...................................................................................... ............................ ........
Chapter I:Hanya Department
Tanghali na ng maisipan kong magreview sa mini forest.
Bubuksan ko lang sana ang unang pahina ng aking libro ngunit napatigil ako nang makita ang parating na lupon ng mga estudyante.
"Oppa! Oppa! Autograph please."
"Yohan ! Kyu!"
Sigaw ng mga estudyante na hinahabol ang dalawang lalaki na miyembro ng Chosen. Ang Chosen ay isa sa sikat na Kpop group na umani ng maraming awards mula sa music industry at nakapagrelease na rin ng ilang mga albums. Bukod sa sikat sila ay may angking kagwapuhan rin sila na siyang dahilan kung bakit hinahabol na sila ng kanilang mga die-hard fans.
"Girl! Mukhang napakatigas talaga ng bungo ng mga K-pop members na yan. Di ba ilang beses na silang napagsabihan na bawal pumunta sa Hangul Department ang mga tulad nilang sikat ?" inis na wika ni Gi Rae habang humahakay. Napabalikwas kasi siya sa kinahihigaan niyang bench matapos marinig ang sigawan ng mga estudyante.
"Nakakasakit talaga ng ulo ang mga lalaki na yan! Kailangan na natin silang pigilan bago pa man sila mambulabog ng klase," anyaya ko sa aking kaibigan na nagngangalang Gi Rae.
Tumakbo kami ng mabilis at nakita namin yong mga lalaki na pinapalibutan ng kanilang mga fans. Buti na lang at nandito kami sa pathway kung saan malayo sa mga classroom ng mga estudyante, dahil kung hindi ay baka magbeastmode na naman yong mga teacher.
Ilang metro pa lang ang layo ko ay napansin agad ako ni Kyu.
"Andyan na yong halimaw na officer!" alarmang sigaw ni Kyu at nasapo ko yong noo ko dahil tumakbo na naman sila.
"Gi Rae! Ikaw na ang bahala sa mga fans ng Chosen." utos ko sa babae kong kaibigan na Koreana.
"Roger Ma'am!" sumaludo sa akin si Gi Rae pagkatapos ay sinusubukan niyang pabalikin sa klase y'ong mga kasapi ng fans club ng Chosen.
Iniwanan ko na si Gi Rae at nagsimulang habulin ang mga troublemakers ng school.
My name is Andrew de la Costa at isa akong half Pinay and half Korean na maswerteng nakapasok sa Korean University sa Seoul. I am also one of the new appointed peace officers who was selected by the President of the Academic affairs. Gawain ko lang naman na pigilan ang mga nangugulo ,nagcucuting at syempre yong mga hindi sumusunod sa rules and regulation ng school tulad ng ginagawa ng mga lalaking ito. Don't get me wrong pero babae ako. Gusto kasi ng lolo ko na ang ipangalan sakin ay Andrew at hindi ko alam kung ano bang meron sa pangalan na yon para ipangalan sakin.
"Hoy tumigil kayo sabi!" sigaw ko ng makita ko silang lumiko at dumaan sa hardin ng eskwelahan. Wala silang pakialam kung natatapakan na nila yong mga magagandang bulaklak sa paligid.
Ang Korean University ay pinaghati sa dalawang Department. Ang Hanya building na kung saa'y para sa mga sikat na artista at Kpop at ang Hangul building na para naman sa mga ordinary na mga estudyante na tulad ko.
Mahigpit na ipinagbabawal na pumunta rito ang mga estudyante mula sa Hanya Building dahil pinagkakaguluhan sila ng kanilang mga fans. Ang mga taga Hangul Department ay hindi rin pinapayagang makapasok sa Hanya Building maliban sa mga officers na tulad namin.
"Kyu! Ibigay mo na sakin yan!" wika ni Yohan na may kinuhang kung anong bagay mula sa bag ni Kyu. Itinapon niya yon at nagdulot ito ng kulay abong usok na siyang dahilan ng pananakit ng aking mga mata. Napaubo na rin ako kaya nagmadali kong kinuha ang smoke screen protection na araw araw kong dinadala . Naging preperado na ako dahil tinapunan na rin nila ako ng homemade smoke bomb nung nakaraang pagkikita namin.
NAKARATING ako sa may lawa malapit sa engineering Department. Palinga-linga kong pinagmasdan ang paligid para hanapin ang dalawang troublemakers na yon. Sa paglilibot ko ay nakita ko na tumago sila sa likod ng puno ng acacia. Akala nila siguro ay malulusutan nila ako.
"Hoy ! lumabas kayo sa likod ng puno kung ayaw ninyong pasabugan ko kayo ng Granada o paulanan ng bala ng baril. Bumalik na kayo sa Hanya Department kung ayaw ninyong totohanin ko ang sinabi ko."
Nagsilabasan naman ang mga mokong at tinatapunan nila ako ng masasamang tingin.
"Paano kung ayaw namin?"
"Then, I'll tell the President of the student council na hindi na kayo papayagan na magkaroon ng free concert sa Hangul Department. We will reject your request."
"Fine! Panalo ka na." nagtaas ng kamay si Kyu habang sumunod naman ang nakabusangot na si Yohan.
He sigh defeatedly
Pumasok kami sa gate ng Hanya Department at tinapunan ko ng masamang tingin yong security Guard. Naging mailap ang kanyang mata na parang nakokonsensya. Naku naman!! Alam kong guilty si Manong! Siguradong sinuhulan na naman sila ng mga estudyanteng ito. Kainis
Sumakay kami sa electronic van para pumunta sa Main Building. Kailangan ko kasing makausap ang teacher nila para mapagsabihan ang dalawang kumag na ito. Tahimik lang kaming tatlo habang pinagmamasdan ang napakagandang landscape ng paligid. Maraming naglalakihang puno at naglalaglagang bulaklak mula sa sakura tress ang makikita sa daan. Ilang ulit pa lang ako nakakapunta sa lugar na ito kaya hindi ko maiwasang mamangha sa itsura ng building at facilities ng school na hinango pa sa arts ng Roman Empire.
"Give me your bags!" utos ko sa kanila dahil nahihiwagaan ako sa mga dala dala nilang bagay.
"O ayan!" hinagis sakin ni Yohan yong bag niya at binuksan ko ito. Namilog naman ang mga mata ko sa mga natagpuan kong bagay.
"Flying spike? Flying stars ? Throwing Knives! Binabalak na ba niyo akong patayin dahil sa mga dala dala niyo?! Mga terorista ba kayo?" Kunot-noo kong tanong sa kanila. Dati kasi pulos paputok at smokes lang ang hinahagis ng mga mokong na ito. Ang weweird talaga nila.
"Mukha ba kaming terorista sa itsura namin?" inis na tanong ni Kyu. " Artista kami! Kpop artist at hindi terorista. Props lang namin yan para sa pelikula namin."
"Bawal ang magdala ng mga ganitong uring bagay! Ikaw Kyu! Ibigay mo sakin ang bag mo!" utos ko sa kanya. Masyado kasing malaki yong bag niya at parang nahihiwagaan ako sa laman nito.
"O ayan!" Pagalit na hinagis naman niya sakin yong bag niya at nagmadali kong buksan yon. Nakita kong natatawa si Yohan at Kyu habang dinudukot ko yong laman. Ano bang pinagtatawanan ng mga mokong na ito?
"Anong nakakatawa ha?" tanong ko habang may nahawakan akong malambot at madulas na isang bagay. Kinalibutan ako ng maramdaman ko yon! Shit! Tinapat ko sa liwanag yong bag at namilog naman ang mga mata ko sa nakita ko.
"Nakakatawa naman ang itsura niya!" malokong wika ni Kyu. Tinabunan niya ang kanyang bibig ng puting panyo para pigilan ang kanyang tawa.
(Don't tell me its.. )내가 그 에게 말하지 마 .. naega geu ege malhaji ma ..
"What the hell ! Shit! May ahas!" sigaw ko at inihagis ko yong sawa na nakuha ko. Sa kamalasan ay nahagis ko yong sawa kay Manong Driver na ikinatakot naman niya!
"Oh my gosh ! May ahas! Tanggalin niyo ! Tanggalin niyo ito." May halong takot na sigaw ni Manong Driver habang nakapulupot sa kanyang leeg yong ahas na nagdidila-dila pa. Anak ng tinapa sa lahat ng gumagapang na bagay ! Takot talaga ako sa ahas kaya hindi ko ito malapitan.
"Manong babanga tayo!" sigaw ni Kyu habang tinuturo yong puno. Agad na lumiko si Manong driver at napatungo kami sa fish pond.
"Guys nawalan na tayo ng preno! Tumalon na kayo!" nag-aalalang sigaw ni Manong driver at dahil open naman ang mini-electronic van ay madali naman siyang nakatalon.
"Kyu! Tara na."
Tumalon kami at bumagsak naman ang kawawang katawan ko sa lupa. Asar ! Agang aga nasira na naman ang araw ko.
troublemakers 문제아 munjea
Nakita naman namin yong pagbagsak ng electronic mini van sa fish pond at nakakita kami ng kumislap kislap na ilaw. Deads! Mukhang napatay yong mga koi fish na inaalagaan ng Dean ng Arts Department. Ipagmamalaki nga pala niya ito sa fiancee niya na taga Harvard.
"Muntik na tayo don ah." Tumayo si Kyu at kinuha ni Kyu yong ahas niya kay Manong Driver. Pupuntahan ko na sana sila pero binati ako ni Sir Dean.
"Oh! This is our very industrious and responsible Officer Andrew de la Costa." Puri sakin ni Sir Dean habang pinagmamalaki ako sa French professor na kausap niya.
'Bonjour Madame. ! ' nagbow ako sa kanya bilang pagbati habang tumatalon naman ang puso ko sa sobrang kaba.
(I'm doom )나는 운명 이야 mesinjeo unmyeong
"Enchanté de faire votre connaissance (Nice to meet you)." Magiliw na bati sakin nung babae na kasama ni Dean.
"Merci (Thank you.)" wala ng maisip na French yong utak ko dahil gusto ko ng umexit bago pa ako makasuhan ng pagpatay ng mga isda . I just give her my innocent smile.
"Aimer (Love)" simula ni Sir habang lumuhod sa harapan nung babaeng French. Naging saksi pa kaming 4 sa kakornihan ng professor ko. "Je vous donne cet anneau(I give you this ring.) as a symbol of our love."
Tuwang tuwa namang tinanggap yon nung babae. " Remember our Koi Fish! Yong pinaalagaan mo sakin. Dumami na sila at inalagaan ko sila ng mabuti para sa ating dalawa."
Unti-unti na akong humahakbang palayo dahil mukhang mananagot na talaga ako sa kanila.
"This is my koi fish and...Teka anong nangyari? Bakit mga patay na sila? Sinong naglagay ng mini -van dito!" sigaw ni Dean habang walang humpay naman siya sa kamumura.
"Oh Honey what happened?"
" Ms.! Andrew de la Costa!!!" tawag sakin ni sir at umiling-iling naman ako dahil ako ang pinagbibintangan niya.
"Sila po ang may kasalanan nun." Tinuro ko yong mga lalaki sa likod ko at namilog naman ang aking mga mata dahil wala na dito yong mga nilalang na yon!
" Mr. De La Costa! I want you in my office now!" paasik na wika ni Sir na halos sunugin na ako sa galit niyang mga tingin. Mananagot na naman ako nito!
....
Asan na ba yong Yohan at Kyu na yon! Saka si Manong Driver! Kailangan ko silang papuntahin kay Dean .
PUMUNTA ako sa Main Buildling at tumambad saking mata ang orasan na tulad ng Big Ben sa London na may 96m ang taas. Meron ring malaking fountain sa gitna na kung saa'y maraming waterlilies ang nakalutang sa tubig. Pumasok ako sa Main Buidling at bumungad saking mga mata ang naglalakihang staircase na nababalutan ng red carpet. Sa kisame naman ay inyong makikita ang naglalakihang chandeliers na napapalamutihan ng totoong crystal at diamante na mula pa raw sa India.
Pumasok ako sa Main music room para makita ang mga lalaking yon. Kailangang makausap nila si Dean.
"안녕하세요Annyong haseyo?" Naghello ako sa isang babae na member ng Girls' Generation.
"Wae?(Bakit?)' Ramdam ko na napagpapacute siya habang inaayos yong buhok niya."To wa-tu-ril kayo?" (May I help you?)
"Asan si Yohan at Kyu?" Naiilang kong tanong habang tinatapunan niya ako ng malalagkit na tingin. Ang awkward ng feeling kapag ganito.
"Hindi ko alam eh. Kanina pa kasi sila dito wala." wika niya habang kinokontrol ko ang aking sarili na lunutin yong papel na hawak hawak ko ngayon. Mukhang naisahan na naman ako ng mga mokong na iyon. Hindi ko rin alam kung bakit wala dito si Manong Driver.Kailangang maikulong pati yong sawa na alaga ni Kyu.
"Pakibigay na lang itong red card na ipinabibigay sa kanila ni Dean. Kamsa (Thank you.)Sige alis na ako. " Nagpaalam na ako sa kanila at narinig ko naman ang conversation nila mula sa kinatatayuan ko.
"Ang tangkad niya at ang ganda ng kutis niya parang sa babae."
" geugeos-eun neomu gwiyeobda 그것은 너무 귀엽다 ( Ang cute niya di ba? )"
" Cham-eulo 참으로 (Oo.)"
Sinasabi ko na nga ba at pinagkamalan na naman ako na lalaki ng mga babae rito. Hindi ko sila masisisi dahil maikli yong buhok ko , mas matangkad ako sa kanila at halos kapantay ko na yong mga lalaki sa Hanya Building. Nakadamit lagi ako ng panglalaki damit dahil ganito ang uniform namin sa klase. Idagdag pa natin na panglalaki rin yong pangalan ko. Kaya hindi ko sila masisi kung pagkamalan nila akong lalaki. Isa pa ilang beses pa lang ako nakakapasok sa Hanya building bilang isang officer.Tulad ng nangyayari ngayon na kung saa'y pinagtitinginan ako ng mga estudyante.
Aigooo
"Drew?' Lumingon ako at nakita ko si Shin. Klassmate ko siya sa military school sa Hangul Building at newly appointed peace officer rin siya.
" Musun iri-sim nikka?(Anong problema?)" kunot- noong tanong niya sakin.
"무mu (Wala.) Kain tayo?" walang emosyong sagot ko sa kanya habang hinahawakan ang kumakalam kong sikmura.
"확인(O.K.)" maikli niyang sagot.
Tulad ko, Si Shin Lee eh pinagkakaguluhan rin sa school na ito. Inuunahan ko na kayo na lalaki ang kaibigan ko. Sa katunayan magaling rin siyang kumanta at sumayaw pero hindi niya hilig ang pagiging K-pop gusto kasi niyang magsilbi sa military tulad ko.
"Odi -ro kal -kayo (Saan tayo pupunta?)" tanong niya
"Tara na lang sa canteen ng Hangul Building."sagot ko sa kanya. Mas trip ko kasi ang pagkain dun kaysa sa mga pagkaing sosyal ng Hanya Building.
"OK." Maikli niyang sagot.
Nagmadali kaming sumakay sa electronic van na kung saa'y pinapatakbo ng isang robot. I never had taught that student in Korea University had managed to create this kind of technology. Isa sa mga esduyante ng electronic engineering sa Hangul Department ang nakaimbento nito at pinakinabangan naman ng mga foreign investor.
Ilang minuto pa ang nakalipas bago kami makalabas sa Hanya Department. Hanya Department is a school for idols, musicians, dancers and artist. A school for the rich kids who wants to improve their career in entertainment industry. One of the largest school in the world.
"SO ANO ang bibilhin mo?" tanong ko habang kinuha ko yong bangko para umupo
"Kahit ano basta masarap."
"Shin samahan mo na ako hindi ko alam kung anong panlasa mo." anyaya ko sa kanya. Tumayo na siya at parehas kaming umorder ng ramen. Kumuha siya ng hot sauce at nilagay sa ramen. 'Grabe mahilig talaga siya sa mga maaanghang.Ano kayang lasa nun?
"So, pumunta raw sa building natin si Yohan at Kyu?" Tanong niya habang hindi niya ako tinitingnan.
"Oo pumunta nga sila." Hindi ko nga alam kung bakit laging pumupunta dito yon." pagtataka kong tanong. Naiinis na kasi ako dahil ako na lang lagi ang tinatawagan ng President namin sa tuwing nanggagambala ng klase ang mga Kpop na yon.
Napailing si Shin na parang ang lalim ng iniisip . Sa tingin ko may alam nga ito kung bakit pumupunta ang mga magugulong taga-Hanya na yon.
"May alam ka ba? " walang emosyong tanong ko habang pinagmamasdan siyang kumakain ng ramen.
"Malalaman mo din yon." Nagpatuloy siya sa pagkain na ramen na tila hindi nahahalangan sa kanyang kinakain. Ang dami kaya nung hot sauce na yon? Hindi na ako nagtanong pa tungkol kay Yohan dahil hindi ako mahilig makialam sa buhay ng iba.
"Ah nga pala, kung kailangan mo ng tulong sa pagdesiplina sa kanila." Kinamot niya yong likod ng kanyang ulo at hindi siya makatingin ng diretso sakin. "Ahm tawagan mo lang ako."he give me his concern look.
"Gue ba."
"Ang sweet pare!"
"Alam niyo kung nakadamit lang ng pangbabae si Drew siguradong pagkakamalan na kayong mag on."
Medyo nasindak ako sa biglaang pagsulpot ng mga kaklase ko sa aming likuran. Wala talagang humpay ang pang- aalaska ng dalawang kumag na ito pagdating kay Shin. Sa palagay kasi nila na si Shin raw yong lalaking makakapagpabago sa itsura ko ngayon. Nangangarap kasi sila na balang araw na makikita nila ako na nakasuot ng maikling skirt, blouse ,heels at napipintahan ng kung ano anong koloreta ang aking mukha. They want to see me as a real woman who's not wearing officer's clothes and acting like man.
"Tumigil na nga kayo." napahilamos ng mukha si Shin at pinupukulan niya ng masamang tingin ang dalawa kong kaklase. Agad naman silang tumigil dahil mukhang natakot sila sa malamig na pakikitungo sa kanila ni Shin. Kumuha agad sila ng silya at tumabi sila sa kinauupuan namin.
"Anong ginagawa niyo rito?" tanong ko.
" Wae? (Bakit) istorbo ba kami sa date niyo?" pang-aasar ni Hyun. Inusog ni Hyun yong upuan niya sakin.
"Yah! Hindi ba kayo titigil? Aiiiiishhhhhh." naasar na si Shin at binaba niya yong chopstick na hawak hawak niya .Mukhang nawalan na siyang ng gana para kumain.
"Nagbibiro lang naman eh. Nga pala may shooting performance tayo mamaya."excited na wika ni Hyun na para bang isang bata na ngayon lang makakahawak ng 1911 Pistols aka "The Yankee Fist at Colt 45.
Na disappoint ako sa sinabe ni Hyun. Lagi na lang pulos shooting performance ang pinapagawa ng mga commander namin. Kailan kaya kami pagagamitin ng aircraft carrier helicopter o warplane na kung saa'y ganun sa ginagamit ng mga sundalo noong World War II.
"Drew you have to hear this."
"Mu-ot?(Ano?)" tanong ko kay Hyun.
"Sa mga susunod na buwan ay pagagamitin na tayo ng mga warplanes at isa pa lalabas tayo ng bansa for military training. "
Mukhang nasagot agad ni Hyun yong gusto kong itanong sa kanya. Matagal ko ng pinapangarap na magpaandar ng ganong uri ng mga sasakyan. We were train to used war tank pero iba pa rin kapag panghimpapawid na sasakyan ang gagamitin namin.
"Ha? Totoo ba yan? Ang saya naman." Kinuha ko ulit yong chopstick ko dahil ginanahan ulit akong kumain.
"Alam mo ,Drew hindi namin madistinguish kung masaya ka o nalulungkot ka ?Lagi ka na lang nakapoker face. Para ka tuloy Zombie o Alien na may balak mag-envade sa planet earth. Dalas dalasan mo naman yong pagngiti mo . Wala tayo sa field." Wika ni Hyun.
Pinagsabihan na naman ako ni Hyun dahil bihira ko kasing ipotray yong emosyon o nararamadam ko.Nasanay na siguro ako sa field.
"....." ganito pa rin ang reaksyon ko.
"Hayaan niyo na si Drew,ang cute nga niya pag ganyan." Singit sa usapan ni Shin.
Napatingin naman agad kami kay Shin at napataas yong isa kung kilay dahil sa sinabe niya. Shin never ever say things that compliment girls feature.
"Shin?, sinabe mo bang cute si Drew?" nagtatakang tanong ni Kisuke
" Nga pala saan bansa raw maaaring ganapin ang ating military training?" chinange ko yong topic bago sumagot si Shin. Ayaw ko kasi ng mga ganitong usapan.
" Maybe sa Japan o sa Turkey!! Di ba ang ganda ng setting? Naiimagine ko yong training natin Drew!" natutuwang sabi ni Kisuke at nagsimula na silang mag- imagine na mga babae roon na mahuhumaling raw sa kanilang taglay na kagwapuhan. Ano ba ang mas mahalaga ang mga babae o yong training? Lagot sila kay Commander kapag yon ang aatupagin nila.
"Idlip muna ako." umubob si Shin sa lamesa. Sanay na kami kay Shin dahil gabe kasi siya nakaassign bilang traffic enforcer sa Achaeseong-gil. Kami naman bibigyan pa ng mga assignment sa susunod na mga araw.
Drew!!" nagulat kaming lahat sa babae na sumisigaw ng pangalan ko. Kumakaway kaway siya sakin habang walang pakialam kung naging center of attraction na siya ng mga tao dito. Hindi na natuloy si Shin sa kanyang pagtulog dahil nakatuon na ang kanyang pansin sa babaeng dumating. Habang nagpapacute naman yong mga katabi kong lalaki sa kaibigan ko.
Author's Note : Sa mga dati pong nagbabasa nito . Hinati ko po yong chapter One dahil mahaba po siya. Kung mapapansin din niyo po ay meron po akong nirevise sa chapie na ito :)sensya na po kung hindi ko pa po naeedit. typos everywhere