Haunted
Hot
"So... I wanted you to know that what I did from the past was part of my immaturity as a person and I didn't mean to judge you that way."
Tamad niya akong tinitigan.
"And I'm here infront of you to show you how much I regretted those words I said," madrama kong patuloy.
"And after this, I'll move forward and learn how to look at the brighter side of my life. To learn from my mistakes—Wait... that sounds so formal!"
Ngumiwi si Franca habang hawak niya ang aking script. Buong linggo ko 'yang ginawa at pilit kinakabisado.
"To summarize this, I'm sorry lang naman 'to, Cass..." aniya at kinuha ang kanyang milk tea.
"Hush. Gets niya nang nagsosorry ako. No need to say it literally. So... let's start again," sabi ko at tumikhim habang inaayos ang sarili.
"Again... I am learning how to grow as a human being. And I know I have a lot of issues to improve but I'm willing to acknowledge my fault..." I said with an accent.
"You're hired, Ma'am," ngiti niya sa akin at pumalakpak pa.
"Franca I'm serious! Kailangan ko 'to before Intrams! Ayokong may baggage akong dala dala. I wanna have fun without thinking about my problems! At ayoko nang magkaroon ng stress acnes!" paypay ko sa aking sarili at parang hihimatayin sa aking mga naiisip.
"Bakit need mo pa 'to? Just tell him what you truly feel, Cass..." sabay baba niya sa script.
Ginalaw ko ang aking pagkain habang umiiling. Mabuti naman 'yung prepared ako. At sincere pa rin naman ang sorry ko. Mas ma effort pa nga.
My dermatologist told me to manage my emotions wisely. And this is what I'm doing. I'm trying to manage it skillfully, with a script and inspirational words.
"So... I wanted you to know that what I did from the past..." I started again while watching myself in the mirror.
Tiningnan ko nang maigi ang sarili sa salamin habang kinakabisado iyon. I also practice my expression para hindi ako ganoon ka arte tingnan. Ayoko namang magstraight tagalog dahil baka mabulol ako.
Inulit ulit ko iyon noong lumabas ng comfort room at madramang nirerecite ng marahan. Huminto lamang ako sa gymnasium nang makita ang practice ng cheerdancer para sa nalalapit na Intrams.
God! Bakit nga ba hindi ko p-in-ursue ang plano kong sumali sana? Iyon pa naman ang plano ko noong first year college kung hindi lang talaga ako na distract sa ballet.
Nakita ko sa bleachers ang pamilyar na si Franca kasama ang girlfriend ni Roche. Nakasandal ito sa likuran ng bleachers habang kumakain ng lollipop at pinapanood ang practice. Si Franca naman ay nakahalukipkip seryoso ring nanonood.
Nakita ko ang pagtagilid ng ulo niya. She noticed me. Napaahon siya sa pagkakasandal at umayos ng upo para silipin akong lalo sa tuwing natatakpan ako ng mga cheerdancer.
She glanced at Franca and said something to her. Franca innocently tried to tilt her head in order to see me. Nag-iwas agad ako ng tingin, kunwari ay napadaan lamang at umalis din.
Just wait, Roche. I need to settle my own issues first. I promise after this, sa'yo naman ang aatupagin ko.
Pero bakit nga ba dito siya nagpasyang mag-aral kung taga La Salle ang boyfriend niya? If I have a boyfriend, kung nasaan siya, doon din ako mag-eenroll para madali nalang kaming magkita.
Siguro si Wayt talaga ang rason? Wow... This kind of mind I have will pass as a detective. Or a highclass tsismosa. I know all the tea in the City.
Planado na lahat ang balak ko sa buong linggong iyon. Hindi naman ako nahihiya talaga kay Wayt noon pa man. Kahit ngayon na alam kong may kasalanan ako, talagang malakas pa rin ang kumpyansa ko.
Sumilip ako sa gym para hanapin si Wayt. Naririnig ko agad ang tunog ng mga spike ng kanilang sapatos habang tumatakbo at nagpapasahan ng bola.
Nakita ko si Wayt sa grupo. Seryoso niyang inagaw ang bola at ilang distansyang itinalon iyon para ma shoot sa ring.
Pumalakpak ang coach at sinenyasan ang ibang basketball player gamit ang marahas na tinig. Sinundan ko ang pagjog ni Wayt at nakipaghigh five pa kay Hiro.
May iilang girls ang nasa bleachers at nanonood. Nagtungo rin ako sa bleachers at tahimik na umupo roon. Pumito ang coach at parang may sinesenyas sa kanila kaya isa isang nagsilapit.
Namaywang si Wayt at seryosong tumatango tango sa sinabi ng coach. Sumenyas siya kay Hiro at nagjog sa kinaroroonan ng kanyang gamit. Nakita ko siyang yumuko roon at kinuha ang kanyang phone. He checked it seriously while his other hand wiggled the neckline of his jersey to fan himself.
Tumayo ako at gustong lumapit ngunit... ang daming nanonood. It's not a good idea to approach him.
Ang nakayukong si Hiro at hinihingal pa ay napansin ako. His brow arched. Kita ko kung paano niya nilingon si Wayt na abala pa rin sa cellphone.
"Uy Cassey!" tawag ni Ken nang mapansin na rin ako.
Hiro stood. Pinunasan niya ang pawis sa noo at naglakad patungo kay Wayt na hindi pa rin naalis ang atensyon sa cellphone. I saw how he tap his cousin's shoulder and murmured something.
Doon ko nakita kung paano bumaling si Wayt sa akin. Ken and Blue are trying to converse with me using their hand gestures but I didn't give too much attention since I need this done immediately.
I don't know what Hiro said but I saw how Wayt started walking towards me. Hinipan niya ang loob ng kanyang jersey short at tiningnan ang coach.
"Five minutes, coach," aniya sa baritonong tinig.
The coach nodded. Isang sulyap ang ginawa ni Wayt sa screen ng kanyang phone saka niya inilagay ang bawat palad sa batok habang deritso na ang tingin sa akin.
Nilingon ko ang tilian ng mga students. The hype...
"You need anything?" deritso niyang tanong nang huminto sa aking harapan.
Nagulat ako ngunit kalaunan, tumango at tumayo.
"Uh... I want to talk to you for a bit," sabi ko.
Nilingon niya ang iba niyang team mates. Tumingin din ako sa mga varsity player na pinagtitinginan pa kami.
Tumango siya kaya tumikhim agad ako at ganadong naglakad palabas sa gym. Dumaan kami sa hallway na wala masyadong students ngunit may iilan pa ring nakakakita.
"Is it important? May practice pa ako," he reminded when he realized it's taking us long to talk.
Nairita agad ako. Atat ah!
"Ngayon na. Busy na ako mamaya. Tumakas lang ako sa class ko," sabi ko at naghanap ng pwedeng spot namin.
Namaywang ang isa niyang kamay at dinungaw ang screen ng kanyang phone. I suddenly remember his dirty little secret. Did he stop on pursuing her? O... may something pa rin?
Stop thinking about those other issues, Cassey! Let's stick to your own issues first! Next time na 'yang kay Roche.
"Dito na," si Wayt nang may mapansing spot na pwede nang pag-usapan.
Nasa gilid lang iyon ng hallway. It wasn't comfortable for me. Gusto ko sana sa bakanteng classroom nalang kaso parang nagmamadali siya.
I nodded and stop. Ang kinabisado kong script ay nabura bigla sa isip ko habang tahimik siyang nakatingin sa akin.
"So..." ang malas at isang salita lang ata ang naiwan sa isip ko.
Gosh, the mental block is real! I couldn't find the exact words I practiced!
He arched his brow. Humalukipkip siya at isinandal ang kaliwa niyang braso sa gilid ng pader habang sa isang kamay ay nilalaro niya ang cellphone niya.
"Uh... about lang sa mga..." suminghap ako nang mapagtantong wala ito sa script ko.
Dinungaw niya saglit ang screen ng kanyang cellphone at kunot noong tumingin ulit sa akin.
"About what?"
Humigop ako ng hininga. Gosh! I know he's masungit, but I didn't know he's really masungit! I can't get used to it because the last time he tried to approach me, hindi siya ganito ka seryoso at parang hati pa ang atensyon. Ngayon, parang hindi man lang masyadong nagbibigay ng interes!
Pumikit ako at pinilit nalang atang hilain ang mga salitang bumara sa aking lalamunan.
"Look, I'm sorry," I said clearly and shut my eyes.
Wala akong narinig kaya dahan dahan akong dumilat. Nakita ko ang kalituhan niya habang titig na titig sa akin.
I licked my lip and sighed.
"I mean I said so many things about you! I was pissed coz you ruined my friendship with Almira and—"
"Almira?" kumunot ang kanyang noo at parang lito.
Agresibo akong tumango. "Yes! You rejected her! At akala ko... may mga sinabi ka sa kanya kaya bigla niya akong inayawan. I lost her, alright. We're not friends anymore," giit ko.
"You lost her? I don't think so. You didn't lose a friend. Walang tunay na kaibigan ang ganyan."
Medyo natigilan ako. I didn't expect those words from him.
"So that's the reason why you rejected me? Why you're mad at me?" kalmado niyang tanong.
Tumango agad ako.
"I wanted you to know that what I did from the past was part of my immaturity as a person and I didn't mean to..." tumingin ako sa ibang direksyon para alalahanin ang karugtong noon.
"Too formal," he commented.
Humalukipkip ako sa kanyang harapan.
"And I'm willing to grow as a human being," I added confidently.
Kita ko ang kalituhan sa kanyang mga mata ngunit nagawa pa ring tumango nang wala sa sarili.
Well, tama na siguro 'yon? How fool of me! Wala akong ending na speech! Hindi ko tuloy alam kung ano ang sasabihin!
"I'm sincere," dagdag ko nang medyo na conscious sa sinasabi ko.
"I know..."
Pilit ang aking ngiti. Tamad na bumaling si Wayt sa mga dumaan na estuyanteng babae at pinagtinginan kami. He arched his brow to stop them from eavesdropping.
"Are we done?" ani Wayt at muling dinungaw ang screen ng kanyang phone.
"Uhm, yup!"
Tumango siya at nilingon ang gymnasium.
"I'll head first. May practice pa kami."
Ngumuso ako at tumango. Ang seryoso niya naman sa basketball. Sablay lang naman minsan ang shoot niya. Pero isa siya sa pinaka magaling. At balita ko, mga taga Ateneo ang kalaban nila this game. It's big. Magagaling pa naman ang mga players doon.
I nodded. Tumango rin siya at binasa ang labi. Dinungaw niya saglit ang phone saka nagjog pabalik doon.
I sighed. 'Yun na 'yon! Sapat na naman siguro 'yon! I know he's snob and all, he rarely shows his emotion, he's cold, but I didn't expect that he's really that cold! It's freezing! His intimidating aura lingered for awhile kahit wala na siya sa harap ko.
But I think it's fine. I already said it. Gusto ko lang namang ilabas ang saloobin ko. Wala na akong pakialam kung ano ang magiging pagtanggap niya. And he looked fine.
"Ang pogi noong number 1!" turo ko sa basketball player na pumasok bilang isa sa mga kalaban ng basketball team namin.
Maingay sa buong gymnasium dahil sa nangyayaring basketball. Sumubo ako ng popcorn at ang natirang dalawa sa aking kamay ay isinubo ko rin sa tabi kong tahimik na si Naia. She opened her mouth and chewed it silently while watching the game.
The game was so intense. Nakita ko rin kung paano nanood ang girlfriend ni Roche. Is she trying to support... Wayt? Hmm.
I got distracted when Wayt suddenly punched number One! Natapon ang aking popcorn dahil sa marahas kong pagtayo. Gosh the face!
Usap usapan ang kaguluhan sa gymnasium. Taka pa ako noong una kung ganoon ba iyon kalaki para magpatawag ng police mobile, maybe to stop the aggressive students from punching each other, but then I realized it's more than what I expected.
"Kadiri! Sa school pa mismo!" I kept on saying it after knowing what truly happened.
It brings back the memories of Nana where no one sided her. Dapat ang babae naman talaga ang pinapanigan sa ganitong issues. Lalo na't nalaman naming umamin din kalaunan, talagang nakakadiri.
"Nasa circle daw 'yon ni Trey," ani Chey habang hindi pa rin namin pinapakawalan ang topic.
Hindi ko na mahagilap si Naia. Biglang nawala. Siguro tinamad na at kung saan na nagsisiksik.
Umiling na lamang si Chey habang ang isip ko naman ay napunta na kay Nana. Kumusta na kaya siya? I hope she's doing fine. I hope she got friends. And I hope she conquered her battles successfully. She's probably living her life to the fullest by now using the best version of herself.
"Sa kabilang Club tayo!" suhestyon ko sa Disyembreng iyon nang pumasok ang Christmas break.
Iniiwasan namin 'yon ng mga friends ko coz I hate the sudden troubles. Minsan kasi, may nag-aaway o nagsusuntukan bigla. Baka maya maya bigla kaming masaksak doon sa aming tagiliran!
Mabilis kaming lumipat. May mga bumati pa kay Hailey at gustong magpapicture. Sikat ang pinsan niyang si Raiden na sumasabak na sa pag-aartista.
We occupied the vip area and ordered a bucket of san mig. Iyon ang naisipan naming inumin muna lalo na't balak naming lumipat ulit sa ibang Club maya maya.
"Gosh it was so hot I wanna passed out," kwento ni Vanessa sa one night stand experience niya noong nakaraang linggo.
Nagtawanan kami. Vanessa continued to talk about her experience habang ang aking mga mata ay hinahanap ang aking phone.
"Guys where's my phone?" tanong ko at napatayo.
"Hindi mo naman dinala, Cass," si Louisse na nakangiti pa dahil sa kwento ni Vanessa.
"Wait. Balikan ko lang sa kotse," paalam ko at nagpasyang umalis agad.
Dinala ko ang aking car keys at nagtungo roon. Malawak ang parking lot sa labas. May iilan na matatanaw mong naroon ngunit madalas na nasa bukana ng Bar at doon nag-uusap habang ang iilan ay naninigarilyo pa.
Nakakailang hakbang pa lang ako, napansin ko agad ang iilang mga lalakeng naroon. Dalawa na nakatayo, isa na nakasandal sa katabi ng aking kotse, at ang isa rin na sa mismong ulo ng aking kotse nakaupo.
My steps slowed down when the two of them looked familiar. Hindi lang basta basta kung sino dahil si Roche iyon na naninigarilyo pa at nakasandal sa katabing kotse habang nasa suot na pants ang isang kamay.
At ang isa naman na hindi ko makakalimutan ay ang nanggulo sa Intrams namin at nakipagsuntukan kay Wayt na nakatayo lamang at seryosong nakapamulsa.
I curiously clicked my car alarm kung akin ba talaga iyon. Umilaw ito kaya nakita ko nang mas malinaw ang apat na sabay na napalingon sa akin.
One of them has a devilish pair of eyes. Siya ang nakaupo sa ulo ng aking kotse habang naninigarilyo. Ang isa naman ay malamig ang hagod ng paninitig na hindi rin pamilyar sa akin na nakahalukipkip at nakatayo lamang din sa gilid noong maangas na basketball player.
Natahimik sila at sinundan ang aking kilos. Nagpatuloy ako sa paglapit sa aking kotse. The guy who's sitting on the head of my car just continued smoking like he's not bothered that the owner of the car showed up.
Binuksan ko ang front seat at yumuko doon. Nakita ko agad ang aking phone at dinampot iyon. Sinara ko ulit ang pinto at kunwari ay abala nalang sa screen ng aking phone habang umaalis na.
Wala sa sarili akong bumalik sa aking mga friends. Woah... they're frigging hot! Not just hot but also intimidating! Ngayon lang unti-unting nagsink-in sa akin ang nakita.
I know Roche has his own circle of friends but I didn't imagine it to be that wild! At ang nakakagulat dito, close siya roon sa basagulerong basketball player!
"Ang sarap noong bago nilang ino-offer na inumin. Try it," si Vanessa na pinatikim agad sa akin ang mukhang inumin na imported pa ata.
Kuryoso akong sumimsim sa wine. Itinuro ni Louisse ang grupo ng mga namimigay ng mga modelo. Marami sila ngunit isa sa akin ang kumuha ng atensyon.
One of them is none other than... Roche's girlfriend. Nakasuot ito ng pulang fit na dress at naka ponytail ang buhok kaya litaw na litaw ang kanyang kaputian.
Abala siyang mamigay ng samples. Marami siyang kasama ngunit pansin ko na may lagi siyang kinakausap na babae.
"What's your plans this Summer? New York tayo guys," si Louisse.
"Sure!" pangunguna ko. "I need an inspiration for my paintings. Kailangan kong magtravel."
"Bakit sa New York? Sa Europe tayo. I've been there last month. Binisita namin 'yung brother ni Dad," si Vanessa naman.
We we're talking about our trip when one of the models went to our table. Ngumiti siya at may dalang wine.
"Pinapabigay ng isa sa models namin, Ma'am... Enjoy," aniya at inilapag ang imported na wine sa aming harapan.
"Woah! You're not just giving free sample drinks but also free one bottle of imported wines?" nagugulat na si Vanessa.
Umiling agad ito. "Ah hindi naman. Sample drinks lang talaga ang binibigay namin. At napag-utusan lang ako ng isa sa mga modelo namin..." she smiled and looked at me meaningfully.
Pumalakpak ang mga kasamahan ko. Nakisali ako sa katuwaan nila lalo na't masarap 'yung samples na binigay nila.
"Anong pangalan?" tanong ko lalo na't nag-aamba na siyang umalis.
Umiling siya at ngumiti. "Bawal pong sabihin."
"Tell him pumunta siya sa table namin. We'll intertain him," si Hailey na humagikhik agad.
Natawa kami ni Louisse. Si Vanessa ay kunot-noong pinasadahan ng tingin ang mga models na nagkalat.
"As far as I know, sila 'yung mga models na main supplier ng mga drinks sa malalaking Bars at Clubs. They're always here during weekends. Lalo na ngayon na Christmas break," si Vanessa.
Tiningnan ko saglit ang dumating na waiter at binuksan para sa amin ang wine.
"And most of their models are girls. Prettiest girls in the City, you know... almost foreign... katulad nalang nila," saka niya nginuso ang nagkalat na mga models na namimigay ng samples.
"What's your point?" tawa ni Louisse habang abala akong magsalin sa sarili kong wine glass.
"Means babae ang nagbigay ng wine? At hindi lalake?" Vanessa pointed out.
Oh... Napatingin ako sa girlfriend ni Roche habang dinadala sa aking labi ang inumin. Sumimsim ako at nahuling lumingon siya sa akin. Kinuha niya sa akin ang tingin ngunit nangingiting nakipag-usap na sa ini-entertain niya sa kabilang tables.
"Kung hot siya papatulan ko siya. I mean why not," bulong ni Louisse kaya sabay kaming nagtawanan.