I shifted into my wolf form. Mabilis ang takbo namin. Ramdam din namin ang pagsunod ng mga kalaban. Dahil siguro kulang sila sa lakas ay hindi nila kami kayang tapatan.
Huminto ang Commander kaya ganon din ang ginawa namin ni Zafira.
Sa isang napalaking punong kahoy na umuusok, tumingala ang Commander. Ganon din ang ginawa ko. Pinagmasdan namin ang direksyon ng usok.
Rinig ko ang buntong hininga niya. Napalingon ako kay Zafira. Matigas ang kanyang expression. Ganon ang kanyang tindig.
Are you alright?
Lumingon siya sa akin saka dahan dahang lumapit. She sniffed my neck, sinyales na maayos lang siya.
"Dito tayo." Malamig na sabi ng Commander.
Tahimik kaming sumunod sa kanya.
Sobrang itim ng paligid. Napuno ng usok ang buong lugar at kung ano anong tinig ang iyong maririnig. Animo'y mga bata, matanda, at mga hayop na nag iiyakan sa sakit na kanilang naramdaman.
A hell, indeed.
Stay close to me, baby
At dahil matigas na babae siya ay hindi siya sumunod sa akin. Frustrated akong sumunod at dumikit sa kanya.
Sa isang iglap napunta kami sa tapat ng puno.
Nag iba bigla ang paligid. Ang dating puro putol na kahoy kanina ngayon ay naging isang palasyo.
Ramdam ko ang pagka alerto ni Zafira kaya dinikitan ko siya.
Kalmado lamang ang Commander habang patuloy na nag iiba ang kinatatayuan namin. Hanggang sa tuluyan na kaming nasa loob ng isang palasyo.
Ilang palasyo ba ang nagbabalat kayo rito.
Puro panlilinlang ang mga bagay na nakikita mo dito. Pati palasyo nila'y nakatago sa isang puno.
Sa harap namin ay matandang lalake at babae. Nakatingin sila sa amin. Nakangisi ang babae ngunit ang lalake ay walang emosyon.
Sila ang pinakamataas na hari at reyna dito. Hindi sila basta basta.
Rinig kong sabi ng Commander sa aming isipan.
"Ang pinaka hinihintay ng lahat. Nandito na!" Sigaw ng babae. Ang Reyna.
Walang naging reaksyon ang Commander sa sinabi niya. Bumaling siya sa hari saka nagsalita. Ngunit naunahan siya ni Zafira.
"Nasaan ang aking ama? Ilabas ninyo siya!"
"Matagal ng patay ang iyong ama. Hindi mo ba alam iyon?"
Mabilis na ang hininga niya habang masama ang tingin sa kaharap na hari.
"Ibalik niyo ang ama ko!"
Out of a sudden biglang naging pula ang kanyang mga mata. The second thought i know is that, she attacked the King! Tumilapon siya sa kanan. Sa lakas ng impact ay nasira ang haligi ng kanilang palasyo!
"Zafira!"
Mabilis ko siyang pinatayo at inatake ang hari.
Sa lakas niya tumilapon din ako katabi ni Zafira.
"You don't just hit my daughter and son!"
Sigaw ng Commander.
Sabay ng kanyang pag sigaw ay ang pagkulog at kidlat. Sabay sabay umungol ang mga lobo na hindi ko alam kung saan nanggaling.
Ang alikabok sa paligid namin ay mabilis ang pag ikot sa ere. Namumukha iyong turnado sa aking paningin.
Natangay ang mga gamit sa paligid sa lakas ng ihip ng hangin.
Ang palasyo ay dahan dahang gumuho. Nag tatakbuhan ang mga katulong. Nag iiyakan ang mga bata.
"How dare you to touch my daughter!"
Ang malalaking semento ng gusali ay isa isang nalaglag.
Mabilis kong kinarga si Zafira na nanghihina at dinala siya sa ligtas na lugar.
I hate it seeing her like this! Fuck!
Dinala ko siya sa ibabaw ng kahoy. Sa malking sanga hiniga ko siya. Nang gagalaiti ako sa galit.
Nakita kong gumuho na ang buong palasyo nang mga rebelde.
Ang commander.
"Si ina..."
Biglang tumayo si Zafira at tumalon. Mabilis itong naging lobo.
Sa iglap lang ay natapatan ko ang bilis niya. Nakasunod lang ako sa kanya. I can smell her rage. Damn. This is bad.
But i found it hot. The fuck is wrong with me!
Bawat kaaway na sumalubong sa amin at tumatalsik. Hindi ko alam kung mabuti o masama ba yun. One thing I know right now. I am fucking turned on with her anger!
Damn, Zafira baby.
My Queen.
"I can hear my Mom's howl! Dito tayo!"
Lumihis ang kanyang daan na agad ko namang sinunod. Isang pana ang naramdaman kong tatama sa kanyang likod kaya mabilis ko itong sinalo.
Namataan ko ang may pakana kaya mabilis ko ito pinutulan ng ulo.
"What are you doing? Come here!' inis niyang sigaw sa akin.
Ikaw na nga itong niligtas. May magagawa ba ako? Wala. I could do anything she wants. Damn. I'm smitten.
She sniffed every way we took. Paniguradong sinundan niya ang amoy nang kanyang ina.
Huminto siya kaya napahinto din ako.
Mabilis ang kanyang kilos. Nasa isang malawak kami na lupain. Malayo sa kinatatayuan namin ang mga puno na nakapalibot sa lugar. Kung wala lang kami sa panganib ngayon ay baka isipin ko pang angkinin dito si Zafira.
What the hell am I thinking!
Iniwaksi ko iyon saka napatingin sa mag asawang hingal na hingal na sumandal sa hindi kalayuang kahoy sa aming harapan. Sa lahat ng kahoy ay ito lamang ang nag iisang malapit sa amin.
Nakasandal doon ang Captain–asawa ni Commander na ama ni Zafira.
Sa isang iglap ay napunta ang paningin ko kay Zafira ma umiiyak habang yakap yakap ang kaniyang mga magulang.
"Nakaligtas ka..." Bulong ng kanyang ama.
Napatingin ako sa patak ng dugo na tumulo sa damo na kanyang inuupan. Napatingin ako sa kanya. Namumutla siya at tila hirap na huminga.
"Kailangan na nating makalabas dito." Sambit ko na nagpalingon kay Commander sa akin.
"Ikaw ang batang Leviticus, hindi ba?" Sagot ng Captain.
Yumuko ako bilang pag bigay pugay. "Ako nga po, Captain."
I heard him chuckled roughly at nasa anak ang tingin.
"You got her already?" Nasa mga mata ko ang kanyang tingin.
I was so stunned to even comprehend what is he talking about. When Commander kick his legs.
"Shut it."
Tumawa ito saka ako nahimasmasan at doon pa lang nag sink in sa utak ang sinabi niya. Umangat ang gilid ng aking labi.
"Not yet, Captain."
Tumango ito na may pagka pilyo ang ngiti.
"Kailangan na nga nating makalabas dito." Pagsasalita ni Zafira. "Dad need to see the doctors."
Napatingin ako sa kanya. Puno ng takot at pagkabahala. Tumango ang Commander saka inalalayan.
Sumipol ako at sa isang iglap lang ay dumating si Reynard at Dayari.
"They'll guide our way. Makakatulong sa atin ang kanilang mahika na hindi makita sa mga kaaway."
Nag tanguan kaming lahat nang nagsalita si Reynard.
"Nandito na ang mga pinuno sa ating palasyo, Levi. Kung hindi tayo makalabas dito ay baka masaksihn pa natin ang madugong labanan nila."
"Wala nang dugong labanan ang mangyayari. Nakahiwalay na ang ulo ng mga pinuno ng rebelde sa kanilang mga katawan. Kung may dapat man tayong ikabahala ngayon iyon ay ang pag labas dito na walang panang tumagos sa ating dibdib."
Puno kami ng pagkamangha sa kanyang sinabi.
"Pero hangga't nandirito kami ng asawa ko, isisiguro ko sa inyong walang ni isang gasgas ang inyong mga balat. Tayo na."
Puno ng awtoridad ang kanyang boses. Tama, isa nga siyang Commander. Ngitng ngiti naman ng kanyang asawang nakatingin sa kanya.
"Stop it, Honey. You're making them nervous." Nakuha pa nitong mang asar.
"Tumigil ka Captain. Tsk."
Nilingon ko si Zafira na nagkanda lunok sa kanyang laway habang nakatingin sa kanyang mga magulang. Puno iyon ng pag hanga.