လိုလုပ္
ကိုယ့္နားရက္ေတြထိသိေနရတာလဲ။မဟုတ္မွ!ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္ေခ်ာင္းေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား။မသကၤာျဖစ္ျဖစ္နဲ႕အံဩတႀကီးပဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

* မအံဩပါနဲ႕ ဒါကမထူးဆန္းပါဘူး။မင္းနဲ႕ပတ္သတ္လာရင္ ငါအကုန္သိထားၿပီးသား *

ဒီေကာင္က တကယ္မလြယ္ဘူးပဲ။လုံးဝကို
မသမာတဲ့ေကာင္...ယုံၾကည္စရာတစ္ကြက္္မရွိဘူး။ေၾကာက္စရာေသာက္ရမ္းေကာင္းတယ္။

တစ္မိုးေအာက္္မွာႏွစ္ေယာက္ထပ္မရွိနိုင္တဲ့ ဆရာဝန္အစြာေလး။ထိုအစြာေလး၏ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ေနသည့္မႈန္ကုပ္ကုပ္မ်က္ႏွာေလးမွာခ်စ္စရာေလးေကာင္းေနတာေတာ့ အေသအခ်ာပါပင္။ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနလို႔ ဂြၽန္ခမ်ာ မေနနိုင္မနိုင္ျဖင့္ေမးစိအိအိေလးကိုထညွစ္မိျပန္ေတာ့ ဟိုကၿငိမ္မခံခဲ့ပါ။ေမးစိေပၚကလက္ေတြကို ခ်က္ခ်င္းရိုက္ခ်လာခဲ့ၿပီး ႀကိမ္းဝါးလာခဲ့၏။

* ဘယ္ကိုမဆင္မျခင္လာထိတာလဲ အထိုးခံခ်င္လို႔လား။႐ြံစရာလက္ေတြကိုဖယ္ေပးစမ္း *

* မင္းအရမ္းစြာတယ္ေနာ္။အာရီဂူး...အာရီဂူး ပါးႏွစ္ဖက္ကေဖာင္းကားေနတာပဲကြာ။စားသမွ် ပါးထဲခ်ည္းလွိမ့္ထည့္ေနသလားဟမ္။ဆရာဝန္ပဲျဖစ္ေနၿပီ ႐ုပ္က ကေလးမသာ႐ုပ္နဲ႕ *

ေျပာလိုက္ကာမွ သူ႕လက္ေတြကိုမရပ္တန့္ေပးတဲ့အျပင္ ကိုယ့္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုပါ ဂ်ဳံနယ္သလိုမ်ိဳး သူ႕လက္ဖဝါးနဲ႕အျပည့္အုပ္ကိုင္ရင္း ဖြဖြယယေလးေဆာ့ကစားေနျပန္သည္။ရင္းရင္းႏွီးႏွီးလာျပဳမူျပေနတာကိုမႀကိဳက္တာမို႔ မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္ေပးေတာ့ ဒီအ႐ူးဟာႏႈတ္ခမ္းကိုက္ျပလာခဲ့ၿပီး ပါးတစ္ဖက္ကိုသူ႕အားႀကီးနဲ႕ သရဲစီးမတတ္ဆြဲညွစ္သြားခဲ့သည္။

လုပ္ခ်င္တိုင္းလာၿပီးလုပ္ေနတာ ဒီအစုတ္အျပတ္ေကာင္ကေတာ့ တကယ္ေသေနခ်င္ေနၿပီထင္တယ္။

* လာမယ့္၁၃ရက္ေန႕မေမ့နဲ႕ေနာ္ *

* ငါေမးပါဦးမယ္...လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ဆိုတာ
ဘာလဲ?ၿပီးေတာ့ ငါ့ကိုဘယ္ေနရာေတြလာခိုင္းေနတာလဲ ငါဘာတစ္ခုမွမသိဘူးေလ *

ထိုသို႔ေျပာေလေတာ့ ဂြၽန္ဟာသူ႕ပါးစပ္ကိုလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕အုပ္ပစ္လိုက္ရင္း အံဩ လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ျပလာသည္။ၿပီးတြင္ေတာ့ သူ႕ေရွ႕မွာထိုင္ေနေလသည့္ဆရာဝန္ေပါက္စနေလးကို ေခါင္းအစေျခအဆုံးအခါခါျပန္ၾကည့္ေသးသည္။

* ဝါး...မင္းတကယ္ပဲ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ပီသပါေပတယ္။ဘာလဲ မင္းမသိဘူးလို႔ျငင္းဦးမလို႔လား။လာလုပ္မေနနဲ႕ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလည္းအပိုပဲ။အဲ့ေန႕မွာ မင္းေရာက္ေအာင္လာခဲ့ရမယ္ ဒါပဲငါသြားၿပီ *

* မသြားနဲ႕ဦး အခုရပ္ *

ပတ္ခ္ဂ်ီမင္စကားနားေထာင္လိုက္ပုံမ်ား ေျခလွမ္းေတြဟာတိခနဲရပ္က်သြားခဲ့၏။

* လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္တုန္းက ငါတို႔ေတြဘာျဖစ္ခဲ့လဲ မင္းသိတယ္မလား ငါ့ကိုေျပာျပပါ *

လူၾကည့္ေတာ့ေသးေသးေလးနဲ႕ အမိန့္ေတြသိပ္ေပးလြန္းတဲ့ ကိုႀကီးက်ယ္ေလးနားကို ျပန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ထက္ေခါင္းတစ္လုံးစာမကနိမ့္ေနတဲ့ ေသးေသးေကြးေကြးေလး၏မ်က္ႏွာကို ငုံၾကည့္ေလေတာ့ ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးေတြမွာ ရွက္ေသြးေၾကာင့္ရဲတတ္လာခဲ့၏။ဒီလိုစြာတတ္ၿပီး ဒီလိုရွက္တတ္ပုံကိုၾကည့္ရသေလာက္ဆို ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ဟုတ္ေနတယ္ေလ။

* မင္းကဘယ္သူမ်ားလဲ?ဒီလိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ပတ္ခ္ဂ်ီမင္က ပတ္ခ္ဂ်ီမင္မွန္ေနတာပဲ။ဒီၾကားထဲအတိတ္ေမ့သြားေသးတာလား။မျဖစ္နိုင္တာေတြ *

* အပိုေတြမေျပာဘဲ ငါေမးတာပဲေျဖေပးလို႔
မရဘူးလား *

* သိခ်င္တယ္ေပါ့~~ေကာင္းၿပီေလ။ မင္းသာ၁၃ရက္ေန႕ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ ဟုတ္ၿပီလား။ထပ္ၿပီး အဲ့ေန႕ကလို...ေရာက္္မလာတာမ်ိဳးမလုပ္မိေစနဲ႕ *

ေျပာမယ့္အေရးေတာင္ ၿပီးဆုံးေအာင္မေျပာခဲ့ေပ။ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြနဲ႕လွည့္ထြက္သြားခဲ့သူကို တစ္စစီလုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာမွလက္ကိုအေတာ္ယားလို႔။ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မနည္းထိန္းထားရတယ္။ဒီေကာင္ေပၚလာရင္ စိတ္ရႈပ္စရာေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပးတတ္မွန္းသိလို႔ မေတြ႕ခ်င္မျမင္ခ်င္ကာမွပဲ လူကိုယ္တိုင္ပါေရာက္ခ်လာခဲ့ေသးတယ္။

စိတ္ရႈပ္ရတာအမွန္ပင္ျဖစ္လို႔ ထိုင္ခုံေပၚပစ္ထိုင္ခ်လိဳက္ရင္းဆံႏြယ္စေတြကိုနား႐ြက္ေနာက္ လွန္သပ္ပစ္သည္။ဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်မိကာ မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ခ်ပစ္ရင္း ၁၃ရက္ေန႕ဆီျမန္ျမန္ေရာက္ဖို႔သာ ဆုေတာင္းခဲ့မိသည္။မင္ဟီတစ္ေယာက္
သိသြားခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမ်ားေျပာမလဲ?။

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

အျမန္ေရာက္ေစခ်င္၍လားမသိ ၁၃ရက္ေန႕ဟာလ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပဲေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ဒီေန႕ဟာသူ၏ နားရက္ျဖစ္လို႔ေန႕လယ္ပိုင္းေလာက္္မွပင္အိပ္ရာက ထေပလိမ့္မည္။ေရွ႕ရက္ေတြတုန္းက ပင္ပမ္းထားခဲ့သမွ်ကိုအတိုးခ်၍သာ အသားကုန္အိပ္ပစ္တတ္တဲ့အက်င့္ေလးေၾကာင့္ အဲ့ေန႕၏ေန႕လယ္ခင္းစာဟာ သူ႕ရဲ႕မနက္ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ဒီလိုေန႕မ်ိဳးဆိုတစ္ေနကုန္အခန္းထဲေအာင္းတတ္မွန္းသိေနတဲ့ သူ႕ေမေမဟာစားစရာပါအဆင္သင့္ သူ႕အခန္းထဲထိပို႔ေပးတတ္သည္။အခုလည္းကင္ခ်ီထမင္းသုပ္စားေနရင္းနဲ႕မွ
ဝရံတာေဘာင္မွာတက္ထိုင္ေနမိသည္။တကယ့္ကို လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တဲ့အခိုက္အတန့္ပါပဲ။

မင္ဟီၿခံထဲကို ကားတစ္စီးသည္ဒေရာေသာပါးေမာင္းဝင္ခ်လာခဲ့တာကို
သူေတြ႕လိုက္ရ၏။ထိုကားဟာ မင္ဟီရဲ႕ကားျဖစ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။ဒီေလာက္ထိၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကားေမာင္းတာမ်ိဳးမျမင္ဖူးပါဘူး။ကင္မင္ဟီတစ္ေယာက္ အျပင္မွာဘာေတြျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲမသိ။

သူၾကည့္ေနတုန္းမွာပင္ မင္ဟီဟာ ကေမ်ာကပါးဆင္းခ်လာခဲ့ၿပီး အိမ္ထဲသို႔တစ္လွ်ိုးတည္းေျပးဝင္သြားေလရဲ႕။မ်က္ႏွာကလည္းခါတိုင္းထက္ပင္ပိုေဖ်ာ့ေနၿပီး မ်က္ဝန္းေတြဟာလည္း သည္းသည္းသန္သန္ငိုယိုထားတဲ့ပုံနဲ႕။ဘာေတြျဖစ္လာခဲ့တာလဲ မင္ဟီရယ္။

ဒီမိန္းကေလးကို အခုလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕တစ္ခါေလးမွေတာင္မျမင္ဖူးခဲ့ဖူးဘူး။စိုးရိမ္စိတ္ေတြသည္ ခ်က္ခ်င္းပဲေဆာင့္တက္လာခဲ့ရင္းကာယံကံရွင္မဟုတ္ပါဘဲႏွင့္ ကိုယ့္မွာရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ရလ်က္။မ်က္ႏွာလႊဲၿပီးမေနနိုင္ဘူး။အဲ့လိုလည္းမလုပ္ရက္တာေၾကာင့္ ဝရံတာေပၚမွေနခုန္ဆင္းေလကာ တစ္မဟုတ္ခ်င္းပင္ေဘးၿခံဆီကို ေျပးသြားလိုက္သည္။

* အန္တီမင္ဟီ~~*

* ဪ...သားမင္ လာေလ ။သူ႕အခန္းထဲမွာရွိတယ္။ဘာျဖစ္လာတာလဲ ​ေမးလို႔လည္းမရဘူးသားရယ္။ဒီေကာင္မေလးက ေခါင္းေၾကာကမာမာနဲ႕ သားကပဲေမးေပးစမ္းပါဦးကြယ္ *

မင္ဟီရဲ႕ေမေမကိုေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ ေလွကားေတြေပၚကိုခပ္သြက္သြက္နင္းရင္း မင္ဟီအခန္းဆီသို႔ဦးတည္မိသည္။အခန္းဖြင့္လ်င္ဖြင့္ခ်င္းမွာျမန္လိုက္ရတာက ခုတင္ေပၚတြင္ခပ္က်ဳံ႕က်ဳံေလးငိုေနေလတဲ့မင္ဟီကိုပါ။တစ္ခန္းလုံးလည္းအေမွာင္ခ်ထားေသးတယ္။မေန႕ညကထိေတာင္တက္ႂကြေနခဲ့တဲ့မိန္းကေလးက တစ္မနက္ခင္းေလးနဲ႕တင္အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳကိုျဖစ္ရလို႔။

* မင္ဟီ နင္ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ *

* ဘာ မွ မ ျဖစ္ ဘူး *

ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႔သာေျပာေနတာ တအင့္အင့္ နဲ႕ရွိုက္သံက ေရာေထြးေနေသး။ဗလုံဗေထြးအသံတိုးတိုးေလးကို ၾကားရေအာင္မနည္းအားစိုက္နားေထာင္ေနရတဲ့အေနအထားမွာေတာင္ မင္ဟီဟာေခါင္းေၾကာမာခ်င္ေနေသးတယ္။ရွိုက္ခါရလြန္းလို႔တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတဲ့ပခုံးေတြကို ျမင္ေနရတာေတာင္ သူမငိုပါဘူးလို႔ျငင္းခ်င္ေနတုန္း။

* ကင္မင္ဟီ!! *

* ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲေနခ်င္တယ္ဟာ
နင္ျပန္ပါေတာ့ *

* ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ထားခဲ့စရာလား ထစမ္းကင္မင္ဟီ ထထိုင္ၿပီးငါ့ကိုၾကည့္ *

လွဲေလွာင္း၍ရွိုက္ငိုေနသူအား ပခုံးေတြမွေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထူပစ္ကာ မ်က္ရည္ေတြကိုၾကည့္ရင္း မခ်ိ့တင္ကဲျဖစ္ရျပန္သည္။ဘာလို႔ အခုေလာက္ထိ ရင္ကြဲေနသူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးငိုေႂကြးေနရတာလဲ။နင္နဲ႕မလိုက္ဖက္လိုက္တာ။

* ငါ...ငါအဆင္ေျပတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး
ငိုေနတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ဒီအတိုင္းမ်က္ရည္က်႐ုံ ....*

* ကင္မင္ဟီ ေတာ္စမ္း!ဒါလားအဆင္ေျပေနတာ ဒီေလာက္ထိၿပိဳလဲေနတာေတာင္ ေခါင္းမာေနေသးတာလားဟမ္။ငါ့ကိုမွ နင္ရင္မဖြင့္ရင္ဘယ္သူကိုနင္ေျပာျပမွာလဲ။နင့္ေမေမကိုလား?နင့္အရႈပ္ေတြေပးသိၿပီး
အန္တီကိုေရာဂါတိုးခိုင္းဦးမလို႔လား *

* ငါဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူးဂ်ီမင္ရယ္
ငါ့ရင္ေတြနာရလြန္းလို႔႐ူးေတာ့မယ္ *

* ဟိုေကာင္နဲ႕သြားေတြ႕ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။သူနင့္ကို ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ။နင္ထိခိုက္ေအာင္ ဘာလုပ္လိုက္တာလဲလို႔ *

သို႔ေသာ္မင္ဟီဟာ ေမးတာကိုမေျဖဘဲနဲ႕ငိုေနဆဲေပါ့။ပို၍ပို၍တိုးငိုလာခဲ့ၿပီး ဂ်ီမင္၏လက္ဖဝါးေတြကိုက်စ္ေနေအာင္ထပ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ တအင့္အင့္ရွိုက္ျပန္၏။သူမကိုၾကည့္ရတာ ေျပာထြက္ဖို႔ဝန္ေလးေနသလိုပါပဲ။မ်က္ဝန္းေတြဟာလည္းနီရဲေနခဲ့ၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြပါေအးစက္ေနခဲ့ကာ
မ်က္လုံးခ်င္းေတာင္မဆိုင္ဝံပုံနဲ႕ေခါင္းကိုဖြက္ကာ ငိုေနခဲ့သည္။တကယ္ပဲ တစ္ခုခုနစ္နာေအာင္လုပ္ခဲ့တာမ်ားလား။

* သူဘာလုပ္လိုက္တာလဲလို႔ ငါေမးေနတယ္ေလ *

* ဘာမွမလုပ္ဘူး ဂြၽန္ကအဲ့လိုလူမဟုတ္ဘူးလို႔။ငါ့အသားေတာင္ထိခဲ့တာမဟုတ္လို႔ သူ႕ကိုျပသနာသြားမရွာပါနဲ႕ *

* ဘာကိုဘာမွမလုပ္ရမွာတုန္း နင္ဒီေလာက္ထိငိုစရာဘာအေၾကာင္းရွိမွာလဲ။ဒီေကာင္ကလြဲ နင့္မ်က္ရည္က်စရာဘာတစ္ခုရွိမေနဘူး။ငါ့ကိုလာမလိမ္နဲ႕ ေျဖစမ္းပါမင္ဟီရယ္ *

မင္ဟီက သူမ၏ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ကိုက္ခ်လိဳက္ရင္း ရွိုက္သံေတြကိုထိန္းျပန္သည္။မ်က္ဝန္းထဲက က်လဳက်ခင္မ်က္ရည္ေတြကို စီးက်မလာေစရန္ မ်က္ေတာင္ေလးကိုတျဖန္းျဖန္းခတ္ေလကာ ခဏၿငိမ္သက္ေနခဲ့၏။

တိတိပပအေျဖတစ္ခုကိုၾကားရဖို႔အတြက္
ဂ်ီမင္သည္လည္းစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ေစာင့္ေနေပးပါသည္။မိနစ္ပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ၾကာခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ မင္ဟီကစကားေျပာဖို႔အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီထင္သည္။ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာတစ္လႈပ္လႈပ္ႏွင့္ အေတာ္ၾကာေအာင္အားယူေနျပန္ၿပီး မ်က္လႊာေလးကိုပင့္လိုက္ေအာက္ခ်လိဳက္နဲ႕စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ၿပီးမွ...ထိုသို႔ေျပာခ်လာခဲ့ပါေတာ့သည္။

* ငါနဲ႕ဂြၽန္လမ္းခြဲလိုက္ၿပီ *

* ဟင္ *

* ဟုတ္တယ္ငါတို႔လမ္းခြဲလိုက္ၿပီ *

ထိုစကားအဆုံးမွာ မင္ဟီမ်က္ဝန္းထဲကမ်က္ ရည္စတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ေပါက္ခနဲေႂကြဆင္းလာခဲ့သည္။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ခဲ့သလဲ ကြၽန္ေတာ္အသိဆုံးျဖစ္ခဲ့လို႔
ဒီေကာင္မေလးခံစားရမယ္ဆိုလည္း မမွားရွာပါဘူး။ဒါေပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြကျမန္ဆန္လိုက္တာဗ်ာ။

ဘယ္လိုေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ လမ္းခြဲတဲ့အဆင့္ထိေရာက္သြားၾကတာလဲ။မဟုတ္မွ...!ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္မ်ားလား။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကို ကြၽန္ေတာ္သတိေပးလိုက္လို႔ ဒီလိုေတြျဖစ္ရတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား။ငါေျပာမိလိုက္တာက မင္ဟီကိုထပ္ကစားမွာစိုးလို႔ ငါက
ကာကြယ္ေပးခ်င္႐ုံသပ္သပ္ပါ။

မခ်စ္ဘဲနဲ႕ ခ်စ္တမ္းမကစားဖို႔သတိေပးလိုက္႐ုံကို။လမ္းခြဲခိုင္းတာမဟုတ္ရပါဘူး။မင္ဟီသိရင္ ငါ့ကိုမုန္းသြားနိုင္တယ္မလား။ငါက
ငါကတကယ္အဲ့လိုလုပ္ခိုင္းခ်င္စိတ္မရွိခဲ့ပါဘူး။မင္ဟီဝမ္းနည္းေနတာကိုမၾကည့္ရက္လို႔
ခ်စ္ေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုခ်င္ခဲ့တာ။ဘာကဘယ္လိုမွားယြင္းသြားရတာလဲ။

မ်က္ရည္ေတြကိုထိန္းေနတဲ့မင္ဟီအား သနားလြန္းလို႔ ႐ူးေတာ့မယ္။ကိုယ့္လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး တအင့္အင့္ရွိုက္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးကိုဆြဲဖက္ပစ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းေလးကိုပြတ္ေပးမိသည္။ငါ့ေၾကာင့္ဒီလိုေတြႀကဳံရတာမို႔ ငါ့ဆီမွာပဲငိုခ်လိဳက္ပါ။

* ၿပီးသြားၿပီ အခုအရာအားလုံးၿပီးသြားၿပီ
မင္ဟီ။ဝဋ္ေႂကြးတစ္ခုေၾကၿပီလို႔ပဲ
နင္သေဘာထားလိုက္ပါ။သူမခ်စ္ခဲ့မွန္း
နင္ေရာငါေရာသိခဲ့ၿပီးသား အခုေမ့ပစ္ဖို႔အခ်ိန္က်လာၿပီလို႔ပဲ နင္ေတြးေနာ္ အဲ့လိုပဲေတြး *

* ငါသိတယ္ ငါ့ကိုမခ်စ္ခဲ့လို႔နာက်င္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ဂြၽန္ကေျပာတယ္ ငါ့ကိုသူတစ္ခါေလးေတာင္မွရင္ခုန္လို႔မရခဲ့ပါဘူးတဲ့။သူ႕ႏွလုံးသားအတြက္ ငါ့ကိုဓားစာခံေ႐ြးခဲ့မိလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့ဂ်ီမင္ရယ္~~။ငါေရာအခ်စ္ခံဖို႔မထိုက္ဘူးလားဟင္။ဘာလို႔ငါ့ကိုမွ သူအဲ့လိုလုပ္ရက္ရတာလဲ။ငါရင္နာေအာင္လို႔ ဘာလို႔ေျပာထြက္ရက္ရတာလဲ *

ဒီေကာင္မေလးဘယ္ေလာက္ထိေတာင္မ်ား ဝမ္းနည္းခဲ့ရွာမလဲ။မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေပၚမွာလုပ္ရက္လိုက္တာ။မခ်စ္ရင္ေနပါေစ...တန္ဖိုးေတာ့ထားေစခ်င္တယ္။လိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာဆြတ္ခဲ့ၿပီး သေဘာမက်နိဳင္ေတာ့ပစ္ခ်ခဲ့လိုက္တာမ်ားလြယ္လြန္းလိုက္တာဗ်ာ။မင္ဟီအစားခံျပင္းလြန္းလို႔ အဟုတ္ကိုရင္နာရတယ္။

* နင္အဲ့အ​ေကာင္ကို ဘာတစ္ခုမွျပန္မလုပ္ခဲ့ဘူးလား *

* ဘာမ်ားလုပ္ရပါ့မလဲဟယ္ ငါကသိပ္ခ်စ္ခဲ့တာကိုး။ငါမရိုက္ရက္ပါဘူး။သူ႕ဘက္က ခခယယနဲ႕ေတာင္းပန္ေပးၿပီးလမ္းခြဲခံရတဲ့သူဆိုလို႔ ငါတစ္​ေယာက္တည္းပဲရွိတာဂ်ီမင္ရဲ႕*

ဲဒါကိုဂုဏ္ယူေနေသးတာလား။ေတာင္းပန္ေတာ့ေရာ ဘာအေရးလဲ။လမ္းခြဲခံလိုက္ရတာေတာင္ စိတ္မနာနိုင္ေသးဘူးတဲ့လား။ခ်စ္တတ္လိုက္တာမ်ား အစြမ္းကုန္ပါပဲလားမင္ဟီရယ္။တားခဲ့ပါလ်က္နဲ႕ရေအာင္ခိုးတြဲခဲ့တာကစလို႔ ဒီေန႕အထိ အားလုံးဟာနင့္အမွားေတြခ်ည္းပဲလို႔ ငါေျပာျပခ်င္လိုက္တာ။

* ဒါေပမယ့္~~ လမ္းခြဲျခင္းေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႕ေတာ့ ငါသူ႕ပါးတစ္ဖက္ကိုနမ္းပစ္ခဲ့လိုက္တယ္။နင္ေက်နပ္ရဲ႕လားဟင္ *

မင္ဟီက ဒီေမးခြန္းကိုဘာလို႔ေမးသလဲငါမသိဘူး။ဒါေပမယ့္ ငါ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူမမ်က္ဝန္းေတြဟာေတာ့ ခပ္စိမ္းစိမ္းနဲ႕တစ္မ်ိဳးပါပဲ။နာက်င္ေနသလိုလို ဝမ္းနည္းေနသလိုလိုနဲ႕ ဘာမွန္းေတာ့ေသခ်ာမေဖာ္ျပနိုင္ခဲ့်ပမယ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့သိပ္မေကာင္းလွပါဘူး။

မင္ဟီကိုေခ်ာ့ေခ်ာ့ေမာ့ေမာ့နဲ႕တစ္ေရးအိပ္ခိုင္းခဲ့ၿပီးမွ ကိုယ့္အိမ္ဘက္ျပန္ထြက္လာခဲ့ရသည္။ခုတင္စြန္းမွာတင္ထားခဲ့တဲ့ဝတ္စုံကို လုံးေခ်ပစ္လိုက္ရင္း အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာစီသို႔ ပစ္ထုတ္မိသည္။ဒါဟိုေကာင္နဲ႕ခ်ိန္းဆိုထားရာဆီကို သြားဖို႔ျပင္ဆင္ထားခဲ့တာေတြ။

အခုဘာမ်ားလိုပါေတာ့မလဲ။အေရးမပါတာေတြ ဘာကိုလြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္လဲ?ဘာတစ္ခုမွ
မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုနဲ႕မင္ဟီရဲ႕ဇာတ္လမ္းကၿပီးသြားၿပီပဲ ငါနဲ႕ထပ္ပတ္သတ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေလ။ဒီေကာင့္ကိုမုန္းလိုက္တာ။အရင္အတိုင္း အက်င့္ကတစ္စက္ေလးမွေျပာင္းသြားေသးဘူးပဲ။

တစ္ဖက္ကေဆးေက်ာင္းသားမွာေတာ့ခါးခါးသီးသီးေတြျဖစ္ရၿပီး အခန္းထဲတစ္ဆိတ္ေနခဲ့သေလာက္ တစ္ဖက္ကလူဆိုးေကာင္သည္လည္း ခ်ိန္းထားခဲ့ၾကသည့္ေနရာမွေနတစ္ဖဝါးမခြာသြားေသးဘဲ ေနဝင္သည့္တိုင္ဆက္၍ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ေန႕လယ္ကတည္းကအဲ့ဒီေနရာမွာ သူေရာက္ေနခဲ့တာ။

နာရီကိုၾကည့္လိုက္ ၿပဳံးလိုက္ႏွင့္သူ႕ဟာအလုပ္ရႈပ္၍ေကာင္းဆဲပဲ။စိတ္လိုလက္ရၿပဳံးေနခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႕အၿပဳံးေလးေတြဟာသိပ္လွခဲ့တယ္။ဘယ္အရာမဆို ရင္ထဲကပါမွ အလွအပဆုံးအခိုက္အတန့္ေတြျဖစ္ေပၚလာတတ္တာပါ။

အဝါေရာင္ကိုမွႏွစ္ၿခိဳက္တတ္သူေလးကို
ေပးဖို႔ရည္႐ြယ္ၿပီး သူယူလာခဲ့တဲ့ပန္းပြင့္ငယ္ေလးဟာ က်ဴလစ္အဝါေရာင္ပန္ေလး
တစ္ပြင့္တည္းသာျဖစ္၏။အခ်ိန္ေတြဟာ
ရပ္တန့္မေနခဲ့ပါဘူး။နာရီလက္တံေတြဟာတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ခ်င္းလည္ေနခဲ့ၿပီး ညပင္အေတာ္နက္လာခဲ့ၿပီ။

အၿပဳံးေတြဟာလည္း တည္သြားခဲ့ရၿပီး
က်ဴလစ္ပန္းပြင့္ငယ္ကိုကိုင္ထားခဲ့သည့္လက္တစ္စုံဟာလည္း ေျဖေလ်ာ့သြားခဲ့ရၿပီ။တကယ္ကိုေရာက္္မလာခဲ့ျပန္ဘူးပဲ။ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကအတိုင္း သူဟာကိုယ္ဆီေရာက္္မလာခဲ့ျပန္ဘူး။

ဒီငတုံးလိုေကာင္ကို သိပ္ကစားလို႔ေကာင္းသလားဟမ္။ေမ့သြားတယ္။ဒီၾကားထဲသူဟာအရင္ကအတိုင္းပဲ ေနၿမဲအတိုင္းရွိေနခဲ့တာေလ။ကိုယ္ကသာတစ္ဖတ္သတ္အေတြးေတြနဲ႕လာဘတတ္ခဲ့ရတာ။

အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါရႈံးနိမ့္ရရင္ေတာင္
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ အမွတ္သည္းေျခ
ရွိလာဦးမွာမဟုတ္လို႔ မင္းကေတာ့စိတ္ႀကိဳက္ ထပ္ခြဲလိုက္ပါဦး ငါ့အသည္းကို!

* ငါလည္းမင္းကိုသိပ္မုန္းတယ္ ပတ္ခ္ဂ်ီမင္။ငါ့ဘက္ကတစ္ခါမုန္းတယ္လို႔ေျပာတိုင္း
မင္းဘက္က ခ်စ္တယ္လို႔ျပန္ေျပာလာေစရမယ္ *

ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တဲ့ ေက်ာျပင္က်ယ္တစ္စုံရယ္...၊စြန့္ပစ္ခံလိုက္ရတဲ့ က်ဴလစ္ဝါေလးတစ္ပြင့္ရယ္...၊ထိုျမင္ကြင္းဟာဝမ္းနည္းစရာေကာင္းခဲ့သလို အထီးက်န္တသသလည္းျဖစ္ေစပါ၏။

အတိတ္၌က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာအမုန္းအႂကြင္းအက်န္ေတြဟာ သူတို႔ႏွလုံးသားထဲတြင္တစ္ဖန္ျပန္၍ေနရာယူသြားခဲ့ၾကရင္း
ထိုနည္း၎ဆင္တူျဖစ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႕ဒုတိယေျမာက္အႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးဆုံးခဲ့ၾကျပန္သည္။

ပစၥပၸဳန္မွာၿပီးေတာ့ အနာဂတ္တြင္ေရာ
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ဆုံဖို႔ျဖစ္နိုင္ၾကပါ့မလား...။ဘယ္အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမွ ေလာကႀကီးထဲမွာ အၿမဲလိုလို Happy Endingမ်ိဳးႏွင့္အဆုံးမသတ္တတ္ၾကပါဘူး။တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ခါးခ်င္ ခါးတတ္ၾကမွာေပါ့။

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

(ဖတ္ေပးၾကသူအားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ကိုယ္ကိုတိုင္ဘာေတြေရးေနမိသလဲမသိေတာ့ပါဘူး။အေရးအသားအတြက္ေရာ ၾကာေနမိလို႔ေရာ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ေရွ႕ရက္ေတြက ဖ်ားေနလို႔ပါ။)

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x