მივედი და რას ვხედავ?
დედაჩემი ვიღაც ახალგაზრდა ბიჭთან ერთად ზის და მე მიყურებს.
' ოჰ...როგორც ჩანს ახლა ახალგაზრდა ბიჭებს მიაკითხა ' გვერდულად ჩავიცინე და ოთახისკენ წავედი.
- ლიზა აქ მოდი !- მომაძახა. თქვენ უკვე იცით როგორი მორჩილი შვილიც ვარ ამიტომ ახლა რასაც ვიზამ ნამდვილად არ გაგიკვირდებათ.
დავაიგნორე მაგრამ კიდევ გამიმეორა გავჩერდი და შევბრუნდი ნაგლად ვუყურებდი და ენით ლოყებს ვწევდი.
- რა გინდა მალე მითხარი ბევრი ფიკი დამიგროვდა! - ვუთხარი მან კი თვალები დამიბრიალა მოვიდა ხელი მხარში ჩამავლო და იმ ბიჭის გვერდით დამასკუპა.
- გამარჯობა! - მითხრა მაგრამ დავაიგნორე ჩანთა გავხსენი და ტელეფონი ამოვიღე მიუხედავად იმისა რომ კაბა მეცვა რომელიც საშინლად მაღიზიანებდა ერთი ფეხი ავიღე და მეორეს მუხლზე დავასვენე თან ხელში ტელეფონი მეჭირა თვალი დედაჩემისკენ გავაპარე ის კი გაცეცხლებული მიყურებდა.
- მგონი მოგესალმეს ლიზა - დედაჩემმა თვალები დამიბრიალა მე კი ისევ იმ ბიჭს გავხედე და მივესალმე სახეზე კი კარგად მეტყობოდა როგორ მეკიდა.
- ლიზა გაიცანი ეს შენი მომავალი...- ახლა მოიცა ამას რისი თქმა უნდა ?
- მამა?- დივნიდან წამოვხტი და დედას გაკვირვებული ვუყურებდი - თუ ქმარი ? დედა ეს უკვე მეტის მეტია არ გავთხოვდები! - ავწიკვინდი და ოთახში ავვარდი.
უცნობის POV:
'შენთვის მამიკოც კი ვიქნები ' ჩავილაპარაკე როცა ის ლიზა თუ ვიღაც წამოხტა და გაიქცა 'ასეთი მოკლე კაბის ჩაცმას დაგიშლი როცა შენი მამიკო გავხდები' ზედმეტად გამომწვევად იქცევა და ძალიან მიმზიდველი ფეხები აქვს ფიქრებიდან კი დედამისის ბოდიშებს გამოვყავარ.
- არაუშავს ქალბატონო ჯია მეც ასეთი ვიყავი მის ასაკში.- გავუღიმე მან კი მეორე სართულზე ავარდა და გოგო 'ჩამოათრია'.
- დედა არ მჭირდება პირადი მასწავლებელი ეს უკვე ზედმეტია! - კიბეებიდან მომესმა მისი ხმა..ხმაც.კი ვნებიანი აქვს.
- არ მაინტერესებს ეს შენთვის ხდება!- დედამისმა შეუბღვირა რა და ჩემს წინ დასვა.
- გამარჯობა ბატონო....რა გქვია ?- უკვე შენობითზე გადმოვიდა სახე კი საყვარლად მოღუშა როცა სახელი მკითხა.
- ჯონგუქი მაგრამ შეგიძლია ჯეიქეი დამიძახო - ვუთხარი და დამატებით სახელზე კი წარბი აწია.
- ბატონო ჯონგუქ მე არ მჭირდება მასწავლებელი ამიტომ ძალიან გთხოვთ დატოვოთ ჩემი სახლი - როგორც ჩანს ბევრი რამ მაქვს შენთვის სასწავლებელი , არაუშავს ერთ ღამეში მოგარჯულებ.
- შენი აზრი არ მიკითხავს, ბატონო ჯონგუქ შეგიძლიათ დღესვე გადმოიტანოთ თქვენი ნივთები მე ოთახს მოგიმზადებთ და ამ ქალბატონის სიტყვების ყურადღება არ მიაქციო .- ოთახი? მაწყობს უფრო ახლოს ვიქნები შენთან ქალბატონი ჭირვეულო.
- კარგი მე წავალ და ნივთებს მოვიტან.- წამოვდექი და სახლს რომ ვტოვებდი ქალბატონი ჭირვეულის ხმა გავიგე.
- წადი და აღარ დაბრუნდე!- ამაზე ჩამეცინა ჯერ არ იცის რა ელის წინ.
სახლში მივედი და კარადის თავიდან ჩემოდანი ჩამოვიღე , ჩავტენე მოკლე კოფტები,შარვლები,შორტები, სპორტულები, საცვლები, მაიკები და მთავარი არ მქონია სახლში
* პრეზერვატივივი * რა სულელი ვარ ჩემოდანი დავხურე და სახლის კარი დავკეტე ჩემოდანი მანქანაში შევაგდე და მანქანაში ჩავჯექი.
აფთიაქში შევედი და 20 ცალი პრეზერვატივი ვიყიდე ნუ ჯერ ეს დასაწყისია ასევე ვიყიდე წამლები რომ ამიდგეს იმ თხაზე მერე რა უნდა ვქნა? ამიტომ ყველაფრისთვის მოვემზადე.
მივედი და ზარი დავრეკე.
კარი ლიზამ გამიღო თეთრი მაისური ეცვა რომელშიც კარგად დავლანდე მისო ლიფი და შავი ჯინსის შორტები რომელიც ჩემს საცვლებზე მოკლეც კი იქნებოდა.
- ტყუილად მოდი დედაჩემი სახლში არ არის და არ ვაპირებ ვიღაც უცნობი შემოვუშვა სახლში .- მის ამ საქციელზე და ამ მიმიკებზე ჩამეცინა და გზიდან ერთი ხელის მოსმით ჩამოვიშორე.
- აბა ბავშვო რომელია ჩემი ოთახი? - ვუთხარი მან კი თვალები გადაატრიალა ხელზე ჩამაფრინდა და მეორე სართულზე ამათრია ისეთი ნაზი კანი ჰქონდა ნამდვილად მესიამოვნა.
- ეს ოთახია...ახლა კარგად მომისმინე შევდივარ ჩემს ოთახში ამიტომ დიდი ალბათობით აღარ გამოვალ ყველა ნაირად ეცადე რომ თვალში არ მოხდე თორე იცოდე არ გამიჭირდება შენი ლამაზი სახის მინაყვა - მითხრა და საჩვენებელი თითი სახეზე ჩამომატარა...მოაჯადოვა...შემდეგ კი ოთახში შევიდა და კარი დახურა.
~ 02: 00~
საწოლში ვწრიალებ და ვერ ვიძინებ რატომ? მშია! იმ თხამ ისე გამოიკეტა ოთახში რომ ერთხელაც არ მკითხა რამე ხოარ მინდოდა ახლაც კი ვგრძნობ მის ხელს.
ავდექი მის ოთახში შევედი და რას ვხედავ? ეს ქალბატონი წამოწოლილა და თავით ტელეფონშია შემძვრალი.
ღამის პერანგი აცვია თანაც წითელი მე კი წელს ზემოთ შიშველი ვარ.
- ქალბატონო რატომ არ გძინავს?- ვკითხე მან კი შემომხედა და მერე ისევ ტელეფონს დაუწყო ცქერა.
- შენთვის ჩემი ლაპარაკი არაფერს არ ნიშნავს? - ვკითხე მან კი გადაბრუნდა და ისევ ტელეფონს დააშტერდა...საცვალი გამოუჩნდა ...ნერწყვი გადავყლაპე...არა ჯონგუქ პატარაა ამის გაკეთება არ შეგიძლია.
- შემომხედე თორემ ახლა რასაც ვიზამ მერე პასუხს არ ვაგებ.- დამაიგნორა- კარგი ახლა გაჩვენებ.
ვუთხარი მივედი საწოლზე ავედი და ტელეფონი გამოვართვი ეგრევე წამოხტა და მამის მკვლელი თვალებით შემომხედა მე ტელეფონი ზემოთ ავწიე ის კი მიყურებდა... რამხელა მკერდი ჰქონია ეტყობა ლიფი არ აცვია.
- ტელეფონი დამიბრუნე სანამ წყნარად ვარ !- როგორ შემეშინდა!
- მოდი და აიღე !- ვუპასუხე და საწოლზე ავედი ისიც შემომიერთდა და ჩემი მაღლა აწეული ხელის ჩამოწევა სცადა.
დახტოდა , მკერდიც არ აკლებდა ხტუნავს თავს ძლივს ვიკავებდი რომ რამე არ დამეშავებინა .
ერთხელ აუხტა ტელეფონს მიცდა და ორივე წავიქეცით მე მის ზემოთ ვიყავი მოქცეული ის კი ქვემოდან მძიმედ სუნთქავდა ეტყობოდა რომ დაიღალა.
- გამიშვი ცოდვილო! - მითხრა და ფართხალი დაიწყო მაგრამ ვერ მომერია ყურთან დავიწიე და ჩავჩურჩულე.
- მეორეჯერ ჩემი დაიგნორება აღარ სცადო თორემ კარგად არ დასრულდება... და კიდევ როცა ასე გაცვია კარები ჩაკეტა მაინც ბიჭი ვარ და თან საკმაოდ თავშეუკავებელი !- ვუთხარი და ჩემი ტუჩები მის ყელს მივაწებე ეს ძალიან მესიამოვნა მაგრამ რაღაც ტკივილი ვიგრძენი თან ძალიან დიდი ტკივილი.
- ღირსი ხარ მეორეჯერ აღარ გაბედო ჩემზე მოკარება - ახლა ამ თხამ კვერცხები ჩამილეწა და ასე წყნარად მემუქრება ვეღარ ვსუნთქავ ისე მტკივა ის კი თავზე დამყურებს.
- თხავ! - მივაძახე
- კამეჩო ! - მომაძახა და ისევ ტელეფონში შეძვრა უკანალი კი მომიშვირა ახლა კი სულ დამავიწყდა ჩემი ტკივილი და ძირიდან წამოვხტი რაღაცის გაკეთებას ვაპირებდი რის გამოც პრეზერვატივი წინასწარ გავიკეთე მაგრამ გადავიფიქრე ბავშვია ბავშვობას ვერ დავუნგრევ და ოთახში გავედი დასაძინებლად.
~ 04:00~
ისევ ვერ ვიძინებ ვდგები იმ იმედით რომ ავდგები ლიზასთან შევალ და ეძინა მაგრამ შევდივარ და რაა ვხედავ.
ლიზა საწოლში ვიღაც ბიჭთან ერთად წევს ცეცხლის ალი მომედო როცა იმ ბიჭის ხელი ლიზას მკერდზე დავინახე.
- ლიზა!- ბოლო ხმაზე ვიღრიალე რის გამოც ორივეს თვალები დაეჭყიტა.
- რა გაღრიალებს მაცადე ძილი! - მომაძახა ლიზამ გადატრიალდა და ბიჭს სხეულზე უფრო მიეკრო.
- ეს ვინ არის? - ვიღრიალე ლიზა კი წამოდგა და ოთახიდან გამიყვანა.
- რა გაღრიალებს ძლივს დაეძინა!- მიყვიროდა იმ ნაბიჭვრის გამო მიყვიროდა.
ხელი მხრებში ჩავავლე და კედელთან მივიმწყვდიე.
- ვინ არის შენი შეყვარებულია? - ვკითხე მაგრამ ' შენ რა მეღადავები?' სახით შემომხედა.
- რა გინდა ცოდვილო? ძმასთან ერთად დაძინება შენ უნდა გკითხო? - ძმა? ხელები წელზე შემოვხვიე და ჩემს შიშველ მკერდზე ავიკარი.
- ეს მაშინ არ გააკეთო როცა მე შენთან ერთად ვარ ვინც გინდა ის იყოს შენთან... თავყბას გავუერთიანებ ! - ვუთხარი და ცხვირი მის კისერში ჩავრგე მას კი რეაქცია არ ჰქონდა უბრალოდ გაშტერებული იდგა და მე ვეხვეოდი ეს აღმაგზნებს თან საშინლად კისერზე ვაკოცე და პატარა ზასოსი დავუტოვე შემდეგ კი ოთახში შევედი და წამოვწექი.
' ახლა უკეთ დამეძინება რადგან აღარ მშია ' ვთქვი და უსასრულო სიზმრებში გადავეშვი.
ლიზას POV:
' ეს რა იყო? იეჭვიანა ? რატომ გააკეთა ეს? მომეწონა ვითომ? ღმერთო რატომ ვარ ასეთი ლამაზი რომ ყველას მოვწონვარ? კიდევ მინდა რომ მაკოცოს ! ახლა იუჯინს რა ვუთხრა? ' ასე ლაყბობით შევედი ოთახში სადაც იუჯინი უკვე სკამზე ჩამომჯდარა და პასუხს ელოდებოდა.
- ლიზი ვინ არის ეს ბიჭი? - მითხრა და ზედაც არ შემომხედა.
- ჩემი მასწავლებელია დედამ დაიქირავა მან უნდა მამეცადინოს დედა დღეს სახლში არ დაბრუნებულა და ჩემი თავი მას ჩააბარა და როცა *ვიღაც* ბიჭთან დამინახა ესეთი რეაქცია ჰქონდა... მას უბრალოდ ეგონა რომ ვიღაც ბიჭი მოვიყვანე სახლში ახლა კი უკვე იცის რომ ჩემი ძმა ხარ ! - ვუთხარი და საწოლში ჩავწექი.
- მასწავლებელი? და შენს ყელს რით ახსნი? მოიცა რამდენი კბილია 1...2..3..-ახლა კი უკვე დამერხა წამოვდექი და სარკეში ჩავიხედე იმ ცოდვილმა მიკბინა!
- ეს....ისა...ეს..- რა უნდა ვუპასუხო ახლა მან უბრალოდ ადგა და სახლიდან გავიდა.
ავდექი და ჯონგუქის ოთახში შევვარდი როცა დავინახე რა საყვარლად ეძინა ჩხუბი ვერ შევძელი მივედი და უბრალოდ ვუყურებდი საწოლზე ჩამოვჯექი და ვუთხარი იმ იმედით რომ ვერ გაიგებდა.
- ძმა სახლიდან გამიქციე! ამას არ შეგარჩენ ცოდვილო! - ვუთხარი და ჩავიცინე როცა საწოლიდან ვდგებოდი მაჯაზე ხელი ვიგრძენი და უცებ ამ ცოდვილის ზემოდან აღმოვჩნდი.
- აბა რით აპირებ ჩემს დასჯას? - მკითხა მე კი ავფართხალდი.
- გამიშვი ! რატომ მიკბინე? შენს გამო ძმასთან შევრცხვი ალბათ არასოდეს არ მაპატიებს...ხელი გამიშვი - ვუთხარი მაგრამ მან უფრო ჩამეხუტა და თვალებში მიყურებდა.
- კვერცხები როგორ გაქვს მგონი მზად არის შემდეგი დარტყმისთვის - ვუთხარი და ფეხი კიდევ ერთხელ ამოვარტყი. საწყალი 1 დღეც არ არის რაც ჩემს გვერდითაა და უკვე კვერცხები აღარ უვარგა.
-
ხელი გამიშვა მე კი ავდექი და ოთახში გავიქეცი და რა თქმა უნდა ამჯერად კარები ჩავკეტე თავზე რომ დამადგეს მერე სად წავიდე? ამიტომ ასე სჯობს.
_________________________________
ჰი ჰი ჰი ჰი ჰი 🤭
ოხ ჯეონ , ჯეონ ასე რატომ შემაყვარე თავი?
დაავოუთეთ თორემ ვიტირებ 🥲
მიყვარხართ ყველა 💟