'Nasaan na ba kasi si hanamichi?' tanong ni aki sa kanyang sarili habang nililibot ang tingin sa labas ng gate ng bahay nila. Wala naman siyang maaninag na maayos dahil madilim na ang paligid.
Sinubukan niya muling sumilip sa isang waiting shed na may poste ng ilaw, akala niya ibang tao lang ang nandoon ngunit si rukawa ito at mukhang may kausap ito dahil nag sasalita ito. Bahagyang lumapit si aki ng hindi gumagawa ng ingay sa kanyang paglalakad.
"Ano bang sinabi ni aki sayo? Wala ka raw bang pag asa kanya?" Tanong ni rukawa sa kung sino, hindi masyadong makita dahil medyo madilim sa parteng tinitignan nito.
"Wala siyang sinabi pero pakiramdam ko, mawawala nalang siya sa akin bigla e." Nangirot ang puso ni aki sa narinig mula kay sakuragi. Yun ba ang naging dahilan niya kung bakit ito nag walk out?
"Bat hindi mo nalang sabihin sakanya na nagseselos ka kay sendoh at fujima? Baka maintindihan iyon ni aki, di'ba nga gusto ka non?" Saad ni rukawa, namula naman ang mukha ni aki sa narinig.
"May magbabago ba kung sakaling sabihin ko iyon? Kilala ko ang mga nagkakagusto kay aki mabuting tao si sendoh at fujima, samantalang ako ang nakaraan ko, isang takaw sa gulo." Napayuko si aki sa sinabi ni sakuragi at sa nararamdaman din nitong insecurities para kay fujima at sendoh.
"Hindi mo naman kailangan pang intindihin ang nakaraan mo, ang mahalaga naman ngayon hindi kana ganon ngayon. Tsaka may rason ka naman kung bakit mo nagagawa ang bagay na iyon dati di'ba?" saad pang muli rukawa sa kaibigan na nanliliit pa rin sa sarili nito.
Umalis si aki ng hindi gumagawa ng ingay, isa lang ang nasa isip nito ang kausapin ang dalawa tungkol sa nararadaman niya.
Samantalang sa waiting shed nga ay hindi parin umaalis si sakuragi at rukawa, nag uusap parin ito tungkol sa nangyari kalahating minuto na ang nakakalipas ng mag desisyon ang dalawa na pumasok na sa loob.
"Magsaya nalang muna tayo, hayaan mo muna lungkot na nararamdaman mo. Tsaka bukas di'ba? Mag dedate kayo ni aki?" Saad ni rukawa na may tono ng pang aasar.
"Oo. Kinakabahan nga ako bigla, di ko alam kong paano siya magiging masaya na kasama ako." Naiiling na inakbayan ni rukawa si sakuragi bago may ibinulong dito na ikinapula naman ng mukha ni sakuragi.
"T-tss. Sira ulo ka, nirerespeto ko si aki no. K-kaya ayokong gawin iyon." Sinimangutan siya ni rukawa bago masamang tumingin sakanya.
"gunggong, wag kang OA holding hands lang naman iyon. Tanungin mo muna kung pwede kung hindi naman hawakan mo par---." Inis na binatukan ni sakuragi si rukawa dahil puros kalokohan ang lumalabas sa bibig nito.
"Aray naman, nagbibiro lang ako bwesit ka." Bulyaw ni rukawa kay sakuragi
"Heh, pwes hindi ako natutuwa sa biro mo." Anas ni sakuragi, sumeryoso naman ang mukha ni rukawa at pagkaraan ay bumuntong hininga.
Pagkapasok nilang dalawa sa loob ng gate ay nakaabang na pala si aki, nagulat pa si rukawa at napatingin kay sakuragi na nakaiwas tingin. Tinapik na muna ni rukawa si sakuragi sa balikat bago naglakad palayo sa kanila.
walang nag imikan sa dalawa kaya tinignan ni sakuragi si aki na nakatingin pala sakanya. Bumuntong hininga si sakuragi bago nilapitan si aki.
.
"Bakit ang tahimik mo naman yata?" Pilit ngiting saad ni sakuragi.
"Sorry. Narinig ko kayo ni rukawa kanina na nag uusap, hindi ko naman akalain na ganon na pala nararamdaman mo. Sorry ha?" Malungkot na saad ni aki na nagawa pang hawakan si sakuragi sa kamay bago ito yinakap.
"Sorry na please! Nakausap ko na rin sila sendoh at fujima sinabi ko na rin sakanila na tigilan na nila ako kasi ikaw lang naman gusto ko." Nagulat si sakuragi sa sinabi ni aki kaya napahiwalay ito sa pag yakap dito.
"Ano?! Sinabi mo sakanila na tumigil na sa panliligaw?" Gulat na saad ni sakuragi na kinatango naman ni aki sakanya.
"Oo, kasi... narealize ko na gusto naman natin ang isa't isa bakit papatagalin pa." Muling nagulat si sakuragi sa sinaad ni aki at pagkaraan ay hindi na mapuknat ang pagkakangiti sa labi.
"Seryoso? E-edi tayo na?" Hindi mapigilang ngiting saad ni sakuragi, nanlalamig rin ang kamay nito habang nakahawak sa braso ni aki. Natawa aki dahil bukod sa malamig na kamay nito ay nanginginig pa.
"Haha! Oo. Sinasagot na kita kasi---." Nanlalaki ang mata ni aki ng hapitin siya ni sakuragi sa bewang kasabay ng paglapat ng labi nito sa labi niya.
.
Nakarinig din sila ng singhapan at tilian sa kanilang gilid kaya napahiwalay silang dalawa. Napayakap naman si aki kay sakuragi at isinubsob ang mukha sa dibdib nito. Pulang pula na kasi ang mukha nito tas tumatawa pa ang mga nanunuod sakanila.
Hinaplos haplos naman ni sakuragi ang buhok niya bago hinalikan ang tuktok ng ulo nito. Kinikilig si aki kaya mas niyakap niya ito ng mahigpit.
"I love you baby!" Bulong na saad ni sakuragi na kinakantyaw ng mga kateammates nito na nakapalibot na sakanila.
"Yun oh! Hindi na torpe at indenial ang dalawa. Haha!" Pang aasar ni kiyo na binatukan ni rukawa na masaya para sa kaibigan.
Nakita rin ni aki si fujima at sendoh na nakangiti bagamat halata parin sa mga mata nito na nasasaktan sila. Matapos kasing marinig ni aki ang sinabi ni sakuragi kanina habang kausap si rukawa ay agad niyang pinuntahan si sendoh at fujima para sabihin ang totoo niyang nararamdaman para sa mga ito. Hirap na hirap din siya kung paano sisimulan ng hindi nasasaktan ang mga ito.
"Congrats sa inyong dalawa." Nakangiting bati ni sendoh na hindi nakatakas ang sakit sa mga mata. "Mauuna na ako ha? May lalakarin pa ako." Saad nito bago tinanguan si sakuragi at aki.
ganon din ang ginawa ni fujima, nagpaalam na rin ito at umalis kasama ang mga kateam niya.
Naramdaman marahil ni sakuragi ang lungkot ni aki kaya hinawakan niya ito sa kamay at bahagyang pinisil.
"hmm. Hayaan mo na muna silang makapag isip isip okay? Tsaka mo nalang sila kausapin." Saad ni sakuragi sa malambing na boses.
"Salamat, sakuragi." Napakunot noo si sakuragi sa sinabi ni aki kaya nagtaka si aki.
"bakit hanggang ngayon sakuragi parin ang tawag sakin?" Himig pagtatampong saad ni sakuragi na kinaatungal ng mga kasamahan.
"Tss..kadiri ka magtampo sakuragi, nakakakilabot " anas ni rukawa na tinawanan ng mga kaibigan.
"Tss. Palibhasa kasi inggit ka dahil wala kang jowa." Batong saad ni sakuragi na nginisihaa lang ni rukawa.
"Syempre. Ikaw lang sapat na." Natawa ang lahat sa malanding pagkakasabi ni rukawa doon.
"Kadiri." Saad ni sakuragi bago inirapan si rukawa at hinarap ulit si aki ng nakangiti na.
"Iloveyou baby." Bulong muli ni sakuragi
****
(a/n; lame for today's update. Nakakapagod mag isip, nadrain na naman utak ko. 😭😭)