Haunted
Warning: SPG
—————
Bigdeal
He carried me. Mariin akong pumikit nang maramdaman ang kumakatok na sakit.
"Fuck. You're squeezing me. Calm down first. We need to take this slow," giit niya nang ilapag ako pahiga sa kama.
He unclasp my bra. Yumuko siya roon at hinalikan ako habang ang isa ay pumipisil sa kabila at nag-aambang gumalaw ulit.
Ngayong nandito na, parang gusto kong umatras. I imagined sex as the most pleasurable thing but this pain never landed on my mind! Gusto kong sipain paalis si Roche sa ibabaw ko!
"It hurts," I complained.
"I know... that's why you need to stop being so aggresive or else it will hurt more," he said while I felt his fingers rubbing me.
Oh I remember my freinds talking about their first time! They said it hurts a lot. So this is normal. Pero wala bang pampawala agad nito?
Impatience with his gentleness of thrusting it fully, isinagad ko na. Dumaing ako sa labis na sakit at pagsisisi. Roche cursed but I don't want to stop anymore.
"Why are you so..." he growled and started thrusting.
Ungol at daing ang naghahalo sa aking tinig. Oh I just want this done! Who fucking told me that sex is pleasurable?! No! It fucking hurts!
Roche started changing the position. He kneeled and put my other leg on his shoulder. Umangat ng kaonti ang balakang ko saka niya hinawakan ang magkabila kong baywang at iginiya iyon sa bilis na gusto niya.
I gasped when he started hitting something good. My hips arched and started meeting his ruthless thrust.
Sunod sunod ang aking daing. Hindi dahil masakit iyon, kundi dahil may iba na akong nararamdaman. Roche licked his lowerlip and smirked at me.
"It doesn't hurt anymore?"
The sight of him smirking playfully while he's sweating and he's naked turned me on so much.
"Ah fuck..." he growled and shut his eyes while his jaw clenched.
Hindi na mabilis ngunit sagad na sagad iyon. It was hard, ruthless and powerful. Nakatingala siya, namamawis, at gumagalaw ang adam's apple dahil sa paglunok.
"Dreyden..."
I saw how his expression changed. He opened his eyes and it drifted to me. He looked so helpless.
"Dammit!"
The bed started creaking. Bumubundol na rin ang aking ulo sa headboard. Yumuko siya at hinawakan ang aking ulo kaya habang tumatama iyon doon, nasasangga na ng kanyang kamay. His speed triggered me. He cursed breathily and buried his face on my neck while his thrust started to slow. Sa bawat diin ay umuungol siya, at sa bawat alis niya para muli iyong ibalik ay napapamura siya. I was watching him progress through the stages of his orgasm and it triggered my second explosion too.
Hindi ako nakapagsalita. Ni wala akong alam kung ano na ang gagawin pagkatapos noon. My legs are still shaking. I am sore but I am still throbbing!
"We're not yet done," bulong niya na nagpasabik sa akin.
This man is nothing but ruthless. We did it again until I drained my whole energy. The second was so rough I wanna passed out. He's a monster! But damn... it was so good I want to do it all over and over!
Nagising ako pagkatapos ng lahat. The thin sheet covered our naked body. Pahiga akong nakatalikod sa kanya habang nagiging unan ko ang kanyang braso. Ang isa niyang kamay ay nasa baywang ko, nakapalupot.
Ramdam ko kung gaano kasakit ang kalahati ng aking katawan. I had sex! It was so rough and I enjoyed all of it aside from the painful part. Napangiti ako sa kalandian ko.
Ch-in-eck ko ang bedside table kung anong oras na. It's already nine in the morning. Nag-amba akong tumayo nang humigpit bigla ang kapit niya.
"Leaving again?" he whispered behind my back using his bedroom voice.
Gising na siya?
Hindi natuloy ang aking balak. Naramdaman ko ang labi niyang pinatakan ng halik ang aking batok. It made me shiver.
The memories flashed on my mind vividly. Kahit putol putol, ang mga senswal na parte ay umugat pa ata sa isip ko.
Thinking about it made me throb again. Bukod sa ramdam kong masakit iyon, naghahari ang kiliti lalo na't nasa pwetan ko ang kanya.
"Why are you still hard? You're not satisfied?" namamaos kong tanong.
"Are you satisfied?" tanong niya pabalik.
I nodded. He chuckled and kissed my exposed shoulder. Gumalaw ako para makaharap siya. Bumungad sa akin ang guwapo niyang mukha. Ngumuso ako habang nangingiti naman siya.
I curiously caressed his chest using my fingertips. He ran his fingers through my disheveled hair while looking at me.
"It was my dream... to experience a rough..." saka ko inangat ang aking kilay.
He shut his eyes and laughed a little. Nangingiti ko siyang tiningnan at pinisil ang nipple niya.
"Wala na tuloy akong pangarap. Tinupad mo na," I chuckled shamelessly.
"You and your sexy mouth..." saka niya pinatakan ng halik ang tungki ng aking ilong.
I giggled. Oh I should search on the internet about positions and well... we'll gonna try it? But he seems expert?
"My friends told me about positions. I wanna try it..."
Kita ko ang pag-aangat niya ng kilay.
"What position?"
"Well..." what's the term of that doggy?
"Doggy?"
Mariing napapikit si Roche at humagalpak. Namula ako. Hinay hinay lang, Cassey! Oo at malandi tayo pero huwag namang ipagmayabang! Napaghahalataan ka!
"Bakit? What's wrong? I'm curious and I wanna try it."
"Alright..."
My eyes widened.
"But next time. You're still sore."
Mabilis na nawala ang excitement ko.
"I am not sore. It was nothing!" agap ko, kahit nanginginig pa rin ang aking binti dahil sa nangyari.
"I wanna court you first..." he murmured while wearing his smile.
The last time someone courted me, noong naging kami ay nagbreak agad. Mas mahaba pa akong niligawan ni Hunter. Ngunit noong naging kami na, parang naging kampante na agad siya.
I love the idea of courting. I love being showered by expensive things. Or maybe, it was my teenage days who wants the idea of it. Ngayong graduating at maraming naiisip, hindi ko na masyadong napapahalagahan ang ganoon.
"You can still court me while you're my boyfriend," ngisi ko.
"Atat na atat ah? Hindi ko alam kung sarap na sarap ka sa akin o aalis kana naman?" muling angat ng kanyang kilay.
"Paano ako aalis sa tabi mo pag boyfriend na kita?" natatawa kong sabi.
Pairap siyang umiwas ng tingin ngunit hindi pa rin nabubura ang palihim niyang mga ngiti.
"Introduce me to your parents if you're really serious..." he suggested.
Tumango ako. "Okay!"
Kumalma siya at tumitig nalang. Sumiksik ako sa kanya at muling naramdaman iyon.
"Dreyden you're still hard," muli kong puna.
"I know. Stop talking about it or else it won't go down..."
I looked at him meaningfully. Tila ba napunto niya agad ang pagiging kuryoso ko. Naramdaman kong gumalaw ang kanyang kamay na nakapalupot sa aking baywang at dinaanan ng haplos ang aking gitna.
"You're wet," he pointed out.
Hindi ako nagsalita lalo na't ayokong madisturbo siya roon. He looked at me while rubbing me.
"But you're still sore..." parang paalala iyon na hindi na dapat ako manghingi ng iba pa bukod doon.
"Pwede pa naman siguro?" and the shameless bitch award goes to me...
"No," aniya.
"Just... rub," I sighed when the pace of his finger changed.
"Please... Dreyden," halos magmakaawa ako.
Tila ba naawa sa aking hiling, inangat niya ang isa kong hita at isinampay sa gilid ng kanyang hita. He directed the head of his member and started rubbing it on my entrance.
I can hear the wetness of my folds while he's pushing it back and forth without directly going inside. My body feels so hot. Hindi ko makontrol ang daing ko.
He leaned closer and kissed me fervently. His other hand squeezed my other boob while the sensation is starting to build up again inside my stomach.
"Ah..." I'm lost with words.
"Saan ka pumunta huh," si Mommy naghihinala ang tinig sa kabilang linya nang hindi agad ako makasagot.
Roche glanced at me while he's driving. Isa ang nakahawak sa steering wheel, ang isa naman ay namamahinga sa aking hita.
Medyo natagalan kami ng alis kanina sa Hotel lalo na't kailangan ko pang maligo at magbihis. He bought me some clothes and underwear. Kahit ang pagbabayad sa room, inako niya rin. Pati ang mga order kong food doon.
It bothered me. Hindi naman ako conscious kung ginagastusan ako kaso pagdating sa kanya, parang ayoko. Bukod sa nagtatrabaho siya at alam kong pinaghihirapan niya iyon, ayokong makihati.
"The last time you disappeared twenty five million din ang nawala, Cassandra," giit ni Mommy.
"Naka freeze ang account ko, Mommy. Until now. Hindi nga pumayag si Dad na dumalo ako ng concert noong The Weeknd! At huling gastos ko iyon!"
"Then where are you? Are you with your friends?"
"Basta! We'll talk once I'm home," sabi ko at nagpaalam na.
Ang gusto ko, pagkatapos nalang ng Graduation party ipakilala si Roche sa kanila. I'll plan a dinner. I know Daddy doesn't have high standards when it comes to my suitors but he's expecting a rich man since that's what I said to him. At alam ko, ganoon din ang gusto niya para sa akin coz I'm spoiled.
Inihatid ako ni Roche sa condo. Pinatuloy ko rin siya para makabisado niya kung saan niya ako pupuntahan at makasigurado siyang totoo ang sinasabi kong hindi ako mawawala ulit na parang bula.
Namulsa siyang tumigil sa nakabukas na kuwarto kung nasaan ang mga paintings at iilang art materials ko.
"You should finish your painting in the warehouse..." paalala niya habang binubuksan ko ang mahahabang curtains.
"Medyo nawala na siya sa isip ko but I'll try."
Sumandal si Roche sa gilid ng pinto paharap sa akin.
"Try it again. Stop leaving your dreams behind. Pursue it," aniya.
"It wasn't my dream. At hindi ko na alam kung ano na talaga ang pangarap ko. Pagkatapos kong maka graduate, balak ko lang libutin ang buong mundo? Magtravel nang walang sawa?"
"Other than that?" naninimbang ang tingin niya sa akin.
"Uh, spend time with you?"
"Bigger pictures you want for yourself," he elaborated.
Nag-isip isip ako.
"Fame? Hmm... You know why I love the idea of being a ballerina? Kasi pangarap kong magcompete internationally. Sumikat at makilala. But I realized it wasn't for me..." I chuckled.
Nanatili siyang tahimik at nakikinig kaya nagpatuloy ako. Nagtungo ako sa sofa para ayusin ang mga pillows doon.
"Kaya balak kong maging modelo. I love the idea of being wellknown. Hindi naman sa famewhore ako pero gusto ko 'yung atensyon na binibigay ng iba sa... pangarap ko?"
He nodded.
"You want their support. Not the fame," he corrected. "Coz you feel like no one's supporting you that's why you love the idea of having so many supporters..."
Namilog ang aking mga mata. Hindi ko inaasahang ganoon ang magiging tingin niya sa akin sa halip na... sabihing maarte ako at hayok sa atensyon?
"K-Kaso hindi naman para sa akin! Kaya... magtatravel nalang ako? Or we can build more plans together! Like you know... vacations."
"Try pursuing your dreams again. I'm here. Ako muna ang susuporta sa'yo."
I gasped. The last time someone asked about my dreams were my friends. Si Nana, si Franca. Sila lagi ang nagkaka-interes makinig sa mga plano ko. We started building it during that camp. Ngunit wala na sila sa tabi ko kaya pakiramdam ko, wala nang tagasuporta sa akin.
My parents are supportive but sometimes they're busy because of their work. Bukod sa nag-iisa akong anak, ang tanging koneksyon minsan na nararamdaman ko sa kanila ay ang mga luho ko.
Kaya pag stress ako, gumagastos. Pag masaya, gumagastos. I was raised like that. Lalo na't pag may nagagawa akong maganda sa school, pera ang binibigay nila sa akin at hindi... atensyon.
My Mom knows all of my secrets. But that's when I was a teen. Lalo na't noong umusbong ang business, lahat sila ay busy na. All they think is money. Kaya pera nalang din ang iniisip ko. At s'yempre lalake.
It felt warm. Someone's willing to support me without judging the things I like!
"Dito kana mag dinner. I'll cook. I know how to bake," anyaya ko kay Roche nang magpaalam siyang babalik pa sa Warehouse.
"I have a client to meet..." aniya na medyo ikinatigil ko.
"He's old. Probably in his fifties? We'll negotiate about the price of the Toyota car..."
My face calmed down. Sa huli, pumayag din naman ako. Sinabayan ko siya patungo sa pinto ngunit ayaw niya nang bumaba pa ako at ihatid siya sa parking lot.
"Your number," saka niya inilahad sa akin ang kanyang phone habang nasa pinto na kami.
Kinuha ko iyon at tinipa ang aking numero. Namulsa niyang tinitigan iyon. Ibinalik ko iyon sa kanya at muli siyang tiningnan.
"Tomorrow... pupunta ako sa Warehouse after my classes."
"Tell me your schedule so I can fetch you," aniya habang binubulsa na ulit ang kanyang phone.
"But I have a car too! Ako na ang pupunta sa Warehouse. Full tank pa 'yung gas ko at sayang naman kung hindi ko magagamit."
Sa huli, sumuko rin siya lalo na't nangungulit ako. Nagpaalam siya sa akin at wala pang limang sigundo, nakatanggap agad ako ng mensahe galing sa isang unknown number na sigurado akong kanya.
Unknown:
I'll call later.
Hindi na ata nabura ang ngiti ko. Gusto kong sumigaw at magtatalon sa saya. Wala akong ibang ginawa noong araw na 'yon kundi hintayin ang tawag niya.
Oh I really want him. Excited ako lagi sa kanya. Parang sasabog ang emosyon ko dahil sa sobrang pananabik.
"Boyfriend ni Naia si Ken?" one of my blockmates asked.
Nagmamadaling magligpit ng gamit para makapunta agad sa Warehouse, iyon pa ang nagpapabagal sa akin sa Lunes.
May boyfriend si Naia. At pinakilala niya noong birthday niya. Oh I remember it clearly! I was so shock because I didn't expect it! Bukod sa napaka pamilyar at kilala ko, halos samaan ko ng tingin ang aking pinsan dahil hindi nagkwento!
"Pag nalaman mo ilang sigundo lang kalat na kalat na," ang tinig ni Naia na umalingawngaw sa aking isip.
Natutop ang aking bibig sa ambang sagutin iyon at nagkibit ng balikat. Ken and Naia's friendship is unstoppable. Hindi ko nalang din pinapakialaman total ang rason ko lang naman talaga noon ay dahil kay Wayt. I'm done with that phase.
My phone beeped. Nangingiti ko iyong dinungaw habang lumalabas na ng classroom dala ang aking gamit.
Dreyden:
Done with your classes? I'll fetch you.
Ako:
Don't leave the warehouse. Ako na nga ang pupunta diyan :*
Excited akong nagdrive patungo roon. Ni hindi ko na park nang maayos ang aking kotse pagdating. Nakita ko agad ang likod niya na abalang yumuyuko at may inaayos na panibagong kotse.
Lumingon siya at mukhang naramdaman ang pagdating ko. Ngumisi ako at mabilis na naglakad patungo sa kanya. Binitiwan ni Roche ang tool na hawak at humarap. Sumandal siya sa gilid ng kotse habang nangingiting naghintay sa aking paglapit.
"I'm dirty," pigil niya nang patalon ko siyang niyakap.
"So what? You're not a virus!"
He pressed his face against my neck and chuckled.
"So... how's your day, hmm?"
"Ganito na nga!" humiwalay agad ako para magkatinginan kami.
Hindi nabura ang ngiti sa labi niya habang nagsisimula akong magkwento.
"Geez it was so annoying kasi nakita niyang nakapila na ako at gutom na pero sumingit pa siya! Tapos umirap ako sa sobrang irita and I don't want to see her face again!"
"It was her fault..." tumango tango siya.
"Exactly! I mean... ugh... nanggigigil ako sa kanya until now," sabay martsa ko patungo sa stool at inilagay ang aking bag doon.
He followed my movements. Kinuha niyang muli ang tool na hawak kanina at nagtrabaho habang humahalukipkip ako sa kanyang gilid.
"And ito pa... nakakainis ang prof ko!"
"Why?"
"Kita niyang malapit na ang exam, graduating kami, ang dami dami pang hinahabol na activities! Parang ayaw niya kaming grumaduate!"
He smiled while listening. Nag-amba akong sumandal sa kotse ngunit pinigilan niya iyon.
"Maalikabok pa 'yan... Take a sit, Cassandra..."
Wala sa sarili akong umupo ngunit naka tsismis mode on pa rin.
"Annoying siya, right?!"
"Yes..." he nodded again.
I continued ranting all the things I did and the annoying part of my day. Binuksan niya ang ref habang nasa gilid ako, nagkukwento pa rin, siya naman ay inilalahad sa akin ang mga box ng chocolates na mukhang bagong bili na naman.
"Wait... may ref na rito? Wow!" puna ko nang mapagtantong wala ito noon.
"Binili ko kinabukasan noong huling punta mo," aniya.
Nakisilip ako at nagulat nang makitang puro chocolates!
"That one too!" turo ko sa malaking Dairy Milk.
Kinuha niya iyon at ibinigay sa akin. Isinara niya ang fridge at sa ilalim naman ang binuksan. Nakisilip din ako. Bukod sa may mga San Mig, beers, may mga inumin din. Itinuro ko ang sprite in a can. Kinuha niya iyon at ibinigay sa akin.
I spent most of my free time on the warehouse. Nagtatrabaho siya lagi habang dumadaldal ako, o di kaya nag-aaral, o nagpi-paint.
But sometimes, tumutulong naman ako sa ibang gawain niya out of curiousity.
"How much money do you earn with all of these trabaho? You're not just the mekaniko, ikaw rin ang nagca-carwash minsan, tapos ikaw ang napapansin ko na laging nandito. How about Crius? Wala siyang ambag ah," sabi ko habang hawak ang hose para itapat sa kotse na pinapaliguan niya.
"Busy sa Law School. Nagtatrabaho rin sa Law firm ng relative niya kaya wala nang oras dito sa warehouse. 'Yung iba naman, tuwing weekends dito tumatambay. We used to drink here. Or play billiards."
Oh... so may mga araw na hindi pala siya lang ang laging nandito. Like may tambayan sila rito.
"Eh kanino ba ang warehouse na 'to?"
"He started this business. He hired me. Which means sa kanya ito."
"How about your other work? Hardinero ka," paalala ko.
He looked at me playfully. "Bibig mo talaga..."
"What? Hardinero means nagdidilig ng plants. Ganoon kaya ang ginagawa mo."
Nailing siya. "Hindi nila ako hardinero."
What? He's not a... gardener?! My eyes slowly widened.
"Edi ano ka ng mga Vasco? Relatives? Vasco ka?"
Umiling siya at nagpatuloy sa pagkuskos. I realized I don't have an idea about him! Ako na makwento, kahit ata kaonting details ng mga pinsan ko ay naidaldal ko na sa kanya.
"I'm a Sevarro..." he explained. "Roche Dreyden Sevarro."
Sevarro. I never heard of that surname. Noong sinabi noon ni Hunter na misteryoso siya, ngayon kahit alam ko na ang apelyido niya, parang ang dami ko pa ring hindi alam tungkol sa kanya.
Unlike the boys I met in the City, their surname are wellknown for being wealthy and high profile. Itong si Roche, parang mailap at tago ang background.
"It's not familiar," tanging sabi ko.
"Coz you're in higher social class that's why you're not familiar with it. My surname isn't really a bigdeal..." he smiled.