Sex Lessons

Κεφάλαιο 1

Οπτική της Σπενσερ

"Ειχαν περάσει αρκετά χρόνια απο τοτε που ειχα να γυρίσω πισω εδω στην πολη μας.. Στο πατρικο μου σπιτι.. Τελευταία φορα που ηρθα στο Rosewood ηταν για τον γαμο της αδελφης μου πριν απο περιπου 7 χρονια.. Ως σημερα ζουσα στο Λονδίνο.. Εκει σπούδασα δικηγόρος.. Ειναι ο πατέρας μου.. τελειωσα τις σπουδές μου και εκανα και μεταπτυχιακο.. ειχα βρει και μια καλη δουλεια οπότε δεν χρειαζόταν να το συντομεύσω και μεταξυ μας αν ο πατέρας μου δεν αποφάσιζε τόσο ξαφνικά να αποσυρθεί απο την δικηγορία θα εμενα εκει.. Πλεον δεν εμεναν στην βιλλα που εχουμε.. εμεναν στο εξωχικό μας... Η αδερφή μου με τον Κρίστιαν ζουσαν στο αλλο μας σπιτι.. Ηταν κι αυτό αρκετα μεγάλο.. εγω ειχα επιλέξει το πατρικο για τις αναμνήσεις και γιατι ειμαι κοντά στο γραφειο... Αυτο με βοηθούσε περισσοτερο... Το μονο κακο ειναι οτι το σπιτι βρισκόταν πολυ κοντά στο σπιτι του Τομπυ Σαλβάνο... Με το Τομπυ καποτε ειμασταν ζευγάρι οχι πια.. Ίσως να ειναι ο βασικος λόγος που πια δεν ερχομαι εδω.. δεν θέλω να τον δω.. Οχι πως φοβάμαι η κατι απλα.. Πονάω.. Αυτή την στιγμη βρίσκομαι μεσα σε ενα ταξι με προορισμο το σπιτι μου.. Ο αέρας αυτής της πολης οφειλω να πω πως μου ελειψε.. Αμέσως μολις βγηκα απο το αεροπλάνο οι ακτινες του ηλιου με γεμισαν με μια περιεγη ζεστασια... Το ταξι με πηγε εξω απο την πορτα του σπιτιου μου.. Πήρωσα και πηρα τις 2 μεγάλες βαλιτσες μου... Σταθηκα λιγο εξω απο την μεγάλη πορτα.. Ακομα δεν μπορουσα να πιστέψω πως ημουν πίσω εδω.. Οχι δεν γινοταν... Πηρα μια βαθεια ανασα.. εψαξα στην τσάντα το κλειδι και ανοιξα.. Περπάτησα το μεγάλο κηπο και εφτασα στην εξωπορτα.. εβαλα το κλειδι στην κλειδαριά και ανοιξα.. Ολα μεσα ηταν σκοτεινα...Εψαξα και βρηκα τον διακόπτη.. ολα ηταν καθαρα προφανως η μητέρα μου ειχε ερθει να μαζέψει.. Ανοιξα τα παραθυρα και αμεσως το σπιτι γεμησε με το φως του ηλιου.. Μυριζε λιγάκι η κλεισουρα ετσι αφησα τα παραθυρα ανοιχτα... Ενιωθα παράξενα που βρισκόμουν μονη εδω... Εσυρα τις βαλιτσες και εκλεισα την πορτα... Καθισα λιγο στον καναπε.. κοιταξα στο μικρό τραπεζάκι που κοσμουσε ομορφα το σαλονι μας.. Ειδα μια φωτογραφια μου με την παρέα μου.. Την Ανα την Βέρο και τον Κρις... Και αλλη μια ακριβως διπλα.. Την ειχαμε βγάλει με τον τομπυ στο δωμάτιο μου την πρωτη μας φορα.. Με ειχε στην αγκαλια του.. ειχα γυρει στο στηθος του.. Χαμογελουσαμε ευτυχισμένοι στην καμερα και βγάζαμε φωτογραφίες... Αυτή η φωτογραφία του ηταν δωρο στην 1η μας επέτειο.. την κοιταξα και ενιωσα τα ματια μου καπως υγρα στην θυμηση εκεινης της μέρας... Την αφησα βιαστικα στο τραπεζάκι και ανεβηκα επάνω να τακτοποιήσω τα πραγματα μου.. Μετα απο αρκετές ωρες ειχα τελειωσει.. βεβαια το σπιτι ηθελε λιγο καθάρισμα αλλα αυτο θα το εκανα αυριο.. Πηρα το κινητο μου και σχηματισα εναν αριθμο.. Μα φυσικα και επαιρνα την Βερόνικα.. Μου ειχε λειψει.. ερχοταν συχνα και την εβλεπα αλλα παντα μου ελειπε.. ηταν η κολλητή μου απο μικρό παιδι.. Περιμενα να ακουσω την φωνη της...