Σπενσερ
Επεσα πισω στα σεντόνια ανασαίνοντας βαρια.. πολυ βαρια και δυνατα... Ετριψα λιγο τους καρπους μου και γυρισα και τον κοιταξα.. παρέμινα για μερικα λεπτα σιωπηλη.. δεν ηταν μονο για να βρω την ανασα μου αλλα για να δειαχειριστώ αυτο που μολις ειχα ζησει.. Ο Τόμπυ ο δικος μου ο τόμπυ ειχε μεταμορφωθει σε κυράρχο του σεξ... Οκ ναι μου το ειχε πει αλλα δεν το περιμενα και ακριβως ετσι,, δεν περιμενα οτι το εννοουσε πιστευα απλα πως αστιευόταν.. Βεβαια δεν μπορω να πω μου αρεσε γιατι όσο να πεις και το συμβατικο σεξ γινεται πολυ ευκολα βαρετο και αυτο τοσο για μενα οσο και για εκεινον ηταν μια ενδιαφέρουσα προκληση...
Οι κοκκινηλες εφυγαν σχεδον αμεσως απο τους καρπους μου και επιτέλους βρηκα τους κανονικους ρυθμους της αναπνοής μου.. το βλέμμα μου καρφώθηκε στα καταγάλανα ματια του Τομπυ.. μπορουσα να τον κοιτάζω για ωρες... Μπορουσα να χαθω μεσα σ αυτο το βλέμμα.. αυτο το βλέμμα που μου ειχε λειψει τοσο γαμημένα πολυ ολα αυτα τα χρόνια.. με κοιτουσε και ενα μεγάλο χαμογελο σχηματιστικε στο πανεμορφο προσωπο του ενω και η δικη του πλέον ανασα ηταν κανονικη.. Πλησιασε και με επιασε απο την μεση τραβώντας με στην ζεστη του αγκαλια.. ακουμπησα το κεφάλι μου στο θωρακα του και μου χαιδευε τα μαλλια.. εσπασε την σιωπη που επικρατουσε αναμεσα μας πρωτος...
"Λοιπον? πως σου φάνηκε μικρη μου Σπένσερ?" ρωτησε χαμηλόφωνα ενω μπορουσα να καταλαβω απο τον τονο της φωνης του οχι οτι απλα χαμογελουσε αλλα αισθανοταν κυριαρχος...
"Ηταν πραγματικα μια.. πολυ προτόγνωρη αλλα παρολα αυτα υπέροχη εμπειρία" απαντησα χαμογελωντας ενω φιλησα αργα το στερνο του...
"Σ αρεσε μωρο μου?" ρωτησε ενω γνωριζε την απαντηση πριν καλα καλα την δωσω.. ηξερε πάντα να με χειρίζεται.. μπορουσε να διαβάσει το μυαλο μου...
"Εσυ τι λες? μ αρεσε η δεν μ αρεσε?" απαντησα και γω ρωτώντας τον και τον ακουσα να γελαει καπως παιχνιδιαρικα... του αρεσε οτν γυρνουσα την ερωτηση του σε ερωτηση..
"Νομιζω το λατρεψες..." απαντησε σιγουρος για τον ευατό του και ηταν παντα αυτο που με εφτιαχνε.. οτι δεν ηταν ενα ανασφαλες αρσενικο.. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα.. ήταν ενας άντρας απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό του... Κι αυτο ηταν που με τρέλαινε..
"Φυσικα και μου αρεσε Τομπυ.. καθε εμπειρία μαζι σου ειναι μοναδικη ξεχωριστη και παντα με κανει να θέλω περισσοτερα" απαντησα με το ιδιο παιχνιδιάρικο και ισως και καπως προκλητικο χαμογελο.. μου αρεσε παντα να τον προκαλω.. να τον διεγειρω και μπορουσα να το κανω πολυ ανετα... Οχι ότι ημουν σαν εκεινες τις γυναίκες που δουλευουν σε οικους ανοχης η κάτι τέτοιο... ηταν απλα αυτή η παράξενη επιρροη που μπορουσαμε να ασκουμε τόσο ευκολα ο ενας στον αλλο.. Μπορουσε να με εξουσιάζει το ιδιο ευκολα οσο κι εγω αυτον.. ισως αυτο να εκανε την σχεση μας τοσο.. προκλητικη και μοναδικη...
Τομπυ...
Τα μελη μας λυθηκαν και επεσα διπλα της... Ανασαινα λαχανιασμένος.. η πλάτη μου πονουσε καπως απο τις γρατζουνιες της αλλα ηταν τόσο απολαυστικο που ουτε αυτο δεν με επιρέαζε στο ελαχιστο... Της εριξα μια ματια και την ειδα να τριβει τα χέρια της.. τα ειχα σφιξει τοσο δυνατα ωστε να μην μπορει να τα λυσει.. Οι κοκκινηλες σβηστικαν σχεδον αμέσως και αναμεσα μας επικρατουσε μια τρυφερη σιωπη... Η ανασα της αρχισε να βρισκει τους ρυθμους της.. το ιδιο και η δικια μου..
Γυρισα και την κοιταξα.. με κοιτουσε κι αναρωτιέμαι τι μπορει να σκεφτόταν γι αυτο που μολις ειχε γινει.. ναι μετα τον χωρισμό μας επισκέφτηκα αρκετους οικους ανοχης και εμαθα αρκετα πράγματα ειχα ιδιαιτερα γουστα στο σεξ αλλα δεν νομίζω πως την πειραξε και ιδιαιτερα το γεγονος.. την κοιτουσα στα ματια και τηντραβηξα στην αγκαλια μου.. ακουμπησε το κεφαλι της στο στηθος μου ανασαινοντας ρυθμικα πράγμα που με ανατριχιαζε... χαιδευα τα μαλλιά της.. περίμενα να σπάσει η σιωπη αλλα μάλλον εκεινη δεν τολμούσε οπότε μάλλον επρεπε να το κανω εγω... η κουβέντα μας εξελήχθηκε γυρω απο το πως της φανηκε.. μου αρεσε οταν της εκανα μια ερώτηση και η απαντηση της ηταν ερωτηση και κατέληγα στην γνωμη μου αποφασιστηκα...
Η Σπένσερ ηταν μια γυναίκα που δρούσε παντα αυτοβουλως.. δεν περίμενε κανέναν αντρα για να κανει αυτο που θέλει κι αυτο με εκανε να την ποθω να την θαυμάζω και αν την θελω ακομα περισσοτερο.. δεν ηταν ο τυπος τη γυναίκας που περιμενε απο τον αντρα να τα κανει ολα.. επαιρνε πρωτοβουλίες και ηταν υπευθυνη για την ζωη της... εκανε παντα αυτο που πιστευε κι αυτο η αληθεια ειναι πως με αναβε και μαλιστα παρα μα παρα πολυ...
"Φυσικα και μου αρεσε Τομπυ.. καθε εμπειρία μαζι σου ειναι μοναδικη ξεχωριστη και παντα με κανει να θέλω περισσοτερα" μου ειπε κι αμεσως αναθάρεψα αυτη η γυναίκα ειχε κατι που μπορουσε να με τρελάνει..
"Ωωω μωρό μου ακομα δεν εχεις δει τιποτα" ειπα με απολυτη σιγουρια ενω ετρεξα αργα τα δαχτυλα μου κατα μηκως της πλάτης της.. την ενιωσα να ανατριχιαζει και χαμογέλασα αυταρεσκα...
"Αν νομίζεις Τομπυ Σαλβάνο πως αυτο με τρομάζει κανεις λαθος" απαντησε αποφασιστικα..οχι μα φυσικα και δεν την τρομαζε μπορω να πω οτι το περιμενε με αγωνια..
"Μα δεν το ειπα για να σε τρομάξω.. απλα για να σε προειδοποιήσω" απαντησα με ενα χαμογελακι κατα μια εννοια ειρωνευτικο και την ειδα να γελαει.. μου αρεσε το γελιο της
"Χμμμ ενδιαφέρουσα προειδοποίηση μα να ξέρεις θα ερθει η ωρα να στο ανταποδώσω" να μου το ανταποδώσει? με ποιο τρόπο? αυτο με εβαλε σε σκέψεις..
"Πως θα το κανεις αυτο μικρη μου δικηγορε?" ρωτησα παιχνιδιαρικα ενω με εκαιγε η περιεργια να μαθω..
"Χμμμ υπομονη.. ολα στην ωρα τους.. μην βιαζεσαι.. " ειπε με ενα αινιγματικο χαμογελο.. χμμμ θα μου αρεσε να πάρει εκεινη για ενα βραδυ τα ηνια και μετα οι ρόλοι και παλι να αντιστραφουν και μονο στην σκέψη ενιωσα ηδη να ερεθιζομαι...
"Ομως εκτος απο εκπληκτικη εμπειρία ηταν και κουραστικη και αυριο δουλευουμε" ψελισε απανω στο στέρνο μου και ειδα τα ματια της αργα να κλεινουν.. ναι την ειχα κουρασει αρκετα γι αποψε...
"Κοιμησου μικρή μου... κοιμησου" της ειπα με χαμηλη φωνη και ειδα τα ματια της να σφραγιζονται ψελλιζοντας μου ενα καληνυχτα αγαπη μου και βυθίστηκε σε ενα βαθυ υπνο.. μας σκέπασα προσεκτικα να μην ξυπνησει.. τυληξα τα χερια μου χαμηλα στην μεση της και την χαζευα κοιμησμένη ως που εν τέλη κοιμηθηκα τελειως....
Τι νομιζετε πως θα γίνει στην συνέχεια? θα υπάρξουν αλλα ερωτικα παιχνίδια αναμεσα στον Τομπυ και την Σπενς? πως τα πηγαν στην επιστροφη η Βερονικα και ο στεφαν? Θα ειναι ολα καλα η θα ερθουν ανατροπές που θα ταραξουν την ζωη των ηρωων μας? Περιμενω αποψεις ιδεες και σχολια... φιλάκια ως το επομενο παρτ!