"We are entering the portal." Narinig ko ang tinig ni David mula sa unahan.
Dahil sa sinabi niya, napalingon ako sa labas ng bintana. My eyebrows furrowed as I realized we were in the middle of nowhere. Walang katao-tao at konting halaman lang ang nandito. It looked deserted.
"Gods, it's that annoying portal again." Hindi ko na alam kung pang-ilang reklamo na ito ni Callie simula nang umalis kami.
Talia glared at her. Nakapikit siya mula kanina pero mukhang nainis na siya sa panay na pagreklamo ng katabi niya. "Love, we have been through countless missions and you're complaining about a portal," sarkastikong sambit nito.
"It makes me feel sick, okay? Sa bawat paggamit natin ng portal na yon, feeling ko kukuhanin na ako ni Thanatos," wala sa sariling sagot ni Callie. Hindi maipinta ang ekspresyon niya.
"You're a daughter of Demeter for Apollo's sake! What makes you think you're gonna die that easily?"
Napatigil si Callie bago magsalita muli. "Hindi mo maintin- oh my demigods!" Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya dahil may lumabas na portal sa harapan namin. Para lang siyang malaking black hole na pinapalibutan ng mist.
I thought Callie was exaggerating about the things she said awhile ago but who would've thought I was totally wrong?
Napakagat ako sa labi ko nang masimula akong mahilo pagpasok namin. Idagdag mo pa ang mabilis na pagmamaneho ng driver.
Kung ako ay halos mahilo na, si Callie naman ay mukhang nasusuka. Kanina pang umiilaw-ilaw ang mata niya at muntikan pa nga siyang magsummon ng dagger dahil sa kaba pero buti nalang napigilan siya nina Amari.
The latter looked chill. Mukhang mas interesado pa siya sa libro na binabasa niya kesa sa nangyayari sa paligid. Si Talia naman ay nakapikit ulit at pinapalibutan siya ng panangga na gawa sa ilaw para makapag meditate daw siya. Si Tazyn naman ay nakasandal sa balikat ng kambal niya.
Napatingin ulit ako sa labas at nanlaki ang mata. Wait a second, is that a lion with a rat's head? I thought I was hallucinating when I saw a giraffe with a dog's head awhile ago.
Oh my demigods nga.
Sa huli, napagdesiyunan kong ipikit nalang ang mata ko at magdasal sa kahit sino mang diyos o diyosa na nakikinig na sana makalabas na kami sa portal.
Narinig ko ang mahihinang tawa ni Ali sa tabi ko. "Hey, you can open your eyes now," bulong niya sa'kin.
What if he's trying to trick me?
"Deia, dali! Ang ganda ng greek realm, oh!" I could hear the excitement in his voice. For once, I decided to trust him and open my eyes.
Hindi ang greek realm ang sinalubong ng mata ko. Apat na pares ng mata ang nakita ko. Mukhang kumalma na si Callie dahil nakangiti siya sa'kin ngayon.
Her eyes looked dangerously enchanting. "Look outside," she encouraged. "This is your home after all."
Home.
If this is really where I belong... I hope I can find the purpose I'm destined to fulfill...
Just as Mira said.
Matagal ko nang gustong malaman kung ano ba talaga ako. Kung ano ang totoong pagkatao ko, kung sino ba talaga ang mga magulang ko at kung ano ano pa.
Wala kasi akong alam tungkol doon eh. Sa tuwing tatanungin ko naman si Mira ay hindi siya sumasagot sa'kin.
Kahit sarili kong kaarawan ay hindi ko alam.
'Di bale, kaya nga ako nandito. Gusto ko kasing maranasan na maclaim at magkaroon ng kaibigan.
Tinignan ko ang labas at agad akong namangha. It truly looked like the world I imagined it to be. May mga lumilipad na pixies at may mga centaur na nag-aayos ng mga gamit.
Centaurs are half man and half horse.
Sa harapan ko naman ay may malalaking building. It was guarded by a silver gate inscripted with some Greek words I couldn't read. Nandito rin ang simbolo ng akademya.
"για να προβλέψει κανείς το μέλλον, πρέπει να το δημιουργήσει."
Ano kayang ibig sabihin nito?
Napansin ko na pinagbuksan kami ng ilang centaur para makapasok. Nandito na kami.
"This is Elysium Academy, Deia." After closing her book, Amari looked at me. Her eyes held a sense of pride. "I hope you'll enjoy your stay here."
Napangiti ako dahil sa sinabi niya. "I have a feeling I will."
David continued to drive until we stopped. Nauna siyang bumaba at kinuha ang mga gamit namin. Inabot niya lamang ito sa ilang mga aurai at sila na ang nagdala ng mga ito papasok.
"Let's go." Naunang bumaba si Amari at sumunod sa kanya si Callie, Talia at Tazyn.
Dahil sa nangyayari ay nagkatinginan kami ni Ali. Nginitian niya ako. "After you."
Tinignan ko ulit siya nang ilan pang segundo bago bumaba. Maraming demigod ang nagkalat sa academy dahil magsisimula na ang pasukan. Nang mapansin ang mga kasama ko ay agad silang tumungo bilang pagbati.
Nagsimulang silang maglakad sa pangunguna ni Amari. Nakasunod lang kaming dalawa ni Ali na hindi alam ang gagawin.
Every step the four demigods in front of me took, the ground shook. They made sure everyone was aware of their presence. It was dominating, suffocating... and powerful.
They were children of the Olympians, after all.
Nakakatakot sila.
"Deia, honey, come here!" pagtawag sa'kin ni Talia. Bahagya nalang akong napatakip ng aking mukha dahil mukhang napalakas nang konti ang boses niya.
Nasa harapan siya ng isang pinto. Ano naman tong kwarto na 'to?
Pinihit ni Callie ang doorknob at siya ang unang pumasok sa loob. Sumunod sa kanya si Talia, Tazyn... tapos si Ali.
Pinagpawisan ako ng konti nang mapagtantong naiwan kaming dalawa ni Amari.
Athena's daughter had a terrifying presence. Nakakatakot ang aura niya. Seryoso siya pero halatang matalino.
I flinched when she looked at me. Napataas pa ang kilay niya nang mapansin ang pagkagulat sa mukha ko. "Why aren't you going in?"
"Why aren't you going in?" tanong ko pabalik. Sa taranta ko ay kung ano ano nalang ang sinagot ko.
She snickered. "Regarding your question awhile ago, this is the headmistress' office." Bahagyang nanlaki ang mata ko nang marinig ang sinabi niya. She smirked. "Let's go inside, follow me."
Teka, nabasa niya ba isip ko?
Paano kung oo?!
Oh my gods... anak nga pala siya ni Athena. Bakit hindi ko naisip yon?
Nahihiya akong sumunod sa kanya at pinilit na wag mag isip nang kung ano ano. Napahiya na ako kanina, hindi na ako pwedeng mapahiya ngayon.
Nasa isang malaking opisina kami. Dumako ang tingin ko sa babaeng nakaupo sa gitna. A wooden table was in front of her as she elegantly sat in her swivel chair.
Tinignan ko naman ang isang picture frame na nakadisplay sa likod niya. It was her portrait. It seemed like she was in her early thirties, but she looked like she embodied beauty itself. Kahit medyo tumatanda na siya, maganda pa rin siya dahil sa kinang ng kanyang kulay rosas na mata.
At sa baba, nakita ko ang pangalan niya.
'Headmistress Adhira, daughter of Zeus, second generation protector of Elysium Academy.'
Namangha ako sa kanya. Anak na nga siya ni Zeus, naging protector pa siya ng academy.
She was terrifyingly beautiful.
Ngumiti sa'kin yung headmistress. Ako nalang ang nakatayo sa'ming lahat kaya umupo nalang ako sa tabi ni Ali. "You took your time, huh?" sarkastikong bulong nito sa'kin nang makatabi ako sa kanya.
"Wag ka munang maingay." I groaned. "My pride can't take this," naiinis na sambit ko.
I valued my pride more than anything. I hated losing. Kaya sa tuwing natatalo ako sa paglalaban namin ni Mira ay napapasimangot ako tapos sasabihin lang lagi ni Mira na galingan ko sa susunod.
In the end, I've never won a battle against her.
Ay, teka... nababasa ni Amari ang isip ko, diba?
Para itago ang kahihiyan ko, lumingon nalang ako kay Headmistress Adhira na nakangiti sa'kin. "You got your looks from your parents," komento niya. "The man beside you isn't lacking in anything either. Ali, right?"
Nahihiyang tumango ang katabi ko.
"You're so right about that, Headmistress Adhira! I can't believe these two gorgeous demigods are my classmates!"
I unconsiously looked at my pin. It has the letter 'E.' Sino ba talaga ang Elysian Class? All I know is that they're sent to missions because they're children of the Olympians. Maliban doon, wala na akong impormasyon sa kanila.
"Right. You are the new additions to the Elysian Class. Your name is Deianeira Sage, isn't it?" Napatango ako sa tanong niya.
"The man beside you is Mr. Davis. You are both from the mortal realm, correct?" Tumango kaming pareho. "You also don't have any idea who your deities are?" Tumango si Ali.
Tango lamang kami nang tango. Para kaming mga sira dito.
She gazed at us with a look I couldn't decipher. A few seconds later, she stood with elegance. Sa bawat hakbang niya ay tanging tunog ng takong niya ang naririnig ko.
Lumapit siya at tinapik ang mga balikat namin. "Welcome home, my children. I have been waiting for you."
"Welcome to Elysium Academy, the school for demigods. A safe haven for half bloods like you."