İlk iki ders Edebiyat dersiydi ve tanışma, sohbet falan oldu.
Türkçe hocası sınıf hocamız oluyor.
29 yaşında ve adı Seher.
Şuan üçüncü dersteyiz ve dersimiz coğrafya.
Coğrafya hocamız olan Mustafa hoca tanışma yapıldıktan sonra kendi hayatından falan bahsetmeye başladı.
Sınıftaki bir kaç öğrenci ile ettikleri sohbete katılmak yerine onları dinleyerek gözlem yapmayı tercih ediyorum.
Benim dışımda dersi dinlemeyen bazı kişiler daha var.
Sol arka çaprazımda oturan çocuk üç derstir uyuyor.
Benim arkamda oturan iki erkek de kendi arasında sohbet ediyorlar.
Geriye kalan herkes az bile olsa sohbete katılıyorlar.
Ben gözlem yapmaya devam ederken sınıftan birisinin bana yönelttiği soru ile bakışlarımı ona yönlendirdim.
"Soy adının Arslanbey ailesi ile bir bağlantısı var mı? Yani, aslında ne gibi bir bağlantın olabilirki senin? Uzak akraba falan olabilirsin en fazla."
Hay senin ağzına sıçayım.
Bu soruyu yönelten kişi en ön sırada oturan ve tüm teneffüslerde arkadaşları ile dedikodu yapan kız.
Kızın adı Zümra, arkadaşlarının adı da Gülşah, Elâ ve Kübra.
En ön sırada ve arkasında ikişerli olarak oturuyorlar.
Kızı daha fazla bekletirsem yanlış anlaşılacağı için cevap verdim.
Umarım verdiğim cevap sorun olmaz.
"Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum."
Sınıftan bir iki tane erkek 'ooo' gibisinden sesler çıkartırken Zümra ve arkadaşları sinirli bir şekilde önlerine döndü.
Hayırlı uğurlu olsun, daha ilk günden tam üç kişilik nefret kazandım bile.
Ben böyle düşünürken arka sıramda oturup sohbet eden ikiliden birisi omzumu dürttü.
Arkamı dönüp baktığımda ikiside sırıtıyordu.
Adının Burak olduğunu öğrendiğim kişi söze girdi.
"Hayırlı uğurlu olsun, ilk günden 3 kişilik nefret kazandın."
Aynı şeyi düşündüğümüz için içimden kısa çaplı bir şok geçirsemde pek belli etmeden cevap verdim.
"Başkalarının hayatına burunlarını sokanlardan hiç haz etmiyorum. Nefret ederse de etsin umurunda değil. Zaten tavrı da hiç hoşuma gitmedi."
İkisi de kafasını sallayarak beni onayladı.
Önüme döndüğümde kafamı sıraya koyarak içimden bir şarkıyı mırıldanmaya başladım.
Perdenin Ardındakiler
'Uzaklara savrulalım'
Kırılır kanadım, dönemem geriye
Her dans edişinde bu kalp yıkılır
Bembeyaz bir hüzün dokunur yüzüne
Adımlarım sana yetişemez geri kalır
Beni kalbimde öldürsen de
Hâlâ her şarkımı sana yazarim
Soğuk rüzgаrlаr vаr yüzünde
Bana son kez bak,uzaklara savrulalım
Beni kalbimde öldürsen de
Hâlâ her şarkımı sana yazarim
Soğuk rüzgаrlаr vаr yüzünde
Bana son kez bak,uzaklara savrulalım
Düşerim, kalkarım
Kanıyor bak kollarım
Her gidişinde yeryüzü kararır
Yanlış insanlar dokunur yüzüne Bense yatağımda kokunu ararım
Beni kalbimde öldürsen de
Hâlâ her şarkımı sana yazarim
Soğuk rüzgаrlаr vаr yüzünde
Bana son kez bak,uzaklara savrulalım
***
Yanımdaki sıraya birisinin oturduğu hissetmem ile gözlerimi aralayarak başımı yavaşça sıradan kaldırdım.
En son kendi içimden şarkı sözlerini mırıldanırken uyuyakaldım sanırım.
Sol tarafıma başımı çevirip baktığımda bana gülümseyerek bakan bir Efken görmem ile benimde yüzüme bir gülümseme yayıldı.
Elimi tutup yürümeye başlaması ile bende peşinden yürümeye başladım.
"Öncelikle günaydın ikizim, şuan kantine gidiyoruz çünkü bizim arkadaşlarımız ile tanışacaksın. Merak etme hepsi bizim yakın arkadaşlarımız, lütfen rahat ol."
Heyecanlı çıkan sesi ile tebessüm etsem bile biraz çekiniyorum.
Kantine gidiyor olmamız daha da gerilmeme sebep oluyor.
Yemek teneffüsü olduğuna göre iki ders uyumuşum.
"Saye, gerilmeme gerek yok. Zaten onlarla tanıştıktan sonra ayrı bir masaya geçip orada yeriz biz. Yani sadece tanışacaksın ama istemiyorsan başka zaman tanışabilirsin."
Efkenin sözleri ile biraz daha rahatladım.
"Ben de merak ettim arkadaşlarınızı o yüzden şimdi tanışalım."
Gülümseyerek karşılık verdi.
Kantine indiğimizde büyük bir masadaki kalabalığa doğru ilerledik.
Şükürler olsun ki masa da başka kızlarda var.
Boş olan iki sandalyeye yan yana oturduğumuzda diğer yanımda Meriç olmuş oldu.
Tam karşımda da Bulut oturuyor.
Onun dışında kimseyi tanımıyorum.
Haydi bismillah.
***
Kantinde bizimkilerin arkadaşları ile tanıştıktan sonra ayrı bir masaya geçmemize gerek olmadığını çünkü bir şey yemek istemediğimi söylemiştim.
Sadece bir tane limonlu soda aldım ama onunda sadece yarısını içebildim.
Yeme bozukluğum yok şükürler olsunki ama geçmişte yaşadığım şeylerden dolayı çekiniyorum.
Zaten tek başıma yediğim zaten üç öğünü bile bir oturuşta yiyebilirim.
Şuan arabadayız ve eve gidiyoruz.
Okulun üniversitesi ve lisesi arasında bir kafe var.
Üniversitesinde de Deniz ve Bora eğitim görüyor ama henüz onların dersleri başlamadı.
Zaten onlarında dersleri başladığı zaman Bora abimin arabası ile beraber gelecekmişiz.
***
Ilık bir duş aldıktan sonra gri bir eşofman ve mavi bir tişört giyindim.
Saçımı kuruttuktan sonra tokamı takıp odadan çıktım.
Telefonumu cebime koymayı da unutmadım .
Büyük abiler ve babam şuan iş yerlerinde olduğu için evde Bulut , Efken ve ben dışında sadece Bora abim ve Deniz var.
Bora abim odasına arkadaşları ile konuşmaya çıktığı için rahatsız etmek istemiyorum.
Efken ve Bulut dinlenmek için odalarına çıkmıştı o yüzden onları da rahatsız etmek istemiyorum.
Deniz'in nerede olduğunu bilmiyorum.
Artık yeterince zaman geçti ve pişmanlık duyduğu da belli.
Aramızda bir sorun kalmadı ama hâlâ tam olarak kardeş gibi değiliz.
Bir an önce ona da abi demek istiyorum.
İlk önce odasına baktım ama orada yok.
Daha sonra salona baktım ama orada da bulamadım.
Mutfaktan gelen sesler ile adımlarımı oraya yönlendirdim.
İşte buradasın, Deniz Bey.
Kendisine soğuk kahve yaparken mutfağa girmem ile bakışları bana döndü.
"Müsait misin? Beraber bir şeyler yapalım diyecektim."
Gözleri parladı resmen.
"Olur tabi, ne yapmak istersin?"
"Öncelikle ben de bir soğuk kahve alabilirim. "
Kafasını sallayarak onayladı ve benim kahvemi de yapmaya başladı.
İlk önce kahve koydu sonrada üstüne su ekledi ve buzları koydu.
Sütü köpürttükten sonra onu da ekledi ,son olarak pipet koyup eline aldı ve bana döndü.
"Bahçeye geçelim mi?"
Kafamla onaylayarak önden yürümeye başladım.
Bahçeye geçtiğimizde üç kişilik salıncağa aramızda biraz mesafe kalacak şekilde oturduk.
"Yeni okulunda ilk günün nasıl geçti?"
"Güzeldi. Efken, Bulut ve Meriç yakın arkadaşları ile tanıştırdı."
O kahvesinden bir yudum alırken ben tekrar konuştum.
"Ee , sen ne yaptın bugün anlat bakalım."
***
Deniz ile ettiğimiz sohbette laf lafı açtı ve neredeyse iki saat sohbet ettik.
Daha sonra abimler ve babam da eve geldi ve şimdi yemek yiyeceğiz.
Yemek odasına girdiğimde masadaki yerimi aldım ve masada bir göz gezdirdim.
Bulut dışında herkes burada.
"Bulut gelmeyecek mi?"
"Gelmişti ama tuvaleti geldiği için bu kattaki lavaboya gitti, gelir şimdi."
Bora abimin sözünün hemen ardından Bulut'un da gelmesi iel yemeğe başladık.
Çorbamı içtikten sonra kasemi kenara koyarak tabağıma yemek alacağım sırada yanımda oturan Deniz tabağımı aldı.
İlk önce soslu makarnayı bolca tabağıma koydu, daha sonra bardağıma da soğuk çay doldurdu.
"Makarnayı yedikten sonra ortadaki şeylerden de koyarım."
Hadi Saye , yapabilirsin.
Fırsat bu fırsat, patlat bombayı.
Allah bismillah.
"Teşekkür ederim,abi"
Ağzına aldığı makarnayı boğazına kaçıran Deniz abimin sırtına vuran bir adet Bora abim ve ağzı bir karış açık kalan diğer aile üyeleri ile tabağımdaki makarnayı yemeğe başladım.
"Sen bana abi mi dedin? Evet, evet abi dedin ."
"Evet çünkü abimsin."
"Sen ne kadar da güzel abim diyorsun bana . Kardeşim benim , gel buraya."
Kollarını bana öyle bir sardı ki sanırım boğuluyorum.
***
Yemeğin geri kalanı Deniz abimin mutluluğu ve bana yedirdigi yemeklerle olan savaşım ile geçti.
Sadece tabağıma koymakla kalmadı ve bizzat kendi elleri ile her şeyden yedirdi.
Açıkçası ben halimden gayet memnunum.
Bugun yemekleri Ateş abim yapmış.
Alsında bundan sonra hep Ateş abim yapacakmış.
Evde bir çalışan olmasına gerek kalmaması için böyle bir karar almışlar.
Tabi ki bana da fikrim soruldu ve ben de onayladım.
Zaten abimler ya da babam da yardım edeceklermiş Ateş abime.
Temizlik için de Ahu yenge ve Alya yengenin Temizlik şirketinden birileri hafta sonlarında gelecekmiş.
Bence de böylesi daha iyi oldu.
Evde yabancı birisi olmayınca daha rahat oluyor.
Odama geçtiğim zaman tam kendimi yataga attığım da kapım çaldı.
Benim seslenmem ile içeriye Deniz abim girdi.
"Şey, bu gece beraber uyuyalım mı?"
Resmen çocuk gibi utanarak konuşuyor.
"Ama böyle olmaz , ben sana abi dedim sen hâlâ benden utanıyorsun yani gerek yok. Ne zaman istersen beraber uyuyabiliriz."
Benim dediklerim ile kapımı kapatarak yatağa yattı ve beni de kendine çekip kolları arasına aldı.
Neyse ki pencerem açık yoksa gece daralırdım.
Abimin saçlarımı severken gözlerimin dolmasına engel olamadım.
Bir kaç dakika sonra uykuya dalmadan önce son duyduklarım abimin sesi ve son hissettiklerim de saçıma kondurduğu öpücükler oldu.
"Tekrardan özür dilerim her şey için. Bana abi dediğin için çok mutluyum. Söz veriyorum seni pişman etmeyeceğim. İyi geceler kardeşim."
***
Yazarınızdan
Baba karakterini değiştirdim.
Polat Bey'in büyük değişimi sjsnsbsbbsb
Bölüm nasıldı?
Deniz ve Saye?
Sınıftaki kişiler hakkında fikirleriniz ?
Sonraki bölümde neler olsun istersiniz?
Biraz kısa bir bölüm oldu ve geç geldi Kusura bakmayın.
Bundan sonra haftada bir gün bölüm atacağım ve kelime sınırı 2000 olarak devam edecek.
Bölüm gününü Pazar günü olarak belirledim.
Hafta içerisinde bonus olarak kısa bölümler atabilirim.
Bonus bölüm olduğu için kelime sayısı az olur büyük ihtimalle.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakınnn.
Instagram= BeyazGolge333
Tiktok = beyazgolge333
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınnn.
Takip ederseniz çok sevinirimmm.